پوهاند داکتر محمد داوود راوش رییس دوره یی ایتلاف احزاب و سازمانهای دموکرات و ترقیخواه افغانستان و رییس حزب مردم افغانستان دریونان با پناه جویان افغان دیدار نمود

  گــریـه می‌کـنــم  

تا عرش پرشکوه خدا گریـــــــه می‌کنم

هردم به سوگ شهر وفا گریــه می‌کـنم

بر گریه‌ های صبح بکنم شام گریه ای

در آرزوی روز جـزا گـریـــــه می‌کــنم

کجکول مهر به‌‌‌ دوش و سربنده گی به خاک

نجــوای عشق به‌‌‌ لب چـــو گدا گریه می‌کنم

ای جان عنایتی بکن و عرض ما پذیر

از شوق وصل تو به‌‌‌ خدا گریه می‌کنم

رسوایی‌ام به‌‌‌ دشت و بیابان طنین فگند

پنهان زچشم خلــق ز حیــا گریـــه می‌کنم

گریان شــده زمیــن ز نــدای سرشک مـن

زین پس به طول و عرض فضا گریه میکنم

( مختار تاجزی )

فــلک عـمــریست که داغ در سینـه دارد

بـــه جـــای عشق هــــزاران کینـــه دارد

نفــس با لطـف دهــــد بـا خـشم ســتانـــد

 قــبــــای عــــدل او صـــد پــیـــنـه  دارد

( مختارتاجزی )

پیام اعتراضیه علیه ناقضین حقوق زن در پارلمان افغانستان وخشونت علیه زنان
از جانب شورای زنان افغان درهالند

کشورما افغانستان کشور حماسه ها ،کشورغیرتمندان ، کشور دلیران، و کشورمهمان نوازان بوده و است و یک کشور کثیرالملیتی، و دارای زبانهای مختلف، اقوام مختلف، و فرهنګ های متعدد، در بین چنین کثیر ها قسمت اعظم حتی بیشتر از آنرا زنان تشکیل میدهند زنان کشور ما از قدیم الآیام حماسه آفرین بوده که در تاریخ کشورما دوشا دوش برادران خودبخاطر آزادی و دیموکراسی علیه استبداد و استعماریکجا جنگیده رزمیده و کشته شده اند که تاریخ شاهد انست مانند ملالی ها ، زرغونه ها، اناهیتا ها ....
در دامان پر محبت این زنان چی شخصیت های مهم سیاسی و اجتماعی که تولد نشده پرورش نیافته و در اجتماع مصدر خدمت نشده اند؟ زنان ما با آن همه فدا کاری ها که باید دارای حقوق مدنی و انسانی در جامعه با شند اما نیستند؟ببینید عزیزان مادر کدام قرن زندګی مینماییم؟ قرن روشنگری، قرن پیشرفت، قرن تخنیک، قرن علم، قرن بیداری خلقها، قرن تسخیر کهکشان ها، قرن تکنالوژی.اما!
بررسی های اخیرکمسیون مستقل حقوق بشرافغانستان نشان داد که درجریان سه سال اخیرخشونت دربرابرزنان افغانستان روبه گسترش بوده چنانچه درسال ۱۳۸۹( ۲۷۲۵ ) مورد خشونت ودر سال ۱۳۹۰ بیشتراز۳۱۴۷ مورد خشونت ودرسال ۱۳۹۱ این رقم به بیش۶۸۷۶ مورد خشونت رسیده است. در پی تلاشهای متداوم نهاد های حقوقی زنان وجامعه مدنی جهت کمرنگ ساختن خشونت علیه زنان ؛...قانون منع خشونت علیه زنان در بیست سرطان ۱۳۸۸ به اساس فرمان تقنینی حامد کرزی رییس جمهور اسلامی افغانستان در چهار فصل و۴۴ ماده ، توشیح شد و این قانون بر مبنای افزایش بی سابقۀ خشونت های وحشیانه و غیر انسانی در برابر طبقه اناث که نتیجۀ جنگ و جدل هاو فرا گیری بالا تر از 95 فیصد بیسوادی و جهل ، طی دهۀ های اخیر در سراسر کشور بود، برای اولین بار در افغانستان روی کاغذ درآمده نافذ گردید. قرارمعلوم این قانون ارزش های اسلامی و انسانی را احتوا مینماید که تطبیق آن عجالتأ میتواند تا ختم مراحل تکمیلی یک قسمت از خشونت ها را بطور نسبی جلو گیری نماید. این قانون از همان زمان در حال اجرا است اما با تآسف که با انفاذ این فرمان هنوزهم دختران ما به کام مرگ فرستاده میشوند و یا مجبور به خودکشی ، خود سوزی ، فرارازمنازل تجاوز جنسی بالای دخترکان خورد سال ،در بد دادن، به فروش رساندن، بینی بریدن ،سنگسار، که شمه‌ از جنایات است نامبرد.
اما افسوس به حال ما مردم در پارا لمان کشور که جای قانون و قانونګزاری برای آیند ه ګان است چی میګزرد ؟تصویب چند ماده از قانون
خشونت علیه زنان که سه سال قبل مطرح شده بود از لحاظ عقیدتی قوانینی را که به خاطر اصلاح جامعه و جلوگیری از مظالم بوده زن ستیزان متعصبین از خواب غفلت بعد از سه سال بیدار شده صد راه فیصله و تصویب مخالفت نشان داده اند بنآ شورای زنان هالند درین امربی تفاوت نبوده اعتراض عمیق خود را نسبت به زن ستیزان اعلام داشته تقاضا بعمل می اید تا این قانون مورد تصویب قرار ګیرد ما زنان افغان در هر کجای دنیا که باشیم حامی و پشتیبان خواهران رنج دیده و ستم کشیده هم میهن خود بوده و هستیم.

تشکر