دیدگاه

عدالت بین المللی، آرمانگرایی یا معما

عبدالاحمد فیض

بشریت دراعصارگوناگون ودرمراحل متفاوت انکشاف حیات انسانی درین سیاره زیبا راه بی امان مبارزه را بخاطر دستیابی به عدالت که مفهوم جزء دادگری، مساوات، برابری واعاده حق نداشته و ندارد، درپیش گرفته ودر راستای دستیابی به عدالت مبارزه نموده است.

واژه عدالت بمثابه متعالی ترین آرمان بشری، تجلی یک مفهوم ومحتوای انتزاعی نبوده بلکه عدالت درسطوح وعرصه های متفاوت حیات بشری مانند عدالت اجتماعی، عدالت اقتصادی، عدالت در عرصه حقوقی وغیره مطرح میگردد که تحقق آن متضمن ثبات، امنیت، رفاه، برابری ومساوات خواهد بود.

طوریکه تصریح یافت، عدالت خواهی و مبارزه بخاطر دسترسی به عدالت پدیده تاریخی است واما با تدوین وظهورتیوری های نوین که دربستر مبارزات باشکوه آزادی خواهی و روشنگری قوام کسب نمود، پیکارو مبارزه بغرض تحقق عدالت بیشترینه در چهارچوب تفکرات نوین هیومانیستی درپرتو نظریات و دکتورین دانشمندان وپیشگامان نهضت های دموکراتیک سده هجدهم درجامعه بشری رونق یافت.

شایان ذکر میدانم که علی الرغم این پیشگفتار درباب عدالت ، منظور نویسنده تعریف و توصیف عدالت و بررسی چگونگی عدالت بگونه موسع و مشروح نیست، بلکه تلاش خواهم ورزید تا مفهوم و محتوای عدالت بین المللی ونحوه عملکرد تابعان حقوق بین المللی را در خصوص تحقق عدالت بین المللی بطور اخص موردکنکاش قرارداد.

دراول جون ٢٠١٠ ترسایی طیف وسیع از دول عضو میثاق روم که در جون سال ١٩٩٨ دیوان بین المللی جزایی را اساس گذاشتند، در شهرکامپالا کشوراوگاندا گردهم آمدند تا باگشایش یک کنفرانس بین المللی نحوه فعالیت های دیوان را مورد بحث قرارداده و اساسنامه روم را مورد بازنگری و تجدید نظر قراردهند، دراین کنفرانس دولت های عضو به توافق رسیدند تا به هدف جلب هرچه فزونتر حمایت جامعه جهانی از میثاق روم و توسعه فعالیت های دیوان بین المللی جزایی لاهه، هفدهم جولای را که مصادف میگردد به تقویم امضای میثاق روم، بمثابه روز بین المللی عدالت مسما، وهمه ساله ازاین روز بزرگداشت بعمل آید.

لذا با اهتمام به نیات و مقاصد دولت های شرکت کننده درکنفرانس کامپالا، عدالت بین المللی همانا عدالت جزایی یا کیفری است که از عدالت اقتصادی و یا عدالت اجتماعی که جوانب گوناگون مناسبات اجتماعی را درمحورداعیه عدالت خواهی مورد بررسی قرارمیدهد، تفکیک شده که هدف از آن تعقیب، مجازات و رعایت بی تاخیر کلیه مفاد وهنجارهای است که دیوان جزایی لاهه در فروغ آن ایجاد و فعالیت مینماید.

تذکراین موضوع غیرمنصفانه نخواهد بود که بشریت علی الرغم سیستم حقوقی جهانی با پهنای گسترده با یک نظام بین المللی ناعادلانه روبروست که درمواجهه با تضیع حقوق و ارزشهای انسانی، اعاده حقوق شان با بکارگیری ابزارها ومیکانیزم های متنوع نا ممکن میگردد.

دردنیای معاصر زور وقدرت در جایگاه قوانین بین المللی نقش ایفا داشته ومبرهن می نماید که دشوار خواهد بود تا قوانین وهنجار جهانی را ازمنظرقدرت وکرکترالزامی و اجرایی درچهارچوب عدالت بین المللی مورد توجه قرارداده و خود را در پناه اصول بین المللی مصوون پنداشت.

درست بیست وسه سال ازعمر پیمان بین المللی روم که امروز تحت عنوان روز عدالت بین المللی به هدف ارتقای سطح حمایت جهانی از آن بزرگداشت خواهد شد، گذشت، درطی این مدت جهان شاهد حملات مسلحانه برحاکمیت های مستقل دیگر و وقوع منازعات مسلحانه خونبار دربسا نقاط جهان بوده که این مخاصمات با تمام ابعاد خطیری که درپی دارد، کماکان عمدتأ در محورمنافع و تمایلات آزمندانه عنصرخارجی در مناطق درگیرجنگ ادامه داشته که بی تردید موارد متعددی از جنایت جنگی، نقض فاجعانه حقوق انسانی، قتل و کشتار بیرحمانه مردمان که در جنگ مشارکتی نداشتند بوقوع پیوسته است، مانند جنگ جاری در افغانستان، یمن، سوریه، عراق، غزه وغیره که با وصف موجودیت دیوان بین المللی جزایی، ازعدالت قضایی مبنی بر شناسایی، پیگرد و مجازات عاملان جنایات وحشیانه بین المللی خبری نیست.

کشورما افغانستان در نتیجه تهاجم مسلحانه ایتلاف بین المللی به هدایت امریکا و مداخلات گسترده ازکشورهای پیرامون مبنی بر تمویل نبرد مسلحانه به هدف تحقق اهداف و مقاصد سیاست خارجی توسعه طلبانه آنها مانند اداره نظامی پاکستان، به مکان امن و محل تجمع جنایتکاران جنگی و ناقضان حقوق بشری مبدل گردیده است، دراین کشور درحال منازعه در دودهه گذشته، موارد مشهود وغیرقابل انکارجنایت جنگی یا نقض بی شرمانه حقوق بین المللی بشردوستانه، توسط قوای خارجی، نظامیان بومی یا گروهای مسلح مخالف دولت ارتکاب گردیده است، که به دلایل گوناگون مانند وابستگی نامحدود به منابع خارجی، عدم شفافیت وناتوانی نظام عدلی نه تنها هیچ اقدام قابل انتظار در زمینه دستگیری و محاکمه جنایتکاران و قاتلان مردم بیدفاع ازجانب دولت صورت نگرفته است، بلکه مجرمان بدنام و مرتکبین جنایات وحشیانه، به معافیت از تعقیب دست یافته اند، این وضعیت درکشور درشرایطی حاکم است که عاملان جنایات هدفمندانه ضد بشری درمیادین جنگ و مکانهای غیر نظامی بطور روز افزون و کم سابقه به گسترش موارد جنایت در تلاش هستند وهکذا ماده(٢٩) منشور دیوان جزایی بین المللی معافیت ازتعقیب و یا رعایت اصل مرور زمان را درجرایم مغایر ارزشهای انسانی و جنایت جنگی منتفی نموده است.

عدالت بین المللی از تابعان حقوق بین المللی یعنی دولت ها وحتا شخصیت های حقیقی (افراد) میطلبد که به هدف تحقق عدالت جهانی درعرصه بین المللی ازمنشور دیوان جرایی لاهه حمایت نموده و درجهت تطبیق همه جانبه احکام ماده (٥) اساسنامه محکمه کیفری جهانی، به این دیوان همکاری نمایند، متن ماده پنجم دیوان حاوی احکام صریح درخصوص تعقیب و مجازات عاملان جنایت زمان جنگ، ناقضان حقوق بشری، نسل کشی و جنایت علیه صلح یاجنایت تجاوزاست، که همه موارد پیش بینی شده در جوامع درگیر منازعات مانند کشور ما مصداق دارد، هکذا عدم همکاری جامعه بین المللی در زمینه شناسایی، تعقیب ودستگیری مجرمین بین المللی بخصوص دول عضو پیمان روم و کشورهای که محل ارتکاب جرم قرارمیگیرند، باعث شده است تا این مرجع ذیصلاح قضایی که بیش از دو دهه ازایجادش میگذرد، علی الرغم کثرت وقوع جنایات ضد بشری وجرایم جنگی در سطح دنیا فقط به پرونده محدود ازقبیل قضیه نسل کشی دارفور ومحاکمه رییس جمهور پشین سودان رسیده گی نموده ومجموع فعالیت این نهاد قضایی درهمین محدوده باقی بماند.

چنانچه ایالات متحده امریکا که میثاق دیوان بین المللی جزایی را نپذیرفته است، ازقوانین ملی خود که تحویلدهی و محاکمه شهروندان امریکایی را در محاکم خارجی تجویز نمی نماید بمثابه حربه استفاده نموده وحتا در موارد معین از ابزارتحریم علیه این نهاد عدلی بین المللی استفاده نموده است.

به پندارم دریک چنین فضای غیرعادلانه جهانی، صحبت پیرامون عدالت بین المللی بیشترینه آرمانی است ودر ایجاد یک نظام حقوقی که بسترهای مناسب برای تامین عدالت جهانی ایجاد گردد، کماکان راه طولانی و ناهمواری درپیش خواهد بود.

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۱ـ ۱۷۰۷

مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

طالبان اگر۸۵ در صد افغانستان را گرفته چرا رهبرش هنوز در پاکستان است؟

روزنامه هیومانیته

عقب نشینی نظامی امریکا از افغانستان نشان دهنده شکست استراتیژی واشنگتن در جنگ بیست ساله در این کشور است. طالبان اکنون بخش زیادی از خاک افغانستان را کنترول می کند.

در مواجهه با پیشروی طالبان در افغانستان، قدرت های منطقه ای در حال فعال شدن هستند .شورشیان طالبان ادعا می کنند ۸۵ درصد خاک افغانستان را تحت کنترول دارند. رایزنی ها برای حفظ ثبات در آسیای مرکزی در حال افزایش است. در حالی که واشنگتن به عقب نشینی نیروهای خود در افغانستان ادامه می دهد. مسکو در تلاش است که ثبات نسبی در منطقه به خطر جدی برای مردم افغانستان و منطقه تبدیل نشود افغانستان « یکی از پیچیده ترین مراحل انتقال » را پشت سر می گذارد. اظهارنظر واقعی از جانب رییس جمهور افغانستان، اشرف غنی ، توسط ایالات متحده در معرض دید قرار گرفت. از ماه اپریل و اعلام عزیمت نیروهای امریکایی، طالبان حمله بزرگی را آغاز کرده اند. به حدی که در روز جمعه، آنها ادعا کردند که ۸۵ درصد از خاک افغانستان، از جمله پست های مرزی مهم با ایران، ازبکستان و ترکمنستان را کنترول می کنند. در حال حاضر در ولایات شمالی، طالبان به زنان هشدار داده اند. آنها نباید بدون حجاب و بدون محرم خانه های خود را ترک کنند - یعنی بدون شوهر، پدر یا برادرشان. فواد امان ، سخنگوی وزارت دفاع افغانستان در برابرادعای طالبان واکنش نشان داد و گفت:

اگر (طالبان) بخش وسیعی از سرزمین را کنترول می کنند، پس چرا رهبران آنها در پاکستان زنده گی می کنند و نمی توانند به افغانستان بیایند؟

چرا آنها جنگجویان کشته یا زخمی شده خود را به پاکستان می فرستند؟

استدلالی که یک واقعیت است، اما نمی تواند پریشانی ارتش ملی افغانستان را مخفی و بپوشاند. دولت افغانستان، که اکنون از پشتیبانی مهم هوایی امریکا محروم است، زمینه های زیادی را از دست داده است. با این حال وزیر دفاع فواد امان اطمینان داد که طالبان را از قلعه نو ، اولین مرکز ولایت ( بادغیس ) که از آغاز تهاجم طالبان مورد حمله قرار گرفته است ، بیرون رانده و از تصرف غزنی در یکشنبه صبح جلوگیری کرد. عصر پنجشنبه، جو بایدن، رییس جمهور امریكا اعلام كرد كه ماموریت نظامی امریكا در افغانستان در تاریخ ۳۱ اگست، تقریباً بیست سال پس از آغاز آن، پایان می یابد. وی گفت که سقوط این کشور به دست طالبان « اجتناب ناپذیر» نیست، و گفت که مقامات افغانستان « توانایی » تضمین تداوم دولت را دارند. کلماتی که اطمینان بخش می باشند اما به وضوح از واقعیت دور است . سهیل شاهین ، سخنگوی طالبان، به خبرگزاری فرانسه گفت که شورشیان خواهان « مذاکره » هستند و اعتقادی به انحصار قدرت ندارند. اما به نظر می رسد آنها علاقه چندانی به مذاکره با دولت افغانستان ندارند که در حال حاضر در بن بست است. زلمی خلیل زاد، نماینده ویژه ایالات متحده برای آشتی در افغانستان، گفت: «...که او به دوحه و منطقه بازگشته است تا برای ادامه دیپلوماسی مصمم ایالات متحده برای توافق صلح بین جمهوری افعانستان و طالبان گفت وگو کند» .

وزیر امور خارجه هند، با سرگیی لاوروف همتای روس خود در مسکو ملاقات و تاکید کرد که دهلی نو از جهت حوادث در افغانستان نگران است، و به پیامدهای منطقه ای برای امنیت و ثبات صلح اشاره کرد. در روزهای اخیر رسیده گی به پرونده افغانستان برای مقامات روسیه ضروری به نظر می رسد روز جمعه، جلسه ای بین نماینده ویژه رییس جمهور روسیه در افغانستان، ضمیر کابلوف ، و هیات طالبان به رهبری شیخ شهاب الدین دلار برگزار شد. وی اطمینان خاطرداد و گفت: « که طالبان به هیچ کس، هیچ شخص، هیچ موجودی اجازه نمی دهند از خاک افغانستان علیه کشور همسایه، کشورهای منطقه و کشورهای جهان، از جمله ایالات متحده و متحدانش استفاده کند». در همین حال، معید یوسف ، مشاور امنیت ملی پاکستان، با ابراز نگرانی از وخیم تر شدن وضعیت افغانستان آن را « بسیار بد و خارج از کنترول پاکستان » خواند. همچنین وضعیت افغانستان برای رایزنی های بعدی در شهر دوشنبه ، جایی که جلسه وزیران سازمان همکاری شانگهای « او ث اس» در روزهای آینده برگزار می شود، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. این موضوع همچنین در تاشکند ، که میزبان کنفرانس آسیای میانه و جنوبی است، مطرح خواهد شد. لاوروف گفت: « ...ما امیدواریم که همه شرکت کننده گان اجلاس شانگهای (درشهرهای دوشنبه و تاشکند) پیامی محکم به همه مردم افغانستان ارسال کنند تا مذاکرات واقعی را آغاز کنند. اما، پکن معتقد است که ، « ایالات متحده با عقب نشینی سریع نیروهای خود، مسوولیت ها و وظایف خود را نادیده می گیرد، و این بی نظمی و جنگ را به عهده مردم افغانستان و کشورهای منطقه می گذارد!/ ترجمه آذرنگ

منبع تصویر: دویچه ولی

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۱ـ ۱۴۰۷

مسوول اوضاع پیش آمده کی ها هستند؟

عبدالاحمد فیض

افغانستان دربدترین وضعیت امنیتی وسیاسی خود بسر میبرد، شدت حملات جنگجویان طالب، ورود کم سابقه دستجات مسلح باهویت خارجی درجبهات به هدف تقویت مواضع جنگ، ناتوانی دررهبری ومدیریت جنگ، گسترش دامنه نبرد روانی به هدف تضعیف روحیه رزمی نیروهای دفاعی و خروج کامل نظامیان دوستان نیمه راه به وخامت اوضاع فزونی بخشیده وباعث شده است تا درنتیجه سقوط پیهم حاکمیت های محلی، دامنه تهاجمات دشمن در پیرامون شهرهای بزرگ متمرکز گردد.

غیرواقعبینانه نخواهد بود اگر اذعان نمود که علی الرغم رشادت، دلیری وفداکاری های نیروهای دفاعی در میادین جنگ، خطرات بالقوه، دولت کنونی ونظام سیاسی موجود را تهدید نموده و نگرانی های فزاینده از ناحیه فروپاشی دولت وساختارهای موجود بر روح و روان مردمان رنجدیده مان مستولی گردیده است، لذا این پرسش تا اکنون پاسخ روشن بخود نگرفته است که کی ها وچه عوامل سبب شده است که تا وضع خلاف توقعات جمعی انکشاف یافته و یکبار دیگر خطر خلای قدرت ودرگیری های شبیه ده نود میلادی کشور را تهدید نماید.

به باورم پاسخ واضح است، ما خود مسوول شکل گیری وضعیت مرگبارکنونی درکشور خود هستیم ، گرچه دراینجا در داخل در میان حلقات مختلف سیاسی، روشنفکری وغیره عمدتآ عادت شده است که ذهن وداوری های مان نسبت به بدبختی های موجود تحت تأثیر تفکر حاکم درجوامع عقبمانده و بی ثبات که پیوسته مسوولیت مشکلات داخلی شانرا به عنصرخارجی نسبت میدهند، قرارگرفته و سعی میشود که یکسره بارسنگین خرابی اوضاع موجود را بدوش دولت های خارجی همکارمانند ایالات متحده و یا مداخلات کشورهای پیرامون که در طراحی وتمویل جنگ نقش دارند انداخته شود، اما آنانیکه در طی دودهه حضور نیروهای خارجی ومساعدت های بی حساب جامعه بین المللی که به تریلیونها دالر بالغ و دراین کشورهزینه گردیده است، این رقم درشت درکجا وچگونه به مصرف رسیده است؟ پولهای بادآورده با رقم نجومی دریک کشوری که بعد ازبیست سال حضور خارجی، هفتاد درصد مردم شان از دسترسی به ابتدایی ترین خدمات محروم، ودر فقر مطلق زیست میکنند ، میلیونها معتاد، مهاجرتهای اجباری، نهادهای ضعیف وملوث به فساد.

ازدید مردم هرگزپنهان نخواهد بود که تعدادی انگشت شماری که در روزهای آغازین دولت تحت حمایت غرب حتا از حداقل معیشت برخوردار نبودند، یک شبه به میلیادرها مبدل وبه ثروتهای فرعونی دست یافتند، تفاوتهای طبقاتی اداره فساد وسیستم مافیایی دردو دهه گذشته بحدی گسترده است که کسب ثروت نامشروع توسط یک فرد ویا غنای دزدانه یک عنصر فاسد موجب فقر میلیونها افغان گردیده است، چهره های به سرنوشت مردم حاکم شد که خود شعار فساد را سردادند. سیستم فساد زای مالی و الیگارشی شرمآورازمجرای یک ساختار مفسد یعنی کلیپتوکراسی (اداره دزدان) در جامعه سایه افگند، مفسدان معلوم الحال درفقدان یک نظام عدلی ملی وپاسخگو، از معافیت جزایی برخوردارگشت، نهادهای حراست ازحقوق در تحت تحکم سیاسی ومالی در دودهه گذشته قادر نگردید تا عاملان فساد بزرگ مالی را به محاکمه کشاند، بخش عظیم ثروتهای ملی در بیرون از مرزهای ملی به کمک جنایتکاران جرایم سازمانیافته منتقل گردید، تقرریهای غیرعادلانه بر پایه وابسته گی های گوناگون واعطای معاشات وحقوق بلند دالری که نظیرش در کشورهای مدرن واقتصادهای بزرگ وجود ندارد، دراین وطن درگیرجنگ، هیولای فقر ومواد مخدر به پالیسی حاکم مبدل گردیده است.

ثروتمندان وقدرتمندان قرین به ارگ با امتیازات نامحدود در دفاتر لوکس نشسته واز اداره دولت که مسوولیت خدمت بوطن را داشتند ودارند بمثابه باشگاه خوشگذرانی استفاده نموده درحالیکه مدافعان این خاک را که اکثرآ قشر تهیدست و روستایی تشکیل میدهند، با کمترین حقوق با شکم کرسنه در سنگر دفاع قراردارند.

کمترکسی را ازمیان قدرتمندان سراغ خواهید داشت که درچنین وضعیت خطیردرسنگر دفاع از وطن قرار داشته باشد، هکذا ستون پنجمی ها که دردامن فساد رشد و ازحمایت بیدریغ برخوردار هستند همین اکنون مصروف دسایس دربراندازی نظام در محور منافع سکتاریستی وقومی است، قدرتهای محلی از خود دولتهای موازی ایجاد نموده است.

جامعه بین المللی طوریکه درفوق تذکاریافت منابع هنگفت مالی وتخنیکی را درعرصه های گوناگون، منجمله تمویل سکتوردفاعی، صحت، معارف، کاهش فقر و توسعه زیربنایی در دسترس افغانستان قرارداد تا افغان ها خودبه کمک منابع بزرگ مالی مسیر انکشاف خود را بپیماید، درحالیکه بخش عظیمی این کمک های توسعه وی به تاراج رفته ونتیجه آن مکاتب خیالی وسربازان خیالی چیزی بیش نبوده است.

دریک چنین برهه سرنوشت ساز که موضوع بقای وطن مطرح است، سیاسیونی که از نام مردم بر گرده های شان سوار است کماکان در پی مبارزه و نزاع قدرت است، درحالیکه بر رهبری دولت بود که تا قدم های محکم در جهت انسجام ملی، مدیریت جنگ وحتا با قرار گرفتن در میدانهای جنگ، اعلام فوری وضعیت فوق العاده درکشور، ابتکار را بدست میداشت، تا مردم اطمینان کسب مینمود که کشور در نبود زعامت وخلای راهبردی دراین مقطع خاص قرار ندارد.

با عطف توجه به فکتورهای فوق که بدور از حب و بغض وخیالپردازی های غیرمنصفانه درفوق صراحت یافته است، خطرات اجتناب ناپذیری با تاسف وطن را تهدید مینماید که مسوولیت آن بعهده کسانی خواهد بودکه در دو دهه گذشته فرصت های تاریخی شگوفایی و اعمار کشور را در اوج حمایت های بیدریغ بین المللی قربانی منافع شخصی و گروهی نموده است.

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۱ـ ۱۱۰۷

نیکاراگوا در آستانه دو انتخابات

انتخابات ریاست جمهوری و مجلس قانونگذاری نیکاراگوا در ۷ نوامبر امسال برگزار خواهد شد. دانیل اورتیگا رییس جمهور چپگرای این کشور در سخنرانی روز سه شنبه گذشته که در مراسم بزرگداشت ۱۲۶ مین سالگرد تولد رهبر چریکی و قهرمان ملی «جنرال آگوستو سزار ساندینو»، برگزار می شد، زمان برگزاری این انتخابات را اعلام کرد. او همچنین در سخنرانی خود کوین سالیوان سفیر امریکا در ماناگوا، پایتخت این کشور را به دخالت در امور داخلی کشورش متهم کرد.

اورتیگا گفت: سفیر « یانکی » در کشورمان سفرهای تبلیغاتی راه انداخته و به نفع اپوزیسیون راست تبلیغات می کند، او تصور می کند که کشورما همچنان در اشغال « یانکی » است اما این چنین نیست نیکاراگوا دارای حاکمیتی مستقل است. سفیر امریکا اگر خیلی طرفدار نامزدهای اپوزیسیون راست در نیکاراگوا است بهتر است آنها را به کشورش برده و در آنجا آنها را نامزد انتخابات اعلام کند. اورتیگا اپوزیسیون راست را متهم کرد که تابع سیاست واشنگتن می باشد و از واشنگتن حمایت دریافت می کنند و به منظور « درخواست تحریم ها و تجاوز بیشترعلیه نیکاراگوا» حتا به امریکا رفت و آمد دارند. سیاستمداران راستگرا در صف اپوزیسیون و رسانه های امریکایی نزدیک به آنها، نیز دانیل اورتیگا و همسرش روزاریو موریلو که معاون رییس جمهور می باشد را به توطیه علیه خود متهم می کنند.

همزمان با روز برگزاری مراسم بزرگداشت سالگرد تولد «ژنرال آگستو ساندینو» شورای عالی انتخابات نیکاراگوا به درخواست بخشی از جامعه کشیش های کشور، صلاحیت حضور حزب مذهبی « بازسازی دموکراتیک» به رهبری زحلینو سراتو را در انتخابات پیش رو رد کرد. سراتو کشیش است. بخشی از رهبری جامعه مسیحی کلیسا در نیکاراگوا حزب بازسازی دموکراتیک را به « خیانت و فتنه علیه ارزش های مسیحی» متهم می کنند.آنها از دولت خواسته بودند تا از حضور حزب مذکور در انتخابات آینده ممانعت به عمل آورد. لغو صلاحیت حزب مذکور باعث شادمانی زیادی در جمع جامعه کلیسایی نیکاراگوا شده است. سراتو رهبر حزب بازسازی دموکراتیک پس از اعلام تصمیم شورای عالی انتخابات گفت که متقاضیان رد صلاحیت حزبش « توسط کسی فرستاده شده اند».

شانس پیروزی بلوک اپوزیسیون که بشدت منشعب شده و ماه ها است که در حال نزاع با یکدیگر می باشند، بشدت برای پیروز شدن در مقابل «جنبش ساندنیستی ـ FSLN » کم است. پس از تلاش های کودتای شکست خورده ای که در سال ۲۰۱۸ ترسایی از طریق خارج کشور رهبری می شد، آرامش دوباره در جامعه برقرار و به گفته رییس جمهور، کشور دوباره « در جاده صلح و بهبودی» است. چند هفته پیش پارلمان نیکاراگوا اصلاحاتی را در قانون انتخابات تصویب کرد که براساس آن از این به بعد ۵۰ درصد افراد اعلام شده داوطلب در فهرست های انتخاباتی باید از زنان تشکیل شده باشد. همچنین احزاب سیاسی، اتحادها و نامزدهای آنها نباید هیچ نوع کمک مالی مستقیم یا غیرمستقیمی را از خارج از کشور بپذیرند. بلوک های راستگرای اپوزیسیون و همچنین بخش هایی از کارآفرینان خصوصی مخالف تصویب این اصلاحات بودند اما به دلیل نداشتن رای کافی در مجلس قانونگذاری نتوانستند تصویب اصلاحات مورد نظر جبهه ساندنیستی را به شکست بکشانند. ساندنیست ها به دلیل داشتن اکثریت کرسی های مجلس امکان پیروزی اپوزیسیون راست را به حداقل می رسانند. در انتخابات پیش رو نیز شانس اپوزیسیون راست علیه رییس دولت دانیل ارتیگا و دولت او که در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۶ ترسایی با بیش از ۷۰ درصد آرا دوباره انتخاب شده، پایین تلقی می شود. FSLN در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۶ ترسایی با بیش از ۷۲ درصد آرا انتخاب شده است و ۷۰ کرسی ها از مجموع ۹۰ کرسی پارلمان را در اختیار دارد./راه توده

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۱ـ ۱۴۰۷

چـرا این هـمه کشتار؟

میرعنایت الله سادات

دراین روزها ، بار دیگروقوع جنایات هولناک درکشورما شدت یافته است . کشتارمادرانی درحال زایمان ، اطفال نوزاد ، قتل دسته جمعی دختران دانش آموز و جوانان مصروف تحصیل ، کارمندان دولت ، اهل خبره وعالمان دین ، روزانه به تعداد زیادی اتفاق می افتد.

جنایت کاران طالبی به همه این اعمال وحشییانه شان پوشش مذهبی داده وچنین وانمود مینمایند که گویا « اوامرالهی را عملی میدارند .» درحالیکه دین اسلام قتل ناحق یک انسان را به مثابه قتل تمام بشریت دانسته وقاتل را به اشد مجازات محکوم میکند. بناْ میتوان گفت که این جانیان ، نه تنها ازاسلام بی خبر بوده ، بلکه ازانسانیت هم فرسنگ ها فاصله دارند. این گفتار حضرت مولانا ، درحق این جانی ها کاملا" صدق می کند :

هزارسال رهی است ازتوتا مسلمانی

هزار سال دیگر، تا به حد انسانی

قریب پنجاه سال میشود که دست پرورده گان انگلیس درپاکستان ، با صدور فتوای کفر، جنگ نیابتی را ازطریق عمال شان درافغانستان به راه انداخته اند. این « مفتی ها » درقالب « اسلام تکفیری » گروه های زیادی را تربیت و پرورش داده اند. سپس پرورش یافته گان شآنرا با دریافت پشتوانه مالی ونظامی ازکشورهای علاقمند ، آماده جنگ و تجاوزبه افغانستان می نمایند. هموطنان ما میدانند که این گروه ها درپوشش القاب معین ، طی پنج دهه گذشته ، پیوسته زیرساخت های کشورما را تخریب و مردم بیگناه ما را مورد حمله قرارداده اند. هرکسی که در برابراین اعمال شنیع آنها اعتراض کرده است ، او را کافرخوانده ، مباح الدم و واجب القتل دانسته اند. مشابهه چنین جاهلان ، درگذشته های تاریخ ما هم گاهگاهی سربلند کرده اند. ولی چون پشتیوانه وحمایت بیرونی نداشتند ، تعداد شان از محدوده شمار انگشتان فرا نمی رفت. اما بغاوت آنها بمثابه تمثالی ازجهالت، بالخصوص درمقابل علمای شهیرسرزمین ما خبرسازبوده است. حضرت ابن سینای بلخی دربرابرعملکرد چنین افراد میگوید :

خرباش که این جماعت از فرط خری

هرکی نه خر است ، کافرش میخوانند

مساله تفرقه افگنی دربین ملت ما قدامت بیش از صد سال دارد. منشا وعلت آن به فتنه انگیزی های استعمارانگلیس درمنطقه برمیگردد. انگلیس ها یک قرن قبل ، به عمال شان وظیفه دادند تا شاه امان الله را تکفیرکنند. همینطورسالها بعد ، درآستانه تحصیل استقلال مردم هند ، با بالا کشیدن شعار« کفر یا اسلام ؟ کدام یک را انتخاب میکنید ؟ »، قدرت رزمی نیم قاره هند را تضعیف کردند. آنها موفق شدند که با پایه گذاری پایگاه شان بنام پاکستان ، کشوربزرگ هند را تجزیه کنند. این عملکرد انگلیس ها ، علاوه برایجاد فشارعلیه هند ، سرنوشت بلوچ ها وپشتون های آنطرف خط دیورند را نیز رقم زده و آنها را درزیر سلطه رژیم دست نشانده انگلیس قرارداد. به این ترتیب افغانستان نیز به معضلات مهم اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی مواجه گردید. طوریکه می بینیم مردم ما از آن پیامد ها ، تا هنوز رنج میبرند. این واقعیت تاریخی ، نزد همه مردم ما برملا بوده و با تحمل رنج های فراوان آنرا شناسایی نموده اند .

هرکه نیآموخت ازگذشت روزگار

هیچ نیآموزد ، زهیچ آموزگار

( رود کی)

مردم ما درمقاطع مختلف تاریخ ، علیه توطیه گران خارجی و گماشته گان نابکارآنها به پا ایستاده اند. ولی خصلت جیواستراتیژیک سرزمین ما ، سبب شده است که پیشرفته ترین کشورها ، بخاطراهداف مشخص سیاسی شان ، در حمایت و دفاع ازین متجاوزین و خرابکاران قراربگیرند.

چه باید کرد ؟ عقب نشینی وتضرع ، مشکل را برطرف نمی کند.

اظهارعجزنزد ستم پیشه گان خطاست

اشک کباب باعث طغیان آتش است

(صایب )

طوریکه گفته شد ، افغانها دربرابرستم پیشه گان ، قیام های افتخارآفرینی نموده اند که شمارزیاد آن حرکات مردمی ، تاریخ ساز بوده است . یکی از دلایل پیروزی آنها دراین بود که ایشان همیشه قهرمانان و رهبرانی صادقی را درجلو جنبش های خود داشتند . اما دراین پنج دهه اخیر، قدرت های متجاوزخارجی ، این فرصت را ازمردم ما گرفته اند. آنها نمی گذارند تا رهبران واقعی شان ، درپناه مردم خود براوضاع مسلط شوند. مردم میخواهند تا یک شخصیت دلسوز و وطندوست در جلو آنها قراربگیرد. تا درپرتو رهبری وی ، به مقصد برسند . درغیرآن ، فایق شدن برطالبان و سایرجنایتکاران ممکن نیست. چنین یک رهبرمقاومت ، باید ازمیان مردم مقاوم افغانستان ، سربلند کند.

خونریزی ضحاک درین ملک فزون گشت

کو کاوه ؟ که چرمی به سرچوب نماید

(فرخی یزدی )

گرچه مطالبی را که دربالا تذکرداده ام ، همه میدانند . ولی آگاهی ازکشتارهای اخیر وجنایات عمال اجنبی درافغانستان ، سوزدلم را برانگیخته ومرا برآن واداشت تا درد دل خود را با شما افغانهای جلاوطن درمیان بگذارم. یقیناْ که این درد همه ماست.

فقط سوزدلم را درجهان پروانه میداند

غمم را بلبلی کاواره شد ازلانه میداند

(لاهوتی )

به امید موفقیت وسرافرازی ملت قهرمان افغانستان !

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۱ـ ۰۱۰۷

More Articles...