وضع سینما یا هنرهفتم درافغانستان   

 نوشته : عزیزه عنایت

افغانستان وطن زیبای مان که دارای طبیعت ومنابع سرشار،آب وهوای گوارا است  ودردوره های مختلف شاهد فرود و فراز های زیادی بوده که بارباربهمت وتلاش فرزندانش دوباره به پا ایستاده و از ورطه تلاطم های جانکاه برآمده است که تاکنون درجنگ های بیشتر از۳۵ سال نفس آرام نمی کشد ونسبت به هرزمان دراین دوره صدمات زیادی را متحمل شده ، دارونداراین مرزو بوم توسط دشمنان وطن ازبین رفته است. هرروزازطریق رسانه ها خبرانفجار،کشته شدن هموطنان بیگناه، انتحار آدم رباییو... شنیده میشود که این موضوعات بارها ازجانب نویسنده گان محترم  نوشته شده است که بیشتر روی این معضله بحث نمیکنیم.زیرامسایل سیاسی وطـن آنقدرپیچیده شده است که بجزخدای بزرگ دیگرکسی حسابش را نمیداند.

قبل از جنگهای خانمان سوزازجمله هنرهای که درافغانستان تا حدودی رشد کرده بود یکی هم میتوانم  سینما (هنرهفتم ) را درافغانستان بشمارآورد که درآن زمان فیلمهای که توسط فیلم سازان محترم ساخته میشدنداین فیلم ها ازیک سو به معرفی وداشته های افغانستان درجهان وازسوی دیگراستعداد های فیلم سازان، دایرکتران،هنرمندان افغانی را بدنیای برون مرزی وداخل کشوربه نمایش می گذاشت که میتوان ازشهکار های آندوره فیلم عشق و دوستی که مشترکاً باسینمای هند ساخته شد، فیلم عقاب، فیلم روز گاران،عشق من میهن من،اختر مسخره، مردها را قول است، فیلم رابعه بلخــی اندرز مادرو.... با هزاران فیلم های مستند دیگری که دردوری ازوطن با امکانات  محدود ازجانب هموطنان مان ساخته شدند که این فیلم ها بعضاًجوایز ومدالهای را  نیز برای افغانستان کسب کردند. ولی طی سالهای جنگ چنانچه که همه داشته های میهن به باد فنا و نا بود شد سینما هم درکناردیگرهنرهای وطن نیز صدمه زیادی دید.

بعد ازبوجودآمدن دولت کرزی و ریختن عساکر۴۳ کشور به سرزمین ما، با آنکـه جنگ وخونریزی دراین دوازه سال جریان داشت مردم وطن که ازوطن مهاجرشده بودند دوباره با هزاران امید از کشورهای پاکستان وایران بوطن برگشتند که دراین برگشت ها استعداد های جوان نیزبا والدین شان واردافغانستان شدند.که ازاین جمله جوانان شاعر، نقاش، آوازخوانان،هنرمندان ،فیلم سازان وهمچنــان درعـــرصه های ورزش که با کمی صیقل دادن استعداد های شان درداخل وطن، تعداد ازاین جوانان چون ستاره های درخشنده برای فروزان ساختن خویش دست بکارشده، چنانچه کـه  اعضای تیم ورزشی افغانستان با آوردن مدالها وجوایز پی درپی ازکشورهای مختلف نیزباعث افتخارمردم و وطن شده اند که میتوان روی همه این ها حساب کردوبالید.   

 با آنکه دراین مدت دوازه سال ،قسمی که لازم بود چندان توجهی ازجانب دولت بحال جوانان نیزصورت نگرفت تا زمینه های کار برای جوانان مهیا میشد و همچنان در رشد استعداد ها و نیرمند ساختن جوانان باید اقداماتی صروت میگرفت. که نگرفت مگربازهم جوانان با استعدادازهیچ گونه سعی وتلاش بخاطرتبارزدادن استعداد های شان دریغ نکردند ورد پای برای خویش درجامعه آشفته افغانستان پیدا کردند .

اکنون بخاطریکه ازاصل مطلب دورنشده باشیم وبحث مان روی فیلمهای افغانی است بایدگفت که درقسمت ساختن فیلمهای افغانی دراین مدت دوازده سال چندان توجه نشده است چه دراین اواخرسینما گران ارجمند فیلم های را تهیه میکنند که اکثراًصحنه های پولیسی،صحنه های کشتن و بستن، اختطاف، ناله وفریاد مظلومی درزیر لگــد های افراد مافیایی وغیره که بیننده این فیلم ها بیشترمردم وطن میباشند که در وطن سالهای متمادی راباجنگ و خونریزی، زد وبندها،انتحار، ربودن اعضای خانواده های شان توسط مافیای منطقه ،خشونت برعلیه زنان همه وهمه را چون ممثلین فیلم هـابا گوشت و پوست لمس کرده اند.ازاینجاست که نسبت به دیدن صحنه های تکان دهنده این فیلمها، به فیلم های هندی ویا فیلم های کشورهای دیگرلحظات خویش را سپری می کنند، چه زمانیکه فیلمهای افغانی ازطریق تلویزیون های افغانی به نماش گذاشته میشودبسیاری ازفامیل های افغان، دیدن فیلم های هندی ویا از کشوری دیگری را نسبت به پرمصرف ترین فیلم افغانی ترجیح میدهند. این بخاطری است که ازجنگ وخونریزی ودیدن صحنه های ظلم واستبداد و وحشت د یگرخسته شده اند. دراثر جنگ های طولانی دچار ناراحتی های عصبی ومتاثرهستند که نمیخواهند تکرار آنرا تحمل کنند.

قرار اطلاع بیشتراین فیلمها توسط جوانان دورازمیهن درکشورهای اروپایی ویا امریکا بشکل تجارتی ساخته میشود. که ازداستان های شیرین،موضوعات وطنی درآن کمترکارگرفته میشود. بنا به دلایل فوق فیلم های افغانی علاقه مندان کمتری را بخود جلب میکندواز نمایش می افتد وجای خود را نزد بیننده خویش نمی یابد .

افغانستان که دارای تاریخ کهن و شاهان نامدار است علاوه ازآن ۳۴ ولایت کشوردارای قصه های فورکلور، داستانهای جالب وهزاران مطالب میباشد فیلمسازان گرامی میتوانند که ازسوژه های خوب، داستان شاد کننده برای ساختن فیلم اقدام وبه نوآوری وابتکارات جدیدی دست یابند.

نا گفته نباید گذاشت شاید فیلم سازان محترم امکانات ودسترسی کمتری داشتـه باشند که با ارتباط با ارگان های دولتی میتوانند توجه دولت را بیشترجلب ودست به کارشوند وقسمیکه دیده میشود فیلمهای تهیه شده نیزبا مصارف هنگفت تهیه شده که میتوان بجای آن فیلمهای که توجه درقسمت  انتخاب رنگها ،لباس های کلتــوری ، برازنده گی چهره ها، که رول مهم دارد، مناظرزیبای وطن اقدام کرد.که ازیکسو توجه بیینده را بخود جلب کند و از سوی دیگرجهان و جوانانـیکه دوراز میهن بـه کشورهای میزبان زنده گی میکنند ازداشته ها و افتخارات میهن شان آگاهی حاصل کنند زیرا این جوانان اند که آینده سازان کشورمیباشند واز همین اکنون توجه آنانرا به موضوعات میهنی باید جلب نمود. بادرود

۱۸/ جنوری/۲۰۱۴

بامداد ـ فرهنگی ـ ۲/ ۱۴ـ ۲۱۰۱