آب زنید راه را هین كه نگار می‌ رسد
مژده دهید باغ  را بوی بهار می‌ رسد
 
راه دهیــد یـار را آن مـه ده چهار را
كز رخ نوربخش او نور نثار می‌ رسد
 
چاك شدست آسمان غلغله ایست در جهان
عنبر و مشک می‌ دمد سنجق یار می‌ رسد
 
رونق باغ می‌ رسد چشم و چراغ می‌ رسد
غم به كناره می‌ رود مـه به كنار می‌ رسد
 
تیر روانه می‌ رود ، سوی نشانه می‌ رود
ما چه نشسته‌ایم پس شه ز شكار می‌ رسد
 
باغ  سـلام  می‌ كند ، سرو  قـیـام می‌ كند
سبزه پیاده می‌ رود، غنچه سوار می‌ رسد
 
خلوتیان آسمان تا  چه  شـراب می‌ خــورند
روح خراب و مست شد عقل خمار می‌ رسد
 
چون برسی به كوی ما ،خامشی است خـوی ما
زان كه ز گفت و گوی ما گــرد و غبار می‌ رسد
 
( مولانا جلال الدین محمد بلخی )
 

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۲ـ ۱۸۰۳

استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.

Copyright ©bamdaad 2022


نـمـاد رزم

 

جوانه میزنی زنو ۱

دوباره سبز میشوی

به باغ پرزخاروخس

به پهنه های این چمن

شکوفه میکنی زنو

پراز بهار میشوی

نماد رزم اتشین

درین دیار میشوی

به دفتر زمانه ها

تو مانده گار میشوی

مده مجال خود زکف

دوباره با قیام قامت بلند

بپابخیز

بهرسو بال و پربزن

وجنگل سیاه شب

به هرسرا تبربزن

ازین مغاک تیره گی

زپیچ و تاب کوره ها گذر بکن

شبان بی ستاره را

دوباره پرسحر بکن

برای زیستن، شگفتن امیدها

دوباره پربزن، بپابخیز

قیامتی بپا بکن

ودرب این قفس شکن

اسیر غم نشسته را

زقید برده گی رهابکن

بیا ببین

بهارما رسیدنی ست

سرود زنده گی به لب

به خفتگان قرنها خبر بده

بگو‌که ماجوانه میزنیم زنو

دوباره سبز میشویم

برای زیستن، دمیدن سپیده ها

جهان دیگری بنا می کنیم

جهان ازبرابری

جهان فارغ از ستمگری

جهان بهتری درآن

نشانی ازقساوت زمانه نیست

نشانی ظلم آدمی

فضای گل بهشت آن کرانه نیست.

 

( نورالدین همسنگر)

 

۱- جوانه میزنم بروی زخم درتنم

(سیمین بهبهانی )

 

 

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۲ـ ۰۸۰۳

استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.

Copyright ©bamdaad 2022

 

 

 

 

 

به بهانه هشتم مارچ ، روز جهانی زن

 

فاضله امیرـ محسن زاده

با فرارسیدن هشت مارچ باردیگرمساله برابری حقوق اجتماعی و اقتصادی زنان و برچیدن ستم جنسیتی در صدرگزارشات ، پیام های شادباش ، محافل رسمی و نیمه رسمی و حرکت های خیابانی قرارگرفت. کسانی به زنان گل میدهند ، و دیگری بخاطر ادای دین در برابر« نیمی از جامعه » تبریکات و پیام شخصی میفرستد و از زن ، مادر ، دختر ، خواهر و همسرخود یاد وستایش

 میکنند.

در این روز شعارها و گفتاوردهای از نوع :

ـ بدون آزادی زنان، آزادی جامعه ممکن نيست !

ـ تبعیض جنسیتی را مردود می  شماریم !

ـ حقوق نیمی از جامعە ،حقوق بشرست!

ـ زنان با یک دست گهواره و با دست دیگر جامعه را شور میدهند!

­ـ برابری کامل زنان با مردان را درهمه عرصە‌ های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی میخواهیم !

ـ نابود باد آزار و اذیت جنسیتی زنان و... تکرار میشود.

در چنین روزی از اعتصابات کارگران نساجی نیویارک ، تصمیم کنفرانس جهانی زنان سوسیالیست در کوپنهاگن ، نقش و جایگاه کلارا زتگین ، روزا لوکزامبورگ ، کروپسکایا، دولورس ، تصمیم سازمان ملل متحد برای شناسایی این روز، شهامت و قهرمانی زنان در مبارزه با فاشیزم ، استعمار، ستم و استبداد و جنگ های غارتگرانه ، از پیدایش این روز در افغانستان ، نقش اناهیتا راتب زاد و... یاد بعمل می آید . کسانی دستاوردهای این مبارزات در آگاهی دهی ، تشکل و مبارزات سازمانیافته زنان درنهادهای صنفی و سیاسی را برشمرده ، و از افزایش سهم زنان در حیات اجتماعی و اقتصادی با نیکویی یاد میکنند. زنان ازحق انتخاب و رایدهی بهرمند شدند ، به پارلمان ها و مقامات بلند دولتی دست یافته، به فضا رفتند و....

                                                                                                  ***

بدون تردید از آن وقتی که این روز با نام زن و مبارزه او گره خورد ، دستاورد های هم نصیب بخشی از زنان جهان شد که نمی توان آنرا نادید گرفت .

در افغانستان ما هم از برکت رشد نهضت های تجدد طلبی مشروطه اول و دوم  ، پس از حصول استقلال کشورپای بخشی اززنان به برون از منزل کشانیده شد.  درحالیکه در روستا ها زنان بصورت عنعنوی در بیرون از منزل به کار کشاورزی ، مالداری و...میپرداختند ، در شهرها آهسته آهسته زنان با هویت و شخصیت خود در فعالیت های اجتماعی و پسانتر فعالیت های اقتصادی  ـ با وجود مقاومت مردان ، سنت ها و باورهای حاکم ـ گام بگام سهم گرفتند . البته در برابر این تلاشها ، زن ستیزان  بیشتر از دیگران ایستاده گی کردند. زنان وطن  در راه فراگیری سواد و تعلیم و تربیت ، کار و فعالیت اقتصادی و اجتماعی ، دسترسی به خدمات اجتماعی در دوران بارداری ، تربیت فرزندان ، فعالیت سیاسی و صنفی  راه های پرفراز و نشیبی را طی کرده ، و در این جاده پرخطر و ناهموار قربانی های فراوانی را متحمل شدند.

دستاوردهایی که در صد سال گذشته بدست آمد برخلاف ادعا های نادرست،  یک شبه نصیب ما نشده ، و گام بگام و درنتیجه تلاش و مبارزه بی امان زنان آگاه و وطنپرست کشور بدست آمده است . این دستاوردهای با ارزش را نمیشود از مردم  گرفت،  و آنرا از تاریخ کشور حذف نمود.

در دو دهه گذشته بار بار امریکایی ها و دستپرورده گان شان ادعا نمودند که پیشرفت و اگاهی زنان افغان از برکت آنهاست .

باید گفت: درد و دریغست که درهمین دوره با وجود شرایط خوب ، از جمله کمک مالی و حمایت سیاسی جهان از نظام ، دستاوردهای واقعی این دوره  ۲۰ ساله چنانکه به آن فخر کردند سخت ناچیز بود.

اگر به مساله تعلیم و تربیت زنان در این ۲۰ سال گذشته توجه نماییم ، میبینیم که نظام و متحدین جهانی آن نخوانستند و نتوانستند شرایط مساعد و قابل قبول را برای رشد زنان کشور فراهم کنند.  آموزش دختران در سطوح مختلف شباهتی به اهرامی داشت که هر قدر درجه تعلیمی بالاتر میرفت  سهم  زنان در آن حقیرتر میشد.

همین شیوه برخورد با زنان ، در سطوح رهبری و مدیریت نیز وجود داشت . پست های مدیریت و رهبری فقط و فقط سهم  نخبه های برگزیده شده  و دست پروده های امریکاییان و شرکای مافیایی قدرت بود . همین نخبه های سیاسی وقتی داخل دایره قدرت میشدند ، در این دایره حرکت ، و ازیک پست به پست دیگری پرتاب میشدند.

این نظام مافیایی که بر پایه فساد وفحشای ساختاری بنا یافته بود از بخشی از زنان افغان و غیرافغان منحیث وسیله سواستفاده و خوشگذارنی کارمیگرفت . این فحشا ، فساد ، برده گی جنسی  به زندان های زنانه ، روسپی خانه ها ، استخدام در ادرات دولتی، انجوها و... محدود نشده حتا تا بالاترین مرکز قدرت یعنی کاخ ریاست جمهوری راه گشوده بود. در نتیجه ناامنی، فقر و فساد بی مانند اقتصادی و اجتماعی ؛  فحشا ، آزار و اذیت خیابانی زنان وستم  تا سطح خرید و فروش زنان در بازارهای فحشا و فساد رواج پیدا نموده بود.

                                                                                           ***

بالاخره نظام سقوط کرد و با رویکارآمدن امارت  در وضع زنان کشورتغیرهای رونماشد . کسانی از کاربیکار شدند‌، دیگران به خارج پناه بردند ، زنانی صدای حق طلبی و دادخواهی بلند کرده، خواستار دریافت نان ، دسترسی به کار و آزادی شدند.

اینکه با آمدن طالب حضور زنان در حیات اقتصادی و اجتماعی کشورمحدود ، و شماری از زنان بنا بربدلیل های سیاسی و اقتصادی مجبوربه  ترک وظیفه و خانه نشین شدند سخت دردبار و غم انگیز است .

درچنین روزی که حرف حرف زن ، آزادی و دستیابی به حقوق انسانی اوست ، جا دارد تا برمسوولیت های نظام  و خواست های زن افغان درنگ نماییم . اولین خواست زنان افغانستان قبولی «اصول اعلامیه جهانی حقوق بشر» از سوی نظام ، و تحقق آن درعمل میباشد . امارت مطابق تعهدات روزمره خود باید جلواحیای فساد ، رشوت و اختلاس را گرفته ،برای زنان وطن امنیت کاری و اجتماعی را فراهم نماید . امارت که مدعی تامین امنیت و ختم جنگ در افغانستان میباشد ، باید با استفاده از این شرایط مساعد ، زمینه را برای ایجاد کار و فراهم آوری زمینه تعلیم و تربیت ، و خدمت به خلق الله  برای زنان و مردان افغان را فراهم نماید.

امارت با آشنایی از تجربه گسترش فساد ، اختلاس و سواستفاده توسط افراد ، موسسات داخلی و خارجی در نظام قبلی، باید با این پدیده شوم ، منفور و ضداسلامی مطابق وعده های داده شده مقابله ، و در راه تامین عدالت بکوشد. ما در هزاره سوم وعصرعلم وتکنالوژی قرار داریم . زن امروز با زن سی سال پیشتر تفاوت دارد .

با زورشلاق نمی شود مانع خواست و تلاش های برحق زنان بخاطر زنده گی متمدن و بهترشد. معضلات موجود در زنده گی اقتصادی را نمی شود نادیده گرفت . چالش های که کشور با آن روبروست به تنهایی حل ناشدنیست . برای پیشرفت افغانستان مستقل و آزاد به کار، تلاش مردان و زنان وطنپرست و مومن نیاز است .

خواست زنان به نان ، کار و آزادی با آنکه پیشترتوسط  سایر زنان جهان پیشکش شده است ، امروز نیازمبرم زنان افغانست .

به این خواستهای برحق زنان و مردم کشور باید پاسخ مثبت داده ، و با شهامت و سربلند از خدمات خود دراین زمینه به مردم گزارش شفاف و بدون ترس را پیشکش نمود.

 

 

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۲ـ ۰۸۰۳

استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.

Copyright ©bamdaad 2022

 

 

اعلامیه انجمن حقوقدانان افغان در اروپا بخاطر نجات افغانان مقیم اوکرایین

 

انجمن حقوقدانان افغان در اروپا بمثابه مدافع حقوق هموطنان عزیز مراتب تشویش و نگرانی عمیق خود را نسبت به سرنوشت افغانان مقیم  اوکرایین ابراز مینماید.

درشرایط که سایه شوم جنگ این برگه سیاه و خونین تاریخ در کشور اوکرایین پهن گردیده است ، سرنوشت هزاران افغان مقیم آنکشور به شمول محصلین و انتقال شده گان توسط  دولت ایالات متحده امریکا و تعداد از کشورهای دیگر نامعلوم ، غير‌مصوون و در حالت خطرناک قرار دارند.

بخاطر نجات این افغانان باید تدابیرعاجل بخاطر انتقال آنان به مناطق امن و خروج از کشور اوکرایین اتخاذ گردد .

در گام نخست مسوولیت اخلاقی متوجه دولت ایالات متحده مریکاست که درقبال مصوونیت جانی انتقال یافته گان وعده سپرده است .

ما از سازمانهای بین المللی و بویژه از کمیساری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده گان (UNHCR ) ، سازمان بین المللی مهاجرت ( IOM ) و سازمان صلیب سرخ جهانی تقاضای عاجل توجه به مصوونیت و انتقال افغانان را به مناطق امن و کشورهای دیگر مینماییم .

انجمن همچنان حکومت دفکتوی طالبان را متوجه مسوولیت شان درقبال این هموطنان ، و از جمله سرنوشت محصلان افغان مقیم  اوکرایین می سازد تا در رابطه اقدام عاجل نمایند .

شورای رهبری انجمن همچنان از تمام نهادهای افغانی میخواهد که صدای شانرا بخاطر نجات این هموطنان عزیز بلند نمایند .

با حرمت

شورای رهبری انجمن

میرعبدالواحد سادات ، رییس انجمن

 

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۲ـ ۲۸۰۲

استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.

Copyright ©bamdaad 2022