روسیا الیوم
کارشناسان روسی معتقدند مشکلات اقتصادی گسترده می تواند پاکستان، لبنان، اوکرایین، لیبیا و ارجنتین را در آینده نزدیک به ورشکستگی ملی بکشاند. کشورهای جنوب اروپا نیز در معرض این خطر قرار دارند.
الکساندر ژوراکوف، تحلیلگر ارشد تحقیقات بازار اعتبار در Otkritie Investments می گوید ورشکستگی سریلانکا که قبلاً اعلام شده بود، آخرین ورشکستگی در آینده نزدیک نخواهد بود.
پاکستان، لیبیا، اوکرایین و ارجنتین می توانند بعدی باشند. کشورهای اروپای جنوبی مانند ایتالیا و یونان نیز در منطقه خطر قرار دارند.
این کارشناس توضیح می دهد که به عنوان یک قاعده، ورشکستگی یک کشور به طور ناگهانی رخ نمی دهد.
ژوراکوف به پرایم گفت که معمولاً پیش از رسیدن به مرحله ورشکستگی شاهد بدتر شدن قابل توجهی در شاخص های اقتصاد کلان، تراز پرداخت ها و سایر ارزش ها خواهیم بود.
چنین اتفاقاتی برای مثال در سریلانکا و سایر کشورهایی که به ویژه تحت تاثیر این بیماری همه گیر قرار گرفته اند مشاهده شده است.
اقتصادهایی که به شدت به گردشگری وابسته بودند، به دلیل بیماری همه گیر کرونا به شدت هم آسیب دیدند. به نوبه خود، افزایش قیمت انرژی و سایر کالاها کسری تراز پرداخت کشورهایی را که به واردات وابسته بودند تشدید کرد.
این کارشناس یادآور شد که در ماه جون وزیر مالیه پاکستان نسبت به احتمال نکول در صورت عدم لغو یارانه سوخت برای جمعیت هشدار داد.
همچنین مهم است که به یاد داشته باشیم که ارجنتین در جنوری به یک قرارداد جدید بازسازی بدهی ۴۴.۵ میلیارد دلاری با صندوق بین‌المللی پول دست یافت.
این کارشناس گفت: طبق قرارداد جدید، پرداخت بدهی چهار سال پس از امضای قرارداد آغاز و تا شش سال بعد ادامه می یابد.
به گفته این تحلیلگر، لبنان نیز که از قبل اعلام کرده ورشکستگی قریب الوقوع خود را اعلام کرده است، در معرض خطر جدی ورشکستگی دولتی است. این کشور از نظر اقتصادی نیز برای مدت طولانی در آستانه ورشکستگی دست و پا میزد.
قرضداری خارجی اوکرایین نیز ناپایدار است. شوراکوف گفت که هنوز مشخص نیست که آیا این کشور بودجه برای بازپرداخت مجدد بدهی در سال جاری دریافت خواهد کرد یا اینکه طلبکاران با تجدید ساختار بدهی موافقت خواهند کرد.
برخی از کشورهای اتحادیه اروپا نیز ممکن است با مشکلاتی روبرو شوند. « وضعیت بدهی در کشورهای جنوب اروپا بسیار متشنج است.»
این کارشناس گفت:« تا اکنون وضعیت بدهی ایتالیا و یونان بسیار بهتر از ده سال پیش بوده است، در حالیکه بازده اوراق قرضه دولتی آنها رو به افزایش است اما در صورت ادامه افزایش نرخ بهره، این امر می تواند منجر به افزایش قابل توجهی هزینه های خدمات بدهی و … بزرگتر باعث تنش های داخلی شود.»
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۴/ ۲۲ـ ۲۰۰۷
Copyright ©bamdaad 2022
اروپا به سمت اعتصابات بزرگ پیش می رود!
گفت و گوی روزنامه اومانیته با سرمنشی اتحادیه کارگری انگلستان
در ماه می ۲۰۲۱ ترسایی، میک لینچ سرمنشی فدراسیون اتحادیه کارگری متشکل از اتحادیه ملی کارگران راه آهن، دریانوردی و حمل و نقل (RMT) شد که بیش از ۸۰ هزار عضو دارد. بخشی از امید چپ بریتانیا به او دوخته شده است. مصاحبه اومانیته با وی را می خوانید:
اومانیته : دو هفته پیش، کارگران راه آهن بریتانیا اعتصابی را در مقیاسی بی سابقه از دهه ۱۹۸۰ ترسایی آغازکردند. اعتصاباتی که تمام نشده است وهنوز ادامه دارد شما از « نبرد یک ـ عمرـ طولانی » صحبت می کنید. منظورتان چیست ؟
میک لینچ : ما قراردادهای در بخش راه آهن داریم که به سال‌ها قبل برمی گردد و توافق‌های موفق و خوبی هستند. به عنوان مثال، در مورد شرایط شغلی و کاری، بسیاری از کارگران در بریتانیا دیگر چنین مزایا و شرایطی را ندارند. دولت و شرکت های خصوصی اکنون در تلاش هستند تا به بهانه بیماری کووید و هزینه های آن ما را از حقوق و دستاورد هایمان محروم کنند. به طور خلاصه، آنها می خواهند کارگران راه آهن بریتانیا حقوق کمتری دریافت کنند، در صورت بیماری پوشش کمتری داشته باشند، مرخصی با حقوق کمتری داشته باشند، حمایت اجتماعی و حقوق بازنشسته گی آنها کاهش یابد. برای ما، این کاملا غیرقابل تحمل است. ما دیدیم که چگونه سایر کارگران بریتانیایی حقوق خود را از دست داده اند. بنابراین، بله، برای ما، این نبرد یک نبرد طولانی است. اگر به توافق نرسیدیم، اعضای راه آهن ما چه در استخدام و چه در بازنشسته گی فقیرتر خواهند شد و همانطور که در بسیاری ازموارد دیده‌ایم و ما هم مانند دیگر مردم در معرض خطر خواهیم بود، همانطور که در بسیاری از خدمات عمومی در کشور شاهد هستیم. پرسونل بخش های عمومی به بخش خصوص رانده میشوند و همچنان تحت فشار کارفرمایان قرار میگیرند و حقوق، شغل و شرایط کاری آنها تغییر می کند. چاره ای نیست و کارگران راه آهن بریتانیا این را می دانند: ما باید در این مبارزه پیروز شویم!
اومانیته : آیا از قبل تاریخ های جدیدی برای بسیج در نظر گرفته شده است؟
میک لینچ : از زمان اعتصاب دو هفته پیش، ما درحال مذاکره با شرکت های این بخش بوده ایم. اما باید بگویم که نماینده گان کارفرمایان نسبت به قبل از اعتصاب حریص تراند. هفته آینده به لندن برمی گردیم و به کمیته اجرایی RMT گزارشی از این مذاکرات ارایه خواهد شد. من از قبل می توانم به شما بگویم که ما به سمت اعتصابی جدید پیش می رویم. دو اتحادیه دیگر که در راه آهن هستند در حال تکمیل مراحل مشاوره خود با هدف اعتصاب هستند. من انتظار دارم در سراسر صنعت راه آهن همگرایی ایجاد شود تا اتحادیه های دیگر، در بخش‌های دیگر مانند هوانوردی یا مراکز ارتباطات به ما بپیوندند .
اومانیته : بسیج شما فراتر از چیزی است که در بریتانیا به عنوان «بحران هزینه زنده گی » شناخته می شود. چگونه مسایل را خلاصه می کنید؟
میک لینچ : در واقع، همانطور که برخی در ویتنام گفتند، امریکایی ها آمدند تا تانک های خود را در باغ های ما پارک کنند. ما حمله نمی کنیم، ما مقابله می کنیم! همین می شود، آنها می آیند علیه ما که همه چیز را بدزدند! محافظه کاران و کارفرمایان خود را متقاعد کردند که کووید19 مردم را منفعل و نگران آینده کرده است و شورش نخواهند کرد. اما اشتباه آنها در اینجاست: کارگران راه آهن، مثل اکثریت جمعیت بریتانیا، دیگر نمی توانند این دولت، این فوق ثروتمندها، این نخبه گانی را که از سنین جوانی در مدارس انتخابی، در « ایتون، سپس در آکسفورد یا کمبریج » پرورش می یابند و رشد میکنند را تحمل کنند. این افراد که هرگز در تمام زنده گی خود شغل واقعی نداشته اند، دیگر تحمل نمی شوند. مردم از این سیاستمداران حرفه ای خسته شده اند. سیاستمدارانی که تصمیم می گیرند چه کسی چه چیزی را برنده شود، و این همیشه به نفع عده کمی و بدبختی اکثریت قریب به اتفاق و قاطع است.
این چیزی است که در حال ظهور است، این چیزی است که می تواند از شر این رهبرانی که ادعا می کنند شرایط زنده گی خود را به مردم دیکته می کنند خلاص شود. راه آهن بریتانیا امروز یک نمونه متضاد مطلق در اروپا است: بخش خصوصی سودی را که هست می گیرد و در صورت ناکامی صورتحساب را به جامعه و مردم ارایه می کند. از زمان خصوصی سازی، شرکت‌ها حداقل ۱۲ میلیارد پوند (۱۴.۲ میلیارد یورو) از راه آهن استخراج کرده‌اند و همه اینها مستقیماً به دست سهامداران و روسا رفته است. بدیهی است که این شرکت‌ها هیچ علاقه ای به خدمت به مردم ندارند و وقتی دیگر هیچ چیز بدون سرمایه گذاری یا مانند زمان همه گیری بیماری کووید کار نمی کند، هی! خوب، آنها کلیدها را به دولت پس می دهند. در واقع، این اتفاق در سراسر اروپا رخ می دهد، از المان گرفته تا اسپانیا، فرانسه و بلجیم، جایی که در ماه سپتامبر یک اعتصاب عمومی در این زمینه برگزار می شود…اتحادیه‌ها دیگر نمی توانند به داشتن گزارش های کارشناسان بسنده کنند، ما باید به قلب طبقه کارگر، در مناطق دورافتاده، در حومه شهر بازگردیم. « ما اتحادیه‌ها هستیم، ما آنها را رها نمی کنیم و به مبارزه خود ادامه میدهیم ».
تکنوکرات‌هایی مانند امانویل مکرون که آینده‌ای را با ترازنامه های متعادل، « قوانین طلایی » می فروشند، طوری رفتار می کنند که گویی فقط طبقه متوسط رو به رشد وجود دارد، اما هیچ چیز از آنچه ارایه می دهند برای طبقه کارگر نیست.
آنچه در اینجا ( انگلستان ) اعمال می شود مطمین هستم می تواند در فرانسه نیز اعمال شود. شما می توانید یک شغل تمام وقت داشته باشید، اما هنوز کاملاً به کمک هزینه همبسته گی از طرف دولت نیاز دارید. ما باید این موضوع را به پایان برسانیم: ما به بسته های افزایش دستمزد، امنیت شغلی، معکوس کردن توازن قدرت در شرکت ها و جامعه نیاز داریم. من امیدوار هستم که واکنشی در سراسر اروپا وجود داشته باشد.
اومانیته :از زمان اعتصاب در پایان جون، که در طی آن شما در صحنه مبارزه حضور داشتید و مدافعان نیولیبرالیزم را مهار کردید، تا حدی قهرمان سندیکالیزم و چپ بریتانیا بودید: ما آن را در این جشن معدنچیان «دورهمی» می بینیم ، مردم با تی شرت هایی که تصویر شما را نشان می دهد. چگونه این لحظات را توصیف میکنید ؟
میک لینچ : ( باخنده) من خودم نمی خواهم قهرمان شوم. قهرمانان کارگران هستند. من همکاری همه رهبران اتحادیه‌ها را می‌خواهم، نه تنها در سطح ملی، بلکه در شاخه ها، در محل کار، در همه بخش‌های اقتصاد. ما به رهبران جدید نیاز داریم. همه اعضای ما از جوانان امروز نیستند، بسیاری از آنها متعلق به دهه ۴۰ و ۵۰ میباشند. آنها عمدتاً به دلیل تخریب اجتماعی دوران تاچر ، در یک محیط اتحادیه بزرگ نشده اند. ما شاهد نوعی احیای سندیکالیزم هستیم، اما باید مبارزه کنیم در غیر اینصورت، میدان برای بهره برداری، برای شرکت های بدون ایمان و قانون، مانند شرکت کشتی رانی P & O که در بهار، کارکنان خود را تحت قرار داد یکجانبه اخراج کرد و کارگران موقت بی تجربه را با دستمزد کم جایگزین آنها کرد مواجه هستیم .
اومانیته : استعفای بوریس جانسون نشان دهنده بحران در اردوگاه محافظه‌کاران است. وضعیت سیاسی کنونی را چگونه می بینید؟
میک لینچ : از دیدگاه قوی و مستحکم کارگران راه آهن استعفای او می تواند مذاکرات ما را حتا پیچیده تر کند. دشوار است بدانیم آیا کسی باقی مانده است که صلاحیت لازم را داشته باشد. این یک نگرانی است، البته ما می خواهیم به توافق خوبی برای اعضای خود برسیم. اگر این امکان وجود نداشته باشد، ما به کمپاین خود ادامه خواهیم داد اما بحران می تواند در سراسر جامعه گسترش یابد، درسیستم آموزش، بهداشت و همه جا!
این دولت هیچ علاقه ای به مسایل و سیاست های عمومی نشان نمی دهد. آنها فقط به شغل، مقام و جاه طلبی خود فکر می کنند. چه کسی در راس دولت خواهد بود؟ چه کسی سقوط خواهد کرد؟ اما این راهی برای اداره کشور نیست؟ من به نوبه خود، انتخابات زود هنگام قانونگذاری را ترجیح می دهم. این امکان تصمیم گیری روشن واضح را فراهم می کند. اما، در عین حال، واضح است که کیر استارمر، رهبر حزب کارگر و رهبری حزب کارگر باید با مسوولیت و واضح سیاست های خود را با مردم مطرح کنند و به خواست ها و انتظارات کارگران توجه کنند وپیام های خود را به انها منتقل کنند تا کارگران روی آنها برای مبارزه حساب کنند.
اومانیته : فعلاً که اصلاً اینطور نیست... حزب کارگر به رهبری کیر استارمر، پس از پایان پرانتز جناح چپ که جرمی کوربین ایجاد کرد، او به معاونان خود دستور داد خود را در کنار کارگران راه آهن معرفی نکنند؟ ودر صفوف کارگران نباشند ؟
میک لینچ : کاملا مضحک است. اتحادیه من، RMT، حزب کارگر را با دیگران تاسیس کرد. کیر استارمر، هر کاری که بکند یا بگوید، باید با جنبش کارگری و مبارزات اجتماعی بوضوح ماهیت خود را معرفی کند . مردم حتا دیگر نمی فهمند. اگر آن مرد استارمر نتواند بگوید « من با شما هستم، شما نیاز به افزایش حقوق دارید، به حمایت های اجتماعی نیاز دارید، به خدمات عمومی نیاز دارید»، مانند بسیاری از افراد قبلی ناپدید می شود. حزب کارگر قبل از سیاست های مشخصی که میخواهد دنبال کند باید از حمایت مردم برخود دار باشد و در کنار آنها قرار گیرد تا قادر به اجرای سیاست های مشخص خود باشد.
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۲ـ ۱۳۰۷
استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.
Copyright ©bamdaad 2022
مدل انگلیسی زندان گوانتانامو
حقوق بشر انگلیس از رواندا سر درآورد
اقدام ضد حقوق بشری انگلیس در قبال پناه جویان، نقض کنوانسیون‌های بین المللی و مایه شرمساریغرب به عنوان مدعی حقوق بشر همواره انگشت اتهام خود را به سوی دیگر کشورها گرفته و از این مساله انسانی به عنوان ابزاری برای سرکوب دیگر کشورها استفاده کرده است.
به عنوان مثال با اتهام زنی به چین، وضعیت حقوق بشر در شین جیانگ را دستاویزی برای اعمال تحریم و مهار توسعه پکن قرارداده وازهمین دستاویزبرای سیاه نمایی ایران نیز استفاده کرده است.
غرب به سرکرده گی امریکا بدون توجه به سابقه سیاه خود در به راه انداختن جنگ های متعدد و محروم کردن بومیان و رنگین پوستان از حقوق طبیعی خود، داعیه حمایت از حقوق بشر داشته و مدام در جایگاه معلم اخلاق دیگران را با توسل به دروغ و جعل واقعیت، موعظه اخلاقی نموده است.
اما ماجرایی که اخیرا در رسانه ها به آن توجه شده و نهادهای حقوق بشری خواستار توقف آن شده‌اند، بازگرداندن اجباری پناه جویان در انگلیس به کشور افریقایی رواندا است.
در واقع باید گفت اخراج و انتقال اجباری پناه جویان به کشورهای ثالث و سکوت مرگبار این روزهای کشورهای مدعی حقوق بشر و نهادهای بین‌المللی مسوول، مایه شرمساری و نقض آشکار حقوق پناهنده گان محسوب می شود.
به بیان دیگر برنامه دولت انگلیس برای انتقال اجباری پناه جویان، نقض تعهدات و مسوولیت بین المللی این کشور است. این اقدام، ملاحظات بشری و اخلاقی را کاملا نادیده گرفته است.
آقای ابراهیم باقری کارشناس مسایل اروپا در مصاحبه ای با بیان اینکه رفتار دولت انگلیس در انتقال پناه جویان به رواندا، نقض آشکار کنوانسیون‌های بین المللی است، گفت: اکنون که انگلیس نسبت به رفتارش در مقابل پناه جویان در بوته آزمایش قرارگرفته، این حجم اندک از پناه جویان را هم نمی تواند پذیرا باشد.
وی با بیان اینکه وزرای خارجه انگلیس و رواندا اعلام کردند در یادداشت تفاهمی پنج ساله، رواندا متعهد به پذیرش پناه جویانی از انگلیس شده تا در آن کشور وضعیت پناه جویی آنها مورد بررسی قرارگیرد، تصریح کرد: دولت انگلیس به دنبال این بود که از اول جنوری تمامی پناه جویانی که به صورت غیرقانونی از کانال مانش عبور کرده‌اند، راهی رواندا شوند و در ازای آن رواندا، علاوه بر دریافت هزینه‌های عملیاتی پناهنده گان، 144میلیون دلار بودجه به عنوان صندوق تحول اقتصادی و ادغام کمک دریافت کند.
وی افزود: با اینکه از سوی هم حزبی‌های بوریس جانسن انتقادات بسیارتندی به این طرح مطرح شد و حتا از آن به عنوان « مدل انگلیسی زندان گوانتانامو» یاد کردند، او عنوان کرد این اقدامی بازدارنده است که می تواند مانع ورود مهاجران غیرقانونی شود که قاچاقچیان انسان آنها را جابجا می کنند.
این کارشناس مسایل اروپا ادامه داد: جانسن ادعا کرد از هر ۱۰نفری که سال گذشته با قایق وارد انگلیس شده‌اند، هفت نفر مردان زیر چهل سالی بودند که به قاچاقچیان پول پرداخت کرده‌اند تا زنان و کودکان پناهنده را از قایق به بیرون پرتاب کند. در واقع جانسن با این ادعاها تلاش کرد طرح خود را موجه جلوه دهد. جانسن ورود از طریق کانال مانش را غیرقانونی، خطرناک و غیرضروری قلمداد کرد که امنیت ملی انگلیس را هدف قرار داده است.
باقری گفت: لایحه «ملیت و مرزها» در انگلیس به دولت اختیاراتی می دهد که برای رسیده گی به درخواست پناهنده گی پناه جویان آنها را به خارج از کشور بفرستد، اما شرایطی را برای این مساله درنظر گرفته است؛ از جمله اینکه کشور مقصد باید امن باشد. این در حالی است که سازمان‌های مردم نهاد، کشورهای اروپایی و هم حزبی‌های جانسن اذعان کرده‌اند که رواندا کشور امنی نیست و انگلیس نیز پیش از این به رفتار دولت رواندا با پناه جویان اعتراضاتی کرده بود.
این تحلیلگر مسایل اروپا با بیان اینکه انگلیس امضا کننده دو معاهده مهم بین المللی است که خود برای تضمین حقوق پناهنده گان به آن ها استناد می کرده است، توضیح داد: «معاهده کنوانسیون پناهنده گان سازمان ملل متحد» تصریح می کند باید از مردم در برابر فرستاده شدن به کشوری که در آن با تهدید جدی مرگ و یا نبود آزادی روبرو هستند، حمایت کرد. «معاهده کنوانسیون اروپایی حقوق بشر» نیز تاکید دارد هیچ فردی نباید تحت شکنجه، رفتارغیرانسانی، تحقیرآمیز و تنبیه و مجازات قرارگیرد. بنابراین رفتار دولت انگلیس در انتقال پناه جویان به رواندا، آشکارا نقض کنوانسیون‌های بین المللی است.
وی افزود: در ابتدا قرار بود ۳۱ پناهجویی که به صورت غیرقانونی از کانال مانش عبور کرده بودند به رواندا منتقل شوند که بعد از اعتراضات سازمان های حقوق بشری ۲۳ تکت لغو شد. با این حال قرار بود ۱۴ جون، هشت نفر از طریق پروازی چارتری از لندن به رواندا منتقل شوند. با ورود دادگاه حقوق بشر اروپا، علیرغم روشن شدن موتور هواپیمای حامل این افراد، این پرواز لغو شد و وزارت داخله انگلیس اعلام کرد در این مساله تجدیدنظر قانونی خواهد کرد، اما برای اجرای این طرح تمام تلاش خود را خواهد داشت.
باقری به انتقادات مکرر و گسترده چهره‌ها، نهادهای غیردولتی و دولتی، و سازمان‌های بین‌المللی و کشورهای مختلف به این تصمیم دولت انگلیس که «وحشیانه، ظالمانه و غیرانسانی» قلمداد شده است، اشاره کرد و گفت: منتقدان عنوان کردند با اینکه انگلیس همواره خود را سردمدار حقوق بشر می خواند، چگونه چنین اقدام وحشیانه و غیرانسانی را علیه پناهنده گان اجرا کرده است.
این تحلیلگر مسایل اروپا با بیان اینکه بحران پناه جویان به نوعی پیامد سیاست‌های اشتباه کشورهایی مانند انگلیس و امریکا است که گریبانگیر کشورهای اسیایی و افریقایی شده، خاطرنشان کرد:
اکنون که این کشورها نسبت به رفتارشان در مقابل پناه جویان در بوته آزمایش قرار گرفته اند، این حجم اندک از پناه جویان را هم نمی توانند پذیرا باشند. ایران پناه جویان افغان را بدون هیچ حمایت خارجی، میزبانی می کند، اما انگلیس در سال ۲۰۲۱ ترسایی تنها ۱۰هزار نفر از پناه جویان را میزبانی کرده است.
وی ادامه داد: انگلیس همواره سردمدار تحریم های حقوق بشری علیه ایران بوده و بعد از طرح پرونده هسته‌ای ایران نیز سعی کرده این مطالبه گری ناحق را همیشه از ایران داشته باشد. با وجود اقداماتی که انگلیس در قبال پناه جویان دنبال می کند، نقض آشکار کنوانسیون های بین‌المللی حمایت از پناهنده گان و نقض حقوق بشر از سوی این کشور روشن است.
این تحلیلگر مسایل اروپا تاکید کرد: اکنون مجامع جهانی و جوامع رسانه ای و نخبه گانی انگلیس باید نسبت به این مساله توجه داشته و پاسخ گو باشند که چگونه کشوری که خود را مدافع حقوق بشر و سردمدار تحریم‌های حقوق بشری علیه برخی کشورها از جمله ایران است، خود آشکارا آن را نقض می‌کند./ ر.ت
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۲ـ ۰۸۰۷
استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.
Copyright ©bamdaad 2022
عـیـد مبـارک
صـد بار گـریه ام گـفت عید ترا مبارک
با خنده نگفتی عید مـــــــــرا مبارک
در پیـکــرت مـبادا از چشم بد گـــزندی
بسیار جامــه زیبی نام خـــــدا مبـارک
عـیدم بعـید ازآن شد کــزوصل یار دورم
بر عـالـمی مبارک بر مـاست نا مـبارک
عید است هرکسی را طرز مبارکیهاست
از تـو جـفـا مـبارک از مــا وفــا مبـارک
از بسکه خو گـرفتم با درد و داغ گفتم
وصـل تـو با رقیبان هـجـرت بـما مبارک
گــر بد نمی نـمایـم بر دیدهء نکــویـان
با من چـرا ندارد یک خوشــنما مــبارک
از تو ستم شعاری از من فغان وزاری
دشــنام گـفـتن از تـو از من دعـا مـبارک
امروز روز عیــد است جانا مکن تغـافـل
بیـگانه دارد امــروز چون آشـنا مـبارک
بر اغـنـیای دنـیا دایـم مــبارکی هــاسـت
گــویید ای عـزیـزان بـر بیـــنوا مــــبارک
دستش چو بوسه کردم خندیده گفت یارم
ای عشقری نگفـتی بی مــدعـا مــــبارک
( عشقری )
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۲ـ ۰۹۰۷
استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.
Copyright ©bamdaad 2022
تظاهرات در سوییس در اعتراض به سیاست‌های کشاورزی سازمان جهانی تجارت
صدها نفر در ژنیو، مقر سازمان تجارت جهانی در اعتراض به تاثیر سیاست های این نهاد بر بخش کشاورزی و نیز افزایش بهای محصولات زراعی راهپیمایی کردند.
در آستانه نشست سه روزه وزرای کشورهای عضو سازمان جهانی تجارت که از امروز در ژنیو آغاز می شود، ۵۰۰ نفر* در ژنیو در راهپیمایی اعتراض به سیاست های این نهاد و به نفع حاکمیت غذایی در بحبوحه جنگ اوکرایین شرکت کردند.
این گزارش افزود: نشست وزرای کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی پس از چهار سال برای نخستین بار و در حالی برگزار می شود که از چندی پیش رقابت چین و امریکا، همه گیری ویروس کرونا و به تازه گی جنگ اوکرایین، بر نظم جهانی تاثیر گذاشته است.
در همین فضا، صدها نفر عصر روز شنبه، نیز به دعوت اتحادیه های کشاورزی تظاهرات و تاثیر توافقات این نهاد را بر تولیدکننده های کوچک محصولات زراعی و نیز مشکلاتی که به تبع جنگ اوکرایین بر توزیع تولیدات خوراکی بروز کرده است، محکوم کردند.
نیکلا ژیرو، سخنگوی یکی از اتحادیه های کشاورزی فرانسه در این باره به خبرگزاری فرانسه گفت: امروزه سازمان جهانی تجارت تنها مکانی برای تجارت، به دست آوردن سهم بازار و مدیریت افزایش قیمت مواد غذایی است که بسیاری از مردم به آن دسترسی ندارند.
وی راه جایگزین را « توسعه حاکمیت واقعی غذایی » در سطح محلی و نیز « شنیدن درخواست‌های مردمی» خوانده و گفت که کسی منتظر این نشست نیست.
احیای امنیت غذایی جهانی که به دلیل جنگ بین اوکرایین و روسیه، دو کشور بزرگ صادرکننده غله جات در جهان آسیب دیده است، یکی از انتظارات پیرامون نشست سران سازمان تجارت جهانی است که حدود صد نفر را در نشستی که تا روز چهارشنبه ادامه خواهد داشت، گردهم می آورد.
وظیفه انگازی اوکونجو ایولا ، مدیرکل سازمان جهانی تجارت ساده نخواهد بود؛ او باید این نشست را در حالی برگزار کند که تعدادی از کشورها مذاکره با مسکو را نمی پذیرند. بحران غذایی ناشی از جنگ اوکرایین دنیا و به ویژه کشورهای فقیر را تحت تاثیر قرار داده است و در چنین شرایطی نبود همکاری از سوی این نهاد بین المللی تنها به انتقادات از عملکرد آن دامن زده است.
رادیو فرانسه یکی از مسایل مطرح نشست وزرا را مساله ماهیگیری خواند. سازمان جهانی تجارت در بیش از ۲۰ سال است که برای مقابله با بهره برداری بیش از حد از ذخایر جهان، مشغول مذاکره در مورد قوانینی برای ممنوعیت تخصیص یارانه به بخش ماهیگیری است.
حقوق مالکیت معنوی واکسن‌ها، داروها و تجهیزات مرتبط با همه گیری معضله دیگری است که در این نهاد بین‌المللی مطرح است و باید این اقلام در دسترس کشورهای فقیر هم قرار گیرد.
برپایه این گزارش، مذاکرات در مورد اصلاحات سازمان جهانی تجارت، عوارض گمرکی در تجارت الکترونیک، یارانه در بخش کشاورزی و همچنین کمک های بشردوستانه دیگر موضوعاتی است که قرار است مورد بحث قرار گیرد بی آنکه الزاما به توافقی منجر شود./ صدای مردم
* در سایر گزارشات رقم اشتراک کننده گان این راهپیمایی هزاران تن گزارش شده است .ـ بامداد
منبع تصویر: فرانس ۲۴
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۲ـ ۱۴۰۶
استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.
Copyright ©bamdaad 2022