یک بهـــار و دو بهــاریه

                    بهارآمـــــد نگر،با کاروان گـل

                     فلک داده زمین رارایگـان گـل

                     غزالانرا به صحــرا آستان گل

                            زمین گل،آسمان گل، آشیان گل                            

                     شمیم وعطر گل هرصبحگاهان

                     مشامم تازه سازد تا دل و جـان

                     بخاطر زنـده گردد یــاد پغآما ن

                            بــه گـلغنـدی زیبـا ارغــوان گـل

                    بیــا دربـاغ و بستـان سیرگلشن

                    بچنیم گل فــرستـیـم بهـر میهـن

                    گل مرجان وسنبل تا به سوسـن

                          که گـردد آن وطن تا کهکشان گل

                   کنیم دشت وطـن را فـرش سبزه

                   کــه اززیبـایی اش دشمن بلـرزه

                   شــود زیــر قـدم ها ریـزه ریـزه

                          بسازیم مرد و زن افغان ستان گل

                  بـبــارد ابـر نیســان لــؤلــؤ تـــر

                  زمیــن را میکند ازخـویش پرزر

                  بـدانـیم قـدر ایــن نعمــت زیکسـر

                       که خود روید به هرسواین زمان گل

              زسعی خود کنــیم  میهــن گلسـتان

              بکاریم لاله و گــل دشــت و دامان

              وطــن گلــشن بسازیم ازدل و جان

                      که گــردد جــاده و شهــرودکان گـل

              (عـزیـزه) میفــرستـم محملـی گــل

               زهــالنــدی کــه بـا شد منــزل گل

              زانـــواع گــلــش تــا بــلــبــل گــل

                      بــــرای میـهنــم صــد کــاروان گــل

                      زمیــن گــل،آسمـان گــل،آشیـان گـل

       هالند  16/ مارچ /2013

 نوشته:  گلاباتون سچه

پیشنویس: بجای پیشگفتار.

در طنز یک مورد وجود دارد که آن را« تحریف» می گویند ، البته تحریف در اشکال وژانر های گوناگون  ادبی  چون : شعر ، داستان ، وقصه نیزبدیده نگریسته شده است . مگر در طنز این شیوه ادبی در این سالهای پسین رونق گسترده یافته است . به همین منوال یک طنز کوتاه با پیروی از همین شیوه ارایه می گردد.

شورای فطیران تشکیل جلسه داد

خبر نگار آژانس پخته سر خبر می دهد، دیروز مجلس فطیران جمهوری اسلامی افغانستان تحت ریاست جلال آلتمآب خمود نرزی رییس جمعچور افغانستان تشکیل جلسه نمود .دارالانشاء شورای فطیران خبر می دهد که در جلسه نخست خمود نرزی در حالیکه  به خمودی وجمودی خویش سخت افتخار می کردند  گفتند:« فطیران معظم  ! در جمهوری اسلامی افغانستان قدرت سیاسی ونظامی در دست ماست ( هنگامی که ماست گفتند ، دل رییس دارالانشاء شورای فطیران پشت ماست ترش آب ،آب شد مگر در روی خود نیآورد.)  ما  هم صلاحیت  واین حق را داریم که از این قدرت چگونه استفاده کنیم ، خود ما  می دانیم که چی کنم؟ وچی نکنیم ؟ اگر بد می کنیم هم به خود ما تعلق دارد واگر خوب می کنیم هم به خود ما مربوط است ، به پاکستان دال خور غرض نیست که به ما دگته کند ، که ما چی کنیم ؟ ما به کسی اجازه نمیدهیم !که بگوید بالای چشم تان ابرو است، این ابرو به خود ما تعلق دارد ، دل ما آن را رنگ می کنیم یا نمی کنیم .اگر رنگ پاکستانی ( کالا خینه) را به ابروی خود می زنیم ، از این خاطر نیست که ما به مالهای پاکستانی علاقه داریم ، اگر  خود ما رنگ سیاه کالا خینه می ساختیم از پاکستان نمی خریدیم. خو افسوس چی کنیم که دست وپای ما بسته است. خدا ما ره محتاج آفریده است.

پاکستان چی کاره است که وطن ما را بمباردمان می کند وبا فیر مرمی های توپ ، روستا های ولایت کنر را تخریب می کند ، اگر قهر ما آمد به این دال خورک ها نشان می دهیم که ما کی هستیم ؟ ،پاکستان نمی داند که شمله ما افغانها درطول تاریخ بلند است ، اگر بلندی آن را دوچند یا سه چند کنیم در آنصورت ، هزارها پاکستانی را در شمله خود گره خواهیم کرد، اگر یک بار قهر شدیم وخشتکهای تنبان خود را چرمی ساختیم وبند ایزار خود را از ریسمان بستیم ، باز در میدان جنگ برای شان نشان میدهیم که یک نان چند وزیر  است ؟

اگر  پاکستان بطرف خاک ما بد ، بد سیل کند در آستین شان چوب می زنیم ، چوب هم از چوب بادامی که در کل پاکستان پیدا نمی شود ، زیرا پاکستان درخت بادام ندارد ، چوبهای پاکستانی که از درخت ارچه گرفته شده که نازک ا ست و زود می شکند ؛ به درد ما نمی خورد.

  خبر نگار آژانس پخته سر از مجلس فطیران خبر می دهد، که پس از بیانیه پر محتوای رییس جمعچور، فطیر دفاع زردک، اماده گی خود را در دفاع از وطن با تیم خود ساخته مجالندادان، که همه با غولک ، فلخمان، وسنگ  مجهز هستند  ابراز داشته افزود، که وزارت دفاع زردک  به کمک کشور های دوست با انواع اسلحه ناریه وجاریحه مجهز شده است ، توانایی آن را دارد ، تا از سرزمین پدری خود در برابر اسلحه اتومی پاکستان به زور خدا دفاع  کند ، فطیر دفاع زردک گفت : « که اگر پاکستان با توپ سر ما فیر کند ما هم توپ های بی پسلگد داریم ، اگرفیر کردیم ، باز دنیا   را روده خواهد گرفت وبه زور خدا ومنتر خاکشاه مداری ، بم اتوم شان را نیز در هوا خنثی می کنیم.».

خبر نگار آژانس پخته سر می افزاید، که پس از آن الحاج تورن محمد ابراهیم خان، فطیر تیزاب وبرق در منبر مجلس شورای فطیران جهید ،مکروفون را قابید وگفت:«برادران عزیر! فطیران ارجمند ! ملت مجالنداد پرور افغانستان افتخار دارد ،در پشت مجالندادان دین ودنیا ایستاده هستند،  به لله الحمد هنوز هم مجالندادان، در کشور زنده هستند . وزارت تیزاب  وبرق  ؛از تیزاب  برق واز برق تیزاب  می سازد مگر دشمنان مجالندادان کشور ،این مساله را نمی دانند، با رفتن قوای بیگانه وخارجی، کشور به دفاع مستقل نیاز دارد ، این دفاع تنها توسط مجالندادان کشور امکان پذیر است ، بادرد ودریغ در این سالهای  اخیردولت جناب نرزی ، نقش مجالندادان ، را در دفاع وطن، از آرامش مردم و از دین مقدس اسلام فراموش کرد ، در نتیجه دیدید ، که غالبان بیگانه ، وپاکستان گمار  هر روز وهرلحظه به پیروزی های جدیدی می رسند ، من به شما وعده می دهم ، که تنها دفاع مستقل توسط مجالندانان کشور امکان پذیر است ، آنها در تولی های خاکباد ، با خشتک های کشال  تنظیم می شوند آنها از کسی یا چیزی نمی ترسند.  ومردانه وشیرانه در چور وچپاول دارایی های عامه وغیر عامه  می شتابند.».

خبر نگارآژانس خبری پخته سر خبر می دهد ، که مجلس فطیران با نعره ای تزویر یا چور یار! به پایان رسید. شهر کاگَل مورخ ۸مارچ ۲۰۱۳

گلاباتون از مجلس فطیران

بهارزمزمهء جـــاودانی عشق است

بهارتراوش نظم وجلال پرتپش است

بهار سرآغـــازهستی بی ذوال زمین

بهارفرازونشیب تغیرخــاموش  است

بهارسخاوت اندوخته های جوعظیم

بهار شقایق مخمل نمای جوش نسیم

بهارتبسم عشرت فضای سحرشمیـم

بهار شــــرارهءافسون بیـکران نوین

بهار راکه نشانی زفیض نعمت اوست

مقـدمش رابا تجمـل سپاس باید گفــت

                                            (حکیم کرنزی )                                                                                                       

بهار میرسد

باز بهار میرسد

چه سبزه زار میرسد

شگوفه های رنگ برنگ

در هر کنار میرسد

 در دشت و دمن دیار ما

لاله چو داغدار میرسد

بلبلان نغمه سرا

به شاخسار میرسد

گل نارنج و انار ما

درننگرهار و قندهار میرسد

جوش و خروش ارغوان

به باغ و راغ  هر دیارمیرسد

توت و چهار مغزفراوان

در پنجشیر و پروان میرسد

از شفتالوی بغلان چی پرسی؟

طلای سفید در کندز باافتخار میرسد

انجیر تاشقرغان نگر

چی  مزه دار میرسد

بهار میهن ما

چی امیدوار میرسد

میله گل  سرخ مزار

چی غلغله دار میرسد

زلیخای بیچاره را ببین

محروم ازین بهار و دیگر بهار میرسد

دگر بهار میرسد.

 ( ذلیخا پوپل )