چین: هرگز به ساز امریکا نمی رقصیم

چین فشار ضد روسیه از سوی واشنگتن را رد کرد: « هرگز با ساز امریکا نخواهیم رقصید»

 مقامات چینی و رسانه های طرفدار دولت از فشار واشنگتن بر چین برای انجام اقداماتی علیه روسیه در مورد جنگ اوکرایین انتقاد کرده اند.  آنها میگویند که این ایالات متحده امریکاست که مسوول بحران در اوکرایین است.

به گزارش روسیه امروز، در هفته‌ های اخیر، تحلیلگران و سیاستمداران غربی بارها بر این سعی کرده اند به مخاطبان خود در این کشورها این تصویر را غالب کنند که جنگ اوکرایین می ‌تواند بر روابط روسیه و چین تاثیر منفی بگذارد و حتا شراکت بین دو کشور را با بحران جدی مواجه کند.  با این حال، تا اکنون ثابت شده است که این گمانه زنی ها بی اساس هستند.  درعوض، تعداد فزاینده‌ای ازنظریه پردازان چینی چه در قالب اظهارنظر در رسانه‌ های غالب و چه به عنوان از نماینده گان و سخنگویان خود دولت جمهوری خلق چین از فشار شدید غرب بر این کشور برای پیوستن به جبهه جنگ اقتصادی علیه روسیه انتقاد کرده‌اند.

 به عنوان مثال، روزنامه چینی گلوبال تایمز، نزدیک به این حزب، در سرمقاله ای بیان می کند که روابط نزدیک روسیه و چین، ایالات متحده امریکا را به ویژه با توجه به بحران اوکرایین نگران می کند.  واشنگتن در تلاش است بین این دو ایالت شکاف ایجاد کند.  برای روزنامه چینی، مقصر اصلی بحران کنونی، سیاست ایالات متحده در چند دهه گذشته است:

« گسترش ناتو به سمت شرق عامل اصلی خشم روسیه و عملیات نظامی در اوکرایین است. این ایالات متحده امریکاست که باید آتشی را که در اوکرایین به راه انداخته اند خاموش کند. به طرز مضحکی، آنها از پکن می خواهند که این وظیفه را که بی شک بهای سنگینی برای روابط ما با روسیه خواهد داشت را به عهده بگیریم.».

 روسیه یک ابرقدرت مستقل است.  چین توانایی تاثیرگذاری بر تصمیمات روسیه در مورد اوکرایین را ندارد.

 «اگر چین واقعا روسیه را به گونه ای تحت فشار قرار دهد که با مشارکت راهبردی جامع چین و روسیه ناسازگار باشد، تنها روابط چین و روسیه را تضعیف می کند و اعتماد متقابل را خراب می کند و در نتیجه ضرر استراتیژیک بزرگی برای هر دو طرف خواهد داشت. این همان چیزی است که ایالات متحده امریکا هیجان زده منتظرمشاهده اش است. »

 خود ایالات متحده می داند که پکن هیچ ابزاری برای تأثیرگذاری بر روسیه در این زمینه ندارد.  با این وجود، واشنگتن از این فرصت برای ایجاد اختلاف بین پکن و مسکو استفاده کرد.  اما دو شریک استراتیژیک این اجازه را نمی دهند:

« چین و روسیه هر دو قدرت‌ های بزرگ و مستقلی هستند و آنها ضمایم کوچکی نیستند که واشنگتن بتواند به میل خود آنها را دستکاری کند. علاوه بر این، چین موضع ثابتی در مورد مساله اوکرایین اتخاذ کرده است و تاکید می ‌کند که نگرانی‌ ها و منافع امنیتی همه طرف‌ها باید مورد احترام و محافظت قرارگیرد. «

 پکن «هرگز به میل و ساز امریکا نخواهد رقصید» و روابط خود با روسیه را فدای ایالات متحده امریکا نخواهد کرد.  درک واشنگتن از روابط بین دو کشور اشتباه است:

 « برای مدت طولانی، غرب روابط چین و روسیه را نادرست تفسیر می کرد و معتقد بود که روابط چین و روسیه بر اساس مصلحت است و می تواند به راحتی از هم بپاشد. در حقیقت، مشارکت استراتیژیک همه جانبه بین چین و روسیه امتحان خود را پس داده و به کوه محکمی تبدیل شده است. این مهم ترین و باثبات ترین دارایی راهبردی دیپلماتیک چین است که نمی توان به آن آسیب وارد کرد.»

 ژائو لیجیان، سخنگوی وزارت خارجه چین نیز روز جمعه گفت که چین تسلیم فشار واشنگتن در مورد اوکرایین نخواهد شد.  پکن همچنان به موضع « مستقل » در قبال بحران اوکرایین ادامه می دهد.  او این کار را در پاسخ به تهدیدات آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه امریکا، انجام داد که روز پنجشنبه به چین هشدار داد در صورتی که پکن تصمیم به حمایت از مسکو بگیرد، واشنگتن «هزینه‌ هایی» را به این کشور تحمیل خواهد کرد.  چین همواره بر اساس خود واقعیات عینی رفتار کرده و موضع مستقلی در قبال مساله اوکرایین اتخاذ کرده است.

 این دیپلومات چینی همچنین تاکید کرد که فشار واشنگتن باعث نخواهد شد پکن موضع خود را تغییر دهد.  وی افزود: برخی از مقامات امریکایی همچنان در تلاش برای انتشار اطلاعات نادرست و ساخته گی در مورد موضع چین هستند.  به گفته لیجیان، این غیرمسوولانه است و برای حل بحران مفید نیست.

 به گفته چین، ایالات متحده باید « نقش خود را در بحران اوکرایین به طور جدی بررسی کند» و « مسوولیت های خود را به عهده بگیرد ».  لیجیان همچنین از واشنگتن خواست که « به جای ریختن نفت بروی شعله های آتش، اقدامات عملی برای کاهش تنش و حل مساله انجام دهد.»

 سرمقاله ای در خبرگزاری رسمی چین، سین هوا، با زبانی مستقیم تر به سیاست امریکا میپردازد.  واشنگتن یک بار دیگر با گرفتن ژست کشوری که « قوانین و قواعد بین المللی » را رعایت میکند و با متهم کردن دیگران به باج خواهی از کشورهای کوچکتر جهان میپردازد، و آنها را از رفتار ساخته گی و ناپسندش عصبانی کرده است.  به گزارش سینهوا، ایالات متحده  امریکا احتمالا هرگز این فکر از ذهنش خطور نکرده در آینه نگاه کند:

 تصویری که ایالات متحده از خود در آینه مشاهده خواهد کرد بازتاب بسیار دلخراشی خواهد داشت: «داستانی از جنگ افروزی ها و تهاجمات نظامی و توطیه های مخفیانه با هدف براندازی در کشورها و مناطق دیگر جهان.»

 باج‌ خواهی واشنگتن مدت‌هاست که در صحنه جهانی رسوا شده است:

 «فرهنگ بدوی امریکایی دزدی دریایی، که طرفدار غارت و تسخیر است، توسط واشنگتن به یک سیاست خارجی هژمونیک تبدیل شده است که هدف آن این است که تا جایی که ممکن است بازو بگیرد و عضلات خود به نمایش بگذارد، هر زمان که لازم تشخیص بدهد برای دیگران قلدری کند، و عادت کرده نقش کلانتر و پلیس راهنمائی جهان را بازی کند.»

 دخالت بی رحمانه امریکا در کشورهای مختلف خاورمیانه، امریکای لاتین و اروپا برای آنها جنگ و اختلاف، مرگ و ویرانی را به همراه داشته است.  سین هوا به تجاوز امریکا به یوگوسلاویا، افغانستان و عراق اشاره می کند.  این رسانه چینی همچنین از تحریم کشورهایی مانند کوبا، ونزویلا وغیره انتقاد می کند.  اینها به اقتصاد این کشورها آسیب می رساند و شرایط زنده گی جمعیت آنها را بدتر می کرد.

 اذهان متکبر در کاخ سفید مدت‌هاست که قوانین بین‌المللی را زیر پا گذاشته، دیگران را وادار به جانبداری از این قانون شکنی کرده اند و در مقابل از کسانی که حاضر به تمکین و تسلیم شدن در برابر آنها نبوده اند انتقام گرفته ‌اند.

 برخلاف میل واشنگتن، بسیاری فهمیدند که راه حل بحران اوکرایین در آتش بس و به دنبال آن گفت وگو و مذاکره است.

« اگر واشنگتن واقعاً به تنش زدایی از اوضاع در اوکرایین علاقه مندست، باید یاد بگیرد که در سمت درست صلح و عدالت بایستد. تامل در اعمال نادرست گذشته خود می تواند نقطه خوبی برای شروع باشد.»

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۲ـ ۲۱۰۳

مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2022

غرب دندان فاشیست ها را در اوکرایین تیز کرد

ولادیمیر مالیشیف، بنیاد فرهنگ استراتیژیک

پورتال یونانی « newsbeast.gr » می نویسد، موضع عدم مداخله در درگیری های مسلحانه که جهان قدیم از زمان پایان جنگ جهانی دوم به آن پایبند بوده است  در جریان عملیات نظامی در اوکرایین به شدت تغییر کرده است. این روزنامه خاطرنشان می کند که برای اولین بار در تاریخ اتحادیه اروپا از یک کشور شرکت کننده در یک درگیری نظامی حمایت می کند و این حمایت را با تسلیحات انجام می دهد. اتحادیه اروپا و ناتو به طور فعال در حال انتقال سلاح به اوکرایین هستند. این پورتال لیست طولانی از « تامین کننده گان مرگ » را در زیر ارایه می دهـد:

المان :

 ۱۰۰۰ قبضه اسلحه ضد تانک ، ۵۰۰ راکت استینگر، ۱۰۰۰۰ تن سوخت. برلین همچنین مجوز انتقال ۴۰۰ اسلحه ضد تانک ساخت المان به هلند و ۹ توپ به استونیا را صادر کرد.

فرانسه :

سیستم های ضد هوایی، سلاح های دیجیتال ومواذ سوخت.

انگلستان:

۲۰۰۰ راکت ضد تانک، واسکت، کلاه ایمنی و چکمه.

بلجیم:

 ۲۰۰۰ ماشیندار و ۳۸۰۰ تن مواد سوخت.

هالند:

۲۰۰ راکت استینگر، سلاح و کلاه ایمنی.

پرتگال:

 تفنگ G۳، بم دستی، مهمات، واسکت های ضد گلوله، کلاه ایمنی، دوربین های دید در شب، ایستگاه های رادیویی قابل حمل.

سویدن:

۵۰۰۰ تفنگ ضد تانک ، ۵۰۰۰ کلاه ایمنی، ۵۰۰۰ واسکت ضد گلوله و ۱۳۵۰۰۰ جیره غذا.

جمهوری چک:

هزاران ماشیندار، تفنگ های تهاجمی، تفنگهای تک تیرانداز، تفنگچه و مهمات به ارزش 6/7 میلیون ایرو.

یونان:

تجهیزات نظامی و کمک های بشردوستانه.

استونیا، لیتوانیا، لتویا:

تفنگ های ضد تانک و ضد هوایی جاولین و استینگر در توافق با ایالات متحده امریکا

سلواکیا:

مهمات و مواد سوخت در مجموع ۱۱ میلیون ایرو.

رومانیا:

واسکت های ضد گلوله، کلاه ایمنی.

بلغاریا:

بدون ذکر جزییات از ارسال کمک های نظامی و بشردوستانه خبر داد.

هزاران تفنگ ضد تانک توسط سوید بی طرف (در گذشته؟) به اوکرایین فرستاده شد.

شورای دولتی فینلاند نیز بیطرف (در گذشته؟) در یک جلسه اضطراری به استونی اجازه داد هویتزرهای ۱۲۲ میلی متری کیف را تامین کند.

دو هواپیمای باربری  C-۱۳۰ نیروی هوایی یونان با کلاشینکف و پرتابگرهای راکت در پاسخ به درخواست این کشور و در توافق با متحدان ناتو به سمت اوکرایین پرواز کردند. در محفظه بار اولین هواپیما ـ واسکت های ضد گلوله، ماشیندار، پرتاب گرهای راکت. در دومین کمک های بشردوستانه   C-۱۳۰. این هواپیماها را نیکوس هاردالیاس، معاون وزیر دفاع یونان همراهی می کرد.

همانطور که بن والاس، وزیر دفاع بریتانیا در ۲۸ فبروری اطلاع داد، بریتانیا پس از آغاز عملیات نظامی روسیه توانست تسلیحات اوکرایین را تامین کند. وزیر دفاع بریتانیا از افشای جزییات نحوه تحویل « به دلایل امنیتی » خودداری کرد. مشخص است که سخن در مورد سیستم های مدرن سلاح های ضد تانک قال حمل « NLAW » (سلاح ضد تانک سبک نسل بعدی) است. اعتقاد بر این است که بیش از هزار مجتمع از این قبیل تسلیحات به اوکرایین منتقل شده است.

در ۲۷ فبروری ، ینس استولتنبرگ، سرمنشی ناتو از افزایش ارسال تسلیحات به اوکرایین به طور مستقیم از طریق ناتو خبر داد.

حامی اصلی تسلیحات اوکرایین ایالات متحده امریکاست. آنها مدتها پیش شروع به تسلیح کیف کردند. بر اساس آمار رسمی، کیف در سال ‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ ترسایی ، ۱۱۹ میلیون دلار کمک دریافت کرد. اعتقاد بر این بود که این پول صرف خرید تجهیزات می شود: لباس و بوت های نظامی، کلاه ایمنی، بیش از دو هزار واسکت های ضد گلوله، سیستم های تخلیه، داروها، جیره های خشک. با این وجود، چندی بعد خدمات آنلاین محبوب برای خرید و فروش با پیشنهادات کاربران اوکرایینی برای خرید کالاهای امریکایی تکمیل شد. یعنی ۱۱۹ میلیون دلار را در اوکرایین حیف و میل کردند. از سال ۲۰۱۵ ترسایی ایالات متحده آمریکا ارایه کمک به کیف را به ابزارهای فنی تغییر داد.

ارتش اوکرایین شروع به دریافت رادارهای ضد باتری « AN / TPQ-۴۸A حدود دوجین» کرد (رادار ضد باتری سیستمی راداری است که پرتابه های توپخانه ای را که توسط یک یا چند اسلحه ، هویتزر ، خمپاره انداز یا راکت انداز شلیک می شود ، ردیابی می کند. مترجم ). تقریبا دوصد وسیله نقلیه زرهی ، معروف به «هامر ». بیش از ۵۰۰ ایستگاه رادیویی، ۲۴ پهپاد RQ-۱۱B Raven، چندین هزار دوربین های دید در شب، دستگاه های جنگ الکترونیک و مین یاب نیز دریافت کرد. توجه بیشتری به تغییر ساختار ارتش اوکرایین مطابق با استانداردهای ناتو معطوف شد. در منطقه  Lviv، سربازان و افسران نیروهای مسلح اوکرایین به طور منظم توسط مشاوران غربی آموزش می دیدند. و در نهایت، در واشنگتن آنها شروع به صحبت در مورد امکان ارایه سلاح های کشنده به کیف کردند. در سال ۲۰۲۱ ترسایی ایالات متحده امریکا کمک نظامی به اوکرایین را به ۳۰۰ میلیون دلار افزایش داد. این مبلغ شامل قراردادهای ایجاد کشتی های نظامی برای قوای بحری اوکرایینی نمی شود. و این بیش از ۶۰۰ میلیون دلار است. اندکی قبل از شروع عملیات نظامی ویژه توسط نیروهای روسی،امریکایی ها بخش بزرگی از راکت های ضد تانک «جاولین» را به نیروهای مسلح اوکرایین تحویل دادند. و یک روز دیگر، دولت بایدن از کنگره درخواست کرد که علاوه بر کمک هایی که قبلا ارایه شده بود، ۴/۶ میلیارد دلار « برای بحران اوکرایین » را تصویب کند. در روزهای اخیر، عرضه تسلیحات به نیروهای مسلح اوکرایین از اروپا به طور چشمگیری افزایش یافته است.

بر اساس گزارش رسانه ها، المان، اسپانیا و بریتانیا کارکنان حمل و نقل نظامی خود را به یکی از میدانهای هوایی پولند که مرز اوکرایین در ۱۰۰ کیلومتری آن است، منتقل می کنند. در مجموع، اخیراً طیاراتی با بار تسلیحات از ۱۶ کشور به اوکرایین پرواز می کنند. تسلیحات از طریق راه آهن نیز تحویل داده می شود. همانطور که لیز تراس، وزیر امور خارجه بریتانیا پس از نشست روز یکشنبه وزرای خارجه گروه ۷ اعلام کرد، « ما توافق کردیم که تحویل تسلیحات و تجهیزات دفاعی به اوکرایین را ادامه و همچنین تحریم ها را برای تضعیف اقتصاد روسیه افزایش دهیم».

جوزپ بورل، کمیسرعالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیت دیپلوماسی ، این اطلاعات را تصریح کرد: به گفته وی، کشورهای عضو اتحادیه اروپا با ارسال تسلیحات مرگبار به ارزش ۴۵۰ میلیون ایرو به اوکرایین موافقت کردند و ۵۰ میلیون ایرو دیگر نیز برای کمک های غیرمهلک، سوخت و تجهیزات حفاظتی اختصاص خواهند داد.

اورزولا فون درلاین، رییس کمیسیون اروپا گفت این اولین بار است که اتحادیه اروپا چنین اقدامی را انجام می دهد. او گفت که : « این یک نقطه عطف است ». غرب همواره رژیم کیف را متقاعد می کند که تا آخرین اوکرایینی با روسیه بجنگـد. به همین دلیل مهم است که «باند معتادان به مواد مخدر و نیونازی ها » را در اسرع وقت مجبور به تسلیم کنیم. / راه توده

Foto: Vadim Ghirda/dpa/ap

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۲ـ ۱۰۰۳

مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2022

دلسوزی فروشنده سلاح های کشتارجمعی برای غیرنظامیان اوکرایین

ند پرایس سخنگوی وزارت خارجه امریکا گفت که ایالات متحده امریکا نگران تلفات غیرنظامیان ناشی از حمله روسیه به اوکرایین است. البته ، هرچند این اظهارات در اصل اشکال چندانی ندارد زیرا تلفات غیرنظامیان به هر دلیلی که باشد، محکوم است اما این اظهارات که از زبان سخنگوی وزارت خارجه امریکا بیان شده، بوی عجیبی میدهــد زیرا ایالات متحده امریکا خود در یوگوسلاوی حداقل ۲۵۰۰ غیرنظامی و در سوریه، عراق، افغانستان و سومالی ۲۲ هزار تا ۴۸ هزار غیرنظامی را کشته است. به هر حال، امریکا حالا دلسوز غیرنظامیان اوکرایین شده است
همانطور که اشاره شد، این اظهارات فی نفسه اشکالی ندارد، اما اینکه آیا امریکا واقعاً امیدوار است که اوکرایین به صلح و ثبات برسد و غیرنظامیان از خطرات خلاص شوند، جای تعجب و سوال است. زیرا همانطور که میدانیم، همزمان با ایراد اظهارات خانم ند پرایس مبنی بر نگرانی امریکا از امنیت غیرنظامیان اوکرایینی، محموله های کمک نظامی یکی پس از دیگری برای برافروختن آتش جنگ به اوکرایین سرازیر می شوند
در ۱۶ مارچ، امریکا کمک تسلیحاتی ۸۰۰ میلیون دلاری به اوکرایین را اعلام کرد و صرفا در هفته گذشته، مجموع کمک های تسلیحاتی ایالات متحده به اوکرایین به ۱ میلیارد دلار رسید. از میان این سلاح ها می توان به ۸۰۰ سیستم دافع هوا، ۹ هزار سیستم ضد زره قابل حمل و با دقت بالا، ۷ هزار سلاح سبک مانند نارنجک انداز ماشیندار، و ۲۰۰۰ گلوله توپ و تفنگ نام برد. البته کمک نظامی امریکا به اوکرایین محدود به اینها نیست.
وقتی این سلاح‌ ها به میدان نبرد سرازیر می‌ شود، چگونه میشود انتظار داشت که صلح به زودی در اوکرایین ایجاد شود و تلفات غیرنظامیان کاهش یابد؟

اگر امریکا واقعا نگران غیرنظامیان دراوکرایین بود، باید به جای ماشیندار و گلوله های توپخانه، کمک های بشردوستانه مانند غذا و کیسه خواب را به اوکرایین ارسال می کرد. نکته قابل توجه و ارزشمند این است که چین به خاطر موضع اش در موضوع اوکرایین باعث نارضایتی امریکا شده، اما در حمایت و کمک به اوکرایین لوازم بشردوستانه مانند غذا، شیرخشک کودکان، کیسه خواب، لحاف و دوشک ضد رطوبت را برای آنها فرستاده است، و مضحکانه است که می بینیم امریکا با ادعای دلسوزی، در حال انتقال سلاح های کشنده به میدان های نبرد در اوکرایین است./مجله هفته

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۲ـ ۲۱۰۳

مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2022

دوستان پوتین در بحران اوکرایین

محمود فاضلی

ولادیمیر پوتین که استقلال جمهوری‌های خود خوانده دونتسک و لوهانسک در دنباس را به‌ رسمیت شناخته است، بخشی از یک ایتلاف نظامی قدرتمند مشابه ناتو نیست، اما می ‌تواند از حمایت سیاسی قوی برخوردار باشد و شرکای اقتصادی روسیه در مناطق مختلف جهان به کمک او بشتابند. برخی از این کشورها متعهد شده ‌اند که در صورت بروز درگیری از مسکو حمایت کنند.

روابط شی جین ‌پینگ، رییس ‌جمهوری چین، با پوتین بسیار قوی است، یک متحد استراتیژیک در عملکرد ضد امریکایی، اما غولی که خطر استفاده از قدرت اقتصادی- نظامی را فقط در راستای منافعش دنبال می‌ کند و پوتین را می ‌تواند در آغوش خفه‌ کننده‌اش بفشارد.
پوتین و شی جین ‌پینگ آخرین بار در اوایل فبروری و به‌ مناسبت افتتاحیه المپیک زمستانی پیکنگ با یکدیگر دیدار کردند. این نشست با هدف تقویت تعهد حمایت متقابل، به ‌ویژه با توجه به‌ مخالفت مشترک با امریکا انجام شد. روسیه با حمایت صریح از مواضع پیکنگ درمورد تایوان موافقت کرده و چین نیز اهداف توسعه‌ طلبانه ناتو در اروپای شرقی را محکوم می‌ کند. در صورت لزوم، این توافق از نظر اقتصادی نیز به روسیه کمک خواهد کرد. پیکنگ آماده حمایت مالی از مسکو در تحریم‌ های اقتصادی جدید علیه روسیه در رابطه با بحران اوکرایین است. پوتین نیز به امضای توافق ‌نامه تجاری با چین امیدوار است تا بتواند صادرات گاز روسیه به چین را افزایش دهد.
چین از توصیف وقایع اوکرایین به ‌عنوان « تهاجم روسیه » خودداری و تحولات اوکرایین را واقعه‌ ای تاریخی می ‌داند. بیانیه روسیه درمورد به‌ رسمیت‌ شناختن جمهوری‌ های خود خوانده دونتسک و لوهانسک از سوی پیکنگ با درخواست خویشتن‌ داری و مصالحه مورد استقبال قرار گرفت. از سوی دیگر، « تجزیه ‌طلبی » موضوع چالشی برای پیکنگ است که در منطقه سین ‌کیانگ هر لحظه می ‌تواند شعله‌ ور شود. پیکنگ مجبور است در لبه تیز تعادل نامطمین بین غرب و شریک روسیه راه برود و تمایلی به ایجاد سر‌و‌صدا در موضع‌ گیری در چنین موضوع حساسی ندارد. وانگ یی، وزیر خارجه چین، در کنفرانس امنیتی مونشن، به‌ طور ضمنی مخالفت پیکنگ با تهاجم به اوکرایین را تکرار و احترام به حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی همه کشورها را مورد تأکید قرار داد.
از‌ جمله کشورهایی که روسیه با آنها روابط دفاعی متقابل برقرار کرده است، اعضای سازمان پیمان امنیت جمعی CSTO هستند. اتحاد دفاعی که در ۱۵ می‌ ۱۹۹۲ با پیوستن شش کشور مشترک ‌المنافع متولد شد و شامل روسیه، ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان می ‌شود. در صورت بروز درگیری جهانی، مسکو می ‌تواند طبق اساسنامه سازمان روی حمایت آنها حساب کند. طبق یکی از اصول این پیمان، « حفاظت جمعی در صورت تهدید امنیت، ثبات، تمامیت ارضی و حاکمیتی »  کشورهای عضو پیش ‌بینی شده است. کشورهای CTSO می ‌توانند بر یک نیروی نظامی متشکل از ۲۵ هزار نفر تکیه کنند، اگرچه اساسنامه روشن کرده در راستای انطباق با اهداف سازمان، اعضای آن باید ابزارهای سیاسی و دیپلوماسی را ترجیح دهند.
رژیم الکساندر لوکاشنکو، رییس‌ جمهوری بلاروس، متحد نزدیک پوتین، این روزها کاملا در کنار مسکو قرار دارد، تمرینات نظامی مشترک که به کرملین اجازه می‌ داد ده‌ها هزار سرباز و وسایط نقلیه را به خاک بلاروس اعزام کند و برای مدت نامحدودی تمدید شد. بسیاری از تحلیلگران و ناظران، بلاروس را بسیار بیشتر از یک کشور اقماری فدراسیون روسیه می ‌دانند و حتا معتقد بودند که حمله روسیه به اوکرایین می ‌توانست از بلاروس شروع شود. لوکاشنکو در حال آماده ‌شدن برای اعطای حق به پوتین برای استقرار بخشی از زرادخانه هسته‌ای خود در بلاروس است تا اروپای شرقی را از نزدیک ‌تر تهدید کند.
هند نیز می ‌تواند به‌ عنوان متحد بالقوه مسکو تعریف شود. با وجود عضویت هند در پیمان چهارجانبه امریکا، جاپان و استرالیا در مقابل چین، پوتین هند را به‌ عنوان « یک قدرت بزرگ، یک ملت دوست، یک دوستی اثبات ‌شده» تعریف می ‌کند. هند بخشی از بریکس و سازمان همکاری شانگهای است و تمرینات نظامی مشترکی را با مسکو انجام می ‌دهد. علاوه‌ بر‌این، دهلی نو به‌ طور مرتب خریدار تجهیزات نظامی از روسیه است (۶۰ درصد تسلیحات هند ساخت روسیه است). دوستی با مسکو دیگر « پیوند بسیار ویژه »‌ای نیست که توسط ایندیرا گاندی و لیونید برژنف ایجاد شده و باید با تهدیدات ژیوپولیتیک و استراتیژیک جدید مقابله کند. با ظهور چین که روابط مهمی ‌با روسیه دارد، پیکنگ چالشی بزرگ و واقعی برای دهلی نو است. نارندرا مودی به‌ دوستی پوتین اهمیت می ‌دهد، اولویت این است که تحت سلطه خودکامه گی چین قرار نگیرد.
از سویی طرطوس سوریه تنها بندر نظامی روسیه در دریای مدیترانه است. مسکو یکی از تامین‌ کنندگان اصلی تسلیحات برای دولت سوریه است و بارها به تحریم‌ های سازمان ملل متحد علیه دمشق رای منفی داده است. در ۲۴ جنوری، دو کشور گشت هوایی مشترک در منطقه جنوب غربی خاک سوریه را اعلام کردند. روسیه در اوایل سپتامبر ۲۰۱۵ ترسایی پس از اینکه قدرت بشار اسد با شروع جنگ داخلی سوریه در مارچ ۲۰۱۱ به چالش کشیده شد، در کنار اسد قرار گرفت. سوریه متحد مهم منطقه‌ ای روسیه است و به‌ همین ‌دلیل دمشق از تصمیم پوتین برای به‌ رسمیت شناختن جمهوری‌های دونتسک و لوهانسک حمایت کرد.
روابط مسکو و انقره ابهاماتی دارد، ترکیه خود را به‌ عنوان میانجی در بحران روسیه و اوکرایین معرفی کرده و روسای جمهوری دو کشور را برای « حل ‌وفصل اختلافات » به انقره دعوت کرده است. تماس دو کشور از نظر نظامی اهمیت ویژه‌ای دارد. در این زمینه، خرید موشک ‌های اس- ۴۰۰ روسی از سوی انقره ، و ساخت نیروگاه هسته ‌ای مرسین از دیگر موضوعات همکاری دو طرف است.
متحد بزرگ روسیه در آن سوی اقیانوس، قطعا نیکلاس مادورو، رییس ‌جمهوری ونزویلا است. اگرچه مادورو در سال‌های اخیر با بحران‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، مالی و بهداشتی روبه‌ رو بود، اما هرگز حمایت خود را از رهبر کرملین پنهان نکرده است. مسکو بارها بر گسترش حضور نظامی در ونزویلا، کوبا و نیکاراگوا تأکید کرده است. روسیه نه‌ تنها تسلیحات به ونزویلا صادر می‌ کند، بلکه متخصصان بسیار ماهر را با هدف آموزش کارکنان فنی این کشور در امور تعمیر و نگهداری تجهیزات دفاعی ارایه می ‌دهد. دو کشور به ‌تازگی ۲۰ توافق‌ نامه اقتصادی را در نشست دوجانبه در کاراکاس امضا کردند./شرق

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۲ـ ۰۶۰۳

مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2022