گفت وگوی دولت ونزویلا با مخالفان

دولت و اپوزیسیون ونزویلا روز شنبه ۲۶ نوامبر سالروان ترسایی درمکسیکو دومین توافقنامه مرحله ‌ای را تحت عنوان «حمایت اجتماعی» امضا کردند.هيات دولت ونزویلا روز جمعه ۲۵ نوامبر وارد مکسیکو شد تا روند گفت وگو با اپوزيسيون را از سرگرفته و دومين توافق را برای حفاظت از جمعيت کشور امريکای جنوبی امضا کند.بدین ترتیب روند گفت وگو میان طرفین که بیش از یک سال پیش به حالت تعلیق درآمده بود، با میانجی گری ناروی در مکسیکو از سر گرفته شد.

در همین راستا سفارت ناروی در مکسیکو و امریکای مرکزی از طریق شبکه های اجتماعی خود گزارش داد که دولت ونزویلا و مخالفان « تصمیم گرفته اند روند گفت وگو  و مذاکره در مکسیکو را در ۲۶ نوامبر با همکاری های ناروی از سر بگیرند.»

بدین ترتیب با حضور مارسلو ایبراد، وزیر امور خارجه کشور میزبان، طرفین دومین توافق تحت عنوان « برای حفاظت از مردم ونزویلا » را امضا کردند. بر اساس یک بیانیه دولتی، آنها همچنین به تقویت خدمات انرژی، آموزش و توجه به فوریت های طبیعی تاکید کردند.این توافق سازوکارعملی برای رسیده گی به نیازهای حیات اجتماعی کشور ایجاد می کند و هدف آن بازیابی دارایی های مشروع، متعلق به مردم ونزویلا است که به طور غیرقانونی با اقدامات تحریمی یک جانبه اعمال شده توسط امریکا و اتحادیه اروپا به این کشور امریکای جنوبی تحمیل شده است.

پس از امضای این سند، رییس هیات مذاکره کننده در این گفت وگوی صلح خورخه رودریگز، امضای خود را به مردم ونزویلا، که مقاومت کردند، تقدیم کرد و تاکید کرد: « ما هیچ نوع تجاوز خارجی، دخالت خارجی، اقدام به تهاجم را نمی پذیریم.»

خورخه رودریگز، رییس هیات دولت در میز گفت وگو مکسیکو همچنین، در بیانیه ای اعلام کرد که توافق اجتماعی دوم « سازوکار عملی ایجاد می کند که هدف آن پرداختن به نیازهای حیاتی اجتماعی و پرداختن به مشکلات خدمات عمومی، بر اساس بازیابی منابع مشروع، اموال دولت ونزویلا است. که توسط کشور های سرمایه داری غرب مسدود شده است.»

این سند نشان می دهد که از این دارایی ها که « به طور غیرقانونی و به ناحق مسدود شده اند» برای تقویت سیستم بهداشتی، سرویس برق و توجه به بخشی از زیرساخت های مدرسه، نیازهای حاصل از حالات اصطراری  به دلیل باران ها و برنامه های حمایت از مواد غذایی استفاده خواهد شد.

از طریق این بیانیه، رد بازداشت الکسی ساب، دیپلومات ونزویلایی تأکید شد. (الکسی ساب، تاجر ۴۸ ساله کلمبیایی، دوازدهم جون ۲۰۰۰، هنگامی که هواپیمای خصوصی اش در جزای کپ ویرده (دماغه سبز) در میان اقیانوس اطلس برای سوخت‌گیری توقف کرده بود به سفارش امریکا با تهام پول شویی دستگیر شد. این میلیاردر کلمبیایی به خواسته امریکا همچنان در زندان دولت «دماغه سبز» به سر می برد و آزادی او منوط به موافقت امریکا است.

وکلای آقای ساب اخیرا اسناد مفصلی در مورد او به «خبرگزاری رویترز» ارایه دادند که نشان می ‌دهد، دلیل اصلی دستگیری او چیزی غیر از دلیل اعلام ‌شده توسط غرب می باشد. این وکلا گفتند آقای ساب در حال سفر از ایران به ونزویلا بوده که دستگیر شده است. به گفته آن‌ ها، او به عنوان فرستاده ویژه نیکولاس مادورو، رییس‌جمهور ونزویلا، به ایران رفته بود تا مسوولان ایرانی را راضی کند به ونزویلایی ‌ها بنزین و کمک های بشردوستانه بفرستند.م)

خورخه رودریگز، رییس این هیات و رییس مجلس ملی ونزویلا « آزادی فوری او » را خواستار شد. علاوه بر این، او متذکر شد که «امیدوارم ادامه روند گفت وگو ها امضا توافقنامه سوم را نیز در آینده میسر کند» موضوع جالب توجه در این گفت وگوها بالا بودن میزان تعداد جوانان، در بین هیات دولتیِ اعزامی از ونزویلا می باشد/ راه توده.

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۲ـ ۰۵۱۲

Copyright ©bamdaad 2022

زیرنام « انقلاب » و« سرنگونی » ایران را به سوی ویرانی می برند!

به موازات گسترش خشونت ها از طرف شورشیان نیابتی و تروریست های سازمان یافته غرب در ایران، موقعیت خشونت طلبان حکومتی نیز تقویت می شود و بتدریج دست بالا پیدا می کنند. برخلاف کسانی که فکر می کنند در ادامه خشونت ها حکومت سرنگون خواهد شد، اوضاع می تواند به این سمتی رود که برعکس مردم بتدریج از این فضای بلاتکلیفی و هرج و مرج و تنش و نگرانی برای آینده و سوریه ای شدن ایران خسته شوند و خواهان پایان یافتن آن باشند. در اینصورت کسانی در حکومت که طرفدار سرکوب هستند دست بالا را پیدا خواهند کرد. این نتیجه می تواند بسیار خطرناک باشد هم در کوتاه مدت و هم در درازمدت. در کوتاه مدت همه دستاوردهای جنبش اعتراضی کنونی را جمع و حامیان آن را قلع و قمع کند و در درازمدت ایران را وارد شرایط بحران و بن بست بسیار عمیق تر و سخت تر از امروز کند.

برخی نشانه ها حکایت از تحول در این جهت دارد. بازداشت شماری از بازیگران، توقیف روزنامه ها، فشار بر روی برخی به اصطلاح سلبریتی ها، اوضاع پیچیده در کردستان و بلوچستان، افزایش برخوردهای خشونت آمیز حکومتی، عدم آزادی زندانیان سیاسی و ... نشان می دهد که خشونت طلبان حکومتی و دارو دسته کیهان شریعتمداری و حزب موتلفه و جبهه پایداری می خواهند از فضای کنونی برای تسویه حساب با مردم و همه دستاوردهای جنبش دموکراتیک ایران بهره بگیرند. آنها می خواهند از این فرصت نه تنها برای اعدام همه زندانیان سیاسی، بلکه برای ترور و اعدام رهبران اصلاحات و ایرانیان مسالمت جو و میهن دوست استفاده کنند. فشار خشونت طلبان نیابتی برای قطع رابطه جهان با ایران دست خشونت طلبان حکومتی را برای اعدام های وسیع بدون نگرانی از افکار عمومی بین المللی باز می کند.

با اینکه بارها گفته شده که جنبش اعتراضی اگر می خواهد جنبه انقلابی پیدا کند لازم است که مسالمت آمیز باشد و خواست ها و مطالبات اصلاح طلبانه را طرح و بر روی آن پافشاری کند متاسفانه تسلیم و انفعال در برابر خشونت که آن را «انقلابی » معرفی می کنند همچنان بر روی بخش زیادی از کسانی که می توانند با قدرت وارد میدان شوند و دربرابر خشونت بایستند حاکم است. اتفاقا خشونت طلبان حکومتی هم خودشان را « انقلابی » می دانند و مخالفانشان را غیرانقلابی معرفی می کنند. آنها هم می گویند دشمن اصلاحات هستند. بنابراین طبیعی است که اگر درکی که خشونت طلبان نیابتی غرب از انقلاب ارایه می دهند را بپذیریم، حتما داعش های حکومتی و موتلفه و گرداننده گان زندان اوین و جبهه پایداری هم نماد انقلاب خواهند شد. بدینگونه است که این دو جریان همدیگر را تقویت می کنند. هدف حداقلی امریکا و غرب هم از دامن زدن به خشونت همین افتادن حکومت بدست همین خشونت طلبان حکومتی است چون می دانند که آنها خود شرایط را برای تضعیف وحدت ملی و ویرانی ایران فراهم خواهند کرد.  / راه توده

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۲ـ ۲۳۱۱

Copyright ©bamdaad 2022

دیدار و گفت وگوی روسای جمهور چین و کوبا

امروز جمعه ۲۵ نوامبر، شی جین پینگ دبیر کل کمیته مرکزی حزب کمونیست و رییس جمهوری خلق چین با میگل دیاز- کانل برمودز، دبیر اول کمیته مرکزی حزب کمونیست و رییس جمهور کوبا که در چین به سر می برد، دیدار و گفت وگو کرد.
در این دیدار شی جین پینگ گفت: شما نخستین رهبر یک کشور امریکای لاتین و کاراییب هستید که پس از بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست چین از کشورما دیدار می کنید که به طور کامل نشانگر روابط دوستانه ویژه دو حزب و دو کشور چین و کوباست. کوبا اولین کشور امریکای لاتین و کاراییب در نیمکره غربی است که با جمهوری خلق چین روابط دیپلوماتیک برقرارکرده است. روابط چین و کوبا نمونه ای برای همبسته گی و همکاری کشورهای سوسیالیستی و کمک صادقانه  کشورهای در حال رشد به یکدیگر است. چین مایل است به اتفاق کوبا ضمن تقویت مداوم اعتماد متقابل سیاسی و گسترش همکاری عملی، با پشتیبانی متقابل قاطع از همدیگر در مسایل مربوط به منافع اصلی همدیگر و تقویت همآهنگی و همکاری در امور بین‌المللی و منطقه ‌ای، در راه ساخت سوسیالیزم با ویژه گی‌ های خود دست در دست یکدیگر به پیش برویم و روابط چین و کوبا در عصر جدید را عمیقتر سازیم.
شی جین پینگ دست آوردهای مهم بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست چین را معرفی ، و بر رهبری حزب کمونیست چین بر مردم چین برای پیشبرد رستاخیز بزرگ ملت چین با مدرنیزاسیون به سبک چینی تاکید کرد.  
 میگل دیاز- کانل برمودز صمیمانه از دعوت شی جین پینگ از وی به عنوان نخستین رهبر یک کشور آمریکای لاتین و کاراییب برای دیدار از چین پس از بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست چین تشکر کرد. وی به نماینده گی از طرف حزب کمونیست و کشور کوبا بار دیگر برگزاری موفق بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست چین و همچنین انتخاب مجدد شی جین پینگ به عنوان دبیر کل کمیته مرکزی حزب کمونیست چین و دست آوردهای تاریخی امور سوسیالیزم با ویژگی‌ های چین به رهبری شی جین پینگ را تبریک گفت.
وی تاکید کرد: توسعه روابط با چین اولویت سیاست امور خارجه کوبا است. کوبا قاطعانه بر اصل چین واحد پایبند است و از ساخت مشترک با کیفیت بالای «کمربند و جاده »، ابتکار توسعه جهانی و ابتکار امنیت جهانی پشتیبانی می کند و مایل است همآهنگی و همکاری با چین در سازوکار چند جانبه‌گرایی منطقه ای و بین‌المللی از جمله همایش امریکای لاتین و چین، گروه هفتاد و هفت +چین تقویت شود و همچنان برای کمک در کمک به روابط امریکای لاتین و چین و دفاع از منافع مشترک کشورهای در حال رشد سهم داشته باشد.
رهبران دو کشور پس از این دیدار، اسنادی را در باره تبادلات بین دو حزب، سازوکار رایزنی بین وزارت های امور خارجه، ساخت مشترک کمربند و جاده و همکاری عملی را امضا کردند.
دو طرف « بیانیه مشترک جمهوری خلق چین و جمهوری خلق کوبا درباره تعمیق روابط چین و کوبا درعصر جدید » را نیز منتشر کردند. 

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۲ـ ۲۶۱۱

Copyright ©bamdaad 2022

اسراییل کشور بدون چپ

سوسیال دموکرات های اسراییل بدترین نتیجه خود در تاریخشان را بدست آوردند، مرتز حتا وارد پارلمان هم نشد!

نوشته کنات ملنتین


بلوک حامیان قدیمی بنیامین نتانیاهو درانتخابات زودهنگام سه شنبه گذشته پارلمان اسراییل تعداد اعضای خود در« کنست ـ پارلمان اسراییل » را از ۵۲ به ۶۴ افزایش داد.
از سوی دیگر، حزب کارگر بدترین نتیجه خود را از زمان تشکیل تحت این نام در سال ۱۹۶۸ترسایی با تنها چهار کرسی ثبت کرد ( سه کرسی کمتر از انتخابات قبلی در۲۳ مارچ ۲۰۲۱) .
مرتز، در سمت چپ حزب کارگر، به دلیل محدودیت ورود به پارلمان نتوانست ۳.۲۵ درصد لازم را بدست آورد و شکست خورد.
فقط تشکیلات تقریباً صرفا عربی چاداش که به عنوان بخشی از فهرست متحد در انتخابات شرکت کرد، با سه نماینده وضعیتی با ثبات داشت. حزب کمونیست، از جمله احزابی است که در این اتحاد مشارکت دارد.
حزب کارگر که معمولاً در زبان عبری به اختصار «آوودا» (کارگر) نامیده می شود، اکنون کوچک ترین جناح از ده جناح پارلمان جدید است. او با ۳.۶۹ درصد آرا، حتا ورود مجددش به پارلمان به خطر افتاد.
این نقطه پایین موقتی در تاریخ حزب سنتی است که ( که قبلا به نام ماپای شناخته می شد ) از زمان تاسیس دولت در سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۷۷ بر جامعه اسراییل تسلط داشت و همه ایتلاف های دولتی را رهبری می کرد. درآن زمان، تعداد نماینده گان حزب از ۴۴ کرسی نماینده گی در انتخابات قبلی در سال ۱۹۷۳ ترسایی به ۲۸ کسری کاهش یافت.
حزب راستگرای لیکود تحت رهبری مناخیم بگین با کسب ۳۳.۴ درصد آرا و ۴۳ نماینده برای اولین بار قویترین جناح و رهبر دولت شد. در دوره بعد، حزب کارگر در ابتدا وضعیت اش تغییر و حتا بهبود یافت و در انتخابات ۱۹۹۲ترسایی با ۴۴ کرسی قدرت عددی قدیمی خود را بازیافت، اما به هیچ وجه نفوذ اجتماعی خود را به دست نیاورد.
پس از ترور نخست وزیر اسحاق رابین، توسط یک قاتل افراطی راستگرا در ۴ نوامبر ۱۹۹۵، نتایج انتخاباتی حزب کارگر یا آوودا ، مستقیماً سیر نزولی را طی کرد و از ۳۴ نماینده در سال ۱۹۹۶ به ۱۸ کرسی در انتخابات ۲۰۰۶ رسید.
سپس پروسه ای از ارتباطات با احزاب دیگر یا انشعابات حزبی آغاز شد.
در سال ۲۰۰۹ حزب کارگر به عنوان کادیما و در سال ۲۰۱۵ به عنوان اتحادیه صهیونیستی به سیاستمداران سابق لیکود پیوست. زمانی که او در سال ۲۰۱۹ دوباره با نام خود نامزد شد، تنها ۴.۴۳ درصد را به دست آورد که برای شش کرسی پارلمان کافی بود.
قبل از انتخابات سه شنبه گذشته، حزب چپ گرای مرتز به دلیل نتایج ضعیف نظرسنجی تلاش کرد به لیست آوودا بپیوندد. با این حال، مراو میکاییلی، رییس آنها این موضوع را رد کرد( و بعداً به خاطر آن در حزب خود مورد انتقاد قرار گرفت.)
مرتز با ۳.۱۶ درصد نتوانست از محدودیت ورود به پارلمان عبور کند و « بلوک ضد نتانیاهو » حدود ۱۵ هزار رای خود را دست داد.
این اولین باریست که مرتز در ۳۰ سال گذشته تشکیل در کنست نماینده ندارد. او بهترین نتیجه خود زمانی که برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ تاسیس شد با دوازده نماینده ثبت کرد.
حتا پس آخرین انتخابات قبلی در ۲۳ مارس ۲۰۲۱ حزب مرتز هنوز شش نماینده داشت. از زمان آغاز به کار، مرتز این تشکل افراد با پیشینه های مختلف را متحد می کند، که در سال ۱۹۹۷ یک حزب مشترک را تشکیل دادند.

شولامیت آلونی، سیاستمدار شجاع، که از سال ۱۹۵۹ یکی از اعضای ماپای بود، در روزهای آغاز هژمونی مسلط بود. راتز (جنبش حقوق مدنی و صلح) که تحت رهبری او در سال ۱۹۷۳ ترسایی تاسیس شد، با اشغال کرانه باختری و نوار غزه در سال ۱۹۶۷ مخالفت کرد و از همان ابتدا از مذاکره با سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) حمایت کرد.
یکی دیگر از عناصر انجمن مپام بود که در سال ۱۹۴۸ ترسایی تاسیس شد و از جنبش کارگری برخاسته بود. طبق درک خود، این حزب در ابتدا یک حزب سوسیالیستی بود که دیدگاهی کاملاً دوستانه نسبت به اتحاد جماهیر شوروی داشت و در طول سال‌های بعد به تدریج از آن فاصله گرفت.

منبع : یونگه ولت
تصویر از روز نامه اشتاندرد

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۲ـ ۱۴۱۱

Copyright ©bamdaad 2022