فرانسه و جنبش اعتراضی « واسکت زردها »

روند اعتراضات گسترده در فرانسه در حال سرایت به سایر کشورهای اروپایی است و تا اکنون بلجیم وهالند شاهد بروز ناآرامی‌ های موسوم به واسکت ‌زردها بوده‌اند. در همین راستا روز گذشته معترضان در شهرهای مختلف هالند علیه دولت این کشور دست به راهپیمایی زده و از طریق رسانه‌های اجتماعی در شش شهر به خیابان‌ ها آمده‌اند.

ستاری
حرکت اعتراضی به افزایش مالیات بر سوخت که ازسه هفته پیش در فرانسه شروع شده با خیزش مجددی که روز شنبه در پاریس داشت به نوعی انقلاب تبدیل شده است. فراخوان جدید اعتراضی واسکت زردها در پاریس روز شنبه در حالی شروع شد که به گفته منابع خبری خیابان‌های پاریس تا مدت‌ها صحنه درگیری میان مردم و ماموران امنیتی بود. در همین رابطه بسیاری از تحلی گران فرانسوی ضمن پوشش این حرکت گسترده اعتراضی، معتقدند که در حال حاضر جنبش واسکت زردها از مرحله کنترول خارج و بوی نوعی انقلاب به خود گرفته است*. به گزارش یورو نیوز، تازه ‌ترین درگیری‌های پاریس در حالی شدت گرفت که پولیس مانع ورود تظاهرکننده گان به شانزه لیزه شد و پس از آن حرکت مردم به تدریج خیابان‌ های اطراف و سایر محلات پاریس را در برگرفت. ...

واسکت زردها از کجا آمدند؟
جنبش اعتراضی موسوم به « واسکت زردها » در حالی سه هفته است که در فرانسه ادامه دارد که جرقه اول آن به واسطه افزایش مالیات برسوخت توسط دو راننده کامیون در فیس ‌بوک زده شد. این دو راننده فراخوانی در صفحه شخصی خود در اعتراض به افزایش قیمت سوخت به اشتراک گذاشتند که کمی بعد با حمایت ۲۰۰ هزار نفر به تدریج باعث شکل‌ گیری حرکت اعتراضی گسترده در کل فرانسه شد. پس از آن بسیاری از جناح‌های مختلف سیاسی در فرانسه نیز با این جنبش همراهی کردند و توضیحات دولت فرانسه مبنی بر علت افزایش قیمت سوخت و نیز طرح آن برای تسهیل در استفاده از خدمات کم‌ آلاینده برای اقشار کم‌ در‌آمد مورد قبول معترضین واقع نشد. دولت ماکرون هدف از افزایش قیمت سوخت را کاهش تولید گاز‌های گلخانه ‌ای دانسته و اعلام کرده بود که هدف اصلی کسب درآمد برای سرمایه‌ گذاری در پروژه‌های زیست محیطی و نیز اعطای تسهیلات به اقشار ضعیف جامعه برای خرید خودروهای کم ‌آلاینده است.
با رد پیشنهاد دولت توسط معترضین، دامنه اعتراضات در پایتخت فرانسه به حدی گسترش یافت که امانویل ماکرون رییس ‌جمهوری فرانسه با بیان این‏ که از سیاست‌های اقتصادی خود کوتاه نمی ‌آید، گفت: این اتفاقات هیچ ربطی به اعتراضات ندارد و عاملین آن نه خواهان بهبود اوضاع بلکه به دنبال آشوب و برهم زدن نظم هستند. وزیر داخله فرانسه نیز تصریح کرده خشونت‌های جاری نوعی اقدام مدیریت شده است که افراد خراب‌کار را با سواستفاده از این وضعیت برای غارت، دزدی و حتا قتل به میدان کشانده است.

زنگ خطر برای غرب
اما نکته مهم در باره شکل ‌گیری اعتراضات واسکت ‌زردها در فرانسه به دو جنبه باز می‌گردد.

نخست این‏ که طبق برآوردهای کارشناسان این جنبش بسته گی به جریان خاصی نداشته و بیشتر شهروندان عادی در آن شرکت دارند. حتا وزیر داخله  فرانسه نیز تایید کرده که اغلب افراد دستگیر شده‌ دارای هیچگونه سابقه فعالیت نبوده و به جریان خاصی تعلق ندارند. به همین دلیل مقامات فرانسوی می ‌گویند نگران هستند که این مساله باعث نفوذ جریان‌های افراطی به جنبش اعتراضی شده و آن را از مدار خارج کند؛ امری که بسیاری از ناظران فرانسوی نیز با اشاره به درگیری‌های روز شنبه بر آن صحه گذاشته ‌اند.
از سوی دیگر روند اعتراضات گسترده در فرانسه در حال سرایت به سایر کشورهای اروپایی است و تاکنون بلجیم و هالند شاهد بروز ناآرامی‌ های موسوم به واسکت ‌زردها بوده‌اند. در همین راستا روز گذشته معترضان در شهرهای مختلف هالند علیه دولت این کشور دست به راهپیمایی زده و از طریق رسانه‌های اجتماعی در شش شهر به خیابان‌ها آمده‌اند.
این مساله با پیوند خوردن به قدرت گرفتن راست افراطی در اروپا و تضعیف دولت‌های قوی اروپایی مانند المان، انگلستان و فرانسه به شدت باعث نگرانی مقامات اتحادیه اروپا شده است. به گفته کارشناسان، اقبال عمومی در روی کار آمدن دولت‌های راست‌گرا در اتریش، ایتالیا، مجارستان و نیز ورود احزاب دست راستی در المان و سویدن به پارلمان، باعث شده تا روند همگرایی اروپایی به شدت متزلزل شود.
این امر زمانی شدت می ‌یابد که انگلستان نیز قرار است تا پایان سال جاری از اتحادیه اروپا خارج شود. لذا دست به دست دادن این عوامل با یکدیگر و پیوند خوردن آن با موج استقلال ‌‌خواهی در اروپا که نمونه‌ های واضح آن در اسکاتلند و اسپانیا مشاهده می ‌شود، بافتار اجتماعی اروپا را به موازات تضعیف سیاسی دولت‌ها به طور قابل ملاحظه‌ ی دگرگون کرده است.
حتا به گفته ناظران ممکن است شرایط فعلی نوعی بازگشت به جنبش‌های اعتراضی سال ۲۰۰۸ ترسایی باشد که در آن زمان دولت‌های غربی را با چالش‌هایی جدی مواجه کرد. با این تفاوت که در آن زمان مساله بیشتر اقتصادی بود، اما اکنون علاوه بر خشم فروخورده، موضوع تضعیف دولت‌ها در فرانسه، انگلستان و المان و نیز تمایل به راست افراطی و مساله هویتی به آن اضافه شده است.
به همین دلیل است که متفکرین لیبرالیزم اکنون با نگرانی وضعیت آینده را دنبال می‌کنند.
هر چند لیبرالیزم در طول تجربه خود نشان داد که می‌ تواند با شکاف‌های اقتصادی و اجتماعی همزیستی داشته باشد و حتا به این موضوع می ‌بالید که این سیستم می‌تواند مانند اسفنج تنش‌ها را در خود جذب کند، اما در قرن ۲۱  ترسایی شاهد خلع سلاح دولت‌ها از قدرت رهبری شده و به موازات آن با انفجار خواستگاه ‌های هویتی و اقتدارگرایی، طبقه گسترده‌ای را به وجود آورده که عملاً احساس عمیقی از فقدان ارزش‌های اقتصادی، سیاسی و یا حتا فردی می‌کنند.
این امر موجب شده تا فرانسیس فوکویاما نظریه ‌پرداز پایان تاریخ که در کتاب خود به نام پایان تاریخ و انسان واپسین، پیروزی لیبرال دموکراسی را بر کمونیزم نقطه تکامل ایدیولوژی بشر دانسته بود، اکنون در کتاب جدید خود به نام هویت، جنبش‌های هویتی و تلاش برای بازتعریف آن توسط مردم را نقطه کانونی امر سیاسی در دوران جدید بداند.

* در آخرهفته روان باردیگر« واسکت زرد ها » با حمایت دانش آموزان ، دانشجویان و سایر اقشار اجتماعی به خیابان ها میریزند. با آنکه امانویل مکرون عقی نشینی ، و برنامه افزایش مالیات را برای یکسال پس انداخت، ولی در وضع ناهنجاراقتصادی و اجتماعی فرانسوی ها تغیر رونما نشده، مردم خواستار تطبیق سیاست های اقتصادی و اجتماعی به سود میلیون ها فقر و لایه های ناتوان جامعه هستند. ـ بامداد

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۱۸ـ ۰۷۱۲

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب  ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

درفرانسه چه می گذرد ؟

واسکت زردها درضدیت با برنامه های مکرون

© imago/IP3press, Vincent Isore, imago stock&people

نهمین تظاهرات اعتراضی در فرانسه در سال ۲۰۱۸، در حالی بیش از یک هفته جریان دارد که صدها نفر از مردم در ضدیت به سیاست‌های اصلاحی دولت امانویل مکرون به خیابان‌ها آمده و با ماموران امنیتی درگیر شدند. عمده اعتراضات بر سر گران ‌شدن قیمت سوخت و مایحتاج عمومی است، به طوری که معترضین طی روزهای گذشته با عبور از موانع امنیتی ایجاد شده توسط پولیس، سعی داشتند خود را به کاخ الیزه برسانند...گفته می ‌شود معترضین با خواندن سرود ملی فرانسه، خواستار استعفای رییس جمهوری هستند و با بستن خیابان‌ ها و فروشگاه ‌ها، موجبات اخلال در نظم عمومی پاریس را فراهم آورده ‌اند. این تظاهرات اعتراضی بیش از یک هفته است که جریان دارد و طبق آمارهای ارایه شده تنها در شنبه هفته گذشته بیش از ۳۰۰ هزار نفر را به خیابان‌های فرانسه کشانده است*.
بربنیاد آمارها تا اکنون در ناآرامی‌های فرانسه و پاریس دو نفر کشته و صدها نفر نیز زخمی شده‌اند و از آنجا که معترضین بدون ثبت ‌نام رسمی اقدام به تظاهرات اعتراضی کرده‌اند، مقامات امنیتی نگران هستند که این امر موجب سو‌استفاده توسط جریان‌های افراط‌ گرا قرار بگیرد.
واسکت ( جلیقه ) زردها از کجا آمدند؟
تظاهرات خود جوش واسکت زردها از آنجا کلید خورد که بنا بر گزارش روزنامه لیبراسیون فرانسه، دو راننده جوان در صفحه فیسبوک خود فراخوانی را برای راه ‌بندان سراسری در اعتراض به قیمت سوخت به اشتراک گذاشتند و پس از آن نزدیک به ۲۰۰ هزار نفر با این فراخوان همراهی نشان دادند. در همین راستا، به تدریج فراخوان ‌های مستقل دیگری نیز شکل گرفت که تا اکنون با شرکت صدها هزار معترض، وضعیت اجتماعی و سیاسی فرانسه را با چالش مواجه کرده است.
معترضین که از آنها به عنوان واسکت ( جلیقه ) زردها یاد می‌ شود، بیشتر شهروندان عادی و بدون وابسته گی به جریان خاصی هستند که از هفته گذشته با حضور در خیابان و شاهراه های فرانسه و با پوشیدن واسکت ‌های زرد رنگ خواستار استعفای امانویل مکرون شده ‌اند. به گفته رسانه‌ ها، جرقه این اعتراضات از افزایش مالیات بر سوخت زده شده و معترضین بیشتر از اقشاری هستند که با وجود داشتن کار و درآمد در حومه شهرهای بزرگ و روستاها برای رفت و آمد زنده گی روزمره خود دچارمشکل شده‌‌ اند. بنا بر گزارش یورونیوز، اکثر جناح‌های مختلف در فرانسه از راست تا چپ از حرکت واسکت زردها حمایت کرده‌اند، اما فرانک بولر یکی از اعضای سرشناس این جنبش گفته که ما نمی‌‌ خواهیم کسی جنبش ما را به نام خود مصادره کند. ما نیازی به رهبر نداریم و اکنون جنگ برای ما، جنگی بر سر مالیات سوخت است.
مکرون در بحران
با این حال هرچه روند اعتراضات طولانی ‌تر شد، دامنه آن از اعتراض به مالیات سوخت، تبدیل به جنبشی علیه مالیات شده و چالش عمده‌ای را برای دولت امانویل مکرون ایجاد کرده است. مقامات دولتی نگران هستند که این امر توسط گروه رقیب یعنی راست ‌گرایان افراطی مورد بهره ‌برداری قراربگیرد به خصوص اینکه به گفته برخی کارشناسان اکنون استیو بنن استراتیژیست سابق دولت ترامپ با دایر کردن مجموعه‌ ای در حال حمایت از جنبش‌های افراطی در اروپا بوده و حتی با مارین لوپن رهبر جبهه ملی و جناح راست افراطی فرانسه، نیز در پاریس دیدار کرده است.
از سوی دیگر اکنون مکرون از کمترین میزان محبوبیت در طول سال‌های گذشته برخوردار بوده و طی سه ماه گذشته نیکولا اولو وزیر محیط زیست و ژرار کلومب وزیر کشور و متحد نزدیک او از سمت‌های خود کناره‌گیری کرده‌اند. این امر علاوه بر چالش‌های داخلی در فرانسه، اتحادیه اروپا را نیز با تهدیدات بالقوه‌ای روبه‌رو ساخته است، به خصوص اینکه اکنون آنگلا مرکل صدراعظم آلمان و یکی از ستون‌های مهم حفظ همگرایی اروپایی نیز در داخل آلمان با بحران سیاسی دست و پنجه نرم می‌کند و پیوند خوردن تنش‌های داخلی در فرانسه با خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، وضعیت ناهمگون و مبهمی را برای اروپا ایجاد کرده است.
علت افزایش مالیات بر سوخت
افزایش قیمت سوخت توسط دولت فرانسه در حالی صورت گرفته که این کشور قصد دارد با وضع مالیات بر کاربن، تولید گازهای گلخانه‌ ای را کاهش دهد. در واقع هدف دولت از این افزایش، کسب درآمد برای سرمایه ‌گذاری در پروژه‌های زیست محیطی است.
در همین راستا، رییس جمهوری فرانسه در ابتدای شکل‌ گیری این جنبش تاکید کرد که دولتش مزایایی را برای اقشار کم‌ درآمد به منظور خرید خودروهای کم آلاینده درنظر گرفته است، اما با ادامه یافتن اعتراضات و شکسته شدن سکوت نیکولا اولو وزیر مستعفی محیط زیست که علت کناره ‌گیری خود را اختلاف با دولت بر سر کم توجهی به اقشار کم درآمد اعلام کرده است، مکرون با حمله‌ای تند به معترضین به آنها گفت که شرم بر کسانی باد که به پولیس حمله کردند!
کنایه ترامپ به مکرون
از سوی دیگر و در حالی که برخی از ناظران معتقدند امریکا در شرایط فعلی و در اوج جنگ تجاری با اروپا از چالش‌های این ‌چنینی استقبال کرده و آن را فرصتی برای به دست آوردن ابتکار عمل در مذاکرات آتی با اروپا قلمداد می ‌کند، دونالد ترامپ رییس‌ ایالات متحده امریکا در پیامی کنایه آمیز به همتای فرانسوی خود اعلام کرد: اعتراضات خشونت ‌آمیز در فرانسه نشان می‌ دهد که اروپا تا چه میزان در تجارت و پرداخت پول به تامین کننده مهم امنیت با ما بد رفتاری کرده است.
در همین رابطه و با شوک ناشی از اعتراض گسترده در فرانسه که موجب بروز خسارت ‌های جانی و مالی شده است، گفته می ‌شود که دولت فرانسه قراراست امروز درباره آخرین تحولات و تصمیم‌ های دولت در زمینه مالیات محیط‌ زیستی توضیحاتی را ارایه دهد و طبق گفته‌ها گویا قصد دارد با کاهش مالیات زیست محیطی افزایش مالیات بر سوخت را توجیه کند./ ابتکار

* بربنیاد گزارش رسانه های اروپایی « جنبش واسکت زردها » دربلجیم نیزگسترش یافته ، و امروز صدها شهروند این کشوردر بروکسل پابتخت این کشور به خیابان ها ریخته و در برابر مالیات بلند و شرایط ناهنجار زنده گی مظاهره کردند.

قراراست فردا اول دسامبر ، ده ها هزار فرانسوی در ادامه تظاهرات مسالمت آمیز ضد گرانی قیمت ها ، افزایش مالیات و قیمت مواد سوخت به خیابان ها بریزند ـ بامداد

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۱۸ـ ۳۰۱۱

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب  ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

آموزه ایی از جنبش های جهانی :

بررسی بحران نولیبرالیزم از سوی رهبران چپ و ترقی ‌خواه

 همه سخنرانان بر بحرانی که امریکای لاتین و باقی جهان با آن روبه ‌رو است و اقدام مشترک لازم برای مقابله با آن تاکید کردند. آن‌ ها درباره بحرانی که نولیبرالیزم و سرمایه‌ داری به وجود آورده و موجب سطوح بی ‌سابقه نابرابری، فقر، تخریب محیط زیست، خشونت نژادی و قومی شده و ظهور رهبران راست افراطی مانند ژایر بولسونارو و دونالد ترامپ را تسهیل کرده، سخن گفتند.

در روز دوشنبه ۱۹ نوامبرسال روان ترسایی هزاران دانشجو،اکادمیسین، استاد دانشگاه، فعال و سیاستمدار برای نخستین « همایش جهانی پیرامون اندیشه انتقادی» به مثابه بخشی از هشتمین «کنفرانس علوم اجتماعی آمریکای لاتین و کاراییب»، با موضوع «مبارزات برای برابری، عدالت اجتماعی و دمکراسی در یک جهان متلاطم» در بونسایرس گرد آمدند.

سیاستمداران، فعالین و اکادمیسین‌های برجسته ‌ای چون دیلما روسف برازیل، آلوارو گارسیا معاون رییس‌ جمهور بولیویا، کریستینا فرناندز کرشنر رییس‌ جمهور پیشین ارجنتین، گوستاوو پترو شهردار پیشین بوگوتا و نامزد ریاست جمهوری، آدولفو پرز اسکیول مدافع ارجنتینی حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، خوان کارلوس مونه ‌درو فعال اسپانیایی از حزب پودموس، استلا دِ کارلوتو مدافع آرژانیتی حقوق بشر، گيول ‌يرمی بولوس فعال برازیلی، و بسیاری دیگر در نشست‌های گونه گون بحث و برنامه های دو روز همایش شرکت کردند.

دیلما روسف، رییس‌ جمهور پیشین برازیل که با یک کودتای نرم در سال ۲۰۱۶ ترسایی سرنگون شد، سخنرانی افتتاحیه را ایراد نمود. او به طور مشخص درباره مورد برازیل سخن گفت، به تجربه خود به مثابه رییس‌ جمهور و کودتا علیه خود اشاره کرد، و آن ‌را به تحت پیگرد قراردادن و به زندان انداختن لوئیز ایناسیو لولا دا سیلوا، و هم‌ چنین انتخاب ژایر بولسونارو به مثابه ادامه روند کودتا ربط داد.

روسف براهمیت جنبش ‌هایی مانند « جنبش کارگران روستایی بی ‌زمین» و «جنبش کارگران بی ‌خانمان»، که از حقوق اساسی برازیلی‌ها به زمین، مسکن، و زنده گی آبرومندانه، در شرایطی دفاع می‌ کنند که دولت به حقوق کارگران، بازنشسته گان وحاشیه ‌نشینیان حمله می‌ کند، تاکید نمود. روسف در خاتمه گفت: « من تردید ندارم که انقیاد برازیل گام لازم برای سلطه بر کل امریکای لاتین است.»

حضور کریستینا فرنادز دِ کرشنر، رییس‌ جمهور پیشین ارجنتین در همایش هزاران نفر را بسیج کرد. او درنشستی به نام « سرمایه‌ داری، نولیبرالیزم و بحران دموکراسی» سخنرانی کرد. رییس‌ جمهور پیشین بحران کنونی در ارجنتین تحت رهبری مائوریسیو ماکری را با کاهش ارزش پیزو( واحد بولی ارجنتین ـ بامداد )، رشد بدهی خارجی، توافق برای دریافت وام چند میلیارد دلاری از صندوق بین‌المللی پول و اقدامات ریاضتی سختی که دولت بر جمعیت تحمیل کرده،  مانند کاهش بخش‌های بزرگی از بودیجه عمومی، برنامه‌های رفاه اجتماعی و اخراج‌های گسترده، بررسی کرد.

آلوارو گارسیا لینه ‌را ، و خوان مونده ‌رو،  در نشست پیرامون « آینده چپ و اعتلای بشر» سخنرانی کردند. لینه‌ را و مونده‌رو درباره چپ و جایی که امروز هستیم تأملات مهمی داشتند. درست بیست سال پیش «دهه پیروزی» یا «دوره دولت‌های ترقی‌خواه» در آمریکای لاتین آغاز شد، جایی که رهبران ترقی‌خواه یا چپ در برازیل، ارجنتین، ونزوئلا، بولیوی، اکوادور، هندوراس، هائیتی و اوروگوئه در صدر دولت قرار داشتند.

امروز، امریکای لاتین با یک نولیبرالیزم تُند تحت رهبران راست افراطی پس گرفته شده است. مؤسسات دمکراتیک و خود دمکراسی مشروعیت خود را از دست داده اند، منابع طبیعی قاره به وسيلۀ شرکت‌های فراملیتی غارت می‌شود، و پیگرد و ترور فعالین و رهبران اجتماعی در سطح خطرناکی رخ می‌دهد.

لینه‌ را گفت: « نولیبرالیزمی که اخیراً در برخی از کشورهای امریکای لاتین پیروز شده فسیل شده است. آن‌ها نسخه‌ های کهنه ‌ای را که بیش از ۲۰ سال پیش شکست خورد را تکرار می‌ کنند. هیچ نوآوری، خلاقیت، و امیدی وجود ندارد. نولیبرالیزمی که اکنون داریم یک مرده متحرک است.»

با این وصف، لینه ‌را تاکید نمود که مهم است که چپ آگاه باشد و همان کار را نکند. « ما باید خونسرد و آماده باشیم که محدودیت‌ها و خطاهایی را که در موج نخست مرتکب شدیم، تکرار نکنیم، زیرا ما باید خود را برای موج دوم آماده کنیم.»

خوان کارلوس مونده‌ رو سیاستمدار اسپانوی پیرامون ماهیت چیزی که در این لحظه باید ترقی‌خواه یا چپ باشد، سخن گفت: « یک ایده بنیادین ترقی ‌خواهان را از محافظه‌کاران متمایر می‌سازد. ما، به مثابه ترقی ‌خواه، باید به انسان‌ها اعتماد کنیم، محافظه‌ کاران به انسان‌ها اعتماد ندارند. کسانی که به انسان‌ها اعتماد ندارند نهایتاً دولت‌های خودکامه، خشن و حتا شبه ‌نظامی را توجیه خواهند کرد. بالعکس، اندیشه چپ لازم است به همه اعتماد داشته باشد.»

فعالیت‌های هفته، با برگزاری نشست‌های ویژه در جاهای گوناگون در سراسر شهر بونس آیرس تا جمعه ادامه خواهند یافت. برنامه‌هایی پیرامون موضوعات جنسییت، طبقه، نژاد، حافظه تاریخی، سرمایه ‌داری، نولیبرالیزم، تیوری چپ، اقتصاد متکی بر بهره ‌برداری پايدار از طبيعت، مقاومت منطقه ‌ای در امریکای لاتین و کاراییب و باقی جهان برگزار خواهد شد.

بونس آیرس میزبان اجلاس «گروه ۲۰» خواهد بود، که سران دولت‌ها، وزیران اقتصاد و سرپرستان بانک‌ها و موسسات مالی را گرد خواهد آورد. رهبران دولتی که حضور آن‌ها انتظار می ‌رود شامل انریکه پنیا نیتو (مکسیکو)، سلمان بن عبدالعزیر (عربستان سعودی)، سریل رامافوسا (افریقای جنوبی)، رجب طیب اردوغان (ترکیه)، ترزا می (بریتانیا)، انگلا میرکل (المان)، نارندا موودی (هند) امانوئل ماکرون (فرانسه) و دونالد ترامپ (ایالات متحده ) و... می ‌شوند.*

جنبش‌ها و سازمان‌های اجتماعی از ارجنتین و از سراسر جهان، موازی با «همایش خلق‌ها» بسیج توده‌ای و جشنواره، یک هفته اقدام علیه صندوق بین‌المللی پول و «گروه ۲۰» را تدارک دیده اند./ منبع: تله سور/ م ه

*  نشست گروه ۲۰ ، آخر هفته گذشته چنان که انتظار میرفت  در شرایط امنیتی بی مانند و بدون کدام دستاوردی درکشور ارجنتین  برپاشد. در ضدیت با این گردهمایی و بحران فزانیده  و اجتماعی در این کشور و قاره امریکای لاتین ده ها هزار تن به نماینده گی از جنبش های اجتماعی امریکای لاتین و جهان در خیابان های بونس آیرس دست به اعتراض زدند. ـ بامداد

افغانستان از کنفرانس بن تا امروز، و ضرورت ایجاد دولت قدرت مند و دموکراسی کارا

دوکتورحبیب منگل

۲۷ نوامیر ۲۰۰۱ ترسایی به برگزاری کنفرانس بین المللی ( بن ـ ۲۰۰۱) درباره کشورما افغانستان مصادف است . این کنفرانس که اندکی پس از حمله نظامی امریکا به افغانستان و فروپاشی حاکمیت قرون وسطایی طالبان ،به گرداننده گی سازمان ملل متحد واشتراک نماینده گان کشورهای (۲+۶) و هیات های تنظیم های جهادی شامل انارشی وجنگ داخلی و نماینده گان طرفداران پادشاه سابق محمد ظاهرشاه و تعدادی ازشخصیت های سیاسی موثرکشور، برگزارشد، پس از ۹ روز بحث های داغ وتبادل نظر یک توافقنامه صادرنمودند که نکات عمده ان را «  ختم جنگ و تراژیدی درافغانستان و ايجاد آشتی ملی ، صلح و ثبات پایدار ، شناسایی حقوق مردم در انتخاب آینده سیاسی شان مطابق اساسات اسلام  و دموکراسی، حضور احزاب سیاسی ، تحکيم مجدد استقلال ، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور، احترام  به حقوق بشر وتامین عدالت اجتماعی ،مسایل و ساختار های دوره انتقال ، ایجاد حکومت موقت و وسیع البنیاد ونماینده مردم ، اداره سالم دولتی ، طرح و تدوین قانون اساسی جدید، تدویر لویه جرگه اضطراری ، تصویب قانون اساسی و انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی ، عادی ساختن اوضاع و تامین ثبات سیاسی و توسعه اقتصادی واجتماعی وتحکیم موقعیت بین المللی کشور... » احتوا می کرد . و در پی آن برای تطبیق توافق نامه کنفرانس متعددی بین المللی دیگری دایرگردید ومیلیارد ها دالر ازسوی جامعه جهانی به افغانستان سرازیرشد و تدابیری معین از سوی جامعه جهانی و دولت افغانستان روی دست گرفته شد واقدامات معین به عمل آمد .
 اینک درست ۱۷سال از برگزاری این کنفرانس وتوافق نامه آن سپری میگردد . برغم اینکه که درراستای تحقق فیصله ها واهداف کنفرانس متذکره و کنفرانس های متعدد دیگری مساعی معین به عمل آمد و برخی دست اوردهای ان نیز دیده میشود که برای نهادینه ساختن ان باید مبارزه شود و اجازه داده نه شود که در کشور تراژیدی ،انارشی وجنگ های داخلی تکرار گردد .
اما ، وضعیت بحرانی کشور وچالش های عمده از جمله عدم توانایی دولت درتامین حاکمیت ملی و استقلال سیاسی کشور، و نبود حاکمیت دولت بر سراسر قلمروخویش ، ادامه جنگ وتروریزم وبحران امنیتی ، بحران مشروعیت سیاسی و دولت - ملت ناشی ازفساد سیاسی - انتخاباتی ،انتخابات تقلب آمیز و بحران زا وتحمیل پی در پی حکومت های غیرمشروع برمردم ،بحران بی قانونی ونقض سیستما تیک قانون اساسی ، فساد اداری ، مالی واقتصادی و سو استفاده از علایق قومی برای حفظ وکسب قدرت وثروت وتضعیف بی سابقه وحدت ملی ، فقر وبیکاری اکثریت قاطع مردم و بی عدالتی های اجتماعی ، ادامه دخالت ومداخلات خارجی وخطر مبدل شدن کشور به مقابله کشور های منطقه وقدرت های جهانی وچالش های بی شمار دیگر ی در حیات ملی کشور ، مبین این حقیقت است ، که هیچکدام از توافقات کنفرانس متذکره به طور بایسته وشایسته عملی نشده است واوضاع کشور هم چنان بحرانی با پیآمد های فاجعه باران باقی مانده است .
دلایل وعوامل عدم تحقق توافقات کنفرانس متذکره و وضعیت کنونی بحرانی کشور متعدد اند . ولی اساسی ترین آن را سلطه سیاسي نیروهای شر وفساد ، مافیایی قدرت وثروت ، وحلقات بیناد گرا واقتدار گرا ، قوم گرایان وجنگ سا لاران و فساد پیشه گان تکنوتکرات تشکیل میدهند که در کنفرانس بن و پروسه سیاسی ما بعد آن ازطریق انتخابات تقلب آمیز وغیر قابل قبول ، یکی پی دیگری بر مردم افغانستان تحمیل ساخته شدند و اینک کشور ما را به چالش های ویران گر روبروساخته است . «خشت اول گرنهد معمارکج    تا ثریا میرود دیوار کج »
در چنین وضعیت سیاسی بحرانی کنونی ، ضرورت مبرم ایجاد یک بدیل سیاسی دموکراتیک ، متشکل از نیروهای ملی ، دموکراتیک ، ترقی خواه و طرفدار عدالت اجتماعی در یک جبهه وسیع سیاسی ملی - دموکراتیک به میان می آید . بدیلی که ازطروق قانونی ومسالمت آمیزبه اقتدار سیاسی دست یابد، وبا ایجاد یک دولت قدرت مند ملی وحکومت یک پارچه، حاکمیت و استقلال سیاسی کشور را به‌ صورت کامل تامین نماید ، به بحران نا امنی ، تروریزم وبغاوت درکشور نکته پایان بگذارد ، دموکراسی کارآمد را استقرار، و پروسه ساختن یک دولت ـ ملت را تحقق بخشد، حاکمیت قانون را تامین وفساد سیاسی ،انتخاباتی ، اداری ، اقتصادی ومالی را ریشه کن سازد ، استراتیژی انکشاف ملی کشور را به طور بایسته وشایسته تطبیق نماید  و سطح زنده گی مردم را ارتقا بخشد ، به دخالت ومداخلا ت خارجی درامور کشور پایان بدهد واز مبدل شدن کشور به مقابله کشورهای ذیدخل منطقه وی وقدرت های جهانی جلوگیری کند و منافع ملی و مصالح علیای کشور را حفظ و حراست و جایگاه افغانستان را به مثابه دولت دموکراتیک  و دارای حاکمیت ، آزاد ، مستقل و دوست کشورهای منطقه و جهان در عرصه مناسبات بین المللی اعاده وتحکیم نماید .

بامداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۱۸ـ ۲۸۱۱

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب  ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

Copyright ©bamdaad 2018