دیدگاه

در هفته های اخیر کمپاینی زیر نام « من افغان نیستم » برای مصروف ساختن مردم ، ایجاد نفاق و خصومت با هویت ملی اتباع افغانستان راه اندازی شده است. در همین ارتباط جستاری مسلکی از خامه جناب دکتر طلا پامیر را برگزیده خدمت خواننده گان تارنمای بامداد پیشکش میداریم. امید مورد توجه قرارگیرد . بامـداد

تبعات ممکن حقوقی « من افغان نیستم »

دکتر طلا پامیر

هر انسان حق دارد که تا بعیت ( Nationality ) داشته باشد، حق دارد مطابق قانون داخلی و حقوق بین المللی ترک تابعیت وکسب تابعیت کند. تابعیت یک کشور به افراد هویت ملی (National Identity ) و حمایت دولتی می بخشد که در قانون آن کشور تسجیل شده است. تابعیت و هویت ملی یعنی رابطه حقوقی میان فرد و یک کشور. اگر کدام فرد بخواهد رابطۀ حقوقی خود با یک کشور ( کشور مادر به گونۀ مثال) را قطع کند، در وضعیت فرد فاقد تابعیت « apatris » یا فاقد کشور « tateless person » قرار می گیرد مگر این که تابعیت کشور دیگری را کسب کرده باشد.

اشخاص فاقد تابعیت/فاقد کشور ازبسا حقوق سیاسی، مدنی، اقتصادی و اجتماعی ( به استثنای برخی موازین حقوق بشر-کنوانسیون ۱۹۵۴ درمورد افراد فاقد تابعیت/ فاقد کشور) در جامعه محروم می شوند. در حال حاضر بیش از ۴ میلیون انسان در جهان به دلایل مختلف فاقد تابعیت اند وبا مشکلات فراوان دست و پنجه نرم می کنند، تحت حمایت هیچ کشور قرارندارند. پس از فروپاشی اتحاد شوروی شمار بزرگ افراد درکشورهای نوتشکیل شده در وضعیت افراد فاقد تابعیت ویا فاقد کشور قرارگرفتند واین مشکل تا هنوز رفع نشده است و در کشورهای آسیای میانه به ویژه، حاد است.

من نمی خواهم در اینجا وارد بحث تاریخی و قومی شوم که هویت ملی « افغان » از کجا آمده مهم این است که این هویت ملی « افغان » هویت قانونی وقبول شده کم از کم طی یک قرن اخیر است، به نام کشور افغانستان گره خورده و از آن جداناپذیر است. بنا بر این، هر دولت و هر تبعه افغانستان نیز، مکلف به حفظ وحراست و دفاع از هویت ملی وکشوری به نام افغانستان است.

قانون افغانستان البته، وجود اقوام و هویت قومی را می پذیرد. اگر کسی می گوید که پشتون نیست، تاجیک نیست، ازبیک نیست و هزاره و نورستانی و پشه یی و عرب نیست، با کدام مشکل قانونی و سیاسی دچار نمی شود اما، اگر یک پشتون وتاجیک و ازبیک و هزاره و پشه یی و نورستانی وعرب و... بگوید که « افغان نیستم » وضعیت حقوقی خود را درکشور به خطر میایندازد، خطر ازدست دادن تابعیت و قرار گرفتن در وضعیت افراد فاقد تابعیت ( فاقدکشور).

با تاسف که ۲۰ سال حضور نیروهای خارجی در افغانستان حاکمیت ملی را تضعیف کرد که اگر نابود نکرده باشد.

« من افغان نیستم » درست یکی از آسیب های ناشی از حضور نیروهای خارجی ، تضعیف و یا نبود حاکمیت ملی در افغانستان بود. در جریان ۲۰ سال حضور نیروهای خارجی بارها شاهد بوده ایم که حتا جمع از اعضای ولسی جرگه ( پارلمان کشور) نام کشور و هویت ملی مندرج قانون اساسی را قبول نداشتند، از در یافت تذکره تابعیت خود داری می کردند اما اداره نام نهاد دولت کاملا بی تفاوت بود. چنین چیزی در هیچ جای دنیا و در هیچ کشور به شمول کشورها ی لیبرال و دموکراتیک از امریکا تا، فرانسه، جرمنی، روسیه، ترکیه، تاجیکستان، اوزبیکیستان و ترکمنستان و... دیده نشده و تحمل نمی شود. هیچ دولت مسوول به کسی / کسانی که در قلمرو اش از تابعیت و هویت ملی کشور انکار کند اجازه نمی دهد که از حقوق سیاسی، مدنی، اقتصادی و اجتماعی به ( به استثنای برخی موازین حقوق بشر) بهره مند شود. به گونه مثال حق انتخاب شدن و انتخاب کردن، حق تاسیس احزاب و اتحادیه ها، حق مالکیت و تشبسات اقتصادی، حق تحصیل در موسسات عالی، حق استفاده از خدمات دولتی ، ، حق اقامت و دخول به کشور و خروج از کشور بدون تذکره تابعیت، پاسپورت و ویزه و به همین ترتیب، انکار از هویت ملی به کسب پناهنده گی در کشورهای دگر نیز، کمک نمی کند زیرا مهاجران باید ابتدا و پیش از بررسی درخواست پناهنده گی شان ، هویت ملی خود را ثابت کنند.

« من افغان نیستم » ها که انگشت شمار اند و در بیرون ازکشور قراردارند، امروز یا فردا به این مشکل دچار می شوند، هیچ محکمه داخلی و بین المللی و نهادهای حقوق بشر نیز، به دعوای « من افغان نیستم » به این دلیل که نام افغانستان و هویت ملی مردم آن گویا نام های قومی اند، گوش نخواهد داد زیرا، خود از تابعیت و هویت ملی « کشور مادر» دست کشیده است. فرض کنیم که این نام ها قومی اند ( قانون به گونه دیگری تعریف کرده است) چیزی را تغییر نمی دهد ، اکثریت کشورهای عضو سازمان ملل متحد نام و هویت قومی دارند که در طول تاریخ شکل گرفته است. نام افغانستان و هویت ملی مردم آن ازسوی جامعه بین المللی ( جامعه ملل و بعد سازمان ملل متحد) شناخته شده است.

کوتاه سخن: هرکس حق دارد که برای اندیشه و امیال خویش مبارزه نماید اما تبعات بالقوه آن را فراموش نکند.

چنین « شوخی » میتواند برای افراد فرجام بد داشته باشد.

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۵ـ ۱۳۱۲

اعلامیه ای ترقی خواه هان افغانستان (شاخه ای خارج کشور)
دررابطه به تجاوز ددمنشانه ای پاکستان به کشور ما
میزان ۱۴۰۴ شمسی

پاکستان از زمانی ایجاد تاکنون که نزدیک به ۸۰ سال از ان میگذرد ،‌در خصومت با همسایگان بویژه افغانستان وهندوستان خود را تعریف وموجودیت بخشیده است.
این رویکرد در انواع مداخله ای آشکار چون تربیت گروه های تروریستی در کمپ‌های داخل انکشور و گسیل آن به هدف بی ثباتی وتخریب زیرساخت‌ها به کشورهای منطقه از جمله افغانستان و هند نمود داشته و اکنون این رویه بر حوزه ای سیاست خارجی پاکستان مسلط گردیده وبه خصلت ذاتی آن تبدیل شده است.
حملات وتجاوز آشکار پاکستان دراین اواخر بکابل ، کندهار ،کنر، پکتیکا و جلال آباد نمونه ای خشن ونامردانه ای رویکرد مزبور میباشد.
ترقیخواهان افغانستان در حالیکه تجاوز گستاخانه پاکستان به حریم کشور خویش را بشدت محکوم می نمایند ،اعلام می‌دارند :

ـ تجاوز پاکستان در اشکال مختلف اعم از نظامی، امنیتی و سیاسی باید بصورت کامل قطع گردد.واین کشور بارعایت موازین جاری وقبول شده ای بین الملل به اصول حسن همجواری ، احترام به استقلال ،حاکمیت ملی وتمامیت ارضی کشورهای منطقه بر گردد.
ـ در حالیکه روند توسعه ای منطقه ای که بستری را برای توسعه ای کشورهای این حوزه بشمول پاکستان فراهم می‌سازد ، اینگونه اعمال انکشور تنها در مخالفت با منافع کشورهای این جغرافیا که پاکستان خود جز آن است، می ‌تواند تعریف شود .
ما از نیاز مردم پاکستان برای عبور از تنگناهای اقتصادی، امنیتی و سیاسی کنونی آن که تنها از راه توسعه ای منطقه ای ممکن است ، اگاهیم.
ـ از کشورهای جهان ، منطقه و بویژه سازمان ملل متحد جدا می طلبیم که این تجاوز بیشرمانه را که به شهادت غیرنظامیان انجامید، را محکوم نمایند.
همچنان کشورهای منطقه، بطور اخص حوزه ای شانگهای ، اقدامات و رهکارهای مناسبی عملی برای قطع مداخلات و تجاوز پاکستان به خاک افغانستان را اتخاذ نمایند.
ـ نهادهای حامی مهاجران وابسته به سازمان ملل متحد، باید برای پایان بخشیدن اخراج، تخویف، زندانی کردن ،حریق وچپاول دارایی های مهاجران افعان در پاکستان، اقدامات عاجل نمایند.
ـ ما به اینکه افغانستان به میدان تقابل وعمق استراتیژیک کشورها تبدیل شود جدا مخالفیم و همچنان از قطع جنگ و صلح پایدار در منطقه بیدریغ حمایت می نمایم.
پاکستان با آگاهی از تاریخ افغانها باید بخوبی بداند که در صورت تداوم تجاوز، با بسیج عمومی وعکس العمل مشترک افغانها برغم تفاوت ها و اختلافا ت روبرو خواهد شد .
افغانستان سرزمین جانبازان است.

ترقیخواهان افغانستان

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۵/ ۲۵ـ ۱۸۱۱

تجاوز اخیر پاکستان بر قلمرو افغانستان

داکترطلا پامیر

تجاوز اخیر پاکستان بر قلمرو افغانستان وبه ویژه کابل پایتخت افغانستان چنان آشکار بود که چشم پوشی از آن ممکن نیست. نه تنها شهر یان کابل بل نمایندگی سازمان ملل متحد، نمایندگی اتحادیه اروپا، نمایندگی سازمان کنفرانس اسلامی و سفارت خانه های کشور های همسایه و منطقه شاهد این تجاوز بودند اما رسانه مزدور «افغانستان انترنیشنل » و شبکه های مماثل ( هم مثل) پی هم روایت پاکستان را به نشر می سپارد که گویا « طالبان افغانستان بی هیچ دلیل بر پُست های نظامی پاکستان در امتداد خط دیورند حمله کرده است.»

شگفت انگیز این است که خبر و اعلامیه های اردوی پاکستان در مورد درگیری ها پیش از این که در مطبوعات پاکستان نشر شوند ، از سوی «افغانستان انترنیشنل » بخش می شوند. در «افغانستان انتر نیشنل » سخن بر سر تجاوز نیروهای افغانستان و تلفات سنگین است که در نتیجه پاسخ نیروهای پاکستان به طرف افغانستان وارد شده. ادعای طرف افغانستان در باره تلفات وخسارات وارده به نیروهای پاکستان اما، « دروغ شاخدار» خوانده می شود.

این است یک نمونه از نشرات «افغانستان انترنیشنل » در مورد درگیری در منطقه سپین بولدک:

« ارتش پاکستان اعلام کرد که جنگجویان طالبان بامداد چهارشنبه از چند نقطه در اسپین ‌بولدک حمله کردند و در درگیری‌ها ۱۵ تا ۲۰ عضو این گروه کشته شده‌اند.در بیانیه ارتش آمده است که طالبان با ادعاهای «دروغین» درباره آغاز حمله و تصرف پاسگاه‌های پاکستانی، واقعیت را تحریف می‌کنند. » پایان خبر.

«افغانستان انترنیشنل » گزا رش های زنده و ویدیو کلیپ های که در شبکه های مجازی نشر شده و نشان می دهد که پاکستان آغاز گر جنگ بود و به اثر شلیک مرمی هاوان به تعداد ۱۲ تن افراد ملکی کشته و نزدیک به صد تن دیگر در بر بازار سپین بولدک زخمی شده اند را نه دیده است.

گزارش های زنده و ویدیو کلیپ ها نشان می دهد که نیروهای افغانستان در حمله جوابیه دروزاه سپین بولدک را تخریب و چند پسته نیروهای پاکستان را تصرف کرده اند، یک چین تانک و تجهیزات دیگر نظامی نیروهای پاکستان به غنیمت گرفته شده؛ اجساد عساکر پاکستان در میدان نبرد به چشم می خورند. به هر حال، سرویس اطلاعات اردوی پاکستان آگاهانه «افغانستان انترنیشنل » را برای نشر اعلامیه ها و خبرها ی خویش انتخاب کرده است زیرا، اخبار و اعلامیه های مطبوعات و شبکه های مجازی پاکستان نزد مردم افغانستان اعتبار ندارند و کمتر کسی می خواند.

گردانندگان و « تحلیلگران » افغانستان انتر نیشنل اتباع افغانستان استند؛ به زبان های افغانستان گپ می زنند و از این رو شمار کثیری افغانها نشرات «افغانستان انترنیشنل » را می شنوند و می خوانند.

هیچ کس در افغانستان طرفدار جنگ نیست و به نفع افغانستان نمی داند اما این جنگ بر افغانستان تحمیل شده است. افغانستان دو راه بیش در اختیار ندارند: یا به خواست های نامشروع پاکستان تن دهد ، ویا با هر قیمت در برابر تجاوزات مکرر پاکستان مقاومت و از خود دفاع کند.

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۵ـ ۱۵۱۰

سربازان اسراییلی به اتهام شکنجه و تجاوز جنسی محاکمه شدند

سربازان اسراییلی که به شکنجه و تجاوز جنسی به یک زندانی فلسطینی در بازداشتگاه « سده تیمان » متهم شده‌اند، در برابر رسانه‌ها از خود دفاع کردند و مدعی شدند که به‌ طور ناعادلانه تحت پیگرد قرار گرفته‌اند. آنها اعلام کردند قصد دارند «برای عدالت مبارزه کنند» و «پیروز خواهند شد».
ماجرا به رویدادی در جون ۲۰۲۴ در پایگاه نظامی سده تیمان در جنوب اسراییل بازمی‌گردد؛ جایی که پنج سرباز ذخیره ابتدا به تجاوز جنسی متهم شدند. سپس با انتشار تصاویری که نشان می‌ داد گروهی از سربازان به یک زندانی فلسطینی چشم‌بسته حمله می‌کنند، اتهام آنان به « بدرفتاری شدید » تغییر یافت. گفته می‌شود قربانی دچار جراحات سنگین از جمله پارگی روده و آسیب مقعدی شده است.
روز دوشنبه، متهمان با ماسک‌های سیاه در مقابل دیوان عالی اسراییل در بیت‌المقدس غربی حاضر شدند و بیانیه‌ای تند خطاب به رسانه‌ها خواندند. یکی از آنان گفت: «به جای قدردانی، با اتهام مواجه شدیم. نه اجازه داشتیم حرف بزنیم و نه فرصتی برای دفاع از خود. ما را در برابر دوربین‌ها محاکمه کردند، انگار از قبل حکم صادر شده بود.»
او ادامه داد: «ساکت نخواهیم ماند. برای عدالت می‌جنگیم و پیروز خواهیم شد، چون حقیقت فقط یکی است.»
این پرونده پس از استعفای یِفعات تومر-یروشالمی، دادستان پیشین ارتش اسراییل، دوباره خبرساز شد. او تأیید کرد که مجوز انتشار ویدیوی مربوط به این حادثه را صادر کرده و گفته بود هدفش مقابله با «پروپاگاندای دروغین» بوده است. به‌ رغم اینکه بازداشت‌ شدگان را «عوامل تروریستی» خوانده بود، تأکید کرد تحقیق درباره هرگونه سورفتار از سوی نیروهای ارتش وظیفه‌ای قانونی است.
روز دوشنبه دادگاهی در تل‌آویو حکم بازداشت سه‌ روزه تومر-یروشالمی را صادر کرد. بنیامین نتانیاهو، صدراعظم اسراییل، این ماجرا را «شاید بزرگ‌ترین ضربه تبلیغاتی علیه اسراییل از زمان تأسیس کشور» توصیف کرد. وزیر دفاع، اسراییل کاتس، نیز مخالفان سربازان متهم را به «انتشار دروغ‌های خونین» متهم کرد.
کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل با واکنش به این رسوایی اعلام کرده است که این پرونده تنها «نوک کوه یخ» از بدرفتاری‌ های سیستماتیک اسراییل با بازداشت‌ شدگان فلسطینی در مراکز نظامی است.

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۵ـ ۰۳۱۱

د فلسطین د دولت په رسمیت پېژندنه ، نړیوال سیاسي چاپیریال او راتلونکي لیدلوري

ح ـ فتاح

د تېرې اونۍ په بهیر کې د فلسطین د دولت په رسمیت پېژندلو اړوند نړیوال سیاست کې مهمې پېښې رامنځته شوې دي. د امریکا متحده ایالاتو د فلسطیني دولت د رسمیت نه پېژندلو ټینګار بیاځلي تائید کړ، په داسې حال کې چې د اروپا ګڼ هېوادونو خپل رسمي موقف ته دوام ورکړ.

د امریکا متحده ایالاتو موقف

د امریکا مرستیال ولسمشر "جی‌ډي وینس" په څرګندونو کې تائید کړی چې:

· امریکا د فلسطیني دولت په رسمیت پېژندلو هیڅ پلان نه لري

· د دې Decision تصمیم اصلي دلیل یې د "د یوه فعال فلسطینی حکومت نشتوالي" بولي

· امریکا باور لري چې دا کار کېدای شي حماس ته د انعام ورکولو په معنا وي.

د نړیوالې ټولنې غبرګون

د اروپايي هېوادونو موقف:

ـ تېر کال اسپانیا، ایرلنډ او ناروې فلسطین دولت په رسمیت وپېژاند

ـ د دې هېوادونو موخه د حماس او اسرائیلو ترمنځ د اوربند لپاره لاره هوارول ؤ.

د عربي هېوادونو ملاتړ:

لکه څنګه چې پوهېږئ، مصر په غزې تړانګې د خپلې پولې په اوږدو کې درنې پوځي اډې جوړې کړي او تجهیزات یې ځای پر ځای کړي. دا د دې لپاره دي چې مصر په سیمه کې د هر ډول پرمختګ لپاره چمتو وي، په ځانګړي توګه د اسراییلو احتمالي برید او د فلسطینیانو اجباري بې ځایه کېدو ته.

مصري چارواکو په کلکه ویلي چې دوی به پر فلسطینیانو ډزې ونه کړي. پرځای یې دوی ویلي چې د فلسطینیانو اجباري بې ځایه کېدو او یا د فلسطین د مسئلې له منځه وړلو لپاره د هر ډول هڅو په وړاندې چمتو دي. مصري چارواکي وایي چې دوی د "لوی اسراییل" په څېر د هر ډول پلانونو د مقابلې لپاره لازمې طرحې جوړې کړي دي.

د مصر د دغو اقداماتو موخه له اسراییلو سره د شخړو مخنیوی او د غزې په وړاندې د دغه هېواد د احتمالي اقداماتو مخه نیول دي. په همدې حال کې، اسراییلي کارپوهانو هم د مصر د چمتووالي په اړه خبرداری ورکړی دی.

په سیمه کی جنګی حالات هم را منځ ته شوی دی .

ـ سعودي عربستان د بریتانیا، کاناډا، اسټرالیا او پورتګال د پرېکړې هرکلی کړی

ـ د نورو هېوادونو ته یې راغوښتنه وکړه چې ورته ګامونه پورته کړي

نړیوالو اړیکو په ډګر کې، فلسطین هغه حکومتي حيثيت لري چې نړۍ په کې وېشل شوې ده:

د ملګرو ملتونو په ۱۹۳ غړو هېوادونو کې، ۱۴۷ هېوادونو یې د خپلواک دولت په توګه په رسمیت پېژندی، خو د امنیت شورا د پنځو دایمي غړو هېوادونو په ګډون نورو مهمو قدرتونو لا تر اوسه پورې د دې په رسمیت پېژندلو انکار کوي.

ـ په ملګرو ملتونو کې فلسطین د 'دایمي څارونکي دولت' حالت لري

ـ فلسطین په نړیوالو غونډو کې برخه اخیستلای شي، خو د رایې حق نه لري

د اسراییلو رسمي موقف

د اسراییلو لومړي وزیر بنیامین نتنياهو په یوه ویډیويي پیغام کې څرګنده کړه:

· "هېڅ فلسطینی دولت به رامنځته نه شي"

· "د اردن سیند په لوېدیځ کې به د فلسطین دولت رامنځته نشي"

· د مېشتځایونو جوړول به دوه برابره کېږي او دوام ولري

تحلیل او راتلونکي لیدلوري

د نړیوالې ټولنې وېش د امریکا او اروپا ترمنځ د سیاسي فاصلو شتون

· د عربي نړۍ او لوېدیځ هېوادونو ترمنځ د لیدلورو توپیر

راتلونکي سناریوګانې:

په اوسني وخت کې، د هېوادونو ترمنځ سیاسي اختلافات په هماغه ډول پاتې دي - نه کوم بدلون راغلی دی او نه هم کوم بدلون پکی ښکاري.

که په تدریجي توګه نور هېوادونو به د فلسطین دولت په رسمیت وپېژني

کېدای شي چه د سولې د بهیر یو څه کړندی شي

په پایله کی د فلسطین د دولت په رسمیت پېژندلو اړوند نړیوال سیاسي چاپیریال ښیي چې:

· د نړیوالې ټولنې ترمنځ مهم سیاسي توپیرونه لا هم شتون لري

· د فلسطیني قضیې حل لاره د نړیوالې ټولنې د ګډې هڅې ته اړتیا لري

· د سولې او عدالت پر بنسټ یو عادلانه حل لاره د سیمې د ثبات لپاره اړینه ده

تردې چې امریکا به د اسراییلو دولت ته مالي او نظامي مرستې روانې ساتي، دغه خونړۍ جګړه به همداراز دوام ولري، په داسې حال کې چې معصوم ماشومان وژل کیږی او د خپلو اساسي حقونو څخه بې برخې پاتې کیږي، ښاري او کلیوال سیمې به د ویجاړ شویو کورونو او شارونو په یوه بې سارې ډبره بدلېږي او اسیدونکی محاجرتونوته اړی شی .

نړیواله ټولنه د فلسطین د خلکو د حقوقو او د غزې د جګړې په اړه په بی سابقه ډول وېشل شوې ده. د دې وېش ښکاره بیلګه هغه لوی مظاهرې او احتجاجونه دي چې په بریطانیا، کاناډا، اسټرالیا او نورو لویدیځو هېوادونو کې ترسره کېږي، چېرته چې عامه وګړي د اسراییل د ځمکنۍ یرغل او بشري بحران په وړاندې خپل خفګان څرګندوي. په دې خوځښت کې یو پام وړ بدلون دا دی چې د مدني ټولنې مخوران – لیکوالان، شاعران، موسیقی هنرمندان ، د تیاتر او سینما هنرمندان – د یوې پخلاینې غږیزې قوت په توګه راڅرګند شوي دي. د دوی هنر، او نفوذ د رسنیو په واسطه د نړۍ په کچه خپورېږي او د یوې ناوړې جګړې انسانۍ بیه په ښکاره ډول ښیي. په ورته وخت کې، د فلسطین دولت په رسمیت پېژندل، چې ځینو هېوادونو یې پیل کړی، یو مهم دیپلوماتیک ګام ګڼل کېږي. که څه هم د دې اقدام راتلونکی ناڅرګند دی، خو دا هیله شته چې نړیوال فشار به په پای کې د یوې عادلانه او داوطلبې حل لارې لپاره لاره هواره کړي، چېرته چې د فلسطینیانو حاکمیت او ژوندونه وساتل شي. په ټوله کې، دا ښکاري چې د سولې او عدالت غوښتنه یوازې د سیاستوالو ترمنځ نه، بلکې د خلکو د قلبونو او د هنر په میدانونو کې هم ځواکمنېږي.

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۴/ ۲۵ـ ۲۳۰۹

More Articles...