شی: تحکیم روابط با روسیه «انتخاب راهبردی» است
رییس جمهور چین امروز در جریان دیدار و مذاکرات با صدراعظم روسیه تحکیم روابط دو کشور را «انتخاب راهبردی» آنها توصیف کرد.
طبق اعلام مایو نینگ، سخنگوی وزارت امور خارجه چین، شی جین پینگ، رییس جمهور چین امروز با « میخاییل میشوستین »، نخست وزیر روسیه در شهر پکن و در محل «تالار بزرگ خلق» دیدار داشته و با او مذاکراتی را بر سر مسال دوجانبه از جمله تجارت و اقتصاد برگزار کرد.
رییس جمهور چین در این دیدار خطاب به نخست وزیر روسیه گفت: « این که روابط چین و روسیه حفظ شده، توسعه یافته و تحکیم یابد انتخاب راهبردی مشترک هر دو کشور ما است.»
شی جین پینگ بیان داشت: «هر دو طرف باید هماهنگی نزدیک خود را حفظ کنند، همکاری ها را ارتقا دهند و سطح جدید و بالاتری از مشارکت را در صلح و توسعه جهان رقم بزنند.»
میشوستین ، روز دوشنبه به منظور شرکت در سی مین نشست عادی سران دولت‌های روسیه و چین با حضور همتای چینی اش، لی چیانگ، وارد چین شد. این نشست در شهر هانگژو، در شرق چین برگزار شده است.
طبق بیانیه منتشر شده از طرف روسیه پیرامون این دیدار، میشوستین با شی جین پینگ بر سر سرمایه گذاری های متقابل، پروژه های مشترک و برنامه‌های مربوط به تعمیق همکاری‌های اقتصادی و انسانی بحث و گفتگو داشت.
میشوستین با اشاره به تلاش‌های هر دو دولت به منظور اجرایی کردن تصمیمات اخذ شده در عالی ترین سطوح عنوان کرد: « این مهم است که روند ایجاد شرایط مطلوب برای جذب سرمایه گذاری متقابل و پشتیبانی از پروژه‌های مشترک مان را ادامه دهیم.»
او در ادامه صحبت‌های امروز اش همچنین به تحسین از روابط فرهنگی و انسانی بین دو کشور پرداخته و مبنای آنها را بر « سنت‌های خوب دوستی و همبستگی متقابل» دانست.
نخست وزیر روسیه همچنین ابراز اطمینان کرد که رویدادهای آموزش محور آینده بین دو کشور «غنی و جالب» خواهند بود.
به گزارش «ساوث چاینا مورنینگ پست» نخست وزیر روسیه همچنان سلام ولادیمیر پوتین، رییس جمهور کشورش را به شی جین پینگ رساند.
رییس جمهور چین بیان داشت: «روابط چین و روسیه از ابتدای امسال به رغم اوضاع متلاطم پیشرفت مداوم همراه با چشمداشت به توسعه در سطحی عالی و با کیفیت بالا داشته است.»
او اظهار کرد: « سطح بالای اعتماد ذو جانبه راهبردی بین رهبران ذو کشور منجر به تضمین رشد با ثبات شراکت آنها می شود.»
شی جین پینگ اظهار امیدواری کرد که هر دو طرف «هماهنگی نزدیک خود را به منظور اجرای توافقات حاصل شده با پوتین حفظ کرده و همکاری دو جانبه را به منظور مشارکت بیشتر نه فقط در ارتقای توسعه در داخل کشورهای ما بلکه در حمایت از توسعه جهانی تعمیق سازند.»
میشوستین ،در اظهاراتی در روز دوشنبه نیز عنوان کرد همکاری میان مسکو و پیکن به رغم اوضاع پر التهاب در عرصه های سیاست و اقتصاد جهانی در حال تقویت است.
لی چیانگ ، نیز گفته است که پیکن مایل به همکاری با مسکو در راستای تقویت ارتباط راهبردی، افزایش همکاری در تمامی عرصه‌ها و تقویت روند حراست از منافع امنیتی و توسعه مشترک است.
ولادیمیر پوتین در جریان سفرش در ماه می سال گذشته به پیکن به همراه شی جین پینگ بیانیه ای مشترک با موضوع پیشبرد و تعمیق شراکت راهبردی آنها همچنان که دو کشور هفتاد و پنجمین سالگرد روابط دیپلوماتیک را گرامی داشتند، امضا کرد.
طرفین برنامه ریزی کرده‌اند تا حجم تجارت دوجانبه خود را به رکورد جدید ۲۴۰ میلیارد دلار برسانند.
بامـداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۲۵ـ ۰۳۱۱
Copyright ©bamdaad 2025
چرا امریکا برای شش ماه دیگر هند را از تحریم‌های بندر چابهار معاف کرد؟
هند روز ۳۰ اکتوبر اعلام کرد که ایالات متحده معافیت از تحریم ها برای این کشور به منظور راهبری و توسعه بخش‌هایی از بندر چابهار ایران را به مدت شش ماه دیگر تمدید کرده است.
اقدامی که به گفته دهلی نو، تلاش‌های هند برای گسترش تجارت با افغانستان و کشورهای آسیای مرکزی از طریق دور زدن رقیب خود، پاکستان را تقویت می‌کند.
به گزارش یورونیوز، هند سال گذشته قراردادی ۱۰ ساله با ایران برای توسعه و بهره برداری از این بندر امضا کرده بود. مقامات هندی در همین راستا طی ماه جاری با بازگشایی سفارت خود در کابل، اقدام به تقویت روابط خود با حاکمان افغانستان کردند.
این در حالی است که سفارت هند در افغانستان پس از به قدرت رسیدن طالبان در سال ۲۰۲۱ ترسایی که در پی سقوط دولت مرکزی و خروج نیروهای ناتو به رهبری امریکا از این کشور محقق شد، به طور کلی بسته شده بود.
بندر چابهار در ساحل جنوب شرقی ایران و در امتداد دریای عمان قرار دارد. به گزارش رویترز، هند در طرح اولیه مشارکت در توسعه و بهره برداری از این بندر قرار بود با احداث خط راه‌آهنی به افغانستان، به رشد اقتصاد این کشور محصور در خشکی از طریق تجارت کمک کرده وابستگی کابل به بندر کراچی پاکستان را کاهش دهد.
اعطای این معافیت به دنبال اظهارات اخیر دونالد ترامپ، رییس جمهوری امریکا مبنی بر تمایل اش برای دستیابی به یک توافق تجاری با هند صورت گرفته است؛ این اقدام همچنین نشانه ای از بهبود روابط میان دو کشور بویژه پس از دو برابر شدن تعرفه ها بر واردات هند به امریکا و رسیدن آن تا ۵۰ درصد به عنوان مجازاتی برای خرید نفت روسیه است که طی ده‌های اخیر، به پایین ترین سطح خود رسیده بود.
پالایشگاه‌های هند اکنون در پی اعمال تحریم‌های هفته گذشته واشنگتن علیه دو صادرکننده برتر نفت خام مسکو، یعنی شرکت‌های «روس نفت» و «لوک اویل» در حال کاهش خرید نفت از روسیه هستند.
رندهیر جایسوال، سخنگوی وزارت خارجه هند، در یک نشست خبری هفتگی با اشاره به فعالیت‌های کشورش در بندر چابهار گفت: « می توانم تایید کنم که معافیتی برای یک دوره شش ماهه به ما اعطا شده است.»
این دیپلومات هندی همچنین در ادامه تصریح کرد که کشورش به مذاکرات خود با دولت دونالد ترامپ، رییس جمهور مریکا برای دستیابی به یک توافق تجاری دوجانبه ادامه می دهد.
واشنگتن ماه گذشته، به عنوان بخشی از تلاش‌ها برای اعمال «فشار حداکثری» بر ایران جهت مقابله با آنچه « فعالیت‌های بی ثبات کننده جمهوری اسلامی در زمینه توسعه برنامه‌های هسته‌ای و موشک های بالستیک» خوانده شد، معافیت تحریمی چابهار را که برای نخستین بار سال ۲۰۱۸ اعطا شده بود، لغو کرد.
به گفته یک مقام هندی که نخواست نام اش فاش شود، این معافیت تحریمی شش ماهه از روز چهارشنبه اجرایی شده است. سفارت امریکا در دهلی نو هنوز در مورد علت اعطای چنین معافیتی اظهار نظر نکرده است.
بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۵ـ ۰۳۱۱
Copyright ©bamdaad 2025
پاکستان د اسراييلو پېښې کـوي
صمـد ازهـر
د پاکستان د وړمې شپې(پنجشنبه ۱۷/۰۷/۱۴۰۴) بمبارۍ پر کابل او د پکتيا پر برمل ولسوالۍ په کلکه غندو او له نړۍ او متحده ملتونو له نړيوال سازمان نه عوښتنه کوو چې دغه ښکاره تېری محکوم او تېري کوونکي تر پوښتنو لاندې راولي.
پاکستاني رسنۍ وايي چې د کابل په ډروني بريدونو کې ګويا نورولي محسود د « ټي ټي پي » مشر او د هغه راتلونکي ځايناستي په نښه شوي او وژل شوي دي. په داسې حال کې چې ويل کېږي نورولي دا خبر رد اواعلان يې کړی دی چې ژوندی او تر ډيورند کرښې هاخوا له خپلو جنګياليو سره اوسي.
دا چې کومه خبره رښتيا ده، محسود په کابل کې وژل شوی يا ټپي شوی او يا ژوندی او په هاخوا سيمې کې د خپل قام او پلويانو په منځ کې دی، هرڅه چې وي، يو ښکاره او منل شوی اصل دا دی چې پاکستان حق نه لري په هره پلمه چې وي، پر يوه خپلواک هيواد بريد وکړي. دوی کولای شول خپلې ادعاوې او ثبوتونه متحده ملتونو ته وړاندې کړي نه دا چې د ترمپ او نتنياهــو په شان پر نړيوالو قوانينو ملنډې ووهي. بل څرګند حقیقت دا دی چې پاکستان د خپل تاريخ وهلي خوسا ترور پالنې پاليسۍ په پايلو کې له دې واقعیت سره مخ دی چې هم په دننه او هم په باندنۍ نړۍ کې سخت بدنومی او له اعتباره لوېدلی دی. پښتانه، بلوچان، سنديان او ان کشمېريان ترې خپل حقونه غواړي. د پاکستان استبلشمنت چې هم په سياسي او هم په اقتصادی او ټولنيز ډګرونو کې له سختو ستونزو سره مخ دی تل هڅه کوي د خپلو ناکاميو پيټی د نورو پر اوږو بار کړي. کله يې پر افغانستان تپي او کله پر هندوستان يا ایران.
د پاکستان نظامي جوړښټ (استبلشمنت) په کلونو کلونو مشخص شخصيتونه يا په خپل لاس او يا د لاسپوڅو په لاسونو ووژل او په زرګونه يې وتښتول چې له ژوند او مړينې نه يې څوک خبر نه شول. اوس يې مډرن ترور ته لاس غځولی دی. عاصم منیر اوس د نتنياهــو پر پل پښه ږدي او د ډرون په وسيلې د خپلو مخالفانو هدفي ښکار کوي.
د دوی د دې تېري تر شا څه پراته دي او کوم عوامل يو ځای شوي او دوی يې دې ته هڅولي چې د تش په نامه پولې شاوخوا سيمو برسېره اوس د افغانستان په زړه باندې هم ګوذار وکړي؟
څه موده مخکې د پاکستان نظامي پاچا عاصم منير واشنګتن ته ولاړ او د معمولو پروتوکولونو خلاف د امريکې جمهور رییس دونالد ټرمپ ورسره وکتل. د دوی تر منځ خبرې پټې پاتې شوې. د رسنيو يوه تبصره دا وه چې ښايي پر ايران د امريکې او اسراييلو د پلان شويو بمباريو په ليکه کې به يې خبرداری ورکړی وي چې کونه ونه خوځوي او د خپل اټومي قدرت په نېشه کې يې له ځوزانو سره ونه جنګوې. پاکستاني سرچينو بيا داسې څرګنده کړه چې د سيمې او تروريزم په ضد مبارزې باندې خبرې شوې دي. په دې وروستيو کې عاصم منير او د پاکستان صدراعظم شهباز شریف دواړه يو ځای په سپينې ماڼۍ کې شرفياب شول. پوښتنه راپورته کېږي چې اوس بيا څه خبر وه چې ملکي او نظامي مشران بايد په ګډه ورغلي وای؟!
زما په آند، د واشنګتن او اسلام آباد دواړو زړه طالبانو ته ډک دی.
که له چين، روسيې او منځنۍ آسيا سره د طالبانو نيژدې سياسي او اقتصادي اړيکې، د روسيې له خوا د دوی پوره په رسميت پېژندل او د چين او ډېرو منځنۍ آسيا هيوادونو له خوا د ديفکتو په څېر په رسميت پېژندل او تر څنګ يې د بګرام هوايي اډې په هکله د ټرمپ شوقونو ته د طالبانو د رد ځواب، پر سپينې ماڼۍ بد لګېدلی وي، او د طالبانو په اړوند د پاکستان ناهيلي په نظر کې ونيسو نو ليرې يې مه بولی چې د دوی له خوا به پر افغانستان د فشار اچولو ګډ تصميم نيول شوی وي.
زمونږ هېر نه دي چې واشنګتن ته د عاصم منير تر لومړي سفر وروسته پاکستان د افغانستان د حکومت مخالفانو ته په پاکستان کې د ناستي بلنه ورکړه. دا چې دا ناسته بنا په ځينو عواملـو تر سره نه شوه، بېله خبر ده، مګر انکار نه شي کېدای چې له دې سفر سره يې تړاو درلود.
پاکستان او امريکې په تېرې نيمې پېړۍ کې د داوود خان له جمهوريته تر نن پورې د رنګ رنګ جهاديانو(نيابتيانو) په زېږولو او ملاتړ کې سترې پانګونې کړې دي چې خبر يې تر خراساني داعش پورې هم رسېدلې ده.
د پاکستان موخه له پيله تر هرڅه دمخه د افغانستان د پرمختګ د ټولو پديدو له بېخه وېستل او پو پناه کول وه. له کتاب، ښوونځي، زده کوونکي، ښوونکي او فرهنګي جوړښتونو نه نيولې تر فابريکو، بندونو، نهرونو، کارېزونو، مخابرات، ترانسپورت، ودانۍ، عام ولس او هر هغه څه چې د ښه ژوند له پاره په کار ول، د دوی له خوا په تباهۍ نخچه کې ول. په پايله کې يې غوښتنه د يوه کمزوری، لاس په نامه او بې ثباته افغانستان رامنځ ته کول و چې د ده تر قوماندې لاندې او له هندوستان سره د جګړو په مهال يې د ملا تير او شا ته د مانور میدان وي.
طالبان هم د پاکستان په غېږ کې را لوی شوي او ساتل شوی ول. د دوحې په مذاکراتو کې طالبانو ته دوی مشورې ورکولې او د طالبانو تر بريا وروسته هم پاکستاني لوړ پوړي د لارښوونې او ان د کابينې جوړولو په چارو کې د لاس وهنې په موخه کابل ته راتلل. ډېری طالبان چې تر هرچا زيات د افغانستان په اړوند د پاکستان له بدو نيتونو نه خبر ول، سوکه سوکه ترې په واټن کې شول اوله پاکستان سره د ښو اړيکو ساتلو د هڅې تر څنګ، يې د ملي ګټو ساتلو ته لومړيتوب ورکړ.
پاکستاني طالبان (تحريک طالبان پاکستانTTP ) تر ۲۰۲۱ پورې د افغاني طالبانو تر څنګ په جګړو کې د پاکستان د واکدارانو ملاتړ له ځانه سره درلود. په افغانستان کې د طالبانو بري ټي ټي پي ته هڅونه ورکړه څو په پاکستان کې ورته بدلون له پاره جګړه لا سخته کړي. پاکستان له افغان طالبانو نه غواړي له پاکستان سره د ټي ټي پي په ضد ودرېږي او په زوره يې مخه ونيسي. طالبان وايي هغوی اوس په پاکستان کې دي او دا ستاسو ستونزه ده چې حل يې کړی. اوس نو پاکستان چې اټومي او ستر نظامي قدرت دی او په افغانستان کې له ټولو ستونزو سره سره د اقتصاد غوړاوی او کرنيز- صنعتي پرمختګ نه شي زغملای، په نويو پلمو پر کابل بريد کوي او پس له انګرېز، روس او امريکې او ناټو نه خپل بخت آزميي.
امريکا او ناټو وروسته له لسيزو نيابتي جګړو، شل کاله په افغانستان کې حضوري جګړه وکړه. په منځني اټکل په ورځ کې کم له کمه د سلو تر دوه سوو کسانو په شاوخوا کې د هوايي بمباريو او ځمکنيو ګوذارونو له کبله وژل کېدل. بېباکه وژنو، ورانولو او تباهيو د فساد، ظلم، تالان او وطن خرڅونې تر څنګ عام ولس د اشغالګرو او د لاسپوڅي حکومت په ضد راوپاراوه چې د طالبانو ملاتړ ته يې ودانګل. د امريکې تېرو جمهور رییسانو ونه شول کولای په برياليتوب سره د دې اوږدې جګړې له چيکړې پښې وباسي. په پای کې همدغه ټرمپ و چې زلمي خليلزاد ته يې دنده وسپارله چې په هره بڼه چې کېږي په شپږو مياشتو کې به په دوحه کې له طالبانو سره يوې پرېکړې ته رسېږي څو امريکايي نظاميان وشي کولی په سلامتۍ له دې خاورې نه ووځي. د دوحې هوکړه د ده په واکدارۍ کې امضا شوه او په دې هوکړې کې د هېڅ يوې اډې د ساتلو يا د نظاميانو د پاتې کېدو کومه نښه نه وه. د ټرمپ ټوله هڅه په دې متمرکزه وه هر څومره ژر چې کېږي له دې خټو نه پښه وباسي او چين او روسيې ته مخه وکړي.
ټرمپ په دې عقيدې و او پټوله يې هم نه، چې ګواکې طالبان د پيسو مريان دي، په پيسو اخیستل کېږي او چېرې چې په کار وي جنګول کېږي. اوس يې هم کله چې د برتانيې له صدر اعظم کی ير ستارمر سره په مطبوعاتي کنفرانس کې د بګرام د بيا تر لاسه کولو تلوسه ښکاروله، وويل طالبان هم له مونږ نه څه غواړي او مونږ هم په مقابل کې څه غواړو.
امريکايي پلاوی چې د امريکايي برمته بنديانو د خوشې کولو خبرو له پاره کابل ته راغلی و، خليلزاد هم ورسره و. دوی بر بنديانو برسېره په نورو مسايلو هم خبرې کړې وې چې کېدای شي بګرام هم په کې شامل وي. طالبانو په اقتصادي ډګر کې له امريکې نه د پانګې اچونې او د سفارت د پرانيستو غوښتنه کړې وه. داسې ښکاري چې د پانګې اچونې په بدل کې ټرمپ د بګرام اډه غواړي. خليلزاد هم وروسته وويل چې د امريکې بيا راتګ بګرام ته له تروريزم سره په مبارزه کې له طالبانو سره مرسته کوي. ټرمپ دا هم وويل چې بګرام نه د افغانستان له پاره بلکه د چين او روسيې په ضد غواړي. زياته يې کړه چې دغه اډه د چين د ذروی وسلو د توليد له سيمې نه دوه سوه کيلومتره واټن لري.
طالبانو اعلان وکړ چې د امريکې په شمول د هېڅ باندني هيواد یظامي اډه او نظامیان په قطعي توګه د منلو نه دي، دوی وويل زمونږ سياست اقتصاد محوره دی او د اقتصادي همکاريو او پانګونو له پاره وَر د ټولو پر مخ خلاص دی.
له بلې خوا د باندنيو چارو وزير امير خان متقي يو اونيز سفر هند ته او د هند له خوا په کابل کې د سفارت پرانيستلو تصميم هم د پاکستان پر چارواکو بد ګوذار و.
که دغه ټولې څېړنې راغوټه کړو، پاکستان چې خښته يې پر افغان دښمنۍ ايښودل شوې او په دې ډګر کې يې نيمه پېړۍ ورانکاره پانګونه کړې، په خپله خاوره کې يې تروريستان روزلي او تبليغ يې ورته کړی دی، اوس د همغو روزنځايونو «ځيني خلک» چې ماغزه يې هم په ديني مدرسو او هم د آی اس آی په تبليغاتو کې د سخت دريځۍ او د همدوی په تفسير شريعت پلي کولو په ګټه مينځل شوي، اوس غواړي د افغانستان په څېر پاکستان کې هم طالباني واکمني رامنځ ته کړي. نو که قضيې ته په ځير وکتل شي پړه پخپله د دوی په غاړه لوېږي. طالبان، که افغاني دي يا پاکستاني، د پاکستان د نظاميانو او د دوی تر ملاتړ لاندې مدرسو د روزنو محصول دي. اوس نو لکه پورته چې مې لیکلي دي، افغان طالبان د پاکستان پر بدو نيتونو د پوره پوهېدو په پايله کې نور د دوی د غوښتنو او فرمایشونو رعایت نه کوي، له عنعنوي دښمن (هند) سره يې سفارتي اړيکې ټينګوي او د لومړي ځل له پاره پاکستاني واک په خپلو روزل شویو کې له ځواکمن خنډ سره مخامخ کېږي.
امریکا هم، د طالبانو او د خپلو رقيبانو روابط نه خوښوي او پر بګرام يې هم سترګې خښې کړې دي.. د مسکو په فورمټ کې د باندنيو چارو د وزير په توګه د لومړي ځل له پاره د متقي ګډون هم په ډېرو ښه نه دی لګېدلی. طالبان يواځې اقتصادي او سفارتي اړيکي مني خو امريکا زيات څه غواړي.
همدغو عواملو لاس سره يو کړی او اوسنۍ وضع يې رامنځ ته کړې ده. نن د پاکستان دفاع وزير د افغانستان په خاوره کې د ننوتو تهديد وکړ. دوی چې لومړي ځل دی چې داسې غورې وهي، په لاره کې يې زبرځواک شين څراغ لګولی دی، کنه دوی هېڅ کله دا جریت نه درلود چې دومره ریسک وکړي.
له بده مرغه د طالب چارواکو د بې ځايه، بې دليله او غير شرعي کړنو، په ځانګړي ډول له ښځو سره ناوړه چلند، د نجونو له تحصيل سره مخالفت، ناوړه او شرموونکې سزاګانې او قانون دښمني، په نړيواله سازمانونو او په تېره بيا په متحده ملتونو کې د افغانستان لار ډپ کړې ده. که دوی په همدغو ټکو باندې له سره غور وکړي، ډېرې لارې به ورته خلاصې شي، د تېري په مقابل کې به يې غږ او اعتراض اورېدل کېږي او د بېکس يتيم په شان به اړ نه وي د هر ظالم څپېړه ومني.
په پای کې د پاکستان غوږونه هم ورخلاصوم، که چېرې د دوی تېري ادامه ومومي دا خطر شته چې د دواړو خواو طالبان لاسونه سره يو کړي او شيخ هبت الله هم پر خپلې پخوانۍ فتوا چې جهاد يې په پاکستان کې ناروا بللی و، بيا نظر وکړي. دا به دواړه ملتونه وکړوي او په اوسنۍ بڼه د پاکستان شتون به هم له پوښتنې سره مخامخ کړي.
بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۵ـ ۱۲۱۰
Copyright ©bamdaad 2025
درحاشیه اجلاس شرم الشیخ :
نتیجه نشست شـرم الشیخ با حضـور رهبران جهان چـه شـد؟
به گزارش گروه رسانه ها، دونالد ترامپ به همراه دیگر رهبران منطقه ایی، روز دوشنبه به وقت محلی توافقنامه «صلح غزه» را در جریان اجلاسی در شرم الشیخ مصر امضا کرد و آن را « بسیار مهم » خواند.
رییس جمهور امریکا که به نظر می رسد از رهبری این اجلاس لذت می برد، از کارکنان و دستیارانش برای دستیابی به آنچه که به نظر او «سخت ترین» توافق برای دستیابی به آن بود، قدردانی کرد.
ترامپ گفت: « فکر می کردم این احتمالا سخت ترین جلسه خواهد بود، و شاید از بسیاری جهات همینطور هم بود، اما ما استعدادهای زیادی داشتیم. ما مجموعه ای شگفت انگیز از استعدادها داشتیم و به ویژه کشورهایی که در اینجا حضور دارند، به ما کمک کردند.»
ترامپ: آتش‌بس غزه فوق‌العاده خوب پیش می رود
رییس جمهوری امریکا در شرم الشیخ بر تلاش برای توقف جنگ غزه تأکید کرده و گفت که « بین ۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال طول کشیده تا به این نقطه برسیم».
ترامپ در آغاز آنچه که او «نشست صلح» در مصر توصیف کرد، گفت: « ما قرار است سندی را امضا کنیم که قوانین و مقررات و بسیاری از مسایل دیگر را مشخص می کند. این سند بسیار جامع است.»
او گفت که آتش بس بین اسراییل و حماس « واقعاً فوق العاده خوب پیش می رود»
ترامپ در کنار عبدالفتاح السیسی رییس جمهور مصر، گفت: «همه می گفتند که این کار امکان پذیر نیست اما این اتفاق درست جلوی چشمان شما در حال رخ دادن است.»
تمجید ترامپ از رهبران قطر، ترکیه و مصر
رییس جمهوری امریکا همچنین رهبران قطر و ترکیه را ستود و از آنها به خاطر تلاش‌هایشان تشکر کرد. او همچنین از همتای مصری خود قدردانی کرد و او را « مردی فوق‌العاده» و «جنرالی عالی» خواند.
ترامپ گفت که با رهبران جهان گفت و گو خواهم کرد و « ممکن است برای گفت وگو با رهبران در مصر بماند».
مذاکرات غیر مستقیم بین حماس و اسراییل برای برقراری آتش بس در غزه از دوشنبه ۱۴ میزان ۱۴۰۴ در شهر ساحلی شرم الشیخ مصر آغاز شد. این نشست با میانجیگری مصر، قطر و ترکیه وبه منظور دستیابی به توافق آتش بس پیشنهادی ترامپ برگزار و در روز نخست فضای آن مثبت ارزیابی و اعلام شد و احتمالا توافق تا روز پنجشنبه یا جمعه (۱۷ و۱۸ میزان) نهایی می شود.
با ادامه گفت وگوهای غیر مستقیم طرفین، جنبش حماس بامداد پنجشنبه ۱۷ میزان با صدور بیانیه ای به طور رسمی دستیابی به توافق پایان جنگ در نوار غزه و تبادل اسرا را اعلام کرد. پس از آن اعلام شد دو طرف در مورد فهرست تبادل اسیران در حال رایزنی غیرمستقیم هستند و نهایتا طبق توافق، عملیات تبادل اسیران صبح روز دوشنبه ۲۱ میزان آغاز شد. در پی این تحولات، مصر اعلام کرد توافق آتش بس دوشنبه ۲۱ میزان با حضور سران بیش از ۲۰ کشور از جهان امضا خواهد شد.
در نشست شرم الشیخ رهبران کشورهایی همچون فرانسه، المان، ایتالیا، انگلیس، کانادا، ترکیه، اردن، قطر، عربستان سعودی، اندونزیا و پاکستان شرکت دارند.
ترامپ پس از سخنرانی در کنست ( پارلمان اسراییل) و دیدار با خانواده اسرای اسراییلی و رییس جمهور و صدراعظم این رژیم از تل‌آویو عازم شرم الشیخ شد.
گفتنی است، این اسناد علاوه بر دونالد ترامپ، توسط عبدالفتاح السیسی، رییس جمهور مصر، رجب طیب اردوغان ، رییس جمهور ترکیه و محمد بن عبدالرحمن آل ثانی، صدراعظم قطر امضا شد.
طیاره حامل اردوغان در فضا انتظار کشید
طبق گزارش «سی‌ان‌ان ترکیه»، هواپیمای اردوغان به جای فرود، بر فراز دریای سرخ دور زد و تنها پس از لغو شرکت نتانیاهـو در این اجلاس، فرود آمد.
منابع خبری ترکی گزارش دادند: « رییس جمهور اردوغان صراحتا اعلام کرده بود که در هیچ اجلاسی با حضور نتانیاهو شرکت نخواهد کرد.»
در نهایت، عبدالفتاح السیسی، رییس جمهور مصر روز دوشنبه از اردوغان استقبال کرد. هاکان فیدان، وزیر امور خارجه ترکیه، ابراهیم کالین، رییس سازمان اطلاعات ملی، برهان‌الدین دوران ، رییس ارتباطات ترکیه و عاکف چاغاتای کیلیچ ، مشاور ارشد سیاست خارجی و امنیت این کشور، اردوغان را در این سفر همراهی کرده‌اند.
اردوغان که به دعوت رییس جمهور مصر و دونالد ترامپ ، ریس جمهور امریکا وارد شرم الشیخ شد، سپس به همراه هیات خود به مرکز همایش های بین‌المللی رفت تا پیرامون توافق آتش بس حاصل شده در غزه گفت وگو و رایزنی کنند.
رجب طیب اردوغان که در حال حاضر در «نشست صلح شرم الشیخ» در مصر شرکت دارد، دیداری دوجانبه با «کر استارمر» نخست وزیر بریتانیا برگزار کرد تا در مورد روابط ترکیه و بریتانیا و مسایل منطقه ای و جهانی گفت وگو کنند.
در جریان این گفت وگوها، رییس جمهور اردوغان بر تلاش‌های مداوم برای تقویت همکاری بین ترکیه و بریتانیا در بخش‌های مختلف، بر همکاری در صنعت دفاعی تاکید کرد.
اردوغان با اشاره به درگیری های جاری در غزه، بر نقش فعال ترکیه در تلاش برای توقف خصومت ها و برقراری آتش بس دایمی تاکید کرد و گفت: « این تلاش‌ها برای تضمین ثبات بلند مدت و هموار کردن راه برای صلح پایدار در منطقه ادامه و تشدید خواهد شد.»
او همچنین بر اهمیت ارسال بی وقفه کمک های بشردوستانه به غزه و آغاز فوری پروژه های بازسازی در مناطق آسیب دیده تاکید کرد و افزود: «صلح پایدار تنها از طریق راه حل ۲ دولتی قابل دستیابی است و از جامعه بین المللی می خواهم تا نقش فعالی در حمایت از این ابتکارات ایفا کند.»/شرق
بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۵ـ ۱۳۱۰
Copyright ©bamdaad 2025
یک متهم جنایت جنگی قرار است حاکم غــزه شود!
دیمیتری مینین، سایت استالیستیه
در ۲۹ سپتامبر، در یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک در کاخ سفید با بنیامین نتانیاهو، صدراعظم اسراییل، رییس جمهور ایالات متحده، ترامپ، یک «طرح تاریخی» ۲۰ ماده‌ای برای توافق صلح فلسطین و اسراییل اعلام کرد که خواستار آتش بس فوری در نوار غزه، تبادل زندانیان، خروج مرحله ای ارتش اسراییل از نوار غزه، خلع سلاح حماس و تاسیس یک دولت انتقالی تحت رهبری بین‌المللی بود. نتانیاهو با این طرح موافقت کرد.
در مقایسه با طرح‌های مشابه قبلی که اکنون ناپدید شده‌اند، این پیش نویس توسط نویسندگانش به عنوان متعادل ترین و سازنده ترین طرح ارایه شده است.
مطمیناً، این طرح حاوی نکاتیست که در نگاه اول به نظر می رسد به خواسته های فلسطینیان می پردازد. با این حال، اینکه تا چه حد به طور کلی خواسته های آنها را برآورده می کند و اینکه نتانیاهو واقعاً تا چه حد حاضر به عقب نشینی از اظهارات قطعی قبلی خود است، هنوز مشخص نیست.
مهمترین این نکات، وعده‌ای است مبنی بر اینکه هیچ کس مجبور به ترک غزه نخواهد شد و کسانی که مایل به ترک آن هستند، آزاد خواهند بود که این کار را انجام دهند .
برای بازسازی و احیای نوار غزه، وعده داده شده است که یک « طرح توسعه اقتصادی ترامپ» با کمک کمیته ای از متخصصان « که به ایجاد چندین شهر معجزه‌آسای مدرن و پررونق در خاورمیانه کمک کرده‌اند» تدوین شود.
نوارغزه تحت یک ترتیب انتقالی موقت توسط یک کمیته فلسطینی غیرسیاسی و تکنوکرات که مسوول « ارایه خدمات دولتی و روزمره شهری به ساکنان غزه» است، اداره خواهد شد.
این کمیته متشکل از « فلسطینی‌های واجد شرایط و کارشناسان بین المللی» خواهد بود که تحت نظارت یک نهاد انتقالی بین المللی جدید، «شورای صلح»، که شخصاً توسط رییس جمهور دونالد ترامپ ریاست خواهد شد، فعالیت خواهند کرد.
انتظار می رود تونی بلیر، صدراعظم اسبق بریتانیا که بدلیل نقشی که در حمله و اشغال عراق برعهده داشت قرار بود محاکمه بین المللی شود، عضوی از این نهاد باشد. انتظار می رود او نقش کلیدی در شورا ایفا کند، در حالی که ریاست ترامپ صرفاً نمادین خواهد بود.
علاوه بر این، اذعان می شود که ایده های بلیر اساس طرح ترامپ را تشکیل داده است. بنابراین، بازگرداندن نوعی قیمومیت بریتانیا بر فلسطین می تواند به همان هرج و مرج قبلی منجر شود.
علاوه بر این، بلیر سخت ترین زمان را برای مذاکره با طرف اسراییلی خواهد داشت، همانطور که در زمان قیمومیت قبلی بریتانیا انجام داد.
در آن زمان، ده‌ها سرباز و افسر بریتانیایی توسط گروه‌های زیرزمینی صهیونیست کشته شدند، همانطور که در بمب گذاری هتل« کینگ دیوید» در اورشلیم اتفاق افتاد.
درهر صورت، تونی بلیر در سمت جدید خود با دوران بسیار سختی روبرو خواهد شد.
بر اساس این طرح، حماس و دیگر گروه‌ها موافقت می کنند که هیچ نقشی در اداره غزه، چه مستقیم و چه غیرمستقیم، نداشته باشند و تمام زیرساخت‌های نظامی آنها، از جمله تونل‌ها و تاسیسات تولید سلاح، باید تخریب شود و قابل بازسازی نباشد.
پس از آن، روند غیرنظامی سازی غزه آغاز خواهد شد. اسراییل غزه را اشغال یا ضمیمه خود نخواهد کرد، بلکه کاملاً عقب نشینی خواهد کرد، « به جز یک محیط امنیتی که تا زمانی که غزه کاملاً از هرگونه تهدید تروریستی بیشتر محافظت شود. »
با پیشرفت بازسازی غزه و اجرای برنامه اصلاحات توسط تشکیلات خودگردان فلسطین، « شرایط برای مسیری معتبر برای خودمختاری و تاسیس یک کشور فلسطینی ممکن است سرانجام ایجاد شود.» یا شاید نه؛ خود فلسطینی‌ها در این مورد حرف چندانی نخواهند داشت.
چنین اعلامیه ای به هیچ وجه نمی تواند به رسمیت شناختن کشور فلسطین نامیده شود، همانطور که بیش از ۱۵۰ کشور، از جمله اعضای اتحادیه اروپا، قبلاً اعلام کرده‌اند اگر طرفین با این پیشنهادات موافقت کنند، جنگ فوراً متوقف می شود و نیروهای اسراییلی برای آماده سازی جهت آزادی گروگان‌ها به خط مورد توافق عقب نشینی خواهند کرد. ظرف ۷۲ ساعت پس از پذیرش عمومی این توافق توسط اسراییل، همه گروگان‌ها باید «مرده یا زنده» بازگردانده شوند. پس از آزادی همه گروگان‌ها، اسراییل ۲۵۰ نفر را که به حبس ابد محکوم شده‌اند، علاوه بر ۱۷۰۰ نفر از اهالی غزه که پس از ۷ اکتوبر ۲۰۲۳ دستگیر شده‌اند، از جمله همه زنان و کودکانی که در ارتباط با این موضوع بازداشت شده‌اند، آزاد خواهد کرد.
در ازای هر گروگان اسراییلی که آزاد می شود، اسراییل بقایای ۱۵ نفر از اهالی غزه را که فوت کرده‌اند، تحویل خواهد داد. پس از بازگشت همه گروگان ها، شبه نظامیان حماس که به همزیستی مسالمت‌آمیز متعهد هستند، عفو و خلع سلاح خواهند شد. «به عناصر حماس که مایل به ترک غزه هستند، اجازه عبور امن به کشورهای میزبان داده خواهد شد.»
ترامپ به حماس اولتیماتوم داد: طرح را به شکل فعلی آن ظرف ۳-۴ روز بپذیرید، در غیر این صورت... «اسراییل از حمایت کامل واشنگتن در اتخاذ هرگونه اقدامی که ضروری بداند، برخوردار خواهد شد.»
نتانیاهو که مجبور شده تلاش هایش برای «پاکسازی» کامل غزه را متوقف کند و با ایده های ترامپ، رییس «شورای صلح»، موافقت کند، بمباران و گلوله باران غزه ادامه دارد و درخواست‌های ارتش اسراییل مبنی بر اینکه ساکنان نوار غزه باید منطقه راترک کنند، همچنان در حال گسترش است.
ناوگان بشردوستانه «صمود»، حامل غذا و دوا، که از اروپای «زیبا» به سمت سواحل غزه در حرکت بود، نابود شده و خدمه آن، از جمله «گریتا تونبرگ» مشهور و حتا «ریما حسن»، عضو پارلمان اروپا، بازداشت شده‌اند. به دلایلی، سیاستمداران اروپایی به طور خاص نگران سرنوشت آنها نیستند.
عبدالعاطی، وزیر امور خارجه مصر، نیز اذعان کرد که صدراعظم اسراییل بلافاصله پس از دیدار با رییس جمهور ترامپ، در تلاش برای جلوگیری از اجرای این طرح بود. وی افزود: « می‌دانید، به همین دلیل است که ما بسیار محتاط هستیم.»
خبرگزاری امریکایی اکسیوس گزارش می دهد که ترامپ پس از بمباران ناموفق قطر توسط اسراییل که کل جهان عرب «محترم» را به لرزه درآورد، حمایت بی قید و شرط قبلی خود از اسراییل را کنار گذاشته است.
ترامپ در اواخر سپتامبر که میزبان نتانیاهو در کاخ سفید بود، حتا او را تحت فشار قرارداد تا در حضور حاکم قطر با او تماس بگیرد و عذرخواهی کند، که نتانیاهو این کار را کرد.
اما در عین حال، همانطور که اکسیوس نیز گزارش می دهد، نتانیاهو موفق شد اصلاحات قابل توجهی در متن پیشنهادی ایجاد کند و محتوای آن را رقیق کند. از این گذشته، نکته اصلی این است که با ترامپ مخالفت نکند و به او بگوید که او یک نابغه است.
بنابراین، طبق نسخه اول، قرار بود یک نهاد حاکم در غزه با مشورت اعراب و اروپایی ها تشکیل شود. در نسخه نهایی، نهاد حاکم پیشنهادی یک «شورای صلح» پر زرق و برق به ریاست ترامپ و بلیر بود که به معنای « قیمومت مستقیم ایالات متحده و بریتانیا به جای یک مشارکت چند جانبه» است.
هشت کشورعرب و مسلمان (مصر، اردن، امارات متحده عربی، اندونزیا، پاکستان، ترکیه، عربستان سعودی و قطر) که ترامپ طرح خود را در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک به رهبران آنها ارایه کرد، با صدور بیانیه ای از تلاش های او برای پایان دادن به این درگیری استقبال کردند.
آنها همچنین حمایت خود را از حق فلسطینیان برای تعیین سرنوشت فوری و راه حل دو کشور که به وضوح فراتر از محدوده سند پیشنهادی است، مجدداً تأیید کردند.
بعداً، وزرای امور خارجه کشورهای مذکور همچنین بر تعهد خود برای « همکاری با ایالات متحده برای پایان دادن به جنگ در غزه از طریق یک توافق جامع که تضمین کننده ارایه کمک های بشردوستانه کافی به غزه بدون محدودیت، توقف آوارگی فلسطینیان، آزادی گروگان‌ها، ایجاد یک مکانیزم امنیتی که امنیت همه طرف‌ها را تضمین می کند، عقب نشینی کامل اسراییل، بازسازی غزه و هموار کردن راه برای صلح عادلانه بر اساس راه حل دو کشور» تأکید کردند.
طبق این توافق، غزه به طور کامل با کرانه باختری متحد خواهد شد تا یک کشور فلسطینی مطابق با قوانین بین‌المللی به عنوان کلید دستیابی به ثبات و امنیت منطقه‌ای تشکیل شود. برای جلوگیری از دست دادن مهلت ترامپ، قطر، مصر و ترکیه فرمولی را پیشنهاد می کنند که به موجب آن حماس موافقت خود را با اصول این طرح اعلام می کند و پس از آن یک کنفرانس بین‌المللی برای بحث در مورد جزییات آن تشکیل می شود. به عبارت دیگر، ابتکار عمل رییس جمهور امریکا، به جای اینکه موضوع را آنطور که او امیدوار بود به پایان برساند، راه را برای نبردهای دیپلوماتیک پیچیده جدیدی باز می کند. /ر ت
بامـداد ـ سیاسی ـ ۴/ ۲۵ـ ۰۸۱۰
Copyright ©bamdaad 2025