مردم را یاد است ، مگر دولتمداران را فراموش
داکتر حمیدالله مفید
در پیمان نامه دولت متحد ملی که به دستینه یا امضآ داکتر اشرف غنی احمدزی رییس جمهور و دوکتورعبدالله عبدالله رییس هیات اجراییه جمهوری اسلامی افغانستان رسید ، در باره مسایل گونا گون پرداخته شده است ، از آن میان مساله عمدهای که بر بنیاد این پیمان نامه باید به آن طی مدت یکماه پرداخته می شود، بررسی کار کمیسیون انتخابات یا گزینگاه واصلاح قانون انتخابات است.
از پی ریزی دولت جدید نزدیک به بیست وچهار روز سپری شد، مگر تا ایدون یا حالا هیچ کاری به سود این پیمان نامه انجام نشده است . تنها شش روز مانده و یک دنیا کار انجام نشده کمیسیون انتخابات. اینکه یاد همپیمانان احمد غنی احمد زی وعبدالله عبدالله رفته است ، یا از برابر آن میخواهند سوار بر موتر های شش گزه بگذرند. سخنی است جداگانه که پاسخ ژرف ودقیق می طلبد.
کمیسیون فساد گستر انتخابات تا ایدون بدون ترس ودلهره گی به کار ش ادامه می دهد، نه تنها انتخابات ریاست جمهوری را به چالش وبدنامی کشانید، بلکه تا حال نتوانسته است ، تا فرایند ، انتخابات یا گزینگاه شورا های ولایتی را نیز برملا واشکار سازد.
جعل ، تقلب و فریب از این پتیاره های سرافگنده تاریخ سر زده است وبینی دموکراسی را از بیخ بریده اند. این کمیسیون به پالایدن نیاز ندارد. بلکه باید همه کارکرد ها ، کنش ها و واکنش های این کمیسیون به بیختن گرفته شود ویکایک به دادگاه کشانیده شوند و کمیسیون منحل گردد.
آنچه که لازم است ، تا به منظور تحکیم وتآمین دموکراسی انجام شود چنین فهرست می گردد:
۱- کمیسیون انتخابات منحل وجریان انتخابات ریاست جمهوری وشورا های ولایتی توسط کمیسیون مختلط دو نامزد پیشتاز انتخابات ریاست جهموری، دادگاه عالی ، دادستانی کل ، پولیس ، امنیت دولتی و نماینده گان شورای ملی ، بررسی ، متخلفان تثبیت ومجازات گردند.
۲- قانون انتخابات که در ۵ فصل یا فرگرد و۳۵ ماده یا بند با فرمان شماره ۹۵ مورخ۲۴ماه سرطان ۱۳۹۲ خورشیدی رییس جمهور منظور شد، دارایی ویژه گی ها ونماد های دموکراسی می باشد.مگر با آنهم نتایج یا فرایند انتخابات ریاست جمهوری وشورا های ولایتی نشان داد ، که مواد پیشبینی شده در این قانون به هیچروی بسنده نبوده باید در آن تغییرات جدی اساسی رونما گردد.
۳- نخستین تغییری که باید ، در این قانون یا آیین پدیدار گردد، ترکیب کمیسیون انتخابات است ، که نباید ، از جانب رییس جمهور که خود مدعی وکاندید میباشد منظور وتعیین گردد. ترکیب کمیسیون انتخابات از سوی پارلمان کشورکه در ترکیب آن ۱۰۵ نفر نماینده گان حزب های سیاسی مطرح به مثابه عضو یا هموند ویک شورا رهبری کمیسیون مرکزی ۹ نفری که بی طرف وغیر حزبی باشند درمرکز کشور ایجاد شود ، در ولایت ها یا استان ها و ولسوالی ها یا شهرستانها و شهر ها ، کمیسیون های انتخابات به ترکیب نماینده گان حزب های سیاسی وشورای های محلی از سوی شورا های محلی تعیین وبه منظوری شورا های ولایتی رسانیده شود .
۴- رییس واعضای شورای رهبری کمیسیون انتخابات از سوی پارلمان کشور بر بنیاد پیشنهاد کمیسیون ۱۰۵ نفری تصویب گردد.
۵- نظارت بر انتخابات باید از سوی کمیسیون های انتخاباتی محلی انجام شود ، در محلاتی که امکان نظارت از سوی کمیسیون انتخابات محلی ، نماینده حزب های سیاسی دارای کاندید ونماینده کاندیدان مستقل نباشد ، به هیچوجه حوزه ها ی انتخاباتی ایجاد نگردد.
۶- فرایند یا نتایج انتخابات نخست درشورا های محلی به بررسی گرفته شود وپس از قناعت کمیسیونهای انتخاباتی شورا های محلی جهت توحید وانسجام به شورای مرکزی کمیسیون انتخابات فرستاده شود ، در برگه فرایند ، یا نتایج انتخابات اگر دستینه یا امضآ نماینده کاندید ها واحزاب سیاسی که کاندید دارند ، نباشد ، اعتبار داده نشود ، نتایج یا فرایند ، نخست باید به صورت همه جانبه در کمیسیون های محلات بررسی شوند وسپس تنها نتایج یا فرایند آن به کمیسیون مرکزی اطلاع داده شود.
۷- کمیسیون مرکزی انتخابات فرایند را بررسی وبعد از توافق شورای رهبری ۹ نفری جهت بررسی به کمیسیون ۱۰۵ نفری ارایه و بعد از تآیید آن اعلام بدارد.
۸- به منظور جلوگیری از تقلب ، پیش از برپایی انتخابات شورای ملی توزیع برگه شناسنامه ها یا تذکره برقی کمپیوتری طی مدت شش ماه انجام شود ، در انتخابات تنها به شناسنامه های برقی اعتبار داده شود ، شخصی که شناسنامه برقی که در آن عکس ، نشان انگشت ، جایگاه پیدایش ، جایگاه بودباش ، شماره پیاپی یا مسلسل سال پیدایش ، نشانی های چهره ، قد و رنگ چشم وپوست ، جایگاه انجام یا محل صدور روستا یا شهر ، ولسوالی یا شهرستان و ولایت شامل است ، میتواند در انتخابات اشتراک نماید وحق رای دهی را دارد.
۹- کمیسیونها با استفاده از کمپیوتر که پیش بر این نام ونشان رای دهنده ثبت است ، رای دهنده گان را ثبت وفهرست نامهای آنها را تهییه و نخست بر تعداد آرای شامل صندوق مقایسه نمایند ، هرگاه تعداد برگه رای با آرا داخل صندوق و فهرست نامها برابر بود ، آنگاه به شمارش آرا پرداخته شود ، رای های اضافی وجعلی به هیچ روی مدار اعتبار نمی باشد.
۱۰- برگه های رای دهی در هر ولایت پس از شمارش دقیق ثبت ونگهداری شود ، در صورتی که ادعای مبنی بر تقلب صورت گیرد ، کمیسیون تفتیش وکنترول کمیسیون های انتخاباتی از میان کمیسیون به اشتراک نماینده شاکی ایجاد ومساله تقلب را بررسی کنند، در شورای مرکزی کمیسیون انتخابات نیز هرگاه کسی مراجعه و ادعای تقلب را نماید واسناد دقیق وشواهد پیشکش بدارد ، کمیسیون تفتیش به ترکیب ۹ نفری از ترکیب کمیسیون ۱۰۵ نفری گزیده میشود و به اشراک نماینده شاکی مساله تقلب را بررسی وحل ودقیق می سازد. هرگاه تقلب در آرا نزدیک به ۵ در صد را شامل شود ، انتخابات باطل وانتخابات جدید در همان محل طی مدت یکماه تحت نظارت وکنترول شورای مرکزی دایر می گردد.
۱۱- بر طبق بند یا ماده سی وهشتم قانون انتخابات ، انتخبات شورا های شهر داری وشهر دار ها طی مدت شش ماه و انتخابات شورا های روستایی یا قریه وی نیز طی همین مدت به گونه ای همزمان بر پا گردد.
۱۲- چون بر طبق ماده یکصد ونهم قانون اساسی کشور تعدیل قانون انتخابات در یک سال اخیر دوره ای تقنینیه در فهرست کار شورای ملی داخل شده نمیتواند ، بر این بنا این تعدیلات بر بنیاد فرمان رییس جمهور رونما گردد.
تا انتخابات شورای ملی ، باید این تعدیلات وتغییرات ویا دیگر تغییرات در قانون انتخابات رونما گردد. آنگاه انتخابات شورای ملی بر بنیاد کاندید های احزاب وسازمانهای ثبت و راجستر شده واشخاص انفرادی انجام گردد. تعداد کاندیدهای مستقل نباید از ده درصد افزود شود ، تلاش صورت گیرد ،تا در برگه های رای دهی رای دهی بر بنیاد حزب های سیاسی وکاندیدان مستقل سازماندهی شود.
هرگاه این تغییرات در قانون انتخابات صورت گیرد ، امکان آن وجود دارد ، که انتخابات شورای ملی ، شورای های شهری و روستایی به گونه دقیق ، دموکراتیک و آزاد بدون تقلب و تخطی انجام شود.
بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۱ـ ۲۳۱۰
اهمیت جهانی و تاریخی انقلاب اکتوبر
علی رستمی
نودوهفت سال قبل حادثه ای بزرگ وسرنوشت ساز تاریخی، در کشور روسیه تزاری بوقوع پیوست که جهان را بعد از انقلاب کبیر فرانسه ، درمرحله جدیدی تاریخی وارد نمود. این حادثه بزرگ ، انقلاب کبیراکتوبر بود که در سال ۱۹۱۷ به اثر قیام طبقه کارگر و دهقانا ن تحت رهبری حزب بلشویک روسیه در راس ولادیمر ایلیچ لنین ، به دومرحله با سرنگونی دولت تزار و بقایای آن به پیروزی رسید، و قدرت به طبقه کارگر و دهقانان و همه زحمتکشان روسیه درتحت رهبری حزب بلشویک لنینی انتقال یافت، دولت نوین شوراها به اشتراک نماینده گان اقشارزحمتکش روسیه اعم از کارگران، دهقانان و روشنفکران مترقی پایه گذاری شد. با پیروزی انقلاب اکتوبرجهان داخل فاز جدیدای تاریخی ازلحاظ مناسبات اجتماعی واقتصادی گردید.
انقلاب اکتوبربر شالوده ای تیوری پیشرو طبقه کارگر که توسط کارل مارکس ـ فریدریش انگلس تدوین شده بود در عمل تحقق یافت؛ با پیروزی انقلاب اکتوبر دژاستعمارگران درجهان به لرزه درآمده طولی نکشید که اهداف و اآرمانهای ان بمثابه اذرخش به تمام جهان پراگنده شد، ونیروهای انقلابی و دموکراتیک درکشورهای جهان بالخصوص کشورهای عقب مانده ای جهان سوم که تحت سلطه استعمار انگلیس وسایر کشورهای امپریالیستی بودند؛ با تشکیل احزاب مترقی پیشرو طبقه کارگر برای کسب حقوق سیاسی و تحولات بنیادی انقلابی به مبارزه برخاستند. با پیروزی انقلاب اکتوبر برای نخستین باردرسال ۱۹۲۲ ترسایی اتحاد جماهیراشتراکیه شوروی با عضویت دواطلبانه جمهوریت های خود مختار خلق های ساکن آن بوجود امد که به زودترین فرصت به جمله بزرگترین کشورهای صنعتی جهان تبدیل گردید ؛ درجنگ دوم جهانی با لشکرعظیم کارد سرخ خود توانست که جلوی پیشروی قشون هیتلرفاشیست را درحومه شهر استالین گراد بگیرد وآنرا به شکست تاریخی مواجه سازد ؛ باپیروزی قشون سرخ اتحادشوروی علیه ارتش نازیهای المانی، جهان از تسلط فاشیزم هیتلری نجات یافت. دراین جنگ ۵۰ میلیون انسان درجهان به قتل رسید که ازجمله بیست میلیون آن خلق کبیر شوراها بود. بااین فداکاری بزرگی قشون سرخ یکجا با همکاران بین المللی قوای ضد فاشیزیم بشریت را از یوغ برده گی فاشیزم جهانی نجات داد.نبرد استالینگراد در برابرارتش نازی نقطه عزیمت تبدیل اتحادشوروی به ابر قدرت جهانی درسالهای بعدی شد. اروپای شرقی از اشغال فاشیزم نجات یافت ، ودولتهای سوسیالیستی ودموکرات با رهبری احزاب کمونیستی وسوسیالیستی دراین کشورهابوجود امد؛با تشکیل دولتهای سوسیالیستی در اروپای شرقی غرض تامین امنیت وپشتبانی ازصلح سراسری در جهان همچنان برای دفاع از سرزمین ها کشورهای سوسیالیستی وکمونیستی علیه پیمانهای ناتو سنتو پیمان « وارسا » بوجود امد وتحت شعاری« همبستگی انترناسیونالیستی طبقه کارگرجهان » همکاری خویشرا آغاز نمودند. از سوی دیگرانقلاب بزرگ اکتوبر نمایانگر اراده خلقهای ستمدیده جهان که تحت تسلط استثمار واستعمار جهان کاپیتالیستی و لیبرالیزم جهانی قرارداشتند، بود.
طوریکه « جان رید » روزنامه نگار امریکایی که خو درآن وقت از نزدیک تغیرات انقلابی را در روسیه تزاری شاهد است درکتاب خویش تحت نام « ده روزیکه دنیا را لرزاند » چنین گفته است:
« ... درچند ما نخستین، پس ازان که نظام نوین به حاکمیت دست یافت، علیرغم اشفتگی که ناگزیر ملازم با هر انقلابی است که به ۱۶۰ میلیون مردم به حد اعلی ستمدیده جهان ازادی می بخشد، هم وضع داخلی کشور وهم قدرت رزمی ارتش ان بی تردید بهبود پذیرفت.»
انقلاب اکتوبر چونان تغیرات وتحولات بنیادی وانقلابی را درجهان بوجوداورد که دارای اهمیت بزرگی جهانی وتاریخی بوده که تا بحال اثرات این امر بزرگ در تاریخ معاضر جهان به خط زرین ثبت شده است .
باپیروزی انقلاب اکتوبر و تشکیل دولت شوراها ، دوران نوینی در تاریخ انسانیت وتامین حقوق طبیعی بشریت یعنی دوران گذار از سرمایداری بسوی سوسیالیزم اغاز شد.
ایده های انقلاب اکتوبردر وجود جنبش همبستگی طبقه کارگرودررآس دولت اتحاد جماهیر شوری بمثابه نیروی حمایت کننده و دژ استوار علیه نیروهای اهریمنی استعمار واستبدادی امپریالیستی درراس اضلاع متحده امریکا وشرکای جهانی ان برای حفظ امنیت وصلح سراسری وتامین منافع ملی کشورهای سوم وعقب مانده ؛پشتبانی ودفاع ازجنبش ازادی خواهی این مرزوبوم ومبارزه و جانبداری از جنبش ضد اپارتاید و تامین حقوق برابرمیان ز ن ومرد وسیاه سفیددر افریقا ، آسیا و امریکای لاتین، درجهان طنین افگن شد.
اتحاد شوروی در ترقی روند تغیرات ،تحولات وانقلابات جهانی در اسیا ،افریقا وامریکای لاتین که براساس ایجاد سه نیروی اساسی یعنی کشورهای سوسیالیستی ، جنبشهای کارگری و رهایی بخش ملی درکشورهای جهان سوم وهمچنان در سایر جنبشهای مترقی ودموکراتیک نفش برازنده ای ایفا نموده است.
یکی ارزشهای ماندگار حاکمیت شوروی که امروز جهانیان اشد نیازبه آن دارند ؛ سیاستهای صلح جویانه ، همزیستی وتشنج زدایی است که درآن زمان مبارزه پیگیر ومبتکرانه درراه امنیت جمعی و دوستی همکاری با خلق های جهان وهمچنان خلع جهان از سلاح هستوی درمحور مرکزی سیاست های خارجی دولت شوروی بود ، میباشد.
سیاست های صلحجویانه ومشی انسانی درراه همکاری همه جانبه و پشتبانی از جنبشهای ملی و دموکرات و دولتهای به استقلال رسیده بعد ازجنگ اول و دوم جهانی بود که موجب تضعیف نیروهای ارتجاعی درمناطق مختلف جهان گردید. از جمله کشور ما که درسال ۱۹۱۹ توسط شاه امان الله غازی استقلال خودرا ازتسلط امپراتوری انگلیس بدست اورد، دولت شورها اولین کشوری بود که استقلال افغانستان را بررسمیت شناخته وبا آن قراردادی همکاری وبر اساس روابط دوستانه ومناسبات همسایگی میان دوکشور امضا نمود. این قرارداد سرآغاز همکاریهای همه جانبه، درعرضه های اقتصادی فرهنگی اجتماعی و نظامی درمراحل مختلفی تاریخی گردیده است ، که مردم ما هیچگاهی آنرا را فراموش نه خواهد کرد.
جهان امپریالیستی از آغاز پیروزی انقلاب اکتوبر برای ساقط کردن این رویداد تاریخی توطیه ودسایسی را توسط نیروهای ارتجاع داخلی سازماندهی کرد، تا بتواند آنرا سرکوب وبه شکست مواجه سازند؛ اما باسیاستهای دقیق حزب کمونیست اتحادشوروی از قهر همه چالشها نجات یافته به زودترین فرصت بمثابه کشور بزرگ صنعتی درجهان تبارز وموازی با سیستم نطام سرمایداری که ازعمران د ه ها سال سپری میشد در جهان قدعلم کرد. دشمنان تیوری پیشرو مترقی طبقه کارگر از تمام امکانات ودسایس استفاده میکردند، تا جلو رشد سوسیالیزم را بهرگونه که میشود بگیرند، ویا آنر نابود سازند.تشکیل پیمانهای نظامی ازجمله سنتو ناتو علیه کشورهای سوسیالیستی وجنبشهای مترقی وملی در اسیا وافریقا وامریکا لاتین بعد از جنگ دوم جهانی شاهد این ادعای ما میباشد. برنامه های جنگ افروزانه کشورهای امپریالیستی و براه انداختن سیاستهای تجاوزگرانه درشرق میانه در وجود کشورهای ارتجاعی عرب و اسراییل این منطقه به نقطه داغ سیاست های بزرگ استراتیژیک از لحاظ جیوپولتیکی واقتصادی تبدیل گردید و برای تامین تسلط خویش درمناطق نفت خیز شرق میانه مداخلات مسقیم را از طریق کودتاها وعمال نظامی براه انداخته که باعث تشدید جنگ سرد میان اتحاد شوروی وامریکا وجهان غرب شد. تا اینکه با دسایس پنهانی و روشن با رهبران ارتجاعی و فروخته شده به مانند میخاییل گرپاچف رهبرحزب ودولت اتحاد شوروی وقت ، نظام انسانی ومردمی وصلح دوست« اتحاد شوروی » را از بین برده وانرا به کشورهای خورد بزرگی جداگانه تجزیه نمود. جهان دوقطبی به جهان یک قظبی تحت رهبری امپریالیزم امریکا وشرکای غربیآن تبدیل شد ، که سر آغاز تراژیدی بزرگ درجهان گردید. کشورهای امپریالیستی برای انتقام خواهی وتسلط مادی ومعنوی خود از تمام امکانات مالی ونظامی علیه کشورهای که درمدارای شوروی وقت بودند، اقدام به توطیه کردند؛ و تصمیم گرفتند ت ابا سیاست های تجاوزکارانه خود به بهانه « نظامهای دیکتاتوری» وسایر توطیه های مختلف، با مداخله مستقیم نظامی ویا ذریعه نیروهای ارتجاعی اسلامی منطقه وجهان انها را سرنگون ویا هنوزهم تصمیم برای سرنگونی آن دارد، که این رویکرد، باعث تلف شدن هزاران طفل ، پیروجوان در ان محل گردیده ویا آنها مجبوربه مهاجرت در کشورهای همسایه وسایر نقاط جهان شده اند، که کشورهای مانند: عراق ، لیبیا سوریه و اوکرایین در این جمله میباشند .
امپر یالیزم امریکا وشرکای غربی ان بعد ازشکست سیاست های تجاوز کارانه خویش در عراق برای اعاده حیثت و تسلط کامل بر منابع طبیعی نفت خیزکشورهای شرق میانه جنگ را با مداخله غیر مستقیم توسط نیروهای متعصب مذهبی بمانند سلفیست ها وسایر رادیکالهای اسلامی ونیروهای ارتجاعی فاشیستی دوباره آغاز کرده وبا تربیه و تجهیزکردن این گروپها با سلاحهای پیشرفته نظامی درخاک اسراییل وترکیه وعربستان وغیره بنام القاعده، داعش(دولت اسلام عراق وشام) به عراق وسوریه اعزام داشته که این روند هنوزهم ادامه دارد.
طوریکه پایگاه خبری « العالم » از کشورالجزایردرمورد افشاگری های گروهک تروریستی داعش گفته است که: « گروهک تروریستی داعش را سازمان های اطلاعاتی اسراییل ، امریکا وانگلیس ، به عنوان بخشی از رهبرد موسوم به « لانه زنبور» وبا هدف جذب افراط گرایان از تمام نقاط دنیا واعزام انها به سوریه به وجود آوردند. رسوایی دولت امریکا یکی پس از دیگری توسط خود امریکایی ها افشا میشود. پس از اعتراف هیلاری کلینتون وزیر خارجه سابق امریکا ، درکتاب خاطرات خودتحت عنوان گزینه های سخت مبنی براینکه امریکا در پس پرده تاسیس گروهک داعش است، این بار رسوایی از طریق اسناد افشا شده ادوارد سنودن کارمند سابق سیا به بارامد؛ اسنادها فاش شده نشان میدهد که سازمان های اطلاعاتی اسراییل، امریکا وانگلیس برای تاسیس گروهک داعش بخشی از راهبرد موسوم به « لانه زنبور» با یکدیگر همکاری کردند. »
گروهک داعش یکجا با طالبان وسایر گروپ های خورد و بزرگ جهادی درکشورهای مانند لیبیا ،عراق و سوریه ، با سلاحهای مدرن نظامی تجاوزکرده و زیر نام دولت اسلامی ویا خلافت اسلامی مردم را به زور اسلحه به تابعیت وفرمانبرداری خویش مجبور ساخته ، و در صورت عدم اطاعت ویا مقاومت علیه خواستهای انها جنگ را آغاز و در صورت پیروزی بر آنها مردان وکودکان آنها را قتل عام کرده و زنان شانرا اسیر گرفته ویا به آنها تجاوز جنسی نموده ویا بنام برده در نزد خویش نگهه داشته وبعدأ به فروش میرسانند. در عقب این سیاستهای « طرح خاور میانه برزگ » وجود داشته که در قدم اول تجزیه عراق ، سوریه ودر قدم دوم ایران ترکیه بنام مناطق « کرد، ترک وعرب » قراردارد که مرحله به مرحله توسط کشورهای غربی مورد اجرا قرار خواهد گرفت. با شعارهای وارداتی زیر نام « دموکراسی وازادی » میخواهند بالای منابع نفت خیز آنها تسلط پیدا کرده واز آن به نفع خود استفاده نمایند. اما مبارزه قهرمانانه عده ای از احزاب وگروپهای مسلح کُرد در عراق و سوریه مانند پیشمرگ ها وکوبانیها این نیروهای چپ ملی ودموکرات برعلاوه تلفات جانی ومالی، زن ومرد دوشادوش همدیگررزمیده و جانانه از خانه وکاشانه خود دفاع مینمایند، وهزارها قربانی را دراین راه متحمل شده ولاکن به دشمن مکار خاین داعیشی وسایر گروهک های جهادی تسلیم نه شده وآنها را به شکست مدهش مواجه ساخته اند . این گروهک های اسلامی چونان اعمال ضد بشری علیه زنان ، مردان طفلان بر اساس عقده های دینی ومذهبی انجام داده اند که تاریخ بشریت مثال آنرا به خاطر ندارد؛ با این اعمال زشت ضد انسانی چهره سیاه خویشرا بمثابه جنایتکاران بی مانند در تاریخ معاصر جهان درج نموده و درآن مانده گار و فراموش نا شدنی خواهد بود.
مورفیلدن والدوف ، المان ۱۸،اکتوبر ۲۰۱۴
بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۲ـ ۲۲۱۰
امریکا علیه دولت های مترقی امریکای لاتین
اسکار مارتینز معاون شعبه روابط بین المللی کمیته مرکزی حزب کمونیست کوبا گفت و گوی دلچسپی را با روزنامه المانی « یونگه ولت» انجام داده است که اینک بخش های از آنرا جهت آگاهی خواننده گان صفحه پیشکش میداریم.
یونگه ولت: در سال آینده کنفرانس سران و نخست وزیران کشورهای امریکا در پاناما برپا می گردد. کوبا نیز برای نخستین بار به این گردهمائی دعوت شده است.
مارتینز: بله، دولت پاناما از کوبا دعوت کرد و کوبا هم با خرسندی دعوت را پذیرفت.
یونگه ولت: احتمالا باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا نیز در این کنفرانس حضور خواهد یافت. امکان آن هست که با این دیدار مناسبات کوبا و ایالات متحده امریکا به مناسبات عادی تبدیل شود؟
مارتینز: دست کم فرصتی است برای گفت و گوی رودر رو، که شاید هم به معنی نوعی نزدیکی باشد. ولی برای عادی شدن مناسبات هنوز مقدمات بسیاری باید فراهم شود. درغرب این تصور هست که گویا محاصره اقتصادی کوبا اندکی کاهش یافته است، اما عکس آن درست است. در سالهای اخیر محاصره کوبا تشدید هم شده است. درست در بخش مالی وضع وخیم هم تر شد، واقعیت این است که هرنوع مبادلات مالی کوبا با بانک ها و موسسات خارجی تحت تعقیب قرار می گیرد. این یک جنگ مالی با کوباست و همین خود حل مسایل را دشوارتر می سازد.
فقط میان سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ ترسایی سی و شش موسسه مورد تضییقات امریکا قرار گرفتند. آخرین مورد موسسه فرانسوی BNP Paribas است که محکوم به پرداخت ۹ میلیارد دلار شده، که حداکثر مجازاتی است که تا اکنون مقررشده است.
یونگه ولت: واکنش اتحادیه اروپا به این نوع تحریم ها چگونه است، تحریم هایی که ناقض مقررات اروپایی است؟
مارتینز: واکنش اروپا در برابر این امر ضعیف است. ما فکر می کردیم که واکنش سازمان های مربوطه در برابر این تصمیمات حاد و نامناسب علیه یک بانک اروپایی سخت خواهد بود. اما اعتراض دولت های اروپایی به شدت مجازات است نه به اصل آن.
یونگه ولت: در عین حال کوبا و اتحادیه اروپا برای عادی کردن مناسبات خود شان با یکدیگر مشغول مذاکره هستند. مذاکرات در چه مرحله است؟
مارتینز: تا به حال دو بار مذاکره صورت گرفته است. یکبار در بروکسل و یکبارهم در هاوانا. هدف مذاکرات برطرف ساختن دخالت های تبعیض آمیز است که از سالهای دهه ۹۰ تا کنون ادامه دارند و با وضع کنونی جهان بی ارتباط هستند. گرچه روند مذاکرات کند است ولی پیش می رود، چون در اتحادیه اروپا بازیگرانی هستند که کمک عینی برای پیشرفت موفقیت آمیز مذاکرات نمی کنند. برخی از کشورها – که فعلا نمی خواهم نامشان را ببرم – تلاش می کنند تا مذاکرات را مختل سازند. خوشبختانه بخش عمده کشورها و دولت های اتحادیه اروپا خواستار گفتگو هستند.
یونگه ولت: چند روز پیش کوبا اعلام کرد که برای مبارزه با اپیدمی ابولا ۱۶۵ پزشک و پرستار به سیرالیون اعزام خواهد کرد . اندک زمانی پس از آن امریکا اعلام کرد که به افریقای غربی سرباز خواهد فرستاد. ارتش المان نیز قصد اعزام نیروی نظامی به افریقای غربی دارد. چرا یکی پزشک می فرستد و دیگران سرباز؟
ماتینز: اینجا دو نظام در برابر هم قرار دارند. تکیه یکی بر همبستگی انسانی و عدالت است ما برای ساختن این –ساختمان سوسیالیسم – تلاش می کنیم. در سوی دیگر نظامی قرار دارد که در عرصه اقتصادی فقط در پی کسب سود است و در زمینه سیاسی تلاش می کند تا خلقها را تحت فشار بگذارد.
سیاست کوبا این است که در مورد مسایل مهم زنده گی، مانند مبارزه با بیماریها از هیچ اقدام ممکنی کوتاهی نکند تا از این طریق به انسانها کمک کند. کوبا همیشه این خط مشی را با قاطعیت دنبال کرده است. بعنوان مثال هاییتی را در نظر آوریم. چند ین بریگاد طبی کوبا در آنجا فعال هستند ولی در سال ۲۰۱۰ ترسایی که زلزله آمد؛ کوبا بر دامنه تلاش های خود افزود و در چهارچوب ALBA ( اتحادیه بولیوی برای خلقهای امریکای خودمان ( لاتین) یک برنامه امدادی عرضه کرد که در آن کوبا و ونزویلا کمک های خود را برای نجات انسان ها هماهنگ می سازند.این سیاست کوبای انقلابی است که هسته انساندوستانه انقلاب را تحکیم می کند.
یونگه ولت: شما از « اتحادیه بولیوی برای خلقهای امریکای خودمان» نام بردید که در سال ۱۹۹۴ بابتکار فیدل کاسترو و هوگوچاوز تشکیل شد و در ماه دسامبر سال جاری ده سال از تاسیس آن می گذرد. سیر تکاملی این اتحادیه از آن زمان تا کنون چگونه بوده است.؟
مارتینز: بنظر من هر اتحادیه ای از این نوع و نیز سیر تکامل یکپارچگی امریکای لاتین برای رسیدن به مرحله پختگی به گذشت زمان نیاز دارد. «آلبا» نخستین پروژه برای رشد یکپارچگی امریکای لاتین بود، که از جمله تلاش می ورزد تا اقتصاد های ما متقابلا مکمل یکدیگر باشند. در درجه اول کشورهای عضو از اتفاق نظر سیاسی برخوردارند. افزون براین، باید بر همبستگی کشورهای عضو و کمک های متقابل آنها به یکدیگر تکیه کرد. آنچه برای ما اهمیت حیاتی دارد این است که « آلبا» به رشد خود ادامه دهد و ونزویلا برغم حمله متقابل امپریالیسم امریکای شمالی و الیگارشی ونزویلا بتواند به راه خود ادامه دهـد. اگر فرض کنیم روند انقلاب در ونزویلا قطع شود، «آلبا» و روند یکپارچگی هم از بین خواهد رفت. و این ضربه بسیار سنگینی برای امریکا ی لاتین و جهان خواهد بود.
یونگه ولت: در سالهای گذشته، بویژه پس از درگذشت هوگو چاوز رییس جمهور ونزویلا ، چنین بنظر می رسید که روند انقلاب شتاب خود را از دست داده است، این تصور درست است؟
مارتینز: فراموش نکنیم این روند انقلابی در آغاز خواهان تغییر نظام نبود. ونزویلا همواره از امکاناتی برای کشور بهره می گیرد که در درون نظام سرمایه داری است و همچنین در عرصه هایی دست به اصلاحات زد که مردم بشدت از آن در رنج بودند. ولی ونزویلا و همچنین دیگر کشورها در آغاز اندیشه های راه جویانه هستند که این روند را چطور می توان به روند ساختن سوسیالیزم هدایت کرد. برخی آن را سوسیالیسم قرن بیست و یکم می نامند، ما آنرا سوسیالیزم در قرن های بیستم و بیست و یکم می نامیم.
بنظر من رشد قدرت اپوزیسیون و افزایش تضادها در جامعه ونزویلا در درجه اول ناشی از حمله متقابل امپریالیسم است. یک استراتیژی امپریالیسم امریکای شمالی که منحصر به مقابله با کشورهای امریکای لاتین هم نیست بلکه استراتژی جهانی آنست که ما آن را «شیوه های جنگ غیرمتعارفی» می نامیم.
۱- آفریدن شیوه ای برای تخریب ایدیولوژیک
۲- بدست آوردن نفوذ سیاسی است،
۳- ایجاد بی ثباتی است.
۴- هدایت جامعه بسوی افراط گرایی
۵- تغییر رژیم
با این استراتیژی چنین بنظر می رسد که امریکا بیرون از این جریانات قرار دارد. وقتی توده ها در ونزویلا علیه دولت بپا می خیزند چنین بنظر می رسد که این روندی است بدون دخالت خارجی. ولی واقعیت درست عکس این است. در این کشمکش امریکا ناپیدا است اما در واقع برنامه ای پیاده می شود که آنها برای مقابله با انقلاب تدارک دیده اند.
در حال حاضر امریکا تلاش می کند با سوق دادن توجه به وضع مشکلات اقتصادی کوبا تخریب ایدیولوژیک – سیاسی را تشدید کند. امریکا می کوشد تا با اعزام افرادی از امریکای شمالی و امریکای لاتین، رهبران جوانی پرورش دهـد که به مخالفت با مناسبات حاکم بر کوبا بپردازند و برخلاف خواست مردم کوبا مناسبات قدرت را تغییر دهند. این یک استراتیژی علیه ماست، علیه ونزویلاست و علیه کشورهای امریکای لاتین است.
یونگه ولت: فکر می کنید دولت های امریکای لاتین به پاسخ درست برای مقابله با این استراتیژی دست یافته اند؟
مارتینز: من فکر می کنم که دول امریکای لاتین و بویژه نیروهای مترقی که با آنها همپیمان هستند دقیقا می دانند که داشتن یک استراتیژی برای مقابله با این سیاست امریکا و مقابله با راستگرایان بسیار ضروری است . ثانیا باید شرایط را برای توسعه اقتصاد و برنامه های اجتماعی باز هم بهبود بخشند. سوم آن که باید واقعاً خواستار یکپارچگی امریکای لاتین گردند. در این حالت است که می تواند یک جبهه مقاومت در برابر عملیات غرب بوجود آید.
ر.نافعی/ هفته
بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۲ـ ۳۰۰۹
در دو سوی تصمیم
داکتر حمیدالله مفید
در هفتم ماه میزان یا مهرماه روی توافقی که صورت گرفت ، داکتر اشرف غنی احمدزی رییس جمهور و دوکتورعبدالله عبدالله به حیث رییس هیات اجراییه دولت جدید حلف یا سوگند وفاداری وپابندی یاد کردند و به بحران ششماهه گزینگاه ویا انتخابات ریاست جمهوری نقطه پایان گذاشتند.
در هفته ای که گذشت ، داکتر اشرف غنی احمدزی رییس جمهور جدید افغانستان در سخنرانی های گوناگونی پیرامون ودر باره مساله های مختلف رویکرد فرمودند، برخی ها امیدوار کننده وبرخی های مایوس کننده بودند.
نخستین رویداد که پس از گزینش رییس جمهور جدید به میان آمد ، گمارش حنیف اتمر به حیث مشاور امنیت ملی ودستینه یا امضا توافقنامه امنیتی با امریکا بود .که دل ودیده امریکا وناتو را روشن ساخت.
دومین رویداد نگرش پذیر، انتقاد رییس جمهور جدید از کارکرد های دادگاه ها ومحاکم افغانستان بود ، که آنها را لانه ای رشوت وفسا اداری خواند .
سومین رویداد هفته گذشته نگاه نقادانه رییس جمهور جدید به کار های شورای ملی بود ، که آنها را نیز متوجه وظایف اساسی شان ساخت و آرزو نمود تا در کار های حکومت و وزارت خانه ها دخالت نکنند.
چهارمین رویداد قابل نگرش ، سر پرست ساختن وزیران و والیان کشور بود ، که صلاحیت های اجراییوی آنها را محدود ساخت.
پنجمین رویدادی که در کشور پس از ایجاد حکومت جدید روی داد داکتر اشرف غنی احمدزی رییس جمهور جدید افغانستان در گفت وشنود رسانه یی که با دیوید کامرون نخست وزیر بریتانیا به تاریخ ۳ ماه اکتوبر در کابل انجام داد ، به مسایل گوناگونی پرداخت: از آن میان موضوع غیر سیاسی شدن حوزه های پولیس شهر کابل را تلویحی اشاره نمود وگفت ، که باید پولیس واز آن میان پولیس شهر کابل غیر سیاسی شوند. اینجاست که حکومت جدید نه از موضع سیاسی بلکه از موضع شخصی بر رویداد ها می نگرد.
پولیس غیر سیاسی یعنی چی؟
چگونه می توان پولیس ، ارتش ، امنیت ملی ، ادارات دولتی ، را غیر سیاسی ساخت؟ غیر سیاسی بودن یعنی چی؟
در هیچ کشور جهان پولیس کشور غیر سیاسی نیست ، نیرو های مسلح کشور در تمام سالها سیاسی بوده اند ، بنگرید ، ارتش وپولیس در دهه ای هشتاد سیاسی بود ، آنها با ایدیولوژی وباور های که داشتند ، از حاکمیت دولتی پاسداری کردند.
مخالفان دولت سازمانهای سیاسی اند ودر زیر سایه ای اندیشه دینی سیاسی می جنگند، ودلیرانه از اندیشه شان ولو گمراه کننده ونادرست است ، پاسداری ودفاع می کنند وجانهای شیرین شان را از دست می دهند. پولیس غیر سیاسی ، که از منافع سیاسی ، اندیشوی ، وخواست های فکری اش پاسداری نکند ، نمی تواند ، تا به خاطر یک مشت پول بجنگد ، پولیس غیر سیاسی ، به خشت خامی می ماند ، که از سیلاب سیاسی بشارد ونابود گردد.
اگر اشاره رییس جمهور جدید به برخورد های برملا کننده ، تقلب گسترده جناب امر خیل رییس دبیر خانه کمیسیون انتخابات ریاست جمهوری بود ، که از جانب محمد ظاهر فرمانده پولیس کابل ،اشکارا گردید، مساله جدا گانه است ، ایا رییس جمهور جدید ، به این زودی به امرخیل زگنال می رساند ، که من انتقام ترا به زودی می گیرم. یا چی؟
در حالی که رییس جمهور جدید ، در برابر خود وظایف بس بزرگ سیاسی ، افتصادی ، اجتماعی دارد. که باید به آنها بپردازد.
اگر هم لازم است تا به قضایایی انتخابات ریاست جمهوری بپردازد، باید دوسیه های نیمه باز امیر خیل ودیگر جعل کاران را بر ملا کند . چیزی که در پیمان نامه رییس جمهور با رییس هیات اجراییه به گونه صریح وروشن به آن اشاره شده است. افشای دوسیه نسبتی کابل بانک کار درست ویک عمل شجاعانه بود ، که باید از آن ستایش کرد.به همان اندازه پرداختن به امور پولیس شهر کابل مفتضحانه ونادرست است ، که باید ، آن را به مثابه نقطه ضعف و نیرنگ دولت جدید به چالش کشید.
رویکرد فرمایید: دولت جدید تمام وزیران کابینه ووالیان را سر پرست ساخت چرا ؟
با این کار چه را می خواست به نمایش بگذارد؟ اگر وزیران ووالیان بی کفایت و فاسد هستند ، پس چرا رییس این کابینه فساد پیشه را مورد تفقد وستایش قرار دادند، نخستین اجلاس کابینه دایر شد وبه رییس فساد پیشه گان افتخار معنوی بزرگ از کیسه خلیفه بخشیدند ونام تاریخی کابل را که پیشینه چهار هزار ساله دارد، از میدان هوایی برداشتند ، ونام یک بیروکرات فاسد ، یعنی حامد کرزی را بر آن نهادند ، یعنی چه؟
مگر نامهای تاریخی کشور اینقدر پیش پای افتاده و سبک است ، که با تصمیم کابینه سرپرست فاسد ، تغییر بپذیرد؟
چنان پنداشته می شود ، که در برابر دولت جدید فقط همین یک کار بزرگ انجام ناشده باقیمانده بود ، که باید ، عاجل جلسه می کرد و نام تاریخی کابل را از میدان هوایی برگیرند و نام یک بیروکرت فاسد را بر آن بر نهند؟
در برابر شورای وزیران کارهای بزرگ اجرآ ناشده که در روک های میز ها خاک می خورد وهمه مهم وحیاتی اند ، قرار دارند که باید به آنها پرداخته می شد.مانند:
فیصله ودستینه قانون حق دسترسی به اطلاعات ، قانون جلوگیری ازآلوده گی محیط زیست ، که در روک میز رییس جمهور پیشین خاک می خورد. قانون ، کنترول مواد غذایی، بررسی منابع آبی افغانستان ، وده ها وصد ها موضوع های که از سه ماه به اینسو چشمبراه اجلاس شورای وزیران اند و تا ایدون به آنها پرداخته نشده است.
اگر اینچنین ادامه داده شود ، مردم بالای همان کفن کش قدیم شکر خواهند کرد.
بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۱ـ ۰۹۱۰
گل رفت فراق گل و گلزار بجا ماند
عطرش بفضا و در و دیوار بجا ماند
منصور سرافراشته پیوست به تاریخ
نامش ابدی با رست دار بجا مانـد
شهادت داکتر نجیب الله شهید درس بزرگتر از تاریخ
عبدالو کیل کوچی
« برای هریک ما موجودیت فزیکی به هر قیمتی که باشد مطرح بحث نیست برای ما مو جودیت در تاریخ ، در معنی ، در جلایش اندیشه ها ودر انجام تعهدات ملی وبین المللی که برای مردم کشور وجهان ارایه داشته ایم مطرح خواهد بود » دکتور نجیب الله
هژدهمین سالگرد شهادت زنده یاد داکتر نجیب الله شهید را گرامی میداریم . گرامیداشت ازسالروز شهادت زنده یاد داکتر نجیب الله شهید در واقع گرامی داشت از مبارزات دادخواهانه حزب دخ ا ، حزب وطن ، بخاطر تحقق آرمانهای والای خلق ستمدیده افغانستان است. گرامی داشت ازمبارزات مردم افغانستان در برابر استبداد ، ارتجاع ومتجاوزین خارجی است . گرامیداشت ازایثار گری ها بخاطر دفاع از استقلال، حاکمیت ملی ، تمامیت ارضی ، صلح ودموکراسی ترقی وعدالت اجتماعی است.
میراث بجا مانده از شهادت داکترنجیب الله شهید ، درد های فراق ودرس های وفاق است دردهایی سوزنده و درس هایی آموزنده .
بلی شهادت شاد روان داکتر نجیب الله شهید برای مردم افغانستان و قبل از همه برای جنبش داد خواهانه کشورما ضایعه بزرگ وجبران ناپذیر بوده است. ودرعین زمان این شهادت سرافرازانه درراه وطن درس بزرگی است برای کلیه اعضای حزب دموکراتیک خلق افغانستان ،حزب وطن وجنبش ترقی خواهانه کشور. درسی که از آن ندای داد خواهانه زنده یاد داکتر نجیب الله شهید تا هنوز بگوش ها طنین می افگند. ندایی که وجدانهای جهل وخفته را بیدارساخته و دردی که اکثرا توده های میلیونی کشور ما آنرا تا مغز استخوان های خود احساس نموده وبه درک فراموش ناشده تاریخ مبدل میگردد
شهید داکتر نجیب الله نماد عالی خصایل انسانی وانساندوستی بود و بالا تر از آن که درین محدوده گنجانیده شود. ولی مختصرا باید گفت که زنده یاد داکتر نجیب الله شخصیت برازنده سیاسی ، مرد شجاع ، جدی وبا متانت ، وطنپرست دلیر ، سیاست مدار نامور میهن ومنطقه بود. زنده یاد داکتر نجیب الله شخصیت کارا و پرتوان در امر مبارزه و رهبریت برخاسته از مکتب بزرگ حزبش ، این مکتب انساندوستی که همواره به آن فخر میکرد و اکنون همان مکتبش ، حزبش وخانه بزرگش به آن می بالد .
به حزبت افتخاراتی که کردی ــ بناز اکنون که بر تو افتخار است
تا ریخ افغانستان مشحون از مبارزات وقهرمانی هاست ، مبارزات پر از فراز وفرود، پیروزی ها و شکستها که درین راستا نقش اساسی تو دها تعین کننده بوده ودرگستره آن شخصیت ها بو جود می آیند و در امر بیداری مردم وسمت دهی جنبش ها ی مردمی ، متبارز وماندگار می شوند .
یادبود ازسالروزشهادت زنده یاد داکترنجیب الله شهید ، یادآور قهرمانی ها ،افتخارات
جاودان وخاطره های شیرین زنده گی حزبی ملهم از صفا وصمیمیت ، وحدت آهنین وهمدلی رفیقانه است که بخاطر منافع علیای کشور قلب های همه یکسان می تپید . بیاد دارم مادامیکه کارکنفرانس سراسری حزبی در تالار پولیتخنیک کابل جریان داشت در رابطه به شخصیت فرزانه زنده یاد ببرک کارمل ، شاد روان داکتر نجیب الله چنین فرمودند.
موی سفید را فلکش را یگان نداد
این رشته را به نقد جوانی خریده است
وهمینطورکادر های رهبری کننده بمثابه مغزهای متفکر حزب ، طرف حرمت واحترام مقامات رهبری حزبی قرار داشتند. چنانچه زنده یاد ببرک کارمل هنگام حضور شان در یکی از جلسات سراسری فعالین ارگانها در شهر کابل که بنده کمینه نیز افتخار شرکت در آن جلسه را داشتم در رابطه به شخصیت نستوه زنده یاد داکتر نجیب الله فرمودند « برای من قابل افتخار است که در جلسه کادر ها و کارمندان همیشه آماده به خدمت که رفیق نجیب آنرا رهبری میکند اشتراک ورزیده ام ،رفقا وحدت ویکپارچگی حزبی ومردمی شما ضا من پیروزی ودلیل موفقیت شما خواهد بود . » مسلما رهبران سر سپرده ح د خ ا حزب وطن واعضای رزمنده آن بخاطراهداف واحد با برداشتن گام مشترک در مسیر واحد ، اکثرا جان های شیرین خود را فدا نمودند . طبعیست که نقش شخصیت ها واعضا ی حزب در مسیر مبارزه مشترک ، در قبال کار نامه ها واجرای برنامه ها و تعهدات شان نسبت به مردم ، سر انجام باید ها ونباید ها را بو جود آورده و برجسته میسازد. به هر صورت باید قبول کرد که دریک کشور عقب نگهداشته شده ، حزب مترقی ولو پیشآهنگ ، برخاسته ازدرون جامعه پر از امراض فیودالی وماقبل آن را چگونه میتوان از گزند چون وچرا کاملا بر حذر داشت . اما قدر مسلم آنست که الویت بخشیدن به باید ها ونباید ها در مطابقت به منافع ملی به شرایط داخلی وخارجی کشور بستگی دارد . چنانچه در جریان مبارزات وطنخواهانه ح د خ ا حزب وطن دیده شد که ترقی کشور ما برای ارتجاع داخلی ومداخله گران خارجی ومتجاوزین پاکستانی غیر قابل تحمل بوده که همه در یک صف نامقدس بر علیه کشور ما قرار گرفتند. باید گفت که این دشمنی ها ادامه همان دسایس شوم دشمنان افغانستان است که سالها قبل در خارج از کشور طرح وپیریزی شده بود و در نتیجه تشدید همان بحران ها ی مداوم شرایطی را بوجود آورد که پای نظامیان اتحاد شوروی سابق به خاک افغانستان کشانید ه شد .
و مدتی پس ازآن ، آمدن قوت های نظامی آیساف ، یاد آورهمان گفته مشهور یک کافر وده کافر، که تا هنوز نتوانسته اند روی خوشی وآرامی را به کشورکاملا باز گردانند . مداخلاتی که تا هنوز از آن سوی سرحدات وبخصوص ازخاک پاکستان به اشکال گونا گون در خاک کشور ما ادامه دارد. بعضی ازهمسایگان کشورما ، در ترقی وپیشرفت افغانستان منافع خود را در خطر دیده افغانستان آرام وبا ثبات ،مترقی وشگوفا ،برای آنها غیر قابل تحمل میگردد.
بنا بگفته یکی از نزدیکان زنده یاد داکتر نجیب الله شهید که در یکی از مصاحبه های شان درپاسخ بسوالی راجع به عوامل سقوط حاکمیت دموکراتیک در کشور وفروپاشی ح د خ ا حزب وطن ، چنین میفرمایند »روسها از طرح سازمان ملل متحد حمایت نکردند ، آنها ازین بیم داشتند که اگر داکتر نجیب الله بتواند سر پای خود بیاستد شاید جمهوری های آسیای میانه جذ ب کشور های غربی شوند .بنا بر آن آنها خواستار افغانستانی بودند که دچار آشوب و نآرام باشد » بنا بر آن نقش ونفوذ عوامل خارجی ومداخلات بیگانه در سر نوشت کشور ما ریشه دیرینه داشته وتا اکنون ادامه دارد .
گرچه چون گندم میان آسیا افتاده ام ـــ سربلندم که به قلب آسیا ایستاده ام.
رفیق نجیب در راستای تیزس های دهگانه حزب دموکراتیک خلق افغانستان حزب وطن بخاطر ختم جنگ وتامین صلح سراسری در کشور، سیاست مصالحه و آشتی ملی را مطرح ساخته وبا استواری وتا آخر، آنرا به پیش برد .شهید داکتر نجیب الله با مخالفان پیشنهاد آشتی ومصالحه وبا دشمنان سوگند خورده افغانستان مبارزه کرد . زمانیکه رفیق نجیب با بیانیه مشهور یا وطن یاکفن در جمع رفقای حزبی وسایر روشنفکران وطنپرست با صدای بلند ورسا گفت «دوست دارم این وطن را ،آب او را ،خاک او را ، کوه ودشت ودامن صحرای او را ومی گفت که اگر از خون های ما گل ها ولاله ها سر زند سرخی گل های سر زده از خون ما وشهیدان وطن در واقع سرخرویی ، سر بلندی ونماد شجاعت وایستادگی نسل مبارز کشور ما در راه انتخاب شده یعنی وطنپرستی و آزادی خواهی خواهد بود . رفیق نجیب در همان میتنگ با شکوه حزبی فرموده بودند که ما پلها و پلچک های عقبی را شکسته ایم وبرای دفاع ونجات وطن از تجاوزات بیگانه به پیش میرویم . زمانی بود که رفقای حزبی وجمع بزرگی از ترقی خواهان وطنپرستان با شنیدن این پیام شجاعانه ، به دور رهبری حزبی بسیج گردیده با شهامت ودلیری عازم جبه دفاعی جنگ شدند واز جمله در جنگ جلال آباد ستون های زرهی دشمنان افغانستان را تا سرحد نامنهاد دیورند عقب راندند وبرای سردم داران رژیم خونتای پاکستانی درس عبرت دادند .آنگاه جهانیان بر حقانیت حزب دموکراتیک خلق افغانستان حزب وطن صحه گذاشتند .
در اوج همین پیروزی هابود که دشمنان افغانستان تاب وتحمل خویش را دست داده و به نیرنگ های تازه ی دست زدند ولی عمال داخلی ومخالفین وابسته وبی خبر از بازی های پشت پرده نخواستند ویا نتوانستند به هوشدار های تاریخی وسازنده شاد روان داکتر نجیب الله با دقت تمام گوش فرادهند .در چنین حالات ناخجسته واوضاع پیچیده بود که عوامل خارجی ودشمنان افغانستان همه در یک صف نا مقدس قرار گرفتند و شرایطی بوجود آمد که برمبنای آن پیروزی های رویایی وناممکن مخالفین را ممکن میساخت .در خارج از کشور ، انکشافات اوضاع سیاسی درمنطقه وجهان معادلات سیاسی را برهم زده وچرخش زمان ، مسیر معکوس خود را می پیمود . درچنین حال وهوا و شرایطی بوجود آمده ، روحیه رهبری جمعی مخدوش وروحیه اعضای رهبری مرعوب بنظر میرسید. هرچند زنده یاد داکتر نجیب الله شهید با صداقت وپایداری در امر پیشبرد سیاست مصالحه ملی با تلاش خستگی نا پذیر، بخاطر جلب اعتماد مردم واعتماد سازی برای تامین صلح احتمالی تا پای جان کوشید. واما روند سیاست مصالحه ملی بطورشتابنده آنقدر پیشی میگرفت که حتا در جاده یکطرفه تا نقطه بی برگشت رسیده بود که بالاثر آن تصویری از سیمای دگرگونی جدی جامعه در ذهن مردم خطور میکرد . و برغم استواری روحیه صفوف حزبی ، کار بجایی رسیده بود که مقابله بآن تاثیر بسزایی نداشت وسرانجام در نتیجه یک جنگ نابرابر، با سقوط دولت قانونی ودموکراتیک افغانستان و فرو پاشی حزب وطن ، هر کس از جایی ومقامی پایین افتاد ولی زنده یاد داکتر نجیب الله شهید از قله های بلند قدرت افتاد که ضربه آن شدید تر ازهمه بود . باید گفت که افتادن زنده یاد داکتر نجیب الله از قله های بلند قدرت وشهادت آن شهید وطن ، جایگاهش را در فرازافتخارات وطنپرستانه مردم افغانستان ما ند گار وجاودانه ساخت ودرنهایت درس با شرف مردن را بیا دگارگذاشت .
عیب است ز رنج خلق راحت بودن
نظاره گر ظلم و حقا رت بودن
صد مرتبه مرگ با شرف مردن به
از زندگی ی که در حقارت بودن
زنده یاد داکتر نجیب الله شهید نمرده است او در آموزه های وطنپرستانه ، در صحبت های ارزشمند تاریخی وهوشدار دهنده وآرمانهای تاریخی خود زنده است همین اکنون صدای رسا ی وطنپرستانه اش بعضا از طریق رسانه های جمعی وانترنیتی و همراه طنین افگن گوش های اکثرا نسل جوان کشورما میباشد و جمعامد های حزبی ومردمی آن زنده یاد، تصویر زنده ازپیش بینی های معجزه آسای او درچشم انداز نسل امروز وفردای وطن چون خورشید می درخشد . به باور اینجانب بهترین گرامیداشت از سالگرد شهادت ودر گذشت رهبران وسرسپردگان حزبی ، اجرای بهتر وصایا وتحقق آرمان های والای آنها میباشد .
ما اکنون قدر بودن وداغ نبودن هر کدام از دست دادگان خویش را بهتر از گذشته درک میکنیم که بعد از آنها چه روز گاری بر سر جنبش ترقی خواهانه کشور ومردم افغانستان آمد . بنا بر آن نباید که رهبران بزرگ حزبی خود را ، این شخصیت های بلند مرتبه وشناخته شده جهانی وپیشوایان جنبش انقلابی را در سازمان های کوچک حزبی سیاسی تقسیم نمود. زیرا نسبت دادن آنها به این گروه و آن گروه سیاسی در واقع قدرت همبستگی نیروهای ترقی خوا ه و بخصوص ح د خ ا حزب وطن را تجزیه وتضعیف ساخته جفای بزرگ ی برای جنبش داد خواهانه کشورما محسوب میشود .
همه بیاد دارند در آن زمانی که تمام صفوف حزبی متشکل ویک پارچه چون تن واحد در یک سنگر واحد قرار داشتیم ، بآنهم پس از سالها مقاومت جانانه در برابر هیولای جنگ نا برابر، بلاخره زهر فروپاشی را نیزچشیدیم ، حا لا با چند تا گروه نیمه سازمان یافته سیاسی ، پارچه پارچه وبدنه زخمی زخمی بجا مانده از ح د خ ا ، حزب وطن ، آیا میتوان نیروی از دست رفته خود را دوباره بدست آورد؟
پاسخ روشن است با ادامه چنین وضع که هرگز نه . بیست سال واندی زمان زیاد ونزدیک به یک ربع قرن است که اززمان فروپاشی حزب میگذرد وما هنوز نتوانسته ایم که اختلافات را کنار گذاشته تا حزب سراسری واحد را سر از نو بسازیم. اختلافاتی که در خصلت ،اهداف واستراتیژی ما ریشه عمیق نداشته ولی ما را اسیر سلیقه های جدا جدا و ازهم مجزا میسازد وتا هنوز از آن رهایی نیافته ایم .تا هنوز نتوانسته ایم که نیروی جمعی حزب را متحدانه بدست آوریم . واضح است که نقد وانتقاد بمثابه جوهر اصلی اصول مبارزه سیاسی وسازمانی در جنبش چپ می باشد ولی این را هم میدانیم که در طول بیست سال گذشته با خط ونشان کشیدن ها و با تلاش های برخ کشیدن به اصطلاح گناه ها واشتباهات به جز ازدست دادن فرصت های طلایی چیزی حاصل نشد. حالا وقت آن رسیده است که بجای انتقادات انتقام جویانه، باید تلاش های خود را بخاطر نجات وطن از حالت کنونی ، درجهت بهبود روابط وحل اختلافات ذات البینی ، ونزدیکی ،همسوی وبلاخره تشکل ویک پارچگی سیاسی متمرکز ساخته زمان کوتاه با قیمانده را از دست ندهیم .
اگر دشمنان افغانستان مرگ زنده یاد داکترنجیب الله را به زعم خود شان ضربات کوبنده برپیکر حزب پنداشته اند ، برعکس و بگزار که شهادت زنده یاد نجیب الله ودیگر شهیدان وجان باختگان وطن درسی باشد برای اتحاد ، وحدت وهمبستگی و تحمل همدیگر. در چنین شرایطی که وحدت ما با پیروزی وبقای ما ، همچون آکسیجن با حیات ما مرتبط است. هرکسی از هر طرفی که باشد اگر همسویی وحدت وهمبستگی وطنپرستانه را به هر نحوی که تضعیف کرده ویا بگونه ای مانع ایجاد میکند بالاخره خودش رسوا گردیده وبگزار که تاریخ هرگز آن را نبخشد .
به همگان معلوم است که مردم افغانستان با تحمل درد های جانکاه ورنجهای بیکرانی که از حکومات گذشته به میراث مانده است ومزید بر آن ، سی سال واندی در میان آتش وخون ، دود وباروت با زندگی نیمه جان ودر شرایط جانسوز ناشی از بی امنیتی ،قانون شکنی ،فساد اداری ،زورگویی واستبداد ، رشوت وقاچاق مواد مخدر، دست وپنجه نرم کرده وتا هنوز در گروگان هیولای ،جهل ، فقر ومرض ، بیکاری وهزاران بد بختی دیگر گیر مانده اند . علاوه بر آن تهدیدات وتجاوزات مداوم از آنسوی مرزها وهمدستی عناصر خارجی که با حملات انتحاری ، روزانه جان دها هموطن ما را میگیرد ، این مصیبت بزرگ هنوز بر سر راه مردم وجود داشته و مردم را برسردو راهی خطر ناک ی قرار داده است وشرایطی را بوجود می آورد که بقول معروف
یا به تشویش وغصه راضی شو ـــ یا جگر بند دست زاغ بنه
آیا تحمل چنین رنج وعذاب وانتخاب یکی ازین دو مصیبت نیز در جمله دموکراسی محسوب میشود ؟ ودر رابطه به اصطلاح پیشرفت وترقی : هستند کسانی که همین گونه اوضاع درد ناک موجود توام با تغیرات وتبدلات معکوس را پیشرفت وترقی خوانده وبه این ترتیب خاک به چشم مردم پاشیدن وبر شکست های خود سر پوش گذاشتن است .در حالی که تغیرات نمایشی ونوسازی اندک در مقیاسه با کمک های فراوان خارجی مطابقت نداشته وهرگز نمیتواند پاسخگوی حد اقل نیازمندی های ابتدایی و مبرم مردم افغانستان باشد. البته این چیزیست که اکثریت عظیم جامعه در گرداب آن بد بختی ها دست وپا میزنند. در چنین شرایطی مردم که امید های شان را نسبت به آینده از دست داده وبا سختی تمام میخواهند از میان این دوراهی خطر ناک گذشته وبه مقصد نجات به جستجوی راه سومی گام
بردارند که برای رسیدن به آن ، ضرورت یک حزب سرتاسری نیرومند ، صادق وخدمتگزار ، حزب با قدرت ترقی خواه وعدالت پسند و حزب مقتدر ناجی وطن ومدافع منافع علیای کشور، حزب فراگیرو مردمی را با گوشت و پوست واستخوان خود احساس میکنند . طبعیست که ترقی خواهان مسولیت پذیر کشور، رفته رفته همه اختلافات را بیکسو گذاشته با وحدت ویک پارچگی نیروی سازنده وبالنده ی را بوجود خواهند آورد تا بر بنیاد آن ، آرمانهای ناتمام حزب ومردم افغانستان بخاطرتامین امنیت پایدار ، صلح ودموکراسی ، ترقی وعدالت اجتماعی وتامین حقوق و آزادی های مردم ،استحکام وحدت ملی ،استقلال وحاکمیت ملی وتمامیت ارضی کشور به پیروزی نایل آیند .
بگذارآوازگورخونین شهیدان ، همچون ندای حقیقت ، بیاد خاطره تابناک تاریخ
مبارزات مردم افغانستان وبیان جاویدانگی نام بزرگ آنها باشد وچراغ فروزان شده وبمیراث مانده ازآنهایی که به امید وفای ما ازجانهای شیرین خود گذشته اند ، چون مشعل راه ما بسوی قله های شامخ پیروزی ما باشد . شهید داکترنجیب الله به یقین که هم مرد مبارزه وهم مرد صلح و آشتی بود.
او که آشتی کرد ما جنگی شدیم
کفر همسویی و همرنگی شدیم
گرچه میسوزیم ، پیروزی زماست
گر چراغ راه یکرنگی شویم
بیایید با گذشت ، با همدلی وهمیاری ، توان صلح وآشتی را در وجود خود تقویت بخشیم و پرچم آشتی وهمبستگی را بر فراز اهداف والای حزب دموکراتیک خلق افغانستان حزب وطن ، حزب مردم افغانستان و بر قله های شامخ آرمانهای بیکران خلق ستمدیده افغانستان در اهتزاز درآوریم .
روح زنده یاد داکتر نجیب الله شهید وهمه سرسپرده گان راه ترقی ، سعادت ونجات وطن شاد باد .
بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۱ـ ۲۸۰۹