مردم را یاد است ، مگر دولتمداران را فراموش

داکتر حمیدالله مفید

در پیمان نامه دولت متحد ملی که به دستینه یا امضآ داکتر اشرف غنی احمدزی رییس جمهور و دوکتورعبدالله عبدالله رییس هیات اجراییه جمهوری اسلامی افغانستان  رسید ، در باره مسایل گونا گون پرداخته شده است ، از آن میان مساله عمده‌ای که بر بنیاد این پیمان نامه باید به آن طی مدت یکماه پرداخته می شود، بررسی کار کمیسیون انتخابات یا گزینگاه  واصلاح قانون انتخابات است.

از پی ریزی دولت جدید نزدیک به بیست وچهار روز سپری شد، مگر تا ایدون یا حالا هیچ کاری به سود این پیمان نامه انجام نشده است . تنها شش روز مانده و یک دنیا کار انجام نشده کمیسیون انتخابات. اینکه یاد همپیمانان  احمد غنی احمد زی وعبدالله عبدالله رفته است ، یا از برابر آن می‌خواهند  سوار بر موتر های شش گزه بگذرند. سخنی است جداگانه که پاسخ ژرف ودقیق می طلبد.

کمیسیون فساد گستر انتخابات تا ایدون بدون ترس ودلهره گی به کار ش ادامه می دهد، نه تنها انتخابات ریاست جمهوری را به چالش وبدنامی کشانید، بلکه تا حال نتوانسته است ، تا فرایند ، انتخابات یا گزینگاه شورا های ولایتی را نیز برملا واشکار سازد.

جعل ، تقلب و فریب  از این پتیاره های سرافگنده تاریخ سر زده است وبینی دموکراسی را از بیخ بریده اند. این کمیسیون به پالایدن نیاز ندارد. بلکه باید همه کارکرد ها ، کنش ها و واکنش های این کمیسیون به بیختن گرفته شود ویکایک به دادگاه کشانیده شوند و کمیسیون منحل گردد.

آنچه که لازم است ، تا به منظور تحکیم وتآمین دموکراسی انجام شود چنین فهرست می گردد:

۱- کمیسیون انتخابات منحل وجریان انتخابات ریاست جمهوری وشورا های ولایتی توسط کمیسیون مختلط  دو نامزد پیشتاز انتخابات ریاست جهموری، دادگاه عالی ، دادستانی کل ، پولیس ، امنیت دولتی و نماینده گان شورای ملی ، بررسی ، متخلفان تثبیت ومجازات گردند.

۲-  قانون انتخابات که در ۵ فصل یا فرگرد و۳۵ ماده یا بند با فرمان شماره ۹۵ مورخ۲۴ماه سرطان ۱۳۹۲ خورشیدی رییس جمهور منظور شد، دارایی ویژه گی ها ونماد های دموکراسی  می باشد.مگر با آنهم نتایج یا فرایند انتخابات ریاست جمهوری وشورا های ولایتی نشان داد ، که مواد پیشبینی شده در این قانون به هیچروی بسنده نبوده باید در آن تغییرات جدی اساسی رونما گردد.

۳- نخستین تغییری که باید ، در این قانون یا آیین پدیدار گردد، ترکیب کمیسیون انتخابات است ، که نباید ، از جانب رییس جمهور که خود مدعی وکاندید می‌باشد منظور وتعیین گردد. ترکیب کمیسیون انتخابات از سوی پارلمان کشورکه در ترکیب آن  ۱۰۵ نفر نماینده گان  حزب های سیاسی  مطرح به مثابه عضو یا هموند ویک شورا رهبری کمیسیون مرکزی ۹ نفری که بی‌ طرف وغیر حزبی باشند  درمرکز کشور ایجاد شود ، در ولایت ها یا استان ها و ولسوالی ها یا شهرستانها و شهر ها ، کمیسیون های انتخابات  به ترکیب نماینده گان حزب های سیاسی وشورای های محلی از سوی شورا های محلی تعیین وبه منظوری شورا های ولایتی رسانیده شود .

۴- رییس واعضای شورای رهبری کمیسیون انتخابات  از سوی پارلمان کشور بر بنیاد پیشنهاد کمیسیون ۱۰۵ نفری تصویب گردد.

۵- نظارت بر انتخابات باید از سوی کمیسیون های انتخاباتی محلی انجام شود ، در محلاتی که امکان نظارت از سوی کمیسیون انتخابات  محلی ، نماینده حزب های سیاسی دارای کاندید ونماینده  کاندیدان مستقل نباشد ، به هیچوجه حوزه ها ی انتخاباتی ایجاد نگردد.

۶- فرایند یا نتایج انتخابات نخست  درشورا های محلی به بررسی گرفته شود وپس از قناعت کمیسیونهای انتخاباتی شورا های محلی جهت توحید وانسجام به شورای مرکزی کمیسیون انتخابات فرستاده شود ، در برگه فرایند ، یا نتایج انتخابات اگر دستینه یا امضآ نماینده کاندید ها واحزاب سیاسی که  کاندید دارند ، نباشد ، اعتبار داده نشود ، نتایج یا فرایند ، نخست باید به صورت همه جانبه در کمیسیون های محلات بررسی شوند وسپس تنها نتایج یا فرایند آن به کمیسیون مرکزی اطلاع داده شود.

۷- کمیسیون مرکزی انتخابات  فرایند را بررسی وبعد از توافق شورای رهبری ۹ نفری جهت بررسی به کمیسیون ۱۰۵ نفری ارایه و بعد از تآیید آن اعلام بدارد.

۸- به منظور جلوگیری از تقلب ، پیش از برپایی انتخابات شورای ملی توزیع برگه شناس‌نامه ها یا تذکره برقی کمپیوتری طی مدت شش ماه انجام شود ، در انتخابات تنها به شناس‌نامه های برقی اعتبار داده شود ، شخصی که شناس‌نامه برقی که در آن عکس ، نشان انگشت ، جایگاه پیدایش ، جایگاه بودباش ، شماره پیاپی یا مسلسل  سال پیدایش ، نشانی های چهره ، قد و رنگ چشم وپوست ، جایگاه انجام یا محل صدور روستا یا شهر ، ولسوالی یا شهرستان و ولایت شامل است ، می‌تواند در انتخابات اشتراک نماید وحق رای دهی را دارد.

۹- کمیسیونها با استفاده از کمپیوتر که پیش بر این نام ونشان رای دهنده ثبت است ،  رای دهنده گان را ثبت وفهرست نامهای آن‌ها را  تهییه و نخست بر تعداد آرای شامل صندوق مقایسه نمایند ، هرگاه تعداد برگه رای با آرا  داخل صندوق و فهرست نامها برابر بود ، آنگاه به شمارش آرا پرداخته شود ، رای های اضافی وجعلی به هیچ روی مدار اعتبار نمی باشد.

۱۰- برگه های رای دهی در هر ولایت پس از شمارش دقیق ثبت ونگهداری شود ، در صورتی که ادعای مبنی بر تقلب صورت گیرد ، کمیسیون تفتیش وکنترول کمیسیون های انتخاباتی از میان کمیسیون به اشتراک نماینده شاکی ایجاد ومساله تقلب را بررسی  کنند، در شورای مرکزی کمیسیون انتخابات  نیز هرگاه کسی مراجعه و ادعای تقلب را نماید واسناد دقیق وشواهد پیشکش بدارد ، کمیسیون تفتیش به ترکیب  ۹ نفری از ترکیب کمیسیون ۱۰۵ نفری گزیده می‌شود و به اشراک نماینده شاکی مساله تقلب را بررسی وحل  ودقیق می سازد. هرگاه تقلب در آرا  نزدیک به  ۵ در صد را شامل شود ، انتخابات باطل وانتخابات جدید در همان محل طی مدت یکماه  تحت نظارت وکنترول شورای مرکزی دایر می گردد.

۱۱- بر طبق  بند یا ماده سی وهشتم قانون انتخابات ، انتخبات شورا های شهر داری وشهر دار ها طی مدت شش ماه و انتخابات شورا های روستایی یا قریه وی نیز طی همین مدت به گونه‌ ای همزمان بر پا گردد.

۱۲- چون بر طبق ماده یکصد ونهم قانون اساسی کشور تعدیل قانون انتخابات در یک سال اخیر دوره ای تقنینیه در فهرست کار شورای ملی داخل شده نمی‌تواند ، بر این بنا این تعدیلات بر بنیاد فرمان رییس جمهور رونما گردد.

   تا انتخابات شورای ملی ، باید این تعدیلات وتغییرات ویا دیگر تغییرات در قانون انتخابات رونما گردد. آنگاه انتخابات شورای ملی بر بنیاد کاندید های احزاب وسازمانهای ثبت و راجستر شده  واشخاص انفرادی انجام گردد.  تعداد کاندیدهای مستقل نباید از ده درصد افزود شود ، تلاش صورت گیرد ،تا در برگه های رای دهی رای دهی بر بنیاد حزب های سیاسی وکاندیدان مستقل سازماندهی شود.

هرگاه این تغییرات در قانون انتخابات صورت گیرد ، امکان آن وجود دارد ، که انتخابات شورای ملی ، شورای های شهری و روستایی به گونه دقیق ، دموکراتیک و آزاد  بدون تقلب و تخطی انجام شود.

 بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۱ـ ۲۳۱۰

در دو سوی تصمیم

داکتر حمیدالله مفید

در هفتم ماه میزان یا مهرماه  روی توافقی که صورت گرفت ، داکتر اشرف غنی احمدزی رییس جمهور و  دوکتورعبدالله عبدالله  به حیث رییس هیات اجراییه دولت جدید حلف یا سوگند وفاداری وپابندی یاد کردند و به بحران ششماهه گزینگاه ویا انتخابات ریاست جمهوری نقطه پایان گذاشتند.

در هفته ای که گذشت ، داکتر اشرف غنی احمدزی رییس جمهور جدید افغانستان در سخنرانی های گوناگونی پیرامون ودر باره مساله های مختلف رویکرد فرمودند، برخی ها امیدوار کننده وبرخی های مایوس کننده بودند.

نخستین رویداد که پس از گزینش رییس جمهور جدید به میان آمد ، گمارش حنیف اتمر به حیث مشاور امنیت ملی ودستینه یا امضا توافقنامه امنیتی با امریکا بود .که دل ودیده امریکا وناتو را روشن ساخت.

دومین رویداد نگرش پذیر، انتقاد رییس جمهور جدید از کارکرد های دادگاه ها ومحاکم افغانستان بود ، که آنها را لانه ای رشوت وفسا اداری خواند .

سومین رویداد هفته گذشته  نگاه نقادانه رییس جمهور جدید به کار های شورای ملی بود ، که آنها را نیز متوجه وظایف اساسی شان ساخت و آرزو نمود تا در کار های حکومت  و وزارت خانه ها دخالت نکنند.

چهارمین رویداد  قابل نگرش ، سر پرست ساختن وزیران و والیان کشور بود ، که صلاحیت های اجراییوی آنها را محدود ساخت.

 پنجمین رویدادی که در کشور پس از ایجاد حکومت جدید روی داد  داکتر اشرف غنی احمدزی رییس جمهور جدید افغانستان در گفت وشنود رسانه یی که با دیوید کامرون نخست وزیر بریتانیا به تاریخ ۳ ماه اکتوبر  در کابل انجام داد ، به مسایل گوناگونی پرداخت: از آن میان  موضوع  غیر سیاسی شدن حوزه های پولیس شهر کابل را تلویحی  اشاره نمود وگفت ، که  باید پولیس واز آن میان پولیس شهر کابل غیر سیاسی شوند. اینجاست که حکومت جدید نه از موضع سیاسی بلکه از موضع شخصی بر رویداد ها می نگرد.

پولیس غیر سیاسی یعنی چی؟

چگونه می توان پولیس ، ارتش ، امنیت ملی ، ادارات دولتی ، را غیر سیاسی ساخت؟ غیر سیاسی بودن یعنی چی؟

در هیچ کشور جهان پولیس کشور غیر سیاسی نیست ، نیرو های مسلح کشور در تمام سالها سیاسی بوده اند ، بنگرید ، ارتش وپولیس در دهه ای هشتاد سیاسی بود ، آنها با ایدیولوژی وباور های که داشتند ، از حاکمیت دولتی پاسداری کردند.

مخالفان دولت سازمانهای سیاسی اند ودر زیر سایه ای اندیشه دینی سیاسی می جنگند، ودلیرانه از اندیشه شان ولو گمراه کننده ونادرست است ، پاسداری ودفاع می کنند وجانهای شیرین شان را از دست می دهند. پولیس غیر سیاسی ، که از منافع سیاسی ، اندیشوی ، وخواست های فکری اش پاسداری نکند ، نمی تواند ، تا به خاطر یک مشت پول بجنگد ، پولیس غیر سیاسی ، به خشت خامی می ماند ، که از سیلاب سیاسی بشارد  ونابود گردد.

اگر اشاره رییس جمهور جدید به برخورد های برملا کننده ، تقلب گسترده  جناب امر خیل رییس دبیر خانه  کمیسیون انتخابات  ریاست جمهوری بود ، که از جانب محمد ظاهر فرمانده پولیس کابل ،اشکارا گردید، مساله جدا گانه است ، ایا رییس جمهور جدید ، به این زودی به امرخیل زگنال می رساند ، که من انتقام ترا به زودی می گیرم. یا چی؟

در حالی که رییس جمهور جدید ، در برابر خود وظایف بس بزرگ سیاسی ، افتصادی ، اجتماعی دارد. که باید به آنها بپردازد.

اگر هم لازم است تا به قضایایی انتخابات ریاست جمهوری بپردازد، باید دوسیه های نیمه باز امیر خیل ودیگر جعل کاران را بر ملا کند . چیزی که در پیمان نامه رییس جمهور با رییس هیات اجراییه به گونه صریح وروشن به آن اشاره شده است. افشای دوسیه نسبتی کابل بانک کار درست ویک عمل شجاعانه بود ، که باید از آن ستایش کرد.به همان اندازه پرداختن به امور پولیس شهر کابل مفتضحانه ونادرست است ، که باید ، آن را به مثابه نقطه ضعف و نیرنگ دولت جدید به چالش کشید.

رویکرد فرمایید: دولت جدید تمام وزیران کابینه ووالیان را سر پرست ساخت چرا ؟

با این کار چه را می خواست به نمایش بگذارد؟ اگر وزیران  ووالیان بی کفایت و فاسد هستند ، پس چرا رییس این کابینه فساد پیشه را مورد تفقد وستایش قرار دادند، نخستین اجلاس کابینه دایر شد وبه رییس فساد پیشه گان افتخار معنوی بزرگ از کیسه خلیفه  بخشیدند ونام تاریخی کابل را که پیشینه چهار هزار ساله دارد، از میدان هوایی برداشتند ، ونام یک بیروکرات فاسد ، یعنی حامد کرزی  را بر آن  نهادند ، یعنی چه؟

مگر نامهای تاریخی کشور اینقدر پیش پای افتاده و سبک است ، که با تصمیم کابینه سرپرست فاسد ، تغییر بپذیرد؟

چنان پنداشته می شود ، که در برابر دولت جدید فقط همین یک کار بزرگ انجام ناشده باقیمانده بود ، که باید ، عاجل جلسه می کرد و نام تاریخی کابل را از میدان هوایی برگیرند و نام یک بیروکرت فاسد را بر آن بر نهند؟

در برابر شورای وزیران کارهای بزرگ اجرآ ناشده که در روک های میز ها خاک می خورد وهمه مهم وحیاتی اند ، قرار دارند که  باید به آنها پرداخته می شد.مانند:

فیصله ودستینه قانون حق دسترسی به اطلاعات ، قانون  جلوگیری ازآلوده گی محیط زیست ، که در روک میز رییس جمهور پیشین خاک می خورد. قانون ، کنترول مواد غذایی، بررسی منابع آبی افغانستان ، وده ها وصد ها موضوع های که از سه ماه به اینسو چشمبراه اجلاس شورای وزیران اند و تا ایدون به آنها پرداخته نشده است.

اگر اینچنین ادامه داده شود ، مردم بالای همان کفن کش قدیم شکر خواهند کرد.

 بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۱ـ ۰۹۱۰

اهمیت جهانی و تاریخی انقلاب اکتوبر

علی رستمی 

نودوهفت سال قبل حادثه ای بزرگ وسرنوشت ساز تاریخی، در کشور روسیه تزاری بوقوع پیوست که جهان را بعد از انقلاب کبیر فرانسه ، درمرحله جدیدی تاریخی وارد نمود. این حادثه بزرگ ، انقلاب کبیراکتوبر بود که در سال ۱۹۱۷ به اثر قیام  طبقه کارگر و دهقانا ن تحت رهبری حزب بلشویک روسیه در راس ولادیمر ایلیچ لنین ، به دومرحله با سرنگونی دولت تزار و بقایای آن به پیروزی رسید، و قدرت به طبقه کارگر و دهقانان و همه زحمتکشان روسیه درتحت رهبری حزب بلشویک لنینی انتقال یافت، دولت نوین شوراها به اشتراک نماینده گان اقشارزحمتکش روسیه اعم از کارگران، دهقانان و روشنفکران مترقی پایه گذاری شد. با پیروزی انقلاب اکتوبرجهان داخل فاز جدیدای تاریخی ازلحاظ مناسبات اجتماعی واقتصادی گردید.

 انقلاب اکتوبربر شالوده ای تیوری پیشرو طبقه کارگر که توسط  کارل مارکس ـ فریدریش انگلس تدوین شده بود در عمل تحقق یافت؛ با پیروزی انقلاب اکتوبر دژاستعمارگران درجهان به لرزه درآمده طولی نکشید که اهداف و اآرمانهای ان بمثابه اذرخش به تمام جهان پراگنده شد، ونیروهای انقلابی   و دموکراتیک درکشورهای جهان بالخصوص کشورهای عقب مانده ای جهان سوم که تحت سلطه استعمار انگلیس وسایر کشورهای امپریالیستی بودند؛ با تشکیل احزاب مترقی پیشرو طبقه کارگر برای کسب حقوق سیاسی و تحولات بنیادی انقلابی به مبارزه برخاستند. با پیروزی انقلاب اکتوبر برای نخستین باردرسال ۱۹۲۲ ترسایی اتحاد جماهیراشتراکیه شوروی با عضویت دواطلبانه جمهوریت های خود مختار خلق های ساکن آن بوجود امد که به زودترین فرصت به جمله بزرگترین کشورهای صنعتی جهان تبدیل گردید ؛ درجنگ دوم جهانی با لشکرعظیم کارد سرخ خود توانست که جلوی پیشروی قشون هیتلرفاشیست را درحومه شهر استالین گراد بگیرد وآنرا به شکست تاریخی مواجه سازد ؛ باپیروزی قشون سرخ اتحادشوروی علیه ارتش نازیهای المانی،  جهان از تسلط فاشیزم هیتلری نجات یافت. دراین جنگ ۵۰ میلیون انسان درجهان به قتل رسید که ازجمله بیست میلیون آن خلق کبیر شوراها بود. بااین فداکاری بزرگی  قشون سرخ یکجا با همکاران بین المللی قوای ضد فاشیزیم  بشریت را از یوغ برده گی فاشیزم جهانی نجات داد.نبرد استالینگراد در برابرارتش نازی نقطه عزیمت تبدیل اتحادشوروی به ابر قدرت جهانی درسالهای بعدی شد. اروپای شرقی از اشغال فاشیزم نجات یافت ، ودولتهای سوسیالیستی ودموکرات با رهبری احزاب کمونیستی وسوسیالیستی دراین کشورهابوجود امد؛با تشکیل دولتهای سوسیالیستی در اروپای شرقی غرض تامین امنیت وپشتبانی ازصلح سراسری در جهان همچنان برای دفاع از سرزمین ها کشورهای سوسیالیستی وکمونیستی علیه پیمانهای ناتو سنتو پیمان « وارسا » بوجود امد وتحت شعاری«  همبستگی انترناسیونالیستی  طبقه کارگرجهان » همکاری خویشرا آغاز نمودند. از سوی دیگرانقلاب بزرگ اکتوبر نمایانگر اراده خلقهای ستمدیده  جهان  که تحت تسلط استثمار واستعمار جهان کاپیتالیستی و لیبرالیزم جهانی قرارداشتند، بود.

طوریکه « جان رید » روزنامه نگار امریکایی که خو درآن وقت از نزدیک تغیرات انقلابی را در روسیه تزاری شاهد است درکتاب خویش تحت نام « ده روزیکه دنیا را لرزاند » چنین گفته است:

« ... درچند ما نخستین، پس ازان که نظام نوین به حاکمیت دست یافت، علیرغم اشفتگی که ناگزیر ملازم با هر انقلابی است که به ۱۶۰ میلیون مردم به حد اعلی ستمدیده جهان ازادی می بخشد، هم وضع داخلی کشور وهم قدرت رزمی ارتش ان بی تردید بهبود پذیرفت.»

انقلاب اکتوبر چونان تغیرات وتحولات بنیادی وانقلابی را درجهان بوجوداورد که دارای اهمیت بزرگی جهانی وتاریخی بوده که تا بحال اثرات این امر بزرگ در تاریخ معاضر جهان به خط زرین ثبت شده است .

باپیروزی انقلاب اکتوبر و تشکیل دولت شوراها ، دوران نوینی در تاریخ انسانیت وتامین حقوق طبیعی بشریت یعنی دوران گذار از سرمایداری بسوی سوسیالیزم اغاز شد.

ایده های انقلاب اکتوبردر وجود جنبش همبستگی طبقه کارگرودررآس دولت اتحاد جماهیر شوری  بمثابه نیروی حمایت کننده و دژ استوار علیه نیروهای اهریمنی  استعمار واستبدادی امپریالیستی درراس اضلاع متحده امریکا وشرکای جهانی ان برای حفظ امنیت وصلح سراسری وتامین  منافع ملی کشورهای سوم وعقب مانده ؛پشتبانی  ودفاع ازجنبش ازادی خواهی این مرزوبوم ومبارزه و جانبداری از جنبش ضد اپارتاید و تامین حقوق برابرمیان ز ن ومرد وسیاه سفیددر افریقا ، آسیا و امریکای لاتین، درجهان طنین افگن شد.

اتحاد شوروی  در ترقی روند  تغیرات ،تحولات وانقلابات جهانی در اسیا ،افریقا وامریکای لاتین که براساس ایجاد سه نیروی اساسی یعنی کشورهای سوسیالیستی ، جنبشهای کارگری و  رهایی بخش ملی درکشورهای جهان سوم وهمچنان در سایر جنبشهای مترقی ودموکراتیک نفش برازنده ای ایفا نموده است.  

 یکی  ارزشهای ماندگار حاکمیت شوروی  که امروز جهانیان  اشد نیازبه آن دارند ؛ سیاستهای صلح جویانه ، همزیستی وتشنج زدایی است که درآن زمان مبارزه پیگیر ومبتکرانه درراه امنیت جمعی و دوستی همکاری با خلق های جهان وهمچنان خلع جهان از سلاح هستوی درمحور مرکزی سیاست های خارجی دولت شوروی  بود ، میباشد.

سیاست های صلحجویانه ومشی انسانی درراه همکاری همه جانبه و پشتبانی از جنبشهای ملی و دموکرات و دولتهای به استقلال رسیده بعد ازجنگ اول و دوم جهانی بود که موجب تضعیف نیروهای ارتجاعی درمناطق مختلف جهان گردید. از جمله کشور ما که درسال ۱۹۱۹ توسط شاه امان الله غازی استقلال خودرا ازتسلط امپراتوری انگلیس بدست اورد، دولت شورها اولین کشوری بود که استقلال افغانستان را بررسمیت شناخته وبا آن قراردادی همکاری وبر اساس روابط دوستانه ومناسبات همسایگی میان دوکشور امضا نمود.  این قرارداد سرآغاز همکاریهای همه جانبه، درعرضه های اقتصادی فرهنگی اجتماعی و نظامی درمراحل مختلفی تاریخی گردیده است ، که مردم ما هیچگاهی آنرا را فراموش نه خواهد کرد.

 جهان امپریالیستی از آغاز پیروزی انقلاب اکتوبر برای ساقط کردن این رویداد تاریخی توطیه ودسایسی را  توسط نیروهای ارتجاع داخلی سازماندهی کرد، تا بتواند آنرا سرکوب وبه شکست مواجه سازند؛ اما باسیاستهای دقیق حزب کمونیست اتحادشوروی از قهر همه چالشها نجات یافته به زودترین فرصت بمثابه کشور بزرگ صنعتی درجهان تبارز وموازی با سیستم نطام سرمایداری که ازعمران د ه ها سال  سپری میشد در جهان قدعلم کرد. دشمنان تیوری پیشرو مترقی طبقه کارگر از تمام امکانات ودسایس استفاده میکردند، تا جلو رشد سوسیالیزم را بهرگونه که میشود بگیرند، ویا آنر نابود سازند.تشکیل پیمانهای نظامی ازجمله سنتو ناتو علیه کشورهای سوسیالیستی وجنبشهای مترقی وملی در اسیا وافریقا وامریکا لاتین بعد از جنگ دوم جهانی شاهد این ادعای ما میباشد. برنامه های جنگ افروزانه کشورهای امپریالیستی و براه انداختن سیاستهای تجاوزگرانه درشرق میانه در وجود کشورهای ارتجاعی عرب و اسراییل این منطقه به نقطه داغ سیاست های بزرگ استراتیژیک از لحاظ جیوپولتیکی واقتصادی تبدیل گردید و برای تامین تسلط خویش درمناطق نفت خیز شرق میانه مداخلات مسقیم را از طریق کودتاها وعمال نظامی براه انداخته که باعث تشدید جنگ سرد میان اتحاد شوروی وامریکا وجهان غرب شد. تا اینکه با دسایس پنهانی و روشن با رهبران ارتجاعی و فروخته شده  به مانند میخاییل گرپاچف رهبرحزب ودولت اتحاد شوروی وقت ، نظام انسانی ومردمی وصلح دوست« اتحاد شوروی » را از بین برده  وانرا به کشورهای خورد بزرگی جداگانه تجزیه نمود. جهان دوقطبی به جهان یک قظبی تحت رهبری امپریالیزم امریکا وشرکای غربیآن تبدیل شد ، که سر آغاز تراژیدی بزرگ درجهان گردید. کشورهای امپریالیستی برای انتقام خواهی وتسلط مادی ومعنوی خود از تمام امکانات مالی ونظامی علیه کشورهای که درمدارای  شوروی وقت بودند، اقدام به توطیه کردند؛ و تصمیم گرفتند ت ابا سیاست های  تجاوزکارانه خود به بهانه « نظامهای دیکتاتوری» وسایر توطیه های مختلف، با مداخله مستقیم  نظامی ویا ذریعه نیروهای ارتجاعی اسلامی منطقه وجهان انها را سرنگون  ویا هنوزهم تصمیم برای سرنگونی آن دارد،  که  این رویکرد، باعث  تلف شدن  هزاران  طفل ، پیروجوان در ان محل گردیده ویا آنها مجبوربه مهاجرت در کشورهای همسایه وسایر نقاط جهان شده اند، که کشورهای مانند: عراق ، لیبیا سوریه  و اوکرایین در این جمله میباشند .

امپر یالیزم امریکا وشرکای غربی ان بعد ازشکست سیاست های تجاوز کارانه خویش در عراق برای اعاده حیثت و تسلط کامل بر منابع طبیعی نفت خیزکشورهای  شرق میانه جنگ را با مداخله غیر مستقیم  توسط نیروهای متعصب مذهبی بمانند سلفیست ها وسایر رادیکالهای اسلامی ونیروهای ارتجاعی فاشیستی دوباره آغاز کرده وبا تربیه و تجهیزکردن این گروپها با سلاحهای پیشرفته نظامی  درخاک اسراییل وترکیه وعربستان وغیره  بنام القاعده، داعش(دولت اسلام عراق وشام) به عراق وسوریه اعزام داشته که این روند هنوزهم ادامه دارد.  

طوریکه  پایگاه خبری  « العالم  » از کشورالجزایردرمورد افشاگری های گروهک تروریستی داعش گفته است که: « گروهک تروریستی داعش را سازمان های اطلاعاتی اسراییل ، امریکا وانگلیس ، به عنوان بخشی از رهبرد موسوم به « لانه زنبور» وبا هدف جذب افراط گرایان از تمام نقاط دنیا واعزام انها به سوریه به وجود آوردند. رسوایی دولت امریکا یکی پس از دیگری توسط خود امریکایی ها افشا میشود. پس از اعتراف هیلاری کلینتون وزیر خارجه سابق امریکا ، درکتاب خاطرات خودتحت عنوان گزینه های سخت مبنی براینکه امریکا در پس پرده تاسیس گروهک داعش است، این بار رسوایی از طریق اسناد افشا شده  ادوارد سنودن کارمند سابق سیا به بارامد؛ اسنادها فاش شده نشان میدهد که سازمان های اطلاعاتی اسراییل، امریکا وانگلیس برای تاسیس گروهک داعش بخشی از راهبرد موسوم به « لانه زنبور» با یکدیگر همکاری کردند. »

گروهک داعش  یکجا با طالبان وسایر گروپ های خورد  و بزرگ جهادی درکشورهای مانند لیبیا ،عراق و سوریه ، با سلاحهای مدرن نظامی تجاوزکرده  و زیر نام دولت اسلامی ویا خلافت اسلامی مردم  را به زور اسلحه  به تابعیت وفرمانبرداری خویش مجبور ساخته ، و در صورت عدم اطاعت ویا مقاومت علیه خواستهای انها جنگ را آغاز و در صورت پیروزی بر آنها مردان وکودکان آنها را قتل عام کرده  و زنان شانرا اسیر  گرفته ویا به آنها تجاوز جنسی نموده  ویا بنام  برده  در نزد خویش  نگهه داشته وبعدأ به فروش میرسانند.  در عقب این سیاستهای « طرح خاور میانه برزگ » وجود داشته که در قدم اول تجزیه عراق ، سوریه  ودر قدم  دوم ایران ترکیه بنام مناطق « کرد، ترک وعرب »  قراردارد که مرحله به مرحله توسط کشورهای غربی مورد اجرا قرار خواهد گرفت. با شعارهای وارداتی زیر نام «  دموکراسی وازادی »  میخواهند بالای منابع  نفت خیز آنها تسلط پیدا کرده واز آن به نفع خود استفاده نمایند. اما مبارزه قهرمانانه عده ای از احزاب وگروپهای مسلح کُرد در عراق و سوریه مانند پیشمرگ ها وکوبانیها این نیروهای چپ ملی ودموکرات  برعلاوه تلفات جانی ومالی، زن ومرد دوشادوش همدیگررزمیده و جانانه از خانه وکاشانه خود دفاع مینمایند، وهزارها قربانی را دراین راه متحمل شده ولاکن به دشمن مکار خاین داعیشی وسایر گروهک های جهادی تسلیم نه شده وآنها را به شکست مدهش مواجه ساخته اند . این گروهک های اسلامی چونان اعمال ضد بشری علیه زنان ، مردان طفلان بر اساس عقده های دینی ومذهبی  انجام داده اند که تاریخ بشریت مثال آنرا به خاطر ندارد؛ با این اعمال زشت ضد انسانی  چهره سیاه خویشرا بمثابه جنایتکاران بی مانند در تاریخ معاصر جهان  درج نموده و درآن مانده گار و فراموش نا شدنی خواهد بود.

 مورفیلدن والدوف ، المان ۱۸،اکتوبر ۲۰۱۴

 بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۲ـ ۲۲۱۰

امریکا علیه دولت های مترقی امریکای لاتین

اسکار مارتینز معاون شعبه روابط بین المللی کمیته مرکزی حزب کمونیست کوبا  گفت و گوی دلچسپی را با روزنامه  المانی « یونگه ولت» انجام داده است که  اینک بخش های از آنرا جهت آگاهی خواننده گان صفحه پیشکش میداریم.

یونگه ولت: در سال آینده کنفرانس سران و نخست وزیران کشورهای امریکا در پاناما برپا می گردد. کوبا نیز برای نخستین بار به این گردهمائی دعوت شده است.

مارتینز: بله، دولت پاناما از کوبا دعوت کرد و کوبا هم با خرسندی دعوت را پذیرفت.

یونگه ولت:  احتمالا باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا نیز در این کنفرانس حضور خواهد یافت. امکان آن هست که با این دیدار مناسبات کوبا و ایالات متحده امریکا به مناسبات عادی تبدیل شود؟

مارتینز: دست کم فرصتی است برای گفت و گوی رودر رو، که شاید هم به معنی نوعی نزدیکی باشد. ولی برای عادی شدن مناسبات هنوز مقدمات بسیاری باید فراهم شود. درغرب این تصور هست که گویا محاصره اقتصادی کوبا اندکی کاهش یافته است، اما عکس آن درست است. در سالهای اخیر محاصره کوبا تشدید هم شده است. درست در بخش مالی وضع وخیم هم تر شد، واقعیت این است که هرنوع مبادلات مالی کوبا با بانک ها و موسسات خارجی تحت تعقیب قرار می گیرد. این یک جنگ مالی با کوباست و همین خود حل مسایل را دشوارتر می سازد.

فقط میان سالهای ۲۰۱۰ تا  ۲۰۱۳  ترسایی سی و شش موسسه مورد تضییقات امریکا قرار گرفتند. آخرین مورد موسسه فرانسوی BNP Paribas است که محکوم به پرداخت ۹ میلیارد دلار شده، که حداکثر مجازاتی است که تا اکنون مقررشده است.

یونگه ولت:  واکنش اتحادیه اروپا به این نوع تحریم ها چگونه است، تحریم هایی که ناقض مقررات اروپایی است؟

مارتینز: واکنش اروپا در برابر این امر ضعیف است. ما فکر می کردیم که واکنش سازمان های مربوطه در برابر این تصمیمات حاد و نامناسب علیه یک بانک اروپایی سخت خواهد بود. اما اعتراض دولت های اروپایی به شدت مجازات است نه به اصل آن.

یونگه ولت:  در عین حال کوبا و اتحادیه اروپا برای عادی کردن مناسبات خود شان با یکدیگر مشغول مذاکره هستند. مذاکرات در چه مرحله است؟

مارتینز: تا به حال دو بار مذاکره صورت گرفته است. یکبار در بروکسل و یکبارهم در هاوانا. هدف مذاکرات برطرف ساختن دخالت های تبعیض آمیز است که از سالهای دهه ۹۰ تا کنون ادامه دارند و با وضع کنونی جهان بی ارتباط هستند. گرچه روند مذاکرات کند است ولی پیش می رود، چون در اتحادیه اروپا بازیگرانی هستند که کمک عینی برای پیشرفت موفقیت آمیز مذاکرات نمی کنند. برخی از کشورها – که فعلا نمی خواهم نامشان را ببرم – تلاش می کنند تا مذاکرات را مختل سازند. خوشبختانه بخش عمده کشورها و دولت های اتحادیه اروپا خواستار گفتگو هستند.

یونگه ولت:  چند روز پیش کوبا اعلام کرد که برای مبارزه با اپیدمی ابولا ۱۶۵ پزشک و پرستار به سیرالیون اعزام خواهد کرد . اندک زمانی پس از آن امریکا اعلام کرد که به افریقای غربی سرباز خواهد فرستاد. ارتش المان نیز قصد اعزام نیروی نظامی به افریقای غربی دارد. چرا یکی پزشک می فرستد و دیگران سرباز؟

ماتینز: اینجا دو نظام در برابر هم قرار دارند. تکیه یکی بر همبستگی انسانی و عدالت است ما برای ساختن این –ساختمان سوسیالیسم – تلاش می کنیم. در سوی دیگر نظامی قرار دارد که در عرصه اقتصادی فقط در پی کسب سود است و در زمینه سیاسی تلاش می کند تا خلقها را تحت فشار بگذارد.

سیاست کوبا این است که در مورد مسایل مهم زنده گی، مانند مبارزه با بیماریها از هیچ اقدام ممکنی کوتاهی نکند تا از این طریق به انسانها کمک کند. کوبا همیشه این خط مشی را با قاطعیت دنبال کرده است. بعنوان مثال هاییتی را در نظر آوریم. چند ین بریگاد طبی کوبا در آنجا فعال هستند ولی در سال ۲۰۱۰ ترسایی که زلزله آمد؛ کوبا بر دامنه تلاش های خود افزود و در چهارچوب ALBA  ( اتحادیه بولیوی برای خلقهای امریکای خودمان ( لاتین) یک برنامه امدادی عرضه کرد که در آن کوبا و ونزویلا کمک های خود را برای نجات انسان ها هماهنگ می سازند.این سیاست کوبای انقلابی است که هسته انساندوستانه انقلاب را تحکیم می کند.

یونگه ولت:  شما از « اتحادیه بولیوی برای خلقهای امریکای خودمان» نام بردید که در سال ۱۹۹۴ بابتکار فیدل کاسترو و هوگوچاوز تشکیل شد و در ماه دسامبر سال جاری ده سال از تاسیس آن می گذرد. سیر تکاملی این اتحادیه از آن زمان تا کنون چگونه بوده است.؟

مارتینز: بنظر من هر اتحادیه ای از این نوع و نیز سیر تکامل یکپارچگی امریکای لاتین برای رسیدن به مرحله پختگی به گذشت زمان نیاز دارد. «آلبا» نخستین پروژه برای رشد یکپارچگی امریکای لاتین بود، که از جمله تلاش می ورزد تا اقتصاد های ما متقابلا مکمل یکدیگر باشند. در درجه اول کشورهای عضو از اتفاق نظر سیاسی برخوردارند. افزون براین، باید بر همبستگی کشورهای عضو و کمک های متقابل آنها به یکدیگر تکیه کرد. آنچه برای ما اهمیت حیاتی دارد این است که « آلبا» به رشد خود ادامه دهد و ونزویلا برغم حمله متقابل امپریالیسم امریکای شمالی و الیگارشی ونزویلا بتواند به راه خود ادامه دهـد. اگر فرض کنیم روند انقلاب در ونزویلا قطع شود، «آلبا» و روند یکپارچگی هم از بین خواهد رفت. و این ضربه بسیار سنگینی برای امریکا ی لاتین و جهان خواهد بود.

یونگه ولت:  در سالهای گذشته، بویژه پس از درگذشت هوگو چاوز رییس جمهور ونزویلا ، چنین بنظر می رسید که روند انقلاب شتاب خود را از دست داده است، این تصور درست است؟

مارتینز: فراموش نکنیم این روند انقلابی در آغاز خواهان تغییر نظام نبود. ونزویلا همواره از امکاناتی برای کشور بهره می گیرد که در درون نظام سرمایه داری است و همچنین در عرصه هایی دست به اصلاحات زد که مردم بشدت از آن در رنج بودند. ولی ونزویلا و همچنین دیگر کشورها در آغاز اندیشه های راه جویانه هستند که این روند را چطور می توان به روند ساختن سوسیالیزم هدایت کرد. برخی آن را سوسیالیسم قرن بیست و یکم می نامند، ما آنرا سوسیالیزم در قرن های بیستم و بیست و یکم می نامیم.

بنظر من رشد قدرت اپوزیسیون و افزایش تضادها در جامعه ونزویلا در درجه اول ناشی از حمله متقابل امپریالیسم است. یک استراتیژی امپریالیسم امریکای شمالی که منحصر به مقابله با کشورهای امریکای لاتین هم نیست بلکه استراتژی جهانی آنست که ما آن را «شیوه های جنگ غیرمتعارفی» می نامیم.

۱- آفریدن شیوه ای برای تخریب ایدیولوژیک

۲- بدست آوردن نفوذ سیاسی است،

۳- ایجاد بی ثباتی است.

۴- هدایت جامعه بسوی افراط گرایی

۵- تغییر رژیم

با این استراتیژی چنین بنظر می رسد که امریکا بیرون از این جریانات قرار دارد. وقتی توده ها در ونزویلا علیه دولت بپا می خیزند چنین بنظر می رسد که این روندی است بدون دخالت خارجی. ولی واقعیت درست عکس این است. در این کشمکش امریکا ناپیدا است اما در واقع برنامه ای پیاده می شود که آنها برای مقابله با انقلاب تدارک دیده اند.

در حال حاضر امریکا تلاش می کند با سوق دادن توجه به وضع مشکلات اقتصادی کوبا تخریب ایدیولوژیک – سیاسی را تشدید کند. امریکا می کوشد تا با اعزام افرادی از امریکای شمالی و امریکای لاتین، رهبران جوانی پرورش دهـد که به مخالفت با مناسبات حاکم بر کوبا بپردازند و برخلاف خواست مردم کوبا مناسبات قدرت را تغییر دهند. این یک استراتیژی علیه ماست، علیه ونزویلاست و علیه کشورهای امریکای لاتین است.

یونگه ولت:  فکر می کنید دولت های امریکای لاتین به پاسخ درست برای مقابله با این استراتیژی دست یافته اند؟

مارتینز: من فکر می کنم که دول امریکای لاتین و بویژه نیروهای مترقی که با آنها همپیمان هستند دقیقا می دانند که داشتن یک استراتیژی برای مقابله با این سیاست امریکا و مقابله با راستگرایان بسیار ضروری است . ثانیا باید شرایط را برای توسعه اقتصاد و برنامه های اجتماعی باز هم بهبود بخشند. سوم آن که باید واقعاً خواستار یکپارچگی امریکای لاتین گردند. در این حالت است که می تواند یک جبهه مقاومت در برابر عملیات غرب بوجود آید.

 ر.نافعی/ هفته

بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۲ـ ۳۰۰۹