شاهزاده رویاهای سعودی

« کارنامه ولیعهد عربستان در دو سال گذشته پر از اقدامات جاه‌ طلبانه و غافلگیرانه بوده است: عملیات توفان قاطعیت (جنگ یمن)، طرح انزوای قطر، اعطای حق راننده گی به زنان و اجازه صدور فتوا به آنها، پخش آواز‌ ام کلثوم از تلویزیون دولتی، شکستن تابوی همدستی با اسراییل، بازداشت جمعی از شاهزاده‌ها، مقامات حکومتی و صاحبان سرمایه به جرم فساد و پول ‌شویی و در نهایت درام استعفای حریری.»

عربستان جدیدی متولد شده، عربستانی که دیگر وهابیت به ساده گی کلید فهم آن نیست، و ولایتعهدی درآن جایگاه و تشخصی نهادی پیدا کرده است: عربستان محمد بن ‌سلمان که از بالا و با شتاب  سرسام ‌آور در حال به‌ روزشدن است. حالا دیگر هیچ‌ کس نمی ‌تواند اقتدار او را انکار کند، نه در خارج عربستان و نه در داخل پادشاهی آل‌ سعود. سخن از شاهزاده‌ای است که امروز آوازه‌اش از پادشاه بیشتر است، جوان‌ ترین وزیر دفاع جهان: محمد بن‌ سلمان، که با حفظ سمت در وزارت دفاع در ۲۱ جون ۲۰۱۶ ترسایی به ولیعهدی عربستان سعودی برگزیده شد. او کیست؟ و چه رویایی در سر دارد؟
از اوایل سال ۲۰۱۵ ترسایی که این شاهزاده سعودی وارد بازی قدرت در پادشاهی آل‌ سعود شد، تاریخ عربستان سرعت و شتاب بی‌ سابقه‌ای یافته است. با کلید زدن یک انقلاب اجتماعی، با به‌چالش ‌کشیدن اقتدار مذهبی و تصفیه رقبای سیاسی، از هم ‌اکنون نام محمد بن‌ سلمان به نقطه‌‌ عطفی در تاریخ عربستان بدل شده است. پس از فرزند سلمان، عربستان دیگر همان کشوری نیست که پیش از او وجود داشت.
قبل از هر چیز، در این عربستان جدید، دیگر این وهابیت نیست که محتوا و جهت رفتار سیاسی حاکم را تعیین یا دست ‌کم کادربندی می ‌کند. اکنون کلیت دستگاه مذهبی در عربستان به نفع نظام قدرت و تصمیمات آن به حالت تعلیق درآمده است. اگر در دهه ۹۰ ترسایی، مفتی اعظم عربستان، شیخ عبدالعزیز ابن باز، راننده گی زنان را منشا « آشکار بسیاری از شرها و گناهان » و عملی « بدون شک » ممنوع و غیرمجازمی ‌دانست، حالا دبیرخانه شورای علمای اعظم این کشور - نهادی که در رأاس آن مفتی اعظم امروز عربستان عبدالعزیز آل شیخ قرار دارد - در بیانیه‌ ای از پادشاه به خاطر پرده ‌برداشتن از مفاسد و شرهای ناشی از عدم راننده گی زنان تشکر می ‌کند. بله، این سیمای جدید عربستان است: عربستانی که در آن تابعیت علمای عظام از تصمیمات سیاسی حاکم به موضوع ریشخند در شبکه‌ های اجتماعی بدل شده است.
عربستان کشوری جوان و ۷۰ درصد جمعیت آن زیر ۳۰ سال است. ولیعهد ۳۲ ساله این کشور درصدد ایجاد فضاهای کار و سرگرمی و تبدیل عربستان به مملکتی است که برای جوانان معمولی نیز قابل زیستن باشد. محمد بن‌ سلمان اگرچه جایگاه و مقام خود را مدیون خون سلطنتی است، اما سرمایه اجتماعی‌اش را نزد همین جوانان جست ‌و جو می ‌کند؛ نزد اکثریت خاموشی که نه اعتقاد راسخی به اسلام دارند و نه به گروه‌های نخبه و ثروتمند جامعه تعلق دارند و زمان تهی و ملال ‌آور خود را در سرزنده ‌ترین حالت با راننده گی جنون ‌آمیز در صحرا و با « تفحیط و هجوله » یا به‌اصطلاح خشونت و تروریسم خیابانی تاب می ‌آورند. این جوانان برای توصیف وضعیت خود امروز اصطلاحی به کار می ‌برند که هم‌ زمان به معنای «خلأ» و « ملال» اجتماعی و حتا « خشم و جنونی » است که این تهی ‌بوده گی زنده گی به بار می‌آورد: اصطلاح «طفش» که ریشه لغوی آن فعلی است به معنای آخرین دست‌ وپازدن‌های قبل از غرق‌ شدن است.
حالا درعربستان سخت گیری‌ ها نسبت به موسیقی کمتر شده است. اهمیت این موضوع به‌ ویژه از آن جهت است که وضعیت موسیقی سنجه‌ای مناسب برای اندازه ‌گیری شیزوفرنی حاکم بر پادشاهی آل‌ سعود و ترس مقامات سنتی آن از پاره‌ شدن تاروپود  سنتی جامعه است. در فبروری گذشته، کنسرتی در جده برگزار شد که اگرچه تنها مردان اجازه ورود به آن را داشتند، اما نفس این رویداد در ۲۴ سال گذشته بی‌سابقه بود.
شاهزاده غیرمترقبه
بله، تصویری که امروز از عربستان به جهان مخابره می‌ شود، دیگر به ساده گی تصویر کلیشه ‌ای کشوری با ثروت ‌های باد آورده نفتی و مکان‌ های مقدس نیست که سلفیزم و تروریزم را به منطقه صادر می ‌کند. عربستان اکنون با محمد بن‌ سلمان، سرزمین اتفاق ‌های غیرمنتظره است.  کارنامه ولیعهد عربستان در دو سال گذشته پر از اقدامات جاه‌ طلبانه و غافلگیرانه بوده است: عملیات توفان قاطعیت (جنگ یمن)، طرح انزوای قطر، اعطای حق راننده گی به زنان و اجازه صدور فتوا به آنها، پخش آواز‌ ام کلثوم از تلویزیون دولتی، شکستن تابوی همدستی با اسراییل، بازداشت جمعی از شاهزاده‌ها، مقامات حکومتی و صاحبان سرمایه به جرم فساد و پول ‌شویی و در نهایت درام استعفای حریری.
بزرگ‌ ترین سلاح ولیعهد عربستان در برابر دشمنان خارجی و رقبای داخلی ‌اش همین « غافلگیری » بوده است. ماجرای استعفای سعد حریری به حدی غیرمنتظره بود که بسیاری از رسانه‌ ها، به شایعه دستگیری و حصر حریری در عربستان متوسل شدند و روی آن مانور دادند.
صحنه‌ پرداز رویدادهای غیرمنتظره ماه گذشته در ریاض کسی جز محمد بن‌ سلمان نبود، امیر جاه‌ طلبی که سعد حریری پس از استعفا او را « برادر » خود خواند. ولیعهد عربستان امروز در دوران نضج ملی ‌گرایی عرب و افول قدرت اخوان المسلمین، « برادر بزرگ » تمام اعراب سنی منطقه است. غافلگیری اما همواره شمشیری دولبه است و هر بمبی ممکن است در دستان سازنده ‌اش منفجر شود. شتاب ‌زده گی، جاه ‌طلبی و ماجراجویی ترکیب انفجاری خطرناکی است و طرح‌ ها و اقدامات بن‌ سلمان همه گی شامل این سه ماده‌اند، از جمله ماجرای دستگیری ولید بن طلال، ‌میلیاردر سعودی و شاهزاده متعب، فرمانده گارد ملی و پسر ملک عبدالله شاه مرحوم و صدها شخصیت بانفوذ سلطنتی دیگر.
اما در داخل کشور، او تعادل میان خانواده سلطنتی و مفتیان وهابیت و مصالحه میان پادشاه و دربار را برهم زده و همین ممکن است باعث تضعیف خاندان آل‌ سعود شود و در درازمدت به ضرر خود او به پایان رسد. در خارج کشور تا همین ‌جا نیز جنگ یمن، هزینه بسیاری برای عربستان داشته است و همه می ‌ترسند امیر جاه ‌طلب عربستان پس از ماجرای حریری، جنگ تازه‌ای را در منطقه آغاز کند. آنچه مشخص است، اینکه فهرست دشمنان او، از درون قصر تا بیرون شبه‌ جزیره، طولانی است و در مقابل، او نیز آماده انجام هر کاری برای نابود کردن دشمنانش است. این معادله نوید اتفاقات خطرناکی را می‌ دهد./شرق

 بامداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۱۷ـ ۰۴۱۲

تدارک برای کنگره

داکتر آرین

حزب متحد ملی ترقی مردم افغانستان ، برای برگذاری کنگره خود آماده گی می گیرد. حرکت حزب بسوی تدویر کنگره فقط ناشی از رعایت قوانین اساسنامه نیست، بلکه شرایط نوین و مشخص اجتماعی- سیاسی و سازمانی که حزب و میهن ما در این برهه ای تاریخی قرار دارد این امر را به ضرورت مبدل کرده است، مسایل مربوط به چگونگی برخورد حزب در رابطه به قدرت سیاسی، خط مشی سیاسی حزب و تعیین وظایف مبرم  و سازمانی در شرایط کنونی، بررسی مساله صلح و امنیت، تروریزم از جمع مسایل مهم  و مطرح درکنگره حزب خواهد بود.نگارنده در این نوشته کوشش خواهم کرد تا  بالای اهمیت  و ضرورت تدویر کنگره حزب  و نقش اصول و نورم های زنده گی حزبی به طور خلص و ساده روشنی اندازم.

کنگره حزب متحد ملی ترقی مردم افغانستان تکانه ای نوین در اوضاع سیاسی و اجتماعی  و سیستم سیاسی کشور ما می باشد و چنان حزبی را  پی ریزی می کند که از پایه های استوار و ساختار مستحکمی برخوردار باشد، که نه طوفان زمان و نه تهاجمات ارتجاع آنرا به لرزه درآورد. اگرچه حزبی که بوجود می آید دارای اسم، پرچم، سمبول، اساسنامه و برنامه، اندیشه و ساختار متفاوت از حال حاضرخواهد داشت و دارای تشکیلات مدرن و نوین می باشد، اما ریشه های آنرا باید در ژرفای گذشته های دور جست و جو کرد، این حزب بشکل نوین فعالیت کرده و مطابق به شرایط زمان ادامه دهنده پیکارها و دستاوردهای میهن پرستان و انقلابیون یک نسل فداکار و پیکارگر گذشته خواهد بود.

وظیفه  کنگره تعیین سیاست حزب و اصول نورم های زنده گی حزبی و سازمانی می باشد، زیرا بدون داشتن یک استراتیژی روشن و اصول ساختاری و تشکیلاتی حزبی، حزب نمی تواند به مثابه یک ارگانیزم زنده و فعال در جامعه وجود داشته باشد و تنها حزبی که  دارای برنامه سیاسی و اصول و نورم های زنده گی حزبی است میتواند قدرت رزمنده گی اعضای حزب و وحدت عمل، اندیشه  و سازمانی آنها را تضمین نماید.

اهمیت سازمانی و تشکیلاتی کنگره حزب متحد ملی ترقی مردم افغانستان در آن است که چند حزب سیاسی بعد از فایق آمدن و حل جهات متفاوت برخوردهای تاکتیکی نسبت به مسایل سیاسی و سازمانی، برای نخستین بار جهت مبارزه در راه یک هدف مشترک که بیانگر منافع تمام مردم افغانستان می باشد با وحدت عمل، اندیشه  و وحدت سازمانی  برای دست یافتن به اهداف مشترک خویش و تحکیم پایگاه حزب در جامعه کنگره حزب را تدویر می نماید، در این کنگره که بازتابی از قانونمندی های تحول اجتماعی جامعه  و ضرورت دوران تاریخی ما است، علاوه بر مهمانان، نماینده گان حزب از تمام واحدهای اولیه حزبی طی کنفرانس های شوراهای ولایتی، ولسوالی، شهر و ناحیه وی مطابق به "طرزالعمل تدویر جلسات و کنفرانس های حزبی، نورم نماینده گی و شیوه انتخاب نماینده گان به کنگره حزب متحد ملی ترقی مردم افغانستان" مورخ ۴ عقرب ۱۳۹۶ ، انتخاب و حضور خواهند داشت، این یک دست آورد بزرگ است.   

ضرورت تدویر کنگره برخاسته از خواست ها و حقیقت های زمان ماست، زمانی که بر تفرقه چیره شده و امید به پیروزی های برگشت ناپذیر را داریم، زمانی که حزب متحد ملی ترقی مردم افغانستان در سطح ملی یک دوره از مبارزات خود را در یک شرایط مشخص تاریخی پراز فراز و نشیب پشت سر نهاده است و حزب  داخل دوره تازه ای از تاریخ خویش می گردد و بلاخره زمانی که در سطح بین المللی حزب باید داخل مرحله جدیدی از مناسبات جهانی شود، که درک درست از مناسبات قدرت در جهان و شرایط نوین جهانی و موضعگیری های تازه در منطقه، ظهور قدرت های جدید در صحنه بین المللی، فعالیت حلقه های زنجیری تروریزم بین المللی و مافیای جهانی در افغانستان، اینها همه و همه از دلایل است که بر ضرورت و تدارک کنگره تاکید می کند.

بزرگترین مشکل که کنگره حزب متحد ملی ترقی مردم افغانستان به آن بر خواهد خورد مسله انتخاب ایدیولوژی است، که چگونه برنامه عمل و مشی سیاسی حزب را مطابق به شرایط زمان و مبرا از جهات جانبدارانه ایدیولوژی های امپریالیستی و سوسیالیستی تدوین و تنظیم می نماید، تاکید می نمایم جهات و عناصر جانبدار این دو جهانبینی نه تمام جهات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آنها، زیرا این دو جهانبینی، جهان و جامعه را بطور علمی مورد مطالعه قرار داده و آخرین حرف علم را می زنند و دارای عالی ترین فرهنگ در جوامع بشری اند. به این ترتیب تدوین خط مشی سیاسی  حزب متحد ملی ترقی مردم افغا نستان  برای دفاع از منافع تمام مردم افغانستان و تعیین سیاست و سمتگیری علمی و عملی در بخش های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی  برای گذار به یک جامعه انسانی از وظایف مبرم کنگره می باشد،  این کاردشوار ولی امکان پذیر است.

 طوریکه در فوق گفتم، سودمند میدانم تا بالای اصول و نورم های زنده گی حزبی که تنها کنگره حزب صلاحیت تصویب آنرا دارد بصورت ساده و خلص روشنی بیندازم.

 اگرچه دیرگاهیست مباحث مربوط به تشکیلات و ساختار های حزبی از اندکی تغییرات تخنیکی  و یک سلسله تحولات کمی در این و یا آن ماده ای اساسنامه فراتر نرفته، اما برای اعضای جوان حزب دانستن و داشتن تصور از آن ضروری و مفید است.

اصول و نورم های زنده گی حزبی که ارتباط به ساختمان حزب داشته  و وابسته به حیات تشکیلاتی آن می باشد در میان سازمان های مختلف حزبی از هم متفاوت است، اما تشکیلات و ساختارهای که  بیشتر از یک قرن در اسناد حزبی، احزاب چپ و مترقی مانند اساسنامه و برنامه این احزاب منعکس شده است شامل اصول، نورم ها و بنیاد های زیرین می باشد:

۱- اصول یا بنیاد ساختمان حزبی: ساختار تشکیلاتی احزاب مترقی  و چپ بر اصل مرکزیت دموکراتیک  و اصل رهبری جمعی ؛ و مسوولیت فردی استوار بوده است، دراین ساختار ارگان های رهبری کننده حزبی به شکل ذیل برجسته گردیده است:

- کنگره حزب: کنگره عالی ترین مقام در احزاب مترقی و چپ است، که متشکل از نماینده گان انتخابی کنفرانس های حزبی می باشد، در شرایط عادی کنگره حزب هر سه سال یکبار دایر می گردد، اما در صورت لزوم بطور فوق العاده بر اساس تصمیم کمیته مرکزی زود و یا دیر تر از موعد معینه تدویر آن صورت گرفته میتواند، کنگره فوق العاده حزب از طرف کمیته مرکزی و یا در اثر پیشنهاد دو ثلث اعضای حزب دعوت می گردد. تعداد نماینده گان کنگره حزب و نورم نماینده گان سازمانهای حزبی در کنگره توسط کمیته مرکزی تعیین می گردد.

 اهمیت کنگره در ماهیت، مضمون،  وظایف و فیصله های آن است که بصورت نهایی در اساسنامه و برنامه حزب و خط مشی سیاسی آن فورمولبندی می گردد.

صلاحیت های کنگره - استماع گزارش کمیته مرکزی و کمسیون های کمیته مرکزی و تعیین تعداد اعضای کمیته مرکزی و اعضای کمیسیون های کمیته مرکزی، تجدید نظر، تعدیل، تغییر و تصویب برنامه و اساسنامه حزب، تعیین مشی حزب در عرصه سیاست داخلی و خارجی می باشد.

- کمیته مرکزی: کمیته مرکزی بعد از کنگره عالیترین مقام حزب است و در فاصله بین دو کنگره تمام فعالیتهای سیاسی، سازمانی و تشکیلاتی اورگانها و سازمانهای حزبی را رهبری می کند، کادر های رهبری را تشخیص و تعیین مینماید. کیمیته مرکزی سیاست حزب را از طریق اعضای حزب پیاده نموده و مسوولین جراید، سایت ها، رادیو و تلویزنهای حزب را تعیین کرده و امور مالی حزب را تنظیم  و کنترول می نماید. اعضای اصلی و علی البدل کمیته مرکزی از میان شایسته ترین اعضای حزب در نتیجه رای گیری علنی، با رای دوثلث آرا  انتخاب می شود. کمیته مرکزی در برابر کنگره حزب مسوول و پاسخ دهنده می باشد.

- پلینوم کمیته مرکزی: جلسه بزرگی است که در آن اعضای اصلی و علل البدل کمیته مرکزی حزب اشتراک می کنند، این جلسات نوبتی بوده و مطابق به تقسیم اوقات و گاه گاهی بصورت فوق العاده نیز دایر می گردد، در پلینوم های کمیته مرکزی حزب مسایل حاد، حیاتی و مهم سیاسی مورد بحث قرار می گیرد، همچنان از تطبیق رهنمودها، فیصله ها و چگونگی فعالیت های حزبی گذارش گرفته و فیصله ها و تصامیم جدید را به تصویب میرسانند، در بعضی موارد عده ای از کادرها و مسوولین بخشهای مختلف حزبی در این جلسات دعوت شده و اشتراک می نمایند که چنین جلسات را جلسه وسیع پلینوم کمیته مرکزی می گویند.

- کنفرانس سراسری: کنفرانس گرد هم آیی مجمع نماینده گان سازمانهای حزبی است که در فاصله بین کنگره های حزب تشکیل می شود، کنفرانس سراسری حزب زمانی دایر می گردد که در برابر حزب و جنبش مسایل ویژه و مهم قرار داشته باشد، کنفرانس سراسری بعد از کنگره حزب عالی ترین مقام حزبی محسوب می شود.

- بیروی سیاسی: بیروی سیاسی در فاصله بین جلسات کمیته مرکزی تمام فعالیت های مربوط به امور حزب را رهبری مینماید. کمیته مرکزی اعضای بیروی سیاسی و منشی عمومی حزب را که عضو بیروی سیاسی و عضو دارالانشای حزب است انتخاب می نماید. بیروی سیاسی حزب در برابر کمیته مرکزی مسوول می باشد.

- دارالانشا کمیته مرکزی: دارالانشای کمیته مرکزی حزب امور جاری حزب را رهبری و تنظیم مینماید، از انتخاب و تشخیص پرسونل و کادرهای رهبری مراقبت میکند، اشکال و طرق اجرای تصامیم عالی ترین مقامات حزبی را تعیین و از اجرای آن کنترول می نماید و در برابر بیروی سیاسی مسوول می باشد.

- شعبات و کمیسیونهای کمیته مرکزی حزب: کمیته مرکزی حزب برای تنظیم، ترویج و تحقق تصامیم حزب و کنترول از اجرای آن، شعبات و کمیسیونهای لازم کمیته مرکزی را تشکیل می دهد، شعبات و کمیسیونهای کمیته مرکزی حزب تحت رهبری دارالانشای کمیته مرکزی کار و فعالیت می نماید. مسوولین شعبات و کمسیون های کمیته مرکزی حزب در پلینوم کمیته مرکزی تایید می گردد.

- سازمانهای حزبی: سازمانهای حزبی بدنه ای اساسی حزب اند که جهت پیاده نمودن سیاست حزب و اجرای تصامیم و دستورالعمل های کمیته مرکزی و مقامات رهبری حزب تاسیس می شوند، این سازمانها شامل شوراهای ولایتی، شهری، ولسوالی، علاقه داری، ناحیوی، شورا های سازمانهای اولیه و گروپهای حزبی می شود. وظایف این سازمانها در اساسنامه و دیگر اسناد حزبی درج است.

۲- بنیاد یا اصول تشکیلاتی حزب:

این اصول بر اساس رهبری جمعی مسوولیت فردی و سنترالیزم دموکراتیک استوار است:

الف - این اصل از لحاظ ساختمان درونی خود مرکب از سه بخش است: رهبری، کادرها و صفوف حزبی، این سه بخش اساسی دارای ارتباط محکم و ناگسستنی می باشد و در حل و فصل مسایل مربوط به حزب فعالانه و آگاهانه به اساس نورمهای اساسنامه و برنامه حزب سهم می گیرند و هر بخش دارای وظایف متفاوت اند.

رهبری:

رهبری مغز متفکر حزب و نیروی هدایت کننده در جاده پر از پیچ و خم مبارزه است، رهبری حزب دورنمای مبارزه را روشن و سیاست داخلی و خارجی حزب را با عمل مبتکرانه، با استحکام  و استواری، با نرمش و قاطعیت، با قدرت و انعطاف گام به گام پیش برده و  حزب را برای رسیدن به قلعه های پیروزی رهنمایی می کند. رهبری حزب که با اساسنامه و برنامه حزب مجهز است وظیفه دارد تا این اصول و نورمهای حزبی را به طور خلاق در عمل پیاده نموده و در شرایط مختلف انطباق بدهد.

کادرها: کادرها نیروی اساسی و گرداننده گان سیاست حزب اند، کادرها از میان با تجربه ترین و آگاه ترین اعضای حزب انتخاب می شوند. کادرها در تربیه اعضای حزب و آماده ساختن آنان برای مبارزات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی موظف و نقش مهم را ایفا مینمایند. کادرها اعضای حزب را با روحیه صداقت و میهن پرسیتی تربیه نموده با دانش نوین و ایدیولوژی های انساندوستانه مجهز کرده و برای سهم گیری در تحولات سیاسی و اجتماعی آنان را پرورش می دهند.

صفوف حزبی: صفوف حزب از آگاه ترین و پیشرو ترین و ستوده ترین افراد جامعه تشکیل گردیده که بشکل داوطلبانه اساسنامه و برنامه حزب را پذیرفته اند و در یکی از سازمانها اولیه حزبی تنظیم و جهت تطبیق، ترویج و تبلیغ تصامیم، فیصله ها و اهداف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حزب فعالانه سهم می گیرند. صفوف حزب پیکر اساسی حزب و ارتباط مسقیم آنرا با توده های میلیونی تنظیم و تحکیم می بخشد.

ب - سنترالیزم دموکراتیک: سنترالیزم دموکراتیک اصل عمده تشکیلاتی احزاب چپ و مترقی است. این اصل  اساسی از دو کلمه تشکیل شده است سنترالیزم یعنی مرکزیت و دموکراتیک یعنی دموکراسی، این بنیاد سازمانی که در اساسنامه حزب تصریح شده بشکل طبعی مبدا « مرکزیت » را با مبدا « دموکراسی »  پیوند داده و ضرورت این اصل تشکیلاتی را تاکید می نماید، زیرا تصور یک حزب چپ، مترقی، متشکل، متحد و میهن پرست بدون مرکزیت و دموکراسی غیر ممکن بوده و اگر چنین باشد سازمانی است باطل و مبارزه ای است عبث. مرکزیت موجد انضباط واحد و یکسان در حزب برای همه گان است و دموکراسی - آزادی طرح ها، دفاع از حق و حقوق اعضا، انتقاد آزاد و مبارزه درون حزبی می باشد.نظر به شرایط گاه گاهی یکی از این دو قطب در مواقع خاص بیشتر و کمتر می گردد، اما حفظ تعادل میان سنترالیزم و دموکراسی باعث تکامل و پیشرفت و اداره و رهبری عالی حزبی گردیده  و تنها با مراعات نمودن همین اصل میتوان حزب پیکارجو، منظم با دسپلین عالی و متحد را پدید آورد.

۳ - وحدت سازمانی و سیاسی حزب: حزب به مثابه یک سازمان سیاسی - اجتماعی متشکل از بخش پیشرو و آگاه تمام طبقات و اقشار جامعه است که به میل و اراده خود بخاطر تحقق و پیاده نمودن آرمانها و اهداف حزب مبارزه می نمایند، اعضای حزب دارای اندیشه و تفکر مشترک، اساسنامه و برنامه مشترک اند. وحدت سیاسی - سازمانی از مسائل مبرم و مهم احزاب سیاسی چپ و مترقی است، بدون داشتن وحدت سیاسی و سازمانی حزب نمی تواند انگیزه و محور وحدت اراده و عمل اعضای حزب باشد، و نمی شود توده ها را بدور حزب  بسیج کرد. شرط مهم ایفای نقش پیشاهنگ و رهبری کننده حزب وحدت  سیاسی و سازمانی آن است، این اصل باید بشکل ارگانیک و در یک تناسب پیاده و عملی گردد. نه تنها داشتن سیاست اصولی و واقع بینانه ای سیاسی برای یک حزب پیشرو و رزمنده ضروری است، بلکه داشتن سیاست و مشی اصولی و واقع بینانه ای سازمانی نیز به همان تناسب ضرور می باشد هر زمانی که احزاب مشی درست سیاسی و سازمانی را تعقیب نموده و فعالیت های خود را بر پایه ای چنین مشی استوار نموده اند به پیروزی ها و دستاوردهای بزرگی رسیده اند و اگر عکس آن بوده است هیچ ثمره ای جز شکست مکرر بدست نیاورده اند، به این ترتیب اصل پیوند دادن کار سیاسی و سازمانی برای حزب دارای اصالت، اولویت، قابل توجه و از اهمیت بزرگ برخوردار است.

گفتنی است که نکات مهم و اساسی دیگری هم است که مربوط به اصول و نورم های زنده گی حزبی احزاب چپ و مترقی می شود مانند: انظباط حزبی و دموکراسی، انتقاد و انتقاد از خود، معیارهای اخلاقی، حقوقی و جمع گرایی، حقوق و وظایف اعضای حزب و... که از حوصله این نوشته خارج می باشد.

رفقا!

راه که در پیش رو داریم، مانند گذشته با دشواری های فراوان توام است، ولی بدون تردید آینده درخشان به انتظار ماست، زیرا آیده آلهای حزب ما انسانی و مبارزات اجتماعی و سیاسی ما نه بر تصورات مجرد، بلکه بر واقعیات عیان و تجارب درخشان تاریخی مبتنی می باشد، ما بپا بر می خیزیم، ما درکنار مردم و همراه با مردم، میهن و مردم خویش را نجات می دهیم. به گفته شاعر بزرگ:

با نور آفتاب، با گذشت سالها

بروی ریشه اش روید نهالها

گل آورد به بار

باز آید بهار

گر سنگری شکست

رزمی که بود هست...

درتدویر کنگره موفق و پیروز باشید.

ماخذ:

کتاب درسی، اساسات دانش سیاسی، برای سیستم آموزش حزبی

تحت نظر: داکتر عبدالرحیم

مولفین:

پوهنیار صنعت الله بسام

داوود اسد

لعل محمد اکبری

نجیب زمر

محمد صادق

کابل میزان ۱۳۶۶

چاپ موسسه نشراتی حزب دموکراتیک خلق افغانستان.

- مشوره میتودیک: پیرامون آموزش اسناد دومین کنفرانس سراسری ح.د.خ.ا

شعبه تبلیغ و فرهنگ کمیته مرکزی ح.د.خ.ا

کابل عقرب ۱۳۶۶

 - اسناد کنفرانس سراسری حزب دموکراتیک خلق افغانستان.

مطبعه حزبی

کابل میزان ۱۳۶۶

شعر از شاعر بزرگ ایران و مبارز حزب توده، ژاله.

  بامداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۱۷ـ ۲۴۱۱

٢٥ نوامبر مبارزه عليه خشونت زنان 

از سال 1981 25 نوامبر به عنوان روز جهانی رفع خشونت علیه زنان  برگزیده شده است. این روز برای یادآوری عزم همگانی برای مبارزه با خشونت علیه زنان انتخاب شده است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۱۷ اکتبر ۱۹۹۹ نامگذاری این روز را به عنوان روزی جهانی تصویب کرد.

این تاریخ به خاطر قتل وحشیانه سه خواهر میرابال، فعالان سیاسی اهل جمهوری دومینیکن امريكا انتخاب شده است.

خشونت تنها كتك زدن ، سياهى چشم ، كبودى بدن ، مو كندن سر نيست 

بلكه خشونت  صدمه رساندن به مغز و نابودكردن احساس درونى انسان است 

گر چه كه خشونت در بين انسان ها در جهان به انواع مختلف وجود دارد ولى خشونت عليه زنان با سختترين شكل خود در كشور هاى عقب مانده و سنتى بنابر عوامل مختلف بيشتر است از انجمله در كشور ما 

با توجه به سنت و  نا توانى هاى زنان در ادوار تاريخ خشونت بار كشور جا دارد كه تأثيرات سنت و تجارب زنان از نسل هاى گذشته كه توسط شان خشونت عليه زنان به نسل هاى بعدى انتقال ياقته است نكاتى چند را به بحث مى گيرم 

زنان و دختران ما كه از قانون برابرى در جامعه سنتى محروم  بودند  و خواسته يا نا خواست بايد با قبول سنت جامعه و با نصيحت هاى مادر كلان ها و يا بزرگان هميشه توجه داشته و به آدامه زنده گى  پرداخته اند 

مادر كلان ها مى گفتند فرزندم شوهر سايه خدا است بايد به او احترام كرد . 

وقتى او استاده شد بايد تو هم استاده باشى.  

اگر بر تو توهين كرد دندان را به دندان بچسپان 

ويا زير دندانت كاغذ كلوله را بگير تا موقع جواب دادن دهن ات بسته باشد ، وقتى دستشوى مى رود ،أب دست برايش بده 

وقتى بتو فاحشه خطاب مى كند بايد تحمل كنى و با او محبت كن   و فراموش  كن  زيرا او مرد است 

مردان  حرف بد و بد خوى دارند

اگر لت وسيلى زد به كسى حرف نزن زيرا ابرو شوهر و خانواده ات از بين مى رود 

بى بى هاى مسلمان  ما همه اينروز ها را داشته اند 

وانان با اين روش داراى  فرزندان  شاد و خانواده  هاى با ابرو بوده اند

ولى مادر كلان يكبار هم نگفت كه مردان هم به زنان خود بايد احترام كنند ، مردان از روابط عاشقانه و نامشروع دورى كنند  و به پيوند خود صادق بمانند ، مردان از نيش چشمان خود به زنان غير جلوگيرى كنند  ، مردان احترام به زنان خود داشته باشند و زنان را منحيث انسان و شريك زندگى اجازه تصميم گيرى در تمام امورات زنده گى بدهند، زيرا مادر كلان ها  خود با رنده گى دشوار خشونت بار دست وپنجه نرم نموده و سأل هاى دراز زنده گى  شان را با قبول سنت عقب مانده و خشونت  بار را پشت سر گذشتانده استند  و بارى هم بنام حيا  به دفاع از حق خود حركتى را انجام نداده  اند  و به نظرش مردان حق دارند انچه بخواهند انجام بدهند 

كه تعداد از دوشيزه گان ما با پيروى  از نصيحت هاى مادركلان هاو بزرگان به چنين زنده گى  اقارت بار تن در داده اند و مى دهند كه جهنم اين دنيا را ازمايش مى كنند و مانند كالبد ها و گودى هاى كوكى و بيجان  به زندگى ادامه مى دهند كه اعتراض و داد خواهى را بى مفهوم مى دانند حتى تعدادى از زنان روشنفكر  

و تعدادى هم با از دست دادن اعضاى بدن ، معلوليت  ، خود سوزى ، و سنگسار ، اعتياد به مواد مخدر تا قتل و معلوليت كه مثال هاى بيشتر از شهادت خشونت بار فرخنده در كابل تا كشته شدن شراره در المان ، سنگسار رخشانه در ولايت غور ،گوش بينى بريدن زرينه در ولايت جوزجان خودكشى زهرا خاورى  در كابل ،خود سوزى زنان در ولايت هرات و هزاران تن ديگر خشونت را به ازمايش گرفته اند . 

ولى خوشبختانه نسل جديد أعم از زنان ًو مردان با اگاهى از جهان مدرن وتأمين عدالت اجتماعى با حفظ قوانين  منشور ملل متحد در مورد احترام به مقام انسان توجه بيشتر  داشته و قبول  حقوق  برابر در جامعه را در رده هاى بلند انسانيت و تامين عدالت اجتماعى در جهان مى دانند  كه ما شاهد  تعدادى از بانوان فعال در داخل وخارج كشور در عرسه هاى سياسى ،اجتماعى وفرهنگى كاركرد هاى چشمگير دارند استيم كه با كانديد شان در سمت هاى بلند دولتى ، ايجاد تلويزيون هاى زنان ، نشر مجلات و اخبار 

، ايجاد ويبسايت هاى انترنتى ،  ،ايجاد نهاد ها ،اتحاديه ها ،شورا ها با بسيج كتله وسيع زنان بيرق مبارزه عليه خشونت زنان را به اهتزاز در اورده اند و به موفقيت هاى نسبى هم در عرصه هاى مختلف با وجوديكه بسنده نيست نايل شده اند .

خشونت انواع مختلف دارد 

-تجاوز جنسی در بستر زناشویی

-تجاوز شوهر به همسر

-حملات جسمانی و کتک زدن

-به کار بردن الفاظ رکیک در رابطه با زنان

-نگاه به عنوان ابزار جنسی

-احساس مالکیت به زن

-خواهان نابرابری

موضوع بحث ما تجاوز جنسى در بستر زنا شويى 

زيرا  در مقاله زير عنوان (زنان افغانستان و خشونت سياه وسفيد ) خشونت عليه زنان در كشور بيشتر به بحث پرداخته شده است كه عزيزان مى توانند اين مقاله را در ويبسايت هاى انترنتى حقيقت ،مهروطن، بامداد ، ولايت لوگر ،مرواويد سبز و وغيره مرور نمايند

تجاوز جنسي در بستر زنا شويى !

از إنجايكه  احترام به انسان و حرمت به ان دور از جنسيت يكى از قوانين منشور ملل متحد شناخته شده كه بتمام دولت هاى جهان إبلاغ گرديده و نقض اين قوانين جرم  شناخته شده است 

با وجود ان هم  خشونت زنان در حوضه هاى مختلف 

اقتصادى ،اجتماعى ،فرهنگى و سياسى مطرح است 

ولى مختصر بحث را در مورد  مسله مطرح شده ادامه مى دهيم 

تجاوز جنسى در بستر زنا شوهرى:

 تجاوز بستر در گذشته منحيث جرم شناخته نمى شد 

زيرا زنان با عقد ازدواج به اين فرض يا فكر بودند كه 

مقاربت  جنسى شان به موافقه رسيده است 

ومجبور به هر خواست جنسى شوهر و در هر موقع كه مرد مى خواست منحيث وظيفه بايد پاسخگو باشند و مرد در برقرارى رابطه جنسى مقصر شناخته نمى شد ولى براى اولين بار در سال ١٩٧٥  قانون منع تجاوز زنا شويى در امريكا به تصويب رسيد 

و بر عقد ازدواج بر مقاربت جنسى توافق صورت گرفت

 كه تا ٢٠دسمبر سال  ١٩٩٣ ميلادى 

أعلاميه منع خشونت عليه زنان به تصويب مجمع عمومى سازمان ملل متحد رسيد 

و همچنان در سال ٢٠١١   (   ناوى  پيلاى ) سر كميسيار حقوق بشر نقض حقوق بشر زنان را با نقش باردارى و جنسيت أعلام كرد دستيباى تامين تضمين ًكنترول كامل زنان بربدن شان جهت تامين حقوق مساوى گام ارزنده 

ديگرى بود كه تعيين  زمان ،نحوه انتخاب فرد دلخواه براى ايجاد روابط جنسى و توليد مثل از   

اساسى ترين ملزومات زنده گى  سالم و شرافتمندانه زنان محسوب شد 

در جوامع سنتى زنان به دلايل مختلف مورد تجاوز و سوى استفاده تعدادى مردان قرار مى گيرند و از احساسات نيك زنان در مقابل فرزندان شان ، اسيب پذيرى أطفال ، حفظ ابرو  ، ضرورت و احتياجات اقتصادى ،ترس از قطع رابطه جنسى شوهر متجاوز   

و بعضا هم فشار هاى قانونى و اجتماعى ،سنت   كه زنان راه فرار ندارند و مجبور به قبول 

روابط جنسى با شوهران خود مى شوند واشك ها و درد ها را براى هميشه زنان از چشم ديگران پنهان مى دارند ولى وقتى انان متوجه شوند با چنين  روابط تن در ندهند اينجاست كه مشكلات خانوادگى بروز  مى كند اين عوامل است كه زنان جسم و روح شان خسته شده و از بين بروند و  شاكى و نا راضى از زندگى مشترك زنا شوهرى خود مى شوند

تعدادى مردان كه به تجاوز دست مى زنند 

ناشى از قوه فزيكى ،حسادت ها، نداشتن اعتماد به نفس ، عدم اگاهى از خواسته هاى زن و يا هم ناشى از مشكلات روانى مى باشد 

كه بايد اينگونه مردان به مشوره دهندگان خانواده و يا روانشناسان مراجعه نموده و يا جهت اگاهى بيشتر امروز امكانات مدرن انترنت با معلومات وسيعتر در مورد وجود دارد كه استفاده لازم نمايند

نهاد هاى زنان ،وزارت زنان ، فعالين مدنى زنان 

بايد جهت تصويب قانون  به قانون گزاران واشخاص مسئوول نظريات و پشنهادات سالم شان را آرائه دارند تا كسانيكه به نقص از اين قوانين  دست مى زنند به جزاى اعمال شان رسانده شود پندى باشد به ديگران.   

قابل ياد اورى مى دانم مبارزه زنان عليه خشونت 

در جهان

منجر  به رشد اقتصادى جهان ، تنزيل فقر ، و مبارز با مرض كشنده ايدز ، تامين صلح و عدالت اجتماعى در جامعه  گرديده است

 تمام نيرو هاى ازاديخواه ،ديموكرات ، فيمينيست ها ، أعم از زنان و مردان صفوف مبارزين را توسعه بخشيده و بيرق برابرى ،ازادى ، تامين عدالت اجتماعى و صلح سراسرى را در كشور  

به اهتزاز دراورند 

و اينك بيجا نخواهد بود كه در اين مقاله سروده ام را كه به  اعتراض عليه  سنگسار  رخشانه در ولايت غور كه در 06.02.2016  سروده بودم انتخاب وضميمه نمايم  .  

" ناله زن افغان در ذلت  و نا توانى" 

مرا بردند به كشتارى گناه بار 

مرا بردند به صحراى خاكسار 

هزاران تهمت ناسور كردند 

مرا در قبر زنده زنده گور كردند 

كشيدم ناله ها از ناتوانى

رسيد به اسمان و كهكشانى

 بنام دين مذهب كرد سنگسار

كجاست انصاف شان در مسلمانى

تو اى مرد كه پروردى از من 

با خون دل و درد در دامن من 
ولى نفرين دارم بر زمانه

 كه داده  تيغ  بر تو ظالمانه 

تا زنى  بر مادرت و خواهرت تيغ 

بكش اين مظلومان را خاينانه        

صداى چيغ و ناله تا اسمان ها 

زدى بر محرمت تيغ وحشيانه

كجاست قانون و اسلام و عدالت

كه  ريختى خون و كشتى قاتلانه  

خداوندا تو دانا و بينايى

بكن رحمى بر ما  تو مخلصانه

زرغونه "ولى " جرمنى 25.11.2017  

  بامداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۱۷ـ ۲۶۱۱

این مقاله بدون ویرایش بامداد به نشر رسید.

بیاد همسنگر دادخواه،  زنده نام داود شبرنگ

شخص  آزاده  پیُ مرگ  نمیرد   هرگز

گرزتن  رفت ولی  درقدم  جان باقیست

نام  همسنگر  آزاده  و  فر   هیخته  ما

ثبت تاریخ وطن چوماندگاران با قیست

عبدالوکیل کوچی

زنده نام محمد داود شبرنگ فرزند دگروال عبدالرحیم خان زادگاهش قریه ده بالای دره فرخشاه ولسوالی زیبای نجراب ولایت کاپیسا تاریخ تولد اش به اوایل دهه چهل خورشیدی تخمین می شود . محمد داود شبرنگ یکی از اعضای سابقه دار حزب دموکراتیک خلق افغانستان ، از فعالین جنبش ترقیخواهانه کشور واز پیشگامان مبارزه ترقی خواهی و از اساسگذاران هسته حزبی ولسوالی نجراب ولایت کاپیسا دوست وخدمتگذار مردم و از روشنفکران پرتب و تاب انقلابی و فعالین سیاسی وهمدوره وهمیاربنده نگارنده و از همسنگران آزادی خواهی قله های هندوکش بیدار بود. 

زنده یاد محمد داود شبرنگ در مراحل آغازین هسته گذاری کمیته حزبی ولسوالی کاپیسا از همکاران نزدیک محترم عبدالواحد فیضی وهمدوره های شان بود .

خوب بیاد دارم زمانی که بنده چهار سال و اندی پس از تاسیس حزب دموکراتیک خلق افغانستان در سال ۱۳۴۸ خورشیدی در ولسوالی نجراب منحیث معلم ودر بخش حزب  مسولیت با افتخار کمیته حزبی ولایتی کاپیسا را بعهده داشتم رفیق محمد داود شبرنگ منحیث همکار فعال و اکتیف کمیته حزبی ولسوالی نجراب شب وروز در تطبیق دساتیر و اهداف وطنپرستانه حزبی با خستگی ناپذیری وظایف شریفانه در میان مردم بخصوص جوانان را به پیش می برد .

رفیق زنده یاد محمد داود شبرنگ راه حزب و مبارزه آزادی خواهانه را برهنمایی برادر بزرگش عبدالواسع شهید یکی از فعالین حزبی و افسر مبارز قوای مسلح به پیش گرفته بود . هنوز چند سال معدود از تاسیس حزب نگذشته بود که  رفیق محمد داود شبرنگ در راه مبارزه ترقیخواهی سرنوشت خویش را با سرنوشت حزب ومردم اش یکی ساخت .

 رفیق داود شبرنگ که از میان توده ها برخاسته بود همواره در میان فرزندان رنج وغم ولسوالی بمنظور کار روشنگرانه وتنویر اذهان توده ها تا ده ها کیلومتر با پای پیاده بوظایف وطنپرستانه با عبور از کوه ها می شتافت . رفیق شبرنگ شخصیت چیزفهم ، انقلابی ، روشنفکر فرهیخته ، سخنور خوب ، وعالی ترین ترجمان آرمان های زحمتکشان کشور ومبلغ راستین اهداف والای حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود .

 رفیق داود شبرنگ انسان خوش برخورد ،مهربان ، دوست دهقانان و یار زحمتکشان بود. بیاد دارم که رفیق داود شبرنگ غذای شباروزی فامیل  خود را با بیچاره گان یتیمان ومظلومان ومحرومان تقسیم میکرد . رفیق داود شبرنگ با کارگران ودهقانان همکاری وهمیاری کرده درغم وشادی آنها شریک وسهیم و خانه محمد داود شبرنگ جایگاه کلیه اعضای حزبی ولسوالی نجراب بود .

زنده یاد محمد داود شبرنگ انسان باگذشت ، فروتن ، تحمل پذیرواز لحاظ شخصی بی توقع  بود .چنانچه پس از پیروزی قیام ثور که ولایت کاپیسا طی چند سالی صرفاً ساختار دولتی آن منحیث لوی ولسوالی بولایت پروان مرتبط بود .محترم محمد ابراهیم دهقان کادرهای ولایت کاپیسا را بمنظور تقرر در پستهای ولسوالی تقاضا نمود ، رفیق داود شبرنگ نخستین کسی بود مستحق وکاردان ، ولی هیچگاه به پیشنهاد تقررش بحیث ولسوال موافقه نکرد ه و رفیق دیگری را پیشنهاد نمود . رفیق زنده یاد محمد داود شبرنگ به پیروزی هاغره نم یشد  وبه شکست ها هرگز رنگ و رخ نمیباخت . زنده یاد محمد داود شبرنگ در زمان شرایط اختفای کارحزبی سیاسی نزدیک بدوسال هردو فامیل های ما دریک مکان زنده گی میکردیم . از همان سنگر رزمی وامکانات ایشان  همواره در راه تطبیق اهداف وطن خواهانه بقیمت جان خود میکوشید . بعد از مرحله نوین رفیق محمد داود شبرنگ مسولیت خطیر کاری را که حزب به عهده اش گذاشته بود با سربلندی وصداقت انجام میداد وپس از تحولات اخیر سیاسی که منجر به فروپاشی حزب ودولت ج د ا گردید رفیق زنده یاد محمد داود شبرنگ برغم شرایط ناگوار کشور،  سربکف در آغوش وطن ودرخدمت هموطنان فعالانه قرار داشت و درمقامات رهبری حزب متحد ملی ترقی مردم افغانستان ( عضو دارلانشا و بیروی اجراییه ) تا آخرین لحظه حیات بخاطر وطن ودر راه مردم وحزب محبوبش نفس می کشید . یادش گرامی، نامش جاودان و روحش شاد .

 بامداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۱۷ـ ۲۲۱۱