فرهنگی و اجتماعی

پیام تسلیت دارالانشای حزب آبادی افغانستان به مناسبت درگذشت زنده یاد رفیق داکتر ببرک ارغند

افغانستان- کابل
۳۱ اسد ۱۳۹۸

با درد و اندوه فراوان اطلاع حاصل نمودیم که شخصیت فرهیخته علمی و ادبی ،روشنگر دادخواه و یکی از پیشکسوتان جنبش دموکراتیک و ترقیخواه کشور رفیق داکتر ببرک ارغند ،جهان فانی را وداع گفته و به جاودانگی پیوسته اند .
انا لله و انا الیه راجعون
زنده یاد رفیق داکتر ببرک ارغند یکی از مبارزان راه عدالتخواهی و روشنگری در کشور بوده که سال های طولانی با قلم خویش دردها و رنج های مردم و میهن را در آثار و داستان های شان به تصویر کشیده و در راه شکوفایی و سربلندی وطن مبارزه نموده اند و از ایشان آثار گرانبهای ادبی به جا مانده است،که نبود ایشان ضایعه جبران ناپذیر در صف روشنگران و مبارزان راه عدالتخواهی در کشور و جامعه ادبی و فرهنگی افغانستان میباشد.
دارالانشای حزب آبادی افغانستان درگذشت این شخصیت فرهیخته و مبارز نستوه را به خانواده معزز و بازمانده گان ایشان ،مردم قدرشناس افغانستان،رهروان جنبش ترقیخواهی کشور،و جامعه فرهنگی و ادبی کشور تسلیت عرض نموده، برای زنده یاد رفیق داکتر ببرک ارغند مغفرت الهی و به بازماندگان شان صبر جمیل از بارگاه خداوند بزرگ استدعا مینماید.
یاد ایشان و کارنامه های سترگ شان گرامی باد !

با درودها
پوهاند داکتر محمد داوود راوش
راییس حزب آبادی افغانستان

بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۱۹ـ ۲۳۰۸

به گرامیداشت ازروزاستقلال وطن

عبدالاحمد فیض

آزادی و آزاد منشی دو واژه زیباست که با نام رزمنده گان ملی وهزاران سپاهی گمنام دروطن محبوب گره خورده است تاریخ باشکوه میهن مشحون ازمبارزات قهرمانانه بخاطررهای ملی ازسلطه جابرانه استعماراست ، به گواهی تاریخ ملت افغانستان ازمحدود مردمان جهان است که قربانی های کم نظیری بخاطررهایی ملی، پاسداری ازنوامیس ومفاخر ملی درمقاطع گوناگون تاریخی درمقابل عنصرتجاوزو اشغال متحمل گردیده است، موقعیت ژیوپولتیک واستراتیژیک سرزمین بنام افغانستان بمثابه گذرگاه وکریدوراتصال درمیان آسیای مرکزی و جنوب آسیا،غنامندی این وطن ازمنظر ثروتهای سرشارطبیعی بوضوح موجب شده است که کشورمان پیوسته درمحراق توجه متجاوزین واستیلاگران قرار گرفته وبهای گزاف وغیرقابل جبران ناشی ازرقابت های قدرتهای توسعه طلب ومتجاوزرا درادوارمختلف تاریخی بدوش کشد.

درمورد روزکسب استقلال ملی مورخین روایات متفاوت درخورفهم عمومی داده اند اما بیست وهشت اسد(۱۲۹۸) یا هجدهم آگست(۱۹۱۹) روزشکوهمند آزادی مردمانی است که رزم وپیکارشان به الگوی مبارزه بخاطررهای ملی از یوغ استعماردرمنطقه مبدل گردید ودرست صد سال قبل ازامروزبه زعامت شاه ترقیخواه وآزاده کشورغازی امان الله خان کشورمان به استقلال ملی دست یافت.

غازی امان الله بحیث زعیم یکدولت مستقل و دارای حاکمیت، ازهمان بدوی حصول آزادی با درک ژرف ازعوامل عقب مانده گی کشوربا اتخاذ سیاست مبتنی برمنافع ملی سعی ورزید تا با رویدست گرفتن پلانهای مترقی زمینه را برای اعتلای فرهنگی، اقتصادی واجتماعی کشورش فراهم نماید، قانون اساسی یا نظامنامه مصوب سال (۱۳۰۱) که در تاریخ این کشورسابقه نداشته است، ازبارزترین اقدامات مشروطه خواهانه نظام جدید پنداشته میشد که درآن پایه های حقوقی ایجاد یک جامعه مرفه وعادلانه تضمین گردیده بود، اما استعمارشکسته خورده دراین فرصت تاریخی به قصد سبوتاژروند انکشاف افغانستان وتداوم مداخلات به شیوه نیوکلونیالیستی وبا استخدام مزدوران دروجود محافل سیاه ارتجاع داخلی وبا بکارگیری ابزاردین راه را برای سرگونی دولت مستقل ومترقی کشورهموارنمود ویکباردیگربا سازماندهی دسایس گوناگون مانع بقای یک نظام ملی ومترقی درین کشورگردیدند.

سقوط نظام شاهی به رهبری امان الله خان که بوضوح محصول توطیه و مداخلات استعماری بود، زمینه را برای آغازصفحه جدید اعتشاش ونبردهای داخلی به استشاره بیرونی فراهم نمود وباعث شد تا این کشوردرطی سالیان متمادی ازوجود یک حاکمیت مستقل،غیروابسته ومترقی محروم وسرنوشت میلیونها انسان این سرزمین که مسیر دشواری تاریخی را با ایثارو فداکاری بخاطرآزادی پشت سرگذاشته بود بدست استبداد داخلی ونظام های سیاسی رقم خورد که پیوسته ازمداخلات بیرونی متأثربوده است.

مردم افغانستان درچهاردهه پسین شاهد خونین ترین منازعات ودرگیری های داخلی بوده است که بی تردید درمحور مداخلات خارجی ودروجود دولت های ناکام، سرکوبگر و وابسته انجام شده است که بدون اغماض بمثابه یکی ازغم انگیزترین وسیاه ترین فصل تاریخ این کشوربرای همیشه درحافظه تاریخ باقی خواهند ماند، درین برحه ازتاریخ درناک کشورفقدان حاکمیت مرکزی ملی، وابسته گی های سیاسی، اقتصادی و نظامی رژیم های حاکم وگروه های سیاسی به محافل تجاوزکارخارجی و همسایگان طماع درپیرامون این کشورموجب شده است که حق حاکمیت و آزادی این کشوردرمعرض پرسش جدی قرارگیرد.

مداخله نظامی مسک ودر اواخیردهه هفتاد تحت پوشش دفاع مضاعف ازافغانستان برضد جنگ اعلام ناشده ازقلمروپاکستان به محوریت غرب که باعث مرگ، معلولیت ومهاجرت کتله وی میلیونها انسان گردید وسپس فرارمسکو در اواخیردهه هشتاد ، بعد وقوع تراژیدی های مرگباروهکذا شکل گیری جنگهای فجیع داخلی میان گروهی جریان ها و گروه سیاسی مسلح که به انهدام بخشهای وسیع کابل، قتل وکشتارجمعی وامحای کلی زیربناها، تأسیسات عامه المنفعه، نابودی بنیادها وساختارهای سیاسی، اداری واقتصادی منجرگردید وهکذا تداوم این فاجعه تا سقوط رژیم متجرواستبدادی طالبان دراواخیر(۲۰۰۱) مظهرانکارناپذیرفقدان حاکمیت ملی بود که درهمسوی با منافع واهداف بیگانه ها برمردم رنجدیده کشورتحمیل گردید.

مزید برین مداخله گسترده نظامی غرب به سردمداری امریکا بدون مجوزحقوقی وتحت پوشش مبارزه با تروریزم دراکتوبر(۲۰۰۱) درامورافغانستان که به نظام طالبانی پایان داد، دورجدیدی از رقابت های منطقه وی و جهانی برسر منافع آزمندانه شان درکشورآغازگردید، امریکا ومتحدین درهجده سال گذشته که درزمین وفضای افغانستان تسلط داشت ازقلمرو افغانستان درراستای اهداف و منافع راهبردی خود به نحوی بهره برداری نمود که با ماهیت حضورآن کشورومعاهدات دوجانبه با دولت افغانستان درتناقض قرارداشت واین امرباعث گردید که حضورنظامی وسیاسی واشنگتن به گسترش نفوذ گروه های تروریستی انجامیده وقدرت سیاسی درنتیجه دخالت خارجی به ایجاد ساختار های نا مشروع، اداره فاسد ودرنهایت دولتهای ضعیف درکابل منتهی وزمینه برای گسترش جنگ و کاهش سطح مشروعیت دولت فراهم گردد.

دراین روزها که مردم افغانستان درآستانه صدمین سالروزاستقلال کشورمحبوب قرارداد، وابسته گی سیاسی و بویژه اقتصادی دولت درکابل باعث شده است که حتا حامیان خارجی کابل، نسبت به حق حاکمیت ومردمان این کشوربه دیده حقارت نگریسته وسرنوشت افغانستان را درعقب درهای بسته درتشریک منافع با حامیان بحران این کشورتعیین نماید ، لذا مسوولانه میتوان اذعان داشت که حق حاکمیت وآزادی افغانستان ازسالیان متمادی بدینسو بدلیل ضعف نظام های سیاسی حاکم و وابسته گی شدید به بیگانگان درهاله ابهام قراردارد.

صدمین سالگرد استقلال وطن خجسته باد!

بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۱۹ـ ۱۹۰۸

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است.

اخـتـر تـه

ځه اختره ځه مونږه اختر لیدلی نه دی

غیر له ترگمیو موږ سهار لیدلی نه دی

جنک پسی اخیستی یو مرگو لیونی کړی یو

مونږه د خوښیو مازدیگر لیدلی نه دی

نوم سره دی اشنا یو خو لیدل دی موږ ته گران دی

کله مو ستا کلی او ستا ور لیدلی نه دی

مونږه له ناورین او تباهی ژغورلی نشی ته

تر اوسه ستا راتلو کی موږ اثر لیدلی نه دی

مونږ سره د جام او د مینا خبری مه کوه

مونږه میخانه جام او ساغر لیدلی نه دی

مونږه د سگروټو او امبارونو مړاوی کړی یو

تر اوسه مونږه تږو اوبه خوور لیدلی نه دی

موږ غوندی غمجن او سرگردانه بل ملت نشته

تا هم داسی قام او بل تبر لیدلی نه دی

ته به د عسکر (چالاک) جونکړی نه څه کیف واخلی

موږ یوم البترو ژوند بهتر لیدلی نه دی

عسکر (چالاک)

بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۱۹ـ ۱۲۰۸

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

اشـرف مخـلوقـاته

اشرف مخلوقاته اور دې بل کړ هرې خواته
اشرف مخلوقاته
وطن پکې ایرې شو له دروازه تر هراته
اشرف مخلوقاته
***
د وینو ډنډ کې لامبې له سهاره تر ماښامه
د تش مسجد امامه
فتنه د سړیتوب یې له آغازه تر انجامه
د تش مسجد امامه
هېڅکله نه مړېږې د سرونو له زکاته
اشرف مخلوقاته
***
عجبه پاچاهي ده د ارواحو،په دې ښار کې
په دې ساړه بازار کې
نیم ژونده ارمانونه ورته ناست دي انتظارکې
په دې ساړه بازار کې
سرونه رېبل کيږي له اختره تر براته
اشرف مخلوقاته
***
د چارو فلسفه یې چې وهل او ټکول دي
د بل انسان وژل دي
د خدای تر نامه لاندې چې د وینو تویول دي
دبل انسان وژل دي
خاونده مونږه تېر یو د عربو له سوغاته
اشرف مخلوقاته
***
سکروټو باندې پټه ده د بلې دونیا لاره
د سره دوزخ سرداره
باران د وینو اوري له نیمروزه تر مزاره
د سره دوزخ سرداره
میدان د منډې نشته له مقصده تر میقاته
اشرف مخلوقاته
***
د ځان او د ایمان په خرڅولو معتبر شوې
رهبر شوې ملیونر شوې
د دین په نامه راغلې د سرو وینو سوداګر شوې
رهبر شوې ملیونر شوې
دعوه د سړیتوب دې نوره وتې له اثباته
اشرف مخلوقاته.

( صدیق کاوون )

بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۱۹ـ ۱۹۰۸

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

رویـای عیــد

کجا عید است ، کجاعید است؟

کجا تحسین وتمجید است

بجز کشتارخون آتش مرگ وعزاداری

وطن درپرتگاه مهلک وتهدید بربادی

بجز یک عید رویایی

کجا عید است؟

که هرجا گریه و زاری

بهر ســو مــردم آزادی

هجوم قتل وخونخواری

به این سرحد جفا کاری

کجا عید است ؟

در آنجایی که گل در پنجهُ خار است

وطـن در دست اغیار است

شرایط سخت دشوار است

بجای گوسفندان خون صدها بیگنه ریزد

منم قربان، تویی قربان

ومیهن بسته قربا نی

کجا عید است؟

متاع خون مردم درکف حاجی بنام عیــد

بجیب حکمرانان تروریست پروراعراب

ستمگارانه میریزد

از آنجا در ازآ آن بم وباروت مـــی آرند

زسود حج کعبه دشنه و تابوت میسازند

گهی ترور ، گهی سنگ سار

جمعی زخمی ، جمعی بیمار

کسی معیوب ، کسی بیکار

همه ، از زنده گی بیزار

کجاعیداست ؟ میهن زخم خونین است

دل پرخون سی ملیون نفرغمبارغمگین است

بجزبا آن گروه های تجاوزکارغارتگر

بجز دزدان معدن ها و رشوت خوارو قاچاق بر

کی دارد عید ؟ کجا عید است؟

اگر مقصود عید مرد می باشد

بچشم اندازیک همبستگیُ مردم هوشیار

که تاهرخفته ازخواب زمستانی شود بیدار

وبا یک جنبش سرتاسری با قوت یاری

بدست آرند آزادی و حق زنده گانی را

همان عید عموم خلق عید همگانی را

وآنگاه برهمه تبریک خواهم گفت

( عبدالوکیل کوچی )

بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۱۹ـ ۱۲۰۸

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

More Articles...