کامجو به جاودانه گی پیوست !

 

با درد و اندوه فراوان به اطلاع ملت شریف افغانستان، رهروان جنبش ترقی خواهی درکشور ؛ رفقا وهمرزمان اعضای حزب آبادی افغانستان رسانیده می شود که ما یکی از فرزندان صدیق این میهن، مبارز نستوه و سابقه دار جنبش دموکراتیک،  و یکی از اعضای رهبری فعال ، پرتلاش و خسته گی ناپذیر حزب خویش ـ حزب آبادی افغانستان، را از دست دادیم و در سوگ درگذشت بزرگمرد با افتخار دیپلیوم انجینر رفیق سلیمان کامجو عضو بیروی اجراییه  و دارالانشای حزب آبادی افغانستان نشسته ایم.


بر همه یی ما تسلیت باد!
روح بزرگش شاد و یادش گرامی !

 

یادداشت:
جنازه این رفیق گرانقدر را ازامروز ساعت دو بعداز ظهر بعداز ادای نماز جنازه در هدیره پلچرخی ( در محل زنده گی و نزدیکی کلبه ی فقیرانه این مرد با مناعت و متین) به خاک می سپاریم.
حضور پرشور و گسترده شما رفقای عزیز در مراسم وداع با این مرد بزرگ و مبارز دلیر نشانه ای ارج گذاری وقدردانی تان از این رفیق گرانقدر و تجدید پیمان و تعهد تان به آرمان های سترگ ترقی خواهانه و میهن دوستانه شان خواهد بود.


با احترام
شعبه تبلیغ و فرهنگ حزب آبادی افغانستان

 

گزارش خبری کنفرانس ۸ دسامبر ۲۰۱۸ انجمن حقوقدانان افغان در اروپا

 

پنجمین کنفرانس علمی سالانه انجمن حقوقدانان افغان در اروپا بروز شنبه ۸ دسامبر ۲۰۱۸ ترسایی در شهر انتورپن کشور شاهی بلژیک موفقانه دایر گردید.  

کنفرانس که شامل بخش های مختلف بود، حوالی ساعت ۳ بعد از ظهر آغاز گردید، الی ساعت ۳۰:۹ شب ادامه یافت.

کنفرانس با صحبت خیر مقدم توسط محترم نقیب الله رادمل عضو شعبه بلجیم انجمن آغاز گردید. جناب رادمل ضمن اینکه مقدم مهمانان را خوش آمدید گفتند، با توضیحات مختصر انجمن فرهنگی و تعلیمی افغانان «خط سوم» مقیم شهر انتورپن را به مهمانان معرفی و جهات فعالیت این انجمن را بر شمردند.

کنفرانس که با گرداننده گی محترم بصیر دهزاد معاون و سکرتر مسیول انجمن آغاز یافت، نخست محترم میر عبدالواحد سادات رییس انجمن ضمن افتتاحیه کوتاه از محترم فضل احمد گردیزی یکی از حقوقدانان سابقه دار کشور و یکی از پیشگامان انجمن تقاضا نمود تا صحبت مقدماتی شان را ارایه نمایند. محترم گردیزی طی این صحبت موضع انجمن را بحیث یک نهاد مستقل و مسلکی مورد تحسین و تمجید قرار داده و افزودند که این انجمن با نشر اعلامیه ها، پیام ها و نامه های سر گشاده و سایر اسناد و امکانات دنیای مجازی، موضع مسلکی و دفاع از تنور، ارزش های بزرگ ملی، حاکمیت قانون و روند های جامعه مدنی، عدالت در کشور و همچنان دفاع از منافع و حقوق پناهجویان افغان و در مجموع از اقلیت افغان در کشور های اروپایی، خویش را متبارز و حفظ نموده است.

کنفرانس صحتمندی و طول عمر برای استاد بزرگوار پوهاند دکتر غلام سخی مصوون موسس و رییس افتخاری انجمن حقوقدانان افغان در اروپا را آرزو نمود و برای تعداد از هم مسلکان که نسبت معذرت های صحی نتوانستند در کنفرانس شرکت نمایند، استدعای صحت یابی عاجل نمود. همچنان روح هم مسلکان وفات نموده و یا در اثر فعالیت های تروریستی جام شهادت نوشیده ُ شاد و بهشت برین شان آرزو نمود.  

در اولین بخش کنفرانس انجمن نخستین مقاله پیرامون ارزش های قانون اساسی افغانستان از زوایای مختلف توسط محترمه عفیفه آزاد زوی، معاون انجمن ارایه گردید. این مقاله بیشتر متمرکز به حراست و پاسبانی از ارزش های بزرگ حقوقی و دموکراتیک در روشنی مواد شامل فصل دوم قانون اساسی کشور بود. محترمه آزاد زوی در مقاله اش اهمیت حفظ، حراست و احترام این ارزش ها را حتا در معاملات و معادلات صلح با طالبان، برای حفظ و تعمیق دموکراسی و حقوق بشری شهروندان کشور، حاکمیت قانون و ایجاد یک دولت مبتنی بر اراده و اقتدار ملی، ضمانت برای روند ترقی، دموکراسی و روشنگری کشور تلقی نمود. در این مقاله نکات نظر روشن انجمن حقوقدانان افغان در اروپا صراحت یافت که این ارزش ها باید در مقاطع مختلف سیاسی کشور باید مورد احترام و رعایت قرار گرفته، نباید با تاریک اندیشی ها و طرح های قرون اوسطایی تعویض و مبادله گردند.  

بعداٌ برای ۴۰ دقیقه حاضرین سوالات شان را مطرح نمودند که بدانها پاسخ و توضیحات ارایه گردید.

مقاله دوم از محترم پوهنیار بصیر دهزاد بود که تحت عنوان «جا و موقف اقلیت افغان در اروپا در پروسه های ملی کشور» ارایه گردید. در این مقاله ضمن ارایه تعریف مشخص از پروسه های ملی، پروسه های ملی را از زوایا و ابعاد مختلف به توضیح گرفتند و تامین حق شرکت افغانان مقیم در اروپا را در انتخابات افغانستان کی یکی از مهمترین پروسه های ملی در شرایط کنونی کشور است، متکی بر محتوای اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و قانون اساسی افغانستان به توضیح گرفتند. جناب دهزاد در این مقاله فکتور ها و عوامل کنونی مهاجرت به دلایل جنگی و عدم مصوونیت و سایر دلایل بشری را درتفاوت و مقایسه با محتوای کنوانسیون ۱۹۵۱ سازمان ملل متحد در مورد پناهنده گی وضاحت دادند؛ و همچنان بالای قانون انتخابات افغانستان مکثی کوتاهی نموده در زمینه پیشنهادات خویش را بخاطر تآمین قانونی حق انتخاباتی اقلیت افغان در اروپا ارایه نمود.  

درادامه حاضرین سوالات زیادی را ارایه نمودند که محترم دهزاد به پاسخ و توضیح سوالات پرداختند.  

قابل تذکر است که نتیجه گیری ها تکمیلات و پیشنهادات حاضرین کنفرانس طی پیام از نام این کنفرانس در آینده نزدیک به نشر خواهد رسید. همچنان انجمن در هر زمان که موضوع تعدیل مواد قانون اساسی افغانستان مورد بحث احتمالی قرار گیرد، نکات نظر خویش را با طرح ها و پیشنهادات مطرح و به آگاهی هم مسلکان و هموطنان خواهد رسانید.

در بخش بعدی از چهره جوان اکادمیک، استاد موسسه تحصیلات عالی شهر اوتریخت هالند ِ محترم استاد پرویز صمیم عضو شورای رهبری انجمن، که برای سه بار لقب بهترین استاد شایسته را بدست آورده و همچنان با نوشتن چهار کتاب درسی در رشته حقوق برای مکاتب تحصیلات عالی نشان عالی اکادمیک را بدست آورده اند، با تفویض یک لوح تحسین توسط پوهندوی دوکتور احسان فایز یکی از استادان سابقه دار دانشگاه کابل و عضو افتخاری انجمن مورد تقدیر کنفرانس و شورای رهبری انجمن قرار گرفت.  

در ادامه شعبه بلجیم انجمن حقوقدانان افغان در اروپا ایجاد و محترم محبوب جان احمد زاد بحیث مسوول شعبه انتخاب گردید و محترمان نقیب الله رادمل و محترم عبدالله غنی بحیث اعضای رهبری انتخاب گردیدند.  

آخرین بخش کنفرانس به برنامه اختصاصی انجمن فرهنگی و تعلیمی افغانان «خط سوم» اختصاص یافته بود که روی تربیت طفل در محیط و خانواده بحث و تبادل نظر صورت گرفت. در بخش اول این برنامه محترم وحید صافی رییس انجمن «خط سوم» صحبت را روی فعالیت های انجمن پیرامون جهات مختلف زنده گی افغانان در شهرانتورپن ارایه نمودند و متعاقبن محترم محبوب جان احمد زاده نتیجه یافته ها و تجارب کاری خویش را در یک مقاله تصویری پیرامون آسیب پذیری های طفل به توضیح گرفت که مورد علاقمندی حاضرین قرار گرفت.  

در این شام مهمانان با غذای گرم که از جانب انجمن فرهنگی و تعلیمی افغانان «خط سوم» تدارک و آماده شده بود، مورد مهمان نوازی گرم انجمن قرار گرفتند.  

کنفرانس بعد از یک برنامه کلتوری که شامل موزیک لایف بود، با هنرنمایی محترمان شریفی، قیومزاده و نجرابی ساعت ۳۰: ۲۱ شب به پایان رسید.

در اخیر دسته های گل از جانب رهبری انجمن توسط محترم بصیر دهزاد به هنرمندان و همچنان به عنوان سپاسگزاری از رهبری انجمن فرهنگی و تعلیمی «خط سوم» به ایشان اهدا گردید.

در این کنفرانس قریب به یکصد تن اعضا و علاقمندان انجمن شامل ۲۵ تن زنان و تعداد از وکلای مدافع و حقوقدانان جوان از کشور بلجیم نیز اشتراک نموده بودند.

بجا میدانیم که بهترین مراتب سپاسگزاری شورای رهبری انجمن حقوقدانان افغان در اروپا را به رهبری و اعضای انجمن فرهنگی و تعلیمی افغانان «خط سوم» شهر انتورپن کشور بلجیم بخاطر تدارک مالی سالون، تهیه غذای شام، برنامه کلتوری و سایر امکانات، تقدیم نماید. همچنان از همکاری های محترمان گل احمد بازساز عضو فعال و یکی از پیشگامان انجمن و محترم سخی میزباز عضو شورای رهبری انجمن در سازماندهی این کنفرانس سپاسگزاری میگردد.  

( سکرتریت )

 

بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۱۸ـ ۱۸۱۲

 

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد واعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

  استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است

 

 

دگـرصبح است…

 

صبح است و پایان شب تار است

دگر صبح است و بیداری سزاوار است

دگر خورشید از پشت بلندی ها نمودار است

دگر صبح است

دگر از سوز و سرمای شب تاریک ، تن هامان نمی لرزد

دگر افسرده طفل پابرهنه ، از زبان ما در شب ها نمی ترسد

دگر شمع امید ما چو خورشیدی نمایان است

دگر صبح است

کنون شب زنده داران صبح گردیده

نخوابید ، جنگ در پیش است

کنون ای رهروان حق ، شب تاریک معدوم است

سفیدی حاکم و در دادگاهش هر سیاهی خرد و محکوم است

کنون باید که برخیزیم و خون دشمنان تا پای جان ریزیم

دگر وقت قیام است و قیامی بر علیه دشمنان است

سزای حق کشان در چوبه ی دار است

 

و ما باید که برخیزیم

دگر صبح است

چنان کاوه درفش کاویانی را به روی دوش اندازیم

جهان ظلم را از ریشه سوزانده ، جهان دیگری سازیم

دگر صبح است

دگر صبح است و مردم را کنون برخاستن شاید

نهال دشمنان را تیغ ها باید

که از بن بشکند ، نابود شان سازد

اگر گرگی نظر دارد که میشی را بیازارد

قوی چوپان بباید نیش او ببندد

اگرغفلت کند او خود گنه کار است

دگر صبح است

دگرهرشخص بیکاری در این دنیای ما خواراست

و این افسرده گی ، ناراحتی ، عار است

دگر صبح است و ما باید برافروزیم آتش را

بسوزانیم دشمن را

که شاید همره دودش رود بر آسمان شیطان

و یا همراه بادی او شود دور از زمین ها

دگر صبح است

دگر روز تبه کاران به مثل نیمه شب تار است.

 

(خسرو گلسرخی )

 

 

بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۱۸ـ ۲۹۱۱

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد واعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

 استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

 

 

خطرات نابود کننده بازی با انترنیت و تکنولوژی های ناشناخته

 

الهه افتخار   

امروز جهان ما وارد عصر تکنالوژی انترنیتی ـ سایبری شده است که بیشتر از دوره های گذشته مدرن؛ آینده آن قابل پیشبینی نیست. البته انترنیت ساحه بزرگ دارد و در زمین و فضا و دفاتر و دیوان ها و بانک ها و موسسات مختلفه استفاده می گردد که اغلب توسط متخصصان انجام می گیرد و بحث ما پیرامون آنها نیست!

بحث متوجه جوانان و نوجوانان غالباً نا آگاه و کم دانش و مقلد و مودینگ میباشد که در واقع انترنیت و امکانات آن (شبکه های اجتماعی) را به بازی گرفته اند و نیز بر آن افراد و نیرو ها که این کشش ها و کنش ها را ایجاد میکنند و تعمیم می بخشایند. دراین گستره است که ما با وارد شدن به دنیای انترنیت، دیگر با انسان عادی روبرو نیستیم که در طول تاریخ نانوشته و نوشته شده تعریف می گردید، این انسان چیزی مانند موجود الکترونیکی و دیجیتالی است با آنکه هنوز در مغز یا اندام های دیگر او « ریز تراشه ها»(سامانه های الکترونیکی حاوی اطلاعات و کارکرد های هوش مصنوعی) نصب نشده است و طبق بعضی پیشگویی های علمی ـ فانتاستیک (خیالاتی) هنوز ساختار های الکترونیکی با ارگانیسم انسانی مزج و مخلوط نگردیده است. ولی به هرحال، خصوصاً در شرایط « اعتیاد انترنیتی » ما با انسان الکترونی روبرو میشویم، که اطلاعات الکترنیک  در او نه فقط حرف اول را میزند بلکه روایتگر تمامی زنده گی و لذات و مضرات آن است. 

البته رویکرد هایی که انسان ها با دنیای تکنالوژی دارند یکی از عمده ترین مسایل قابل تشویش چندین سویه است چرا که تکنالوِژی از دانش و آگاهی عام بشری بسیار و بیحد پیش رفته و چنان تو سعه یافته که دانش های حداقل مربوط به تکنولوژی هایی که فرد بشر خریداری میکند  و به کار می گیرد، در بهترین حالات هم قابل احاطه و تسلط توسط وی نیستند. لذا تصور و خیال باطل اینکه با پول یا زورمندی دیگری میتوان بر تکنولوِژی سلطه یافت آخرین حد خود خواهی و خودشیفته گی بشر میباشد. این یعنی  که در یک سیاه چال تاریک همه دارند غرق میشوند.

رویهمرفته امروز جوامع وارد یک بد فکری و سست اندیشی شده است در حالی که درک و پذیرش چنین واقعیتی بسیار دشوار است. برعکس به نظر میرسد به نوعی همه از بابت این انزوا از مقتضیات ذاتی و گوهرین خویش خرسند هم استند.

این واقعیت را برتراندراسل هنوز در عصری که تازه «بمب اتومی» آغاز شده بود؛ در کتاب « آینده بشر» خاطر نشان میساخت: « ازگرفتاری های زمان ما یکی آنست که اندیشه ما قادر نیست با سرعت تغییراتی که در « تکنیک» پدید می آید، هم آهنگی کند در نتیجه به نسبتی که مهارت و چیره دستی افزون میشود، خرد و تیز بینی کاهش می یابد.»

با ظهور انترنیت و ارتباطات جهانی سایبری و ماهواره ای، توجه و تلاش انسان ها نسبت به آموزش و پرورش و تعلیم با کیفیت و بروز شده  حیاتی خیلی کم رنگ شده است . اما در جوامعی مانند جامعه تا حد بدوی عقب مانده ما که 70  درصد فعال آن را نوجوان و بیشتر جوانان تشکیل میدهد، این مورد به معمایی بس بزرگ و یک چالش خطیر مبدل شده است. 

 در حالی که از سایر جهات نیز جامعه ما در وضعیت وخیم و پرآشوب به سر میبرد و تنها روزنه امید آینده در آن تکانه های چه بسا خونین بیدارگر این زمان برای رشد و تعالی اجتماعی و مدنی میباشد اما بسیاری ها در بْن بست جهل و بی بند باری غرق تر شده میروند.

 گویا مردمانی هم دارند از نفرت جنگ، اغتشاش عینی و ذهنی، نابرابری جنیستی، تبعیض ها و سنت های ناپسند جامعه، بیداد ملک قریه تا مستبد مملکت و تجاوز بیگانه ...  به محصولات تکنالوژی انترنیتی روی می آورند  چون،Twitter, fecebook & instagram..... جا های که گویا آخرین حرف از آزادی بیان و اندیشه زده میشود.

به راستی گاه گاهی افراد و گروه ها در آنها بحث ها و اعتراض های سیاسی - اجتماعی را دامن میزنند و اطلاعات کلی و سطحی و شایعات تبادله مینمایند، با عربده کشی و دشنام دهی تخلیه روانی می نمایند که قطعاً از هیچ و ازعدم بهتر است. اما همین شبکه های اجتماعی و دیگر بخش های انترنیت جز استثناات، مانند پشک محض رضای خدا و به منفعت مردم موش نمی گیرند. از طرف آن نیرو ها که راه اندازی شان کرده اند، اهداف و غایاتی را پیش می برند که مقتضای سرمایه و سیاست و سلطه است. یعنی از جانب گروه های تمویل کننده و حامی ...برای سمت وسو دادن حواس، استعدادها و کنترول  افکار و روان عامه مردم فعالیت دارند.

زمانی وارد شبکه های اجتماعی گردیده و دقیق میشوید می بینید افرادی استند که بدنبال پول، انحراف توجه و کنترول خشم یا باور استفاده کننده ها میباشند.  

بیشتر شبکه های اجتماعی امروزه به نسبت هر گروه تروریستی مثل داعش، طالبان و دیگر فدویان انتحاری و انفجاری ی جهل و سیاهی برای ما خطرناک و قابل تشویش میباشند. حتآ دیدیم که اطلاع رسانی و سازماندهی های سطحی و عجولانه این رسانه ها در آنچه به نام « انقلابات بهار عربی» نام گرفت، چه قدرها زیانبار و بی نتیجه ایده آل و بی آینده و سرشار از قربانی و خرابی ها تمام گردید.

تازه اوضاع و پتانسیل های اکثر جوامع بشری طوریست که گروه ها و دار و دسته های تروریستی و ارتجاعی و اولترا ـ ارتجاعی؛ بیشتر و موفقانه تر از آنها بهره گیری می نمایند.

نفوذ و تاثیر این شبکه ها که مخاطب شان افغان ها باشد؛ خیلی چشمگیر رشد فکری، تمرکز اندیشه و سیلان روانی قشر های مختلف را تحت کنترول قرار میدهد. ظاهرا شماری از شبکه های اجتماعی در کشور ما هدفی جز برای ایجاد سرگرمی ندارند. مگر از برنامه ها و مسایل مطروحه در آنها که به هر عنوان و ترفند به نشر میرسد افراد و گروه هایی از مثلث « سرمایه، سیاست و سلطه» نفع میبرند و چه بسا بیشتر و بهتر از رسانه های معمولی و برهنه منتفع میشوند.

درهرحال انترنیت و شبکه هایش فقط « وسایل » استند؛ همانگونه که سایر وسایل و ابزار ها به کدام کدام پیمانه توسط کدام کدام افراد و نیرو ها به کار گرفته میشود، انترنیت هم چنان است البته تفاوت ها وجود دارد منجمله انترنیت که براساس امواج کار میکند ، ذاتاً دارای مضرات شناخته و ناشناخته بسیار است که در ماشین آلات و کار افزار های پیشینه تر متصور نبود.

معلوم هم نیست که سهولت هایی که انترنیت و آی تی ایجاد کرده به طور یک کل به نفع بشر و بقای آن استفاده گردیده تباهی و انقراض نوعی و نسلی بشر را تسهیل و تکمیل ننماید.

اینکه میگوییم اینها « وسایل » است، اهمیت اساسی را دارد، وسایل بقا و ترقی و سعادت و هم وسایل بدبختی و در جا زنی و عقب روی و آخر الامر نابودی! 

اینکه این وسایل چگونه و در چه راه ها و هدف ها کار گیری میشود، بازهم بر میگردد به خود بشر و باورها و انگیزه ها و عصبیت ها یا آرزو ها و آرمانهایش. پس خیلی احمقانه خواهد بود اگر ما «وسیله» بودن انترنیت را فراموش کرده آن را به هدف و مطلوبه و آرمان و خود زنده گی عوض نماییم. زنان و دحتران نیز از این رسانه های انترنیتی استفاده میکنند و نامتاثر از آن ها نمی باشند در حالیکه اغلب متوجه فریبنده گی و انحراف دهی و گمراه سازی آنها نیستند.   تبلیغ بلیغ میشود که رسانه امروز به عنوان یک قدرت در جوامع آزادانه فعالیت میکند،  این تبلیغ دروغ نه بلکه در مورد اکثریت مطلق رسانه ها و خصوصاً رسانه های اجتماعی که نمونه های آنها را یاد آور شدیم، یک چیز فوق دروغ و فرافریب است .

اصلاً کور کورانه و بدون شناخت و آگاهی لازمی به هرسو رفتن و به هرکاری دست زدن غلط و شاید زنیانبار تا حد تباه کننده گی است، ولی ورود الکی  و بی درک و سنجش به این پدیده های دنیای مدرن و محصولات تکنولوِژی پیچیده و مرموز حتا میتواند کشنده و مرگ آور باشد.

دست یابی ذریعه پول و بازار به این فراورده های تکنولوِژی و کارکرد های آنها به این معنا نیست که ما به اندازه این تکنولوِژی ها پیشرفته شدیم و به آگاهی و دانایی رسیدیم لذا باید زمان و مکان واقعی را که در آن قرار داریم فراموش نکنیم یعنی اینکه پیوسته به مسایل بنیادی تر فرهنگی و ضد فرهنگی توجه داشته باشیم.

مثلاً ما به عنوان اهالی یک سرزمین سنتی و مذهبی نمی توانیم دیوانه وار سنت شکنی و غرب پروری نماییم، البته این به آن معنا هم نیست که به ارتجاعیات سخیف و پست و پلید مثلاً مانند آنچه در کتاب نامنهاد « دوازه زن لعنت ی» و امثال آن حتا بر پیامبر و خدا تهمت ها زده شده است، گردن نهیم و علیه آنها مبارزه و اعتراض قوی انجام ندهیم. با وصف این سوی قضیه ، حتا  در جهان مدرن غرب نیز زنان از تصویر و سیمایی که زن را در دنیا و ملای عام به حیث کلای جنسی و تبلیغاتی ارایه میکند بیزار می رباشند و بی سیرتی و بد اخلاقی را منفور و مشمئیز کننده میدانند.

و اما، زنان در جامعه سنتی و مذهبی که در تمام سال های عمر خانواده گی، عشیره وی، سرزمینی و فرهنگی خود به مرد سالاری و سنت های آن محاط و معتاد بوده اند، اکنون که به مقضیات و تحولات عصر و زمان عزم و امکانات همگام مردان متبارز شدن در جامعه داشته به دنبال آزادی های مدنی و شهری استند، باید تعادل و تناسب بین سنت و مدرنیته را جداً مراعات نمایند. هیچکس نمی تواند و نباید فراموش کند، همه میراث های اخلاقی و فرهنگی از گذشته آمده، بد و تغییر پذیر و دور ریختنی نمی باشند. نوع بشر ارزش ها و ضد ارزش ها و اخلاقیات و زیبایی های جاودانه هم کم ایجاد و خلق نکرده است!

متإسفانه توان رسیده گی به همه آنها درین مختصر وجود ندارد. مقصد عاجل آن است که کار ما از جهل و نادانی یا تإثیرات جادویی تکنولوژی های نوین و گرفتار شدن به دام و دانه مافیا های گوناگون به جایی نکشد که هویت انسانی و اجتماعی خویش را نابود کنیم و حتا مانند قربانیان « سلفی »، جان عزیز و یکدانه و یکباره خود را به فنا بسپاریم.

یک راه چاره این خواهد بود  قبل از آن که جوانان بیشتر به شبکه های انترنیتی معتاد شوند بهتر است والدین و مربیان دلسوز و آگاه برای رفع و دفع خطرات سر راه آنان  با مهربانی، انسانیت  و حرمت گذاری به سلیقه ها و آزادی های بدیهی؛ آنها را با معلومات و آگاهی های شایسته و بایسته تجهیز نمایند. نهاد های دولتی و فرهنگی، اجتماعی و حزبی، دانشگاه ها، مکاتب، مدارس، کلپ ها... هم استعداد و رسالت درین استقامت دارند ولی باز در مورد آنها نیز سوال اینکه چه کسان و نیرو ها گرداننده گی و ساماندهی شان می  نمایند، مطرح میباشد. چرا که آنها هم « وسایل» استند.

آرزومندم در همه این عرصه ها شخصیت های بزرگ علمی و با صلاحیت بیشتر و بهتر به ما و جوانان ما آگاهی و دانایی و توانایی ارزانی بفرمایند.

 

بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۱۸ـ ۱۱۱۲

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد واعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

  استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

 

 

 رونمایی از جسد مومیایی‌ شده ٣‌هزار ساله در مصر

 

کاوش گور یک زن در عمق ٣٠٠ متری زمین

 

جسد مومیایی‌ شده یک زن که قدمت آن به بیش از ٣‌هزار‌سال بازمی‌ گردد، در تابوتی که پیشتر هم باز نشده درشهر ‏القصر در جنوب مصر پیدا شده است. این تابوت یکی از دو تابوتی است که توسط گروهی فرانسوی در ناحیه الاصاصیف ‏در کرانه غربی رود نیل یافت شده است.‏ نخستین تابوت در اوایل این ماه توسط مقامات باز و آزمایش شد، اما روز شنبه، برای نخستین بار مقامات یک تابوتی که پیشتر ‏باز نشده بود را در حضور رسانه‌ها باز کردند.‏ در یکی از این دو تابوت، جسد زنی به نام « تویا » بود که به خوبی مومیایی بود.

نوین عارف، سخنگوی ‏وزارت امور باستانی در بیانیه ‌ای اعلام کرد که تلاش برای یافتن نام حقیقی این زن و شناسایی او همچنان ادامه دارد.‏
‏خالد الانانی  وزیر امور باستانی مصر گفته است: « یکی از تابوت‌ها به سبک ریشی ساخته شده که مربوط به سلسله هفدهم ‏است، درحالی‌که تابوت دیگر به سلسله هجدهم مربوط است. درون هردو تابوت جسدهای مومیایی شده وجود دارد.»‏ سلسله هجدهم پادشاهان مصر، به قرن سیزدهم پیش از میلاد مسیح بازمی ‌گردد، یعنی زمانی که چندین فرعون معروف ‏از جمله توتانخامون و رامسس دوم پادشاه بودند.‏ قبرستان الاصاصیف که در بین دره پادشاهان و دره ملکه‌ها  واقع شده، محل دفن اشراف و مقامات بلندپایه نزدیک به ‏فراعنه است.‏ در قبری که این تابوت‌ها در آن‌ جا قرار داشتند، حدود ١٠٠٠ مجسمه تدفینی به نام « اوشابتیس »  یافت شده است. این ‏پیکره ‌ها از چوب، سرامیل لعاب ‌دار و ماسه درست شده‌اند.‏ به گفته وزارت امور باستانی مصر، این قبر متعلق به «تا ایرخت ایف »، سرپرست مومیایی کردن اجساد درمعبد «موت » در ‏‏«کرناک» است. در این قبر به جز مومیایی‌ها، اسکلت‌ها و جمجمه‌ هایی نیز یافت شده که قدمت شان به دوره میانی ‏پادشاهی ( حدود ٤٠٠٠‌ سال پیش) بازمی‌گردد، اما در اواخر دوره پادشاهی دوباره مورد استفاده قرارگرفتند.‏ با کندن حدود ٣٠٠ متر عمق به مدت ٥ ماه، این گور پیدا شد که سقفی رنگی با نقاشی مالک این گور و خانواده‌اش ‏داشت./ابتکار

 

بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۱۸ـ ۲۸۱۱

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد واعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

 استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.