هشدار فدراسیون بین ‌المللی روزنامه‌ نگاران درباره‌ گرسنگی فاجعه ‌بار در نوار غزه

فدراسیون بین ‌المللی روزنامه ‌نگاران (IFJ)  با هشدار درباره‌ گرسنگی فاجعه ‌بار در نوار غزه اعلام کرد که دولت اسراdیل به‌ طور عامدانه از گرسنگی به‌ عنوان سلاحی علیه مردم غزه، از جمله روزنامه‌ نگاران، استفاده می‌ کند. درحالی ‌که اسراییل ورود رسانه‌ های خارجی به غزه را ممنوع کرده ، خبرنگاران محلی تنها شاهدان جنایاتی هستند که از ۷ اکتوبر تا اکنون دراین منطقه رخ داده ‌اند.

فدراسیون بین‌المللی روزنامه ‌نگاران از سازمان ملل متحد، مجمع عمومی و تمامی دولت‌های جهان خواست برای توقف این جنایات و تضمین دسترسی بشردوستانه فوری وارد عمل شوند.

آنتونی بلانگر، دبیرکل فدراسیون بین‌المللی روزنامه ‌نگاران، تاکید کرد: « دولت اسراییل باید فوراً به استفاده از گرسنگی به‌ عنوان سلاح علیه مردم غزه پایان دهد. روزنامه ‌نگاران محلی تنها شاهدان زنده‌ یی جنایات اسراییل هستند، و مرگ آن‌ ها در اثر گرسنگی به‌ معنای خاموش‌کردن حقیقت است، اقدامی که طبق قوانین دیوان کیفری بین‌المللی، جنایت جنگی تلقی می‌ شود.»

دبیرکل فدراسیون افزود: «ما از جامعه جهانی می‌ خواهیم فوراً برای توقف این فاجعه‌ انسان‌ساخت اقدام کند و بر دولت اسراییل برای پذیرش رسانه‌ های خارجی و تسهیل خروج اضطراری خبرنگاران غزه فشار آورد.»

برمبنای اعلامیه برنامه جهانی غذا (WFP)، یک ‌سوم ساکنان غزه چندین روز پیاپی غذایی برای خوردن نداشته ‌اند. مرگ در اثر نبود کمک ‌های بشردوستانه، هرروز در حال رخ‌ دادن است، فجایعی که به‌ گفته‌ فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌ نگاران ، با اراده سیاسی دولت اسراییل قابل پیشگیری است.

ناصر ابوبکر، نایب رییس فدراسیون بین‌المللی روزنامه ‌نگاران و رییس سندیکای روزنامه ‌نگاران فلسطینی، از جهان خواست جان بیش از دو میلیون نفر، از جمله خبرنگاران تحت بمباران، بی‌غذا و بی ‌سرپناه را نجات دهند. او از رسانه‌ها خواست فاجعه‌ای بی‌ سابقه را پوشش دهند: نسل‌کشی و گرسنگی در غزه. »

بر اساس آمار فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران ، از ۷ اکتوبر تاکنون بیش از ۱۷۱ خبرنگار و فعال رسانه‌ای فلسطینی در غزه کشته شده‌اند.

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۵ـ ۲۵۰۷ 

Copyright ©bamdaad 2025

 فراخوان کنفرانس اروپایی حزب آبادی افغانستان  

خطاب به: 

تشکل‌ های سیاسی، نهادهای مدنی، احزاب ملی دموکراتیک و عدالت ‌خواه، اتحادیه‌ ها، سازمان‌ های اجتماعی زنان و جوانان و شخصیت‌های مستقل، عدالت‌پسند و ترقی ‌خواه افغانستان!  

افغانستان امروز در یکی از تاریک ‌ترین و دشوارترین دوره‌های تاریخ معاصر خود به سر می‌ برد. سلطۀ حکومت سرپرست با چهره و تفکری واپس‌ گرا و استبدادی، سبب سرکوب بی ‌سابقه آزادی‌ ها، حذف کامل زنان و دختران از عرصه اجتماعی، نبود حاکمیت قانون در امور سیاسی و اجتماعی، ممنوعیت فعالیت ‌های قانونی احزاب و جامعه مدنی، و کنترول شدید رسانه‌ ها و آزادی بیان شده است. فقدان مشروعیت ملی و بین ‌المللی این گروه، افغانستان را با بحران ‌های عمیق سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مواجه ساخته و کشور را به انزوای جهانی، گسترش فقر، گرسنگی، بیکاری، بیماری و خطر تشدید تروریزم و جنگ‌های نیابتی کشانده است.  

در چنین شرایط  بحرانی، شورای اروپایی حزب آبادی افغانستان بر این باور است که هیچ نیروی سیاسی به‌ تنهایی قادر به مقابله با بی‌عدالتی، تحجر و حکومت غیرقانونی در کشورعزیز ما نیست. از این ‌رو، ایجاد همبستگی، همگرایی، هماهنگی و گفت ‌وگوی سازنده میان نیروهای آگاه، ترقی‌ خواه و دموکرات، بیش از هر زمان دیگر به یک ضرورت تاریخی تبدیل شده است.  

تجربۀ مبارزات سیاسی در افغانستان نشان داده است که بدون نقش‌آفرینی نیروهای مردمی، مترقی و قانون ‌محور در داخل کشور، هیچ بدیل ملی و واقعی شکل نخواهد گرفت. بنابراین، تمرکز بر نیروهای پیشرو، شناخت واقعیت‌های عینی جامعه، و تقویت وحدت و همبستگی ملی از اهمیت حیاتی برخوردار است. راه برون ‌رفت از این بحران، بسیج نیروهای دموکرات و میهن ‌پرست و دفاع از منافع ملی است.  

ما از تمامی تشکل‌ها، احزاب، نهادهای مدنی، اتحادیه‌ها، سازمان‌ها و شخصیت‌های ملی ‌گرا، دموکرات، مترقی و عدالت‌ خواه در داخل و خارج از کشور دعوت می ‌کنیم تا برای تشکیل یک جبهۀ متحد ملی و مترقی متشکل از نیروهای چپ، دموکرات، احزاب، سازمان‌ها، نهادها، شخصیت‌های مستقل سیاسی، روشنفکران و انجمن‌ها، بر اساس یک پلاتفرم مشترک جهت نجات افغانستان از بحران کنونی، وارد گفت ‌وگو و تبادل نظر شوند.  

ما باور داریم که گذار مسالمت‌آمیز کشور به سمت ساختارهای نوین سیاسیِ مبتنی بر اراده مردم، دموکراسی، عدالت اجتماعی و حاکمیت قانون، مستلزم برداشتن گام‌ های عملی در مسیر وحدت، اتحاد و فعالیت‌های موثر، برنامه‌ ریزی ‌شده و زمان ‌بندی‌ شده برای انسجام واقعی نیروهای میهن‌ پرست در مبارزه‌ای مشترک و متحدانه است.  

بدین منظور، از تمامی تشکل‌های سیاسی، احزاب، سازمان‌های مدنی و فعالان آنان در اروپا دعوت می ‌کنیم تا نخست یک ساختار واحد ایجاد کنند و سپس در گفت ‌وگو و تبادل نظر مشارکت نمایند.  

تجارب گذشته به ما آموخته است که همدیگر پذیری، دیالوگ سازنده، مسوولیت ‌پذیری در قبال مردم و منافع ملی، اراده نیک، پرهیز از افتراق ‌های پیشین، کنار گذاشتن خودخواهی‌ها و جاه‌ طلبی‌ های فردی و گروهی، و تلاش جمعی تنها راه دستیابی به اتحاد واقعی نیروهای مترقی و دادخواه، و تحقق مبارزه‌ای مشترک و هدفمند برای نجات افغانستان آزاد، سربلند و ترقی‌ خواه است.  

به پیش، به سوی اتحاد نیروهای ملی، دموکرات، میهن ‌پرست و ترقی خواه افغانستان !

كنفرانس اروپایی حزب آبادی افغانستان 

١٤ جون ٢٠٢٥، کشور شاهی هالند

بامداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۲۵ـ ‍۱۱۰۷   

Copyright ©bamdaad 2025

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری مهاجران افغان

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان درکشورهای همسایه و جهان موج پهن گستر و نگران کننده را بخود گرفته است .

در اسلام آباد، تاشکند، تهران ، برلین ، لندن ، واشنگتن و... تلاش برای برگشت جبری پناهجویان افغان درجریان است .این موج تازه و کتلوی برگشت جبری در ضدیت آشکار با روح کلی اعلامیه جهانی حقوق بش، میثاق ها و کنوانسیون های ناشی از آن ، و ارزشهای مندرج در کنوانسیون ژنیو در مورد مهاجران بوده ، اصول و توافقات پذیرفته شده توسط دولت های متمدن در باره حق امنیت، سرپناه و زندگی انسانی را زیرپا میگذارد.

برهمگان آشکار است که مهاجرت افغانها به دلیل سیاسی، امنیتی و اقتصادی در چند دهه اخیر بلند ترین رقم را درجهان تشکیل داده و دراین تراژیدی بشری نقش بنیادگرایی، تجاوز، جنگهای تحمیلی، زورگویی و قوماندان سالاری، اشغالگری و سیاست های اقتصادی و اجتماعی ضدملی فرمانروایان سی سال اخیر نقش تعین کننده داشته است. فرارمیلیونها افغان درهمین سالها باعث گردید تا برخلاف کشورهای همسایه بخشی ازمردم فرار را منحیث یگانه گزینه قبول نمایند.

مهاجران افغان درکشورهای همسایه به خصوص ایران و پاکستان از نظر تاریخی و فرهنگی با مردمان اینکشورها دارای مشترکات بیشمار تاریخی میباشند ، ولی درهمین سالها برخلاف تمام موازین حقوق بین الدول منحیث ابزار فشار و تحمیل اراده این کشورها مورد استفاده سو قرار گرفته و میگیرند . با آنکه افغانهای زحمتکش و پرتلاش در این همه سالها در ایران و پاکستان با وجود تعصب ، بهره کشی و مناسبات غیرانسانی زنده گی حداقل را برای خود و فرزندان شان آماده نموده ، و بخشی از آنها دارای اسناد رسمی اقامت و کار بودند ، ولی در وقت اخراج جبری نه این اسناد اعتبار داشت ونه تعهدات اینکشور ها به اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیونهای جهانی در امورمهاجرین .

درآغاز سال روان خورشیدی در« دور دوم » اخراج اجباری مهاجران افغان از پاکستان براساس گزارش کمشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده گان تنها در جریان ده روز بیش از ۴۵ هزار مهاجر افغان جبراْ به افغانستان برگردانیده شد.

در پیوست با ایران « سازمان بین‌المللی مهاجرت» گزارش داد که ازآغاز سال جاری ترسایی تا ۲۹ جون ۲۰۲۵، بیش از ۷۱۴هزار و ۵۷۲ نفر مهاجر افغان از ایران به افغانستان بازگردانیده شده اند. از این شمار، ۹۹ درصد بدون مدارک قانونی بوده و ۷۰ درصد به‌ طور اجباری اخراج شده‌اند. درمقایسه با جمعیت ۴،۵ میلیون پناهنده و مهاجرافغان درجمهوری اسلامی ایران ، برگشتاندن یکباره این رقم بدون همآهنگی با جانب افغانی اقدام ظالمانه بوده، بحران بشری گسترده درافغانستان را تشدید میبخشد .

اخراج کتلوی اخیر از جمهوری اسلامی ایران بیشتراز گذشته با تجاوز برحقوق و دارایی ها ، رفتارهای بی مانند نژاد پرستانه ، اهانت ، تحقیر و گسترش روحیه افغان ‌ستیزی همراه بود. این برخورد ضد افغانی را کسانی از پیش میبرند که سالهای زیادی زحمتکشان مهاجر افغان را بی رحمانه هدف استثمار و بهره کشی قرار داده اند.

باید خاطر نشان ساخت که این همه اقدامات ضدافغانی محافل حاکمه کشورهای همسایه با مردم زحمتکش، نیروهای ترقیخواه و انسان دوست آن ارتباط نداشته ، حساب مردم از دولت های ارتجاعی شان جدا میباشد . ما برای زندگی مسالمت آمیز درمنطقه به همبستگی زحمتکشان ، انسان های دادخواه و آینده نگر کشورهایمان نیاز داریم. با هوشیاری باید جلو توطیه های دشمنان را که با ابزار دست داشته در پی گسترش خصومت و بدبینی میان خلقهای ما میباشند را گرفت .

ما درحالیکه گسترش روحیه و برنامه های خارجی ستیزانه در کشورهای همسایه ، اروپا ، امریکا و سایر مناطق جهان را شدیداْ محکوم مینماییم ، از جامعه جهانی ، بشریت دادخواه و صلح دوست تقاضا مینماییم تا تلاشها و اقدامات انسانی شان در برابر برنامه های خارجی هراسی و گرایشهای ضدانسانی خارجی ستیزی را گسترش دهند.

هموطنان گرانقدر ،

اشتیفن دوجاریک سخن‌گوی سرمنشی سازمان ملل متحد نوشت : « کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان اخطار داده است که با افزایش بازگشت ‌ها، وضعیت به‌ گونه فزاینده‌ ای غیرقابل تحمل و ناپایدار می ‌شود. این نهاد بار دیگر تاکید کرده است که بازگشت پناهندگان باید داوطلبانه، امن و همراه با کرامت انسانی انجام شود.»

ـ ما همصدا با نهادهای حقوق بشر و انسانهای صلحدوست جهان خواستار توقف فوری روند اخراج‌ جبری افغانها از ایران، پاکستان ، تاجیکستان ، اتحادیه اروپا و امریکا میباشیم .

ـ کشورهای میزبان باید وجایب و مسوولیت های قانونی و اخلاقی شان در برابر مهاجر افغان را رعایت نمایند.

ـ کشورهای میزبان باید جلو هرگونه تهمت زنی ، شکنجه ، اهانت به شخصیت و هویت مهاجر افغان را بگیرند.

ـ کشورهای همسایه باید دارایی های غصب شده مهاجران افغان را برگردانیده ، درآینده مهلت بیشتری برای گردآوری سرمایه هایشان از این کشورها را بدهند.

ـ هرگونه برگشت پناهجویان افغان در آینده باید توسط یک کمیته مشرک میان افغانستان و کشورهای میزبان همآهنگ شود.

ـ جامعه جهانی باید تمام مساعی لازم را بخرچ دهد تا از فاجعه انسانی در افغانستان جلوگیری به عمل آید . در این زمینه باید هرچه زود تر یک کنفرانس بین المللی برای کمک به بیجاشده گان و افغانهای مهاجری که جبراْ به کشوربرگردانیده شده اند راه اندازی شود.

ـ اداره ترامپ پول های منجمد شده مردم افغانستان همراه با سود چندساله آنرا زیر نظر سازمان ملل متحد برای جابجا ساختن ، سرپناه و کارآفرینی در داخل افغانستان برگرداند.

 - اتحادیه اروپا باید ۲،۵ میلیارد دالر که به عنوان کمک های بشر دوستان در بانک‌ های سویس سپرده اند را آزاد ساخته، آنرا برای حل معضل اقتصادی و اجتماعی مردم از طریق سازمان ملل متحد در اختیار افغانها قرار بدهد.

ـ امارت اسلامی امکانات لازم برای جابجاسازی هموطنان و فراهم نمودن زنده گی در امن ، فراهم آوری زمینه های اشتغال ، آموزش و بهداشت را فراهم نماید . 

از آنجاییکه مهاجرت و فرار از کشوریگانه گزینه نبوده و امکان زنده گی بهتر در افغانستان هم ممکن میباشد ، بهتر است هموطنان ما در داخل افغانستان راه ها و وسایلی را جستجو نمایند تا خود و فرزندان شان در آینده با چنین بی حرمتی ، آزار و تحقیر همسایه گان روبرو نشوند.

ایجاد یک افغانستان پیشرفته ، متمـدن و مـردم سالار ممکن است . باید با وقف و از خودگذری دربرقراری آن متحدانه و متشکل تلاش نماییم .

زنده و سرفراز باد مردم زحمتکش و پرتلاش افغانستان !

دکتراسد محسن زاده

رییس بنیاد فرهنگ فرهنگی اوستا 

جولای ۲۰۲۵ ترسایی ـ اتریش

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۵ـ ۱۶۰۷ 

Copyright ©bamdaad 2025

اعلان همبستگی « فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری »  با اعتصاب بزرگ کارگران هند

فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری (WFTU) طی بیانیه ‌ای از تشکل‌های کارگری جهان خواست از مطالبات کارگران در اعتصاب  هندوستان حمایت کنند.

به نقل از شبکه خبری فدراسیون جهانی اتحادیه‌ های کارگری، این فدراسیون جهانی از اعتصابات سراسری کارگران هند که از روز چهارشنبه سازماندهی شده، طی بیانیه‌ ای تفصیلی حمایت کرده است.

در این بیانیه آمده است:

« ما از اعتصاب کارگران بخش عمومی هند که شامل بیش از یکصد میلیون کارگر است و احتمالاً بانکداری و حمل و نقل را مختل خواهد کرد، حمایت می‌ کنیم. فدراسیون جهانی اتحادیه‌ های کارگری (WFTU) همبستگی خود را با طبقه کارگر هند و اتحادیه‌ های کارگری این کشور برای اعتصاب عمومی سراسری آن‌ها از روز چهارشنبه تا پایان هفته اعلام می‌ کند.

این اعتراض های اعتراضی، پاسخی ضروری به سیاست ‌های ضد کارگری دولت هند محسوب می‌ شود که به دنبال تحمیل قوانین جدید ظالمانه به کارگران است.  قوانین جدید دولت هند، حقوق اساسی اتحادیه ‌های کارگری را از بین برده، حمایت‌های شغلی را حذف و استثمار طبقه کارگر را به نفع سود سرمایه‌داران تشدید می‌ کند».

در بیانیه تاکید شده است:

«شرکتی ‌سازی و خصوصی ‌سازی موسسات بخش دولتی، حمله به بیمه ‌های تقاعد و وخامت شرایط زندگی و کار کارگران، نتایج مستقیم دستور کار نیولیبرالی دولت هند است که توسط طبقه حاکم این کشور و ابزارهای سیاسی آن اجرا می ‌شود. این اقدامات برای خدمت به منافع شرکت‌های چند ملیتی حاضردرهند است که به قیمت حقوق، عزت و آینده میلیون‌ها کارگر هندی طراحی شده ‌اند.

فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری (WFTU) این سیاست‌ های ضد مردمی را محکوم می‌ کند و با کارگران هند و خواسته‌ های عادلانه آن‌ها برای مطالبات زیر هم‌ صدا می ‌شود:

ـ  لغو فوری قوانین کار ضد کارگری،

ـ  احیای قوانین بازنشستگی قبلی و تامین حقوق تقاعد آبرومندانه برای همه کارگران،

ـ  پایان خصوصی ‌سازی صنایع استراتیژیک بخش دولتی، از جمله صنایع دفاعی هند و شرکت‌های بخش عمومی،

ـ  حفاظت از حقوق اتحادیه‌ های کارگری، از جمله حق اعتصاب، سازماندهی و شرکت در تصمیمگیری جمعی.

اعتصاب کارگران هند نه تنها یک مبارزه ملی است، بلکه بخشی از مبارزه طبقاتی گسترده ‌تر و بین ‌المللی علیه استثمار و علیه حمله به حقوق و خواسته‌ های عادلانه کارگران است. روحیه مبارزه‌ جویانه طبقه کارگر هند، نمونه ‌ای برای کارگران سراسر جهان است که در برابر سیاست‌های ریاضت اقتصادی،  خصوصی ‌سازی و سرکوب ضد اتحادیه ‌ای مقاومت می ‌کنند.

فدراسیون جهانی اتحادیه‌ های کارگری از اعضا و دوستان خود در همه کشورها می ‌خواهد تا با صدور بیانیه‌ های حمایتی، سازماندهی اقدامات همبستگی و تقویت وحدت، همبستگی خود را با کارگران هند ابراز کنند. کشور هند با یک میلیارد نفر جمعیتِ کارگر و کشاورز و زحمتکش، امروز نیازمند حمایت جهانی همه تشکل‌های کارگری است»!

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۵ـ ۱۱۰۷ 

Copyright ©bamdaad 2025