وقتی فکرم قــد نــداد!

م. نسیم « اسیر»

چند سال قبل، درجنگ بین عراق وایران یکی ازشعرای ایرانی«مهدی اخوان ثالث»شعری درمذمت صدام نوشته واو را «یزید» خوانده بود، منهم باشنیدن مرگ«حمید گل»جاسوس پاکستانی، پیشوای طالبان خواستم باحفظ ادب وحرمت قلم، کریه ترین عنوانی انتخاب کنم، فکرم قد نداد به عنوان بالا اکتفا کرده این مذمتنامه را سرودم که تقدیم می شود:

 
آدمیزادی زبس غداربود
آدمیت را زنامش عاربود
همچوعقرب نیش میزد بار، بار
زهرناک وزهرگین چون ماربود
گرچه نامش را «حمید گل» گفته اند
گل نبود این سفله نیش خاربود
پیروانی داشت ازآدمکشان 
پیشوای جمعی ازاشراربود
طینت پرفتنهء پرکینه داشت
همچوگرگ وحشی خونخواربود
درفن جاسوسی ومکرو ریا
زیرک وپرحیله ومکاربود
گرچه ازما هیچ آزاری ندید
قوم افغان را پی آزار بود
کله پوچی که بودش دربدن
لایق دربار، نه ، از داربود
نام پاکستان ازوآلوده شد
ازنسب ناپاک بود، مرداربود
دست مرگ آمد گریبانش گرفت
چون سزاوارچنین رفتاربود
تا ابد شد درجهنم جاگزین
زانکه ازاول جزایش ناربود
نفرتی دارم «اسیر»ازنام او
بسکه بد رفتاروبد کرداربود

۱۶ اگست۲۰۱۵، فرانکفورت

بامداد ـ فرهنگی ـ ۱۵/۴ـ ۲۰۰۸

افغانســـتان

وريـدلاى زه د لمــرله سترګې نوريم
چاته تور،وچاته شين اوچاته سوريم

 
دوست ته مې شمه جنت لکه خليل تـه
خـوغليم ته سـره سکروټه سورتنوريم

چې دحق رڼــاته ورکړي غــزونه
زه موسى دزماني ته هغه طوريم

وم خپلواک، يمه خپلواک اوخپلواک پايم
نه د چــايمه بــــادار او  نـــه مـــزدوريم

هرې لويشتي کې به ټينګ د حق سنګرکړم
د تاريخ اوږ دوکـې ټــول منصـورمنصـوريم

داچې چـا؛ نه يم تر اوسه پېژنـــدلاى
دهر يوله پوهې پورته شان شعوريم

د آسیا د خپلواکۍ توغ مې په لاس کې
د دښمن په پرځـــولــوکـــې مشهــوريم

نه وټکېونه مـــې نــــوم افغانستان شــــــــو
لوستل کېږي چې، نه هغه لوست مستوريم

هندوکش ، پامير، خېبر مې شاهدان دي
دتاريخ اتل ، دسیمې ځواک ، مغروريم

په لاس تش ، سترګې مړې اووچې شونډې
قناعت پــانـګه درنــه بــــډاى معمـــــــوريم
له شپږ لوري د اورکاڼوته يم موخه
بيا رغيږمه راتلونکى ته مسروريم

دپردو،خپلوتــاړاک ته ايسارپـــاتې
لرم زغم دپېښونه چې مات تروريم

د تودو اوبو په مينې کې تل ګورﺉ
کله وران کله سيـزلاى کله چوريم

د نړۍ سیاست سیالۍ له ډېره قهره
لژندوينوکې کلونه پروت رنځــوريم

ما  بــه وپېــژنی ســم که راتــــه ځيـــرشی
دخوشال ،ميرويس ،محمود، احمد انځوريم

د  آسيــا زړه يــم نـــړۍ تــه تـل په  نښه
هم لويديځ ، ختيځ ته لوست دلوړغروريم

يم مــــواج د ځمکې ژوند څپو بهيرکې
دپايښت اوپرمختـــګ پرمې مخــموريم

(نجم الرحمن مواج )

بـامــداد ـ اجتماعی ـ ۲/ ۱۵ـ ۱۸۰۸

جشن استقلال به هم میهنان آزادی دوست مبارک !

۱۳ اپریل ۱۹۱۹ ترسایی ،  شاه امان الله از مسجد تاریخی عیدگاه شهر کابل استقلال افغانستان را اعلام داشت

تشدید جنگ اعلام ناشده پاکستان و راه های مقابله با آن

( دولت پاکستان ناقض منشورسازمان  ملل متحد وحامی تروریسم )

پاکستان به حیث یک کشور غیر« طبیعی » ومخلوق استراتیژی های استعماری در تمام دوران موجودیت خود عامل آشوب و منازعه بوده و رمزبقای خود را در خفقان داخلی و دشمنی با همسایه گان جست و جو وبه خصوص بعد از کودتای نظامی (۱۹۷۹ م) که به حیث حلقه اساسی در «کمربند سبز»، « نقاب جمهوری اسلامی » بر رخش ایزاد گردید، به تربیه، تجهیز و تسلیح گروه های دهشت افگن مبادرت وبه صورت سیستماتیک از تروریسم بحیث ابزار سیاست خارجی خویش استفاده مینماید.

افغانستان از بدوخلق نا میمون پاکستان در راستای نقش خصمانه و تاریخی این کشور در معرض دسایس اسلام آباد (که عضویت پیمان های تجاوزکارنظامی را حاصل کرده بود) قرار داشته و با اعلام جمهوریت (۱۹۷۳م ) آماج جنگ اعلام ناشده آن کشور قرارگرفته، که تا کنون ادامه دارد .

از همان جمهوریت اول تا اکنون جنگ اعلام ناشده پاکستان به اشکال وشیوه های مختلف ودر نقش های متفاوت از تربیه، تسلیح وصدورخرابکاران گرفته تا قرار گرفتن بحیث «تخته خیز» در اوج جنگ سرد، طرح کنفدراسیون وجنگ های تنظیمی دهه نود، رول بازی نموده است وهمچنان تلاش دستگاه نظامی – استخباراتی پاکستان به خاطرتسلط مستقیم در وجود طالبان، بخاطر تثبیت عمق ستراتیژیک وبی ثبات سازی وتضعیف افغانستان دریک دهه ونیم اخیر، صورت گرفته  و تداوم دارد ( ارایه دلایل دررابطه به این حقایق آفتابی ، به حیث اثبات « کفر ابلیس » تحصیل حاصل پنداشته میشود .)

اسناد معتبر بین المللی از سازمان ملل متحد  تا وزارت های خارجه کشورهای عضوشورای دایمی امنیت ملل متحد (به شمول ایالات متحده امریکا ) و سایر کشورها و مطبوعات جهانی گویای این حقیقت است که سرنخ بسیاری حوادث دهشت بار تروریستی از کابل تا بمبی، دارالسلام ، چیچین، سینکیانگ و تا نیویارک، به پاکستان میرسد و دهشت افگنان شریر بین المللی در خانه های « امن آی.اس.آی » مصروف طراحی می باشند.

این دیگرمسخره نیست که :

پاکستان هم عضو سازمان ملل متحد است و هم با پررویی منشور آن ودیگر اصول قبول شده حقوق بین المللی را نقض مینماید ؟

پاکستان هم عضو جامعه جهانی است و هم از خاک آن کشور به جهان تروریست صادر میگردد ؟

پاکستان هم «شریک استراتیژیک» امریکا است و هم جنگ اعلام نا شده رابا هم پیمان آن کشور(افغانستان) تداوم میدهد؟

بسیار سوال برانگیز نیست که:

ـ درین چهارده سال اخیر حضورگسترده امریکا و ناتو درافغانستان، پاکستان میلیاردها دالر را زیر نام همکاری مبارزه بر علیه «تروریزم » تصاحب نموده است، در حالیکه رهبران و مراکز سازمان های تروریستی در داخل آن کشور فعال می باشند. امریکا به خاطر اسامه بن لادن سر دسته شرارت پیشه گان القاعده به افغانستان هجوم نظامی آورد و چند سال بعد سر وکله موصوف از اسلام آباد پیدا گردید، بر سر ملاعمرآخوند ده میلیون دالر جایزه تعین گردیده بود، اما نامبرده در «خانه های امن» کراچی زنده گی وبه شکل مرموز در شفاخانه های آن شهر به قتل رسید ؟

معمای اقامت و قتل هر دو سر دسته شرارت پیشه گان، تشت رسوایی پاکستان را از بام انداخته است و دیگر هیچ وجدان بیدار شک نخواهد داشت که پاکستان مرکز ودولت آن کشور حامی تروریزم می باشد .

زمانیکه اسامه واجب القتل است، سزای میزبانان چه خواهد بود؟ 

دولت پاکستان وزمامداران آن مشروعیت اخلاقی دارند ؟

یک اصل قبول شده حقوق بین المللی (Pacta Sunt Servanda) می باشد که اعضای موسسه ملل متحد مکلف به رعایت آن میباشند، اما در عمل دولت پاکستان در مجموع و از موافقت نامه های ژنیو تا اکنون وهمچنان رهبران آنکشور هیچ گاهی به وعده و وعید و تعهد خود وفا نکرده اند و بدین ترتیب مشروعیت اخلاقی دولت وزمامداران آن زیر سوال جدی قرار دارد.

پاکستان به حیث مرکزتولید فکر انتحاری وکشتن دگر اندیشان :

تعداد مدارس، مراکز و « نهادهای خیریه» در پاکستان که اندیشه های بنیادگرایانه اسلامی، کافرکشی ، سیف الاسلام، انتحار و قتل دگراندیشان را ترویج میدهند تا به چندین ده هزارمیرسد و اکثریت آن های که توسط مولاناهای خبیث آنکشوررهبری میشوند، زیر چتر محافظتی آِی.اس.آی و بقایای جنرال ضیآالحق در اردو قرار دارند .

پاکستان مرکز پرورش شرارت پیشه گان شریر بین المللی :

طی این چهل سال اخیر بیشتر از دو صد هزار تروریست عرب و عجم از کشور های مختلف در کوره های تروریست سازی پاکستان پرورش یافته ورهبران سازمان های تروریستی که بر سر آنان جوایز تعین گردیده، درین کشور کسب تجربه کرده اند . اسامه، ایمن الظواهری، ابوبکربغدادی، ملاعمر، ملامنصور و ده ها تن دیگر در این ردیف قراردارند و از امتیازات «خانه های امن آی.اس. آی» مستفید گردیده اند.

استخبارات نظامی پاکستان مسوولیت قتل وترور افغانان را عهده دار میباشد:

در داخل وخارج پاکستان تعداد زیادی از شخصیت های معروف افغان توسط آی.اس.آی و یا به دستور اجیران آن به قتل رسیده اند ، اکنون دیگر حضور جنرال اسلم بیگ در شب شهادت دوکتور نجیب اله رییس جمهور اسبق یک راز نمی باشد . در چند سال اخیر آن عده رهبران طالبان که خط قرمز اصول مافیایی روابط ( آی.اس.آی ـ طا لبان ) را نقض کرده اند، زندانی و به اشکال مرموز به قتل رسیده اند.

دولت پاکستان واجیران آن جرایم سنگین را در افغانستان مرتکب شده اند :

ـ درین مدت تداوم جنگ اعلام ناشده، پاکستان عامل اولی واساسی تراژیدی خونبار افغانستان می باشد، مداخلات آن کشور دلیل و بهانه مداخلات نظامی شرق و غرب پنداشته میشود .

ـ درین چهاردهه میلیون ها هموطن ما نابود، معلول، معیوب و یتیم وبیوه گردیده اند و ده ها میلیارد دالر به کشور ما خسارت رسیده و مناطق زیاد تخریب ویا مانند پایتخت به تل خاک مبدل گردیده است.

ـ غنایم و آثار ملی و تاریخی تاراج و یا مانند بت های بامیان تخریب گردیده است .

ـ تاسیسات دولتی و اردوی ملی افغانستان نابود گردیده است .

ـ جنایات ضد بشری، جنایات جنگی، نقض حقوق بشرو قتل وکشتاراهالی ملکی دوام دارد .

ـ در چند ماه گذشته هر روز در افغانستان کربلا، صبرآ وشتیلا برپا است .

ـ از قرار معلوم پاکستان در ولایات ننگرهار و پکتیکا در این طرف خط نامنهاد دیورند مراکز عسکری ایجاد کرده است .

ـ تداوم و تشدید جنگ اعلام ناشده پاکستان مانع اصلی گذار کشور ما به شاهراه ترقی می باشد .

در برابر این همه جنایت ، تجاوز و تشدید جنگ اعلام ناشده چه میتوان کرد ؟

ختم جنگ اعلام ناشده و دستیابی به صلح با تگدی بدست نمی آید و چنانچه گفته اند: حق داده نمیشود، حق گرفته میشود.

اگر دولت در کفش خود ریگ ندارد، باید هر چه عاجل دوسیه جنایات ناشی از جنگ اعلام نا شده پاکستان در وجود طالبان وشرکای شانرا تنظیم وبه:

 ــ شورای امنیت م.م.م  و دیوان عدالت بین المللی ارجاع نماید

بر طبق اصول منشور م.م.م « دولت قربانی باید اعلام نماید که مورد تجاوز قرارگرفته است»

دولت باید به شورای امنیت پیشنهاد نماید تا :

به اساس اصول منشور م. م. م اصل (united nations sancations) را در مورد پاکستان بررسی و تطبیق نماید تا به حیث مرکز تروریسم، دولت آنه کشور به مثابه حامی تروریسم بر طبق اصل (Legal Settlement Sancation) مورد تعزیرات بین المللی قرار گیرد .

ـ دولت باید با سازمان ناتو و کشورهای انگلستان و ایالات متحده امریکا که تشدید جنگ اعلام نا شده پاکستان معلول سیاست های کجدار و مریز آنان است و بر اساس پیمانهای ستراتیژیک، مکلف به دفاع قاطع می باشند، مذاکرات سازنده را آغاز نماید . تداوم تراژیدی خونبار افغانستان مشروعیت اخلاقی آنان را با سوالیه بزرگ مواجه ساخته است؟

ـ دولت باید با کشور های اتحادیه اروپا حقایق قربان شدن افغانستان را مطرح و در جلب همنوایی آنان تلاش وسیع انجام دهد .

ـ بسیار ضرور است تا دولت کار وسیع را با همسایه گان وقدرت های بزرگ مانند چین، روسیه وهندوستان سازماندهی نماید و نشست عاجل این کشورها را در رابطه به مسایل جاری افغانستان خواستار گردد.

آیا دولت افغانستان توانایی انجام این رسالت تاریخی را دارد ؟

پاشنه آشیل افغانستان ضعف اقتدارملی است. « مردم بزرگ »  که بار طولانی ترین جنگ تاریخ را متحمل گردیده اند ، با « رهبران کوچک » مواجه می باشند، رهبرانی که به مردم باور ندارند و فراموش کرده اند که: د خلکو زور، دخدای زور دی؛ و از تشخیص مصالح کشور و منافع ملی عاجز می باشند و درگیر ودار تقسیم « قدرت » قوای مسلح را درین مقطع حساس به حساب قوم و گروپ تقسیم می نمایند.

رهبران دولت وحدت ملی که پای شان در ترازوی مشروعیت می لنگد، بخاطر جبران این نقیصه باید برای کسب وجاهت ملی تلاش نمایند. این وجاهت فقط وفقط با چنگ زدن به منافع ملی و دفاع قاطع از وطن و جان و ناموس مردم بدست میآید .

دستیابی به این مآمول زمانی سراب نخواهد بود که قانون را ملاک عمل قرار بدهند، استقرار حاکمیت قانون یگانه راه تحکیم قدرت دولتی پنداشته شود .

این هدف بزرگ فقط با پشتیبانی مردم ممکن خواهد بود و برای کسب کمک مردم باید تعریف دقیق از منافع ملی با شناخت از جیوپولیتیسم بین المللی و منطقه داشته باشیم  و برمبنای همین تعریف استرتیژی امنیت ملی و چگونه گی مقابله در برابر پاکستان را مشخص بسازیم .

در همچو حالت دولت میتواند با دیپلوماسی فعال بحیث پارتنر در سطح بین المللی و منطقه ، منافع افغانستان را دفاع و پاکستان نیز با عزم و احتیاط حرفش را تحویل بگیرد .

چنین دولت که کارا خواهد بود در برابر مخالفان مسلح برخورد دقیق را در وجود یک سند تقنینی که حالت حقوقی  افراد و گروپ های مسلح که به پروسه صلح می پیوندند ، تنظیم و مطابق آن برای صلح به حیث هدف والای ستراتیژیک اقدام نماید.

انجمن حقوقدانان افغان در اروپا با مراجعه به هموطنان و از جمله افغانان مقیم اروپا و نهادهای اجتماعی و فرهنگی، جامعه مدنی و مدافعان وطن و مردم صمیمانه میخواهد تا در دفاع از هست و بود وطن ، صدایی اعتراض شانرا در برابرتشدید جنگ اعلام ناشده پاکستان متحدانه بلند نمایند .

با احترام

هیات اجراییه انجمن حقوقدانان افغان در اروپا

میر عبدالواحد سادات

بامداد ـ اجتماعی ـ ۱/ ۱۵ـ ۱۸۰۸