پیام تبریکیه دارالانشای حزب ملی ترقی مردم افغانستان به مناسبت روز جهانی معلم

۱۳۹۴/۷/۱۲

 استادان ومعلمان عزیز!

تاریخ سیزدهم میزان۱۳۹۴ خورشیدی مطابق ۵ اکتوبر ۲۰۱۵ میلادی مصادف است با روز جهانی معلم .

دارالانشای حزب ملی ترقی مردم افغانستان ، به مناسبت این روز خجسته ، بهترین تبریکات وشادباش های خود  را از صمیم قلب برای تمام استادان ومعلمان کشور و جهان ، تقدیم می نماید.

تجلیل ازین روز ، تجلیل از مقام وجایگاه عالی استاد ومعلم در عرصه تعلیم وتربیه جامعه ما بوده که با تمام احساس مسوولیت و وطندوستی و باکمال صداقت ، وظایف مقدس تربیت ، پرورش و آموزش فرزندان کشور عزیز مان را در طول تاریخ به دوش داشته ودارند  که این مقام استاد ومعلم را فراتر وبالاتر ازمقام والدین دانسته وبه آنها ارج و احترام بزرگ قایل هستند.

از روز معلم در کشور ما در شرایطی تجلیل می گردد که اکثریت استادان و معلمان ، از امکانات وشرایط لازم اقتصادی و اجتماعی برخوردار نبوده و با مشکلات ، پرابلم ها وچالش های بزرگی مواجه می باشند.

موجودیت شرایط کنونی اقتصادی واجتماعی ، فقر وبیکاری گسترده ، ناامنی ها ، خشونت ، و مداخلات استخبارات جهنمی کشورهای همسایه در امور داخلی افغانستان ، مسدود بودن شماری از موسسات تعلیمی ومکاتب در کشور، نبود جای و تعمیر مناسب برای  شماری از موسسات ومکاتب ،  نبود وسایل ولوازم تدریسی لازم  وناچیز بودن معاشات وامتیازات ماهوار، بازهم استادان ومعلمان شرافتمند کشور به تلاش ها و زحمات فراوان برای تربیت ، تعلیم و آموزش فرزندان عزیزکشور ادامه داده و می دهند.

با درنظرداشت اینکه اکثریت از استادان ومعلمان عزیز ما تا هنوز از معاشات وامتیا زات لازم برخوردار نبوده ، مشکلات بی سرپناهی آنها تا هنوز به طور بنیادی حل نگردیده ، معاشات وامتیازات ماهوارآنها در محلات به وقت وزمان  پرداخته نمی شود ، صندوق معلم دیگرفعالیت اقتصادی گذشته را ندا شته واز فعالیت اتحادیه سراسری معلمان حمایت لازم صورت نمی گیرد؛ با آن هم درتربیت و پروش فرزندان وطن تلاش دارند که قابل تقدیر است.

استادان ومعلمان عالیقدر !

حزب ملی ترقی مردم افغانستان ، به نقش شایسته وارجمند شما در راه تربیت ، آموزش وپرورش فرزندان کشور ، احترام و ارج فراوان قایل بوده ، تلاش ها و زحمات شبانه  روزی همه شما را در طول تاریخ درین راه پر افتخار ، ملی و انسان دوستانه ، حمایت  نموده و می نماید.

استادان و معلمان عزیز !

دارالانشای حزب ملی ترقی مردم افغانستان ، یکبار دیگر روز پرمیمنت معلم را برای یک یک شما صمیمانه شادباش گفته ، موفقیت ها وپیروزی های هر چه بیشتر شما را در راه اجرای صادقانه و انسان دوستانه وظایف مقدس ، از بارگاه خداوند ( ج )  استدعا  دارد.

فرخنده باد روز جهانی معلم !

سربلند باد استادان ، معلمان و دست اندرکاران عرصه معارف در کشور !

با تقدیم احترام

عبدالحی مالک

 رییس حزب ملی ترقی مردم افغانستان

بامداد ـ اجتماعی ـ ۱ /۱۵ ـ ۰۴۱۰

   عید قربان و قربانی انسان

عید  را   با   فتنه  ها   انگیختن

خاک  بر  چشم  خلایق   ریختن

عید با جنگ تعصب عید  نیست

تا که هست این خون آتش بیختن

عبدالوکیل کوچی

به آنانی که سال های سال در وطن جنگ زده وبلا کشیده ما با تحمل رنج ها و آلام بی پایان ، در میان مرگ زنده گی نفس می کشند وبه آنانی که دور از دامان وطن در سرزمین بیگانه  بار غربت را بدوش کشیده وقلب های شان برای وطن وهم وطنان عزیز همواره می تپد عید سعید قربان را تبریک میگویم.

عید قربان موهبت پاک آسمانی ، روز فرخنده و نیکو ، روز خوشی مسلمانان جهان ،روز قربانی و رهایی از کینه وکدورت ها و خواسته های آزمندانه ،رهایی از خود خواهی ها، جاه طلبی ها،خود پرستی وخصلت های متعصبانه و ستمگرانه میباشد .

روز عید قربان روز مهر ورزیدن ، دوستی ومحبت ، از خود گذری ، پاکیزه گی دل ها ،همنوایی به بیچاره گان ،عیادت از مریضان ،دلجویی به مصیبت زده گان ،کمک به فقرا یتیمان ومسکینان ، روز سرسپردگی وعدالت ، نزدیک شدن دل ها ، آشتی جویی ، مسوولیت پذیری  و یکی از روزهای ارزشمند دستاورد های انسانی واحترام به مقام انسانیست .

بلاخره عید قربان روز نشاط آفرین ، تفریح و سلامتی ، دیدار دوستان وآشتی با حقیقت است ، با حقیقت خود است که سال ها از آن فاصله داشته است .

واما درجهانی که ما زنده گی می کنیم اکثریت کشورهای اسلامی به نوعی عزا دار اند تعدادی از کشورها در مصیبت اشغالگری وحملات تجاوزکارانه ، جنگ های داخلی و نا امنی فرورفته است. در امتداد جنگ های فاجعه بار،  میلیونها نفراز مسلمانان جهان بی خان و مان ، فراری ،وصدها هزار دیگر کشته ،زخمی ومعیوب شده اند .زیرساختارهای اقتصادی این کشورها به کلی منهدم گردیده آثار تاریخی تخریب، زراعت وصنعت درحال رکود ثروت های مادی ، معنوی وارزش های فرهنگی دستاورد هزاران ساله انسان ها به تاراج رفته وجان مردم در خطر جدی قرار دارد. درین کشورها حملات تروریستی ، تجاوز گری ، نسل کشی ، آدم ربایی ، فقر، مرض ، بیکاری وفلاکت ، قاچاقبری ، دزدی ، ظلم وستمگری بهره گیری وبرده سازی حکایت از قرون وسطا دارد .درین میان کوتاهی قدرت های موثروعجز سازمان ملل متحد در مهار کردن جنگ های جاری، از عواقب خطرناک جنگ در منطقه پرده بر میدارد. زیرا در گستره ی جنگ و نا امنی روز بروز جهان آسایش خود را از دست خواهد داد. با این حال رفته رفته دارد منطقه به صحنه های رویا رویی ، لشکر کشی ها تجاوزات گسترده ، حملات وکشتارهای عظیم انسانی مبدل گردد که در اثرآن، جریان شتابنده مهاجرت های کتلوی انسانها کشورها را از سکنه اصلی آن خالی میسازد. نتیجتاُ  تمامیت ارضی ، استقلال سیاسی ،حاکمیت ملی وحریم کشورهای نا امن باچالش های جدی روبرو خواهند گردید . چنانچه ظهور تند روان دینی و گروه های فوندمنتالیست اعم ازالقاعده ، طالب و داعش با هزینه های هنگفت ومجهز به سلاح عصری، با حملات انتحاری تروریستی ، قتل های دستجمعی و ایجاد ارعاب وحشت اوضاع را در منطقه دگرگون ساخته در وضع سیاسی نظامی جهان چرخش جدیدی رونما گردیده ونسبت به ظهوراین گروه ها نگرش های تازه ای در رابطه به موضعگیری غربی ها در قبال جریانات موجود بوجود می آید.

ما به کشوری تعلق داریم که در گوشه وکنار آن متاُسفانه خون انسان ریخته میشود برغم موجودیت قوای خارجی وتلاش های شجاعانه قوای مسلح کشور ما برای دفاع از وطن وصلح ،هنوز هم امنیت وآسایش ، جان ومال مردم درخطر جدی قرار دارد که حتا در روز های عید قربان نیز به جای ذبح حیوان ، انسان قربانی میشود. تاهنوز حملات انتحاری و حمله های گروهی در بعضی از مناطق ادامه دارد و در امتداد جنگ سی ساله شرایط زنده گی برای مردم سخت ودشوار گردیده است .همین اکنون مردم مستضعف افغانستان درشرایط نا امنی ، جنگ وخونریزی و در زیر تهدید ستمگران ، چپاولگران داخلی وخارجی ،زورمندان وجاه طلبان بسختی نفس کشیده وبا فقر وتهیدستی ، بیکاری وبیماری ،جهل ومرض دست وپنجه نرم میکنند .سالهای سال است که تجاوزات وحملات پاکستانی ها در وجود یک جنگ اعلام ناشده بر وطن ما تحمیل میگردد.عده یی از زور مندان داخلی نیز با افسانه سرایی های گذشته وبا سخنان تکراری ومزمن اژدهای سرخ ، مذبوحانه تلاش می ورزند تا بروی ضعف هایشان سرپوش گذاشته وذهن انسان ها را از وجود تلخی ها ی واقعیت موجود منحرف سازند . همین اکنون باوجودی که حملات وحشیانه عناصر تروریست فرستاده شده از خاک پاکستان در گوشه و نقاط کشورادامه دارد ولی دولت ساخته شده وحدت ملی همچون یک دولت مریض وضعیف تا هنوز نتوانسته است که بطور لازم شرایط را مهار بسازد. دولتی که برای نصب وعزل مقاماتش پاکستانی ها جراات ابراز نظر داشته باشند. دولتی که در زیر نظر آن ، تضاد ها و تعصبات ملی ، قومی ومذهبی ومخالفت های سمتی و زبانی عمیق وعمیقتر شده میرود و به خاطر تغیر اذهان مردم جنگ پوهنتون ودانشکده ،جنگ کلمات والفاظ راه اندازی میشود و این درامه ، ادامه همان افسانه سازی های گذشته و جنگ هایی که  در زیر نام دین جریان داشت وحالا بخاطر زبان وفردا قوم وپس فردا بنام سمت ادامه خواهد یافت ، بهر صورت همین ملت بیچاره است که بار قربانی ها را بدوش میکشد . روز تاروز عرصه زنده گی برای مردم تنگتر شده میرود ودر چشم انداز آینده امیدی برای بهبود اوضاع بنظر نمی رسد. با وجود دریافت میلیاردها دالر کمک از خارج ، هنوز هم فقر و بیکاری در کشور بیداد میکند .در حال حاضر گروه گروه از جوانان وطن وبه خصوص تحصیلکرده گان از فرط فقر وبیکاری وطن آبایی خود را ترک نموده جبراً راهی دیار بیگانه گردیده و درگیر شرایط هولناک وجانکاه خارجی میشوند و یا بعضاً پای شان جبراً به جنگ ها کشانیده میشود .آیا این حالت اسفبار جای شرم وننگ نیست ؟

در حالیکه مردم افغانستان درطول زمانه ها از خود قهرمانی بجا گذاشته اند هرگاهی که حریم کشور ما مورد حملات وتاخت وتاز بیگانه قرارگرفته است کلیه هموطنان ما با کنار گذاشتن همه اختلافات قومی لسانی سمتی وغیره با اتحاد سراسری و دریک صف واحد قرار گرفته واز وطن دفاع کرده اند  ولی حالا وطن ما در آتش نفاق داخلی وحملات همسایه میسوزد .

ملت افغانستان که صاحب اصلی این سرزمین هستند با تو جه به تجارب گذشته وبا درک عمیق از دوستان ودشمنان کشور، دریافته اند که به خاطر نجات وطن در کنار ترقی خواهان، عدالت پسندان ، مبارزین راستین صلح و دموکراسی ،دلسوزان و آگاهان امور، دادخواهان ومومنین پاک نهاد کشور قراربگیرند.

رسیدن به چنین آرمان پاک وطنپرستانه مستلزم اتحاد وهمبستگی سراسری ملی ودر پیشاپیش آن احزاب سیاسی دموکرات ، مترقی ، وطنپرست ، صلحدوست وعدالت گستر در وجود یک جنبش ملی سراسری شرایطی را بوجود خواهند آورد که در آن جنگ وخونریزی خاتمه یابد، صلح و ترقی دموکراسی وعدالت اجتماعی ، برابری وبرادری تامین گردد .

دراخیرباید خاطر نشان ساخت طوریکه همه میدانند وطن ما بیشتر ازهر زمان دیگری به وحدت ویکپارچه گی نیازمند است . وظیفه هرهموطن متعهد ومسوول است که با سهمگیری کلیه ملیت ها واقوام واقشار زحمتکش جامعه درامربسیج مردم بدوریک آرمان مشترک ملی وطنی تلاش وطنپرستانه نمایند تا بر مبنای آن شرایطی بوجود آید که مردم ما بتوانند صلح را بوجود آورده و از عید سعید اضحی و دیگراعیاد وسنن پسندیده مردم ما به وجه احسن تجلیل بعمل آورند و آنگاه عید ، عید همگانی خواهد بود .

نشا ط  عید هـا  از  زورمند ان

و قربانی   شدن ، از مستمند ان

درین روزیکه میشد ذبح حیو ان

دریغا ،هست جاری خون انسان

کجا این روز ها مانند عید است

که مظلوم اندرآن شادی ندیدست

سرای وخانه خالی ،سفره خالی

محیط شهر خالی ، کوچه خالی

بجای سرمه چشمان اشکبارست

حنا و رخت نو، از ما فراراست

بهرگوشه که کسب کارجاریست

در آنجا حمله هایی انتحا ریست

یکی دونی که ده ها نی  بصدها

بروزی کشته  وزخمیست هرجا

بیک سو ظلم و ا ستبد اد  فاحش

دگر سو طالب و سندی و داعش

به صحرا،  کرگسان کفچه ماران

به شهرا،  رهزنان   داره ماران

چنین ظلمی که باشد  بر مسلمان

بخو انند  باز، نامش عید  قربان

کجا یش عید  را ما ند   برا  در

که  تا نا سور باشد  زخم کشور

اگرعیداست ،عید زورمند است

ند ارد عید آنکو  درد مند است

مگروقتیکه خیزد خفته ازخواب

نیارد در ازا ُیش د شمنان  تاب

خروشان گردد ازهرقطره با ران

بتا بد  در افق  خورشید   تا بان

وطن  فارغ شود از مار وگژدم

و  آنگاه  عید  باشد  عید  مردم

( عبدالوکیل کوچی )

 بامداد ـ فرهنگی ـ ۱ /۱۵ ـ ۲۵۰۹

اطلاعیه جرگه افغان های مقیم شهر هامبورگ المان

هموطنان عزیز !

بدینوسیله به اطلاع رسانیده میشود که قرار است یک  گردهمایی وسیع افغان های مقیم شهر هامبورگ المان، جهت تقبیح اعمال وحشیانه و تروریستی نظامیگران و ای اس ای پاکستان به روز جمعه مورخ   ۲  اکتوبر سال روان عیسوی از ساعت ۳۰ :۳ تا ۶ بعد از ظهر،  در مرکز شهر هامبورگ المان دایر گردد .

اشتراک هموطنان گرامی دراین میتنگ اعتراضیه، ادای یک رسالت ملی و تاریخی است.

 آرزومندیم با اشتراک گسترده تان صدای رسای تانرا به گوش جهانیان برسانید .

وحدت ملی مردم افغانستان ضامن پیروزی و نجات افغانستان است .

محل برگزاری گردهمایی :

Hauptbahnhof   Kirchen Allee , Hachmannplatz

 بامداد ـ اجتماعی ـ ۱ /۱۵ ـ ۰۱۱۰

نامه سرگشاده مهاجران افغان دراندونیزیا عنوانی آقای بانکی مون دبیرکل سازمان ملل متحد

 این نامه که بیان کننده درد و رنج و دشواری های بزرگ هموطنان مهاجرما درکشوراندونزیا میباشد؛ دو روز قبل بدست ما رسید. با نشر آن از همه نهاد ها و شخصیت های افغانی درخواست مینماییم با امکانات دست داشته در پخش ونشر آن این هم میهنان را یاری رسانند.بـامــداد

جلالتماب آقای بانکی مون دبیرکل سازمان ملل متحد !

 اولترازهمه سلام ها و احترامات خویش را به حضور آن جلالتماب  تقدیم می داریم.

همان‌ طوری که مستحضراید ؛ با گذشت بیش از چندین دهه جنگ، تجاوز، نسل‌ کشی، با ادامه‌ چندین دهه بحران و جنگ‌ های داخلی در افغانستان سیل عظیمی از مهاجرین را به خارج از افغانستان سرازیر کرده است.

 پناه‌ جویانی از افغانستان که از ادامه جنگ، ناامنی، تبعیض و خشونت‌های لجام‌ گسیخته، ادامه‌ چندین دهه بحران و جنگ‌ های داخلی در افغانستان و اوضاع نابسامان اقتصادی در کشور، راهی دیار غربت شده‌اند. این پناه‌ جویان که ازخون و خشونت به تنگ آمده‌اند؛ مجبور شدند راه‌های پرخوف و خطری را در پیش‌ گرفته و خوشبختی خویش را هزاران کیلومتر دورتر از دیار خود و به کشورهای همسایه و دیگر کشورها از جمله کشور اندونزیا و رسیدن به کشور استرالیا جست و جو کنند. ولی با سخت شدن سیاست‌های مهاجرتی استرالیا و مسدود شدن راه دریا، راه رسیدن به این کشور با قایق ‌های غیرقانونی به‌ کلی مسدود شده است. بسیاری از این مهاجران، زنان، کودکان و نوجوانان هستند. افزون بر این‌ که آب‌های اقیانوس به قتلگاه آنان تبدیل ‌شده بود و هزاران قربانی از این مردم گرفته، خانواده‌های زیادی را در افغانستان عزادار نموده است؛ با سخت گیری دولت استرالیا، این مهاجران در اندونزیا گیر مانده و بی سرنوشتی آنان، پیامدهای بسیار ناگواری به بار آورده است.
اندونیزیا به برزخی برای این پناه جویان بی ‌پناه افغانستان تبدیل‌ شده است. در این کشور بازداشتگاهی برای پناه جویان وجود دارد که شب و روز این پناه جویان در پشت این میله‌ ها چشم‌ انتظار نقطه پایان انتظارشان هستند. اکثر این پناه جویان ناچارند از طریق کمیساریای عالی پناهنده گان درخواست پناهنده گی نموده و برای اقامت و اسکان مجدد به کشور سوم مهروموم‌ها را باید انتظار بکشند. خیلی‌ها تاکنون بیش از چهار سال است که در بازداشتگاه‌ها به سرمی‌برند. اندونیزیا کنوانسیون بین‌المللی را در مورد پناهنده گان امضا نکرده است. از این‌ رو برای کسانی که بدون اسناد داخل خاک اندونیزیا می‌گردند، پناهنده گی نمی ‌دهند. این پناهنده گان در اندونیزیا منتظر هستند که آیا کشور دیگری برای ‌شان پناه خواهند داد یا خیر.
رسیده گی به پرونده این پناه‌ جویان از طریق سازمان ملل طولانی و زنده گی در این بازداشتگاه‌ها سخت و کشنده است. از این ‌رو، اکثر مهاجرین افغانی به سرنوشت نامعلومی مواجه‌ اند که در نهایت، نه به ساحل امن و نه به آرامش رسیده، بلکه سرنوشت ‌شان به نمایش غم باری مبدل گردیده است. پناه جویان تا روشن شدن تکلیف شان باید سال‌ها عمر خود را در این بازداشت ‌گاه‌ها یا در بیرون از زندان بگذرانند. پناه جویان افغانی ساکن در اندونیزیا از هیچ حق ‌وحقوق انسانی و بین‌المللی برخوردار نیستند.

 بر‌حسب موازین بین‌المللی یک پناه جو ولو آن‌ که به‌ صورت غیرقانونی هم وارد کشوری بشود بعد از آن‌ که تکلیفش روشن می ‌شود، از کلیه حق ‌و حقوقی که شهروندان آن کشور از آن‌ ها برخوردارهستند بهره‌ مند می‌شود. اما متاسفانه در اندونیزیا مهاجران در این کشور از حق کار کردن، آموزش و بهداشت و حق تحصیل و رفت‌ وآمد و مسافرت و حتا کوچک ‌ترین حقوق انسانی محروم‌ اند. طبق قوانین دولت اندونزیا، پناه جویان حق و اجازه کار در این کشور را ندارند، پناه جویانی که مجبوراند سال‌ها بار گران مخارج زنده گی خود شان و خانواده ‌شان را به ‌تنهایی بر دوش بکشند.
وضعیت بهداشت در این زندان‌ها و بیرون از زندان ‌ها که مهاجرین در آن زنده گی می‌ کنند نیز به ‌شدت نگران‌ کننده است. در این زندان‌ها و کمپ‌ها تعداد زیادی از زنان همراه با کودکان ‌شان و نوجوانان و جوانان پناه جوی افغانستان  زندانی هستند. وضعیت بازداشتگاه‌ها و کمپ‌ها بدتر از زندان‌های جنایی است. بسیاری از این مهاجرین که روزی چند نوع دارو هم مصرف می ‌کنند هفته یک‌ بار بیشتر اجازه هوای آزاد بیرون از زندان یا هواخوری را ندارند؛ بدون این‌ که مرتکب کدام جرمی شده باشند.
تعدادی از مهاجرین و پناهنده گان در درون کمپ‌ها و بیرون از کمپ‌ها به علت بی ‌سرنوشت بودن کارشان، نبود کشورهای پناهنده‌ پذیر و کند بودن تعیین کشوری، طولانی بودن تاریخ مصاحبه، مشکلات معیشتی پناه جویان، نبود نهادی برای بررسی مشکلات پناه جویان، سلامت روانی‌ شان را از دست‌ داده‌اند و مهاجرین را علیل و مریض و رنجورساخته است. بی‌ سرنوشتی و طولانی بودن روند کار مهاجرین عواملی است که مهاجرین را از پا درآورده است.
وضعیت مهاجرین افغانی بدتر از همه بوده و حتا با مرگ و یا مشکلات دیگری از قبیل افسرده گی و بیماری‌های دیگر روانی و تنی روبه‌ رو بوده و دست‌ وپنجه نرم می‌کنند. اکثر پناهنده گان اولین چیزی را که در این بازداشتگاه‌ها از دست می‌ دهند، سلامتی روحی روانی و جسمی ‌شان است. بی ‌سرنوشتی و طولانی بودن روند کار مهاجرین، عواملی است که مهاجرین را از پا درآورده است. در شرایطی که کشورهای پناهنده‌ پذیر از اندونیزیا پناهنده برنمی‌ دارند، و شرایط فعلی افغانستان نیز ایجاب نمی‌کند تا پناهنده گان برگردند. حال با توجه به مشکلات ذکرشده، پناهنده گان افغانی از شما دبیرکل محترم سازمان ملل متحد انتظار دارند، که جهت حل این مشکلات به چاره‌اندیشی پرداخته و از شکسته شدن استخوان‌های این پناهنده گان بیش از این، جلوگیری به عمل ‌آورده و این مردم زجرکشیده و مظلوم را از به انتظار نشستن و از این رنج جانکاه نجات دهید. لطفا خود تان را به‌جای این پناهنده گان بگذارید و بعد در ذهن تان تصورکنید انسان‌هایی که را سال‌ها بی ‌سرنوشت، پشت میله‌ های زندان بدون ارتکاب کدام جرمی انتظار می‌کشند. آیا ما از احساسات انسانی برخوردارنیستیم؟ ما خود را انسان می‌دانیم، انسانی که بر‌اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون حقوق پناهنده گی سازمان ملل از کرامت انسانی، حقوق و آزادی برابر با همه انسان‌ها برخوردار هستند. ما هم انسان هستیم.
در اخیر خواست ما از دبیر کل محترم این است که در قبال حق انسانی مهاجران در اندونیزیا، احساس مسوولیت کرده و برای نجات این قشر آسیب ‌دیده و منتظر در اندونیزیا اقدام نموده و آن‌ ها را از این رنج جانکاه نجات دهید.

با احترامات فایقه

مهاجران افغان دراندونیزیا

 بامداد ـ اجتماعی ـ ۳ /۱۵ ـ ۲۲۰۹