خواننده گان گران قدر تارنمای بامداد ،

سال ۲۰۱۵  ترسایی به پایان می رسد و زنده گی نوید سال تازه ای را می دهد. سال تازه با آرزوهای برآورده نشده سال پار و امید های تازه ای در پیش است. صلح، آزادی  و رهایی ، جانجوری ، خوشبختی و سرفرازی فردی و گروهی ، کثرت یاران  و همرزمان از شماری این آرزو ها  برای ادامه زنده گی و تلاش در سال جدید ۲۰۱۶ ترسایی می باشد.
با استفاده از فرصت از همکاری ، اعتماد ، علاقه  و مشورت های اعضای حزب ملی ترقی مردم افغانستان ، رهروان جنبش ترقی خواهی ، نویسنده گان و قلم به دستان افغان و خواننده گان تارنما  که با یاری و اعتماد صادقانه  شان ما را در تلاش های روشنگرانه  همراهی نموده اند سپاس و امتنان خود را ابراز ؛ و آرزو داریم تا این اعتماد و یاری در سال ۲۰۱۶ ادامه یابد.

فرارسیدن سال تازه را خوش آمدید گفته ؛ برای اعضای حزب ملی ترقی مردم افغانستان ، جامعه مهاجر افغان و خانواده های شان  در اروپا و جهان  سال جدید را سالی پر از همدلی ، همپشتی ، موفقیت ، صلح  و برآورده شدن خواست های انسانی آرزو می نمایم. امید این سال در نتیجه کار و تلاش های انسانی و مسوولانه هریک مان به سال پر از آرامش ونشاط ، وفاق ،صلح ، همگرایی و کامیابی در افغانستان و جهان  مبدل گردد.

بادرود

دکتراسد محسن زاده به نماینده گی ازشورای نویسنده گان تارنمای بامداد 

ارگان سازمان اروپایی حزب ملی ترقی مردم افغانسان

شیخــه درواغجنــه

سوز یمه اخستی د سازونــو راته  مــه وایـه
پرې مې ږده یوازې ، د بزمونو راته مه وایه
زه د عمر تږی وم ، تا تش سراب ته بوتلمه
یه ساقي دروغجنه ، د جامونو راته مه وایه
څو به مې د زړه پر دښته لونې د لمبو تخـم
ټول ایري ايري یم ، د اورونو راته مه وایه
ما خو لدې باغه بس یوازې اغزي واوښتل
غلی شـــه ملیاره ، د ګلونــو راته مـه وایه
راغلم له کوم ځایه، اوپه کوم لوري روان یمه ؟
نور د نامــالــومــو  منــزلــونــو راته مــه وایه
نه په شنو کې شنه شته ، نه په سپینو کې سپین پاتې دي
رنګ په رنګ بـدلیــږي ، د رنګونـو راتـه مـه وایه
دلتـــه د دار رویو د دستــار ســرونه وخوړل
بس دی ، د سولیو ، د دارونو راته مـه وایه
بیا د کوم منصور مغرورې غاړې ته رسۍ اوبې
شیخـه ، نور د ږيرې د وزغـونـو راته مـه وایه .

( صدیق کاوون )

بامداد ـ فرهنگی ـ ۲ /۱۵ ـ ۲۰۱۲

گردهمایی افغان های شهر ویانا به خاطر ارج و احترام از شخصیت و کارنامه های زنده یاد ببرک کارمل

جمعی از افغان های باشنده در شهر ویانا پایتخت جمهوری اتریش به روز بیست و چهارم ماه دسامبر ۲۰۱۵ میلادی طی گردهمایی به منا سبت نوزدهمین سالگرد وفات شاد روان ببرک کارمل  رییس دولت پیشین جمهوری دموکراتیک افغانستان ؛ ازاین شخصیت  برازنده تاریخ  سیاسی کشور ما یاد نموده ، کارنامه ها و خاطراتش را گرامی داشتند . محترم فاضل دلزاده رییس شورای کشوری حزب ملی ترقی مردم افغانستان که گرداننده گی این نشست را به دوش داشت زنده گی نامه و برگ های از کارنامه های درخشان سیاسی ببرک کارمل را به  بیان گرفت و از خاطرات خود به مثابه همرزم آن بزرگ مرد یاد آوری نمود . در ادامه نشست  او از دیپلوم انجینر عمر محسن زاده خواهش نمود تا  در باره  سیر زنده گی  آن زنده یاد از جوانی تا پیوستن به جاودانه گی  صحبت نماید.

 محترم عمر محسن زاده  در صحبت همه جانبه خود  پیرامون  شرایط آغازین مبارزات سیاسی به خاطر آزادی ، دموکراسی  و عدالت اجتماعی  ،  فرود و نشیب جنبش های مردمی ، مبارزات پارلمانی ، تاسیس و فعالیت های حزب دموکراتیک خلق افغانستان ،  قیام هفتم ثور و گرانیگاه های برنامه های گسترده  دولت ملی و دموکراتیک در تحت رهبری و زعامت ببرک کارمل سخن گفته ؛ و رویا های آن مرد فرزانه را  به خاطر آسایش ،  خوشبختی و آزادی هر فرد افغان و شگوفانی افغانستان  باز گو نمود.

وی در ادامه صحبت های  خود  با توجه به  شرایط  ویژه  محیطی و فرهنگی ، مراحل و مقطع  های  زنده گی سیاسی و اجتماعی  کشور ما ، اندیشه های راهبردی ، توانایی ها ، مدیریت و سازماندهی  نیروهای سیاسی و جنبش های  اجتماعی  و عملکرد  مدبرانه  ببرک کارمل را  در انجام مسوولیت های  سیاسی و دولتی  به کاوش گرفت  واز هوشمندی ویژه او در شناخت پروسه ها وپدیده های  سرنوشت ساز برای  کشور و مردم ما یاد آوری کرد .

موصوف خاطر نشان ساخت که زنده گی  درستی تزها ، پیشبینی ها  و هوشدار های  ببرک کارمل  را بار بار نشان داده است . خصلت کاریزماتیک وی با  دانش ، درایت و اخلاق سیاسی او که مبتنی بر تواضع ، مهرورزی ،  راستکاری  ، دلسوزی ، ارزش های فرهنگ بلند انسانی و پایبندی به اصول بود رابطه داشت. زنده یاد کارمل به همه مردم کشور خود تعلق دا شت ، به خاطر وحدت ملی می رزمید و از منافع ملی مهین خود بی دریغ دفاع می نمود .او در سطح جهانی نیز چهره شناخته شده  و حامی حقوق انسان های زحمتکش ، صلح دوست و داد خواه بود .

 در بخش دیگر این نشست  محترم  انجنیر نجیب یوسفی متصدی تار نمای وزین « وطندار  » رشته کلام را به دست گرفت و با بیانیه موجز وپر محتوای خود بر جهات گوناگون زنده گی و کار کرد های سیاسی ببرک کارمل روشنی انداخت . او از نقش  استثنایی و تاثیرگذار ببرک کارمل در زنده گی چند دهه سیاسی کشور  و از دستآورد های بزرگی که  توده های زحمتکش در دوره زنده گانی کارمل نصیب شده اند یاد کرد .

محترم احمد شاه ترین  یکی از جوانان با احساس و مبتکر که در فراهم آوری این نشست  نقش فعال داشت  به نوبه خود بزرگداشت  کارنامه ها و خاطرات  ببرک کارمل را ستود و اضافه کرد که بهترین ارج گذاری  به بزرگان  مردم ادامه راه و اندیشه های وطن پرستانه آنهاست . او تقاضا نمود تا  همه  وطنپرستان در اندیشه و عمل به خاطر آزادی ، صلح ، پیشرفت اجتماعی و مقابله با دشمنان مردم افغانستان متحد گردند . نشست   یاد و بود  و ارجگذاری  که در حدود سه ساعت دوام نمود با  یک دقیقه سکوت  وادای احترام به  همه رفته گان راه مردم  به پایان رسید .

 بامداد ـ اجتماعی ـ ۱ /۱۵ ـ ۲۶۱۲

گذری و نظری بر زنده گی و شعر راحله یار

زلمی رزمی

خانم راحله یار ازآن دست شاعرزنانی است که اگرکسی مجموعه اشعارش را هم نداشته باشد سروده های پر سوز و گداز و دلنوشته های او را حتماً ازطریق نشرات روزنامه ها و مجلات ، سایت های انترنتی، فیس بوک وغیره شنیده است.
او در سال ۱۹۶۱ میلادی درشهر کابل متولد شد. پس ازطی تحصیلات ابتدایی و متوسطه، تحصیلات عالی را دررشته ادبیات در دانشگاه کابل تا ختم سال سوم موفقانه ادامه داد و اما تشدید جنگ و ناامنی های کشور مانع ادامه تحصیل وختم سال چهارم شد .
راحله یار استعداد و قریحه شعرسرایی را از دورانی که هنوزشاگرد مکتب بود در وجود خود کشف کرد و نوشتن شعر و قطعات ادبی را ازهمان دوران با علاقه بی پایان آغازکرد و با تلاش مداوم خلاقیت‌های ویژه‌ای را از خود بروز داد تا اینکه رفته رفته با انتشارغزل های دلنشین او در روزنامه ها و مجلات کشور به سرعت در کانون توجه قرار گرفت.
سروده های شعری خانم راحله یار در قالب‌های گوناگون مثل غزل، دوبیتی، رباعی، مثنوی و مخمس همه ازمحتوا و معانی زیبایی سرشاراست وبیشتر ازهمه توسط شعردوستان و زیبااندیشان موردستایش قراردارد.
نخستین مجموعه شعری اش «جوانه های سرود » نام دارد که در سال ۱۳۷۰ خورشیدی به چاپ رسیده وسپس دو مجموعه دیگر وی نیز به نام های:
«  دریا چرا ز گریه ما دم نمی زند؟  »
و «  از تلخی ترانه »
توسط ( موسسه نشراتی شروع ) به زیورچاپ آراسته شد که هرکدام حاوی ده ها قطعه شعر روان و خوش آهنگ و پرنغز می باشد.
راحله یارسال ها قبل مثل هزاران هموطن دیگرش مجبور به ترک وطن گردیده وهمراه با خانواده اش درکشورالمان به سرمی برد و اما به شهادت اشعارجدیدش هیچگاهی آفرینشگری اش به پایان نرسیده وحضورش درعرصه هنر شعر و ادب کشورهمیشه پا برجا و استواربوده است چنانچه صدای رسایش دردیارغربت نیزطنین می افگند :

تا نفس دارم به حرفم پافشاری می کنم
آب را در جویبار عشق جاری می کنم
با سرود رود می ریزم به دشت عاشقی
ریشه های آرزو را آبیاری می کنم
از صدای نارسای بی خودی هایم مرنج
شعرهایم را به یادت دستکاری می کنم
رونویسی می کنم آنچه که دارم در بساط
سینه را ویرایش دیدار داری می کنم
تا سری دارم، به سودای تو و سودای دل
با زبان شعر حافظ وار زاری می کنم
٭٭٭
عاشقی امشب هوای یار می بارد سرم
با تو امشب ای دل عیار! یاری می کنم
کوه را با پنجه های شعر از جا می کنم
پیش پای دوست جوی شیر جاری می کنم.

برای خانم راحله یارعزیزطول عمر، سلامتی و سرافرازی های بیشترآرزو دارم.

بامداد ـ فرهنگی ـ ۱ /۱۵ ـ ۲۰۱۲