گزارش از مظاهره همبسته گی با جنبش اعتراضی قیام تبسم از جانب افغان های مقیم دنمارک
به روز یکشنبه بیست ودوم ماه نوامبر مظاهره عظیمی با اشتراک صدها تن از افغان های مقیم دنمارک و دیگر باشنده گان آن کشور درمیدان پارلمان دنمارک در شهر کپنهاگن برپا گردید.
این مظاهره اعتراضی به ساعت یک بعد از ظهربا سخنرانی خانم صبرینه میرزاد مسوول انجمن فرهنگی کاتب هزاره در رابطه با هدف و برنامه این تظاهرات که همانا اعتراض به گردن زدن گروگان های هزاره و کودک معصومی بنام شکریه تبسم ، تداوم تاریخی وسازمان یافته کشتار هزاره ها ودیگر بی گناهان در افغانستان، با راه های عملی جلوگیری از آن باشد، آغاز و تا ساعت سه عصر با خوانش قطعنامه به زبان های دری، انگلیسی، دنمارکی وسخنرانی خانم نیلوفر عباسی به زبان دنمارکی و صحبت اختتامیه توردیقل میمنگی ادامه یافت.
قطعنامه این تجمع اعتراضی که به زبان های دنمارکی، انگلیسی و فارسی- دری تهیه گردیده بود، باالترتیب توسط محترم مسرور حیدری ، دوشیزه مژگان رحیمی وعزیزه نوری بخوانش گرفته شد که مورد تایید واستقبال پرشور اشتراک کننده گان قرارگرفت.
بعد از صحبت اختتامیه استاد میمنگی به نماینده گی از ستاد برگزاری این تظاهرات و اظهار سپاس از اشتراک مردم در چنین یک شرایط حساس و سرنوشت ساز افغانستان و جهان، در مطابقت با برنامه یک راه پیمایی ، جهت ابراز همبسته گی با بازمانده گان قربانیان حملات تروریستی پاریس و افغانستان از میدان پارلمان الی سفارت فرانسه در دنمارک صورت گرفت.
مظاره کننده گان بعد از رسیدن در مقابل سفارک فرانسه اکلیل گلی راکه مزین با تصاویر شکریه تبسم و دیگر شهدای زابل در افغانستان بود در جای معین آن قرارداده با سرداد شعار ها مظاهره را بپایان رسانیدند.
سخنرانی اختتامیه توردیقل میمنگی در تظاهرات همبسته گی با قربانیان حملات طالب و داعش در افغانستان و حملات تروریستی اخیر در کشور فرانسه
۲۲ نوامبر ۲۰۱۵ کپنهاگن
قبل از همه به حاضرین تجمع امروزی درین هوای سرد زمستانی خیر مقدم گفته و به پاس تبارز همبسته گی نیک انسانی از جانب شما با مردم افغانستان وبازمانده گان قربانیان اخیرخصوصاً طفل معصومی بنام شکریه تبسم که یکجا با شش تن دیگر از جانب حلقات مزدور و جنایت پیشۀ طالبان گردن زده شد ، و همدردی با مردم فرانسه و خانواده های قربانیان حملات تروریستی جمعه خونین پاریس به نماینده گان از ستاد برگزاری این تظاهرات و افغان های مقیم دنمارک از صمیم قلب ابراز سپاس و قدردانی نموده و آرزومند آنم که این همبسته گی بی ریا و انسانی رهگشای خیر و سعادت برای مردم ستمدیده افغانستان و خانواده بزرگ بشریت در سرتاسر این کره خاکی گردیده، زمینه های آگاهانه وقاطعانه محو ترور یسم و جنگ را برای همیش الی ابد در افغانستان و سطح جهان فراهم نماید.
شرایط دشوار وپیچیدهۀ کنونی، تمامی ملل گیتی و مردم افغانستان را در برابر دشوار ترین و صعب ترین آزمون تاریخ قرارداده و میدهد که ، بازتاب اختصاری آن را در افغانستان و جهان به ترتیب ذیل قابل ارزیابی میدانم:
الف ـ در افغانستان دو بعد قضیه در افغانستان قابل دقت اساسی است:
- بعد نخستین آن با تلاش مذبوحانه عاملین اصلی جنگ و تروریسم در جهت دامن زدن به اختلافات میان قومی باگ روگانگیری ها و کشتار های وحشیانه بر مبنای تعلقات قومی وقبیله وی که مخصوصاً خلق هزاره را در مناطق مختلف کشور، هدف قرارداده است، مرتبط می باشد که اکثراً ریشه در سیاست گزاری های غلط وقبیله وی محور سردمداران حاکمیت ها در گذشته وحال داشته واز دست اندازی کشورهای مداخله گر جهان ومنطقه هم بی بهره نیست، که همین اکنون هم به شدت و با به کار گیری تمامی افزار تفرقه و فساد ازدرون و بیرون دولت کنونی، به گونه سرتاسری و پلان شده آن در جریان است.
- بعد دوم این آزمون بزرگ تاریخ متعلق است به مردم و معراج آگاهی باشنده گان سرتاسری افغانستان که، با نوعی خویشتن شناسی و درک ضرورت همبسته گی و همدیگر پذیری سرتاسری، در مبارزه برعلیه جنگ و تروریسم، فساد و فقر، تفرقه و تبعیض، تلاش های مثبت وسازنده عبور از خطوط قرمز قوم و قبیله، نژاد و مذهب ، منطقه و زبان وغیره را هدف قرارداده اند.
تا ازاین طریق به وحدت واقعی وسرتاسری دست یافته، تلاش های مذبوحانه دشمنان صلح و سعادت، وحدت وهمبسته گی واقعی مردم را، در جهت قومی ومذهبی سازی جنگ وبحران جاری در افغانستان که، خواهان تبدیل نمودن این کشور به عراق، سوریه، یمن، لبنان واوکرایین دیگر می باشند، خنثی ، ودر تلاش محوعوامل بنیادی تمامی بدبختی های جامعه، منجمله تروریسم وجنگ باهم متحد شوند.
مظاهراین بعد آزمون را ما به وضاحت در همبسته گی و پشتیبانی اکثریت مطلق مردم کشور از قیام مدنی تبسم و تظاهرات کابل و دیگر ولایات کشوربا به حاشیه رفتن نسبی عوامل رهبری کننده این اختلافات می توانیم مشاهده نماییم.
ب- در صحنه بین المللی در این مورد دو مسأله اساسی ذیل را قابل توجه جدی می دانیم:
الف – گسترش مدار دایره تروریسم از کشور های شرق میانه و افغانستان به دیگر کشور های اروپایی وامریکایی وجهانی شدن جنگ با تروریسم که، حامیان ومدیران جهانی تروریسم تلاش دارند که، این جنگ راماهیت دینی و مذهبی اعطا نموده، پای اسلام و مسلمانان را به مثابه عاملین اصلی و اساسی گرایشات تروریستی، دریک جنگ اعلان ناشده مصنوعی و جهانی بر علیه دیگر ادیان وارد معرکه نمایند که، سهم سیاستمداران بعضی کشور های اسلامی وغیر اسلامی همچون عربستان سعودی، پاکستان، امارات متحدۀ عرب، ایران، اسرائیل وغیره در این تلاش کاملاً مشهود بوده وبگونه های مختلفی در جریان است.
ب- شکل گیری یک روند روبه رشد همبسته گی جهانی بر علیه تروریسم که بادرک واقعبینانه خطر تروریسم در جهان و نتیجه گیری از فجایع تروریستی انجام یافته در سرتاسر جهان از اسپانیا و لندن تا نیویارک و پاریس وغیره کشور ها گره خورده و پای شورای امنیت ملل متحد راهم وارد قضیه نموده است که، این امر به خودی خود یک تحول بزرگ وبنیادی در سطح جهان است که، راه های مانور حامیان تروریسم را از داخل این کشور ها، با گذشت هر روز دشوار ودشوار تر میسازد .
البته تحلیل همه جانبه این پدیده شوم ایجاب ارزیابی علمی ودقیق تری می نماید که ما دراین جا ازگشایش بحث مفصل آن معذوریم، ولی با در نظر داشت انکشافات اخیر درین رابطه امید وار برآنیم که هم مردم افغانستان از گشایشی که درین رابطه بدست آورده اند عقب گشت نه نموده وبا تقویت هر چه عمیقتر همبسته گی آگاهانه بر تمامی عوامل نفاق و پراگنده گی فایق آمده وجنگ ضد تروریسم را صبغه میهنی وعدالت خواانه سرتاسری اعطا بدارند.
در سطح جهان هم ما یقین کامل داریم که ، بشریت بدین باور رسیده است که تروریسم یک پدیده جهانی است که با اهداف از پیش تعین شده توسط مراجع تروریستی طراحی و وارد کارو زار گردیده وبا هیچ دین وآیینی ارتباط و پیوند ذاتی ندارد ، ودین در مکتب تروریسم یک افزار و وسیله در جهت نیل به اهداف تروریستی می باشد. یعنی تروریسم فاقد دین، مذهب و جغرافیای خاص است که نظر به ضرورت از هر امکانی بهره برداری نموده میتواند.
قلب تمامی انسان های پاک وبا وجدان با شنیدن اخبار سربریدن های اخیر در افغانستان وحملات تروریستی در شهرزیبای پاریس وکشته شدن ۱۲۶ انسان بیگناه درین حادثه خونین به شدت متأثر وغمگین گردید که مضمون اصلی برنامۀ تظاهرات امروزی مارا هم همین مسایل وابراز همدردی وغم شریکی با قربانیان حملات تروریستی در افغانستان وفرانسه تشکیل میدهد. ما امید وار آنیم که حرکت امروزی ما ممدی شود برای شکل گیری یک حرکت ملی ومیهنی در افغانستان با رد تمام سیاستهای برتری جویانه وعظمت طلبانه درجهت ایجاد یک مناسبات عادلانۀ سرتاسری بر پایۀ حقوق شهروندی با امحای جنگ وتروریسم، ودرسطح جهان هم خط مبارزه بر علیه تروریسم از محتویات جنگ های اقتصادی و سیاسی میان قدرت های بزرگ با قربانی نمودن کشور ضعیف وفقیرمبرا گردیده ، با اصل های انسان محورانه راه کمال را بپیماید.
یکبار دیگربا تقبیح تروریسم در کلیه اشکال وجلوه های آن ، آرزومند امحای ابدی این پدیده شوم در سرتاسر عالم وکشور جنگ زده افغانستان گردیده، از حضور گسترده شما انسان های بادرک و درد درین هوای برفی وسرد امروزی اظهار سپاس مینمایم.
تشکر از توجه شما
قطعنامه مظاهره همبسته گی افغان های مقیم دنمارک با قربانیان تروریسم در افغانستان و پاریس
روز یکشنبه ۲۲ نوامبر ۲۰۱۵میدان پارلمان هاوس کریستیانسبورگ
شهر گپنهاگن- دنمارک
امروزافغان های مقیم دنمارک واتحادیه های مختلف مربوط به ایشان، دراین جا یعنی مقابل کاخ پارلمان دنمارک یعنی میدان کرستیانسبورگ شهر کپنهاگن باهم جمع شدند تاهمدردی وهمبسته گی، عمیق و جمعی خویش را با قربانیان فجایع بی رحمانه تروریستی اخیر و خانواده های این قربانیان در نقاط مختلف افغانستان، شهر پاریس در کشور فرانسه و دیگر نقاط جهان ، که از جانب حلقات تروریستی وابسته به دولت نام نهاد اسلامی، طالبان، والقاعده ، به اشکال فجیع و دور از کرامت انسانی گردن زده و به خاک و خون کشانیده شده اند ابراز نموده ، و نفرین ابدی را نثار این جانیان بی رحم تاریخ بنمایند.
وقوع فجایع اخیر در افغانستان و خشونت های اعمال شده از جانب باند گروپ های فاشیستی طالب، القاعده وداعش بر علیه مردم بی دفاع این سرزمین ، بیانگر این حقیقت انکار ناپذیر است که ، این کشور مصیبت زده و مردم هردم شهید آن، هنوز هم تا رسیدن به صلح و امنیت راه درازی در پیش رو دارند ومجبور به عبور از مسیرهای خونین وغیر قابل پیش بینی خواهند بود.
چنانچه کشتار مردم ملکی در ننگرهار، قتل عام و تجاوز به جان، مال و ناموس شهروندان قندوز، سربریدن های پیهم اهالی بدخشان، فاریاب، سنگسار دختر هفده ساله در غور، گروگان گیری های مسافرین در مسیر راه ها، قتل عام پولیس محلی در جلریز ، و در آخرین مورد سربریدن هفت انسان بی گناه به شمول یک دختر نه ساله و زن هفتاد و چند ساله با یک زن جوان وسه مرد در ولسوالی خاک افغان ولایت زابل آن قدر وحشیانه وبربر منشانه می باشد که ، انتشاراخبار آن نه تنها مردم افغانستان بلکه کافه جهانیان را به خشم وحیرت مواجه نمود.
انعکاس منطقی وقوع این فجایع پیهم وخونین در اذهان مردم افغانستان، موجب شکل گیری یک خیزش سرتاسری در داخل ودر همبسته گی با آن در خارج از افغانستان ، با فریادهای مبارزه و مقاومت بر علیه این کابوس وحشت و بربریت گردید.
این خیزش داد خواهانه را بی هیچ تردیدی میتوان خون بهای خون دختر نه ساله ومعصومی بنام شکریه تبسم قبول کرد وآنرا قیام تبسم نام نهاد که در زابل یکجا به شش تن دیگر با قساوت تمام سربریده شد.
حملات تروریستی هفته قبل در پاریس که منجر به قتل ۱۲۹ نفرملکی و زخمی شدن صدها انسان بیگناه دیگرگردید، همسان با دیگر مردم جهان بازهم زخم افغان های مقیم دنمارک را عمیق تر و اندوه ایشان را فزون ترساخت.
افغان هابا این پدیده شوم آشنایی دیرین دارند وتجربه چهار دهه زنده گی در آتش جنگ باتروریسم وارداتی وجنگ های نیابتی را باخود حمل می نمایند.
روی همین اصل ماهیولای تروریسم رابهتر از هر کسی در جهان می شناسیم ودرد انسان های معروض با خطرات تروریستی را با گوشت وپوست خویش احساس می نماییم .
از همین جاست که ما امروز ضمن بلند نمودن فریاد های همبسته گی با مردم افغانستان ،از همین محل حملات فاجعه بارشهر پاریس را قاطعانه محکوم و همدردی های قلبی وعمیق جمعی خویش راخدمت مردم فرانسه وبازمانده گان آن قربانیان بی گناه تقدیم میداریم.
تجمع امروزی ما درین محل ، خود پیام آور همبسته گی عمیق جمیع اشتراک کننده گان باقربانیان تروریسم در سرتاسر جهان از پاریس تا افغانستان و کلیه خلق ها وکشور های آسیب دیده از طاعون تروریسم می باشد که ، قلوب ما از آرزوهای پاک نابودی جنایت پیشه گان در سرتاسر جهان وهمدردی با بازمانده گان قربانیان تروریسم لبریز است.
این یک واقعییت انکار ناپذیر است که، مردم افغانستان با تحمل چهار دهه جنگ های نیابتی ومواجهه با قربانی های دور از تصور مادی ومعنوی، در دنیای معاصر بزرگترین قربانی جنایات تروریستی به شمارمی روند که، سرنوشت شوم ایشان بعداز خروج قوای شوروی از افغانستان، با بی لطفی غیر قابل باور دنیای متمدن در سطح منطقه وجهان مواجه گردید، که درنتیجه آن کشور ما به پناهگاه امن تروریست ها از سراسر جهان مبدل وبزرگترین فجایع تروریستی جهان توسط همین تروریست های بر خاسته از مراکز تروریستی افغانستان وتربیت یافته در خاک پاکستان انجام یافت.
حادثه خونین یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ در نیویارک با قربانی هزاران انسان بی گناه، ازنمونه های تاریخی وفراموش ناشدنی این جنایات به شمار میرود که عامل اصلی آن میدان ی ابی فعالیت های بی حد وحصر جنایتکاران بنیادگرا و تروریست در افغانستان بود که ، تا به امروز هم به گونه های متفاوت از مردم افغانستان وجهان قربانی میگیرد.
چهارده سال بعداز فاجعه یازدهم سپتامبر،و آغاز خروج قوای ناتو وایالات متحده امریکا از افغانستان که، با هدف مبارزه با تروریسم، بنیادگرایی ومواد مخدر به کشورما وارد گردیده بودند، یکبار دیگر افغانستان در معرض خطرفراموشی عمدی وغیرعمدی جهان وکشور های بزرگ با امکانات بازگشت به اوضاع قبل از سال ۲۰۰۱ قراردارد، که با کمال اطمینان می توان گفت که اگر به موقع و قاطعانه با آن برخورد صورت نگیرد، این خود سرآغاز یک دور جدید فاجعه در افغانستان وجهان خواهد بود.
سال ۲۰۱۵ یکی از خونین ترین سالهای زنده گی مردم افغانستان بعداز سال ۲۰۰۱ است که ، مستقیماً با خروج قوای ایتلاف جهانی برضد تروریسم وعدم توجه جدی به واقعییت های موجود دراین کشور و دول همجوار آن مرتبط است که، طی شش ماه اخیر زنده گی در حدود پنجهزار نفر را از مردم ملکی افغانستان قربانی گرفت.
به باور ما تصمیم ناتو مبنی بر ترک زودهنگام با فقدان یک برنامه دقیق مبارزاتی برعلیه تروریسم و اعاده امنیت در افغانستان امروز وفردا، یکی از علل اساسی این فاجعه در کشور ماست.
تصمیمی که به وضوح میتوان گفت اشتباه آمیز وبه دور از واقع نگری در رابطه با واقعییت های جنگ در افغانستان می باشد که، خود زمینه انکشاف کشتار های جمعی، افزایش فساد، ناامنی، فقر، بیکاری، ورشد غیر قابل کنترول تروریسم را باعث گردیده و در نتیجه فرار های دسته جمعی مردم خصوصاٌ نسل جوان را از کشور فراهم میسازد. ومردم افغانستان جبراً به عنوان بخشی از بحران مهاجرت در جهان قرارگرفته وآینده زنده گی هزاران جوان افغان با ابهام وتصادف مهاجرت رودر رو میگردد.
قربانی اصلی این فاجعه عمدتاً نسل جوان کشور است که، دوراه بیشتر در برابر خویش ندارند: ترک کشور و تن دادن به ذلت پناهنده گی وبی وطنی، ویا باقی ماندن در افغانستان با قبول خطرات مرگ و ترور واجیر شدن توسط حلقات تروریستی طالب، القاعده وداعش ومافیای مواد مخدر! شاید هم گرفتار شدن به بلای اعتیاد!
این خود یک زمینه وحشتناکی است در رابطه با توسعه تروریسم و بنیادگرایی در افغانستان و سرتاسر جهان که اگر به موقع و بر اساس یک پلان سرتاسری وجهانی با آن مبارزه صورت نگیرد ، به یقین میتوان گفت که ، ابعاد فردای این فاجعه به مراتب وحشتناک تر و وسیع تر از امروز خواهد بود .
ما همین اکنون نتایج این پروژه خونین وغیر انسانی را در افغانستان ، اروپا و جهان شاهد هستیم که چگونه از وجود جوانان بیکار به مقاصد فعالیت های تروریستی بهره برداری صورت میگردد، واز عقاید دینی به عنوان افزار ایدلوژیکی تروریسم استفاده به عمل می آید
ما افغان های مقیم دنمارک با احساس مسوولیت وجدانی و انسانی درقبال این خطرات وناهنجاری ها از دولت دنمارک، اتحادیه اروپا ومجموع باورمندان به مهار تروریسم در جهان با جدیت تقاضا میداریم که : افغانستان و مردم آن را یک بار دیگراز عطف توجه وکمک خویش محروم نساخته و به گسترش میدان فعالیت باند گروپ های تروریستی ، طالب، القاعده وداعش زمینه ساز نگردند.
اشتباه بازگردانیدن پناه جویان افغانستانی راعمداً و یا سهواً مرتکب نشوند که این خود بمعنی ایجاد فضای باز سربازگیری برای القاعده، داعش وطالبان خواهد بود.
عدم توجه به این واقعیت فجایع بزرگ وخسارات جبران ناپذیری را برای مردم افغانستان و سرتاسر جهان باخود به همراه خواهد داشت.
امید ما این است که اروپا وجهان با تخاذ تدابیر عاقلانه وعملی در قبال جنگ های تروریستی ومنابع تروریسم در جهان ، ریشه های تروریسم را برای همیش نابود وزمینه ساز چنان فضایی زنده گی در سرتاسر جهان منجمله افغانستان شوند که ، دیگر هیچ انسانی فکر ترک وطن ومهاجرت به سرزمین های دیگر رانکند.
افغان های مقیم دنمارک با قاطعیت وصمیمیت وعده هر نوع همکاری را در این رابطه با دولت ومردم نجیب دنمارک پیشکش نموده و آرزومند آن اند که با توجه به واقعییت های جاری در افغانستان و جهان راه های حل دایمی ، فعالیت های تروریستی دریافت وهیچ انسانی باهیچ بهانه ای از حق زیستن و ادامه حیات با سلاح ترور محروم نگردد.
یک بار دیگر با ابراز همدردی عمیق و قلبی با باز مانده گان قربانیان تروریسم در سرتاسر جهان، چه افغانستان باشد ویا فرانسه و یا هم دیگر کشورها آرزوی صلح و امنیت در سرتاسر جهان را آرزو می نماییم.
از همکاری دولت دنمارک در امر برگزاری این گردهآیی وسهمگیری تمامی مراجع مسوول درین شرایط دشوار صمیمانه قدردانی می نماییم.
یاد وخاطره شکریه تبسم وهمه قربانیان تروریسم گرامی باد.
یکشنبه ۲۲ نوامبر ۲۰۱۵
میدان پارلمان کرستیانسبورگ
شهر کپنهاگن / دنمارک
بامداد ـ اجتماعی ـ ۲ /۱۵ ـ ۲۷۱۱
سخنرانی پوهندوی عبدالرازق اسمر پیرامون فعــالیت هیات رییسه ایتلاف احزاب و سازمان های دموکرات و ترقی خواه افغــانستان ازشورای عالی ششم تا هفتم
مهمانان گرامی و رفقای عزیز،
اجازه بفرمایید، حضور شما را در هفتمین اجلاس شورای عالی ایتلاف ، صمیمانه خوش آمدید به عرض برسانیم.
دوستان معزز،
اجلاس شورای عالی را با تلاوت آیاتی از کلام مجید آغازمی نماییم ؛ متعاقب آن ارایه گزارش از فعالیت های بین اجلاس های ششم - هفتم شورای عالی ایتلاف ، پذیرش عضویت حزب آزادی مردم افغانستان ( آما ) اعتبار ازتاریخ سپردن تقاضا نامه عضویت ازجانب محترم محمد عمر نهضت رییس آن حزب به هیات رییسه ایتلاف ؛ و معرفی داکتر صاحب غیور به نماینده گی ازحزب شورای تفاهم به حیث رییس دوره یی هفتم ایتلاف احزاب و سازمان های دموکرات و ترقی خواه افغانستان وانتقال صلاحیت به ایشان توسط رییس دوره یی ششم هیات رییسه ایتلاف و سپس تقاضای صحبت تعهدی از داکتر صاحب غیور و در اخیر ارایه پرسش ها و نظریات اعضای شورای عالی ایتلاف و پاسخ ها و توضیحات ذریعه هیات رییسه ایتلاف و با صرف عصریه اجلاس شورای عالی پایان می یابد .
رفقا و دوستان ، اکنون به ارایه گزارش فعالیت های انجام شده بین دو شورای عالی ایتلاف می پردازیم :
گسترش ایتلاف یکی از وظایفی بود که در این راستی به همکاری کلیه رفقای عضو ایتلاف به خصوص هیات رییسه ، تلاش های خسته گی تاپذیری دست انجام سپرده شده بود که از جمله ملاقات های پی در پی را با عده یی از احزابی که بیشتر همسو تشخیص شده بودند، باید یاد آوری نمایم .
هیچ کدام از آن احزاب ، پلاتفورم و ساختار تشکیلاتی ایتلاف ما را با دست رد مواجه نساخته بودند؛ ولی ما می خواستیم از برنامه ها و اساسنامه های آن احزاب ما نیز آگاهی بیابیم که بعضی از آنها لطف نفرمودند تا حتا یک صفحه را به رفقای ملاقات کننده ما بسپارند. با وجودی که دید و بازدیدهای رسمی متعدد با ایشان داشتیم. اینکه چرا ؟ شاید آن احزاب در گرماگرمی پروسه انتخابات مصروف بوده باشند و یا ممکن بین خود به تفاهم نرسیده باشند ودر اخیر،ملاقات ها را نیز ترک گفتند و گذار ازایتلاف به ساختار حزب واحد یکی از مهمترین وظایف ما به حساب می آمد، در کلیه جلسات هیات رییسۀ ایتلاف، مبحث جدیدی زیر عنوان « روند ساختار حزب واحد » جای داده شد ؛ کمیته سیاسی ایتلاف تحت ریاست داکتر صاحب نایبی « (طرح سه مرحله یی ساختار حزب واحد » را آماده نمود وآن را به اجلاس نوبتی هیات رییسه سپرد، ازهمان هنگام بحث های لازم در باره آن آغاز یافت وهیات رییسه وظیفه داد تا طرح آن سند، توسط روسای احزاب عضو ایتلاف، در جلسات هیات های اجراییه شان به بحث گرفته شود تا کلیه اعضای ایتلاف در باره طرح متذکره به نظر واحد برسند.
متعاقب آن مرحله تصمیم اتخاذ شد، تا هیات رییسه به نوبت، با اعضای هیات های اجراییه احزاب عضو ایتلاف نشست های پرسش و پاسخ را سازماندهی و اجرا نمایند که در نتیجه از این مرحله نیز با موفقیت پیش رفتیم و کلیه نظریات و پرسش های رفقا جمع بندی شد و بار دیگر هیات رییسه ایتلاف به این نتیجه رسید که کار بیشتربا کلیه احزاب عضو ایتلاف در همین زمینه انجام داده شود که انجام پذیرفت.
پس از آن ، فاصله زمانی مشخص شد تا کلیه احزاب آخرین دید خویش را پیرامون طرح متذکره که چندین تعدیل هم درآن قبلاً وارد شده بود، به هیات رییسه بسپارند. و نیز ازجمله ، احزاب « شورای تفاهم »،« نهضت آینده » و « کمیسون انسجام اعضای حزب وطن وکلیه نیروهای ملی و وطندوست» درگام نخست ، تایید شان را اطمینان دادند و بعداً احزا ب « تفاهم و دموکراسی » و « آما » تایید های شان را مبنی به طرح سه مرحله یی حزب واحد به هیات ریسه ایتلاف ترجیحآ اطمینان دادند ؛ ولی حزب مردم طرح دیگری را مطرح کرد که مبین تدویر کنفرانس و یک کنگره بود. هم چنان تفاهم دموکراسی نیز تدویر کنفرانس و کنگره را پیش کشید.
ما به کلیه رفقا اطمینان می دهیم که ایتلاف هیچ گاه تصمیم ندارد که ساختار حزب واحد را فدای متود ساختاری نماید ؛ ولی نایل آمدن به اتفاق آرا نزد ایتلاف از ارجحیت برخوردار است .
وظیفه مهم دیگری که دربرابر ایتلاف احزاب و سازمان های دموکرات و ترقی خواه وبه خصوص هیات رییسه آن قرار داشت ، عبارت از دریافت و به کارگیری متودهایی بود که طرز دید های رفقای ایتلاف را آنچنان نزدیک سازیم که دیگر به « یک گام به پیش و دو گام به پس» درایتلاف نیازی پیش نیاید؛ زیرا وقت نهایت اندک داریم و به این واقعیت ، همه ما وقوف کامل داریم و این را نیزمی بینیم وبا گوش های خود می شنویم که همه چشم انتظاران ما می گویند که « همی شما کجاستید ؛ ولی ما اکثریت خاموش پراگنده را تشکیل داده ایم ؛ اگر جدی تر به عرض برسانم، ما از جانب مام وطن اجازه نداریم که دست های بیگانه سرنوشت وطن ما را رقم بزند و ما هنوز هم به نتیجه نرسیده باشیم .
به این مامول زمانی خواهیم رسید که به عوض توسل به جلسات دوگانه، کنفرانس ها و سیمنارها را نخست بین خود تا سرحدی ادامه دهیم که دیدهای ما اگر همسان شده نتواند؛ نزدیک باید شده بتواند؛ به این معنا که ما نمی توانیم هرچیزی را حزب دموکرات و ترقی خواه بنامیم؛ زیرا شما می دانید که حدود و ثغور نظر و عمل، در حزبی که ما و شما می سازیم مشخص و معلوم است.
فراموش نکنیم تعهدی که ما کرده ایم عبارت از صداقت به آنچه که تفاهم می نماییم، خواهد بود. لاغیر. هیچ گاه طریقه یک جلسه با همه و جلسه دوم در خفا از دیگران ؛ ما را به سرمنزل نمیرساند.
رفقای عزیز و گرامی،
مردم کشور ما از یک دست نبودن ما، رنج جانکاهی را تحمل می نمایند، ما باید فهمیده باشیم که بیش از این:
اگر بینی که نابینا و چاه هست اگرخاموش بنشنی گناه است
مردم ما را دشمنان وطن از این دست به آن دست می فروشند و ودرطی ۳۸ سال است که بر ضد مردم وکشور ما دشمن می آفرینند و سیاهی می گسترانند.
هرکه ناموخت از گذشت روزگار هیــــچ نامــــــوزد زهیچ آموز گار
۲۳ عقرب ۱۳۹۴
بامداد ـ اجتماعی ـ ۱ /۱۵ ـ ۲۷۱۱
په یووالی کې قوه ده !
ژوندی حــــــرکــــت وکــــړه چــی بـــدلــــه زمـانـــه ده
او پـــاتـه ځـنې نــــه شــې دا روانــــــه قـافــلـــه ده
چې لویـږې بیا جګــېږه مخ په وړانـــدې حـرکــت کــړه
قــوي انســان هــغـه دی چـــې ئې ټـیـنګـــه اراده ده
نن پام کړه د پـرون غوښتنې نــــــورې زړې ښــکاري
ځــان نوی کـړه افـغــانـه د ژوندون نوې خواسته ده
د سولې په لـور درومه د مشکل ګــریوان کړه څــیرې
واحـــد شه ســره یـوشـــــه چې یــووالي کې قــوه ده
پرمخ ځه وړاندې ګــوره په شاتـګ کې ګــټـــه نشـــته
بـدل ویــنم ځـــواکــــونــه نـــوې رنګ مــبـارزه ده
هدف چې ژوندکې نه وی هغه ژوند خوشې عبث وي
په مړو کې ئې شمیره چې ئې زړه کې مړه اسره ده
مأیوس نه شې هیڅکله (غفوری) متانت غواړي
د ســتر مـرام لــپاره ضرور ســتره حوصله ده
( نورمحمد غفوري )
بامداد ـ فرهنگی ـ ۲ /۱۵ ـ ۱۸۱۱
مــرغــان مهاجــر
هـــر کجا که آتـــشی افروختند
کوچه و باغ و چمن را سوختند
مرغ ها از بسکه بیچاره شدند
بال بگشودند و آواره شــدند
هر کجایی کوه ودشت و جنگلـی
صید و صیاد است وهردام و ددی
دشت و کوه ها پر ز مار و اژدها
شاخ ، خار آورده جایی برگ ها
نیست امکان نشستن بــر طیور
بر دمیده در جهان گویا که صور
روزها در رنج و زحمت تا غروب
نیست چشم انداز فردا های خـوب
تا که صیاد است مکر جال ودام
روز روشن تیره تر گــردد زشام
تا که باشد اژدها و دد منان
کی بو جان بشر انـــدر امان
خیز تا همدست یکدیگر شویم
گــام انـدر قله ای خیــبر زنیم
(عبدالو کیل کوچی)
بامداد ـ فرهنگی ـ ۳ /۱۵ ـ ۱۸۱۱
فراخوان به شرکت در تجمع اعتراضی
شورای مهاجران افغان درالمان و انجمن زنان افغان درشهرهانوفر به اشتراک پناه جویان و پناهنده گان هموطن و نماینده گان سازمان ها و مدافعان پناه جویان دراعتراض به تصمیم اخراج اجباری پناه جویان افغان ازالمان به جهنم جنگ سالاران و تروریستان افغانستان، سنگسار وحشیانه و ضد انسانی رخشانه بانوی ۱۹ ساله افغان در ولایت غور؛ و قتل وکشتار و سربریدن های فجیع و غیرانسانی هموطنان بیگناه ما و نیز به استقبال از روز جهانی منع خشونت علیه زنان، روز دوشنبه تاریخ ۲۳ نوامبر۲۰۱۵ ازساعت سه الی شش بعد ازظهر در مقابل بان هوف ( استیشن ) مرکزی شهرهانوفر المان تجمع اعتراضی برگزار می کنند.
بدینوسیله تمامی پناه جویان و پناهنده گان، هموطنان، سازمان ها، احزاب و مدافعین حقوق بشر را فرامی خوانیم تا با اشتراک خویش درین تجمع اعتراضی با ما همنوا شوند.
تیلفون های تماس:
015252729525
و
015213870384
بامداد ـ اجتماعی ـ ۴ /۱۵ ـ ۱۶۱۱