پیام همدردی و تسلیت کمیته حزبی المان حزب آبادی افغانستان به مناسبت حادثه المناک زلزله درکشورهای ترکیه و سوریه

خبرحادثه دلخراش و تاسف بار زلزله درکشورهای ترکیه و سوریه که درپی آن تعداد زیادی از شهروندان جان خود را از دست دادند موجب تاسف و تاثر فراوان ما گردید.
اعضای حزب آبادی افغانستان درالمان دراین درد و اندوه بزرگ خود را شریک دانسته ، جان ‌باختن و مصدوم شدن تعداد زیادی از شهروندان این دو کشور را به خانواده های آنها و مردم سوریه و ترکیه تسلیت می‌ گویند.

بادرک همه جانبه غم و اندوه مردم ترکیه و سوریه به اثرحادثه طبیعی وارده ، عمیقترین تاثرات وهمبستگی را با مردم درد دیده این کشورها ابراز؛ و خود را در این غم و اندوه شریک دانسته ، برای رفته گان این حوادث بهشت برین ،و برای بازمانده گان صبرجمیل طلب مینماییم.

با تقدیم احترامات فایقه
  
عبدالاحد شفیعی      
مسوول کمیته حزبی المان  حزب آبادی افغانستان

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۳ـ ۰۸۰۲

Copyright ©bamdaad 2023

بیست و دومین کنگره شورای جهانی صلح در ویتنام برگزار شد

بیست و دومین کنگره (مجمع عمومی) شورای جهانی صلح (WPC) از تاریخ ۱۴۰۱ ۲۲ تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲ ترسایی در شهر هانوی، پایتخت جمهوری سوسیالیستی ویتنام برگزار شد. صد و هشت نماینده از ۵۸ سازمان، از ۵۳ کشور از هر پنج قاره جهان، در این نشست شرکت کردند. کمیته صلح ویتنام (VPC) برای نخستین بار میزبان این همایش در ویتنام بود.

کمیته اجرایی شورای جهانی صلح ، بروز۲۱ نوامبر پیش‌ نویس بیانیه سیاسی را برای ارایه به نشست شورا نهایی کرد. مقررات عمومی نشست و تشکیل کمیته‌های گوناگون و معیارهای انتخاب رهبری شورا در آینده نیز مورد بحث و بررسی و توافق قرار گرفت. اونگ چو لو، رییس کمیته صلح ویتنام (VPC) ، به شرکت‌کنندگان در نشست خوشامد گفت. نشست شورا با سخنرانی خانم سوکورو گومز، رییس شورای جهانی صلح ، آغاز شد و آتاناسیوس پافیلیس، دبیرکل این شورا، سند سیاسی اصلی و وظایف پیش روی جنبش صلح را که مبنای اصلی بحث‌های نشست بود، معرفی کرد.

سوکورو گومز و آتاناسیوس پافیلیس در سخنرانی‌های خود بر خطرها و تهدیدهای جدید علیه صلح جهانی تأکید کردند که نتیجه مداخله و تجاوزهای فزاینده امپریالیستی است. این تهدیدها بر بحران ‌های عمیق اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی، که جهان هم‌ اکنون با آنها روبه ‌رو است، اثر می ‌گذارند. سخنرانان همچنین خاطرنشان کردند که اکنون زمانی مساعد برای نیرومندتر کردن مبارزه صلح ‌دوستان جهان است، مبارزاتی که تنها راه برای رودررویی با گرایش‌های جنگ ‌طلبانه و متوقف کردن آنهاست.

اگرچه برگزاری حضوری بیست و دومین مجمع عمومی شورا به‌ دلیل شیوع ویروس کرونا به تاخیر افتاد، تردیدی نیست که دوره شش ساله بین دو نشست پیشین و کنونی سرشار از فعالیت و مبارزه صلح‌ جویانه در سراسر جهان بوده است. بسیاری از سازمان‌های عضو شورا نیز گزارش دادند که در این دوره در سازمان‌دهی اعتراض‌ های خیابانی، تظاهرات، سیمینارها، مناظره‌ ها، و برگزاری کنگره‌ ها و نشست‌های محلی و منطقه‌ یی با هدف پیکار با تهاجم ‌های امپریالیستی فعالیت و شرکت داشته ‌اند. در وضعیت کنونی، امپریالیزم سیاست‌های تهاجمی تهدید و تحریم و محاصره خود را شدت داده است. نمونه بارز این سیاست‌ها در امریکای لاتین، اعمال تحریم ‌های دولت امریکا علیه کوبا و ونزویلا است. به‌علاوه، تحریم‌ های اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران، جمهوری دموکراتیک خلق کوریا ، و فدراسیون روسیه، به‌ منظور تضعیف اقتصاد آنها و بی‌ ثبات کردن این کشورها، اعمال شده است.

در سند سیاسی کنگره شورای جهانی صلح ، به سرکوب فزاینده حقوق مردم فلسطین نیز اشاره شده است. در سال جاری ترسایی، بیش از ۲۰۰ شهروند فلسطینی به دست نیروهای مسلح اسراییل کشته شده‌ اند. اسراییل با حمایت آشکار دولت‌های امریکا و بریتانیا و همدستی اتحادیه اروپا، به سرکوب شدید فلسطینیان ادامه می‌ دهد. از آن جمله است حمله نظامی به غزه، گسترش شهرک ‌های یهودی‌نشین در سراسر سرزمین فلسطین، و اجرای قانون ملی یهود که حتا در مورد شهروندان عرب اسراییل نیز تبعیض قایل می ‌شود. هیچ صلحی در غرب آسیا، و از این رو در جهان، برقرار نخواهد شد مگر اینکه یورش‌ های اسراییل به فلسطینی‌ها متوقف شود و کشور فلسطین، در درون مرزهای ۴ جون ۱۹۶۷ و اورشلیم شرقی به ‌عنوان پایتخت آن، به رسمیت شناخته شود. به ‌علاوه، حق بازگشت به سرزمین مادری فلسطینی ‌هایی که به ‌دلیل حمله‌های مستمر اسراییل مجبور به مهاجرت از میهن خود شده‌اند، باید بر اساس قطعنامه ۱۹۴ سازمان ملل متحد پذیرفته شود. سند مزبور همچنین به اوضاع خطرناک اوکرایین و شرق اروپا در سال‌های اخیر، به ‌ویژه پس از کودتای « میدان » در سال ۲۰۱۴ ترسایی، اشاره کرده است. در دولت‌های ارتجاعی که پس از کودتا در اوکرایین به قدرت رسیدند، نیروهای نیونازی شرکت داشته ‌اند. حمله ‌های هشت سال گذشته این دولت‌ها به مناطق شرقی اوکرایین به کشته شدن بیش از ۱۴هزار نفر تا سال ۲۰۲۲ منجر شد. این حمله‌ها با حمایت آشکار دولت‌های امریکا و بریتانیا انجام شد. جنگ کنونی در اوکرایین پس از آن آغاز شد که ناتو گسترش قلمرو خود و محاصره روسیه را آغاز کرد.

شورای جهانی صلح، جنگ در اوکرایین را تایید نمی‌ کند و در مورد تداوم این جنگ و تلفات جانی و ویرانی ‌های ناشی از آن ابراز نگرانی جدی می ‌کند. مردم اروپا و جهان هزینه سنگینی برای این جنگ می ‌پردازند. افزایش قیمت غلات و دیگر کالاهای اساسی، و از همه مهم ‌تر، بحران انرژی ناشی از این جنگ، موجب سختی شدید مردم منطقه شده است. به‌علاوه، با آغاز فصل زمستان، مردم اروپا نیز دچار کمبود انرژی برای گرمایش می ‌شوند. نشست اخیر شورا خواستار پایان فوری این جنگ شد و از طرفین جنگ خواست که مساله را از راه مذاکره صلح ‌آمیز حل ‌وفصل کنند. همچنین، کنگره شورا تحریم‌ های متعدد علیه روسیه و خرابکاری در خط لوله گازرسانی به اروپا را، که با همدستی برخی از نهادهای دولتی امریکا و بریتانیا صورت گرفت، محکوم کرد.

نشست اخیر شورای جهانی صلح ، دولت امریکا را به ‌دلیل سیاست‌های تهاجمی و مداخله‌جویانه ‌اش در منطقه آسیا و اقیانوسیه محکوم کرد. همچنین، مخالفت خود را با معاهده‌های نظامی ارتجاعی تازه در آن مناطق، از جمله پیمان چهارجانبه امنیتی کواد (QUAD) و پیمان امنیتی آکوس (AUKUS)، ابراز کرد. اینها علاوه بر پیمان‌هایی‌اند که از قبل بین امریکا و جاپان، و امریکا و کوریای جنوبی، بسته شده بود. نشست اخیر شورا همچنین اقدام‌ های تحریک ‌آمیزامریکا دراطراف تایوان و مداخله در امورداخلی چین را محکوم و بار دیگر بر موضع اصولی خود در مورد سیاست « چین واحد » تاکید کرد. در سند سیاسی مجمع عمومی اخیر شورا همچنین آمده است که دولت امریکا مسوول مستقیم وخامت اوضاع در منطقه شبه‌جزیره کوریا است. امریکا بیش از ۲۸هزار سرباز و نیز سامانه دفاع موشکی « تاد » را در کوریای جنوبی مستقر کرده است و مرتب در حال برگزاری مانورهای نظامی در منطقه است. ادامه محاصره اقتصادی جمهوری دموکراتیک خلق کوریا اکنون با تهاجم نظامی مجدد همراه و تقویت شده است. تشدید مانورهای نظامی مشترک امریکا و متحدانش عامل تشدید تنش‌ها درآن منطقه و تهدیدی جدی برای صلح و ثبات منطقه و جهان است.

شورای جهانی صلح ، همچنین خواستار خروج فوری ناوگان چهارم امریکا از منطقه امریکای لاتین و توقف ساخت پایگاه‌ های جدید نظامی درآن منطقه است. این شورا سیاست‌های مداخله‌ جویانه امریکا در امور داخلی کشورهای امریکای لاتین، تشویق به کودتا در منطقه، و تلاش برای بی ‌ثبات کردن دولت‌ های منتخب مردم در کشورهای این قاره را نیزمحکوم می ‌کند. نشست اخیر شورا بر همبستگی قاطع خود با کوبا تاکید کرد و خواستار رفع فوری محاصره جنایتکارانه و غیرانسانی دولت امریکا بر آن کشور و حذف فوری کوبا از فهرست کشورهای حامی تروریزم شد. شورا همچنین حمایت خود را از مردم پورتوریکو و ارجنتاین اعلام کرد که برای به دست آوردن استقلال سیاسی و کنترول بر سرزمین‌های خود و بیرون آمدن از زیر سلطه امپریالیزم پیکار می‌کنند. شورای جهانی صلح ، همبستگی خود را با مردم ونزویلا و سایر ملت‌های منطقه نیز اعلام کرد.

بر اساس گزارش « انستیتوت جهانی پژوهش‌ های صلح استکهلم ـ SIPRI »، به اندازه ۲٫۲درصد از تولید ناخالص داخلی کشورهای جهان در سال ۲۰۲۱ ترسایی  برابر با ۲تریلیون و ۱۱۳میلیارد دلار، صرف هزینه ‌های نظامی و دفاعی شده است. شصت درصد از این هزینه فقط به ناتو اختصاص دارد! بر اساس برآوردها، تنها با استفاده از بخش کوچکی از این بودجه کلان برای بهبود زنده گی مردم می‌ توان به گرسنگی، کمبود آب آشامیدنی سالم، و بسیاری از بیماری ‌های درمان ‌شدنی در سراسر جهان پایان داد. ولی کشورهای امپریالیستی، به رهبری امریکا، تن به این کار نمی ‌دهند، زیرا بیش از آنکه به نجات جان انسان‌ها و بهبود شرایط زنده گی بشر توجه داشته باشند، نگران سرکرده گی و تسلط خود بر بازارهای جهانی و منابع طبیعی ‌اند. کنگره  شورای جهانی صلح ، با امیدواری بسیار به نیرومندتر شدن آینده این شورا، از راه اتحاد نیروهای مبارز در راه صلح و همبستگی با حقوق مردم، به پایان رسید.

بیانیه سیاسی شورا دو روز کامل مورد بحث و بررسی قرارگرفت و همراه با برنامه عملی شورا و اعضای آن به تصویب اکثریت رسید. جمشید احمدی، معاون دبیرکل کمیته دفاع از حقوق مردم ایران (کودیر) به ‌نمایندگی از جنبش هواداران صلح، دموکراسی، و همبستگی در ایران در بحث‌ و گفت ‌وگوهای کنگره شرکت داشت. در بیانیه‌ نهایی نشست اخیر شورا، بر « همبستگی… با مردم ایران و مبارزه آنها برای حقوق اجتماعی، سیاسی، و مدنی و عدالت اجتماعی » و محکوم کردن قاطعانه  « اقدامات سرکوبگرانه اخیر دستگاه امنیتی علیه زنان، جوانان، و زحمتکشان » تاکید شد. همچنین،  « با هرگونه مداخله خارجی در ایران، از جمله تحریم‌های فلج‌ کننده اقتصادی و بانکی که بیش از همه به مردم ایران آسیب می ‌رساند »  قاطعانه مخالفت شد. در گزارش هماهنگ ‌کننده کمیته خاورمیانه شورا نیز به « همبستگی با مبارزان راه صلح، کارگران، و نیروهای مترقی ایران برای تحقق حقوق دموکراتیک، اجتماعی، مدنی، و آزادی‌های عمومی » اشاره شد و « اقدامات سرکوبگرانه دستگاه امنیتی رژیم علیه تظاهرکننده گان،  به‌ویژه زنان » قاطعانه محکوم شد.

درادامه کار نشست، برای پیشبُرد فعالیت‌های شورای جهانی صلح، شورای اجرایی ۴۰ نفره و دبیرخانه ۱۳ نفره انتخاب شدند. پالاپ سینگوپتا، دبیرکل سازمان صلح و همبستگی هند، با اکثریت آرا به ریاست جدید شورای جهانی صلح،  انتخاب شد. در نتیجه، سوکورو گومز، نماینده مرکز برازیلی دفاع از همبستگی و صلح، از سمت ریاست شورا کناره‌ گیری کرد. به پاس کوشش‌های فراوان خانم گومز در تقویت جنبش صلح، از او سپاسگزاری شایانی شد. پافیلیس و ایرکلیس تساوداریدیس، از نماینده گان کمیته یونانی تنش ‌زدایی جهانی و صلح،‌ مجدداً به ترتیب به سمت‌های دبیر‌کل و دبیر اجرایی انتخاب شدند. مسوولان هماهنگ ‌کننده نشست‌های منطقه ‌یی نیز انتخاب شدند. بیست و دومین نشست شورای جهانی صلح ، در۲۴ نوامبر ۲۰۲۲ ترسایی با سپاسگزاری از کمیته صلح ویتنام و اتحادیه سازمان‌های دوستی ویتنام (VUFO)، برای برنامه ‌ریزی خوب در برگزاری موفق این نشست، به پایان رسید. روز ۲۵ نوامبر، کنفرانس صلح هانوی برگزار شد که در آن پالاپ سینگوپتا، رییس جدید شورای جهانی صلح، و نماینده گان چند سازمان جهانی همبسته دیگر مانند « فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری ـ  WFTU»، « فدراسیون جهانی دموکراتیک زنان ـ WIFD »، « فدراسیون جهانی جوانان دموکرات ـ WFDY » در چهار گروه مجزا سخنرانی کردند.

میزبانان نشست اخیر، کمیته صلح ویتنام، و اتحادیه سازمان‌های دوستی ویتنام بازدیدهایی از آرامگاه هوشی مین، مبارز و انقلابی بزرگ ضد استعماری ویتنام، ترتیب دادند. همچنین، نوین ژوان فوک، رییس‌جمهور ویتنام، و نیز رییس جبهه میهنی ویتنام با مهمانان دیدار و گفت‌ وگو کردند. در روز پایانی، همه مهمانان از خلیج هالونگ، یکی از عجایب هفت‌گانه امروزی در جهان، دیدار کردند. کمیته صلح ویتنام و اتحادیه سازمان‌های دوستی ویتنام نه ‌تنها بیست و دومین مجمع عمومی شورای جهانی صلح ، را با موفقیت میزبانی کردند، بلکه تحولات انجام شده در ویتنام و پیشرفت و توسعه در آن کشور به سوی سوسیالیزم را نیز به نمایش گذاشتند.

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۳ـ ۱۱۰۱

Copyright ©bamdaad 2023

برنامه های لولا برای درمان و سلامتی فقرا

برازیل: راه اندازی مجدد استراتیژی «پزشک بیشتر» برای مراقبت های بهداشتی اولیه جهانی

تقریباً ۷۰۰ هزار مورد مرگ ناشی از ویروس کرونا یا مرتبط با آن ، این تعداد نشان دهنده فقدان مراقبت های اولیه پزشکی در بسیاری از مناطق برازیل است.
رنج میلیون ها نفر از برازیلی های فقیر و بیمار می تواند به زودی تا حدودی التیام یابد.
همانطور که رییس جمهور لوییز ایناسیو لولا دا سیلوا از حزب چپگرای کارگران (PT) که از اول جنوری در قدرت است در طول مبارزات انتخاباتی خود وعده داده بود، دولت او می خواهد برنامه بهداشتی « پزشک بیشتر» را در سریع ترین زمان ممکن فعال کند. .
نسیو فرناندز، دبیر مراقبت های بهداشتی اولیه در وزارت مسوول، در اواسط هفته گذشته گفت که از سرگیری این برنامه قریب الوقوع است.
ژایر بولسونارو، سلف فاشیست لولا، که دو روز قبل از پایان دوره ریاست جمهوری خود به فلوریدا گریخت، مدت کوتاهی پس از انتخاب وی تحت فشار ایالات متحده امریکا، به پروژه حمایت اجتماعی که با کمک کوبا از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ ترسایی راه اندازی شده بود پایان داد.
همانطور که مجله برازیلی « کارتا کاپیتال » در آن زمان گزارش داد، او رویکرد خود را با سناتور راست افراطی جمهوری خواه ایالات متحده در فلوریدا، مارکو روبیو، هماهنگ کرد.
پرسی فرانسیسکو آلوارادو گودوی، روزنامه ‌نگار گواتمالایی نیز فاش کرد که مایکل پمپیو، رییس سابق سیا و وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده  امریکا نیز از این برنامه‌ها آگاه بوده است.
گودوی گزارش داد که خروج برازیل از برنامه « پزشک بیشتر» با هماهنگی سفارت ایالات متحده در برازیلیا و قونسلگری ایالات متحده در هشت شهر دیگر همراه بود.
بیش از ۸۳۰۰ پزشک، پرستار و مراقب کوبایی در سال ۲۰۱۹ مجبور به ترک این کشور شدند. سیستم بهداشت و درمان برازیل سقوط کرد. میلیون ها نفر، عمدتاً افراد فقیرتر، بدون مراقبت پزشکی رها شدند.
کانال خبری تله سور پنجشنبه گذشته موفقیت برنامه اجتماعی دولتی را یادآور شد تا آن زمان، حدود ۲۰ هزار پزشک کوبایی از بیش از ۱۱۳ میلیون بیمار در ۳۶۰۰ جامعه در طول دوره پنج ساله این برنامه مراقبت کرده بودند.
دولت جدید در برازیلیا اکنون می ‌خواهد دوباره بر راه اندازی این موضوع کار کند.
فرناندز به سی ‌ان ‌ان گفت: « یکی از اولویت‌های مراقبت‌های اولیه ما این است که متخصصان پزشکی را به مکان‌هایی ببریم که پزشک وجود ندارد.
این « یکی از فوری ترین وظایف » است زیرا داده های موجود نشان می دهد که « از بین ۵۵۶۸ ولسوالی، ۳۰۰ شهر وجود دارد که بیش از یک سال است که پزشک ندارند، ۸۰۰ شهر نمی توانند پزشک پیدا کنند، و ۱۲۰۰ شهر وجود دارد که تعداد پزشکان در آنجا بسیار زیاد است. ».
به گفته این مقام وزارت بهداشت، تا به امروز، جوامعی که محل زنده گی پزشکان کوبایی بوده‌اند که در سال ۲۰۱۹ ترسایی مجبور به ترک آنها شده‌اند، هنوز هم بدون پزشک هستند.
فرناندز توضیح داد: با این حال، در حال حاضر هیچ برنامه مشخصی برای «تکرار همان شکل همکاری با کوبا» وجود ندارد، زیرا پزشکان برازیلی در اولویت هستند و به آنها جاهای خالی پیشنهاد می شود.
پس از آن، پست های خالی به پزشکان برازیلی آموزش دیده در خارج از کشور ارایه می شود و در نهایت، موقعیت های خالی در اختیار پزشکان خارجی نیز قرار می گیرد.
با این حال، دولت دیلما روسف، رییس‌جمهور چپ‌گرا (۲۰۱۱-۲۰۱۶) با طرح‌های مشابهی برای رفع کمبود عرضه ناکام ماند، زیرا در آن زمان نه متقاضیان داخلی و نه خارجی به تعداد کافی برای مأموریت در مناطق روستایی یافت نمی‌شدند.
در نتیجه، روسف در سال ۲۰۱۳ برنامه « پزشک بیشتر» را با متخصصان پزشکی از کوبا با همکاری سازمان بهداشت پان امریکا (OPAS) راه اندازی کرد.
در آن زمان، سازمان ملل متحد امریکا همکاری موفق جنوب - جنوب را به عنوان نمونه ای از همکاری خوب ستود.
در حالی است که، متخصصان پزشکی از جزیره کوبا نیز در اروپا مستقر هستند. در پایان دسامبر، ۵۱ پزشک کوبایی وارد کاتانزارو، مرکز ولایت کالابریا در ایتالیا شدند.
آنها از جمله حدود ۵۰۰ متخصص پزشکی کوبایی هستند که امسال در بیمارستان های کالابریا کار خواهند کرد.
توافقنامه ای که در اگست گذشته توسط رییس جمهور منطقه، روبرتو اوچیوتو، و دولت کوبا امضا شد، قرار است به رفع کمبود پزشک در ولایت جنوبی ایتالیا کمک کند.

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۳ـ ۲۳۰۱

Copyright ©bamdaad 2023

پیام شورای اروپایی حزب آبادی افغانستان

در چند روز پسین امارت اسلامی با صدور فرامین و هدایات متعدد ، بانوان را از آموزش درمکاتب و تحصیلات عالی در دانشگاه ها محروم ؛ و همزمان با ممنوعیت زنان از کار در موسسات دولتی و نهادهای غیرحکومتی داخلی و خارجی آنها را از اساسی ترین حقوق برای آموزش و کار محروم ساخته است .چنین احکام و فرامین در نتاقض با قوانین و نورم های وضعی جهانی ، میثاق های بین المللی ، منشور سازمان ملل متحد ، اعلامیه جهانی حقوق بشر و حاکمیت قانون قراردارند .

دورساختن زنان از متن علنی جامعه ، محروم گردانیدن دختران و زنان از حق کار ، تحصیل و مشارکت سیاسی و اجتماعی و دیگر تدابیر واقعیت های تلخی اند که میتوانند تنها به مفهوم ضرر رساندن به اجتماع  و تاریک ساختن آینده کشور تلقی و تاویل گردند . آپارتاید پدیده  ناروا و زشتی است که با روح زمان و خواست مردم بسوی عدالت ، مردمسالاری ،‌ برآورده ساختن حقوق بشر و ارزش های انسانی درمخالفت قراردارد. این اقدامات تهدیدی برای همزیستی ، و برگشتی به عقب است. جامعه ای که با هزاران پرابلم اجتماعی ، چون فقر ، گرسنگی ،‌ بیکاری ، مرض ، عقب مانده گی ،‌ بیسوادی ، بیعدالتی ، نابرابری ، زورگویی ، جبر و احتااج مواجه است نمیتواند نیم مولد و فعال خود را از فعالیت خلاق و بارآور بدور،  و هرگونه دورنمای امید بخش را برای بهبود شرایط زنده گی و آینده بهتر نابود سازد .

 محروم ساختن دختران و زنان افغانستان از سواد و تعلیم و تربیت دورساختن مردم ما از کاروان تمدن بشریست  که باید جلو آن گرفته شود. دریغ کشور هایی که مسبب اوضاع کنونی کشور ما شده اند و خود را حامی حقوق بشر میدانند در رابطه با وضعیت ناگوار زن افغان بی تفاوت مانده اند . از جنبش های بین المللی داد خواه زنان ،‌ سیاست مداران مطرح غربی ، رسانه های بزرگ جهانی ، انفلوینسر ( تاثیرگذاران ) های فعال زن در دنیای مجازی ، نهادهای حامی حقوق بشر و فغالان مدنی کمتر صدای اعتراض شنیده میشود . گزارش نماینده خاص سر منشی سازمان ملل متحد در امور افغانستان که در نشست اخیر شورای امنیت آن سازمان پیشکش شد نیز به مردم افغانستان توجه لازم نداشته و وضع زنان کشورما را صادقانه بازگویی نکرد .

با وجود اینهمه شرایط دشوار، بازهم مردم  و به ویژه زنان و دختران افغانستان با شجاعت بخاطر دفاع از حقوق مسلم خود می رزمند و درفش حق خواهی را بلند نگهداشته اند . زنان افغانستان نمادی از ایستاده گی اند و حمایت از آنها مکلفیت اخلاقی و وجدانی همه انسان های عدالت جو و تحول پسند است . تغیر وضع حقوق بشر، بویژه حقوق زنان مستلزم تغیر وضع بنیادی درکشورست.

شورای اروپایی ح آ ا  که خواهان اعاده هر چه زودتر حقوق کار ، تحصیل و مشارکت گسترده سیاسی ـ اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی زنان افغانستان است ، همبستگی بی شایبه خود را با زنان رنجدیده و شجاع کشور ابراز نموده و از مبارزات بر حق آنان حمایت میکند .

داود رزمیار

رییس شورای اروپایی ح آ ا

دسامبر ۲۰۲۲ ، میلادی

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۳ـ ۰۳۰۱

Copyright ©bamdaad 2023