نامه سرگشاده انجمن حقوقدانان افغان عنوانی سرمنشی سازمان ملل متحد

جلالتماب سرمنشی سازمان ملل متحد ،

با احترامات فایقه!

با درک از مساعی خیرخواهانه جلالتماب شما در قبال افغانستان و نوعی تفاهم جامعه بین ‌المللی که در قطعنامه اخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد بخاطر مقابله با بحران افغانستان متبارز گردیده است؛ انجمن حقوقدانان افغان بمثابه مدعی‌العموم افغانستان و مردم مظلوم آن، موارد آتی را براساس حوادث خون ‌بار مادر وطن ما، متکی بر ارزش ‌های والای ملی، تاریخی، اسلامی و در مطابقت با معیارهای قبول شده حقوق بین ‌المللی مندرج در منشورسازمان ملل متحد، اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق ‌های ناشی از آن که افغانستان به آنها الحاق و التزام دارد، بدون « نسخه پردازی‌های انتزاعی از برج عاج اروپا »، مطرح می ‌نماید:

ناکامی تحریک اسلامی طالبان درشکل دهی دولت مشروع ناشی از دو عامل ذاتی شان است:

-       اندیشه «طالبانیزیم » که قرائت تندروانه و متحجر منبعث از مدارس دیوبندی پاکستان از دین مقدس اسلام است، که در مجموع  در جهان اسلام بی ‌سابقه و منحصر بفرد است.

-       شکل دهی حکومت موقت (دیفکتو) از آدرس امیرالمومنین «امارت اسلامی» که باالذات منکر دو «حاکمیت قانون و حاکمیت ملی» که متکی به تمام معیارهای منشور ملل ‌متحد و ارزش‌های حقوق بین ‌المللی و دین و آیین افغانستان بطور انحصاری، به مردم تعلق دارد، است.

بدین‌ترتیب:

هرگونه تلاش برای تغیر در « ملا کراسی »، تک صنفی، تک جنسیتی، تک مذهبی ، تک قومی و... استبدادی شخص محور و تبدیل آن به افاده موهوم  « دولت همه شمول » ، سراب است که مردم مظلوم افغانستان بعد از چهل و هشت سال جنگ تحمیلی خانمان‌سوز، به  «امید» آن خون بخورند. مردم مظلوم ما که مارگزیده و قربانی سیاست‌های کجدار و مریز جامعه بین ‌المللی می ‌باشند، از وجه‌المصالحه قرارگرفتن حقوق انسانی زنان از جمله حق تحصیل و کار با معامله به رسمیت شناسی دولت‌های ذینفع، نگران اند.

اکنون با درک مسوولیت تاریخی در قبال تراژیدی افغانستان و مردم مظلوم آن، سوال «چه می ‌توان کرد؟» را مطرح نمود:

چنانچه می‌دانیم، با تحقق معامله و پروژه دوحه، بر تمام مصایب افغانستان، بحران بزرگ حقوقی و فقدان مشروعیت نیز ایزاد گردید.

در احوالی که تداوم این بحرانات باعث:

-       خطر سقوط اقتصادی، وقوع فاجعه بشری، بی ‌کاری، مهاجرت کتله وی، بیجاشده گان داخلی و فقر گسترده که پیوسته از طرف (UNAMA) و سایر موسسات بین ‌المللی گذارش داده می شود.

-        تبدیل افغانستان به مأمن امن تروریستان بین ‌المللی که حسب فرموده جلالتماب شما در ماه مارچ تا بیست و سه گروه می ‌رسد و منبع تشویش و خطر به همسایگان گردیده است. مصیبت حضور تروریستان بین المللی با اهداف منطقوی و جهانی که همه (به استثنایی داعش) به امیرالمومنین طالبان بیعت نموده اند، خطر«سوریه » ثانی را بازگو می‌ نماید.

-       با وجود ختم « جزایر قدرت» ، افغانستان تا استقرار صلح پایدار، فرسخ ها فاصله دارد و شروع جنگ ‌ها در مناطق مختلف از دور جدید کشمکش های خونین نیابتی هشدار می ‌دهد. نفوذ گسترده پاکستان در افغانستان و نقش  قیم مآبانه سکانداران آنکشور، سایرهمسایه های حریص و طماع و مداخله گران را ترغیب می‌نماید.

-        در افغانستان نه تنها زنان از حقوق و آزادی محروم و با اپارتاید جنسیتی مواجه اند که حقوق اساسی و آزادی‌های اولیه مجموع احاد مردم، زیر نام « تطبیق شریعت خاص طالبانی » تحدید و نقض می ‌گردد.

حسب گزارشات مختلف در بیست ماه اخیر، تمام موارد سی گانه مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر و احکام مسجل در سایر میثاق‌های جهانی بطور خشن نقض گردیده است. حسب ارشادات دین مقدس اسلام و تمام معیارهای‌ حقوقی، اساسی ‌ترین و اولی ترین حق بشر، همانا حق حیات است که مورد تهدید جدی قرار دارد. موسسات بین ‌المللی، رسانه ‌های جهانی و اخبارداخلی از صدها قتل گذارش داده اند. مصیبت فقرجانکاه حق حیات میلیون‌ها افغان را تهدید می ‌نماید. در مجموع باید از فاجعه حقوق بشر با ابعاد گسترده آن صحبت نماییم.

 اظهر من‌الشمس است که تراژیدی خون ‌بار نیم قرن افغانستان معلول و محصول مداخله خارجی است و شکست بزرگ اخلاقی دولت امریکا در قبال افغانستان، احوال ناهنجار و مصیبت جاری را رقم زده است و یکی از عوامل مدهش آن توسیع بحران اعتماد مردم ما، در برابر جامعه بین ‌المللی است که متاسفانه شامل ملل متحد نیز می ‌گردد. البته ناکامی‌ های آن سازمان بزرگ جهانی در مسایل کشور ما و اظهارات ناشیانه محترمه معاونه شما، این بی باوری را قوت بخشیده است.

جلالتماب محترم!

اکنون که بالاثر عطف توجه شما و درک همه جانبه از درد و رنج مردم مظلوم ما، افغانستان به محراق توجه مقام عالی سرمنشی و شورای امنیت ملل متحد قرار دارد و صدور قطعنامه (2681) با رای تمام اعضاء و حمایت بیشتر از نود کشور، در واقع صحه گذاری به حقانیت ادعای مردم ما و صدای اعتراض زنان و جوانان افغان در داخل و خارج می باشد.

اذعان به «تمامیت ارضی، استقلال و حاکمیت ملی»  افغانستان و تأکید بر احقاق حقوق و آزادی مردم ما، مشوق افغانان و بویژه زنان و جوانان می‌گردد، که م. م. و جامعه بین ‌المللی بخاطر مکلفیت اخلاقی شان در قبال افغانستان و مردم آن توجه می‌نمایند.

در احوالی که افغانستان آماج کشمکش‌های جیوپولوتیک رقبای منطقوی و جهانی در دور جدید بازی‌های بزرگ می‌باشد، انجمن حقوق‌دانان افغان، به اصول و ارزش‌های تاکید مینماید که موفقیت مساعی جمیله جلاتمآب شما را، بخاطر صلح پایدار، ثبات و تبارز ارادهء آزاد مردم  در ایجاد دولت مقتدر ملی قانون محور و عدالت، مساعدت نماید.

بزرگترین کمک  جلالتماب شما و شورای امنیت سازمان م م، در کمک مردم ما بخاطر مقابله با بحرانات خانمان ‌سوز و خانه برانداز است که در فوق تذکار یافت. رفع تمام بحرانات و مصایب افغانستان در گرو حل بحران بزرگ حقوقی و مشروعیت می‌باشد.

اهمیت و ارجحیت بحران حقوقی از خواست برحق و عام ملی و بین ‌المللی  در دفاع از حقوق و آزادی مردم ما و بویژه زنان و دختران ناشی می‌گردد. تجربه تاریخ جهان، معیارهای علم حقوق و علوم سیاسی و ارزش‌های مندرج در منشور و میثاق‌های جهانی که با دین و آیین، تاریخ و فرهنگ فغانستان نیز مطابقت دارد، مبین این اصل جاودان است که:  حقوق و آزادی فقط و فقط در وجود تحقق قانون معنا پیدا می ‌نماید و این قانون است که حقوق و آزادی را تعریف و مسجل می‌نماید.

به هیچوجه و دراین بیشتر از صد سال که قانون و حاکمیت آن به تعبیر مدرن آن مطرح است، هیچگاهی  قوانین اساسی و قانون کشور ما با دین مقدس اسلام در تناقض قرار نداشته است.

در برابر این خواست ملی و بین ‌المللی بشمول جهان اسلام، زعامت تندرو طالبان پیوسته از به اصطلاح  ارزش‌های ملی صحبت می ‌نمایند که بسیار بی ‌پایه  است. یکی از بهترین ارزش‌های  ملی افغانستان، پاسداری از قانون است که معادل ناموس و کلمه مقدس برای افغانان است. در افغانستان قانون افزون بر سابقه تاریخی آن میراث محصل استقلال کشور و بانی اولین دولت ملی و نخستین قانون اساسی ما، شاه امان الله  است، که برای هر افغان آزاده و منور محترم می‌باشد.

افغانستان از بدو تاسیس و تا کنون با قبول نمودن منشور سازمان ملل متحد، عضو آن  می ‌باشد و به اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های ناشی از آن و بسیاری از کنوانسیون‌ های آن الحاق و التزام دارد. تسجیل مفاد این اسناد با اعتبار حقوق بین ‌المللی، آنرا بحیث ارزش محترم و واجب ‌الرعایه ملی ما، مبدل نموده است. در حقوق بین ‌المللی مدرن مسایل حقوق بشری با مفاهیم صلح، ثبات، توسعه و امنیت ملی در هم تنیده و مرتبط می‌باشد.

بر این اساس و استدلال که مبین خواست برحق زنان، جوانان و اکثریت قاطع مردم ما است، از جلالتماب شما می ‌خواهیم که:

-       استمرار قوانین در صدر آن استمرار قانون مدنی ( کد مدنی) افغانستان که در مطابقت عام و تام با دین مقدس اسلام قرار دارد، و انفاذ قانون اساسی موقت، دفاع نمایند.

-        استمرار قوانین و انفاذ قانون اساسی، بحران بزرگ حقوقی را مهار و راه به: اعمال حق حاکمیت ملی که بطور انحصاری بمردم تعلق دارد، باز مینماید، تا چنانچه در قطعنامه ( ۲۶۸۱) مسجل است: مردم افغانستان با تبارز اراده آزاد شان نظام دلخواه شانرا انتخاب نمایند.

 افغانستان نیاز به یک چتر کلان ملی دارد و قانون اساسی درست همین چتر است، تا تمام نیروهای سیاسی از دوره شاهی و تا همین طالبان در پرتو آن به مردم مراجعه و کسب مشروعیت نمایند و مجوز رفتن بقدرت را بدست آورند.

قانون اساسی مبتنی بر ارزش‌های والای جهان ‌شمول و با تفکیک قوای ثلاثه، در افغانستان بذات متنوع، کثیرالقومی و با تعدد مذاهب، زمینه اشتراک گسترده مردم در قدرت و اداره دولتی و در مرکز و محلات مساعد می ‌سازد. یک دولت  مقتدرملی قانون محور و عدالت گستر با سیاست بی ‌طرفی، قلب آسیا را به مرکز اتصال و انتقال مبدل نماید.

 دستیابی  به این مامول، مستلزم آن است تا مساعی جمیله مقام عالی سرمنشی ملل متحد در تنظیم و نظارت در پروسه‌ های کمک بشری و سیاسی با قوت بیشتر گسترش یابد و مقام عالی و همچنان شورای امنیت سازمان م.م. از صلاحیت ‌ها و امکانات مندرج در منشور آن سازمان و میثاق‌های جهانی استفاده نمایند.

جلالتماب محترم!

افغانستان (قلب آسیا)  کشور تاریخی، با اهمیت سوق ‌الجیشی،  با مردم سلحشور و تشنه صلح و آرامش است که نباید در وجود چند تندرو طالب و فساد سالار خلاصه شود. صدای اعتراض زنان (بیشتر از نیم پیکر جامعه)، جوانان (تا به هفتاد فیصد جامعه)، مستمندان (بالاتر از نود فیصد جامعه) باشید و زمینه تبارز صدا و نظرات اکثریت خاموش کشور را مساعدت نمایید. درست در آن وقت جهانیان شاهد خواهند بود که شهروندان آزاد افغان در داخل و خارج کشور، همه صدای آزادی، برابری، عدالت، توسعه و انکشاف کشور شان می باشند.

 با تجدید احترامات فایقه

شورای رهبری انجمن حقوقدانان افغان

میرعبدالواحد سادات رییس انجمن

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۳ـ ۰۶۰۵

Copyright ©bamdaad 2023

آسیا آماده رقابت قدرت های جهانی

 محمد ولی

آسیا در متن دکتورین جدید سیاست خارجی روسیه جا داده شده گفته شده است که « سیاست راهبردی روسیه در قرن ۲۱ تبدیل اروایشیا به فضای تمام قاره ای با هدف صلح ، ثبات ، اعتماد متقابل توسعه و رفاه است.»

بخشی از روسیه در آسیا و بخشی از آن در اروپا واقع است ، این موقعیت چانس روسیه را در داشتن متحدین آسیایی نسبت به امریکا بیشتر میسازد .

گذشته تاریخی علایق روسیه در مورد آسیا به قرن هژده و نزده میرسد ، در دستگاه دیپلوماسی روسیه تزاری بخش « اداره آسیایی » وجود داشت که بیشتر به توسعه نفوذ روسیه بر آسیا توجه میداشت . روسیه اولین کشوری بود که در آن زمان با چین موافقتنامه امضا کرده بود و با جاپان نیز سرو کار داشت اما در جنگ سال ۱۹۰۵ترسایی با جاپان شکست خورد .

نظر روس ها در مورد امپراطوری ترکیه عثمانی چنان بود که آن مناطق آسیایی تنها بروسیه ارتباط دارد .روسیه با امیر نشین های ضعیف آسیای میانه مشکلی نداشت انچنانکه در جنوب شرق آسیا داشت ( شکست در جنگ با جاپان ) ازینرو به آسانی تا کناره های آمو دریا رسید ه توانست . آن وقت رقابت روس و انگلیس معین کننده مناسبات هردو امپراطوری در مورد آسیا بود .

پس از جنگ جهانی دوم علایق دولت جدید ( اتحاد شوروی ) نسبت به آسیای میانه کما فی السابق محفوظ بود که سیاست توسعه انقلاب سوسیالیستی تا هند را در برمیگرفت و برای پیشبرد آن نماینده گی کمینترن را در سرخان دریای ازبکستان در کنار دریای آمو تاسیس کرد که شبکه های مخفی تا باجور میرسید .

امریکایی ها بیش از یک قرن در مورد نفوذ روسیه در آسیا نگرانی داشتند ، رییس جمهور روزولت ضمن این نگرانی می گفت « هیچ ملتی در جهان نیست که به اندازه روسیه سرنوشت سالهای آینده در دستانش نباشد » .در سال ۱۹۰۴ که جاپان به روسیه حمله نمود امریکا جانب جاپان را گرفت ، با انهدام کشتی جنگی روسیه توسط جاپان گفت « من از پیروزی جاپان کاملآ خوشنودم ‌زیرا در حقیقت بازی ما را انجام میدهد » .

بعد از جنگ جهانی دوم که ادامه نفوذ در آسیا در نصب العین اتحاد شوروی قرار داشت امریکا سیاست مهار و سدبندی را پیش گرفته و در سال ۱۹۵۴ پیمان آسیای جنوب شرقی ( سیتو ) را تشکیل داد. سیاست سد بندی امریکا توام با حملات نظامی بر برخی کشور های آسیایی مانند لاووس ، ویتنام و کمبودیا بود . ایزنهاور رییس جمهور آنوقت امریکا میگفت سقوط لاووس بدست کمونیست ها به معنای سقوط همسایه های آن ( کمبودیا و یتنام جنوبی ، تایلند و برما ) میباشد .

حمله امریکا بر ویتنام و کوریا جز همین سیاست بود که می خواست خط مهار را از فلیپین تا جزایر ایکوارشی بلاکو ، اوکیناوا تا الاسکا وصل نماید و سد مانع در برابر تحرکات اتحاد شوروی گردد .

سفارت خانه امریکا در آن وقت در سایگون از بزرگترین سفارتخانه ها در جهان بود که علایق امریکا در آسیا را نشان میداد. امریکا تبلیغ میکرد که توازن جهانی در گرو هندوچین است .

با درنطرداشت سوابق رقابت روسیه و امریکا در مورد آسیا دکتورین جدید سیاست خارجی روسیه دراین مورد بی تشدید مداخلات امریکا باقی نمی ماند. امریکا حالا بیشتر روی تایوان متمرکز گردیده است تصویب سپردن سلاح های مدرن به آن جزیره در روز قبل مفهوم سیاست امریکا در مورد آن منطقه آسیا را بخصوص در رقابت با چین تمثیل میکند .

روسیه که با طرح این سیاست میتواند پشتوانه قوی در عرصه های اقتصادی ، محصولات زراعتی ، توسعه تجارتی و صادراتی بدست آورد برای امریکا قابل هضم نمی باشد زیرا آسیا از لحاظ منابع زیر زمینی ، نیروی فراوان کار ، حاصلخیزی زراعتی و کثرت نفوس برای هردو قدرت جهانی ارزش جداگانه دارد.

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۳/ ۲۳ـ ۰۸۰۳

مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

 Copyright ©bamdaad 2023

اسناد افشا شده پنتاگون: سرویس مخفی روسیه با امارات علیه امریکا و بریتانیا همکاری می کند



مقامات امریکایی از امارات به دلیل عدم اجرای تحریم های امریکا علیه روسیه انتقاد کرده اند. در حال حاضر، جدید ترین افشاگری‌ های پنتاگون نشان می ‌دهد که امارات و روسیه توافق کرده‌اند تا علیه سازمان‌ های استخباراتی امریکا و بریتانیا همکاری کنند.
افسران اطلاعاتی روسیه با امارات متحده عربی نفت خیز « برای همکاری علیه آژانس های اطلاعاتی ایالات متحده امریکاامریکا و بریتانیا » به توافق رسیده اند.
این خبر روز سه شنبه با اشاره به یکی از اسناد محرمانه پنتاگون منتشر شد.
در سندی که اسوشیتدپرس مورد بررسی قرار داده آمده است: « در اواسط جنوری، FSB ( سازمان اطلاعات داخلی روسیه )  ادعا کرد که مقامات امارات و سرویس های امنیتی روسیه برای همکاری علیه آژانس های اطلاعاتی ایالات متحده امریکا و بریتانیا توافق کرده اند.»
امارات متحده عربی احتمالاً همکاری با اطلاعات روسیه را فرصتی برای تحکیم روابط رو به رشد ابوظبی و مسکو و مشارکت اطلاعاتی در بحبوحه نگرانی ها در مورد خروج  ایالات متحده امریکاامریکا از منطقه می داند.
در سند پنتاگون آمده است که واشنگتن دی سی همچنین نگران است که امارات تحریم های اعمال شده علیه روسیه به دلیل جنگ اوکرایین را دور می زند.
جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی، در مورد اسناد افشا شده پنتاگون اعتراف کرد که « ما نمی دانیم چه کسی پشت آن است، ما نمی دانیم که انگیزه چیست »، اما گفت که حداقل برخی از اسناد « دستکاری شده اند ».
مقامات امارات پس از آن بیانیه ای صادر کردند و گفتند که ادعاهای مطرح شده در سند در مورد سازمان اطلاعات داخلی روسیه « کاملاً نادرست» است.
اخیرا امارات و روسیه روابط خود را به میزان قابل توجهی گسترش داده اند. پس از آغاز جنگ اوکرایین، امارات متحده عربی علیه مسکو ( آنطور که واشنگتن خواستار آن بود ) موضع نگرفت، اما از آن زمان تا اکنون سعی در میانجیگری بین طرف های روسی و اوکرایینی دارد.
علیرغم تلاش واشنگتن برای تحت فشار قرار دادن کشورهای خلیج برای حمایت از انزوای روسیه، همکاری انرژی بین مسکو و ابوظبی نیز تقویت شده است.

زاخارووا علت احتمالی افشای اطلاعاتی پنتاگون را نام برد

سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه گفت: افشای اطلاعات محرمانه پنتاگون ممکن است مربوط به نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری امریکا در سال ۲۰۲۴ ترسایی باشد، در این دوره زمانی می توان انتظار هر چیزی را داشت.
به گزارش اسپوتنیک، ماریا زاخارووا ، سخنگوی وزارت خارجه روسیه روز چهارشنبه گفت :»  تیوتچف شعر فوق‌العاده‌ای دارد، یکی از معروف‌ترین آنها: زمان پاییز کوتاه اما شگفت انگیز است. اینجا در زنده گی سیاسی امریکا، زمان شاید نه چندان کوتاه، اما آشکارا شگفت ‌انگیز است. به این پریود زمانی می گویند « پیش از انتخابات ». می توان در این زمان بدون وقفه شگفت زده شد. آنجا چنین اتفاقاتی معمول است، پیش از این نیز چنین اتفاقاتی رخ داده بود، چیز جدیدی نیست ».
سخنگوی وزارت خارجه روسیه در ادامه افزود:  « آنها وارد این پریود زمانی شدند، پریود انتخاباتی، موارد عجیب و غریب بیشتری وجود خواهد داشت. اما نه به معنای خوب کلمه، بلکه موارد حقه بازی و کاملا غیرمعمول و غیرقابل توضیح زیادی به چشم خواهد خورد ».
پیش از این رسانه ها نوشته بودند که پنتاگون در حال بررسی درز مطالبی در شبکه های اجتماعی است که وضعیت نظامیان اوکرایینی و برنامه های امریکا و ناتو برای تقویت آنها را توصیف می کند. نیویورک تایمز خاطرنشان کرد که اسناد مربوط به اوایل ماه مارچ ظاهراً در « کانال های تلگرامی طرفدار دولت روسیه » توزیع شده است.

اسناد پنتاگون، دست داشتن کی یف در حمله به آواکس روسی در بلاروس را تایید می کند

نشریه اکونومیست با استناد به اسناد محرمانه منتشره پنتاگون در فضای مجازی، می نویسد، ماموران سرویس امنیتی اوکرایین در حمله به هواپیمای جاسوسی روسی در فرودگاه بلاروس در نزدیکی مینسک در اواخر فوریه شرکت داشتند.

به گزارش اسپوتنیک، این نشریه با استناد به اسناد فاش شده می نویسد:» در ۲۶ فبروری، افسران سرویس امنیتی اوکرایین به یک موضوع عجیب برخوردند. نیروهای آنها در بلاروس با نادیده گرفتن دستورات آنها، اوایل روز به یک هواپیمای جاسوسی روسیه حمله کردند».

همانطور که اشاره شد، سازمان اطلاعات امریکا این وضعیت را زیر نظر داشت. بر اساس اسناد فاش شده، اطلاعات مربوط به این حمله با عنوان «فوق سری» طبقه بندی شده است.

شبکه تلویزیونی امریکایی NBC نیز با استناد به اسناد امریکایی درز کرده، گزارش می دهد که عوامل سرویس امنیتی اوکرایین در پشت حمله به یک هواپیمای روسی در فرودگاهی در نزدیکی مینسک در ۲۶ فبروری هستند. علاوه بر این، این کانال تلویزیونی با اشاره به مطالب طبقه بندی شده نشان می دهد که کی یف نیز احتمالاً سازمان دهنده حمله به یک ایستگاه کمپرسور گاز در منطقه ای در نزدیک مسکو در ۲۸ فبروری بوده است.

در اوایل ماه مارچ  الکساندر لوکاشنکو، رییس جمهور بلاروس، دستگیری یک « مامور سرویس های ویژه اوکرایین » و بیش از ۲۰ نفر از همدستانش را که در خرابکاری علیه هواپیمای روسی آواکس A-50  در فرودگاه ماچولیشچی در نزدیکی مینسک شرکت داشتند را اعلام کرد. به گفته رییس جمهور بلاروس، این خرابکار توسط نیروهای آموزش دیده سازمان امنیتی اوکرایین صورت گرفته بود. وی خاطرنشان کرد که این حمله با کمک هواپیماهای بدون سرنشین انجام شد و در جریان عملیات، از فناوری پیشرفته ای استفاده شده بود.

پیشتر اپوزیسیون بلاروس گزارش داده بود که یک هواپیمای A-50 آواکس روسی در جریان حمله پهپادی به فرودگاهی در نزدیکی مینسک آسیب دیده است، اما بعداً تلویزیون بلاروس تصاویری از این هواپیما در فرودگاه و پرواز در حین انجام وظیفه را نشان داد.

هواپیمای آواکس A-50 به عنوان بخشی از هماهنگی گروه ‌بندی منطقه‌ای نیروهای روسیه و بلاروس و شرکت در تمرینات پرواز مشترک دو کشور که از ۱۶ جنوری تا ۱ فبروری در بلاروس برگزار شد، وارد این کشور شده بود./ مجله هفته

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۳/ ۲۳ـ ۱۲۰۳

 مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

 Copyright ©bamdaad 2023

 ویتو ابزار تحقق هژمونی زور و متناقض امنیت بین المللی

 عبدالاحمد فیض

 پیامدهای ویرانگرجنگ دوم جهانی که فاشیزم هیتلری عامل آن بود، ضرورت ایجاد یک نهاد بین المللی راکه قادر باشد تا ازتکراردرگیری با ابعاد وسیع جلوگیری نماید، درچنان فضای دردستورکاردولت های فاتح جنگ قرارگرفت که کماکان سیمای وحشتناک جنگ درپهنای جهان مشهودبود، لذا درچنین فرصت تاریخی پنج قدرت فاتح مانند ایالات متحده امریکا، اتحاد شوروی،بریتانیا، فرانسه وچین درایجاد سازمان ملل متحد پیشگام و منشورسازمان را درجون سال ١٩٤٥ ترسایی تصویب ودرپایه گذاری این سازمان دراکتوبرهمان سال با مشارکت بیش ازپنجاه کشورنقش ایفا نمودند.

دول موسس بابکارگیری ازنفوذ وبا بهره گیری ازاین امرکه گویا دردرهم کوبی ماشین جنگی فاشیزم و نجات بشریت ازسلطه نظام هیتلری نقش بنیادی را ایفاد داشته وبا متحمل شدن تلفات گسترده انسانی، خسارات وضایعات سنگین ناشی ازجنگ وهکذا تعهد در پرداخت حجم قابل توجه بودجه وهزینه های مالی و تخنیکی سازمان ملل متحد، به دستبرد حقوقی دست یازیدند و نماینده گی دایمی درشورای امنیت را باداشتن حق ویتو دراین نهاد بخود اختصاص دادند. بدیهی است که این حق درشرایطی به دارنده گان تعلق گرفت، که هرج ومرج  و نوع از خلای ذهنی مبنی برعواقب احتمالی آن درتحت اثرات غم انگیز جنگ درافکارعمومی حاکم بود، لذا بدون هیچ مخالفتی این امتیاز نامحدود به دارنده گان کنونی درشورای امنیت مورد تأیید قرارگرفت.

 امروزکه هفتادوهشت سال ازعمر سازمان ملل متحد می گذرد،کلیه محافل سیاسی، حقوقی، فرهنگی ونهادهای فکری دنیا به این واقعیت دست یافت ه اند که با توجه به پراتیک اعمال حق ویتو توسط دارنده گان و حاملان این وریانت سرکوب و زورگویی درمقیاس جهان، بشریت درکران - کران سیاره زیبای که درآن زیست داریم، ازشرحق ویتو مصوون نبوده وهیچ  فردی درپناه حقوق جهانشمول خود رامصوون احساس نمی نمایند.

بگونه مثال، با بذل توجه به گذشته تاریخی استعمال این حق،ایالات متحده امریکا قدرتی است که ازاین ابزار بیشترین استفاده را در روابط بین المللی درراستای اهداف ژیوپولتیک و تحکیم هژمونی خود درشورای امنیت نموده که دراغلب موارد درپشتبانی نامحدود ازرژیم اسراییل و درحمایت ازسیاست های اشغالگرانه ضد خلق فلسطین تبارزیافته است.

هکذا ایالات متحده با پدید آمدن فضای یک قطبی و یکه تازی بعد از فروپاشی شوروی، بدون مجوزحقوقی شورای امنیت وبا استفاده ازحق ویتو به اقدامات مسلحانه متعددعلیه حق حاکمیت دیگران دست یازیده است که عراق درسال ٢٠٠٣ ، وافغانستان در٢٠٠١ وغیره ازنمادهای بارزی دستآوردحق ویتو است.

اتحاد شوری وقت دراوایل دهه هشتاد با اعزام لشکری سرخ به افغانستان درمجمع عمومی و شورای امنیت ملل متحد با تجاوزخواندن اقدام مسلحانه مسکودربرابرحق حاکمیت افغانستان محکوم گردید، اما اتحادشوروی بااستفاده ازابزار ویتو، کلیه تصامیم و قطعنامه های شورای امنیت رابی اثرساخت.

هکذا محدود ومنحصربودن قدرت اجرایی تصامیم واقدامات شورای امنیت سازمان ملل متحد، درگرو اراده وتمایلات دارنده گان حق ویتواست که فقط دراختیارپنج قدرت وبخصوص سه قدرت مانند فرانسه، بریتانیا و روسیه در اروپا، امریکا و چین ازقاره آسیا است که ماهیت وکرکتر جهانشمول بودن سازمان ملل متحد را بوضوح ازمنظرحقوقی وسیاسی موردانتقاد و پرسش قرارمیدهد، زیرا درک عمومی چنین است که سازمان ملل متحد نهاد بین المللی متعلق به تمام ملل جهان است که با توجه به مفاد منشور، دولت ها بمثابه بنیادی ترین شخصیت حقوق بین المللی ازحقوق یک سان و برابربدون درنظرداشت موقعیت، تاریخ، تعداد نفوس و نوعیت رژیم حاکم برخورداراند، اما کشورهای بزرگ و درحال توسعه مانند هند با بیش ازهزارمیلیون جمعیت درقاره آسیا وافریقا که دارای عظیم ترین ظرفیت های بشری بوده وپرجمعیت ترین بخش جهان معاصراست وهکذا جهان اسلام ازداشتن حق نماینده گی دایمی درشورای امنیت محروم هستند.

با اهتمام به یادهانی فوق، سازمان ملل درکل ، و شورای امنیت این نهاد جهانی بطورخاص با نقایص عدیده ساختاری وحقوقی برنظم جهانی به نحوی نظارت میکند که فعالیتها و اقدامات این نهاد بوسیله قدرت های بزرگ دارای حق ویتو سمت وسو یافته و بگونه متعارف به استثنای عملیه بشری و کمک رسانی درمیان قربانیان ناشی ازمنازعات مسلحانه وحادثات طبیعی، درپیشگیری ازتجاوز و دستیابی به حل مناقشات ازمجرای عملیه صلح سازمان که بزرگترین مسوولیت ملل متحد پنداشته میشود، ناکام بوده است، که جنگ چهل ساله درافغانستان، بحران یمن، لیبیا وبحران اوکرایین ازجلوه های بارزی ناکامی ملل متحد و بخصوص شورای امنیت آنهم به دلیل حق ویتو بوده است.

ازدیرزمان است که کارشناسان سازمان ملل متحد، متخصصین حقوق بین المللی ونماینده گان برخی دولت های عضو به دلیل بیماری ساختاری و اینکه حق ویتو عمدتأ بمثابه وسیله فرارازمسوولیت بین المللی درخدمت قدرت هایی قرارگرفته است،که ازحق ویتو درجهت حراست از داعیه صلح وامنیت بین المللی نه بلکه در راستای تحقق اهداف تجاوزکارانه و سلطه گیری های جنون آمیز با ریختن خون میلیونها انسان بیدفاع درنقاط مختلف جهان بکار گرفته شده است،پیشنهادات کارشناسانه را درجهت اصلاح وضعیت حاکم درملل متحد وحتا سلب حق ویتومطرح نموده اند که درتداوم این همه مساعی تخصصی و کارشناسانه، اینک این مطالبات دراوج بحران امنیتی بین المللی ناشی از تشدید جنگ و وخامت فزاینده بحران شرق اروپا درملل متحد بالاگرفته و طرح های مبنی برسلب حق ویتوکه مفهومی جز خودسری واعمال زورندارد، تاکید شده است.

 درنتیجه میتوان اذعان داشت که حق ویتو درشورای امنیت امتیازی است که دراختیار یک مجموعه قدرتمند قرارگرفته ودرعمل باعث شده است که سازمان ملل متحد نتواند اصول مندرج درفصل هفتم منشور راعلیه عنصر متجاوز از کریدور شورای امنیت به دلیل حق ویتو پنج عضو دایمی اجرایی نماید، لذا دوام این امتیازبه دارنده گان در شورای امنیت مفهوم غیراستمراراستاندارد دوگانه درنوع عملکرد ملل متحد نداشته و با اهداف کلی این نهاد درتناقض قراردارد.

 بامـداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۳ـ ۰۸۰۳

مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

 Copyright ©bamdaad 2023