افغانستان د ژیوپولیتیک په هندار کې
( لومړۍ برخه )
شاهین
وايي چې « جغرافیابرخلیک دی » دا چې دا خبره تر کومې اندازې سمه او د فکر وړ ده، خو د افغانستان تاریخ د دې خبرې د کره والي خورا ښه انځور دی.
زموږ د وطن اډانه له هر څه د مخه د ژیوپولیتیک په هنداره کې ښه لیدل کېدای شي او هره ېوه پېښه چې د تاریخ د سمندر په مختلفو څپو کې منځ ته راغلي ده په دې هنداره کې ژوره لیدنه او بېخبنا (زېربنا) لري. د تاریخ په اوږدو کې جوته شوې ده چې له ېوې خوا د هند سمندر، د فارس خلیج او عمان خلیج او له بلې خوا د منځنې ایشیا اوقفقازاو د کسپین سمندرګی، د ژېو ستراتېجیکو فاکټورنو له امله د سیالېو (رقابتونو) او مخامختیا موخه وو چې زموږ هېواد یې د سیاسي ټکرونو (تصادومونو) ډګر وګرځاوه، چې د پوهاوي په پام کې نیولو او د ژېوپولیتک په کتنې سره یې د ټولو پیشو لاملونه (علتونه) د پېژندنې وړ دي.
په نولسمه پېړۍ کې دوه غښتلي ایشیایی قدرتونه لکه روسیه او لویه برتانیه چې د افغانستان پر امیر یې د کنټرول په برخه کې په سیالۍ (رقابت) لاس پورې کړی و دې پاېلې ته ورسېدل چې ېو منځګړی دولت (بفرسټېټ) د مرکزي او سوېلي ایشیا د مستعمېراتو په منځ کې جوړ کړی او همداسې یې وکړل. همدغه پرېکړه د افغانستان د برخلیک ېوه بېلګه ده چې د دې هېواد د ژېوپولیتیک سره تړاو لري او په دې چوکاټ کې کېدای شي چې د افغانستان تاریخي پېښې وڅېړل شي او په ترڅ کې یې لازمي اومنطقي پاېلې ځېنې را واېستل شي، چې په همدې حساس چلن کې د ژېوپولېتيک کتنې د ېو روښانه مېتود په شان بڼه غوره کوي.
که له همدې زاویې ژیوپولیتیکي ربړو ته وګورو، وېلای شو چې له دې مېتوده تارېخي پېښې او په ځانګړې توګه د وخت ډېرې تاریخي برخې راسپړلی شو، ځیرنه یې کولی شو او بیا که چېرې په دې بهیر کې هغه ضروري فکټورونه ځنې را بېل کړو، چې زموږ تحلیل او شننه ورته اهم ضرورت لري نو ېو روښانه سپيناوي ته به ورسېږو .
د ۱۹۴۷ عیسوي کال پورې د لوی برېتانیا او شوروي اتحاد چې د ”لویی لوبې‟ اصلي لوبغاړي وواوهمداسی د قدرت موازنه او تعادل په سیمه او په خاصه توګه په منځنۍ ایشیا کې بې بدلونه پاتې شوي وو. افغانستان د ېوه واقعي مینځګړي په توګه د دوو امپراتورېو په منځ کې ”منځنۍ ایشیا او سوېلي ایشیا ‟ په سیمه کې ثبات وساته ولې په ۱۹۷۸ ز کال کې د اپرېل پېښه او ورپسې په ۱۹۷۹ز کال د ډسمبر مېاشتې په ۲۷ مه د شوروي راتګ چید یاد شوي هېواد لوی ستراتېژیکي ګام وواوهمداسی چې د سیمې ثبات ته یې ستر ګواښ را منځ ته کړ او دې پېښې د ختیځ او لویدیځ تر منځ، سیمه ایز تصادم او کړکېچ په نړۍ وال کړکېچ او بحران بدل کړی .
دا پېښې د هغه بهیرونو منطقي پاېلې دي چې د تزاري روسي د بهرني سیاست بنسټ یې جوړاوه ولې توپير یې دادی چې د شوروي اتحاد په وخت کې په یاده شوې ستراتیژۍ کې ایديولوژیکي عنصر ور زیات شو.همدا علت وو چې په اېډیولوژيکي بڼه کې سیمه ایز کړکېچ په سیمې کې د سیالۍ بهیر په تېره بیا د افغانستان بحران ژور او پېچلی کړ. اېډیولوژیکي تقابلچې په دې سیمه کې سر را ووهه او بنسټ یې کېښودل شواود کنټرول میکانېزم یې ډېر کمزوری او دډېرو لګښتونو سره مل کړ.
د شوروي اتحاد سازمان ورکول شوي غبرګون شتون هله څرګند او ښکاره شو چې یاد شوي هېواد د نظامي مانورو په وسیله، په منځني ختيځ کې د نړۍ اهمې ګټې د ګواښ سره مخامخ کړې، دلته دی چې بحران ژورېږي او هغه پارامیټرونه او متغیرونه چې په بحران کې یې وده وکړه لکه چې تر اوسه په سیاسي ستراټېژېو کې ایډیولوژیکي او ملی اهرمونونه غربی هیوادونه لخواهد بحران په لړۍ کی په بل سټرکچر کې استفاده کوی.چی د سړې جګړې د میراث ېوه را پاتې څرګنده بېلګه ده.
اېډیولوژيکي کتنې چې په سیاسي بهیرونو کې د ژوندانه د خوځنده واقېعتونو په ډګر کې د پراګماتېسم او پوزوتوېسېم سره پخلاېنه نلري لازمه ده له نظره وغورځول شي، چې همدا اوس دغه موندنه دسیمی جوړښتونو لکه د شانګهاي دهمکاریوسازمان او د مسکو فارمټ له لورې دعمل په ډګر کې ور نه ګټه اخېستل کېږي، چې د افغانستان د بحران د تحلیل بنسټ همجوړوي.اوس لازمه ده چی داسې ېوه کړنلاره چې د دې لید په پر بنا ولاړه وي د ېو ستراتېژی په توګه تدوینه اوپلی شي. که څه هم چې دا بحران او کړکېچ پېچلی دی خو د حل لاره دځان سره لری .نو د حل متفاوتې نورې لیدنې چې زیاته یې د واقېعتونو سره چې په خاصه توګه پس له سړې جګړې منځ ته راغلي دي ډېر واټن لري ،بايدله نظره وغورځول شي.
دا سمه خبره ده چې د هېڅ هېواد سیاسي ستراتېژي، د ژیوپولیتیکي واقېعتونو څخه بېله نه ده او ژیوپولیتیک بدلونونه، د هغه بهرنۍ تګلارې اصلي پارامیترونه جوړوي. د شوروي اتحاد ړنګېدل، ېو تاریخي او ډراماتیک ژیوپولیتیک بدلون وو چې د دې سره جوخت سړه جګړه پای ته ورسېده او په خاصه توګه نوي جوړښتونه منځ ته راغلل چې د هر سیاسي نهاد او هیواد موخه یې د سیمې د نوېو اړیکو په هکله بدله کړه. نوي ارزښتونه، اصولونه، او ارجحیتونه او داسې نور متودیکي اصول د لازمي شرط په توګه د دې نوي حالت د پېژندنې او نوی ستراتېژۍ د غوره کولو لپاره ډېر ضروري کړي دي، چې د سیمې ثبات او د افغانستان د کړکیچ، منطقي پای، د دې نوې موندنې سره تړاو لري.
سربېره پر دې چې سړه جګړه پای ته ورسېده او نړۍ د څو قطبي نوي استحکام په لور روانه ده، د نړۍ او سیمې بعضې محافل، د افغانستان بحران د سړې جګړې د کلیشو په چوکاټ کې ویني چې زموږ د اوسنېو حالاتو او قانونمندېو سره ژور توپير لري. د سړې جګړې د لوی غوښتنې ساېکولوژي، چې د اوسنۍ نړۍ والو فاکټورنو او مضمونو سره ښکارنده تضاد کې ده.
بامـداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۴ـ ۲۲۱۱
Copyright ©bamdaad 2024
سیاستهای شیطنت آمیز پاکستان علیه افغانستان
محمـد ولــی
از گذشته ها که بگذریم ،همین حالا کارزار تبلیغی و تحرکات دیپلوماتیک پاکستان با قوت بیشتر از گذشته ها ادامه دارد . سفرهای نماینده های خاص روسیه و چین برای افغانستان به اسلام آباد در پوشش خبری طلب همکاری برای بهبود و ثبات اوضاع افغانستان را نمی توان طور یکجانبه قبول کرد زیرا پاکستان در به میان آمدن چنین حالت لاعلاقمند نیست . روابط چین و پاکستان سابقه دارد اما روسیه تازه به گرایش پاکستان بسوی بلاک ش ق با دیپلوماسی شیرگرم نه داغ و فعال داخل تعاملات گردیده است .
از برازنده گی دیپلوماسی پاکستان توانمندی دستگاه دیپلوماسی اش در عیار سازی آن با تحولات جهانی است . در جنگ سرد عضو پیمانهای نظامی سیتو و سنتو شد ، با مداخله نظامی شوروی به افغانستان خود را خط اول نبرد با کمونیزم اعلان کرد و خوب نفع برداشته توانست مهار جهاد و رهبران جهادی را بدست گیرد و با هدف دوگانه نفع برای خود و ویرانی افغانستان عمل کند .
با تک قطبی شدن جهان به فکر از خود ساختن افغانستان دست از حمایت تخرببکاران بر نداشت اما با یک اخطار معین وزارت خارجه امریکا که گفت پاکستان را به عصر حجر می برد به امریکا پایگاه نظامی علیه افغانستان داد و حالا هم فضای آن برای پرواز بی سرنشین های امریکا به افغانستان باز است .
در پیچیده گی اوضاع جاری که چین و روسیه در مورد افغانستان از سیاست حمایت و تعامل کار می گیرند تا افغانستان مانند دوران اشغال به پایگاه ضد خود شان مبدل نگردد روسیه از طریق حمایت دیپلوماتیک و چین در کنار حمایت دیپلوماتیک به پروژه های اقتصادی علاقمندی دارد پاکستان با بازی های مختلف چون اجرای عملیات تروریستی علیه متخصصین چینایی در داخل پاکستان و تبلیغات دوامدار در مورد نسبت دادن آن به افغانستان فعال است .
استبلشمنت پاکستان در همه عرصه ها بخصوص سیاست خارجی انعطاف پذیر است اما در مورد افغانستان از طرح های اولین آن نرمش و انعطاف نشان نمیدهد.
با وضعیت نهایت بد داخلی پاکستان و حملات خونین گروههای مختلف تروریستی مستقر در آنجا، پاکستان تلاش دارد مانند دوران جنگ سرد خودرا مظلوم و مورد حملات از افغانستان وانمود سازد . دوم آنکه با همه تلاش می کوشد از بازسازی و انکشاف اقتصادی افغانستان به کمک هر کشوریکه باشد جلوگیری نماید چنانچه تلاش آن برای جلوگیری از تمدید شاهر آه واخان در سر خط کار مراجع پاکستان قرار دارد و به آن از طریق دیپلوماسی و اجرای عملیات تروریستی سنگ اندازی می کند.
اسلام آباد از پالیسی ناتوان سازی افغانستان کنار نمی رود همانطوری که میگفت یک افغانستان قوی از لحاظ نظامی برای پاکستان تهدید است و این کشور میان دو دولت به اصطلاح خودشان رقیب ( هند و افغانستان ) قرارمی گیرد حالا روی دیگر این سیاست را که مخالفت با پیشرفت اقتصادی و بهبود وضع زندگی مردم است سر دست گ فته است .
پاکستان در سیاستهای پیش گرفته نسبت به افغانستان از آن جهت موفق بوده که گروه های از فروخته شده گان افغانی وسیله تحقق پالیسی های ویرانگران بوده است .
همنوایی یگان مقامات دوران اشغال با پاکستان در تایید تبلیغات آن مبنی بر مرکزیت تروریزم در افغانستان گواه نفوذ نیرومند پاکستان در میان دسته های مختلف وطنفروشان و خریداری شده گان است که کارروایی های ۴۳ سال پاکستان با همنوایی تبلیغاتی علیه افغانستان را زیر پوشش آورده ، کشور خود شان را عامل بی ثباتی منطقه وی معرفی می کنند.
تاسف در آنست که دسته تبر پاکستان از چوب درخت افغانستان خریده می شود. هر تعامل ، تحرک سیاسی و نظامی که از مسیر پاکستان به افغانستان عبور داده شود یا رنگ و رخ پاکستانی داشته باشد برای بربادی افغانستان میباشد و زیر هر پوش رنگینی که باشد برای ملت ما قابل قبول نمی باشد.
بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۴ـ ۲۲۱۱
Copyright ©bamdaad 2024
رسانه های غربی با بی تفاوتی شرم بار از کشته شدن بیش از صد فلسطینی و لبنانی در روز گزارش داده و در گزارشات خبری خود گناه این کشتار بی مانند ضحاک زمان را به گردن آزادیخوهان فلسطینی و لبنانی می اندازند . دولت های غربی حامی نسل کشی صهیونیزم هنوز دست از ارسال سلاح برای کشتار بی رحمانه فلسطینی ها ( درغزه ، کرانه غربی و کمپ های مهاجرین فلسطینی در لبنان ) ، لبنانی ها ، سوری ها و یمنی ها برنداشته و با همه امکانات از رژیم نسل کش اسراییل دفاع مینمایند. درهمین حال جنبش جهانی همبستگی با خلقهای فلسطین ولبنان روز تا روز گسترده تر میشود . گزارشات خبری زیر وضع مردم در فلسطین و مقاومت جهانی در برابر نسل کشی را بازگو میدارد. ـ بامداد
۲روز است که یک قطره آب وارد شمال غزه نشده است
مدیر امدادرسانی غزه نوار غزه گفت ۲۲ روز است که یک قطره آب و یک قرص نان وارد شمال نوارغزه نشده است.
به گزارش ایسنا، «محمود بصل» مدیر امدادرسانی غزه اعلام کرد بیش از ۱۰۰ هزار فلسطینی در مناطق جبالیا، بیت حانون و بیت لاهیا در معرض محاصره و بمباران اسراییل هستند.
وی به المیادین گفت: رژیم اشغالگر همه کسانی را که سعی در ارایه خدمات به مردم شمال نوار غزه دارند، به قتل می رساند.
مدیر امدادرسانی غزه اضافه کرد: افراد زیادی هستند که ما هیچ چیز اطلاعی در مورد آنها نداریم و اشغالگران در حال اعمال سیاست « نابودی نژادی » در شمال نوار غزه هستند.
محمود بصل تصریح کرد: ۲۲ روز است که یک قطره آب و نان وارد شمال نوار غزه نشده است.
سازمان ملل متحد: بازسازی ویرانی های بی سابقه در غزه ۸۰ سال زمان می گیرد
به گزارش شبکه شرق، کارشناس مسکن سازمان ملل اظهار کرد، غزه از زمانی که اسراییل حمله نظامی خود را در هفتم اکتوبر گذشته آغاز کرد، در معرض ویرانیهای بی سابقهای قرار گرفته است و بازسازی آن سالیان سال زمان می برد.
کارشناس مسکن سازمان ملل اظهار کرد، غزه از زمانی که رژیم اسراییل حمله نظامی خود را در هفتم اکتوبر گذشته آغاز کرد، در معرض ویرانی های بی سابقهای قرار گرفته است و بازسازی آن سالیان سال زمان می برد.
به گزارش خبرگزاری رسمی فلسطین (وفا)، بالاکریشنان راجاگوپال، گزارشگر مستقل سازمان ملل متحد درباره حق برخورداری از مسکن مناسب در جمع خبرنگاران گفت: «غزه از زمانی که تلآویو حمله نظامی خود را در پی عملیات حماس در هفتم اکتوبر سال گذشته آغاز کرد، در معرض ویرانیهای بی سابقهای قرار گرفته است. تخریب وحشیانه در غزه، در درگیریها در سوریه و اوکراین دیده نشدند.»
این مسوول سازمان ملل در ادامه اظهار کرد: « تا جنوری ۲۰۲۴ ترسایی حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد از تمامی خانه ها در غزه ویران شدند و در شمال غزه نیز ۸۲ درصد از خانه ها تخریب شدند. در حال حاضر شرایط در شمال بسیار وخیم است و میزان تخریبها در آستانه رسیدن به ۱۰۰ درصد است.»
به گفته راجاگوپال، در گزارشی که به تازه گی از سوی برنامه توسعه ای سازمان ملل منتشر شده، تخمین زده شده که در ماه می بیش از ۳۹ میلیون تُن آوار در غزه وجود دارد و این آوارها با مهمات منفجر نشده، زبالههای سمی، اسکلت ساختمان های فروریخته و دیگر موارد مخلوط شده است.
او در ادامه گفت: « آلوده گی آبهای زیرزمینی و خاک، به شرایط بسیار فاجعه باری رسیده است، تا حدی که نمی دانیم آیا می توانیم آن را در مدت زمان مناسبی اصلاح کنیم تا دست کم مردم این نسل قادر به بازگشت باشند، یا خیر.»
این مسوول سازمان ملل در پاسخ به این سوال که عملیات بازسازی غزه چقدر زمان خواهد برد، گفت: « ابتدا باید آوارها برداشته شوند و در مرحله بعد باید بودجه ای وجود داشته باشد، پس از آن مشکل بزرگ دیگری وجود دارد و آن اینکه تا زمانی که اشغالگری پایان نیافته، امکان بازسازی وجود ندارد. علت این شرایط این است که تلآویو محدودیتهایی را بر ورود مصالح و تجهیزات ساختمان سازی اعمال می کند و مدعی است که این اقلام کاربرد دوگانهای دارند.»
راجاگوپال ادامه داد: « پس از جنگ سال ۲۰۱۴ در غزه، سالانه کمتر از ۱۰۰۰ خانه ساخته شد.»
این مسوول سازمان ملل در پایان گفت: « برنامه توسعه ای سازمان ملل تخمین می زند که ۸۰ هزار خانه در جنگ کنونی تخریب شده است، به همین دلیل اگر اشغالگری ادامه یابد، عملیات بازسازی ۸۰ سال زمان می برد.» / شرق
تظاهرات ضداسراییلی «جمعه خشم» مردم اردن
به گزارش شبکه خبری قدس، مردم اردن با برگزاری تظاهرات گسترده در امان پایتخت این کشور ضمن اعلام حمایت از مردم و مقاومت فلسطین و لبنان، جنایت نسل کشی اسراییل را در شمال نوار غزه محکوم کردند.
تظاهرکننده گان که پرچم های فلسطین و لبنان در دست داشتند، در حمایت از فرمانده شهید « یحیی السنوار» شعار دادند و حتا وصیتنامه او را باعث هراس دشمنان دانستند.
مردم اردن همچنین در حمایت از ساکنان نوار غزه و محکومیت موج جدید جنایات اسراییل در شمال این باریکه به ویژه اردوگاه جبالیا شعار دادند:
ـ «ای ملت باعث شرمساریست که جبالیا تحت محاصره قرار دارد».
ـ « ای عرب ها و ای مسلمانان، برادری و دین کجاست؟».
برخی منابع اعلام کردند که نیروهای امنیتی اردن تلاش کردند تظاهرات مردم این کشور را با زور متفرق کنند.
تصمیم حماس برای تشکیل کمیته رهبری ۵ نفره
به گزارش خبرگزاری فرانسه به نقل از دو منبع آگاه در حماس گزارش داده این جنبش تا زمانی که انتخابات داخلی آتی برگزار نشده، جانشینی برای یحیی السنوار که در رفح به شهادت رسید، تعیین نخواهد کرد و کمیته پنج نفره مدیریت امور حماس را به دست خواهد گرفت.
یکی از این منابع آگاه اظهار کرد: تمایل رهبران حماس این است که تا زمان برگزاری انتخابات آتی داخلی جنبش که قراراست در صورت فراهم بودن شرایط ماه مارچ برگزار شود، جانشینی برای یحیی السنوار، رییس این جنبش تعیین نشود.
این منبع گفت: کمیته پنج نفرهای که در ماه اگست پس از ترور اسماعیل هنیه، رییس دفتر سیاسی سابق حماس در تهران تشکیل شد، هدایت جنبش را در دست خواهد داشت.
کمیته یاد شده برای تسهیل در روند اتخاذ تصمیمات مربوط به جنبش با توجه به دشواری های موجود در برقراری ارتباط با یحیی السنوار، رییس دفتر سیاسی در نوار غزه که از بیش از یک سال قبل با جنگی ویرانگر روبروست، تشکیل شد.
منبع مذکور افزود: کمیته از رهبران مناطق سه گانه یعنی خلیل الحیه (نوار غزه)، زاهر جبارین (کرانه باختری) و خالد مشعل (خارج فلسطین)، محمد درویش رییس شورای مشورتی حماس و دبیر دفتر سیاسی جنبش که حماس به دلایل امنیتی نامش را فاش نمی کند، تشکیل شده است.
تمامی اعضای کمیته در دوحه هستند و این کمیته به منزله یک کمیته بحران و شورای رهبری برای مدیریت جنگ است.
به گفته منبع یاد شده، این کمیته مسوولیت مدیریت جنبش را در زمان جنگ، شرایط فوق العاده و طرح های آتیاش برعهده دارد و می تواند تصمیمات استراتیژیکی را اتخاذ کند.
تظاهرات در ایتالیا برای توقف جنگ در غزه و اوکرایین
دهها هزار نفر در شهرهای مختلف ایتالیا در مخالفت با جنگهای جاری در غزه و اوکرایین و با هدف برقراری صلح به خیابانهای این کشور آمدند و پرچم صلح را به اهتزاز درآورند.
به نقل از شبکه خبری یورونیوز، موریزیو لندینگ رهبر « کنفدراسیون عمومی کار در ایتالیا ـ CGIL » در این مورد گفت: قوی ترین خواسته ما آتش بس است تا کشورها امکان برگزاری یک کنفرانس صلح واقعی را داشته باشند، چراکه در دنیای جدید جنگ نمی تواند تعیین کننده باشد.
یورونیوز نوشت: دیروز شنبه ده ها هزار نفر در شهرهای ایتالیا به خیابانها آمدند و خواستار صلح در غزه و اوکرایین شدند.
گفته میشود تنها ۱۰ هزار نفر در روم پایتخت این کشور پرچم بزرگی از صلح را در مقابل تماشاخانه باستانی «کولوسیوم» به اهتزاز درآوردند.
بسیاری از معترضان در این تظاهرات نسبت به شمار بالای غیرنظامیان جانباخته در جنگهای جاری ابراز نگرانی کرده و از دولت ایتالیا و جامعه بینالمللی خواستند تا کنفرانس صلح تحت رهبری سازمان ملل متحد را از سر بگیرد.
گزارشها حاکی است در شهرهای تورین، میلان، فلورانس، باری، پالرمو و کالیاری نیز صدها گروه خواهان برگزاری صلح و توقف جنگ شدند. / ص م
بامـداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۴ـ ۲۹۱۰
Copyright ©bamdaad 2024
بریکس در برابر سازمان ملل نیست
ایسراییل شمیل ، راشا تودی
اجلاسی (بریکس) که اخیراً در کازان پایتخت جمهوری تاتارستان برگزار شد، برای مدت طولانی در یاد دوستان و دشمنان روسیه خواهد ماند. با وجودی که بریکس گسترده تر شده است، هنوز موفقیت ها و چالش های زیادی در پیش رو دارد. در نهایت، این اتحاد باید به جهانی عادلانه تر با روش های تکاملی صلح آمیز منجر شود. این بدان معناست که کشورهای بریکس با وجود تمام نقص های این سازمان، سازمان ملل را دور نخواهند زد و برای اصلاح آن تلاش خواهند کرد.
به گفته رییس جمهور پوتین، قبل از هر چیز اصلاح شورای امنیت سازمان ملل متحد ضروری است. به نظر می رسد، مشکل را هم روسیه و هم امریکا میدانند و خواهان اصلاح شورای امنیت هستند. در صورتی که اصلاحات پیشنهادی هر دو کشور تفاوت اساسی دارد. روسیه خواهان کثرت گرایی عقیده و رویکردها است، ایالات متحده خواهان دیکتاتوری و اتفاق نظر است و بنابراین بر پذیرش آلمان و جاپان به عنوان اعضای دایمی شورای امنیت دو قدرتی که ثابت کرده اند دست نشانده های مطیع آن هستند اصرار دارد. روسیه کوشش دارد تا کشورهای عربی، افریقایی و امریکای لاتین را که دیدگاه خاص خود را نسبت به روند جهان دارند، وارد میدان کند. در عین حال، روسیه میخواهد تا حق وتویی را که از مواضع خود محافظت می کند، داشته باشد و ایالات متحده چندان مشتاق آن نیست، زیرا از قبل «سهم کنترول » با انگلیس، فرانسه، المان و جاپان را در شورای امنیت خواهد داشت.
باید درنظر داشت که موضع امریکا همچنان قوی است و حتا کشورهای بریکس نیز از نفوذ آن مبرا نیستند. هند علیرغم وسعت، جمعیت و اقتصاد قابل توجه، همچنان با بریتانیا گره خورده است. برازیل توسط مطبوعات طرفدار امریکا و عوامل نفوذی آن نقش درخوری ندارد. چین بازارهای اصلی خود را امریکا و اروپای غربی می داند. به همین دلیل روسیه عنصر اصلی کشورهای بریکس است و موضع خود را در برابر هژمونی امریکا مشخص می کند، اگرچه اخیراً از تلاش نافرجام (در زمان گورباچف و یلتسین) برای آشتی با غرب بیرون آمده است.
زمانی که بیانیه مشترک کشورهای بریکس را می خوانید، این امر به ویژه مشهود است. منتقدان آن را بی خاصیت و آشتی جویانه می نامند و سایر اعضای بریکس با نسخه رادیکال تر موافق نیستند. اما روسیه نمی خواهد موقعیت خود را در مصاف هایی که پیش رو دارد گسترش دهد.
تا هم اکنون بریکس فقط یک باشگاه است که هنوز به یک سازمان یا ابزار قدرتمند سیاست بین المللی تبدیل نشده است. هر چند اینجا ناتو نیست، جایی که جنرال های امریکایی آمرانه دستور می دهند و نخست وزیران و روسای جمهور از آن اطاعت کنند. حتا یک دبیرخانه دایمی هم وجود ندارد.
با این حال ما هنوز باید صبر کنیم و شاهد اعتلای بریکس در آینده باشیم.
کازان موفقیت بزرگی برای روسیه و پوتین بود و بیهوده بودن تلاش برای منزوی کردن کشور ما و رییس جمهور آن را نشان داد.
هند و چین نیز به نوبه خود توانستند در باره موضع مورد مناقشه مرزی مشترک خود به توافق برسند. آنها این اختلاف را از دوران استعمار به ارث برده اند، زمانی که بریتانیا تلاش کرد تبت متعلق به چین را تصرف کند اما اکنون این اختلاف که بارها به درگیری های مسلحانه منجر شده بود، حل شده است.
تنش ها بین ونزویلا و برازیل که در زمان بولسونارو، رییس جمهور سابق راست افراطی، مواضع خصمانه ای در قبال ونزویلا اتخاذ کرده بود همچنان ادامه دارد. رییس جمهور لولا داسیلوا رفتار دوستانه تری داشت، اما تحت فشار امریکا همچنین در مورد ادعای ایرادهای انتخابات ونزویلا صحبت کرد و حتا ورود ونزویلا به بریکس را رد کرد. رییس جمهور پوتین خواستار مذاکرات مستقیم بین برازیل و ونزویلا شد و ابراز اطمینان کرد که مذاکرات در نهایت موفقیت آمیز خواهد بود.
در مقابل، رییس جمهور برازیل تلاش کرد ارجنتاین را به عضویت بریکس بپذیرد اما خود خاویر مایلی، رییس دولت ارجنتاین درخواست عضویت خود را پس گرفت.
موضوعاتی از این دست به ویژه برای روسیه و ایران پراهمیت و برای چین تا حدودی اهمیت کمتری دارد و برای کشورهایی که به علت درگیری با ایالات متحده امریکا هنوز به طور کامل توسعه نیافته اند، اهمیت کمی دارد. به هر حال، بریکس هر چه تصمیم بگیرد مستقیماً مورد حمله هژمون قرار خواهد گرفت.
رییس جمهور پوتین به مهمانان اجلاس اسکناس عجیبی را نشان داد یعنی واحد پول بریکس که می تواند جایگزین دلار شود. بله، شوخی بود اما همانطور که می گویند، در هر شوخی بخشی از حقیقت وجود دارد.
آیا تا زمانی که دلار براقتصاد جهان حاکم است، کشورهای بریکس می توانند موفق باشند؟
زمان نشان خواهد داد. اما کشورهای بریکس باید برای یک جهش بزرگ آماده شوند. درهر صورت آماده سازی آن را که میتوان از« مبادله غلات» تا « مبادله الماس» تصور کرد چرا که آغاز مبادلات همه جانبه در اجلاس سران اعلام شد.
بامـداد ـ دیدگاه ـ ۴/ ۲۴ـ ۰۷۱۱
Copyright ©bamdaad 2024
یادداشت یک رفیـق
دردنیای مجازی گشتی داشتم که تصادفا به مصاحبه آقای فرید مزدک با ژورنالیست آگاه ، آقای مهدی برخوردم.
از متن مصاحبه این پرسش ذهنم را فرا گرفت :
در شرایطی که جامعه جهانی در برشگاه ازهم گسیخته ، درموقعیت تقابلی و تحریک امیز قراردارد و بویژه اینکه شرق جهانی در التهاب جهنمی تقابل جوپولیتیک میسوزد ، مصاحبه یاد شده که هیچ پیوند منطقی با سپهر کنونی منطقه وکشور ندارد که در جغرافیای جهان نیز پذیرفتنی نیست ، بکدام نیاز انجام میشود.
ادله وانگیزه اش تاکنون برایم در هاله ای از ابهام است.
به هر حال آنرا تا پای شنیدم. گسل های زیادی همراه با ایراد های بسیاری برآن وارد است که در اعتنای این مجال نمیباشد .
نگارنده به دومورد آن اشاره دارد :
اولاْ : آقای مزدک که در گسل از سنخش (اصلیت اش ) بسر می برد، می گوید :
« افغان قوم است واین قوم به پندار خودش با زور میخواهد ملت بسازد !؟ »
باید دانست که ملت ها نه با زور ، بلکه در درازای زمان در یک سرزمین با خاطراتی تلخ وشیرین از زنده گی مشترک که احساسات همگون، تصورات دسته جمعی وارزش های مشترک مولود آنست ، در یک روند مدرن بوجود می آیند.
ملت پدیده ای تاریخی - سیاسی است که با دولت - ملت پیوند ارگانیک دارد.
پارامترهای ذهنی وعینی ، عوامل شکل گیری ملت اند،نه جبر، اکراه ...( برای فهم بیشتر از تکوین ملت به مقاله « اندکی بر ملت تکوینی » محترم احمد شاهین که در برگه ای فیسبوکی اش قبلا نشرشده مراجعه شود .)
ثانیاْ اما واژه افغان !
مبنای مادی واژه ها مغز انسانهاست. واژه ها حاصل تکامل بشر بوده که عملکرد مغز انسان که خود متاثر از محیط است، واژه ها را تکامل بخشیده و این افزوده ای مکانیزم فعالیت عصبی نیزبا دگرگونی هاهمراه میباشد .به این معنای قابل اعتنا، واژه ها در بستر رودبار زمان درشناست وهم در این جریان مفاهیم اش راپربارتر میسازد.
واژه افغان که ریشه غیر پشتو دارد نیز مفاهیم اولیه اش را در پویایی زمان تکامل و دگر گونی بخشیده است. و از اتلاق اش به یک قوم فراتر رفته ودردایره معنادار به همه گروههای اتنیکی افغانستان تسری(سرایت) وتعمیم یافته است.
در کوچ وسکون تبارها در گذرزمانه ، افغانستان به مأمن آنها تبدیل گردیده وحس ملیتی وابسته گی شکوهمندی را به این سرزمین در وجود همه بارور ساخته است.
با این اصرار که کیستی کسبی بوده ودر طول زمان تولد میشود نه یکباره .
آنگونه که کنون افغان به کیستی وهویت همه ای مردمان ما که در سرزمین واحدی بنام افغانستان می زیند ، تبدیل گردیده است.
موجز اینکه ، واژه گان در طی زمان دگرگون میشوند ومعنای جدیدی می یابند، بدیهیست که معنای اولیه اش منسوخ میگردد.اکنون کاربرد واژه افغان به قوم پشتون ، کاربرد منسوخ است که با عجب و دریغ آقای مزدک دراین چنبره ای منسوخ گرفتار و سرگردان میباشد.
دریافت ها از متن مصاحبه :
ـ آقای فرید مزدک دراین مصاحبه خشم وعصبیت فروخفته خود را بیرون ریخت.
ـ بی وطن بودن خود را که برای او افغانستان دگر بعنوان کشور و مامن وجود ندارد نمودار ساخت.ومقایسه رهبران گذشته وشخصیت های امروزینی را که در بیست سال پسین در کشور حکم رانده اند از لحاظ ویژه گی شخصیتی وعملکرد هیچ قرینه وشباهت منطقی ندارد.
ـ متاسفانه او تا اکنون کم سواد باقیمانده است.
باحرمت
بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۴ـ ۲۳۱۰
Copyright ©bamdaad 2024