نگاهی به رخدادهای سیاسی المان :

حزب سبزها، واکسین‌، و مانور‌های نظامی

ویکتور گروسمن

 
هوا در المان در ماه‌های اخیر خفه‌ کننده شده است، اما این مِه‌، غلیظ مثل لندن قدیم، مرطوب نبود، بلکه سیاسی بود. غلیظ‌ ترین مِه، کووید بود. چند مورد جدید؟ تعداد فوت شده‌ها؟ چه کسانی می‌توانند بیرون بروند، در چه زمانی، در گروه‌هایی چند نفره و تا چه ساعتی؟ محدودیت‌ها در کدام منطقه سخت ‌تر و در کدام منطقه کم ‌تر است؟

آیا تصمیم‌ها باید از سوی دولت فدرال گرفته شوند یا پارلمان یا مقام‌های ایالتی؟

کدام واکسن صد درصد ایمن است و کدام ممکن است ایمن نباشد و چرا؟

پزشکان خانواده چه زمانی می ‌توانند واکسن تزریق کنند و کی واکسن کافی دریافت می ‌کنند و به چه گروه‌ هایی سنی و کدام بیماران تزریق کنند؟
دو سیاستمدار برای انتخاب شدن به ‌رهبری حزب اتحادیه دموکرات « مسیحی » و جانشینی آنگلا میرکل در انتخابات ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۱/ ۴ ، میزان ‍۱۴۰۰ خورشیدی به‌ شدت درگیر شدند.

آرمین لاشِت، ۶۰ ساله، از نخبه گان سیاسی در پرجمعیت ترین ایالت المان ، یعنی نورد راین وستفالن و رهبر جدید منتخب حزب دموکرات مسیحی (CDU)، باید به‌ خودی خود پیروز و جانشین آنگلا میرکل می ‌شد تا این که مارکوس زودر، ۵۴ ساله، شخص اول بزرگ ‌ترین ایالت المان یعنی باواریا ( بایران ) همراه با حزب اتحادیه سوسیال مسیحی (CSU) پرید وسط میدان. این حزب از شرکای حزب دموکرات مسیحی است و اغلب با تصمیم‌ های آن موافقت می‌ کند اما گاهی نیز مستقل و حتا راستگرایانه ‌تر از آن عمل می ‌کند.
به‌‌ نظر می‌ رسید که همه چیز بر وفق مراد حزب سوسیال مسیحی باشد که همچون بیشتر مواقع  و نه همیشه با حزب بزرگ ‌تر همسویی می ‌کرد. زودر باواریایی ولی خواهان این بود که نامزد هر دو حزب باشد زیرا نظرسنجی‌ ها نشان می ‌دادند که وی محبوبیت بیشتری در سراسر المان دارد. گرچه کار به رویارویی مستقیم نکشید اما زمزمه‌ هایی از « خیانتکار بودن » او به حزب بزرگ‌ تر هم مطرح شد
زمانی که ابرها کنار رفتند، زودر که با طعنه از شیطان داستان فاوست یاد می‌ کرد، در مقابل کارزار پرقدرت لاشِت شکست خورد. او پس از لبخندی و « تبریکی » تصنعی، غمگین به گوشه‌ ای رفت. به ‌نظر نمی ‌رسید که این دو نفر در مورد برنامه‌ها یا سیاست‌ های‌ شان هیچ اختلافی داشته باشند. اتحادیه دموکرات مسیحیِ نه‌ چندان متحد، هزینه‌ ای بسیار سنگین برای این نبرد پرداخت کرده بود. طبق نظرسنجی‌ها، تعداد آرای آن که از سال ۱۹۴۹/ ۱۳۲۸ همیشه بیش از ۳۰ درصد بود، ۲۳ درصد شده است.
ولی این بار خطری از جانب رقیب سنتی محافظه ‌کاران راست المان یعنی سوسیال ‌دموکرات‌ها (SPD) که هنوز با محافظه‌ کاران راست در ایتلافی متزلزل و متضاد قرار دارند آن‌ ها را تهدید نمیکند. چهار سال ایتلاف و در موضعی غیرمخالف بودن برای حزب سوسیال‌ دموکرات که رأی دهنده گانی از طبقه کارگر نیز دارد هزینه داشته است. طبق نظرسنجی‌ها، آرای احتمالی حزب سوسیال ‌دموکرات تنها ۱۴ درصدِ کل آرا است.
نامزد سوسیال ‌دموکرات‌ها در مقابل دموکرات‌ مسیحی‌ها، برای معاونت صدراعظم و وزارت مالیه، اولاف شولز است. هنگامی که یک شرکت خلق‌الساعه مالی با ساختمان مرکزی‌ ای عظیم اما با دفترهایی تنگ و سوراخ‌ مانند در جنوب آسیا ناگهان به همراه ۲ میلیارد یورو ناپدید شد، او در مقام معاون وزیر مسوول و ناظر بر عملیات این شرکت، درحال چرت زدن غافلگیر شد.
برای نخستین بار در المان، رقیب اصلی سوسیال ‌دموکرات ها، حزب دموکرات مسیحی نیست بلکه حزب سبز است که زنی جوان و مادر۲ کودک را به‌ رهبری انتخاب کرده‌اند. گفته می ‌شود که انتخاب او بیشتر به‌ دلیل شادابی‌اش بوده تا موضع ‌گیری‌ های سیاسی‌اش. با این‌ همه، به‌ نظر می ‌رسد که ظاهر این رقیب یعنی آنالینا بیربوک از دیدگاه‌هایش تروتازه ‌تر باشد.
حزب سبز در ابتدا گروه چپی ساختارشکن و حتا تندرو بود. نماینده گانش اغلب زنانی بودند که درحال بافتن ژاکتی پشمی و با لباسی پشمین بر تن در برابر پارلمان ظاهر می ‌شدند و هراس محافظه‌ کاران را موجب می‌ شدند. این حزب، ضمن تأکید بر حفظ محیط زیست، در مورد حقوق زنان، همجنس گرایان، و خلع‌ سلاح نیز فعالیت می‌ کرد.

ولی تندروها پیر شدند و هنگامی که حزب سبز در سال ۱۹۹۸ ترسایی  در ایتلافی فدرال با حزب سوسیال‌ دموکرات  المان پیوست همراه با یوشکا فیشر «ریالیست»  در مقام معاون صدر اعظم و وزیر امور خارجه، در کاهش کمک به بیکاران، افزایش سن بازنشسته گی، کاهش مالیات بر ثروتمندان، و مشارکت کامل در بمباران ناتو در صربستان، توافق کرد. بدین ترتیب، المان سرانجام متحد در دوران خروج المان  دموکراتیک (شرقی) از صحنه، بدون هیچ مانعی آزاد ماند تا دوباره جنگ ‌افروزی کند.
عقب نشینی و به‌حاشیه رفتن سبزها از آن زمان ادامه داشته است. وزیران کابینه سبزها در ایالت هِسِن (ویسبادن پایتخت آن وشهر فرانکفورت از شهرهای آن )  در ایتلافی با حزب اتحادیه دموکرات مسیحی (CDU) ـ و در مخالفت ـ  رو در روی همه اعتراض‌هایی که شهروند‌ان علیه قطع درختان بخشی از یک جنگل محبوب به‌خاطر گسترش یک اتوبان، بر پا کرده بودند ایستادند و با خواست مردم مخالفت کردند. وینفرد کرچمن، تنها نخست ‌وزیر سبز المان که در دوران دانشجویی ‌اش مایوییست بود، در بادن ویرتمبیرگ، ایتلافش با حزب اتحادیه دموکرات مسیحی(CDU) و دوستی‌اش با روسای دیملربنز در اشتوتگارت را حفظ می ‌کند.

آنالینا بیربوک می ‌تواند صدر‌اعظم بعدی المان شود. او در مورد فوری ‌ترین مساله پیشِ رو در جهان چه نظری دارد؟ آیا او به ‌دنبال مقابله بیشتر یا کمتر است؟ او درباره  مصارف نظامی چه نظری دارد؟
بیربوک نمی‌ تواند این امر را نادیده بگیرد که بیشتر اعضای حزب سبز نیز مانند اکثر المانی‌ها با هرگونه گام برداشتن به‌ سوی جنگ مخالف ‌اند. بنابراین، ممکن است او در فکر تهیه پهباد‌هایی نظامی نباشد اما در جهت «تشکیل ارتش اروپایی » گام بردارد. هنگامی که امانویل مکرون، رییس‌ جمهور فرانسه، اقدام‌‌ های نظامی‌ « پر قدرت» اروپایی را خواستار شد، پاسخ بیربوک این بود:

« فوری پاسخ داده شود. این به ‌معنای اعزام و استقرار نیرو به خارج است که امر ساده‌ای نخواهد بود. ولی ما نمی‌ توانیم از این گزینه چشم پوشی کنیم. »
بیربوک در مورد مشارکت المان در جنگ افغانستان چه نظری دارد؟

در آخرین رای ‌گیری، سبزها دوباره منشعب شدند: ۱۷ رای موافق، ۲۸ رای مخالف و ۱۲ رای ممتنع، و نظر بیربوک چه بود؟

اوگفت : «  در تمام این سال‌ها من همیشه ممتنع بوده‌ام. سیاست دقیقاً همین دوسوگرایی است. سیاست بسیار پیچیده است. … هرچه باشد، زنده گی فقط سیاه یا سفید نیست.»
اما او در یک مورد بلاتکلیف نیست: « المان به‌ طور عاجل به موضع‌ گیری‌ای شفاف در سیاست خارجی‌اش در برابر رژیم روسیه نیازمند است.»  این موضع ‌گیری‌ شفاف تحریم‌هایی شدیدتر بر ضد « سیستم پوتین»  و به ‌پایان نرساندن خط لوله انتقال گاز المان- روسیه از راه منطقه بالتیک (نورد استریم ۲) را شامل می‌ شود. نه به ‌دلیلی زیست ‌محیطی، بلکه به ‌این دلیل که این پروژه (نورد استریم ۲) با « منافع ژیواستراتیژیک اتحادیه اروپا »  در تقابل است.

این منافع چیستند؟ او علاقه ندارد بمب‌های اتمی (به ‌صورت غیرقانونی) در المان نگهداری شوند و آماده پرواز به‌ سمت شرق باشند. اما درعین حال هم می‌افزاید: « ما نمی‌توانیم به ‌ساده گی بگوییم که سلاح‌های اتمی را به ایالات متحده بازمی ‌گردانیم. … مهم‌ ترین امر، هم اکنون، افزایش فشار بر ضد روسیه است.»
به‌ رغم تمامی تمایلات صلح ‌طلبانه ـ پاسیفیستی ـ پیشین، رهبران برجسته سبزها پرسروصدا ترین طرفداران المانی چنین دیدگاه‌ هایی جنگ ‌طلبانه‌ اند. آنان همراه با رهبران دیگر حزب‌ های عمده در هر دو سوی اقیانوس اطلس، همسفران مشتاق در موج‌ سواری و نان به ‌نرخ روز خوردن جمع پنتاگون (  نرتراپ-ریتیان- راین میتال ) ۱عظیم و قدرتمند هستند.
این وسیله و طریقی بسیار خطرناک شده است. « مدافع ۲۱ »  نام  گمراه کننده طیفی گسترده از مانورهای نظامی را در بر می ‌گیرد که سی هزار سرباز ایالات متحده امریکا همراه با نیروهای نظامی ۲۵ کشور دیگر تا پایان ماه  میزان ۱۴۰۰ در آن شرکت دارند تا تمرین‌های جنگی ‌شان را در ۱۲ کشور به‌ ویژه در استونیا، رومانیا، و بلغاریا انجام دهند. المان در مقام میزبان اصلی، مأمور تدارکات و تهیه مسیرها و تقویت پل ‌ها برای عبور قطارهای حامل تانک‌های ۶۰ تا ۸۰ تنی خواهد بود.

جنرال کریستوفر جی کاوولی، فرمانده ارتش آمریكا در اروپا، با تشریح این مانور تأكید كرد که دلیل انجام آن « نمایش قدرت، اتفاق، اتحاد، و آماده گی شرکا در هر زمان برای انتقال سریع و ایمن بخش‌های مختلف نیرو به مسافت‌های طولانی »  است. او البته به منتقدان احتمالی اطمینان داد: «...البته این مانورنظامی علیه کشور به‌ خصوصی نیست.»  با این‌ حال، اینکه همه این تحرک ‌های نظامی از سمت غرب به سمت شرق و تمامی تمرین‌ها در مناطق نزدیک به روسیه انجام می ‌گیرند تصادفی نمی ‌توانند باشند.
حزب چپی ها (Die Linke) در پارلمان المان تنها حزبی است که به این مانور های نظامی، درگیری‌ های نظامی، و تسلیحات، چه برای ارتش المان و چه برای کشورهایی نظیر عربستان سعودی، رای منفی داده و با آن‌ها مخالفت ورزیده است. تلاش‌هایی که به ‌منظور تغییر دادن این موضع ‌گیری‌های اساسی انجام گرفته که در زمرهٔ آن‌ها تلاش ‌هایی در آخرین کنفرانس ملی حزب چپی ها بوده است، همیشه مردود شناخته شده‌اند و محکوم گردیده‌اند. حزب چپی ها اما پس از انتخابات ماه سپتامبر ( ۴ میزان ‍۱۴۰۰،انتخابات جانشینی آنگلا میرکل ) با گزینه‌ هایی بسیار بحث‌ برانگیز می‌ تواند روبرو شود که برای برخی امیدوارکننده و برای برخی دیگر پرواهمه می ‌تواند باشد. با کاهش شدید آرای دموکرات مسیحی‌ها و سبزها که در نظرسنجی‌ ها - باوجود همه سازش‌ها و ابهام‌ها- بیشترین آرای اخیر را (۲۳ درصد) دارند، دستیابی به اکثریت‌آرایی از سوی ایتلافی از سبزها و سوسیال‌ دموکرات‌ها و حزب چپی ها برای تشکیل دولت آینده- مانند آنچه در سطح ایالت‌ها در برلین و ایالت تورینگن اتفاق افتاد- امکان ‌پذیر شده است.
این ایتلاف احتمالی برای پیروز شدن به آرای حزب چپ نیاز دارد. آرای حزب چپ طبق نظرسنجی‌ ها به ۷ یا ۸ درصد رسیده است و هم ‌اکنون ضعیف ‌ترین حزب بین این سه حزب است. در سطح فدرال، سبزها و سوسیال‌ دموکرات ‌ها اصرار می ‌ورزند که حزب چپ مخالفتش با استقرار نیروی خارجی و ناتو را کنار بگذارد. برخی چنین می ‌خواهند تا حزب چپ بتواند گسترده‌ تر شده و ۲ یا ۳ کرسی در پارلمان و مشاغل مربوط به این کرسی‌ها را صاحب گردد. برای برخی دیگر این عقب نشینی به ‌منزله از دست دادن آرمان‌ ها و دلیل موجودیت حزب چپی ها  یعنی تنها حزب صلح‌ طلبِ المان خواهد بود. این مساله واقعاً پیچیده و واقعاً تفرقه افکنانه است. ولی تجربه همچنین نشان داده است که با چنین عقب نشینی‌ای و حتا به ‌فرض پس از دست یافتن به پیروزی‌، چنین پیروزی ‌ای نه‌ فقط بی ‌معنا بلکه دستاوردی کم‌ تر از گذشته برای این حزب خواهد داشت./ مردم

۱ـ اشاره کنایه ‌آمیز به وزارت جنگ امریکا و غول‌ های صنعتی تولید سلاح در المان میباشد.

بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۱ـ ۳۰۰۵

استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.

Copyright ©bamdaad 2021