کرونولوژی مختصر مبارزات پشتون های آنطرف خط دیورند

 

محمد ولی

گرچه مبارزه پشتون های سرحدی کم از کم ۴۰۰ سال یعنی از زمان مبارزه خوشحالخان ختک علیه مغولها در هندوستان را در برمیگرد اما اوج مبارزات ضداستعماری و بعدآ خلاف مظالم دولت ایجاد شده انگلیس بنام پاکستان طی قرن نزده و ۲۰ برجستگی منطقوی و جهانی دارد .

تاریخ رسم قبایل آزاد زیستن و آزاد بودن است . اطاعت از سران قبایل ، ملک ها ، خوانین و روحانیون ، رعایت دود و دستور قبیله ، انتقام ، جرگه ، عفوه ، گذشت ، مهمان نوازی وغیره که می‌ شود آنرا زیر نام ( پشتونولی ) خلاصه کرد جز زنده گی قبایل است . نا آگاهان و متعصبین ( پشتونولی ) پشتون گرایی و به گفته خود شان ( شوونیسم پشتونی ) نام می نهند که درست نمی ‌باشد.

پس از سلطه استعماری انگلیس بر هندوستان سیاستمداران کار کشته انگلیس با درک اینکه از راه  زور بر قبایل مسلط نمی‌ شوند راه خریداری سران قبایل و روحانیون را پیش گرفتند و نظم انگلیسی را با تقرر پولیتکل اجنت ها در آن مناطق برقرار کردند. .

ـ  در زمان وقوع جنگ اول افغان و انگلیس سال ۱۸۴۱ مردمان قبایل از امیر دوست محمد خان خواهش شامل شدن در جنگ علیه انگلیس را نمودند اما امیر مطیع انگلیس با آنها موافقت نکرد .

ـ  در جنگ دوم افغان و انگلیس سال ۱۸۷۸ قبایل خیبر از آغاز حرکت قوای انگلیس بسوی کابل دست به حملات چریکی زده قطعات عسکری آنرا تحت ضربه درآوردند، انگیس ها مجبور شدند به تعداد شش ‌هزار نیروی نظامی اضافی را برای امنیت مسیر حرکت بکار بگذارند.

ـ  به اثر شدت قیام‌ ها در سال ۱۸۸۸ جنرال رابرتس سی هزار نفر دیگر را به قوایش افزود . این قیام‌ ها تا ۱۸۹۳ ادامه داشت .

ـ  با امضای معاهده دیورند قبایل وزیر و مسعود بر عملیات شان شدت دادند ، یک تولی انگلیس را با ذخیره گاه سلاح نابود کردند . در سال ۱۸۹۵ سران مسعود و بلوچ با دو هزار مرد مسلح نزد امیر عبدالرحمن خان آماده تقاضای همکاری نمودند اما امیر تابع انگلیس به آنها جواب رد داد .

ـ  در سال ۱۹۱۵ جنگ جهانی اول بزرگان بلوچ و پشتون نزد امیر حبیب الله آمده از دعوت هیات آلمان- ترک در مبارزه بر ضد انگلیس در هندوستان حمایت کردند ولی امیر به آنها جواب صریح نداد.

ـ  با نشر اعلامیه اعلیحضرت امان الله خان در مورد استرداد استقلال کشور، در پشاور کمیه ۳۲ نفری سران قبایل با ۲۰۰ نفر اعضای انقلابی از این اعلامیه استقبال کردند و تصمیم ضربه از عقب به قوای انگلیس را اتخاذ نمودند اما انگلیس‌ها به شکل ظالمانه به این اقدامات جواب دادند ، مجاری آب بر پشاور را قطع کردند و بعدآ به شهر حمله نمودند، در آن زمان ۲۳ هزار مبارز وزیری و مسعود هیجان برپا کردند و وسایل آذوقه رسانی و خطوط مخابراتی انگلیس را نابود نمودند وجعبه خانه شانرا به آتش کشیدند ، همه ملیشه های پشتون قوای انگلیس را ترک کردند و تا توانستند به کشتار انگلیس‌ها پرداختند .

 - قبایلی ها که طی نیم قرن ۲۲ بار مورد لشکر کشی انگلیس ‌ها قرار گرفتند ۵۵ هزار نیروی رزمی مسعود و وزیر مانع کلان در برابر تهاجم قوای بریتانیا به افغانستان شدند اما انگلیس‌ها با یک نیروی ۶۲ هزار نفری و ۵۲ بال طیارات جنگی علیه قبایل عملیات کردند .

ـ  از نوامبر سال ۱۹۱۹ تا سال ۱۹۲۰ پشتون های آنطرف دیورند لاین، ۶۱۱ حمله مسلحانه علیه انگلیس‌ها انجام دادند که حاصل آن دوهزار سپاهی انگلیس کشته و ۱۱۰ میلیون روپیه مخارج جنگی بر بریتانیا بود .

ـ  در سال ۱۹۳۷ طیارات انگلیس، مناطق قبایلی را بمباران نمود ، دولت افغانستان در مورد به جامعه ملل احجاج نمود .

ـ  در سال ۱۹۴۹ روسای قبایل پشتون ضمن گردهمایی فیصله کردند تا اتحاد و همبستگی شانرا حفظ و تقویت نمایند .

ـ  در سال ۱۹۵۰ در چهار سده پشاور از یازده تا پانزده جنوری جرگه بزرگی دایر شد و شخصی بنام مرزا علم به اتفاق آرا در راس حکومت پشتون ها انتخاب گردید و ۴ خواست ذیل را اعلان کرد :

۱ـ  پاکستان تمامیت و استقلال هفت میلیون پشتون را برسمیت بشناسد .

۲ـ  کلیه مامورین لشکری و کشوری پاکستان خاک پشتون ها را ترک نمایند .

۳ـ  نسبت کمبود وسایل طبع و نشر از دولت افغانستان تقاضای همکاری صورت گیرد .

۴ـ  از سازمان ملل متحد تقاضای برسمیت شناسی صورت گیرد .

اما حکومت پاکستان با حمله وحشیانه نظامی بر این جرگه عده ای را کشت ، عده ای را زخمی و صدها تن را زندانی ساخت .

پس از تشکیل پاکستان آزادیخواهان پشتون و بلوچ یا کشته می‌شوند و یا بار بار به زندان ها می افتند که چنین حالت طی ۷۶ سال ادامه دارد .

لبه تیغ مظالم تروریستی پاکستان متوجه پشتون ها و بلوچ هاست که بارها آزادی خواهان و عدالتپسندان را سر به نیست کرده ، اعدام نموده و زندانی ساخته است که آخرین جنایت را در کشتن هیله من وزیر انجام داد .

حرکت بزرگی که از یازده اکتوبر آغاز شده است شاید بتواند تاثیر قوی بر تغیر سیاست نظامی ‌گری پاکستان در مورد پشتون ها و بلوچ ها بجا گذارد .

خدا کند دست های مرموز استخباراتی دولت و اجنت های مخرب آن دراین جرگه موثر نیافتد و جرگه مسیر عدالت خواهی ، خونخواهی و ختم جنایات نظامی های پاکستان را بدرستی بپمیاید.

 

بامداد ـ سیاسی ـ ۵/ ۲۴ـ ‍۱۲۱۰

Copyright ©bamdaad 2024

 

 ارتش اسراییل مصمم است انتقام عملیات نظامی بی نتیجه سال ٢٠٠۶ را بگیرد

 

 دمیتری نفیودوف  

عملیات جدید نیروی هوایی اسراییل در لبنان که روز گذشته آغاز شد و با تهاجم زمینی دیگری همراه بود، رسماً توسط تل‌اویو به عنوان تضمین امنیت بازگشت شهروندان این کشور که به دلیل اقدامات خصمانه حزب ‌الله، حماس و دیگر گروه‌های تندرو عرب فلسطین، مناطق شمالی کشور را ترک کرده و یا در حال ترک هستند، توجیه می‌ کند.

اسراییلی‌ها در ٢٠ سپتامبر، به بزرگترین حمله به بیروت از سال ٢٠٠۶ و سومین حمله از زمان آغاز جنگ علیه غزه در ٧ اکتوبر ٢٠٢٣ دست زدند. پیش از این، در ٢ جنوری، صالح العاروری، رهبر حماس، و در ٣٠ جولایه، فواد شکر، فرمانده اصلی نظامی حزب ‌الله حذف شد. بعد از حذف فواد شکر، این بار ابراهیم محمد عقیل و فرماندهی نیروهای رضوان، نیروهای ویژه حزب ‌الله هدف قرار گرفت. حزب‌الله کشته شدن ١۶ جنگجوی خود، از جمله دو فرمانده عالی ‌رتبه نیروهای رضوان – ابراهیم عقیل و احمد محمود وهابی را تأیید کرد. در میان کشته شده گان، احمد محمود وهابی، رییس مرکز آموزشی این گروه شیعه که مسوول عملیات علیه ارتش اسراییل در مرز لبنان و اسراییل بود نیز دیده می ‌شود. فرماندهان کشته شده بدست اسراییلی‌ها که در جلسه شرکت داشتند، از تجربه رزمی گسترده‌ای برخوردار بودند، از جمله در سوریه، که برخی از آن‌ها در عملیات علیه داعش ممنوعه در روسیه شرکت کردند (و در آنجا متحمل خسارات سنگین شدند). به گزارش وزارت بهداشت لبنان، در میان کشته شده گان سه کودک ۴، ۶ و ١٠ ساله، هفت زن و تعدادی اجساد ناشناس نیز وجود دارند. ۶٨ نفر مجروح شد. بر اساس اطلاعات رسمی اسراییل، ۴٩۶ فعال، از جمله فرماندهان بلند پایه که دارای پست‌های کلیدی بودند و تجربه طولانی در این سازمان داشتند، کشته شدند.

رژیم نتانیاهو مانند گذشته برای تحقق اهداف سیاست خارجی خود با استفاده از سخت ‌ترین روش‌های ممکن (از جمله، انفجارهای گسترده وسایل الکترونیکی از راه دور که قبلاً منجر به کشته و زخمی شدن تعداد زیادی شد)، صرفاً بر اساس ملاحظات بقای خود و گسترش بیشتر درگیری منطقه‌ ای عمل می‌ کند و با احساس مصوونیت کامل و بی ‌توجه به اعتراض‌های شفاهی ضعیف، به دنبال ایجاد واقعیت‌های جدید است. بسیار قابل تامل است که یک روز پس از ورود آموس هوخشتاین، فرستاده امریکا به اسراییل برای ایجاد آرامش در مرز اسراییل و لبنان، انفجار پیجرها شروع شد. او تقریباً یک سال در جستجوی یک توافق دیپلوماتیک بین بیروت و اورشلیم [غربی] بود که بتواند به حملات موشکی که ده‌ها هزار نفر را مجبور به فرار از مناطق مرزی در هر دو طرف کرده است، پایان دهد (در همین حال، امریکایی‌ها به پمپاژ سلاح به رژیم نتانیاهو ادامه می‌دادند ).

شمال اسراییل، در محدوده مرزهای خود از اوایل دهه ١٩۵٠ تا اواسط دهه ١٩۶٠، ٨٠ درصد از قلمرو منطقه تاریخی الجلیل را تشکیل می‌ دهد که در ابتدا در سال ١٩۴٧ به دولت هرگز ایجاد نشده اعراب فلسطین اختصاص یافت و متعاقباً توسط صهیونیست‌ها اشغال گردید (از جمله، تمام الجلیل). تا به امروز، تعداد پناهنده گان عرب از این منطقه در لبنان، بر اساس داده‌های موجود، بیش از ١٠٠ هزار نفر است و در سوریه  حداقل ۵٠ هزار (و این فقط تعداد پناهنده گان رسمی است که در آنجا ثبت نام کرده‌اند). این عامل به تنهایی به تندرو شدن مقاومت ضداشغالگری اعراب الجلیل و فلسطینی به طور کلی کمک می ‌کند.

 

به گفته منابع اسراییلی، جمعیت عرب الجلیل به لطف سیاست‌های ظاهراً « طرفدار عرب» تل‌آویو در منطقه، با سرعت بیشتری نسبت به جمعیت اسراییل رشد داشته است. در عین حال، ساکنان دایمی عرب الجلیل شامل شهروندانی می ‌شوند که برای کار فصلی (دوره بهار- پاییز) از لبنان، سوریه ( از طریق لبنان)، از مناطق همسایه «خودمختاری» فلسطین وغیره می‌آیند. ثانیاً، مهاجران اسراییلی که رسماً برای اقامت موقت به الجلیل می ‌رسند، بعنوان شهروندان آن در نظر گرفته نمی ‌شوند. اما، بر اساس برآوردهای موجود اسراییل، حداقل نیمی از جمعیت شهرک ‌نشینان «موقت»، از جمله کیبوتس‌هایی که مقامات اسراییلی با حمایت مالی دولت از سوی ایجاد می ‌کنند، دایمی محسوب می ‌شوند.

همانطور که عامل خارجی دویچه وله می‌ نویسد (٩ دسامبر ٢٠٢٣)، حق بازگشت فلسطینیان، از جمله به الجلیل در قطعنامه شماره ٣٢٣۶ مجمع عمومی سازمان ملل متحد درسال ١٩٧۴ و پیش از آن در کنوانسیون ژنیو ١٩۵١ گنجانده شده است. با این حال، این حق « نقش برجسته‌ ای در مذاکرات فلسطین و اسراییل در اسلو در سال ١٩٩۴ ایفا نکرد و اصلاً در قطعنامه‌ های شورای امنیت سازمان ملل درباره درگیری بین اسراییلی‌ها و فلسطینی‌ها دیده نمی‌ شود».

بر اساس آخرین داده‌های سازمان ملل متحد، تا جولای ٢٠٢٣، حدود ٢۵٠ هزار پناهنده فلسطینی در لبنان زنده گی می ‌کنند (بر اساس برآوردهای دیگر، در واقع حدود ۵٠٠ هزار نفر)، که حداقل ۶۵ درصد از این تعداد در جنوب لبنان اسکان یافته است. علاوه بر این، حدود ٨٠ درصد از پناهنده گان فلسطینی در لبنان، از همان ابتدا در زیر خط فقر زنده گی می‌ کنند. در سوریه  بیش از ۶٠٪. زیرا، مقامات دمشق ضمن کمک مالی و ارایه مراقبت‌های پزشکی رایگان به فلسطینی‌ها، زنده گی روزمره و اشتغال آن‌ها را تسهیل می‌کنند.

در همین حال، در سال ١٩٨٢، پس از اولین حمله گسترده اسراییل به لبنان، از جمله به بیروت و کشتار آواره گان فلسطینی در اردوگاه‌های صبرا و شتیلا توسط فالانژیست‌های محلی با حمایت ارتش اسراییل، در تل‌اویو پروژه دیرینه اوایل دهه ١٩۵٠، که تقریباً ٨٠ درصد از جنوب لبنان (منطقه الناقوره) را به اسراییل ملحق می ‌کرد، به خاطر آوردند. البته، پس از آن، برنامه‌ های توسعه‌ طلبانه به دلایل مختلف کنار گذاشته شد، با این حال، با توجه به اوضاع بعدی و فعلی در جنوب سرزمین سروها، گمان نمی ‌رود اسراییل این پروژه را رها کرده باشد.

نزدیکی سیاسی و دیپلوماتیک بین بیروت و دمشق که برای نیروهای امپریالیستی بسیار نگران ‌کننده است، تمایل تل‌اویو به «مجازات»  لبنان و تقسیم سیاسی و سرزمینی آن را تشدید کرده است. وزرای خارجه سوریه و لبنان، فیصل مقداد و عبدالله بوحبیب، پس از دیدار در پایان اکتوبر ٢٠٢٣ ترسایی در دمشق، طی بیانیه مشترک، در پاسخ به پیشنهاد اسراییل مبنی بر انتقال جمعیت عرب نوارغزه به جنوب این بخش و در امتداد مرز آن با مصر، «هر گونه تلاش برای جابجایی اجباری مردم فلسطین» را قاطعانه رد کردند. در بیانیه مشترک همچنین آمده است که نظامیان اسراییل مرتکب جنایات جنگی علیه فلسطینی‌ها می‌شوند… لازم است به اشغال سرزمین‌ های فلسطین، لبنان و بلندی‌های جولان توسط اسراییل پایان داده شود و یک کشور مستقل فلسطینی به پایتختی بیت‌المقدس تشکیل گردد.

عروسک خیمه ‌شب بازی جنوب «لبنان آزاد» ١٩٧٩-٨۵

لازم به ذکر است که در سال‌های ١٩٧٩-١٩٨۵، طبق پروژه تل‌آویو، تلاش‌هایی برای تشکیل یک شبه‌ دولت دست‌نشانده بنام «لبنان آزاد»  در جنوب سرزمین سروها با همکاری جنایتکاران «ارتش جنوب لبنان» به عمل آمد. از اواسط دهه ١٩٨٠، ارتش اسراییل کنترول نوار باریکی (به طول ٧٠ کیلومتر و عرض تقریباً ٢۵ کیلومتر) در امتداد مرز لبنان با الجلیل را در دست دارد. در هر صورت، اگر تصمیمی برای آغاز مرحله زمینی جنگ سوم لبنان گرفته شود، تجربه انبوهی برای اشغال جنوب لبنان با برنامه ‌ریزی مشخص وجود دارد.

پی‌نوشت: در شامگاه ٢١ سپتامبر، موج جدید حملات هوایی گسترده ارتش اسراییل با استفاده از مهمات پرقدرت در جنوب لبنان آغاز شد. انهدام انبارهای موشکی حزب‌الله که متناوباً بصورت بی ‌رویه به سمت شمال اسراییل شلیک می ‌شود، هدف اسراییلی‌ها اعلام شده است. اما با اطمینان می ‌توان گفت که این پایان کار نخواهد بود. به گفته راندا اسلیم از موسسه خاور نزدیک واشنگتن، حمله پیجری ١٧ سپتامبر « از نظر دامنه و شیوه، یک حادثه تاریخی» و حاوی « یک پیام جدی » به حزب‌ الله بود: « ما می‌توانیم به شما در هر نقطه دسترسی داشته باشیم. این، روحیه‌ ها را به شدت تضعیف می‌ کند. جنگ، دیگر در مرزها نیست. این حمله، جنگ را وارد خانه‌ها و بازارهای آن‌ ها در سراسر لبنان کرد».

نوک پیکان مبارزات جنبش حزب ‌الله، اسراییلی‌ها را که مناطق جنوبی کشور را در جریان جنگ داخلی لبنان در سال‌های ١٩٧۵-١٩٨٠ تصرف کردند، هدف گرفته بود. تاکتیک‌های چریکی قطعات شبه‌ نظامی شیعه لبنان به خروج اجباری ارتش اسراییل از منطقه در سال ٢٠٠٠ ترسایی منجر شد. هدف از جنگ ٣٣ روزه اسراییل علیه لبنان در تابستان ٢٠٠۶، شکست نظامی و سیاسی حزب ‌الله اعلام شده بود. اما، کارزار نظامی به دلیل تاکتیک‌ های رزمنده گان حزب ‌الله برای مقابله با خودروهای زرهی اسراییل، نتیجه غیرمنتظره‌ داشت و خط مرجعیون- حاصبیا را خفه کرد. مثلا، واحد‌های ضد تانک حزب ‌الله متشکل از ١٢ تا ١۵ نفر، مجهز به تجهیزات ضد تانک کورنت و فاگوت، تعداد قابل توجهی از تانک‌ های «مرکاوا» را که قبلاً آسیب ‌ناپذیر تلقی می ‌شدند، منهدم کردند.

پیروزی واقعی نظامی در «جنگ ژوییه» محبوبیت حزب‌الله لبنان را به طور قابل توجهی افزایش داد.

(رجوع کنید به: الکساندر کوزنتسوف، جنبش‌های شیعی و گروه‌های نیابتی در چارچوب سیاست خاورمیانه‌ای جمهوری اسلامی ایران - شرق، مجله جوامع آفریقایی-آسیایی: تاریخ و مدرنیته. ٢٠٢٣. شماره ٢ )

در عین حال، شکی نیست که اسراییلی‌ها بلافاصله به تجزیه و تحلیل دلایل شکست خود شروع کردند و با استفاده از روش‌های مختلف برای انتقام آماده می ‌شدند و همچنانکه اکنون می‌بینیم، در هیچ چیز توقف نکردند. به نوشته نیویورک تایمز، اسراییل طبق یک برنامه چند ساله دستگاه‌های آماده منفجر شدن در ساعت ایکس را با کمک شرکت‌های متقلب تولید کرد./ ا.م.شیری

 

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۴ـ ‍۳۰۰۹ 

Copyright ©bamdaad 2024

 

شبح فلسطین در جهان گشت میزند

« تا زمانی که فلسطین آزاد نشود، هیچ ‌کسی آزاد نخواهد بود. »

 

پیترمِرتَنز، منشی عمومی حزب کارگران بلجیم

شبحی در جهان گشت میزند، شبحی به نام « فلسطین ».

همه قدرت‌های جهان کهنه درعملیاتی بی ‌رحمانه علیه آن متحد شده‌اند: بنیامین نتانیاهو، نخست ‌وزیر اسراییل، جو بایدن، رییس‌ جمهور فرتوت امریکا، ستون ‌نویسان نیویورک تایمز، اورسولا فون در لاین، رییس کمیسیون اروپا، و بین‌الملل نفرت ‌پراگنی راست افراطی و افسران پولیس المان.

در اینجا حقیقت نخستین چیزی است که کشته می ‌شود. به گفته کمیته حفاظت از روزنامه ‌نگاران (CPJ)، از زمانی که گردآوری داده‌های تلفات جانی روزنامه‌ نگاران در سال ۱۹۹۲ ترسایی آغاز شد، نسل ‌کشی فلسطینی‌ها تا اکنون « مرگ ‌بارترین دوره برای روزنامه ‌نگاران » بوده است. در نسل ‌کشی کنونی درغزه عده بیشتری روزنامه‌ نگار کشته شده‌اند تا در دو جنگ جهانی و جنگ کوریا روی‌هم. دست ‌کم ۱۶۵ کارشناس حرفه‌ یی رسانه کشته شده‌اند. فقط یک لحظه تصور کنید که اگر سربازان روسی در کمتر از یک سال بیش از صد روزنامه ‌نگار را در اوکرایین کشته بودند چه می ‌شد: فریاد اعتراض‌ها گوش‌ها را کر می ‌کرد.

با وجود این، حقایق را نمی ‌توان کُشت. این روزها نسل ‌کشی در هر لحظه در مقابل چشمان ما دارد رخ می ‌دهد. وحشت، جنون، و مصوونیت ( اسراییل ) از مجازات باعث می‌ شود که خیلی‌ ها احساس ناتوانی کنند. همه آنهایی که از « رودخانه » و « دریا » و  « آزادی » صحبت می ‌کنند خود را در معرض خطر نیروهای پولیس در برلین، پاریس، لندن، یا آمستردام می ‌یابند.

با وجود این، همه آنهایی که فراتر از گرد وغبار و هرج ‌ومرج امروزی را می ‌بینند جنبشی را می ‌بینند که از جاکارتا تا بروکسل، از لندن تا یوهانسبورگ، و از استانبول تا واشنگتن سر بلند می ‌کند ، جنبشی که هم‌ صدا در همبستگی با فلسطین سخن می ‌گوید. این قدرت، این اتحاد، است که فلسطین را به شبحی تبدیل کرده است.

در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ ترسایی، دانشجویان در اعتراض به جنگ ویتنام و امپریالیزم امریکا دانشگاه‌ها را اشغال کردند. در دهه ۱۹۸۰ ، دانشجویان در اعتراض به آپارتاید در افریقای جنوبی دانشگاه‌ها را اشغال کردند. این روزها دانشجویان در سراسر جهان علیه نسل ‌کشی اسراییل و مصوونیت آن دولت از مجازات و رفتارهای دوگانه و تبعیض‌آمیز در برخورد با اسراییل به حرکت درمی ‌آیند.

همواره علیه این جوانان بدگویی شده است، به دانشجویان تهمت زده‌اند، و آنها را محکوم کرده‌اند. اما حق درهرمورد با دانشجویان بوده و هر بار پیروز شده‌اند. آنچه امروز رخ می ‌دهد «جرقه ویتنام » دیگری در نسل نوینی است که می ‌فهمد:  « تا زمانی که فلسطین آزاد نشود، هیچ ‌کسی آزاد نخواهد بود. »

در سال ۱۹۶۸ ، جنبش ضد جنگ پس از حمله سال نو (تت) ویتنام قوّت گرفت. جنبش ضد جنگ امروزی ( و نسل ‌کشی در فلسطین ) از جنبش مقاومت در برابر ویرانی غزه به ‌دست اسراییل قوّت گرفته است. در هر دو مورد، موفقیت نظامی (موقت) نصیب قدرت‌های استعماری و متحدانشان شد، اما پیروزی سیاسی نصیب جنبش مقاومت شد. برای مثال، در بریتانیا در حدود ۱۰۰هزار نفر در سال ۱۹۶۸ علیه جنگ ویتنام تظاهرات کردند. این تعداد کمتر از جمعیت شرکت ‌کننده در کوچک ‌ترین تظاهرات این روزها علیه نسل ‌کشی در غزه بود. امروزه در راه ‌پیمایی‌ های اعتراضی بین ۱۵۰هزار تا ۸۰۰هزار نفر شرکت می‌ کنند.

کشور شما، تاریخ شما، و آینده شما

تصور کنید که فلسطینی هستید و مهاجران زمین‌ هایتان را بدون اینکه مجازات شوند از شما می‌ گیرند. این تصرف زمین ۷۵ سال است که ادامه دارد، الحاق پس از الحاق، نسل بعد از نسل. تصور کنید که فلسطینی هستید و تاریخ شما را از شما می ‌گیرند. موزه‌ ها، مراکز فرهنگی، کتابخانه‌ها، مسجدها و کلیساها را به ویرانه تبدیل می ‌کنند و چیزی جز پوسته‌ ای از فرهنگی « که اسراییل می‌ خواهد وانمود کند هرگز وجود نداشته است » باقی نمی ‌گذارند. هدف روشن است: زدودن گذشته فلسطین و وانمود کردن اینکه چنین سرزمین و چنین ملتی هرگز وجود نداشته است. تصور کنید که فلسطینی هستید و آینده شما به سرقت می ‌رود. اسراییل بیش از پنج صد مکتب را بمباران کرده و بیش از ۶۲۵هزار کودک را در غزه بدون امکان تحصیل و ۹۰هزار محصل را بدون دانشگاه رها کرده است.

می ‌خواهند زمین را بدزدند، تاریخ را بدزدند، و آینده را بدزدند. اما هرگز موفق نخواهند شد. جنگ نمی ‌کنند، دارند نسل ‌کشی می ‌کنند ، محله به محله، بیمارستان به بیمارستان، مدرسه به مدرسه، «منطقهٔ امن » به « منطقه امن ». اما هرگز پیروز نخواهند شد. نسلی تازه از فلسطینی‌ها آنها را به‌ خاطر آنچه هستند(  جنایت ‌کاران جنگی و عاملان نسل ‌کشی) در خواب غفلت شکار خواهد کرد. این نسل شجاعت اِعمال پیگیرانه قوانین بین‌المللی را خواهد داشت، حتا علیه قدرتمند ترین کشورها و بزرگ ‌ترین متجاوزان جهان. در جولای ۲۰۲۴ ( میانه تابستان امسال)، دیوان بین‌المللی دادگستری اشغال فلسطین از جانب اسراییل را غیرقانونی اعلام کرد و آن را آپارتاید خواند و از کشورهای عضو خواست که برای پایان دادن به این وضع اقدام قاطع کنند. اما هیچ اتفاقی نیفتاد. برعکس، فقط در یک سال گذشته امریکا بیش از ده هزار بمب هزار کیلویی به اسراییل داده است که از آنها برای ویران کردن مدرسه‌ ها، بیمارستان‌ ها، مسجد ها، و « مناطق امن » و تبدیل کردن آنها به گودال‌ های بزرگ و گورستان‌ ها استفاده شده است.

رفتارهای دوگانه 

چهار روز پس از تهاجم غیرقانونی روسیه به اوکرایین، هر دو نهاد فوتبالی یوفا و فیفا همه تیم‌ های فوتبال روسیه، چه تیم‌ های باشگاهی و چه تیم ملی، را از شرکت در هر مسابقه ‌ای درجهان منع کردند. فیفا و یوفا در بیانیه مشترکی اعلام کردند: « (جامعه ) فوتبال در این مورد کاملاً متحد است و با همه آسیب‌ دیده گان در اوکرایین همبستگی کامل دارد.»

انتظار می ‌رفت که واکنش مشابهی در مورد نسل‌ کشی اسراییل علیه فلسطینی ‌ها نشان داده شود. با این حال چنین نشد. اسراییل همچنان مُجاز است بدون هیچ مشکلی در لیگ ملت‌ های یوفا شرکت کند، همان ‌طورکه اجازه دارد بدون دغدغه مجازات در المپیک پاریس و در مسابقه آواز یوروویزیون در مالمو (سوید) شرکت کند. این رفتار دوگانه نه ‌فقط سرشت آپارتاید دولت اسراییل، بلکه نسل ‌کشی جاری را نیز «عادی » می‌ کند. کار تا آنجا پیش رفت که نماینده گان کنگره ایالات متحد امریکا در هنگام سخنرانی جنایتکار جنگی بنیامین نتانیاهو در کنگره به پا خاستند و او را تشویق کردند.

روسیه پس از تهاجم غیرقانونی به اوکرایین بی ‌درنگ مورد تحریم کامل اقتصادی و نظامی قرار گرفت. اما در مورد اسراییل چنین نشد. حتا پس از کشته شدن ده‌ها هزار نفر (در غزه) ، اتحادیه اروپا به توافق همکاری با اسراییل ادامه می ‌دهد و به شهروندان اسراییلی امکان دسترسی کامل به فناوری، علوم، و دانشگاه‌ های اروپایی می ‌دهد. اتحادیه اروپا با نشان دادن اینکه تمایلی به انجام ضروری ‌ترین اقدام ندارد، در عمل خود را از نظر اخلاقی مُرده اعلام می‌ کند.

سنگ‌ اندازی در ماشین جنگی امپریالیستی

ویجی پراشاد، مارکسیست هندی، در جشنواره همبستگی مانی ‌فی ‌یستا (ManiFiesta) در اوستاند (بلجیم) به من گفت: « لازم نیست برای فلسطینی‌ ها دلسوزی کنیم. فلسطینی‌ها سرانجام خود شان را آزاد خواهند کرد. ما لازم نیست این کار را بکنیم. ما باید بکوشیم که ماشین جنگی متوقف شود.»

نقطهٔ ضعف و ضربه ‌پذیری ماشین جنگی در تامین تسلیحات است. یک مَثَل قدیمی داریم که سلاح‌ های المانی و پول المانی‌ها در سراسر جهان در حال کشتارند. امروزه این گفته بیشتر در مورد سلاح‌های امریکایی صادق است. طی پنج سال گذشته، ۷۹ درصد از کل تسلیحاتی که به اسراییل داده شده از امریکا و ۲۰ درصد از آلمان بوده است. دولت امریکا با حمایت ‌های مالی و نظامی بی‌ امانش به سوخت‌ رسانی به ماشین جنگی اسراییل ادامه می ‌دهد. امریکا بیش از ۳۰۰میلیارد دلار به اسراییل کمک کرده است، از جمله ۴میلیارد دلار کمک سالانه نظامی. در همین ماه اگست امسال، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجهٔ امریکا، فروش جت‌ های جنگنده اف-۱۵ به ارزش ۱۹میلیارد دلار، همراه با گلوله‌های تانک به ارزش ۷۷۴میلیون دلار، مرمی هاوان به ارزش بیش از ۶۰میلیون دلار، و موتر های زرهی نظامی به ارزش ۵۸۳میلیون دلار به اسراییل را تایید و تصویب کرد.  بخشی از این محموله‌های تسلیحات از بندرها و فرودگاه‌های اروپا عبور می ‌کند. در یک مورد، یکی از کارگران فرودگاه بروکسل که در حال بارگیری محموله ‌ای بود جعبه‌هایی را دید که به مقصد تل آویو فرستاده می ‌شدند. او و یکی از همکارانش متوجه شدند که این جعبه‌ ها حاوی تجهیزات نظامی به مقصد اسراییل‌ اند. آنها تصمیم گرفتند که موضوع را با اتحادیه صنفی‌ شان مطرح کنند و بی‌ معطلی همین کار را کردند. اتحادیه در نهایت تصمیم گرفت که ارسال این محموله را تحریم کند. به ‌دنبال این اقدام، اتحادیه کارگران حمل ‌ونقل تصمیم کلی گرفت که ارسال همه محموله‌ های تسلیحاتی بعدی به اسراییل را نیز تحریم کند.

همه‌ چیز با نه گفتن یک کارگر آغاز شد. و سپس یک کارگر دیگر، یک اتحادیه و سپس یک اتحادیه دیگر. سرانجام اتحادیه‌های سراسر جهان، از ایتالیا تا استرالیا، از هند تا کانادا.

جنبش دانشجویی ریاکاری و رفتارهای دوگانه عاملان جنگ ‌های امپریالیستی را محکوم می‌ کند. و جنبش کارگری در خودِ ماشین جنگی امپریالیستی سنگ می ‌اندازد. ما نمی ‌گذاریم آپارتاید عادی شود، استعمارعادی شود، نسل‌ کشی عادی شود، و امپریالیزم عادی شود. شبحِ فلسطین دنیایی را گشت می ‌زند. / نامه مردم

 

 

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۴ـ ‍۲۴۰۹ 

 

Copyright ©bamdaad 2024

 

سوریه: امریکا مسوول جنایات اسراییل است

 

نماینده دایمی سوریه در سازمان ملل متحد و رییس گروه کشورهای عربی در نشست شورای امنیت با موضوع لبنان، امریکا را مسوول جنایات اسراییل خواند.

به گزارش خبرگزاری رسمی سوریه (سانا)، قصی الضحاک در سخنرانی خود گفت: رژیم اشغالگر با ارتکاب این جنایت شنیع، تروریزم خود علیه لبنانی‌ ها را بدون توجه به اصول حقوق بین الملل، حقوق بشردوستانه بین المللی و کنوانسیون ‌های حقوق بشر تشدید کرده است.

وی افزود: رژیم اشغالگر در جریان تجاوزات خود به لبنان، از فناوری‌های مدرنی که در خدمت و نفع بشریت است در کشتار جمعی غیرنظامیان استفاده کرد و دستگاه‌های معمولی را که برای مقاصد غیرنظامی استفاده می ‌شد، به بمب‌های ساعتی تبدیل کرد که حاملان خود را بی هیچ فرقی می ‌کشند.

الضحاک اضافه کرد: گروه کشورهای عربی تجاوز اسراییل به لبنان را با شدید ترین عبارات محکوم می ‌کند و خواستار پاسخ گویی عاملان آن است و با دولت و ملت لبنان و خانواده‌های قربانیان ابراز همدردی می‌ کند.

نماینده سوریه در ادامه، گفت: گروه کشورهای عربی همبستگی خود را با لبنان و حمایت خود از مقاومت و پاسخ به تجاوزات اسراییل را اعلام می ‌کند که امنیت و ثبات این کشور را تهدید می‌ کند.

وی افزود: از شورای امنیت می‌ خواهیم که تروریزم سایبری و تجاوز به لبنان را محکوم کند که بیانگر گسترش نسل کشی است که توسط رژیم اشغالگر علیه مردم فلسطین و حملات این رژیم به کشورهای منطقه از جمله سوریه انجام شده است.

الضحاک اضافه کرد: از شورای امنیت می‌ خواهیم که مسوولیت‌های خود را در حفظ صلح و امنیت بین المللی بر عهده بگیرد، این تجاوزات را فورا متوقف کند و تصمیمات خود را برای پایان دادن به اشغال سرزمین‌های عربی در فلسطین، سوریه و لبنان توسط اسراییل عملی کند.

نماینده سوریه گفت: دمشق تجاوز اسراییل به ضاحیه بیروت را محکوم می ‌کند، بر همبستگی خود با مردم لبنان تاکید می ‌کند و در کنار آنها می‌ایستد و از کشورها و مردم جهان می ‌خواهد که تجاوز را محکوم کرده و برای توقف آن اقدام و اشغالگران را به خاطر جنایات شان پاسخگو کند.

وی در پایان گفت: سوریه کشورهای حامی رژیم اشغالگر به ویژه ایالات متحده را مسوول ادامه اقدامات تجاوزکارانه و جنایات وحشیانه و همچنین مسوول جلوگیری از رسیده گی شورای امنیت به تهدیدی که این رژیم برای صلح و امنیت بین‌المللی دارد، می‌ داند.

نشست عصر جمعه شورای امنیت سازمان ملل درباره انفجارهای روزهای اخیر در بیروت، بار دیگر صحنه رویایی حامیان و مخالفان جنایات اسراییل بود؛ برخی اعضای این شورا از نقض حاکمیت ملی لبنان از سوی اسراییل گفتند و همه گی بازیگران منطقه ای را به خویشتنداری برای جلوگیری از تشدید تنش در منطقه دعوت کردند اما امریکا همچنان از ماشین ترور اسراییل حمایت کرد.

اسراییل طی عملیات تروریستی در روزهای سه ‌شنبه و چهارشنبه در لبنان، با منفجر کردن هزاران دستگاه پیجر، بی ‌سیم و سیستم‌های ارتباطی، دست‌ کم ۳۷ شهروند لبنانی را شهید و بیش از ۴ هزار نفر دیگر را زخمی کرد.

بسیاری از کشورهای جهان و نهادهای بین‌المللی انفجارهای اخیر در لبنان را محکوم و برلزوم کاهش تنش‌ها در منطقه تاکید کرده‌اند.

 

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۴ـ ‍۲۵۰۹ 

Copyright ©bamdaad 2024

 

چـرایی نبـرد کـورسـک

 

 احمد شاهین

جهان امروزی در گیربحران های متعدد ومتکثر با شتاب تکنولوژی گونه است.چنين پدیدار بقولی سایه بحران چنان برسرعت تحولات افزوده که پهنه ای بین المللی بویژه محوریت اورآسیا را آشفته ساخته است.

درچنین فضای آشفته ی جدید، در ۶ اگست سال در جریان ترسایی اوکرایین به منطقه کورسک روسیه حمله کرد وتا ژرفای هژده کیلومتر در خاک آن کشورپیشرفت .درظاهر  «اين دستآوردی»

 شوکه کننده بود که توانایی دفاعی و اطلاعاتی روسیه را زیر سوال برد، بویژه اینکه اوکرایین در جبهه های لوهانسک و دونتسک ساحاتی را از دست میداد و متحمل تلفات سنگینی نیز می ‌گردید.

همراه با ره آورد دراماتیک یاد شده، غرب با استفاده از زمینه رفلکس سنتی سیاست خارجی اش در جهت « روس خصومتی  » بر طبل شادی کوبید و با بزرگ نمایی این رویداد به تسخیر اذهان ساده لوحانه عامه غرب پرداخت.

اما در زیر پوست این رخداد!

غرب جمعی:

- خطوط سایر جبهه های روسیه در دنباس را  میخواهد ناتوان و باریک سازد .

- به اردوی خسته‌ و افسرده در حالی شکست اوکرایین روحیه و مورال تازه می ‌بخشد، تا دراین آوردگاه به مقاومت امید واردکننده بپردازد.

- درمذاکرات برای چانه زنی کارتی در آستین داشته باشد تا از آن برای امتیازگیری بهره گیرد.

- به دموکرات های بی حال و در حال زوال عقل در انتخابات فرارو از این « دستآورد » که به یمن سلاح های آمریکا و متحدینش حاصل گردیده، جان تازه می ‌بخشد.

- جنگ را بداخل خاک روسیه بکشاند تا از اردوی نیرومند روسیه ابهت زدایی نماید .

- و با توجه به حضورنظامی ناتو در پیرامون روسیه، این کشور را در تنگنای جیوپولیتکی قرار دهد.

روسیه:

- از تجاوز اوکرایین به کورسک در جهت درستی دلایل و توجیه عملیات ویژه سود میبرد، بدین معنا که هرگاه عملیات ویژه نظامی به مثابه‌ رویکرد پیش گیرانه صورت نمیگرفت ، ناتو در راس امریکا که از اوکرایین اسراییل متجاوز دیگری ساخته است، با بهره ‌گیری استعاره یی  تاریخی ازجنگ شش روزه اعراب  واسراییل در سال ۱۹۶۷ م ،ا وکرایین به پشتیبانی ناتو به خاک روسیه  غافلگیرانه تجاوز مینمود.

- روسیه دلایل ومنطق عملیات ویژه را در راستای روند تبلیغاتی بگونه یی محکم وقایع کننده  وارد  اذهان عامه می نماید.

- با توجه به روانشناختی ملت روسیه، بسیج و حمایت از پوتین نیرومندتر میگردد ،زیرا روسها رهبر مقتدر را دوست دارند و به تجاوز با همه امکانات پاسخ محکم میدهند.

- درجغرافیایی تبلیغاتی، روسیه تعریف این نبرد را وارد دایره معنادار تقابل نظامی روسیه وناتو ساخته است.اکنون این واژه درادبیات سیاسی این کشور پهنا و مفهوم جنگ جهانی را تداعی مینماید. حضور اجیران پولندی ، استونیایی ،رومانی، فرانسوی ...درکو رسک به درستی دلایل و توجیه عملیات ویژه نظامی به عنوان مدارک نیز می افزاید.

- به بهانه تجاوز اوکرایین - ناتو به کورسک، روسیه دایره عملیات ویژه را پهنای بیشتر داده که درحملات پسین آن کشور به  کیف، خارکوف و لویف نمودار گردیده است. نمود مشت کوبنده یی نظامی روسیه در زمین اوکرایین غرب جمعی را در هاله ‌ای ازهراس فروبرده است که بی تردید در انتخابات پیشروی امریکا وهمچنان انتخابات کشورهای اروپایی این بذر به بار خواهد نشست.

- حالت کنونی کورسک که‌ تلفات سنگین جانب اوکرایین- ناتو تا این نگارش به حدود سیزده هزار نفر رسیده است، نشانه از آن دارد که شاید تله ای توسط استراتیژیست نبرد، والری گراسیموف لوی درستیز قوای مسلح روسیه پهن شده باشد.

این گمانه زمانی قوت گرفت که روسیه درنبردکورسک به تاکتیک جنگی دفاعی و پیشروی خزنده متوسل شده ، ولی در سایر جبهه ها از جمله  لوهانسک و دونتسک بگونه‌ یی سریع به پیشروی درخطوط دشمن می پردازد و هر روز شهرک ها،روستا ها ومناطق و شهرهای استراتیژیک را تسخیرمی کند. تا این دم قوای روسیه تا نزدیکی شهرحیاتی و استراتیژیک پوکروفسک رسیده ، که با تسلط به ‌آنشهر، جبهه شرق اوکرایین - ناتو ازهم فرومی پاشد.

روسیه از آغازین عملیات ویژه روند تجهیز و اصلاح ساختاری و کادری قوای مسلح اش را با استفاده از تجربه اين جنگ آغازیده است. گزینش اندری بلوسوف که مهارت و دانش انباشته در حوزه توسعه‌ یی مدرن دارد، به عنوان وزیر دفاع آن کشور، این پروسه را به گونه‌ ای روشمندانه سامان می بخشد.

 نکته‌ پایانی:    

با این گزاره که« در حوزه حکمرانی چه مستقیم چه غیر مستقیم، اندیشه ها جامعه را هدايت می کند. »

مسلماْ که هیچ شیوه، عمل، راهکار و رویکرد هایی جدید که در امتداد هم استند، در هرحوزه زیست بشری بدون تحول فکری قابليت پیاده سازی نمی یابد.

دولت فدراسیون روسیه به رهبری پوتین و احزاب توانا و قدرتمندی در حمایت از حکمرانی امروزی آن کشور ، در عرصه های مختلف از این گزاره به گونه معنادار استفاده  میکنند. کمااینکه رشد اقتصادی روسیه با شاخص ۳/۶ به پشتوانه ای مطمین عملیات  ویژه و روند توسعه آن کشور تبدیل گردیده است .

نکته اینکه درگیری نظامی روسیه با اوکرایین- ناتو  باد را در درفش اور آسیا و فراتر از آن با پیام  نظم نوین جهانی به وزیدن آورده اس

 

بامداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۲۴ـ ‍۱۶۰۹ 

Copyright ©bamdaad 2024