جنجال در داووس

 

 

نشست مجمع جهانی اقتصادی ( WEF)  ) با حضور سران سیاسی و اقتصادی جهان در داووس سویس، از شمار گردهمایی هایی است که درآن روندها و چشم‌ اندازهای اقتصاد جهان مورد برسی قرارگرفته و درآن معاملات کلان تجارتی و اقتصادی  با هم گره می خورند. هرچند ادعا می شود که این مجمع اقتصادی جهانی در راه کوتاه کردن فاصله  میان فقر و ثروت  می کوشد ؛ ولی درحقیقت این یک ادعای دروغینی بیش نیست. اکسفام، انجمن بین ‌المللی برای ریشه ‌کن کردن فقر و گرسنه گی در جهان، در گزارش  روز دوشنبه  خود یاد آورد شده که درز میان فقر و ثروت  بیشتر از گذشته عمیق تر شده و ساختارهای اقتصادی بین‌ المللی « بیمار ، ناکارآمد و شکست خورده »  است. بر اساس این گزارش، نیمی از جمعیت جهان در سال ٢٠١٧ ترسایی از رشد جهانی، هیچ بهره‌ای نبرده‌اند. با آنکه درباره  نشست  داووس گزارشات فراوانی بدست نشر سپرده شده است،  اینک ما مطلبی درباره حضور و دیدگاه رییس جمهور امریکا دونالد ترمپ، را به نشر می رسانیم  امید مورد توجه قرار گیرد. بامداد

 

با توجه به سیاست « نخست امریکا »ی دونالد ترامپ، رییس ‌جمهور امریکا، به نظر می ‌رسید حضور او در داووس برای او و تیم همراهش چندان خوشایند نباشد. در واقع از جایی که اجلاس داووس (  Davos )  بر ترویج جهانی ‌شدن و همکاری جهانی استوار است، سیاست ‌های ترامپ که مبنی بر حمایت از تولید داخلی است، به ‌شدت در تضاد با اهداف این اجلاس قرار می ‌گیرد؛ اما برخلاف انتظارها، به نظر استقبال گرمی از هیات امریکایی و ترامپ در اجلاس اقتصادی جهانی داووس صورت گرفت؛ استقبالی که طبق اعلام یکی از مقامات ارشد کاخ سفید، موجبات خرسندی رییس ‌جمهور امریکا را نیز فراهم آورده است. البته این استقبال گرم پایان چندان خوشی نداشت و واکنش‌ های نه‌چندان مثبت به سخنرانی ترامپ در روز اختتامیه این اجلاس، عملا رشته‌های ترامپ را پنبه کرد. شاید استقبال گرم اولیه می ‌توانست اندکی به ترمیم چهره بین ‌المللی ترامپ و متعاقب آن امریکا کمک کند. ترامپ در ماه‌های اخیر به‌ واسطه تصمیماتی مانند به رسمیت ‌شناختن بیت‌ المقدس به‌عنوان پایتخت اسراییل و همچنین اظهارات نژاد پرستانه‌ اش درباره مهاجران افریقایی، به ‌شدت تحت فشار افکار جامعه جهانی قرار گرفته بود؛ مساله‌ای که جایگاه بین‌المللی امریکا را به‌ شدت زیر سوال برده است. از دیگر سو، هرچند ترامپ در مصاحبه خود با شبکه « سی‌ان ‌بی ‌سی »، هدف خود را از حضور در اجلاس داووس، ترغیب شرکت‌ها به سرمایه ‌گذاری در امریکا عنوان کرد؛ اما صحبت‌های او درباره مناقشه اسراییلی و فلسطینی، حاشیه‌ های سیاسی زیادی را به دنبال داشته است.


هشدار به شرکای تجاری
ترامپ در صحبت‌های خود در آخرین روز اجلاس داووس، کوشید با ترسیم تصویری از موفقیت‌های اقتصادی خود در دوران یک ‌ساله حضور در کاخ سفید، بیشتر بر مسایل اقتصادی و تجاری تاکید کند؛ هرچند در بخش‌هایی گریزی به مسایل سیاسی، بین ‌المللی و حتا رسانه‌ها نیز زد. او در سخنان خود با تاکید برعادلانه و دوطرفه ‌بودن تجارت، خاطرنشان کرد تجارت ناعادلانه تمام کشورهای جهان را تضعیف می ‌کند. در واقع او روز جمعه به ‌صراحت به شرکای تجاری امریکا هشدار داد واشنگتن دیگر تجارت ناعادلانه و رویه‌ های مخرب در بازار را تحمل نخواهد کرد. او در همین رابطه افزود: « ما نمی ‌توانیم تجارت باز و آزاد داشته باشیم، اگر برخی از کشورها بخواهند به هزینه دیگرکشورها از آن سواستفاده کنند». احتمالا منظور ترامپ کشورهایی مانند چین و المان است که پیش‌ تر نیز از تراز تجاری منفی امریکا با آنها گله کرده است. البته او در بخش‌هایی از سخنان خود کوشید با ابراز تمایل برای پیوستن مجدد به توافق تجاری ترانس ‌پاسفیک در صورت تامین منافع امریکا، پالس‌ های مثبتی را به حاضران در جلسه ارسال کند. با‌ این‌ حال، برخلاف سخنرانی دیگر رهبران جهان، سخنرانی ترامپ با کف ‌زدن حضار همراه نبود که این از تضاد افکار و ایده‌های رییس  ‌جمهور امریکا با هدف و محتوای این اجلاس خبر می ‌دهد. ترامپ همچنین از سخنرانی ‌اش در اجلاس داووس برای تشریح اقدامات خود در راستای اصلاح نظام مالیاتی امریکا و مقررات ‌زدایی بهره گرفت و از تصمیم شرکت‌هایی مانند اپل برای سرمایه‌ گذاری در ایالات متحده خبر داد. او در جایی از سخنان‌ خود این ‌طور عنوان کرد: « وقتی امریکا رشد ‌کند، جهان رشد می ‌کند». او همچنین از تریبون این اجلاس اقتصادی برای تکرار انتقادات اش از رسانه‌ ها بهره گرفت و گفت تا پیش از رییس ‌جمهورشدن نمی ‌دانسته چقدر رسانه‌ها می‌توانند کثیف، پست، بدجنس و دروغ‌ گو باشند. طبق گزارش‌های واصله، این بخش از سخنان او با واکنش منفی حاضران در سالون مواجه شده است. او همچنین در جایی از سخنان خود از رهبران خواست هزینه‌ های خود در بحث دفاعی را افزایش دهند. او درهمین رابطه با بیان اینکه امنیت مشترک کشورها نیازمند پرداخت سهم عادلانه از سوی تمام طرفین است، خواستار افزایش فشار بر شبه‌ جزیره کوریا با هدف خلع سلاح اتمی این کشور شد. ترامپ از رهبران جهان خواست تا مانع دستیابی ایران به سلاح‌های هسته ‌ای شوند. این در حالی است که ایران و دیگر نهادهای بین ‌المللی ازجمله آژانس انرژی هسته‌ ای، با انکار تلاش برای ساخت سلاح‌ های اتمی، برنامه هسته ‌ای خود را صلح‌آمیز دانسته ‌اند.


تهدید فلسطین از داووس
در شرایطی که انتظار می ‌رفت ترامپ از فرصت اجلاس جهانی داووس برای کاهش تنش‌ها و افزایش همکاری‌ها بهره گیرد، حتا حضور در این اجلاس جهانی نیز باعث نشد تا او از مواضع خود درخصوص مناقشه اسراییل ـ فلسطین  کوتاه بیاید. او در دیدار با بنیامین نتانیاهو، نخست ‌وزیر اسراییل، در حاشیه اجلاس داووس، بار دیگر تهدید کرد که در صورت شرکت ‌نکردن فلسطینیان در مذاکرات صلح، کمک‌های اقتصادی و امنیتی امریکا به فلسطین را قطع خواهد کرد. کمک نقدی امریکا به فلسطین در سال ٢٠١٦ ترسایی ٢٦٠‌میلیون دالر بوده است. این در حالی است که اسراییل سالانه بیش از سه‌ میلیارد دالر کمک نظامی از امریکا دریافت می‌ کند. به نظر این تهدید جدید بعد از آن صورت می‌ گیرد که در سفر اخیر مایک پنس، معاون اول ترامپ به منطقه، رهبران فلسطینی حاضر به دیدار با او نشدند. حال ترامپ از این اقدام به‌ عنوان بی ‌احترامی به ایالات متحده یاد می‌ کند. در واقع تنش میان رهبران فلسطینی و ایالات متحده  امریکا بعد از تصمیم ترامپ برای انتقال سفارت امریکا به بیت‌ المقدس بالا گرفت. این تصمیم باعث شد تا دیگر میانجی ‌گری امریکا در مذاکرات صلح را نپذیرند  و محمود عباس رییس تشکیلات خودگردان فلسطین، از بیت ‌المقدس به‌ عنوان پایتخت ابدی فلسطینیان یاد کند. در هر صورت، این نخستین ‌باری است که رییس ‌جمهور امریکا از کمک‌ های مالی این کشور به‌ عنوان یک اهرم فشار برای آوردن فلسطینیان پای میز مذاکره استفاده می ‌کند. البته پیامدهای قطع این کمک‌های مالی و امنیتی از آن جایی که بخشی از آن صرف آموزش نیروهای امنیتی فلسطینی می ‌شود، می‌ تواند  دامن خود اسراییل را نیز بگیرد. از دیگر سو، کاهش کمک ‌های مالی امریکا به اردوگاه‌های آواره گان فلسطینی نیز می‌تواند به افزایش تنش‌ها در این منطقه کمک کند. پیش ‌تر ایالات متحده از کاهش ٥٠ درصدی کمک نقدی‌ اش به آژانس امداد آواره گان فلسطینی خبر داده بود. این آژانس که وظیفه خدمت ‌رسانی به بیش از پنج ‌میلیون آواره فلسطینی را در مناطق اشغالی، لبنان، اردن و سوریه برعهده دارد، نقش مهمی در حفظ ثبات و آرامش در مناطق اشغالی ایفا می‌ کند. هرگونه اخلال در خدمات ‌رسانی این آژانس با ایجاد نارضایتی و ناآرامی در اردوگاه‌ های آواره گان، می‌ تواند امنیت و ثبات در منطقه را تحت ‌الشعاع قرار دهد. درواقع انتفاضه اول و دوم و همچنین جنبش‌های فتح و حماس از دل همین اردوگاه‌ها سر برآوردند که فقیرترین و محروم ‌ترین اقشار مردم فلسطین را در خود جای داده‌اند.


بیت ‌المقدس خریدنی نیست
البته این تهدید ترامپ از سوی رهبران فلسطینی بی ‌پاسخ نماند. نبیل ابو ردینه  سخن گوی رییس تشکیلات خودگردان، در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که سیاست تهدید بر مردم فلسطین تاثیری ندارد. او درهمین‌ زمینه افزود: «مساله بیت‌المقدس یک مساله مقدس است؛ بیت‌ المقدس کلید جنگ  و صلح در منطقه است و نمی ‌توان با تمام پول عالم نیز آن را خرید». صایب عریقات  مذاکرکننده  پیشین  فلسطین، نیز در همین خصوص گفت: « شاید ترامپ با پولش بتواند خیلی چیزها را بخرد ولی نمی ‌تواند شرافت ملت ما را بخرد». حنان اشراوی یکی از مقامات فلسطینی، نیز عدم دیدار با یک فرد سرکوبگر و ظالم را نه نشانه بی ‌احترامی بلکه نشانه عزت ‌نفس توصیف کرده است. حسام زملط  سفیر فلسطین در ایالات متحده، نیز در گفت ‌وگو با « بی‌ بی‌ سی»، با انکار بی ‌احترامی فلسطینی ها به امریکا گفته است که فلسطین ها تنها از حقوق خود دفاع می ‌کنند. از نظر زملط، فشار مالی با اغراض و نیات سیاسی راه به جایی نخواهد برد. او همچنین عنوان کرده است که ترامپ با تصمیم اخیرش درباره بیت ‌المقدس  کل میز مذاکره را برهم زده است. این در حالی است که نتانیاهو در حاشیه اجلاس داووس خاطرنشان کرد، تحت هر توافق صلحی، بیت ‌المقدس پایتخت اسراییل باقی خواهد ماند. با این تفاسیر باید گفت، نه ‌تنها حضور ترامپ در داووس کمکی به ترمیم وجهه بین ‌المللی امریکا نکرد بلکه تهدید فلسطینیان به قطع کمک‌ ها، خط ‌ونشان‌ کشیدن برای شرکای تجاری و همچنین انتقادات سخیف از رسانه‌ها باعث شد تا جایگاه بین‌المللی امریکا و صلاحیت او به‌ عنوان رییس ‌جمهور امریکا بیش از پیش زیر سوال برود./ش

 بامداد ـ  سیاسی ـ ۱/ ۱۸ـ ۲۷۰۱

جبهه جدید در جنگ سوریه

رجب طیب اردوغان رییس‌ جمهور ترکیه ، کمتر از یک هفته پیش از اراده ترکیه برای حمله به کانتون عفرین در شمال سوریه خبر داد؛ کانتونی کردنشین که واحد‌های مدافع خلق آن را اداره می‌ کنند. اردوغان در سخنرانی روز ١٣ جنوری خود بدون هیچ اما ‌و ‌اگری از این حمله قریب ‌الوقوع خبر داد: « شک نکنید. یک شب ممکن است ناگهان برسیم. اگر تروریست‌ها در عفرین تسلیم نشوند، آنجا را روی سرشان خراب می‌ کنیم. تا قبل از پایان هفته آنها خواهند دید که چه کار می ‌توانیم بکنیم».
این اولین بار بود که ترکیه زمان مشخصی برای عملیات برنامه ‌ریزی‌شده ‌اش مشخص می‌ کرد. در‌این ‌حال خبرهای روزهای بعد از آماده گی نظامی ترکیه  در شمال و غرب عفرین حکایت  داشت. نیروهای نظامی ترکیه هم بعد از قرار‌گرفتن تجهیزات و ادوات نظامی این کشور در مرز سوریه، به حالت آماده‌ باش قرار گرفتند. حالا یک‌ هفته‌ ای که اردوغان به‌ عنوان زمان آغاز حمله به عفرین از آن یاد کرد، رو به پایان است و گرچه تنش بالا گرفته و مناطق اطراف عفرین هم در می‌کنند شب پنجشنبه‌ تا صبح جمعه هدف حملات توپخانه‌ای قرار گرفت، حمله نهایی هنوز آغاز نشده است.
مقدمه‌ چینی ترکیه برای حمله به عفرین به تنش‌ها در منطقه دامن زده و جنگی تمام‌ عیار میان ارتش ترکیه  و نیروهای مدافع خلق ممکن است از راه برسد؛ اما فقط یک روز به ضرب‌الاجل اردوغان مانده  و این سوال ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده که ترکیه منتظر چیست؟
دولت مردان ترکیه پیش‌تر گفته بودند برای حمله به کردهای سوریه نیازی به اجازه‌گرفتن از هیچ  کشوری ندارند؛ اما انتقاد شدیداللحن دولت سوریه از ترکیه و ناهماهنگی با روسیه کار را برای ترکیه دشوار کرده است. روز پنجشنبه  دولت سوریه  نسبت به حمله ترکیه به منطقه تحت کنترول کردها در شمال سوریه هشدار داد. فیصل مقداد، معاون وزیر امور خارجه سوریه، تاكید کرد که نیروهای سوری در صورت حمله احتمالی ترکیه به این مناطق، آنها را هدف قرار خواهند داد. به گفته این مقام سوری، دمشق به انقره هشدار داده که حمله به منطقه عفرین، تجاوز به تمامیت ارضی سوریه به حساب می‌آید.
در‌این ‌حال روز گذشته هم بر‌اساس گزارش‌ها دولت ترکیه در راستای کسب موافقت روسیه برای حمله هوایی به عفرین در شمال سوریه ارتشبد خلوصی آکار، رییس ستاد مشترک ارتش این کشور را به مسکو فرستاد. مولود چاووش‌اوغلو، وزیر خارجه ترکیه، روز پنجشنبه با تایید این خبر گفت سفر رییس ستاد ارتش ترکیه در چارچوب گفت ‌وگوهای چند جانبه بین ایران، روسیه و ترکیه انجام شده و هدف از این سفر این است که زمینه‌های عملیات نظامی در عفرین با هماهنگی روسیه فراهم شود. صبح روز گذشته هم دی نورالدین جانیکلی، وزیر دفاع ترکیه، در گفت ‌وگو با شبکه آهابر از ادامه رایزنی ‌های خلوصی آکار با مقامات نظامی روسیه خبر داد. به گفته وزیر دفاع ترکیه  : «عملیات عفرین در‌هر‌حال انجام می‌ شود و بحث بر سر زمان مناسب برای انجام این عملیات است؛ به‌گونه ‌ای‌که موثر باشد و ما بتوانیم همه خطوط تروریست‌ها را منهدم کنیم  و به موجودیت آنها پایان دهیم ».
با نگاهی به وضعیت آن منطقه می‌ توان به این نتیجه رسید که ترکیه اگر می‌ خواهد عملیات خود را بی ‌درد سر نیروی سومی پیش ببرد، نیاز به رضایت روسیه دارد. به باور برخی ناظران مسکو ممکن است به یک عملیات کوتاه با اهداف محدود موافقت کند و یا پس از این جنگ و در صورت موفقیت در عقب ‌نشینی کردها کنترول آن منطقه را به دولت بشار اسد واگذار کند. با این ‌حال اگر ترکیه بدون رضایت روسیه چنین عملیاتی را آغاز کند، بی ‌شک هزینه‌های سنگینی باید بپردازد. بزرگ ‌ترین خطر درواقع فرسایشی‌ شدن نبرد در آن منطقه است که حدود ٢٠٠ هزار نفر جمعیت دارد. از سوی دیگر اگر ترکیه بدون تایید روسیه این عملیات را آغاز کند، مسکو می ‌تواند با کش‌ دادن این نبرد تا هر زمان که بخواهد، نیروی نظامی، اقتصادی و سیاسی ترکیه را تضعیف کند؛ امری که می ‌تواند در انتخابات ریاست ‌جمهوری سال ٢٠١٩ ترسایی به اردوغان آسیب بزند. در‌حال‌ حاضر ٣٠٠ سرباز روسیه ‌ای در منطقه عفرین حضور دارند و هنوز گزارشی مبنی بر خروج این نیروها از این منطقه گزارش نشده است و این یعنی تا اکنون توافقی میان مسکو و انقره صورت نگرفته است.
با ‌این‌ حال روز گذشته خبرگزاری آناتولی ترکیه گزارش داد که واحد های نظامی روسیه مستقر در عفرین عملیات خروج از این منطقه را آغاز کرده‌اند. این خبرگزاری گفته است که دلیل خروج نیروهای روسی آماده گی ارتش ترکیه برای حمله به عفرین است. با این‌همه هیچ خبرگزاری دیگری این خبر را تایید نکرد.
برخی تحلیل گران می ‌گویند حمله نظامی ترکیه به مناطق تحت کنترول کردها می ‌تواند جبهه ‌ای جدید در جنگ داخلی سوریه باز کند و بر پیچیده گی این بحران بیفزاید و روسیه نمی ‌خواهد به بازشدن این جبهه جدید در سوریه، آن‌هم پس از تضعیف داعش در این کشور کمک کند.
حمله ترکیه به منطقه عفرین احتمالا تنش میان ترکیه  و امریکا را هم بیش‌از‌پیش افزایش خواهد داد. امریکا در مدت مبارزه با داعش در سوریه همواره از واحد‌های مدافع خلق به‌ عنوان یکی از مهم ‌ترین و موثرترین نیروهای زمینی یاد کرده و سلاح  و تجهیزات نظامی در اختیار آنها قرار داده است؛ امری که موجب انتقاد شدید ترکیه از دولت ترامپ و پیش ‌از‌آن دولت باراک اوباما شد. مقامات ترکی بارها از دولت امریکا خواستند که ارسال سلاح به کردهای سوریه را متوقف کنند و امریکا هم پس از پایان عملیات رقه و آزادسازی این شهر اعلام کرد که ارسال سلاح به این نیروها را متوقف خواهد کرد. با این‌همه هفته گذشته امریکا از ایجاد یک نیروی مرزی در خاک سوریه خبر داد و موجب برآشفتن بیش‌از‌پیش ترکیه شد.
ایالات متحده امریکا در نظر دارد یک نیروی نظامی با ۳۰ هزار نفر از واحد‌های مدافع خلق کُرد را در مرز ترکیه و سوریه مستقر کند. ایالات متحده امریکا می‌ گوید تشکیل این نیروی مرزی برای مقابله  با گروه‌های تروریستی در سوریه ضرورت دارد. یکی  دیگر از اهداف امریکا جلوگیری از اقتدار بیشتر بشار اسد است. رکس تیلرسون، وزیر خارجه امریکا  گفته است که به داوود چاووش‌اوغلو  وزیر خارجه ترکیه، اطمینان داده که استقرار نیروی مرزی منافع ملی ترکیه را تهدید نمی‌ کند، اما چاووش‌اوغلو در پاسخ گفته است که دولت ترکیه از توضیحات وزیر خارجه امریکا قانع نشده است. دولت ترکیه واحد‌های مدافع خلق را هم‌ پیمان پ ‌کا ‌کا می ‌داند.
این در حالی است که سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا از ترکیه خواسته که از حمله به مناطق تحت کنترول کردها  در سوریه خودداری کند.  ۲۵ درصد خاک سوریه تحت کنترول واحد‌های مدافع خلق کرد است و منطقه عفرین یکی از این مناطق است.

روز پنجشنبه و هم‌ زمان با مقدمه ‌چینی نیروهای ترکیه برای حمله به منطقه عفرین، صدها نفر از مردم کردستان سوریه ( روژاوا ) در اعتراض به ترکیه با در‌دست ‌داشتن پرچم کردستان تظاهرات کردند. این مردم که در گفت ‌و‌گو با خبرگزاری فرانسه گفتند برای همبسته گی با مردم منطقه عفرین به خیابان آمده‌اند، علیه رجب طیب اردوغان شعار می ‌دادند و تصویر عبدالله اوچالان، رهبر پ ‌کا ‌کا را در دست داشتند که در یکی از زندان‌های ترکیه محبوس شده است./شرق

 

 بامداد ـ  سیاسی ـ ۴/ ۱۸ـ ۲۰۰۱

بررسی ابعاد مختلف کاهش کمک مالی امریکا به پناه جویان فلسطینی

 

 

روز گذشته ایالات متحده امریکا اعلام کرد تا اطلاع ثانی نیمی از کمک ‌های خود به آواره گان فلسطینی را متوقف خواهد کرد. در واقع قرار بود ایالات متحده امریکا مبلغ ١٢٥‌ میلیون دلار به سازمان امداد پناه ‌جویان فلسطینی، وابسته به سازمان ملل متحد، کمک کند که روز گذشته تنها به پرداخت ٦٠‌ میلیون دلار آن اکتفا کرد. سازمان امداد پناه‌ جویان فلسطینی در زمینه تامین کمک‌ های بشردوستانه، آموزشی، خدمات اجتماعی و مراقبت‌ های پزشکی به پناه‌ جویان فلسطینی در کرانه ‌باختری، نوار غزه، اردن و لبنان فعالیت دارد. گفته می‌ شود این سازمان نقش مهمی در حفظ ثبات و امنیت در منطقه ایفا می ‌کند و هرگونه اخلال در خدمات‌ رسانی آن با ایجاد نارضایتی و ناآرامی در اردوگاه‌های آواره گان، می ‌تواند امنیت و ثبات در منطقه را تحت ‌الشعاع قرار دهد. 


ترامپ از حرف تا عمل
درحالی ‌که بسیاری از فعالان حقوق ‌بشری و چهره‌ های سیاسی از انگیزه‌ های سیاسی این تصمیم امریکا سخن گفته ‌اند، هیتر نایورت، سخن گوی وزارت خارجه امریکا، مدعی شده این اقدام هیچ ارتباطی با وادارکردن فلسطینیان برای حضور در مذاکرات صلح یا محکوم‌ شدن تصمیم ترامپ برای به‌ رسمیت ‌شناختن بیت‌ المقدس به ‌عنوان پایتخت اسراییل از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد ندارد. ترامپ در حالی از تلاش برای حل مناقشه اسراییلی- فلسطینی دم می ‌زند که تصمیم او برای به‌ رسمیت ‌شناختن بیت‌المقدس به‌ عنوان پایتخت اسراییل، بی ‌طرفی این کشور را نزد فلسطینیان به‌ شدت زیر سوال برده است. در پاسخ به همین تصمیم بود که محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین، اعلام کرد هیچ  طرحی را از سوی امریکا برای صلح در خاورمیانه نخواهد پذیرفت. 
در واکنش به این مساله، حدود دو هفته پیش ترامپ تهدید کرد در صورت بازنگشتن فلسطینی ‌ها به مذاکرات صلح با اسراییل، کمک‌ های امریکا را به فلسطین متوقف خواهد کرد. در اوایل ماه جاری نیز رییس‌ جمهور امریکا در توییتی در همین رابطه نوشت ایالات متحده امریکا در قبال صدها ‌میلیون دلار کمک، هیچ قدردانی و احترامی از فلسطینی‌ها ندیده است. با این تفاسیر، به نظر می رسد نمی ‌توان در انگیزه‌های سیاسی این اقدام تردید کرد. امریکا به‌ عنوان بزرگ ‌ترین حامی مالی سازمان امداد پناه‌ جویان فلسطینی، حدود یک ‌سوم بودجه این سازمان را تامین می ‌کند و به ‌تنهایی در سال ٢٠١٦ ترسایی ٣٣٥‌ میلیون دلار به این سازمان کمک کرده است. در واقع تعلیق نیمی از کمک ‌های مالی امریکا، هرچند باعث توقف فعالیت این سازمان نخواهد شد، اما دامنه فعالیت آن را به حداقل خواهد رساند. 


خوشحالی بی‌ دلیل اسراییل
این اقدام که از سوی فلسطینیان و بسیاری از نهادهای حقوق‌ بشری محکوم شده است، تمجید اسراییل را به دنبال داشته است. دنی دنون، سفیر اسراییل در سازمان ملل متحد، با اشاره به سواستفاده این سازمان از کمک‌های انسان ‌دوستانه جامعه جهانی، این سازمان را به تبلیغات ضداسراییلی متهم کرده است. این سازمان پیش تر نیز بارها از سوی اسراییل به این متهم شده بود که امکانات خود را در اختیار گروه‌های شبه ‌نظامی فلسطینی قرار می ‌دهد. البته اسراییلی‌ها درحالی لب به تمجید از این اقدام امریکا گشوده‌اند که پیآمدهای احتمالی این اقدام بیش از هرکشوری دامن خود اسراییل را خواهد گرفت. در همین رابطه، جرمی بن امی، از گروه لیبرال‌ یهودی امریکایی به نام «جی استریت»، نیز قطع کمک‌ های مالی امریکا به فلسطینی‌ها را تهدیدی مستقیم علیه امنیت و رفاه اسراییل می ‌داند. درواقع انتفاضه اول و دوم و همچنین جنبش‌ های فتح و حماس، از دل همین اردوگاه‌ها سربرآورده‌اند که فقیرترین و محروم‌ ترین اقشار مردم فلسطین را در خود جای داده‌اند. طبق گفته جان اگلند، مدیرکل شورای پناه‌ جویان ناروی، آموزش و تحصیل صدها‌ هزار کودک پناه‌ جوی فلسطینی به این کمک‌ ها وابسته است. صلاح عجمره، یک پناه‌ جوی فلسطینی که در اردوگاه آیدا در نوار غزه زنده گی می ‌کند، به الجزیره گفته در صورت توقف کمک‌ ها و خدمات، وقوع یک انقلاب دور از انتظار نخواهد بود. 
مقامات سازمان ملل متحد و گروه‌های حامی پناه‌ جویان نیز به ‌درستی درخصوص تاثیر انسانی و پیامد های قطع این کمک‌ ها ابراز نگرانی کرده‌اند. آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد، در یک نشست خبری با اشاره به اینکه « سازمان امداد پناه‌ جویان فلسطینی نه یک سازمان فلسطینی، بلکه نهادی متعلق به سازمان ملل متحد است »، بر نقش این سازمان در حفظ ثبات و امنیت، از جمله برای خود اسراییلی‌ها صحه گذاشت. کنت راث، مدیر اجراییه دیده ‌بان حقوق‌بشر، نیز در توییتی این اقدام واشنگتن را « گروه کشی سیاسی با نیازهای انسانی کودکان فلسطینی» خوانده است. حنان اشراوی، عضو کمیته اجراییه سازمان آزادی ‌بخش فلسطین، نیز این اقدام را هدف قراردادن آسیب‌ پذیرترین قشر از مردم فلسطین توصیف کرده است. 


ترکیه علیه رجزخوانی ترامپ
البته امریکا این انتقادات را بی‌ پاسخ نگذاشته است. طبق گفته سخن گوی وزارت خارجه، این کاهش کمک قطعی نبوده و فقط پرداخت آن تا اطلاع ثانوی به تعویق خواهد افتاد. او در ادامه، علت این امر را علاقه ایالات متحده امریکا به انجام برخی بازنگری‌ها و اصلاحات در نحوه عملکرد این سازمان دانسته است. با این‌حال تا اکنون هیچ جزییاتی درباره اصلاحات مورد نظر دولت امریکا عنوان نشده است. سخن گوی وزارت امور خارجه امریکا همچنین خاطرنشان کرد که واشنگتن از افزایش کمک ‌های دیگر کشورها به این سازمان استقبال می ‌کند. در همین رابطه یکی از مقامات دولت ترامپ به رویترز گفته است: « الان زمان آن رسیده که دیگر کشورها... قدم جلو بگذارند و سهم خود را در جهت افزایش امنیت و ثبات در منطقه ایفا کنند ». به نظر، امریکا با این اقدام می‌خواهد به ‌نوعی قدرت اقتصادی و نقش خود در مناقشه فلسطینی- اسراییلی را به رخ دیگر کشورها بکشد. ترکیه که درحال‌ حاضر رابطه چندان گرمی با ایالات متحده امریکا ندارد، به نظر اولین کشوری است که این چالش دولت ترامپ را پذیرفته است. وزارت خارجه ترکیه با اعلام اینکه این‌ گونه اقدامات، به ثبات در منطقه لطمه می ‌زند، از تصمیم انقره برای افزایش کمک به این سازمان خبر داده است. 


پناه‌ جویان فلسطینی قربانی « نخست امریکا »
هرچند کاهش کمک‌ های نقدی به سازمان امداد پناه ‌جویان فلسطینی بدون‌ تردید از بده ‌بستان ‌های پنهان و آشکار دولت امریکا و لابی‌های یهودی- اسراییلی در این کشور سرچشمه می‌ گیرد، اما به نظر، این تمام ماجرا نیست. ترامپ از همان زمان تبلیغات انتخاباتی‌اش، شعار «نخست امریکا» و حمایت از تولید داخلی را در بوق و کرنا کرده بود و به نظر، کاهش کمک‌ های مالی به کشورهای درحال‌ توسعه در راستای همین چرخش به داخل ترامپ است که خروج این کشور از معاهدات بین‌المللی، از جمله توافق آب‌وهوایی پاریس و معاهده ترنس پسفیک را به دنبال داشته است. طبق گزارش « فارن‌ پالسی »، در لایحه بودجه دولت ترامپ برای سال ٢٠١٨ ترسایی به کاهش ٣٠ درصدی کمک‌ های امریکا به کشورهای درحال ‌توسعه اشاره شده بود. به نظر، کاهش کمک مالی به سازمان امداد پناه‌ جویان فلسطینی اولین گام در جهت عملی‌ کردن طرح کلان کاهش کمک ‌های مستقیم خارجی امریکا باشد. او در دوران تبلیغات انتخاباتی نیز بارها وعده قطع کمک‌ های خارجی به کشورهایی که از امریکا نفرت دارند را داده بود. /sharq

  بامداد ـ  سیاسی ـ ۴/ ۱۸ـ ۱۸۰۱

از زنده گی احزاب سیاسی جهان :

همایش نماینده گان احزاب سیاسی جهان درپکن

 

« جهان دست ‌خوش تحول ‌های بزرگ، دگرگونی و سامان‌ یابی است، اما دستیابی به صلح و توسعه نیاز کنونی برای همه ما است».

 

در دهه‌ های اخیر، حزب کمونیست چین با برگزاری جلسه ‌های مشورتی، دیدارهای تحقیقاتی با تک ‌تک حزب‌ های کمونیست یا با گروه‌ های مشخص از آن ‌ها ( در چارچوب دیدارهای منطقه‌ ای یا در حاشیه همایش‌های بین ‌المللی حزب‌ های کمونیست) گفت وگو و تبادل ‌نظر کرده است.

در نخستین روزهای ماه قوس۱۳۹۶ نماینده گان تعداد پرشماری از حزب‌های سیاسی با گرایش‌های سیاسی مختلف به ‌دعوت رهبری حزب کمونیست چین در همایش پکن شرکت کردند.سازمان ‌دهنده گان نشست اولویت در دعوت به سخنرانی را به نماینده گان حزب‌های در قدرت در کشورهای همسایه ، میانمار، اندونزیا، نیپال، کامبودیا، لاووس، ترکمنستان، روسیه، مغولستان داده بودند.تعدادی قابل ‌توجه از حزب‌های سیاسی از قاره افریقا نیز دراین همایش حضور داشتند.

موضوع محوری همایش « آینده مشترک »  پیوند صلح و توسعه و تقویت همکاری‌ های اقتصادی همراه با تاکید قوی بر گسترش نهادهای جهانی‌ای بود که با ایجاد روابط متقابلاً سودمند، غلبه بر توسعه ‌نیافته گی و توسعه نابرابر را تسهیل می ‌کنند. ابتکار « جاده ابریشم جدید: یک جاده، یک کمربند » که در سال‌ های اخیر از سوی دولت چین ارایه ‌شده است، به ‌نحو برجسته ‌ای در همایش مطرح بود. 

همایش شامل دو جلسه عمومی بود که رییس‌ جمهوری چین در نخستین جلسه آن‌ سخن گفت. در کنار دو جلسه عمومی مجموعه‌ ایی از کارگاه‌های آموزشی با مشارکت مستقیم طیف وسیعی از حزب‌های شرکت ‌کننده سازمان دهی شده بود. به‌ نظر می ‌رسد که هدف همایش در اساس بسیج نظرات در سطح حزب‌های سیاسی و نه دولت‌ها بود و اینکه از این طریق بیشتر به ‌طورمستقیم بر انتخاب‌های سیاسی تاثیر بگذارد، به ‌ویژه در کشورهایی که اهمیت  اقتصادی برای چین دارند یا ممکن است چالش‌هایی را بر سر راه برنامه‌های اقتصادی چین ب‌وجود آورند.

 گرچه سخنرانی‌های نماینده گان حزب کمونیست چین در همایش بر سوسیالیزم (با ویژه گی‌های چینی) و همچنین مارکسیزم در حکم یک فرایند تحلیل تاکیدی مشخص داشت، ولی در واقع تاکید اصلی بر همکاری‌های اقتصادی عمومی بیش تر در رابطه با هدف‌ های توسعه‌ بود. نماینده گان حزب کمونیست چین به ‌وضوح مطرح می ‌کردند که بدون صلح، توسعه غیرممکن است، و احتمال صلح کمتر خواهد بود اگر که نتوان بر توسعه‌ نیافته گی در جهان غلبه کرد.

 باتوجه به اوضاع تهدیدآمیز کنونی در جهان و خطر تهاجم‌های اقتصادی و نظامی ایالات‌متحده و کشورهای امپریالیستی در رویارویی با مطرح‌ شدن چین در مقام یک اقتصاد غالب، ابتکار حزب کمونیست چین در سازماندهی این همایش قابل ‌درک و از لحاظ حفظ صلح جهانی ضروری ارزیابی می‌شود. باتوجه به اهمیت این همایش گزارش تهیه ‌شده را پیشکش خواننده گان گران ارج می نماییم.

***

کنگره نوزدهم حزب کمونیست چین و همایش « آینده مشترک » 

بنا به ‌دعوت حزب کمونیست چین، بیش از ۴۵۰ سیاستمدار و رهبر سیاسی به ‌نماینده گی از حزب‌ های سیاسی ۱۲۲ کشور جهان ( از طیف‌ های گونه گون سیاسی ) در همایشی از « بلند پایه گان»، در پکن، در نخستین روزهای قوس ۱۳۹۶خورشیدی، گردهم آمدند. شایسته یاد آوری است که در کنگره نوزدهم حزب کمونیست چین، که در هفته آخر ماه میزان سال جاری برگزار شد، از هیچ حزب سیاسی خارجی دعوت به عمل نیامده بود. 

در این گردهمایی، ۱۵۱ نفر از رهبران و مسوولان دفتر بین ‌المللی حزب کمونیست چین و نهادهای دولتی و حزبی وابسته نیز به این ۴۵۰ سیاستمدار و رهبران سیاسی مدعو پیوستند تا درباره جستار « همکاری با یکدیگر برای آینده مشترک بشریت »  گفت وگو کنند.

این بزرگ ‌ترین گردهمایی حزب‌های سیاسی جهان بود که تصمیم به برگزاری آن در کنگره اخیر نوزدهم حزب کمونیست چین مبنی بر: ایفای نقش رهبری کشورچین در مبارزه برای صلح، توسعه، و امنیت در دنیا، گرفته شد. در طی سه روز برگزاری نشست‌های عمومی و میزهای گرد، شماری از نماینده گان حزب‌های سوسیال ‌دموکرات، سوسیالیست و کمونیست از سرتاسر جهان نیز شرکت کردند، اما علاوه برغیبت نماینده گان حزب‌های نژادپرست و فاشیستی، نبودن چند حزب دیگر بسیار محسوس بود.

باوجود دعوت از حزب‌ های اصلی قدرت سیاسی در بریتانیا و ایرلند، هیچ‌ کدام از آن‌ها در نشست‌های این گردهمایی شرکت نداشتند. همین ‌طور حزب حاکم کارگران کوریای شمالی نیز در گردهمایی حضور نداشت. لیکن حزب ‌های جمهوری ‌خواه و دموکرات از ایالات‌متحده در این گردهمایی شرکت داشتند. در شامگاه جمعه اول قوس، شی جین پین، رییس ‌جمهور و دبیرکل حزب کمونیست چین، در سخن ‌رانی گشایش گردهمایی اعلام کرد که، دنیا باید به دوران جنگ ‌افروزی، کشورگشایی، رنج و مصیبت پشت کند. او گفت: « هنگامی‌ که چالش‌های رویاروی بشریت در دنیایی با به‌هم ‌پیوسته گی شتابنده به‌ یاری دانش فناوری جدید، عظیم ‌تر از هر زمانی دیگرند ما باید با همکاری با یک دیگر از چنین فرصتی برای ساختن آینده ایی درخشان ‌تر برای انسان بهره گیریم.» او در بخشی دیگر از سخنانش گفت: « همکاری دوستانه بین چین و کشورهای دیگر روزبه‌ روز گسترش می ‌یابد و مفهوم یک جامعه جهانی که آینده همه بشریت در آن به‌ هم گره خورده از پشتیبانی و تایید هر چه بیشتر مردم برخوردار می ‌شود.» او در بیانیه ۲۰ دقیقه ای‌اش همچنین از برنامه‌ ایی سخن گفت که در پنج سال آینده قرار است از پانزده هزار نفر به‌ نماینده گی از حزب ‌های سیاسی از سرتاسر دنیا برای سفر به چین دعوت به‌ عمل آید. این دعوت نه‌ تنها حزب ‌های سوسیال دموکرات و کمونیست را شامل می ‌شود، بلکه حزب‌های دست ‌راستی و میانه را نیز در برمی ‌گیرد. رییس‌ جمهور و دبیرکل حزب کمونیست چین بار دیگر تعهد حزب کمونیست چین به ساختمان جامعه سوسیالیستی پیشرفته، مرفه و موزون در سه مرحله و « با ویژه گی‌ های چینی» تا سال ۲۰۵۰ ترسایی در کشور را یادآور شد. او تاکید کرد: « مارکسیسم هنوز راهنمای ماست و با به‌ کارگیری اسلوب‌های این دانش، آموخته‌ های کشورهای دیگر را با واقعیت‌های جامعه چین درمی‌آمیزیم و کاربرد آن‌ها را با شرایط کنونی به ‌روز می‌ کنیم. »

سخنران‌های دیگر در مراسم گشایش همایش پکن،  هون سن ، نخست ‌وزیر کامبودیا، دمکی مکونن ، معاون نخست ‌وزیر اتیوپیا، و  آنگ سانگ سوچی ، نماینده اتحادیه ملی برای دموکراسی از میانمار بودند.

حزب کمونیست بریتانیا یکی از پنج حزبی بود که نماینده آن در نشست ۲۴ حزب کمونیست همراه با  هوانگ کونمینگ،  مسوول  شعبه تبلیغات و عضو هیات سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست چین  برای ایراد سخنرانی برگزیده شد.

رابرت گریفیث، دبیرکل حزب، در این سخنرانی، رشد عظیم چین بر پایه برنامه ‌ریزی و مالکیت همه گانی بر بخش ‌های کلیدی اقتصاد که تنها آن‌ها می ‌توانند تضمین‌ کننده بهره‌ مندی کارگران و توده مردم از مزایای فنا‌وری‌های جدید باشند را موردستایش قرارداد. گرایش چین به شرکت و درگیر شدن در طرح‌های سودمند دوجانبه با دیگر کشورها به آن‌ها کمک می ‌کند تا آسوده از سلطه سرمایه انحصاری غرب به توسعه آزادانه و تکیه بر خود دست یابند.

حزب کمونیست چین به ‌طور سازنده همه حزب‌های سیاسی در همه کشورها را برای ساختن جهانی صلح‌ آمیز، توسعه‌ یابنده و بی‌خطر به چالش فرامی ‌خواند. تصمیم اخیر این حزب برای ایفای نقشی فعال ‌تر در سازمان‌ دهی نشست بین‌ المللی سالانه حزب‌های کمونیستی و کارگری نشانه ا‌یی دیگر از رویکرد برون ‌نگرانه حزب کمونیست چین است.           

رابرت گریفیث همچنین در جلسه گفت وگوهای مشترک همچنین توضیح داد که چگونه مردم بریتانیا اگر بخواهند راه صلح، توسعه و امنیت را پی بگیرند، خروج از اتحادیه اروپا برای آن‌ها ضروری است. این ضرورت به ‌طور مشخص به این ‌گونه است که دولت چپ به‌ رهبری حزب کارگر باید آزاد باشد تا بتواند نظارت دموکراتیک بر اقتصاد را اعمال کند. به ‌این ترتیب که ترازمندی و تناسب آن‌ ها از دست سرمایه مالی متمرکز در بزرگ‌ شهر لندن را خارج کند و به‌ سود تولید صنعتی و تقویت زیربنای اقتصادی دگرگون سازد. چنین دولتی همچنین باید بتواند سیاست ‌خارجی و دفاعی‌ای مستقل به‌معنای واقعی را پیگیری کند.

جان فاستر، منشی روابرط بین‌المللی حزب کمونیست بریتانیا  در مصاحبه ا‌یی مفصل با برنامه خبری اصلی تلویزیون چین، در عصر شنبه، شرکت کرد و در آن به ‌بحث درباره حضور چین در عرصه جهانی، صلح و خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا پرداخت.

مبارزه در راه صلح درونمایه بیانیه « ابتکار پکن»

روحیه مثبت حاکم بر این گردهمایی در پیش ‌نویس بیانیه پایانی نشست بازتاب یافته است. این بیانیه، که « ابتکار پکن» نامیده می‌ شود، اعلام می‌ کند: « جهان دست ‌خوش تحول‌هایی بزرگ، دگرگونی و سامان‌یابی است، اما دستیابی به صلح و توسعه نیاز کنونی برای همه ما است.»

بیانیه به این اشاره می ‌کند که: تاثیرگذاری فزاینده فرایند جهانی شدن، فناوری اطلاعات، گوناگونی فرهنگی و گرایش به جهانی چند قطبی، به روند به‌هم پیوسته گی و وابسته گی هرچه بیشتر کشورها به یکدیگر شتاب می‌ بخشد. نیازها و خواست‌های مردم برای زنده گی بهتر نیز درحال افزایش است. اما ما همچنین با پدیده‌هایی نامعلوم و عامل‌هایی بی ‌ثبات‌کننده‌ روبروییم که عبارتند از: بهبود یافتن بی‌ قوت و نااستوار از رکود اقتصادی در دنیا، اختلاف گسترش یابنده بین ثروتمندان و تهیدستان، درگیری‌های منطقه ‌ای، تروریزم، تغییرهای آب ‌و‌هوایی، ناامنی در ارتباط ‌های کامپیوتری، و بیماری‌های همه‌ گیر جدی.

بدین ترتیب، همان ‌طور که سرنوشت هر کشور باید ب‌دست مردم آن کشور تعیین گردد، ضروری است که بر آگاهی مردم همه کشورها برای تعیین سرنوشت خود انسان در یک « آینده مشترک» افزود شود.

بیانیه « ابتکار پکن » توانست حزب ‌های شرکت ‌کننده را در پذیرش این اندیشه متحد سازد که صلح و نبودن جنگ مانند « هوا و نور خورشید » که مردم بدون توجه چندانی به آن‌ ها از وجود شان بهره ‌مند می‌ شوند، پیش ‌شرط توسعه است، و رشد و توسعه خود نیز گره ‌گشای بسیاری از گرفتاری‌ها در دنیا است. اما سند پیش ‌نویس برای کاستن فقر و نابرابری در جهان شیوه « اقتصاد جهانی‌ شده »  و « بازار آزاد » را به‌ منزله سازه‌های توانمند کارا توصیه می‌ کند. حزب‌ های کمونیست بریتانیا و هند در میان آن‌ هایی بودند که در این زمینه پیشنهاد هایی متمایز ارایه می ‌دادند. 

آنچه کمتر بحث ‌بر‌انگیز بود، فراخوان برای « مناسبات تولیدی »  و شیوه زنده گی  « سبز، مصرف کم‌ ترین مقدار کاربن، فرآورده ‌های بازیافتی و دوام‌ پذیر » بود. و دیگر اینکه، اقیانوس ‌ها، منطقه‌ های قطبی، اینترنت و فضای کیهانی باید « مرزهای نوین همکاری» باشند تا « میدان هماوردی مشت ‌زنی» .

حزب‌ های سیاسی هر کشوری موظف‌اند که دولت و نهادهای سیاست‌ گذاری کشورشان را از به‌ کارگیری « شیوه‌ های فکری دوران جنگ سرد، سیاست ‌مداری برتری‌ جویانه و فرقه‌ گرایی بازدارند.»

مناسبات میان کشورها باید بر شالوده احترام متقابل برای حق حاکمیت و استقلال دیگران، روا داری و عدالت، و به‌ گفته چینایی‌ها « همکاری بُرد – بُرد » باشد. باید اصول منشور سازمان ملل متحد را پاس داشت و خود سازمان ملل باید برای میانجی گری مسالمت ‌آمیز و برطرف کردن کشمکش‌ ها به ‌کار گرفته شود. 

بیانیه « ابتکار پکن »، همکاری‌ های توسعه‌ گرایانه طرح مبتکرانه  « یک کمر بند، یک راه » از سوی چین برای جنوب آسیا، خاورمیانه و آفریقا با استقبال شورانگیز حاضران روبرو شد. انتظار می ‌رود که این طرح در نشست بین ‌المللی بعدی با اصلاحاتی تصویب و اجرایی شود. البته گفتمان‌هایی که درباره آن‌ها سخن گفته نشد می ‌تواند به ‌اندازه آنچه اعلام شد پراهمیت باشند. در سند اشاره‌ های مشخص اندکی به بهره‌ کشی طبقاتی، سرمایه ‌داری و امپریالیزم شده بود، هرچند که این‌ها مرزهای پایه ‌ای جداکننده منافع طبقه کارگر و بشریت به ‌طور عام از منافع شرکت‌های انحصاری سرمایه ‌داری ‌اند.

سخنرانان، بر حق مردم فلسطین به داشتن دولت ملی خود تاکید دوباره کردند، اما درباره شرایط ناگوار مسلمان‌ های روهینگیا تنها از سوی نماینده حزب حاکم ترکیه سخن گفته شد. این نماینده ترکی در ادامه سخنرانی‌اش حزب کارگران کردستان ( پ ک ک) و دیگر گروه‌های کُرد را « تروریست » خطاب کرد.

باوجود اینکه نماینده گان حزب‌های چپ و راست اروپا در بحث‌های خصوصی به اتحادیه اروپا، به ‌ویژه درباره « خود بزرگ‌ بینی »  کمیسیون اتحادیه اروپا انتقاد بسیار داشتند، با این همه، این دیدگاه در سخنرانی‌ های جلسه‌ های عمومی بازتابی نیافت.

به‌ هرحال، این همایش بلند پایه آماده گی چین در پذیرش نقش رهبری ‌کننده در مسیر صلح، توسعه ترقی‌ خواهانه و امنیت زیست‌ محیطی را نشان داد./ مهرگان

 

 بامداد ـ  سیاسی ـ ۱/ ۱۸ـ ۲۰۰۱

آغوش باز برای اسراییل، حمایت پوشالی از فلسطین

بنیامین نتانیاهو به هند سفرکرد

 

 

تنها شش ماه بعد از آنکه نارندرا مودی به‌ عنوان اولین نخست ‌وزیرهند که به اسراییل سفر می ‌کند، بنیامین نتانیاهو، نخست ‌وزیر اسراییل، روز گذشته وارد هند شد تا دومین نخست ‌وزیر اسراییلی باشد که از زمان آغاز روابط دیپلوماتیک دو طرف در سال ١٩٩٢ ترسایی به دهلی ‌نو سفر می ‌کند. در اقدامی که هندی‌ ها از آن با عنوان « خروج از پرتوکول » یاد می ‌کنند، نارندرا مودی، نخست ‌وزیر هند، برای استقبال از نتانیاهو به فرودگاه دهلی رفت و با آغوش باز از نتانیاهو استقبال کرد. نخست ‌وزیر هند البته فقط به این اکتفا نکرد و سپس در توییتی نتانیاهو را دوست خود خطاب کرد و از او به‌ خاطر سفر به هند تشکر کرد. این سفر شش ‌روزه اولین سفر رسمی نتانیاهو به کشورهای جنوب آسیاست. اسراییل تلاش می ‌کند روابط خود را با قدرت‌ های اقتصادی مطرح جنوب آسیا افزایش دهد و چه کشوری بهتر از هند که همین حالا هم بزرگ ‌ترین خریدار تجهیزات دفاعی اسراییل است. به گزارش الجزیره، همکاری‌های دفاعی، امنیتی، تجاری و کشاورزی از محورهای اصلی دیدار مقامات دو طرف است.
آن ‌طور که سوشما سواراج، وزیر خارجه هند، گفته، انتظار می ‌رود مقام‌ های اسراییل و هند در این سفر توافق ‌نامه‌هایی را درباره امنیت سایبری، انرژی و همکاری‌های فضایی و تولید فیلم امضا کنند. دو طرف همچنین پیشرفت‌های صورت‌ گرفته در اجرای توافق ‌نامه‌ های همکاری در زمینه تکنولوژی، آب و کشاورزی را بررسی می ‌کنند که در سفرمودی به سرزمین‌ های اشغالی در اوایل جولای سال گذشته به امضا رسیده بود.
افکار عمومی هند البته رویکرد متفاوتی نسبت به این سفر داشتند. گیتا هریهاران، یکی از حامیان هندی جنبش بایکوت، عدم سرمایه‌ گذاری و تحریم اسراییل  (BDS)، می ‌گوید: « دیدار نتانیاهو از چندین تحول وحشتناک برای هند خبر می ‌دهد که اولین اش وعده‌های پوشالی گاه‌به‌گاه دولت هند به فلسطینی‌هایی است که علیه اشغال اسراییل مبارزه می‌ کنند، درحالی ‌که هم ‌زمان روابط خود با اسراییل را تقویت می‌کند».
شش ماه پیش نارندرا مودی، به‌ عنوان اولین نخست ‌وزیر در تاریخ هند به اسراییل سفر کرد، البته در گذشته برخی از مقامات هندی به اسراییل سفرکرده بودند، از جمله پرناب موکرجی، رییس ‌جمهور هند که در اواخر سال ۲۰۱۵ ترسایی به منطقه رفت، اما با توجه به سیاست هند در قبال فلسطینی‌ها  و حمایت هند از « تلاش‌های فلسطینیان » و درنظرگرفتن جمعیت حدود ٢٠٠ میلیونی مسلمانان هند، مقامات این کشور همواره تلاش کرده‌اند تا در این دیدارها هم از اسراییل و هم از سرزمین‌های فلسطینی دیدار کنند، اما سفر مودی بدون سفربه مناطق فلسطینی صورت گرفت. هند، فلسطین را در سال ۱۹۸۸ترسایی  به رسمیت شناخت و دو طرف از سال ١٩٩٢ روابط رسمی دیپلوماتیک خود را آغاز کردند، اما به دلیل حمایت هند از فلسطین این رابطه چندان گرم نشد. اولین‌بار آریل شارون، نخست ‌وزیر وقت اسراییل، در سال ٢٠٠٣ ترسایی و در زمان قدرت حزب راست‌ گرای بهاراتیا جاناتا به این کشور سفر کرد و حالا هم همکاری‌های دو کشور از زمان روی‌کارآمدن دولت به رهبری حزب بهاراتیا جاناتا در سال ۲۰۱۴، بسیار نزدیک ‌تر شده است.
همکاری‌های نظامی هند و اسراییل
هند یکی از بزرگ ‌ترین بازارهای تسلیحاتی برای اسراییل به‌ شمار می ‌رود و مقامات  دهلی ‌نو سرمایه ‌گذاری ‌های وسیعی در زمینه مدرنیزه‌ کردن سیستم  تسلیحاتی دفاعی خود انجام داده‌اند. این درحالی است که هند پیش از این یک قرارداد نظامی با اسراییل را لغو کرده. اوایل جنوری شرکت پیمان کار نظامی رافایل اسراییل اعلام کرد که هند قرارداد ٥٠٠ میلیون ‌دالری خرید موشک‌ های هدایت ‌شونده ضد تانک از اسراییل را لغو کرده است. رسانه‌های خبری هند اعلام کرده‌‌اند که دهلی ‌نو قصد دارد به ‌جای موشک ‌های اسراییلی، از موشک‌های ضدتانک داخلی استفاده کند.

دانیل کارمون، سفیر اسراییل در دهلی ‌نو، دراین‌ باره گفت: اگر مشکلی وجود داشته باشد، این مشکل باید حل‌ وفصل شود. هند هم‌ زمان با توسعه صنعت تولیدی خود، درصدد جلب سرمایه‌ گذاری‌ های خارجی است. به گفته خبرنگاران، مبادلات تجاری بین دو کشور رشد فزاینده‌ای داشته و از حدود ۲۰۰ میلیون دالر در سال ۱۹۹۲ ترسای به حدود چهار میلیارد  و ۳۹۰ میلیون دالر در سال ۲۰۱۳ ترسایی رسیده است. در سال ۲۰۱۳ هند  دهمین شریک تجاری اسراییل و سومین شریک تجاری این کشور در آسیا پس از چین و هانکانگ بود.
انتقادها از سفر نتانیاهو
سفر نتانیاهو به هند در حالی صورت گرفته که چند هفته پیش دهلی‌ نو در شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه تصمیم ترامپ برای به ‌رسمیت ‌شناختن اورشلیم ( بیت‌المقدس ) به‌عنوان پایتخت اسراییل رای داد؛ اقدامی که بعضی فعالان هندی هوادار فلسطین آن را نمایشی مضحک می ‌خوانند. رهبر جنبش BDS اسراییل در هند می‌ گوید؛ گسترش روابط دیپلوماتیک هند با اسراییل نشان‌ می‌ دهد که اختلاف عمیقی میان موضع هند در سطح بین‌المللی و احترام اش به اسراییل وجود دارد. به گفته این فعال هندی، هند بی‌ چون ‌و چرا برای پیوستن به اردوگاه اسراییل  و ایالات ‌متحده تلاش می ‌کند، مگر اینکه پای مساله موضع‌ گرفتن در سازمان امنیت درمیان باشد. او می ‌گوید تلاش هند برای حمایت از آرمان فلسطین در سازمان ملل در پاسخ به فشارهای بین‌المللی است و تلاشی برای منزوی ‌نشدن هند. علاوه‌ بر این انتقادها که در فضای مجازی و همچنین در گفت ‌وگو با رسانه‌ها مطرح  شد، برخی از شهروندان هند درآستانه سفر روز گذشته بنیامین نتانیاهو، به خیابان‌های این کشور آمدند و با سردادن شعارهایی علیه اسراییل، از مقامات این کشور خواستند رابطه خود با اسراییل را قطع کند./ ش

 بامداد ـ  سیاسی ـ ۲/ ۱۸ـ ۱۵۰۱

تصویر از :  Israel Heute