شعــر او شعـار
شعر نه پیژنی دلته شعار نه پیژنی ډیر
پیژنی بادارخو خدمتگار نه پیژنی ډیر
ځینی ځینی داسی لا ویده دی ته به وایی چی دا مړه دی
تر اوسه لا اشغال او استعمار نه پیژنی ډیر
راشه اسرافیله دا خوکه شپلی دی پو کړه
دا خلک ملامت او کنگهار نه پیژنی ډیر
ځی تنها تنها ځانته شطل شطل جنکیږی دوی
نه ځی له کاروان سره قطار نه پیژنی ډیر
و می لید ناصح چی له تقوا نه سینگارتون ته لاړ
دلته څوک ابدال او پرهیزگار نه پیژنی ډیر
ډیر لا د ورور مرگ ته پتاسی ویشی لمنه کی
څه بلا پریودی دوست او یار نه پیژنی ډیر
ځبنی داسی شته چی د قاتل کور ته کلونه وړی
اوس هم د غازی او شهید مزار نه پیژنی ډیر
ای عسکر (چالاکه ) د بیابان غرمو کی خوښ دی لا
سیوری د نښتر او د چینار نه پیژنی ډیر
(عسکر چالاک )
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۳/ ۲۱ـ ۲۵۱۰
استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.
Copyright ©bamdaad 2021
گلوی تنگِ دلتنگی
اشک های دردِ به آسمان رفته را
به ارمغان میآورد-
باران....
حبابی روی سرک می ترکد
کسی از کوچه آه می کشد،
سرم میانِ شانههایم
فرو می رود،
گریه ی همه عالم
روی چشمانم وا میشود
و من
تو را
صدا می زنم!
باران
قصه ی دریا را
مکرر می کند
کی گفت:
دریا
دلتنگ نمی شود؟
( موسی فرکیش )
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۱ـ ۲۷۰۹
استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.
Copyright ©bamdaad 2021
امريکا لاړه، ښه شو چې لاړه
د افغانانو، خون ور په غاړه
شاته يې پرېښود، درياب د وينو
سمسوره نه شوه، زمونږه شاړه
***
امريکا لاړه، شاته نه گوري
ميراث يې پرېښود، څو وطن پلوري
اور يې بل کړی زموږ هېواد کې
سيوری يې پاتې، لکۍ يې ښوري
***
امريکا لاړه، ښه شو چې لاړه
جوړه يې نه کړه، زموږ ويجاړه
پردی، پردی دی، ورور به دې نه شي
مه ورته خانده، مه ورته ژاړه
***
امريکا لاړه، فساد يې پرېښود
د نا مردانو، بېداد يې پرېښود
ښه شو چې لاړه، دا شر اندازه
زموږ سپېڅلی، هېواد يې پرېښود
***
امريکا لاړه، جنون يې پاتې
شيطان رهي شو، غبرگون يې پاتې
موږ ته يې راکړل، وحشي بړېڅي
د نوکرانو، تړون يې پاتې
***
امريکا لاړه، وار د پنجاب شو
ولس ستي، شو وطن خراب شو
د شلو کالو ښکېلاک ته گوره
يو پکې خان شو، بل يې نواب شو
( صدیق کاوون )
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۱ـ ۲۰۰۹
استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.
Copyright ©bamdaad 2021
بيا که ترک تعصب در اين ديار کنيم
بيا که ريشـه تبعيض را مهـار کنيم
بيا که در ره خدمت به مادر ميهن
تمام مال و سر و جان را نثار کنيم
بيا هزاره و پشتون و تاجيک و اوزبيک
بيا به بيک دل و يک رنگ فکر کار کنيم
شويم مصدر آمال و آرزو به وطن
بيا که نفس هوس جوى را مهار کنيم
نموده سعى و پس از زحمت شباروزى
علاج رنج برى هاى بى شمار کنيم
به زور بازوى خود اين وطن کنيم آباد
به پوند خنده زده ، خاک بر دولار کنيم
به دست گيرى بيچاره گان و مظلومان
نموده جهد و حذر ز آه بى شمار کنيم
ببين « واعظى » هر کار مشکل آسان شد
اگـر وفـاق و صداقت به خـود شعار کنيم
( زبير واعظى )
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۱ـ ۲۲۰۹
استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.
Copyright ©bamdaad 2021
همــدیار مــن!
تاکی ترا بدست خودت کشته میکنند
یا پای ترا میخ زده بسته میکنند
تاکی ترا ز ذات خودت میبرند بدور
یا جان ترا زخم زده خسته میکنند
تا کی ترا زخاک خودت زود میبرند
یا خاک ترا مانده و با خود میبرند
تا کی ترا به مُلک غریبه گذر بود
یا نای ترا خوانده و چو عود میبرند
تا کی ترا حزین و دلت را خسته دید
یا قلب ترا خسته و دلت شکسته دید
تا کی ترا به پای غریبه فتاده یافت
یا پای ترا بسته و هر چند بسته دید
تاکی ترا بدست خودت جنگ میدهند
یا دست ترا خینه زده رنگ میدهند
تا کی ترا بساط غم از غیر میرسد
یا شعر ترا خوانده و آهنگ میدهند
تا کی ترا به مُلک دیگر پا برهنه یافت
یا جسم ترا دار زده پای رخنه یافت
تا کی ترا ز نقش خودت زله میکنند
یا نقش ترا دُور زده بهر صحنه یافت
پا شو! به پای خودت استوار بمان
در مامن و دیار خودت رستگار بمان
پا شو! به پای خود از غیر گوشه گیر
تا زنده شود نام وطن پایدار بمان
پا شو! به پای خودت بی ایمان مباش
درمانده و ضعیف شده ناتوان مباش
پا شو! به پای خود از دست هم بگیر
افتاده در پناه دیگر بی امان مباش
پا شو! به پای خودت ما و هم شویم
یار هم شویم و همدیار هم شویم
پا شو! به پای خود احوال هم بگیر
دستِ برادری بدهیم یار هم شویم
پا شو! به پای خودت هم دیار من
با تو بود خزانِ غم و روزگار من
پا شو! به پای خودت نام خود مگو
سردار سر افراز وطن، افتخار من
( س ع گهریک )
سنبله ۱۴۰۰ خورشیدی
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۳/ ۲۱ـ ۳۱۰۸
استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.
Copyright ©bamdaad 2021