ملی گرایی در اروپا اوج می گیرد

اخیراً اتحادیه اروپا قطعنامه ای را تصویب کرد که بموجب آن روسیه « حامی تروریزم» معرفی می شود. متعاقب انتشار این قطعنامه، کمیسیون اروپایی تدوین بسته نهم تحریم ها را آغاز کرد. در این رابطه جهان با پوزخند به استقبال این قطعنامه رفت. از آن جمله، چینی‌ ها کاریکاتورهایی را منتشر کردند که نشان می ‌دهد بحران انرژی اروپا در حال تشدید و محدودیت‌های جدید در راه است.

اغلب از من سوال می کنند، مشکل اتحادیه اروپا چیست؟ چرا رهبران این اتحادیه، نوعا به سمت خودکشی می روند؟ شایان ذکر است که کفگیر اقتصاد آن‌ها به شکل غم انگیزی به ته دیگ خورده است. با این حال هنوز امیدوار هستند که تحریم های آنان اقتصاد روسیه را در هم بشکند. پاسخ نسبتا ساده است، زیرا آنها در دنیایی ناروشن و توهمی سیر می کنند.

اروپایی که اکنون می شناسیم، به لطف توازن قوای پس از جنگ دوم جهانی و صلحی که توسط اتحاد جماهیر شوروی، ایالات متحده امریکا و بریتانیا منعقد شد، بر روی نقشه ظاهر گردید. این تقسیم بندی یک ماه عسل توسعه سریع به همراه داشت، آن زمان بازارهای جدید مورد نیاز بود و تولید در سراسر جهان گسترش پیدا کرد تا هزینه ها کاهش یابد ( تا جایی که مرزها برداشته شدند).

با این حال ویروس کرونا نشان داد که مرزهای باز و آزادی رفت و آمد مشکلات خاص خود را بوجود می آورد، زیرا به دلیل آزادی رفت و آمد، ویروس به سرعت در سراسر قاره پخش شد. این در حالی بود که ماسکی وجود نداشت و داروهای ساده ای مانند پاراستامول، در حد لازم در دسترس نبود. لوژستیک حمل و نقل مختل شد و دیگر امکان آوردن دارو از کارخانه های دوردست وجود نداشت. هر کشوری ناگهان به یاد آورد که باید مرزهای خاص خود را داشته باشد. حتا در برخی از این کشورها «مقررات شینگن» برای مدتی متوقف گردید و قوانین متفاوتی را اجرا کردند. در نهایت معلوم شد که امنیت بهداشتی هر کشور امری مهم است و نمی توان آن را به دست جهانگرایی سپرد.

اروپایی ها همین اشتباه را در زمینه انرژی نیز مرتکب شدند. به عنوان مثال، طی ۲۰ سال گذشته در فرانسه، فکر می کردند که این منطقه باید تابع مکانیزم های بازار آزاد باشد، بازار باید رقابتی و مداخله دولت در امورکشور و مردم مضر است. سیاستمداران این کشور صنایع استراتیژیک، مانند تولید توربین برای جنراتورها در نیروگاه های هسته ای را به امریکایی ها فروختند، اما حالا معلوم شده است که تامین انرژی اساس حاکمیت هر کشوری است. البته چنانچه اصلاً بخواهند حاکمیتی وجود داشته باشد.

جهانی شدن متوقف شده است، نیروها و جنبش‌های سیاسی بیدار شده و می ‌شوند و دقیقاً « لفاظی ‌»های جهانگرایی را به هیچ می انگارند و به یاد می‌ آورند که زمانی مردمان براساس مجموعه‌ ای از قوانین در داخل مرزهای خاص خود زنده گی می ‌کردند. حتا در داخل اتحادیه اروپا نیز، همسایگان اغلب علایق بسیار متفاوتی دارند.

بیایید المان را در نظر بگیرید. این کشور همواره به یکپارچگی اروپا با دیده تردید نگاه می کرد، اما برای فراموش کردن گذشته دردناک خود به آن یکپارچگی نیاز داشت و هم اکنون نیز برای ادامه حیات، در آینده به آن محتاج می باشد. سیاست برلین در اتحادیه اروپا در راستای منافع خود پی گیری می شود که این مساله عصبانیت فرانسه را در پی داشت. فرانسه همچنان در همه زمینه ها بسیار منفعل است، زیرا همواره از ایده جهانی سازی تبعیت می کند.

امانویل مکرون، در اولین مبارزات انتخاباتی خود گفت، فرهنگ فرانسوی معنا ندارد. فرهنگی که در فرانسه وجود دارد، باز کردن درهای خود بروی هر چیز خارجی است.

زمانی که قانون اساسی اروپا در حال تدوین بود، والری ژیسکار دستن (رییس جمهور اسبق فرانسه)، پیشنهاد داد تا درهمان ابتدا، بندی به قانون اساسی اروپا اضافه شود که نشان دهد این اتحادیه یک تمدن مسیحی است. بعدها ژاک شیراک، (دیگر رییس جمهور اسبق) با این موضوع مخالفت کرد و گفت که صحبت از ریشه مسیحیت مناسب نیست و اروپا سکولار و مرزهای آن به روی تمام جهان باز است. اکنون این اتحادیه با یک بحران مهاجرت روبرو شده است که هنوز ۲۷ کشور اتحادیه اروپا نمی توانند آن را حل کنند و این اتحادیه نمی داند که در برابر اسلام گرایی چه سیاستی را در پیش بگیرد.

از سوی دیگرباید توجه داشت که چگونه کمیسیون اروپا، که در تیوری، بایستی به نوعی هماهنگ کننده و دبیر شورای اروپا بوده و سران این اتحادیه را گرد هم آورد به رییس این اتحادیه تبدیل شده است؟ اورزولا فون در لاین، سران کشورهایی نظیر هنگری و پولند را با دسته چک می ترساند و می گوید که من رفتارشما را نمی پسندم و به شما پول نمی دهم و یا خطاب به ایتالیایی ها می گوید که « ما نتایج انتخابات در ایتالیا را بررسی و اگر موضوعی باشد، مکانیزم هایی برای تأثیرگذاری بر همه آن‌ها را داریم ». جالب است کسی این سخنان را بر زبان می ‌آورد که بدون شرکت در یک انتخابات به این مقام منصوب شده و اکنون احساس می‌ کند که در دوره جهانی سازی ملکه فرا ملی و خزانه دار ۲۷ کشور عضو اتحایه اروپا است.

به نظر می رسد که اروپا درحال حاضر دچار سر در گمی است و جهانی را که در آن زنده گی می کند تشخیص نمی ‌دهد و نمی فهمد که دنیا دگرگون شده است. اروپا همچنان اصرار دارد به رفتار گذشته خود ادامه دهد. سال‌ها پیش رهبران اروپایی در عمل از خیلی از مسیولیت ها خود را رها کردند و اختیارات را به بروکسل واگذار کردند و تصور داشتند که با این کار خود را از پاسخگویی خلاص کرده و با این عمل می توانند برای همیشه زندگی آرامی داشته باشند. به همین دلیل ساده، دنیای جدید را ندیدند.

تز اصلی جهانی شدن این بود که با گسترش تجارت میان کشورها، منازعه و جنگ کمتر خواهد شد، در صورتی که گذشت زمان عکس آن را ثابت کرد: رقابت برای بازارها به قدری افزایش یافت که کشورها برای پیشبرد منافع خود آماده ورود به درگیری های نظامی شده و می شوند. ضمن اینکه عملاً آتش جنگ ها در سراسر جهان شعله‌ ور شده است. حتا سیاست های مسایل زیست محیطی و احداث کارخانه در اینجا و یا آنجا نیز به دستمایه لابی گری برای منافع عده ای و کنار زدن عده ای دیگر تبدیل شده است.

کشورهایی مانند چین یا ایالات متحده امریکا به وضوح درک می کنند که حوزه منافع آنها کجاست و آنها همان کاری را انجام می دهند که منطبق بر منافع آنهاست. بیایید قراردادهای بازسازی زیرساخت های عراق پس از جنگ را در نظر بگیریم. امریکایی ها با پول ‌های هنگفت در همه مناقصه ها برنده شدند. فرانسوی‌ها هم در این مناقصه ها شرکت کردند، اما حتا یک مورد از این خوان یغما نصیب آن ‌ها نشد. رسوایی قرارداد فروش زیردریایی ها به استرالیا نمونه دیگری است که در آن امریکا و انگلیس، فرانسه را از اتحاد استراتیژیک جدید آسیا و اقیانوسیه AUKUS در همکاری نظامی- فنی بیرون انداختند.

در افریقا نیز فرانسه مواضع خود را از دست می دهد و به زور بیرون رانده می شود و از سر ناتوانی، همه مشکلات را به حساب « سیاست غارتگرانه روسیه » می نویسد. باید درنظر داشت که روسیه در عمل از منافع خود دفاع می کند ولی فرانسه امروز مدافع منافع چه کسانی است؟

ماکرون در اجلاس اوپک به صراحت گفت که جهان به یک نظم واحد نیاز دارد. من این سخن او را با سخنان ماه اکتوبر بلینکن، در کنار هم می گذارم که گفت « جهان باید تحت رهبری ایالات متحده باقی بماند». پرسش این است که اروپا در کجای این معادله قرار دارد؟

اروپا اکنون با پرداخت هزینه گزاف انرژی، خاموشی های احتمالی در زمستان، رکود اقتصادی و فرار صنعت و تجارت از این قاره به چین و امریکا سیلی سختی خورده است. جهانی شدن اکنون امریکا متوقف شده است و در نتیجه آن دسته از نیروهایی بیدار می شوند که معتقد به مرزهای ملی، تولید ملی و سیاست ملی هستند. این تغییر پارادایم ناگزیر رخ خواهد داد. پرسش مهم این است که آیا تغییرات از بالا خواهد آمد و یا از طریق شورش از پایین. رویا ها به درازا کشیدند، اما بیداری از قبل شروع شده است!

منبع : راشا تودی

بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۲ـ۰۵۱۲

پیام تسلیت حزب آبادی افغانستان به مناسبت درگذشت دکتر اسدالله حبیب

با کمال تأسف وتأثر، دکتراسد الله حبیب ، نویسنده و پژوهشگر نامدارمعاصر افغانستان، بروز جمعه ۴ قوس ۱۴۰۱ خورشیدی در سن ۸۱ سالگی در دیارغربت درالمان چشم از جهان فروبست و مُهرختم برگنجینه سخن گرانبهای خود نهاد. با پروازسبک اما غم افزای اسدالله حبیب ستاره فروزان دیگری درسپهر فرهنگ کشورجنگ زده ما به خاموشی گرایید. این کنشگرتوانا با خلق آثارادبی فراوان نقش موثری درحفظ وگسترش گنجینه غنی ادبیات فارسی ـ دری و ترویج فرهنگ کشورمان داشت. او در زمینه تاریخ ادبیات ، بیدل ‌شناسی ، ادبیات داستانی، دستورزبان دری ، نمایشنامه نویسی و شعر کارهای بزرگ ومانده گاری را انجام داد که نگاهی به فهرست آثار و آفریده های او درهمین زمینه ها نشانده بزرگی و اثرآفرینی او میباشد . اسد الله حبیب درسطح منطقه و جهان نیزچهره شناخته شده و مطرح ادبی بوده و آثار او به زبان های مختلف جهان از جمله به زبان های روسی، ازبکی و انگلیسی منتشر شده است. استاد با خلق آثار ادبی نقش موثری در غنامندی ادبیات معاصر کشور ومنطقه داشت که نشر نزدیک به ۲۵ اثر، و صدها مقاله علمی او شاهد این مدعا میباشد.دکتر اسد الله حبیب در کنفرانس های بیشمارعلمی ـ اکادیمیک در موسسات علمی جهان شرکت، ودرباره پژوهش های ادبی اش گزارش داد .

از منظراندیشه سیاسی، اوهوادار مردم و آرمانهای های علمی و دادخواهانه بوده و دراین زمینه نیرمنحیث فرهنگی مردمدوست و متعهد عمل مینمود. آثار ادبی و داستان های او با زنده گی مردم و حوادث روزگارش سخت گره خورده وحکایت ازسرنوشت میهن و مردمی دارد که آماج کین دشمنان علم و پیشرفت قرارگرفته و با وجود این ناهنجاری ها هنوز در راه رهایی و بهروزی تلاش میدارند. او خود میگفت :« مرا زنده گی اجتماعی و زیست رقتبار لایه های پایین جامعه ما همیش به خود کشیده اند....شماری شعرهای من در نقد روابط اجتماعیست، نقد باورهای باطل و نقد عادت های خردستیز که موجب عقب مانی ها شده اند و نقد خود سنگوارگی شیوه زیست و پس مانده گی .»

سجایای بلند اخلاقی اوچون صداقت، محبت، یکرنگی، آزاده گی ، درستکاری و خدمت به خلق همواره او را در تمام دوره های کاری و مسوولیت های علمی و فرهنگی اش همراه بوده و از روزگاری آموزگاری اش در دانشکده زبان و ادبیات پوهنتون کابل، ریاست انجمن نویسنده گان افغانستان ، ریاست پوهنتون کابل ، عضویت در اکادیمی علوم جمهوری افغانستان ، عضویت در شورای ملی کشور و نهادهای فرهنگی برون مرزی به این سجایای نیکو پابند و وفادار باقی ماند. به پاس خدمات فراموش ناشدنی زنده یاد دکتراسد الله حبیب جوایز ادبی از جمله ،جایزه اول در داستان کوتاه ، جایزه پیرروشان ، جایزه بیهقی و لقب کاندید اکایمیسین را در اکادیمی علوم افغانستان را از آن خود نمود.

استاد وقتی فضای سیاسی کشور را برای کنشگری اثربخش و نشراندیشه‌ های مردمسالارانه اش تنگ یافت جلای وطن کرده و به کشور المان مسکن گزید. او زنده گی درغربت را نیزموهبتی دانسته و با وجود ناهنجاری های بی شمار درمحیط تازه فرهنگی به آفرینش علمی و ادبی ادامه داد. با آنکه دوری از سرزمین مادری و مردم او را رنج می‌ داد ولی دلش همواره با میهن و مردم ‌اش بوده و درهمین دوره نیز خدمات فراموش ناشدنی و مانده گاری را به جامعه مهاجر افغان در اروپا ، فرهنگ دوستان منطقه و جهان انجام داد.

حزب آبادی افغانستان ضایعه درگذشت این انسان متعهد، دانشمند و پژوهشگر توانای علمی کشور وعضو پیشین کمیته مرکزی ح د خ ا را برای جامعه علمی و فرهنگی ، خانواده محترم شان به خصوص به همسر و فرزندان شان بانو ثریا حبیب ، مریم و بهرام حبیب، به رهروان جنبش دادخواهی کشوربه ویژه به رفقا هدایت حبیب ، امین و روح الله حبیب ، همه دوستدارانش ، به اصحاب زبان و ادب فارسی ـ دری درسراسر روی زمین تسلیت گفته ، برای داغدیده گان این مصیبت تندرسی و شکیبایی آرزو می ‌کند.

یاد کارنامه های پردرخشش رفیق دکتراسدالله حبیب مانده گار وهمیش باد !

با حرمت و درود،

پوهاند داکتر محمد داوود راوش

رییس حزب آبادی افغاستان

اگهی های فوتی و پیام تسلیت ـ بامـداد ـ ۲۲/۱ـ ۲۷۱۱

درحاشیه سفر رییس جمهور کـوبا به مسکـو

دورخیز کوبا برای گسترش روابط جهانی

روز شنبه نوزدهم ماه نوامبرریيس جمهوری کوبا ميگل دياز کانل، به همراه هیاتی وارد مسکو شد. در این سفر رییس جمهور کوبا با ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه نیز دیدار داشت.این دیدار پس از سفر او به الجزایر انجام شد. هدف از این دیدارها، گسترش روابط اقتصادی با الجزایر، روسیه، چین و ترکیه اعلام شده است. رسانه های کوبا هفته گذشته اعلام کردند مذاکرات عمدتاْ در مورد همکاری در بخش انرژی خواهد بود تا از این طریق وضعیت برق و تامین سوخت در کوبا بهبود پیدا کند.

پس ازآتش سوزی درمخازن سوخت شهر بندری «ماتانزاس» کوبا و ویرانی های ناشی از طوفان ایان، تعطیلی گردشگری به دلیل شیوع کرونا و تنگ تر شدن حلقه محاصره بی رحمانه امریکا علیه مردم این جزیره در زمان ریاست جمهوری بایدن، کوبا تلاش می کند پیامدهای عقب ماندگی های اقتصادی ناشی از این وقایع را به حداقل برساند. ترکیب هییت کوبایی اهمیت و امیدواری هاوانا را به این سفر نشان می دهد. آقای دیازکانل، با برونو رودریگز وزیر امور خارجه، ریکاردو کابریساس رویز معاون نخست وزیر و الخاندرو گیل فرناندز، که وزیر اقتصاد و برنامه ریزی کوبا می باشد و همچنین وزرای تجارت و سرمایه گذاری خارجی، رودریگو مالمیرکا و انرژی و معدن، ویسنته د لا او لوی از جمله اعضای این هیات کوبایی می باشند.

در دور دوم گفت وگوها، کميسيونی برای همکاری های اقتصادی و علمی- فنی دو کشور قبلا، روز جمعه در مسکو در باره امکانات گسترش همکاری ها در حوزه های تجاری، اقتصادی، اعتباری، مالی و بانکی بحث کرده بود. اجرای طرح های اولویت دار در زمینه های صنعت، علم، حمل و نقل، آموزش، کشاورزی، بهداشت عمومی و دیجیتالی سازی، فرهنگ، گردشگری و ورزش نیز مورد کاوش قرار گرفته است.

درعین حال سرگیی چرامین، وزیر تجارت خارجی روسیه و فرماندار هاوانا رینیالدو گارسیا زاپاتا همزمان با ورود هیات کوبایی به مسکو، در پایتخت کوبا تفاهم نامه ای امضا کردند که شامل همکاری نزدیک شهرهای مسکو و هاوانا در زمینه های فرهنگ، آموزش، شهرسازی، بهداشت و گردشگری می باشد. آندری گاسکوف، سفیر روسیه در کوبا در جریان بازدید از سی و هشتمین نمایشگاه بین المللی تجارت هاوانا روابط دوجانبه را «استراتیژیک و با پتانسیل توسعه فوق العاده» توصیف کرد. دیاز کانل، که ( پس از سفرهایی در سال های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ ترسایی ) برای سومین بار درسفری که تا روز سه شنبه برنامه ریزی شده است، در مسکو به سر می برد، می گوید: خلقهای روسیه و کوبا به طور سنتی با «پیوندهای دوستی، احترام متقابل و همبستگی حمایتی» مرتبط هستند.

پیش از این، یک هیات کوبایی توانسته بود چندین قرارداد متقابل همکاری با روسیه امضا کند که به ویژه برای این جزیره سودمند بوده است.

عبدالمجید تبون ، رییس جمهوری الجزایر نیز در رابطه با دیدار این هیات کوبایی از کشورش روز پنجشنبه اعلام کرد، کشورش می خواهد برای تولید برق یک نیروگاه خورشیدی در کوبا بسازد. همچنین توافقات در زمینه تامین سوخت و همکاری در تولید دارو، واکسن و تولید شکر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. رییس جمهور کوبا نیز اعلام کرد که ۱۵۰ تن از بازرگانان الجزایری در سال آینده فرصت های سرمایه گذاری در این جزیره را بررسی خواهند کرد.

در پایان دیدارهیات کوبایی برونو رودریگز، وزیر امور خارجه، بیش از همه از الجزایر به خاطر حمایت اش در مبارزه با محاصره اقتصادی، تجاری و مالی اعمال شده توسط امریکا علیه مردم این جزیره به مدت بیش از ۶۰ سال تشکر کرد. به عنوان نمونه، دیپلومات ارشد هاوانا به « لغو و یا برنامه ریزی مجدد بدهی های ما به الجزیره، اهدای یک نیروگاه فتوولتایک و حمایت از تامین انرژی کوبا» اشاره کرد.

از اواسط هفته جاری با ادامه سفر هیات کوبایی، مذاکرات با سطح بالاتری در ترکيه و چين در دستورکار قرار دارد. در آنجا نیز «در مورد مسایل بسیار مهم مرتبط با کوبا» مذاکره به عمل خواهد آمد. این جمله کلی و تا حدودی مبهم را دیازکانل عنوان کرد. دیدار پیش روی این هیات بلند پایه سیاسی کوبایی از چین مهم ارزیابی شده است./ یونگه ولت

بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۲ـ۲۳۱۱

پیام تسلیت حزب آبادی افغانستان بمناسبت وفات رفیق دوکتورصالح محمد زیری

امروز با سوگ و درد فراوان اگاهی یافتیم که دوکتورصالح محمد زیری یکی از پیشروان نیکنام نهضت ترقیخواه افغانستان و شخصیت برجسته سیاسی چشم از جهان پوشیده و به جاودانگی پیوسته است .

این مرد نستوه که بیشترینه بخش عمرعزیز خود را درمبارزه بخاطرخوشبختی انسان ، ترقی و عدالت اجتماعی سپری نمود، از خود کارنامه های پرارزش و وصایای گران ارجی را به جا گذاشته است. او در آوان جوانی با پذیرش رسالت اجتماعی به کاروان ترقیخواهان کشور پیوست و به آرزوی فردای بهتردراساسگذاری حزب دموکراتیک خلق افغانستان نقش فعالی را ایفا نمود . زیری به جوانان درس وطنپرستی می آموخت و آنانرا درخدمت بمردم بسیج می نمود . او درپراتیک سیاسی همچو پلی نیروهای مبارز و داد خواه را با هم پیوند میداد .

دوکتورصالح محمد زیری انسان صادق، پاکدل و پاکدست و پابند به ارزش های عالی اخلاقی ، سیاسی و اجتماعی بوده و برای تحقق این ارزش ها می رزمید . از اینرو زنده گی سیاسی اش پراز نشیب و فرازهای بیشمار و دشواری های فراوانی بود که او با متانت و پایداری با آن دست و پنجه نرم می کرد . زیری نویسنده پرکاربوده ازخود آثار با ارزش ادبی و فرهنگی را بجا گذاشته است .

رفیق صالح محمد زیری که دراجرای وظایف حزبی ـ دولتی و رهبری سازمان های سیاسی ـ اجتماعی از خود شایسته گی لازم را تبارز داد ، پیوسته با فروتنی و مناعت زیست کرد و در غربت ناخواسته نیز با زنده گی ساده و رفتار انساندوستانه به امرمردم و کشور خود وفادارماند . یکی از وصایای مهم او وحدت ملی و اتحاد همه نیروهای ترقیخواه بخاطر آزادی ، دموکراسی و ترقی اجتماعی بود . نبود فزیکی او ضایعه بزرگ برای همه وطنپرستان کشور است .

حزب آبادی افغانستان با ادای احترام به شخصیت فقید او ، خود را در اندوه مرگش با اعضای خانواده ، رفقا و همه دوستان او شریک میداند و برای همه همرزمان و بازمانده گانش صبر و شکیبایی آرزو میکند .

روحش شاد و یادش گرامی باد !

پوهاند داکتر محمد داوود راوش

رییس حزب آبادی افغانستان

اگهی های فوتی و پیام تسلیت ـ بامـداد ـ ۲۲/۳ـ ۲۶۱۱

دیدارهای پیاپی رهبر چین

شی جین پینگ، رهبر چین و دبیرکل حزب کمونیست این کشور، پس از غیبت مرتبط با کووید ۱۹ بار دیگر به عرصه بین المللی بازگشت. رییس جمهور چین پس از اولین سفر به ازبکستان در ارتباط با اجلاس همکاری شانگهای، سلسله دیدارهایی را با رهبران گروه موسوم به ۲۰ در اندونزیا داشت. او ۸ دیدار دوجانبه را در حاشیه این اجلاس به صورت زنجیره ای برگزار کرد. قابل توجه ترین دیدار او با جو بایدن، بود که سه ساعت به طول انجامید. فرصتی برای هر یک از این دو برای ارسال پیام هایی برای پرهیز از تنش در عین رقابت استراتیژیک اقتصادی. بایدن در این دیدار اطمینان داد که « چین و ایالات متحده امریکا می توانند بر اختلافات خود غلبه کنند، از تبدیل رقابت به درگیری جلوگیری کنند » و برای همکاری در مورد چالش های بزرگ جهانی مانند وضعیت اضطراری آب و هوا تلاش کنند. دیدار آن دو این پیامی را به همراه داشت که روابط امریکا و چین می تواند مورد تجدید نظر قرارگیرد.

در دیدار با آنتونی آلبانیز، نخست وزیر استرالیا که روابط اش با چین شدید شده و کار به رقابت نظامی کشیده ، شی جین پینگ براهمیت ارتباط صریح برای کاهش اختلافات تاکید کرد.

رییس‌ جمهور چین در گفت وگوی پرتنش ۱۶ نوامبر با جاستین ترودو، نخست ‌وزیر کانادا، تاکید کرد که اعتماد تنها راه پیش رو است. بخشی از مذاکرات این دیدار پس ازچند روز به مطبوعات راه یافت.

دردیدارجو بایدن و شی جین پینگ چین تمایل خود را برای تبدیل کردن چین به یک قدرت میانجی بزرگ در صحنه بین المللی در زمانی که متحد روس آنها توسط غرب در اوکرایین زیرفشار است بیان کرد. رییس دولت چین در دیدار خود با امانویل مکرون رییس جمهور فرانسه گفت که طرفدار آتش بس در اوکرایین، پایان درگیری ها و گفت وگوست.

در چارچوب تصمیمات بیستمین کنگره حزب کمونیست چین در اکتوبر گذشته، چین خود را کشوری در جست وجوی ثبات در صحنه جهانی تعریف کرد. ثباتی که دومین قدرت جهانی برای راه اندازی مجدد جاده های ابریشم جدید به آن نیاز دارد. طرحی که بویژه پس از رویدادهای اوکرایین متزلزل شده است. چین از زمان پیوستن به سازمان تجارت جهانی (او ام س ) در سال ۲۰۰۱ ترسایی فعالیت‌های همه جانبه خود را در همه نهادهای چند جانبه به کار گرفته است. در این راستا، شی جین پینگ با دیدار با روسای جمهور کشورهای چند قاره سیریل رامافوزا، رییس جمهور افریقای جنوبی، مکی سال، رییس سنگالی، یون سوک یول از کره جنوبی، پدرو سانچز، اسپانیا والبرتو فرناندز، ارجنتاین، از هیچ جنبه ای از استرایتژی چند بعدی خود غافل نشد و بدین ترتیب نفوذ فزاینده چین را به نمایش گذاشت. این گفت وگوها به طورنمادین شی جین پینگ را به یک رهبر مورد نیاز در صحنه خارجی تبدیل کرد. بویژه تنوع پیشنهادات رهبری چین به رهبران جهان درنهایت به عنوان یک الگوی متقابل برای مقابله با دیپلوماسی تمریکایی که حول شکاف های ایدیولوژیک به «اصطلاح دموکراتیک »سازماندهی شده است قرارگرفت . چین عزم خود را برای به چالش کشیدن دیپلوماسی امریکا و نقش اصلی خود در آینده را به جهان نشان داد.

منبع : L'Humanité

بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۲ـ۲۲۱۱

اگهی های فوتی و پیام تسلیت ـ بامـداد ـ ۲۲/۱ـ ۲۷۱۱

اگهی های فوتی و پیام تسلیت ـ بامـداد ـ ۲۲/۳ـ ۲۶۱۱

More Articles...