یا جنگ جهانی یا انحلال ناتو! آیا چنین نخواهـد شد؟

اسد الله کشتمند

چند روزقبل ناتو از طریق دبیرکل ان آقای راسموسن اعلام کرد که: « ما جنگنده‌های بیشتری در هوا، کشتی‌های بیشتری در دریا و آماده گی ببیشتری روی زمین خواهیم داشت.» دررابطه به اوضاع بحرانی اوکرایین ناتو هواپیماهای بیشتررا درهواگسیل خواهدکرد، کشتی های بیشتر را درآب ( بحیره های سیاه وبالتیک - بخصوص بالتیک) خواهد فرستاد وآماده گی بیشتر را درزمین انجام خواهد داد. به این گونه هواپیماهای ناتو مناطق مرزی با روسیه را گشت می زنند، کشتی های بیشتری در بحیره بالتیک وبحیره سیاه جامی گیرند و واحد های نظامی آماده عمل میشوند. این اقدام فوق العاده خطرناک واین آماده گی جنگی نوع پوشیده ای از اعلام جنگ است. درصورتی که نیروهای روسیه مورد حمله قراربگیرد، جای گمانی باقی نیست که جنگ جهانی شروع خواهد شد. مگر اینکه تصور شود روسیه به حملات ناتو جواب ندهد. مگر میتوان چنین امری را انتظارداشت؟

در صورتیکه چنین حمله ای صورت گیرد غیرقابل تصور خواهد بود که جنگ جهانی در همان منطقه ای ادامه پیدا کند که آغاز شده است وجنگی ازنوع متعارف باشد. امروز نه ۱۹۱۴؛ آغاز جنگ جهانی اول و نه ۱۹۳۹؛ آغاز جنگ جهانی دوم است. ساده ترین منطق حکم می کند که روسیه در صورت وقوع درگیری میدان جنگ را پایتخت های عمده ناتو یعنی واشنگتن ولندن و پاریس ومراکز عمده نظامی آنها انتخاب خواهد کرد و درگیری کوچک نخواهد بود. راکتهای بالیستیک قاره پیمای وحشت انگیزتوپول M روسی که فاصله یازده هزار کیلومتری راهریک با ده سرگلوله اتمی مستقل رهبری شده ودارای قدرت تخریبی ۳۵ برابر بمب هیروشیما میتواند هدف قراردهـد، از زمین وهوا وبحر وتحت البحری ها، اهداف خود را خواهند کوبید. ساحه عمل سلاح های امروزی به طور غیر قابل تصوری گستره وخطرناک است. هر کشوری به جای روسیه باشد، با در نظر داشت امکانات نظامی کنونی در جهان، جنگ را درمحدوده کشور ومنطقه خود خلاصه نخواهـد کرد.پس ناتو باچه بازی میکند؟
در صورت عملی شدن این سناریو، بیچاره انسانهای روی زمین در اثر دیوانگی سران سرمایه وستم که ناتو پیکان نبرد شان است، یکسره نابود خواهند شد. ولی آیا واقعاً ناتو تا این حد ازعقل بیگانه خواهد بود که به روسیه حمله کند ودر نتیجه به یک جنگ جهانی تباه کن دست یازد؟ بعید به نظر می رسد! پس این همه غوغا وغروفش یعنی چه؟ دیده میشود که ناتو از سیاست بسیارکهنه ورسوای شیرینی وچماق استفاده می کند که مسلماً دربرابر نیروی عظیمی مانند روسیه نمیتواند بردی داشته باشد.
بناً سناریوی دومی میتواند بسیار محتمل باشد وآن اینکه ناتو به لاف زنی پرداخته وفراموش کرده است که روسیه نه روسیه دوران آن عفریت بدمست پتیاره یعنی یلتسین، نه یوگوسلاویا وبه طریق اولی نه عراق ولیبیا وافغانستان است. روسیه امروز روی پاهای نیرومندی که میراث دوران شوروی است، ایستاده است. آرزو می کنیم این اقدام، یک لاف زنی نوبتی ناتو باشد وآنانیکه برطبل زورگویی می کوبند دوباره سرجای شان قرار بگیرند والی ختم بشریت را باید با درد و اندوه به نظاره نشست.
باید اندیشید که اگر این لاف زنی به نتیجه ای نرسد، آیا احتمال اینکه ناتو از هم فروپاشد، بسیار نیرومند نخواهد بود؟ آیامردمان کشور های عضوآن هیچگاهی دیگر حاضر خواهند شد به چنین ساختار جنون آمیزی تن دردهند که فقط به زبان زور وحفظ تسلط ومنافع آزمندانه امریکا وازسر راه برداشتن هر آنچه با امریکا تمکین نکند میتواند سخن بگوید؟

بعد از این حادثه که ناتو با بی مبالاتی از خط قرمز امنیت جهانی گذر می کند، عضویت در ناتو معادل با همراهی دایمی باخطراست ودیگرتهدید های آن ، دبدبه تجاوز برعراق وافغانستان ویوگوسلاویا و لیبیا را نخواهد داشت.
تصمیم ناتو برای به قدرت رسانیدن یک حاکمیت فوق دست راستی در اوکرایین، آنهم از راه های نه تنها خشونت آمیز بلکه کاملاً نا مشروع ودفاع دیوانه وار از آن طوری است که اگر عقل سلیم مسلط نشود، با درگیری جنگ جهانی، تمام انسانهای روی زمین با سرعتی سرسام آور کفاره آن را خواهند پرداخت

بامداد ـ سیاسی ـ ۱۴/۱ ـ ۰۱۰۵

طرح جدید قطر و عربستان درباره سوریه

السفیر: اردنی ها سرنگون شدن نظام سوریه را بدترین وضعیت برای خودشان می دانستند زیرا این امر به منزله شمارش معکوس برای پایان عمر نظام اردن درپی بازگشت گروهک های مسلح و تروریست پیروز از خاک سوریه به اردن بود

روزنامه السفیر چاپ لبنان با اشاره به طرح جدید قطر و عربستان درباره سوریه به تاریخچه طرح یکساله بندر بن سلطان برای تشکیل ارتشی ۶۰ هزار نفری و آموزش آن از جمله در اردن و جذب شماری از عشایر درشرق سوریه به منظور گشودن جبهه جنوبی سوریه برای حمله به دمشق اشاره کرد و انتخاب « احمد الجربا » مهره عربستان در راس گروه مخالفان خارج نشین سوریه موسوم به « ایتلاف ملی مخالفان سوری » را در همین چارچوب دانست.

این روزنامه در تشریح علل ناکامی این طرح نوشت: نبود وقت کافی برای بندر بن سلطان جهت اجرای طرح خود و نگرانی اردنی ها از تبعات حضور هزاران فرد مسلح در مرزهای خود با سوریه از جمله علل به نتیجه نرسیدن این طرح بود بویژه که بندر بن سلطان جبهه جنوبی را تنها راه برای سرنگون کردن نظام سوریه می دانست.

به نوشته السفیر، اردنی ها سرنگون شدن نظام سوریه را بدترین وضعیت برای خودشان می دانستند زیرا این امر به منزله شمارش معکوس برای پایان عمر نظام اردن درپی بازگشت گروهک های مسلح و تروریست پیروز از خاک سوریه به اردن بود.

این روزنامه با اشاره طرح جایگزین قطری ها و سعودی ها به جای طرح بندر بن سلطان به نقل از یکی از کارشناسان غربی نوشت: این طرح جایگزین به جای تمرکز بر جبهه جنوبی بر جبهه شمالی سوریه برای عملیات علیه دمشق تمرکز دارد و مبتنی بر تغییر سیاستهای ریاض و دوحه درخصوص گروههای به اصطلاح جهادی و ساماندهی دوباره ساختار گروه های مسلحی است که اتاق عملیات واحدی در انطاکیه * مدیریت می شوند.

به نوشته السفیر، اکتفا نکردن به حمایت از جنگ سالاران سوری به طور مجزا یا حمایت مالی از برخی عملیات محدود علیه مواضع ارتش سوریه از دیگر مبانی این طرح است.

این روزنامه افزود: هدف در وهله اول همان گزینش گروههای مسلحی است که کمترین ارتباط را با شبکه القاعده داشته باشند و براساس طرح، باید گروههای مسلح کوچک با یکدیگر ادغام شوند و گروههای ملحق شده به انگیزه های مالی و نه ایدیولوژیک به گروههای مسلح داعش** و جبهه النصره نیز جذب شوند.

به نوشته السفیر، حفاظت از منطقه قلمرو گروه های مسلح و جلوگیری از تداوم پیشروی ارتش سوریه در حلب از جمله اهداف طرح به شمار می رود.

این روزنامه همچنین از توافق مسوولان قطری و سعودی درباره قطع کمک به گروه اخوان المسلمین و گروه مسلح احرار الشام خبر داد و نوشت که این گروه مهمترین گروه مسلح در شمال سوریه است که اکنون از پرداخت نشدن حقوق خود و کمبود منابع مالی شکایت دارد چرا که قطر و گروه سلفی های کویت تا مدتی پیش تامین کننده نیازهای مالی آن بود.

* شهر مرزی ترکیه

** دولت اسلامی عراق و شام

بامداد ـ سیاسی ـ ۱۴/۱ ـ ۲۵۰۴

کمیسیون فسادگستر انتخابات فرایند

رژیم فسادگستر

داکتر حمیدالله مفید

انتخابات که در زبان فارسی دری آن را  گزینش یا گزیدمان می گویند ، رویداد سیاسی ازپیش به دیده نگریسته یست که بر بنیاد تصمیم گیری بخش واجد شرایط مردم، شخصی به یک مقام پر مسوولیت برای مدت معیین گزیده می شود.

هدف از انتخابات یا گزیدمان سهم شایسته وبایسته مردم در کارزار دولتی می باشد ، که آن را مردم سالاری می گویند.

بادریغ در افغانستان پس از کنفرانس بن سیستم رژیم نا کار آمد ریاستی نوع ویژه افغانی که بنمایه آن را مصلحت های سیاسی وارتشایی می سازد ، به میان آمد ، این رژیم بر خلاف جریان عادی جهانی به منظور برپایی انتخابات، کمیسیون انتخابات را در قانون اساسی افغانستان پیشبینی کرد ، که برمبنای آن تمام انتخابات در کشور شامل : انتخاب یا گزینش رییس جمهور ، هموندان شورای نماینده گان وسنای پارلمان ،هموندان شورا های بی صلاحیت ولایتی وهموندان شورا های ولسوالی یا بخشداری از جانب این کمیسیون دولتی که از سوی  رییس جمهور گماشته می شود ، رهبری ونظارت وبرپا می گردد.

ایدون لازم است ،بدانیم ،که این کمیسیون چه دستآورد های دارد.

کمیسیون تمام اسناد وامکانات انتخابات را فراهم می کند ، انتخابات را بر پا می دارد ، نظارت می کند ونتایج آن را اعلام می دارد. گویا این کمیسیون دولتی مالک  و صاحب انتخابات است ، نه مردم ونه نامزدان  پست های گزینشی. این کمیسیون انتخابات وکمیسیون وابسطه شکایات آن  است ، که اعلام می دارد ، کی برنده وکی بازنده است ، این کمیسیون است ، که تصمیم می کیرد، رای کدام منطقه اصلی  واز کدام حوزه انتخابات جعلی  است . این کمیسیون است ، که فرایند را اعلام می دارد.از همینرو زیر نظر همین کمیسیون فساد گستر جعل ، تقلب ، پر کردن صندوقها توسظ اشخاص فساد گستر صورت می گیرد ومسوول آن مستقیم وغیر مستقیم همین کمیسیون دولتی انتخابات وحوزه های فساد گستر آن می باشد.

بنگریم این شیوه در کدام کشور های جهان اجرا می گردد؟

 کمیسیون انتخابات  گمارشی دولتی که بر کار انتخابات نظارت می کند ، پدیده ای است ، که از جانب رژیم های ارتجاعی مانند ، حسنی مبارک مصر ، صدام حسین اعراق ، ورژیم ارتجاعی اردن به خاطر بدست داشتن نتایج انتخابات ایجاد گریده بود ، این شیوه در هیچ کشور دیگر جهان کاربرد ندارد.

 نمونه های انتخابات در دیگر کشور های جهان : در کشور های فرانسه، آلمان، اتریش . امریکا ، تمام شرایط وامکانات انتخابات از جانب دولت فراهم می گردد، از آن میان ، حوزه های انتخاباتی بر بنیاد تصمیم شورا های ایالتی وشهری مشخص می شوند، تمام امکانات لوژیستکی شامل : میز ، چوکی ، صندوق رای دهی ، کمپیوتر ، دروکر ، سکنر ورقه های رای دهی  اماده می شوند ، در حوزه رای دهی نماینده دولت ورقه رای دهی را بر بنیاد تذکره تابعیت یا شناسنامه به واجدین شرایط توزیع می دارد، پیش بر این فهرست نام واجدان رای دهی کمپیوتری اماده شده  است، شخص واجد رای دهی هنگامی که مراجعه می کند ، شناسنامه اش چک می شود ، سپس برگه  رای دهی به او داده می شود، کار نماینده گان دولتی اینجا پایان می پذیرد، بعد نفر واجد شرایط با اسناد دست داشته به سوی کمیسیون نظارت بر انتخابات که شامل نماینده گان معرفی شده از احزاب سیاسی ویا کاندیدان مستقل است وهمه پهلوی هم در یک دراز چوکی پشت یک میز دراز نشسته اند ، می رود ، آنها ورقه رای دهی  واسناد واجد شرایط را می بینند ، نشانی شد می کنند و خود را ازدرست ویا نادرست بودن برگه رای دهی  واسناد شخص واجد  شرایط آگاه می سازند ، پس از آن شخص واجد رای دهی پشت میزی که سه سوی آن بسته است می نشیند ودر مورد کاندید مورد نظر خود  تصمیم می گیرد ، سپس در برابر چشمان کمیسیون نظارتی که مشتمل بر نماینده گان حزب ها ویا نامزدان است ، رای خود را به صندوق آرا می اندازد. ، حوزه انتخاباتی پس از آن که آخرین نفر رای اش را ریخت در زمان معیینه بسته میگردد ، صندوقها تحت نظرهمان کمیسیون نماینده گان مشترک باز ، تقسیم بندی  وشمارش می شوند  وسپس توسط یک سکنر طی مدت یک تا دو ساعت خوانده شده و نتایج آن که داخل کمپیوتر است برداشته شده وبصورت عاجل به مرکز از طریق  ایمل فرستاده می شود وصندوقها مهر ونشانی شده پس از ملاحظه کمیسیون مشترک به آرشیف انتقال داده می شود ، نتایج عمومی از جانب مرکز طی یک روز اعلام می گردد، اگر کسی شکایت داشته باشد ، بصورت عاجل به مقام دادستانی کل یا لوی سارنوالی وداد گاه مربوط شکایت می کند ، هیات سارنوالی یا دادستانی کل عاجل داخل اقدام می شود وصندوقها را دو باره بررسی می کند ، آنگا دادگاه تعیین می شود ومتخلف را مجازات می کند ، اگرعارض حق بجانب بود ، طبق عدالت اقدام می شود واگر ادعایش نادرست برآمد ، مجبور است مصارف داد گاه را بپردازد.

در کشور هندوستان وپاکستان : در این دو کشور کمیسیون مرکزی انتخابات از جانب پارلمان گزیده می شود ، آنها تنها فرایند انتخابات را که از حوزه ها می رسند جمعبندی ونتایج را اعلام می دارند،   در تمام کشور های واجد دموکراسی انتخابات در حوزه های انتخاباتی تحت نظر نماینده گان مشترکی که از جانب نامزدان معرفی شده اند ، ونماینده گان ارگانهای مستقل نظارت بر انتخابات انجام می گیرد، همانجا شمارش می شود ونتایج آن به کمیسیون غیر دولتی مرکزی انتخابات گزارش می شود وهمزمان به ارگانهای نظارتی  سیاسی غیر دولتی  ورسانه ها نیز فرستاده می شود.

پیشنهاد به منظور بهبود برپایی انتخابات دور دوم ریاست جمهوری افغانستان:

 بر بنیاد فراکرد ها یا تجربه های کشور های دارای دموکراسی لازم است تا برای مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری تغییرات آتی در کار نظارت بر انتخابات بوجود آید:

انتخابات دور دوم  در حوزه های انتخاباتی تحت نظر کمیسیون مشترکی شامل : نماینده های دو نامزد پیشتاز جنابان : دکتور عبدالله عبدالله ودکتر اشرف غنی احمد زی، کمیته های نظارت بر انتخابات شفاف ،  نماینده دادگستری یا سانوالی محل ویک نفر از کمیسیون انتخابات انجام شود طوری که اشخاص واجد شرایط با کارت انتخابتیش داخل حوزه شود از جانب نماینده کمیسیون انتخابات در صورت واجد شرایط برگه رای دهی برایش  داده شود ، بعد از برابر نماینده گان مشترک وکمسیون نظارت بر  انتخابات آزاد بگذرد ،  آنها در پشت برگه رای دهی مهر ونشانی شد  شخص خود شان را کنند، سپس برگه رای دهی از جانب نماینده دیگر کمیسیون انتخابات مهر ونشانی شد شود ، آنگاه واجد شرایط  به نامزد مورد نظرش  در جای مخصوصی رای بدهد ، و انگاه برگه خانه پری شده رادر برابر چشمان کمیسیون مشترک به صندوق آرآ بیاندازد.

 صندوق آرآ پس از ختم انتخابات توسط همین کمیسیون مشترک باز وشمارش شود ونتایج آن همان لحظه از طریق ایمل با نشانی شد تمام اعضای کمیسیون به مرکز کمیسیون انتخاباتی وکمیته ها وسازمانهای نظارتی مستقل ورسانه ای جمعی فرستاده شود. نتایج انتخابات پس از توحید بدون دخالت کمیسیون  انتخابات به  زود ترین فرصت به آگهی مردم رسانیده شود.  البته تمام رسانه های جمعی وکمیته های مستقل وخود نامزدان نیز فرایند رسیده از حوزه های انتخاباتی رادر اختیار دارند وکمیسیون علیل وفساد گستر انتخابات نیز نمی تواند نقشی در نتایج انتخابات داشته باشد. این یگانه راه درست رسیدن به یک انتخابات روشن وبدون تقلب خواهد بود.

 این فراکرد یا تجربه کار شخصی من است ، دیگر پژوهشگران نیز می توانند ، تا راه های بهتری را برای رسیدن به یک انتخابات شفاف وبدون تقلب پیشنهاد کنند.

بامداد ـ سیاسی ـ ۱۴/۲ ـ ۳۰۰۴

چین به دنبال افزایش نفوذ خود در

افغانستان است

چین در حالی برای افزایش نقش و نفوذ خود در افغانستان آماده می شود که ماموریت نیروهای ناتو در این کشور اواخر سال جاری میلادی به پایان خواهد رسید

بر بنیاد گزارش رویترز، تحلیلگران سیاسی بر این باورند که چین در حال تبدیل  شدن به یک بازیگر استراتژیک و راهبردی در تحولات افغانستان است و طی سال های آینده می تواند به شریک تجاری و سیاسی مهمی برای کابل تبدیل شود.

بر اساس این گزارش، ماه اگست امسال قرار است کنفرانسی موسوم به « قلب آسیا » در افغانستان برگزار شود و رهبران زیادی از کشورای منطقه از جمله هند و پاکستان برای شرکت در این کنفرانس دعوت شده اند.

چین نگران وضعیت امنیتی غرب این کشور پس از خروج نیروهای ناتو از افغانستان هستند. مخالفان اویغورکه خواستار جدایی این منطقه از چین هستند به نگرانی بزرگی برای مقام های پکن تبدیل شده اند.

به نظر می رسد تعداد زیادی از مخالفان اویغور در مناطق مرزی افغانستان و پاکستان پناه گرفته اند. رهبر اویغور در مصاحبه ای بی سابقه با رویترز تاکید کرد، چین باید هزینه سرکوب معترضان در ایالت شین جیانگ را بپردازد.

تاکنون چین مشارکت چندانی در بازسازی افغانستان نداشته و تنها ۲۵۰ میلیون دلار به این مساله اختصاص داده است. حمایت های امنیتی چین از افغانستان نیز بسیار محدود بوده است. چین قراردادهایی را با دولت افغانستان در زمینه های نفت و معدن به امضا رسانده است ولی نگرانی های امنیتی تاکنون مانع از اجرای کامل این قراردادها شده است.

تحلیلگران سیاسی معتقدند با کاهش تمرکز غرب بر افغانستان طی سال های آینده چین فرصت مناسبی خواهد یافت تا حضور و نفوذ خود را در این کشورافزایش دهد. کابل مدت زمان زیادی است که پاکستان را به حمایت از طالبان و حملات این گروه در داخل مرزهای افغانستان متهم کرده و اکنون اسلام آباد بر این باور است که افغانستان نیز چنین کاری را انجام می دهد.

معاون وزیر خارجه افغانستان تاکید کرد، چین اطمینان داده است تا پاکستان را تشویق کند تا با کابل برای دستیابی به صلح با طالبان همکاری کند.

 تسنیم

بامداد ـ سیاسی ـ ۱۴/۲ ـ ۲۴۰۴