با تدابیر لازم و برخورد مسوولانه می ‌توان جان میلیون ها هموطن ما را نجات داد!

صمد کارمند

در روز های اخیر پروسه مبارزه و ایستادگی دولت و مردم افغانستان را علیه ویروس مرگ آفرین کرونا دنبال می نمایم ،ترس دارم که افغانستان بد تر از ایران،ایتالیا ‌و اسپانیه نشود‌،تدابیر موجود طوریکه لازم است کافی نیست در قدم نخست به کنترول وضعیت صحی تازه واردان در سرحد ایران توجه نکردند و بعد ها هم هرات را جدی نگرفتند، به یاد دارم که وزیر صحت عامه به قرنطین رفتن هرات تاکید داشت اما وحید عمر مشاور ارگ که اصلاْ اندوخته های در مورد صحت و طبابت ندارد بر عکس نظر وزیر حرکت کرد که نتیجه تاسف بار انرا امروز در هرات می بینیم،درد آور آن است که در نتیجه نبود امکانات مجهز حفاظتی تعداد زیاد پرسونل بیمارستان مرکزی هرات را ویروس کرونا گرفته و آن نهاد صحی به مشکل کارکنان مسلکی مواجه می باشد.
از طرف دگر اطلاع رسانی به مردم بخصوص باشنده گان کابل نهایت ضعیف است تا هنوز مردم این ویروس کشنده را جدی نگرفته اند و خود را به دربار خدا و اعتقادات دینی و مذهبی شان سپرده اند در حالیکه حفظ جان و صحت مسوولیت فردی هر فرد است تا اجتماع دور از گزند امراض باشد.
در کنار چالش های بالا مراکز تثبیت ویروس کرونا ولایتی نبوده صرفاْ دو مرکز در کابل و یکی در ننگرهار فعالیت دارد در حالیکه هرات بیشترین مبتلایان ویروس کرونا را دارد اما فاقد لابراتوار های مجهز می باشد.
وزیر صحت عامه از نبود پول کافی برای این مشکل ملی داد می زند اما تا اکنون جواب مثبت بدست نه آورده که نهایت تشویش آور است
با صراحت معلوم‌ می گردد که هیچ گونه اجماع و عمل ملی در جهت مبارزه با مرگی که در مقابل دروازه های هر شهروند کشور ما سنگر گرفته وجود ندارد بر عکس سیاست گران کابل بجای توجه به صحت مردم و قرار گرفتن در کنار مردم در فکر بازی های قدرت محورگرایانه خویش اند و هر روز را که سرنوشت ساز است به تقابل همدیگر سپری می کنند.
توجه فرمایید،دولت مردم را به قرنطین دعوت و مجبور به عملی شدن آن می سازد اما آیا فکر نموده اند که چه تعداد از شهروندان افغانستان زیر خط فقر قرار دارند و در حالت مزدورکاری امروز را فردا می سازند،آنان اگر یک روز کار نکنند چه را باید بخورند و با کدام امکانات زنده گی کنند،وعده دولت و حمایت گران خارجی بمنظور زنده ماندن مردم چه است و با کدام پشتوانه مردم در قرنطین بمانند و جلو وسعت ویروس کرونا را گیرند.بهتر است در کنار جلب کمک های جهانی حمایت مالی مردمی جلب و زمینه های لازم ایجاد گردد تا آنانی که امکانات مالی دارند دیگران را کمک و یاری رسانند.
فکر کنم زمان آن رسیده تا همه مردم و‌در پیشاپیش سیاست گران،سلیقه های فردی و گروهی خویش را کنار بگذارند،گذار کنند به اجماع همه در مبارزه علیه انچه جهان گیر شده و پیام مرگ را با خود دارد، ضرور است تا دولت که بر حق نمیتوان واژه دولت را برایش خطاب کرد از خواب غفلت بیدار شود،کاری انجام دهند تا سطح مرگ پایین آمده و مردم این مصیبت را که هیچ گونه سرحد را نمی شناسد به خوبی سپری نمایند.
به طالبان میخواهم خطاب کنم که:
بیایید جنگ‌ و ادامه ترور را کنار بگذارید هم صدا شوید با نهاد های صحی و حد اقل نشان دهید که روزی دل تان به حال انسان درمند این وطن سوخته و هم پا شوید در مبارزه با ویروس کرونا که سرحد مسلمان و کفار را نمی شناسد اگر این ویروس افغانستان شمول شد بیشترین قربانی در محلاتی خواهد بود که شما حاکمیت دارید زیرا در آن جا ها امکانات صحی در حد پایین بوده و حتا هیچ وجود ندارد.
در آخر این نبشته خویش میخواهم به آدرس همه مراجعه و بگویم که به هر انچه باور و ایمان دارید قسم تان می دهم که این ویروس را جدی بگیرید با تمام توان و شیمه خود،خانواده و هموطنان تانرا نجات دهید در غیر آن هر یک ما در مرگ عزیز خویش ماتم دار خواهیم بود آنگاه پشیمانی سودی ندارد.

بامداد ـ دیدگاه ـ ۵/ ۲۰ـ ۰۴۰۳

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2020

چی باید کرد ویا شود که متحد شویم ؟

دوکتورحبیب منگل

همبستگی ؛ وحدت ؛ اتحاد و وحدت عمل؛ همگرایی وهمسویی احزاب ؛ سازمانها وحلقاتی تشکیل شده از بدنه حزب دموکراتیک خلق افغانستان وحزب وطن ومتحدین سیاسی وشخصیت وفعالان منفرد ان به خاطر تامین حضور دروضعیت سیاسی و مشارکت متحدانه وپیروزمندانه در داعیه ءنجات کشور از بحران کنونی وسلطه ء سیاسی گروه های که درطی ۱۸ سال اخیر بر مقدرت سیاسی وملی افغاستان ازبیرون مسلط ساخته شدند وحلقات جیدید( شر وفساد ) که در راه است و مشارکت درحل قضیه ء کشور وتامین صلح وامنیت پایدار؛ ایجاد دولت قدرت مند ملی واستقرار دموکراسی کارامد و سراانجام تحقق آرمان ها واهداف والای ملی ؛ دموکراتیک ؛ ترقی خواهانه وداد خواهانه ؛ به یک ضرورت مبرم ملی مبدل شده است ودردستورروز قرار دارد. هرچند که این ضرورت واهمیت انرا همه ما احزاب ؛ سازمانها ؛ گروه ها و حلقات تشکیل شده از بدنه حزب دموکراتیک خلق ومتحدین سیاسی ما به تمام معنی و اهمیت ان درک می نمایم و تامین انرا در برنامه ها؛ اعلامیه ها ودیدگاه های خود همواره عنوان نموده ودر راستای تامین ان نیز سعی وتلاش نموده ایم وادامه دارد .

ولی ؛ بادریغ که این تلاش ها به علل وعوامل متعدد واز ان جمله ؛ خود محوری گروهی ؛جاه طلبی ها وخود خواهی شخصی و جدال بی پایان وبیهوده بر سر تصفیه حساب های ناشی از شکستهای سیاسی گذشته؛ تخریب وبد گویی همدیگر وسر درگمی واختلافات فکری – سیاسی به موفقیت نیاانجامیده است . این وضعیت و تشتت تشکیلاتی ؛شقاق و نفاق نیروهای جنبش ما ؛ آرایش وموازنه نیرو ها را درصحنه سیاسی به نفع گروه های شر وفساد بنیاد گرایان مذهبی ؛ قوم گرا یان و تفرقه انداز قومی، جنگ سالاران وغارت گران وشرکای فساد پیشه تکنوکرات انان تمام شده است . گروه های که اینک کشور را در گرداب بحران ویرانگر فروبرده است و نمی‌گذارند، افغانستان صاحب یک دولت قدرت ملی ، دموکراسی کارآمد شودو مردم آن ازجنگ وترور ؛ فقر، ظلم، ستم و بی‌عدالتی‌های اجتماعی رهایی یابند.

پس چه باید کرد ویاشود که متحد شویم ؟

اول :- وقبل ازهمه باید این واقعیت را بپذیریم که هیچکدام ما احزاب وسازمان های تشکیل شده از بدنه حزب دموکراتیک خلق وحزب وطن ؛ به تنهایی وجدا ازهم و کشمکش بین هم و خودمرکز بینی وخود محوری وجاه طلبی های فردی مان ؛ تا کنون نتوانسته ونمی توانیم دروضعیت سیاسی مطرح وبه آرمانها واهداف مرامی خود نایل ومصدر خدمت به کشور شویم «وخلقهای ستمدیده کشور را از رنجهای بیکران رهایی بخشیم ». بنابر ان باید ازایگویزم گروهی ؛خود مرکز بینی؛ خود محوری ؛خودبینی وجاه طلبی های فردی خودارای ورزیم و با ایجاد یک فضای سالم و رفیقانه وسازنده مبتنی بر مدارا وتفاهم ؛ تساند و تساهل ؛ صداقت وصمیمیت وتن دردادن به منافع ومصالح جمع ؛ اراده جمعی واراده اکثریت دریک شکل از همبستگی متحد شویم .

دوم: - به مناقشات و جدال متدوام برسرشکستهای سیاسی گذشته ؛ باید نکته پایان گذاشته شود و گفتمان اصلی تفکر وسیاست های ما باید بر سر انچه باشد که در پیش است . از اشتباهات وکجروی ها در عرصه تفکر ؛خط مشی تطبیق پروگرام های ترقی خواهانه وتحول طلبانه که به شکست های دردناک جنبش ما تمام شد ؛ باید اموخت . ولی از شکست سیاسی نباید سرخورده شد و انرانباید به بطلان آرمانها واهداف وارزش ها وپایان تاریخ و مبارزه فهمید و تغیر وتحول را ازیاد برد واینده را ازد ست داد . و ارزیابی واقعبینانه رویداد های سده پیشین بطور عام وچهاردهه اخیر موید این حقایق انکار ناپذیراست و کوهی از اسناد وشاهدان عینی نیز گواهی میدهند که همانا ؛ این ارتجاع سیاه ونیروها ی ؛تنظیم های ۷ گانه و۸ گانه جهادی وشرکای وحامیان خارجی انان بودند وهستند که در ضدیت به تحولات دموکراتیک ؛ ترقی خواهانه وداد خواهانه درکشوروافروختن اتش جنگ وتروریسم که توسط اخلاف انان وگروه طالبان اینک ادامه دارد ؛ مساعی نیروهای جنبش ما و فرایند تحولات ملی دموکراتیک ؛ ترقی خواهانه وداد خواهانه درکشور را ناکام ساخته است ونگذاشته وا کنون نیز نمی گذارد که کشورما در قطار کشورهای متمدن ؛ شگوفان وپیشرفته قرار گیرد ومردم ما ازمزایای پیشرفت جهانی وتمدن معاصر بهره جویند .

سوم :- در بخش مبانی اندیشه ایی – سیاسی تامین همبستگی ؛ به خرد جمعی ووجوه فراوان اشتراکات که در مرامنامه ها ؛ برنامه ها و خط مشی احزاب وسازمانهای رفیق تبلور دارد میتوان تکیه کرد ؛ به آر مانها واهداف ملی ؛ دموکراتیک ؛ ترقی خواهانه وداد خواهانه جنبش باید متعهد ووفادار ماند ؛ ولی اندیشه ها ؛ خط مشی و شیوه ها ی مبارزه انرا باز نگریست وغنا بخشید و برمبنای ان تفاوت ها واختلافات نه چندان بزرگ حل شود ودرتدوین مبانی اندیشه ای – سیاسی ؛ برنامه وپلاتفرم همبستگی ازتجارب ودرس های ذیل جنبش اموخت :

الف : - جنبش ما در بخش اندیشه ایی ؛ کفاره افراطیت چپ وذهنی گرایی؛ تقلید کورکورانه وانجماد فکری و شتابزده گی درعرصه تحقق تحولات ترقی خواهانه می پردازند .افراطیت چپ وذهنی گرایی ؛جنبش های ترقی خواهانه را به انحراف وکجراه سوق می نمایند و باوجود فداکاری ها وقربانی ها به شکست های دردناک منتج می سازند و رشد وتکامل قانونمند جوامع رانیزتخریب می نماید.

ب :- تجارب سیاسی ما می اموزند که خشونت سیاسی ودگرگونی ها ی خشونت امیز و جابجايي قدرت درشکل ضربتی و کودتا ها ی نظامی ودولتی ؛ انفجارهای سیاسی اند که به خشونت زنجیری وجنگ های پی در پی و فلاکت تمام عیار می درکشورها می انجامند . زیرا روند های خشونت امیزاغلبا ازکنترول خارج میشوند وهر کودتا ،کو دتای دیگری و هر ضربه، ضربه دیگری به همراه دارد که ان نیز زمینه ساز ضربه بعدی می باشد و بدین ترتیب خشونت سیاسی به شکل زنجیری تولید وباز تولید میگردد و در تما م اشکال ان یک گزینه ء نا سالم ونامطلوب است و برعکس مسالمت و درگرگونی های مسالمت امیز وناشی ازشرایط عینی وذهنی مساعد ؛ راه روش اصولی ومطلوب نیل به آرمانها واهداف ترقی خواهانه شمرده میشود.

ج : - تاریخ گواهی میدهد که افغانستان قربانی مقابله ناشی از تضاد در منافع قدرت های جهانی در "بازی بزرگ" وسپس "جنگ سرد" شده واینک در دوران گلوبالیزم خطر ان وجود دارد که قربانی "جنگ سرد بر سر منابع انرژی وثروت های منطقه " و جنگ های نیابتی قدرت ها ی جهانی وکشورهای منطقه شود . درچنین وضعیت در صورت استقرار یک دولت قدرت مند ملی ودموکراتیک وتعقیب سیاست خارجی متوازن وبیلانس شده مبتنی بر بی طرفی عنعنوی فعال ومثبت و عدم اشتراک در پیمانها نظامی ؛ میتوان ازمبدل شدن افغانستان به صحنه ء تقابل قدرت های جهانی و منطقوی و دخالت ومداخلات خارجی جلوگیری کرد ومنافع ملی کشور را بطوراطمینان بخش تامین وحراست نمود .

و از سوی دیگر جهان ما به یک دهکده جهانی مبدل شده است ؛ به گونه یی که سرنوشت همه کشور ها وجوامع دور ونزدیک باهم گره خورده است وهیچ کشور وملت به تنهایی نمی تواند به پیشرفت نایل اید . بنابران باید اصول ؛ کلتور و شیوه زندگی متمدنانه بر مبنای حفظ وحراست وتامین منافع ملی وباور بر منافع عموم بشریت وحفظ منافع ملی با جهانیان وجامعه بشری فراگرفت واز بیگانه ستیزی وافراطیت ناسیونالیستی خوداری ورزید؛ازامکانات پیشرفت جهانی وجلب مساعدت های ان برا ی پیشرفت همه جانبه کشورباید استفاده برد ؛ولی از وابستگی به کشورها باید احتراز جست.

۴: - درمورد شکل سازمانی تامین همبستگی باید خاطر نشان ساخت که تاکنون اشکال مختلف سازمانی همبستگی وبه ویژه وحدت تشکیلاتی احزاب و حلقات ایجاد شده از بدنه حزب تجربه شده است ولی شور بختانه که هیچکدام ان تحقق نیافته است . بنابر ان نخست درراه اندازی جنبش وحدت عمل و یا درشکل یک جبهه واحد ملی ودموکراتیک میتوان متحد شد واز این طریق ودر یک پروسه ء وحدت عمل وتامین شرایط لازم به سوی اشکال دیگر همبستگی ازجمله وحدت تشکیلاتی وغیره گذار کرد . وبرای وحدت عملی وایجاد یا تشکیل جبهه نقشه راه ذیل پشنهاد میگردد :
الف : - یک ؛ کمیته ء کار وتماس همبستگی ؛ به ترکیب نمایندگان بخش متشکل وغیر متشکل بازمانده از نیروهای حزب دموکراتیک خلق که به همبستگی در یج جنبش وحدت عمل ویا یک جبهه وحزب واحد توافق دارند ؛ ایجاد گردد واین کمیته درمورد پلاتفرم وساختارهای تشکیلاتی وسایر موارد ایجاد جبهه تبادل نظرنمایند وطرح های لازم تشکیل انرا تدوین نمایند .

ب :-برای غنی وتکمیل طرح های کمیته ء کار وتماس ؛ نشست ها وجلسات وسیع نوبتی به اشتراک فعالان احزاب وسازمانها و هم چنان شخصیت ها وفعالان منفرد شامل گفتمان همبستگی درخارج و داخل کشورسازمان داده شود ودراین نشست ها درمورد پلاتفرم ؛نام وسایر موارد تشکیلاتی جبهه طرح لازم پشنهادگردد و برای تصویب طرح ها وایجاد جبهه یک اجلاس کلان درشهر کابل برگزار گردد ودراین احکلاس تشکیل جبهه رسما اعلام گردد . این است دیدگاه ها وپشنهاداتی که درمورد نقشه راه تامین همبستگی ما احزاب وسازمانها وحلقات سیاسی تشکیل شده ازبدنه حزب دموکراتیک خلق ومتحدین سیاسی ماارایه میگردد .
و به شما رفقا ودوستان گرامی وارجمند ؛ احزاب وسازمانهای ایجاد شده از بدنه حزب دموکراتیک خلق وشخصیت وفعالان منفرد ان ؛ احترامانه مراجعه می نمایم که دیدگاه خویش را در رابطه به مفکوره ها ونقشه راه و میکانیزم پشنهادی ارایه شده تامین همبستگی واین امر سرنوشت ساز در پیروزی جنبش سهم گرفته ورسالت خودرا درامر نجات کشور ازگرداب بحران های کنونی وادامه مبارزه متحدانه وپیروزمندانه برای تحقق آرمان افغانستان آزاد و مستقل ؛ قدرت مند و دموکراتیک ؛ پیشرفته و شگوفان ؛ مرفه وسربلند وایجاد یک جامعه مدنی ؛ مرفه وعالانه ؛ آرمانها واهدافی که در راستای ان مبارزه طولانی به عمل امده وقربانی فراون داده شده است به انجام رسانیم .به پیش به سوی تامین همبستگی نیروهای ملی ؛ دموکرات وترقی خواه کشور.

بامداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۰ـ ۰۴۰۲

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2020

طرحی ازداکتر نثار احمد صدیقی

 - شما کی هستید؟

ار ان ای که به چشم غیر مسلح و میکروسکوپ نوری دیده نمی‌شوم ویروس

 - از نسب و خانواده‌ خود بگویید !

از خانواده‌  «ویروس ‌های تاج‌ دار» هستم.

  –جدید هستید یا قدیم؟

جدید.

ـ جان‌دارهستید؟

خیر!

 ـ  بیرون از جسم هم تکثیر می ‌شوید؟

خیر!

 ـ  سرعت تکثیرشما چه اندازه است؟

به تنهایی به سلول وارد می‌شوم و بعد از ۲۴ ساعت به ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ (ده میلیارد) افزایش می‌یابم.

ـ چرا شما را کوید ۱۹ می‌گویند؟

کوید ۱۹ اختصار این کلمات است corona . virus . Disease 2019 –

ـ چه وقت و کجا به دنیا آمدید؟

دسامبر ۲۰۱۹، شهر ووهان چین.

ـ چگونه سرایت می ‌کنید؟

با مایعات ترشحی شخص آلوده، هنگام سرفه و عطسه.

ـ با هوا (تنفس) سرایت می‌کنید؟

این وسیله را دوست ندارم.

ـ  با چه وسیله ایی به بدن فرد سالم وارد می‌شوید؟ راه‌های نفوذ تان چیست؟

 از طریق دهان، بینی و چشم.

-  مانده گاری شما بر وسایل و ابزارها چه اندازه است؟

از چند ساعت تا چند روز.

ـ پس از وارد شدن به بدن چه می ‌کنید؟

به جهاز تنفسی یورش می‌آورم و نابودش می‌ کنم.

ـ چه محیط ‌هایی را می ‌پسندید؟

محیط ‌های نمناک و تاریک و سرد را .

ـ  آیا محیط‌ های خشک و گرم و روشن را نیز دوست دارید؟

 خیر!

ـ  مثلث عوارض شما چیست؟

 تب، سرفه خشک، خستگی.

ـ  درمان دارید؟

خیر!

ـ  چگونه تشخیص داده می ‌شوید؟

از ترشحات بینی یا گلوی فرد سمپل گرفته و آزمایش می ‌شود.

ـ  تفاوت شما با دیگر ویروس‌ها چیسیت؟

 سرعت انتشار من.

 ـ مهم ‌ترین اجداد شما کیست؟

 سارس چین  ( SARSـ   2002 - 2003  )  ، میرس سعودی   (  2012 ـ 2013 - MERS )

ـ گزارش‌ها حاکی از آن است که دواهایی بر شما اثرگذار است، حقیقت دارد؟

بلی، تلاش کردند تا با برخی از داروهای که از گذشته وجود داشته است با من درگیر شوند، اما این داروها درنابودی من شکست خوردند.

ـ  می‌ شود برخی از این داروها را یادآور شوید؟

 شرکت سانوفی فرانسوی گمان می ‌کند با داروی ملاریا پلاکوینیل می ‌تواند نابودم کند؛ برخی دیگر تلاش کردند تا با داروهای ایبولا، ایدز، تامیفلوا و داروهای دیگر مرا از پای درآورند، اما همه‌ ای این ها مرا نابود کرده نتوانستند و من با آزادی تمام به سرعت از یک کشور به کشوری دیگر می ‌روم.

ـ داروی جدیدی برای نابودی شما وجود دارد؟

برخی خواستند با واکسین سل مرا نابود کنند، اما شکست خوردند .

ـ آیا زیره ، خاکشیر و نعناع در شما کارگر است؟

هههه هههه هههه ههه

ـ چه چیزها را دوست دارید؟

ازدحام، اجتماع، بی ‌نظافتی و جاهای تر و سرد.

ـ  چه چیزها را دوست ندارید؟

ماندن در خانه، نظافت شخصی، تهویه، محیط خشک و گرم و غرغره ‌کردن پیاپی.

ـ آیا با هرکس مقابل شوی نابودش می‌ کنی؟

خیر، برخی از من عزراییل ساخته اند و بیش ازحد از من می ‌ترسند. درحقیقت ۸۰ درصد از مبتلایان من بدون درمان خوب می‌شوند. تقریبا 17 درصد نیازمند قرنطین و درمان مقطعی هستند و سپس خوب می‌شوند. من فقط 2-4 درصد از بیماران خود را می ‌کشم.

ـ چه کسانی را می‌ کشید؟

سالمندان گرفتار به بیماری‌ های مزمنی مانند شکر و فشار و بیماران تنفسی را نابود می ‌کنم.

ـ  کودکان هم مصاب می ‌شوند؟

 به کودکان رحم و غالبا با آنان همکاری می‌ کنم.

ـ مردان را بیشتر مورد هجوم قرار می ‌دهید یا زنان را؟

 مردان را!

ـ به من یاد می‌دهید تا چگونه از شما در امان بمانم؟

 به تو می‌گویم : به خانه بمان و از ازدحام و اجتماع‌ ها دور باش دست‌ های خود را مکرراْ و خوب بشوی ، هرگاه عطسه زدی و یا سرفه کردی دستمالی در دهان خود بگیر و سپس آن را دور بینداز از افراد مشکوک یک و نیم متر فاصله بگیر تهویه‌ی خانه را از یاد مبر، ابزارها و وسایل و دستگیرهای دروازه‌ها و میزها و وسایل کامپیوتر و مبایل و چیزهایی دیگر را پاکیزه نگه دار ، پیوسته با آب گرم غرغره کن

ـ  از ماسک به من بگو!

ماسک برای بیماران و افراد مشکوک الزامی است. همچنان ماسک به کسانی که با بیماران و افراد مشکوک سر و کار دارند و نیز به تیم‌ های صحی و خدمه‌ های بهداشتی ضروری است. اما برای دیگر مردم ضروری نیست.

ـ خوب، آیا علایم بیماری در تمام بیمارها آشکار می ‌گردد؟

خیر، بخش زیادی از بیماران، به این بیماری گرفتار و شفایاب می‌ شوند و خود شان نمی‌ دانند و هیچ علامتی هم در آنان ظاهر نمی ‌گردد.

ـ از چه می ‌ترسید؟

پژوهش‌های علمی و علما آگاهی و فرهنگ بهداشت برنامه‌های وقایوی

 ـ آقای کرونا! آیا شما ساخت سازمان‌های استخباراتی هستید؟

برخی چنین ادعا می‌کنند اما، ادعای بدون دلیل پذیرفتنی نیست

 ـ چهره‌  سیاه تو را شناختیم، آیا چهره‌ سفیدی هم داری؟

بلی!

ـ دلیل؟

خانواده‌ها را سرپا ایستاد کردم و افراد آن را دور هم جمع کردم. محیط را پاکیزه کردم. من در این مدت کوتاه کارهایی کردم که کنفرانس‌های جهانی محیط زیست، مانند کنفرانس استوکهولم ۱۹۷۲ و نیروبی ۱۹۸۲ و ریودوجانیروا ۱۹۹۲ کرده نتوانستند. ناتوانی سازمان‌های جهانی بهداشت را عیان و عریان کردم. میزان ضعف بشر را که ادعای خدایی داشت آفتابی کردم. برخی را به الله بازگرداندم؛ به امید این که این بازگشت صادقانه باشذ.

 ـ پیشبینی شما چیست؟

شاید بشر واکسین یا داروی برای نابودی من بسازند

ـ آیا قلبا راحت هستید؟

 بلی، چون عقل و قلب بشر را متأثر کردم. مطمینا جهان بعد از کرونا با جهان پیش از کرونا تفاوت خواهد داشت.

 ـ چه توصیه دارید؟

 تا زمانی که واکسین و یا درمانی برای من ساخته می ‌شود در خانه بمانید.

بامداد ـ دیدگاه ـ ۳/ ۲۰ـ ۰۴۰۲

Copyright ©bamdaad 2020

شناخت رزمنده گان مسلح ازمنظرحقوقی

عبدالاحمد فیض

درجنب شناخت دولت وحکومت بمثابه دوعنصرسیاسی وحقوقی ، شناسایی رزمنده گان مسلح یا شبه نظامیان شورشی یکی ازمباحث حایزاهمیت و درعین زمان جنجال برانگیزدرحقوق بین المللی معاصر پنداشته میشود.ازدید تاریخی بعد ازجنگ دوم و شکست فاشیزم درمقیاس جهانی بود که زمینه های مناسبی برای قیام های انقلابی وظهورمبارزان ملی ضد استعاری درسرزمین های تحت اشغال فراهم شده وموجب گردید تا شناسایی وتثبیت وضعیت حقوقی مبارزان ملی  وپیکارجویان بومی که علیه استعمارمی رزمیدند درپرتومنشورسازمان ملل متحد و اصل حق تعین سرنوشت مطرح گردد. فلهذا بربنیاد هنجارهای حقوق بین المللی، خلق های که برای رهایی ازسلطه استعمار، تجاوز واشغال می رزمند بمثابه رزمنده گان مسلح مشروع ازحق شناسایی برخورداربوده وشخصیت حقوق بین المللی را کسب مینمایند.

لذا علی الرغم توصیف مبارزان ملی بحیث شخصیت بین المللی، آنچکه درحقوق بین المللی وضاحت چندانی ندارد، تثبیت وضعیت حقوقی ابهام آمیزپیکارجویانی است که دربرابررژیم وحاکمیت های داخلی خویش رزمیده و راه رسیدن به قدرت را با توسل بزوردرپیش گرفته و با شعارعدم مشروعیت دولت مرکزی مبارزه مینماید ودراین مرحله است که نحوه موضعگیری وشیوه برخورد دولت ها بمثابه تابعان عمده حقوق بین المللی نسبت به وضعیت حقوقی جنگجویان اهمیت ویژه کسب نموده وازحساسیت های نهایت مهم برخوردارمیگردد زیرا درهمین فرصت خواهد بود تاعده ای ازدولت ها تلاش خواهند ورزید تا درمحور اهداف سیاست خارجی خویش ( منافع ملی) ازنضج گیری چنین جنبش های مسلحانه به سود خود بهره برداری ابزاری نموده  و با تسلیح واعطای مساعدت های مالی از وجود ستیزه جویان درنبرده های نیابتی درراستای اهداف ملی شان استفاده نمایند.

بدیهی است که گروه های مسلح درحین پیشبرد مقاصد جنگی شان علیه حکومت مرکزی سعی مینمایند تا با تأمین و برقراری روابط با دولت ها و سایرنهاد های خارجی خود را بمثابه یک نیروی موثرمطرح نموده وبا جلب حمایت های خارجی درراستای شناسایی خویش بحیث یک نیروی جایگزین عمل نمایند، لذا عده ای ازدولت ها با توجه به این امرکه شناخت چنین تشکیلات مسلح بسود آنها خواهد بود بدون تاخیرسعی درجهت شناسایی خواهند نمود که ازمنظرحقوقی چنین شناخت که بدون عطف توجه به ماهیت و چگونگی عملکرد و اقدامات رزمنده گان مسلح که دربرابردولت مرکزی میجنگند صورت میگیرد مسوولیت دولت ثالث را درقبال اقداماتی مطرح میسازد که ازسوی گروه مسلح انجام مییابد

با توجه به پراتیک موضعگیری دولت ها درقبال برسمیت شناختن گروه های مسلح شورشی ، دونوع شناخت درتنظیم روابط فی مابین دولت های ثالث وجنگجویان قدرت طلب بیشترینه تعمیم یافته است : شناخت بمثابه طرف مخاصمه مسلحانه وشناسایی بعنوان نماینده مشرع مردم.

درشناخت مبارزان مسلح بحیث طرف مخاصمه ، ساختارماهیوی و تشکیلاتی، منابع تمویل گروه جنگی، رعایت و نیز پابندی آنها به اصول پذیرفته شده بین المللی وبویژه تمکین گذاشتن به قواعد بین المللی جنگ ازاهمیت قابل توجه بر خوردارمی گردد. فلهذا بتأسی ازاصول حقوق بین المللی تشکیلات مسلح درگیربایست لزومأ حاوی ویژه گی های ذیل باشد:

الف - مبارزان مسلح دارای رهبری منسجم و واحد باشد، زیرا عدم یکپارچه گی چنین گروه ها تعدد گروپ های مسلح و رهبری غیرواحد به تعریف آنها به گروه یاغی میانجامد.

ب - باید به کنترول و اداره موثربخش ازقلمروکشوردرگیرمنازعه فایق آیند.

ج - شورشیان به معیارهای جهانشمول حرمت گذارد.

د - رزمنده گان مسلح قواعد جنگ را رعایت، ازگروگانگیری، ارتکاب اعمال تروریستی، نسل کشی وخشونت دربرابراتباع ملکی بپرهیزد.

ح - گروه مسلح ازاستقلال عمل برخورداربوده ودرراستایی اهداف بیرونی نه جنگند.

فلهذا شناسایی گروه مسلح درعدم مشخصات فوق درمنازعات داخلی درپرتوارزش های حقوق بین المللی درحکم مداخله آشکاردرامور داخلی کشوردرحال جنگ تلقی میگردد.  

هکذا بایست تصریح نمود که شناخت مبارزان مسلح بمثابه طرف مخاصمه باعث ایجاد وضعیت حقوقی خاص یعنی وضعیت مخاصمه غیربین المللی گردیده  و مبتنی براصول حقوقی جهانشمول به بیطرفی دولت ثالث منتهی می گردد و بدان معنا خواهد بود که همکاری های تسلیحاتی به هردوطرف درگیر و یا به یکی ازطرف های منازعه (دولت مرکزی یا گروه مسلح ) موجبات نقض بی طرفی را فراهم نموده و موجب مسوولیت دولت کمک کننده می گردد، استثنای که دراین زمینه وجود دارد این است که شناسایی گروه مسلح بعنوان طرف منازعه مانعی را در راستای اعطای مساعدت های مالی ایجاد نخواهد نمود.

شناخت شورشیان مسلح بمثابه نماینده مشروع مردم نوع دیگری شناسایی است ، این شناخت به رزمنده گان مسلح ضد حکومتی مشروعیت بخشیده وباعث ایجاد وضعیت بین المللی جنگ میگردد مشروط بر اینکه رزمنده گان مسلح حمایت طیف وسیع مردم کشورش را با خود داشته و بربخش های قابل ملاحظه کشورتسلط کامل خویش را حفظ نمایند. فلهذا آن چه که شناخت بعنوان طرف مخاصمه و شناسایی بمثابه نماینده مشروع مردم را ازهم تفکیک می نماید همانا کسب حق نماینده گی توسط پیکارجویان درمجامع ونهاد های جهانی وتوجیه اعطای کمک های خارجی به چنین گروه مسلح بوده می تواند.

لازم به یادهانی است که شناخت گروه مسلح همانند دولت وحکومت به دوشیوه یعنی قانونی یا (دی ژور) وعملی یا (دی فکتو) انجام خواهد شد بنابران هرگاه شناخت درچهارچوب شروط حاکم (دی ژور‌ یا قانونی) تحقق یابد بدون تأخیر موجب لغو شناخت دولت مرکزی گردیده وبه قطع مناسبات سیاسی منجرمیگردد.

درپراتیک شناخت جنگجویان مسلح با درنظرداشت پیامدهای آن تیوری ها و نظریات گوناگونی را به همراه داشته است ، منجمله اوپن هایم معتقد است که هرگاه مساعی یک دولت درجهت سرکوب مخالفان مسلح بی نتیجه باقی مانده و یا از سرکوب آنها عاجزباشد دولت ها حق دارد به شناسایی گروه متحارب مبادرت ورزند که این تیوری با اصل عدم مداخله وحق حاکمیت دولت درتناقض قرارمی گیرد.

درنتیجه میتوان به وضوح اذعان داشت که معیارشناخت گروه های جنگی درحقوق بین المللی که موجب مشروعیت آنها میگردد کسب حمایت مردمی، اعمال حاکمیت بربخش های معین و قابل ملاحظه کشور، عدم وابسته گی به محافل خارجی ، وجود ساختار و رهبری واحد ، عدم ارتباط به منابع مجهول و رعایت قواعد ومعیارهای بین المللی جنگ است، فلهذا تشکیلات جنگی که با نقض هنجارهای بشردوستانه و با توسل به ابزارهای رعب و دهشت درراستای کسب قدرب وسرنگونی حکومت مرکزی مبارزه می نماید جنگجویان یاغی خوانده میشود که حمایت وشناخت آنها موجب مسوولیت دولت ثالث میگردد.

چکده ها:

۱- بایسته های حقوق بین الملل اثردکتورموسی زاده ،

۲- تاملی بروضعیت شورشیان نوشته یاسرضیایی.

بامداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۰ـ ۰۳۳۱

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2020