اقتصاد دوستانه هند در خدمت نیولیبرال ها

 

شارلوت توماس

هند در ازای حمایت بیشتر خانواده های بزرگ سرمایه داری هند نارندرامودی، اقتصاد هند را آزاد می کند تا بازارها را به روی دوستان نیولیبرال خود باز کند و به طرح های انحصاری آنها پاسخ دهد.

برخی نیز از « سرمایه داری دلسوز» یا سرمایه داری دوست صحبت می کنند، چرا که رشد مالی گروه های بزرگ از سال ۲۰۱۴ ترسایی بسیار بی سابقه بوده است. در تداوم خاصی از سیاست اقتصادی هند از زمان استقلال، باز بودن سرمایه گذاری خارجی همچنان انتخابی و نوعی اصرار از حمایت گرایی است..

با این حال، ذینفع های این حمایت گرایی تغییر کرده اند. همانطور که ژان ژورس ، موسس روزنامه اومانیته یادآوری می‌کند، در زمانی که بحث‌ها پیرامون شرایط تجارت بین‌المللی از قبل بالا گرفته است در جریان است یک کلمه می ‌تواند واقعیت ‌های متفاوت و وارونگی سلسله مراتب «بازنده‌ها» و «برنده گان» را پنهان کند. بسته به نحوه اجرای آن دارد.

حمایت گرایی می تواند به نفع صنایع کوچک و کارگران یا به نفع گروه های سرمایه دار بزرگ باشد.هند نیز از این قاعده مستثنی نیست.اگر در گذشته هدف این حمایت گرایی استراتیژیک برای حمایت از صنعت و کشاورزی داخلی بود، امروز دیگر اینگونه نیست.

اکنون بسته شدن بخش‌های خاصی از بازار ملی به روی شرکت‌های بین‌المللی با هدف محافظت از برخی شرکت‌ های بزرگ هندی در برابر حملات رقابتی است. در اینجا ما لهجه‌ هایی از سیاست تجاری ایالات متحده امریکا را می ‌یابیم، در مقابل یک حمایت ‌گرایی همبستگی که در تضاد با سرمایه ‌داری است.

مشاهدات مشابه آشکارا در مورد سرمایه داری تجارت آزاد به ویژه در اتحادیه اروپا و و در فرانسه حاکم است. نیولیبرالیزم، در همه انواع اش، به عنوان یک قاعده اولیه، قرار دادن سیاست های عمومی را در خدمت گروه های بزرگ خصوصی قرار داده است. ما از « رقابت آزاد و بدون تحریف » فاصله داریم. نتایج شامل اثرات مضر بر پوتنسیال نوآوری شرکت ها می باشد. در مورد هند، غارت امور عمومی به نفع سرمایه برای « مودی » سودی مضاعف دارد، حتا فراتر از تمجید شخصی او.

اول، با انحصار کانال‌ های ارتباطی، مردم را به ‌طور پایدار به سمت هژمونی «هندو  » اجتماعی وابسته می کند . حتا اگر او قدرت سیاسی را از دست بدهد، بازگشت به «هند قبل از ۲۰۱۴ ترسایی » غیرممکن است، زیرا تأثیر ضامن دار هندوییزم سیاسی بسیار قدرتمنداست.

دوم، با جذب سرمایه‌ گذاران خارجی، ارتباطی را که در بالا بین هویت سیاستی و سرمایه ‌داری نیولیبرال ذکرشد حفظ می‌ کند. همچنین توافقنامه تجارت آزاد اخیر که بین هند و انجمن تجارت آزاد اروپا (سوییس، نروی، ایسلند، لیشتن اشتین) امضا شد، این بازارهای ملی را به روی رقابت هند در زمینه صنایع غذایی، دارویی، پزشکی، محصولات مهندسی وغیره باز می کند. این توافق که در پایان شانزده سال مذاکره امضا شد، شاید تسریع در مذاکرات برای یک معاهده مشابه با اتحادیه اروپا باشد. این متن « جاه طلبانه »، بر اساس اصطلاحات بروکسل، تمام بخش های اقتصاد را پوشش می دهد. به گفته مطبوعات حامی سرمایه داری نیولیبرال، این « بازار هند را به روی اروپایی ها باز خواهد کرد ». اما به کدام اروپایی ها و تحت چه شرایطی؟

با حداقل دستمزد کارگران هندی دو ایرو در روز (۱۷۸ روپیه)، تصور اینکه تجارت برای مردم هند و اروپایی که کارگرانشان در شرایط رقابت مرگبار قرار می ‌گیرند، شادآور نیست و سخت است. در واقع، سرمایه داری نیولیبرال، چه آمیخته با حمایت گرایی گزینشی مانند مورد هند باشد، چه کاملاً به روی سرمایه خارجی مانند اتحادیه اروپا باز باشد، فقط ناامیدی ایجاد می کند. این در بسیج عمومی مردم هند و اروپا تجربه شده. جنبش به توسعه دنیای کشاورزی در فرانسه و همچنین در هند منعکس شده است. همین علل و اثرات مشابه، در سال های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ ترسایی اعلام لایحه مقررات زدایی از بازار کشاورزی منجر به بسیج دهقانان در مقیاس و مدت بی سابقه ای در مقیاس جهانی منجر شد. با شعار « بیاید به دهلی برویم »، دهقانان بسیج وبه سمت پایتخت حرکت کردند. تا محاصره واقعی دهلی را سازمان دهند انها به توسط اردوگاه ها، غذاخوری ها وغیره ... دهلی رابیش از یک سال محاصره کردند .در نتیجه دولت قانون خود را کنار گذاشت، اما نتوانست به تقاضای کشاورزان برای قیمت و دستمزد تضمین شده در حرفه ای که بالاترین میزان خودکشی را دارد، پاسخ دهد.، درنتیجه، این بسیج توسط مطبوعات هماهنگ پوشش داده نشد، اما بسیج در اواسط ماه مارچ از سر گرفته شد.

تعجبی ندارد که اعلامیه جنوری فرانسه- هند بخشی از این چارچوب اندیشه سرمایه داری نیولیبرال است. پاراگراف ۲۹ به « فرصت های بزرگ و هنوز استفاده نشده در دسترس هر دو کشور از نظر تجارت و سرمایه گذاری » اشاره دارد.هر دو کشور «حمایت قوی خود را از مذاکرات جاری در ( جی ۷ ) و( جی ۲۰ ) با هدف انعقاد توافقنامه تجارت آزاد بین هند و اتحادیه اروپا تکرار می کنند. همه چیز گفته شده است و ما قبلاً درک می کنیم که « امکانات بزرگ » ذکر شده به ضرر منافع مردم خواهد بود. درهر دو کشور، شکاف بین افراد بسیار ثروتمند و بسیار فقیر در حال افزایش است. این اعلامیه همچنین به تمایل «برای برقراری گفت ‌وگوی عمیق درباره موضوعات جهانی (...) مانند اقیانوس‌ها، تغییرات آب و هوا، تنوع زیستی، آلوده گی و فناوری دیجیتال با تأکید ویژه بر چارچوب‌های چندجانبه اشاره می ‌کند.

با این حال، دفاع از این سرمایه ها برای بقای بشریت است که باید اصل اقدام مشترک دو کشور باشد. فرانسه، یک قدرت دریایی حاضر در همه قاره‌ها و در همه اقلیم‌ ها، و همچنین هند، یک قدرت جمعیتی پیشرو که در معرض خطرات اقلیمی است، هر دو با هم متحد می ‌شوند تا چارچوبی جهانی برای حکومت جهانی این کالاها و سودهای مشترک بیندیشند: ما می‌توانیم تصور کنیم که نیروی محرکه ای که این را نشان می دهد! و قدرت صلح ساز همکاری پیرامون مسایل مشترک. برای انسان‌ها، این پروژه بسیار هیجان‌انگیزتر از سازماندهی رقابت همه علیه همه در مقیاس جهانی است، که تنها زمانی می ‌تواند منجر به جنگ شود که قبلاً چنین اتفاقی افتاده است..

فرانسه همچنین باید در روابط خود با هند بر حفظ صلح در منطقه آسیا و اقیانوسیه تمرکز کند. پاریس به جای پیروی از منافع امریکا با پایبندی به استراتیژی به اصطلاح « هند- اقیانوس آرام »* خود، که در واقع جنگ تجاری بین پکن و واشنگتن است، باید تنش زدایی را ترویج کند زیرا افزایش تنش ها ترس از یک جنگ عمومی را افزایش می دهد. روابط خوب با  مودی  که مکرون  به آن افتخار می کند، باید در خدمت صلح قرار گیرد. شبکه های دیپلوماتیک منطقه ای ما نیز. چگونه می ‌توانیم مثلاً در برابر پروژه فراغنه سکوت کنیم و خودمان را با دیدگاه جنگی و تجاری هدایت کنیم که دولت می‌خواهد در مجمع الجزایر« نیکوبار » تحقق بخشد؟ نخست وزیر می خواهد یک پایگاه نظامی در این جزیره ایجاد کند که جمعیت آن افرادی است که هنوز با آنها تماسی گرفته نشده است. این پروژه از یک طرف منجر به انقراض جمعیت خواهد شد . آنها از بیماری های حمل شده توسط دیگران در این جزیره مصوون نیستند. از سوی دیگر، دخالت در تسلیحات در اقیانوس هند پیامی مضر برای پکن خواهد داشت. در حالی که دانشمندان از سراسر جهان برای مخالفت با این پروژه فراخوان دادند و یک نماینده « اینسومیز» حزب چپ فرانسه به رهبری میلانشون، از دولت در این زمینه سوال کرد.

امانویل مکرون از بازدید رسمی خود برای گفتن کلمه ای در مورد این پروژه از دنیای قدیم استفاده نکرد، زیرا این پروژه جنگی، زیست محیطی و مرگبار است. بنابراین ما در جزیره « نیکوبار » سیاست فعلی پاریس را در قبال دهلی نو خلاصه می کنیم با این حال، رابطه دیگری با هند امکان پذیر است./ ر ه

* هندوـ پاسیفیک  ( بامداد)

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۴ـ ‍۲۴۰۸ 

Copyright ©bamdaad 2024

 

 

میانجی ‌گری چین برای صلح در خاورمیانه با کمک فلسطینی‌ ها



یانگ شنگ ـ  گلوبال تایمز


چین در بحبوحه ناآرامی های جهان، بار دیگر سهم قابل توجهی در برقراری صلح و ثبات ایفا کرد. روز سه شنبه، ۱۴ گروه فلسطینی از جمله فتح و حماس با حمایت کلیدی چین، به اعلامیه تاریخی برای آشتی ملی در پکن دست یافتند. کارشناسان می گویند این اقدام یکی از گام های کلیدی برای مردم فلسطین برای دستیابی به هدف تاسیس کشور و تحقق صلح دیرینه میان فلسطین و اسراییل خواهد بود.
در همین روز، دمیترو کولبا، وزیر امور خارجه اوکرایین نیز سفر خود به چین را آغاز کرد. در حال حاضر، دو مورد از جدی ترین مسایل و درگیری های داغ جهان ( درگیری غزه و بحران اوکراین ) همچنان باعث خونریزی مردم محلی و ایجاد نگرانی در دستیابی به صلح و بهبود جهانی می شود. به گفته برخی ناظران، به نظر می رسد چین اکنون به مکانی داغ برای کشورهای مختلفی که از هرج و مرج و جنگ در سراسر جهان رنج می برند، برای یافتن راه حل های مسالمت آمیز تبدیل شده است.
تحولات اخیر و آتی در مورد مساله فلسطین و بحران اوکرایین ثابت می ‌کند که چین، که همواره بر موضع خود برای صلح تأکید می ‌کند، نه تنها حرف نمی ‌زند، بلکه اقدامات ملموسی برای کمک به حل و فصل سیاسی درگیری ها انجام می ‌دهد، علی‌ رغم این که ایالات متحده امریکا و ایتلاف‌ های نظامی تحت رهبری امریکا مانند ناتو همچنان به ابهامات و موانع می ‌افزایند. تحلیلگران می گویند چین تلاش های خود را برای اطمینان از اینکه روندهای صلح در مناطق مختلف جهان در نهایت قابل اجرا هستند، ادامه خواهد داد.

اعلامیه تاریخی برای فلسطین
به دعوت طرف چینی، نمایندگان عالی ‌رتبه 14 گروه فلسطینی از روز یکشنبه تا سه شنبه گفت وگوی آشتی ملی در پکن برگزار کردند و خبرگزاری شین هوا گزارش داد که گروه‌های فلسطینی بیانیه پکن را در مورد پایان دادن به انشقاق و تقویت وحدت امضا کردند.
این اولین بار است که 14 گروه فلسطینی برای گفت وگوی آشتی در پکن گرد هم می آیند و  امید ارزشمندی را برای مردم فلسطین به ارمغان می آورد.
وانگ یی، وزیر امور خارجه چین، روز سه شنبه گفت:  « نتیجه اصلی گفت وگوی آشتی میان گروه‌های فلسطینی در پکن، مشخص کردن سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) به عنوان تنها نماینده مشروع همه مردم فلسطین است.»
وانگ که عضو دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست چین نیز می باشد، این سخنان را در مراسم اختتامیه گفت وگوی آشتی میان گروه‌های فلسطینی ایراد کرد. وی همچنین شاهد امضای اعلامیه پایان دادن به انشقاق و تقویت وحدت توسط 14 گروه فلسطینی بود.
وانگ خاطر نشان کرد که تنها زمانی که گروه‌ های فلسطینی با یک صدا صحبت کنند، صدای عدالت بلند و رسا خواهد بود و تنها زمانی که دست به دست هم دهند و دوشادوش به پیش بروند، می ‌توانند در آرمان آزادی ملی خود موفق شوند.
ما شایولین، رییس موسسه مطالعات حوضه مدیترانه در دانشگاه بین‌المللی مطالعات ژجیانگ، روز سه‌ شنبه به گلوبال تایمز گفت که این اعلامیه کاملاً تاریخی، مهم و بی‌ سابقه است.

اولاً اینکه : درگذشته گفت ‌وگوهای آشتی که توسط قدرت‌های اصلی منطقه‌ ای در خاورمیانه برگزار می ‌شد، فقط بین فتح و حماس بود، اما این بار چین نماینده گان 14 گروه را گردهم آورد و این بدان معناست که این اعلامیه بیشترین شمول و مشروعیت را دارد و مورد قبول همه گروه‌های سیاسی اصلی در فلسطین است.
دوم : این امر باعث می‌ شود روند آشتی فلسطین دیگر صرفاً یک موضوع منطقه‌ ای نباشد، بلکه به مساله‌ای تبدیل شود که برای صلح بین‌المللی تحت نظارت بین‌المللی اهمیت دارد. بنابراین، این اعلامیه تنها یک سند نیست، بلکه یک نقشه راه قابل اجرا با حمایت بین‌المللی و نظارت از سوی کشورهای بزرگ منطقه ‌ای و همچنین اعضای دایمی شورای امنیت سازمان ملل متحد است.
سوم : تعیین سازمان آزادی‌ بخش فلسطین (PLO) به عنوان تنها نماینده قانونی تمامی مردم فلسطین به این معناست که همه جناح‌ های دیگر، از جمله حماس و جنبش جهاد اسلامی فلسطین، باید به سازمان آزادی‌بخش فلسطین بپیوندند یا دوباره با آن متحد شوند، تا فلسطین بتواند انتخابات جدیدی برگزار کند و به عنوان یک کشور واحد با جهان خارج تعامل کند و این امر برای آینده مساله فلسطین و اسراییل مهم است، ما اشاره کرد.
به گفته وزارت خارجه چین، فرستاده گان دیپلوماتیک به چین یا نماینده گان آن‌ها از مصر، الجزایر، عربستان سعودی، قطر، اردن، سوریه، لبنان، روسیه و ترکیه و همچنین نماینده گان ۱۴ جناح اصلی فلسطینی در مراسم اختتامیه شرکت کردند.


راهی به سوی صلح

وانگ در مراسم اختتامیه گفت: « برای کمک به خروج از درگیری و بن ‌بست کنونی، چین یک طرح سه مرحله‌ ای پیشنهاد می ‌کند: مرحله اول دستیابی به آتش ‌بس جامع، پایدار و مانده گار در نوارغزه در اسرع وقت و اطمینان از دسترسی به کمک ‌های بشردوستانه و امداد درمحل است.
مرحله دوم تلاش‌های مشترک برای حکومت پس از درگیری در غزه تحت اصل « فلسطینی‌ها حکومت فلسطین را اداره کنند» است. غزه بخشی جدایی ‌ناپذیر و یکپارچه از فلسطین است.
مرحله سوم کمک به فلسطین برای تبدیل شدن به یک کشورعضو کامل سازمان ملل متحد و اجرای راه حل دو کشور است.

 لیو جونگ ‌مین، استاد موسسه مطالعات خاورمیانه دانشگاه مطالعات بین‌المللی شانگهای، روز سه ‌شنبه به گلوبال تایمز گفت که اعلامیه پکن امیدی برای صلح در غزه به ارمغان می‌ آورد. از زمان آغاز درگیری‌های جاری در غزه در ۷ اکتوبر ۲۰۲۳ ترسایی  مردم دچار تلفات زیادی شده‌اند و جامعه بین‌المللی در کمک به پایان دادن به این فاجعه محدود بوده است. اکنون آشتی درون فلسطین می‌تواند زمینه‌ساز مذاکرات صلح مؤثر بین فلسطین و اسراییل باشد.
ما تأیید کرد که اکنون زمان آن است که اسراییل و ایالات متحده امریکا به این فکرکنند که چگونه با فلسطین به عنوان یک کل برخورد کنند، نه اینکه جناح‌ های مختلف فلسطینی را جداگانه مورد توجه قرار دهند.
ایالات متحده  امریکا در پی کناره‌ گیری جو بایدن رییس‌ جمهور امریکا از رقابت‌های ریاست ‌جمهوری و ترور ناموفق نامزد جمهوری‌ خواه ریاست ‌جمهوری دونالد ترامپ با آشفته گی داخلی مواجه است.
کارشناسان گفتند جامعه بین‌المللی، از جمله رقبا و حتا متحدان امریکا، همگی نگران تغییر احتمالی در استراتیژی خارجی امریکا هستند و متاسفانه، ایالات متحده امریکا هنوز در تلاش است تا درگیری‌ های بلوکی را در سراسر جهان، به ویژه در منطقه آسیا و اقیانوسیه، تحریک کند.
علاوه بر امیدهای صلح برای فلسطین، ناظران انتظار دارند که سفر دیپلمات ارشد اوکرایین کولبا به چین دستاوردهای جدیدی به همراه داشته باشد که می ‌تواند به حل مسالمت‌ آمیز بحران اوکرایین کمک کند به همان روشی که نماینده گان ۱۴ جناح فلسطینی در پکن به آن دست یافتند. آن‌ها همچنین به یاد آوردند که چین قبلاً با موفقیت میانجی‌گری در بازسازی روابط دیپلوماتیک بین ایران و عربستان سعودی را انجام داده بود و معتقدند که چین همچنان نقش مهمی در بازگرداندن صلح و ثبات به جهان در آشفتگی ایفا خواهد کرد.

 

 

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۴ـ ‍۲۴۰۷ 

 

Copyright ©bamdaad 2024

 

درنگی برنشست سران سازمان همکاری های شانگهای

 

نویسنده : احمد شاهین

 

۳ و۴ جولای سال روان میلادی آستانه مرکز کشور قزاقستان شاهد رویداد بزرگ، نشست سران کشورهای سازمان همکاری های شانگهای بود. این اجلاس آنگونه که از سخنرانی رهبران کشورهای عضو آن و بویژه بیانیه پایانی آن  به روشنی پیداست ،(چگالی)* وزن مخصوص این ساختار را در روند امنیت جهانی علاوه بر سایر مسایل حیاتی به عنوان بازیگر پرتوان درکنونیت زمانی تیاتر جهانی با برجستگی به تصویرکشیدند.

سازمان شانگهای که در اوایل پدیدارش یک ساختار واکنشی در برابر حضور ناتو در ژیوپولیتیک منطقه بود، امروزه بیک متغیر سنگین ساختاری در معادله امنیت و اقتصاد جهانی تبدیل گردیده است که در تغیر موازنه قدرت در پهنه ای جهانی از پوتنسیال بلندی بر خوردار میباشد.

درین نشست گپ هایی جدیدی وجود داشت که سیمای اتی منطقه و جهان را امیدبخش ترسیم مینماید.

با این روایت ها :

ـ  حضور سران کشورهای ترکیه ،آذربایجان، امارات متحده عربی ،ترکمنستان، مغولستان وسرمنشی سازمان ملل متحد که بگونه نمادین به اهمیت اجلاس می‌افزاید.

ـ  خوانش جدید از هویت جهانی سازمان شانگهای که بی گمان نقش جهانی آنرا به عنوان منظومه هنجاری واهرم اثر گذاردر فرایند های جهانی  بویژه در حوزه های امنیتی و اقتصادی  باز تعریف مینماید.

ـ  توسعه سازمان  شانگهای با عضویت کامل بلاروس وجایگاه بالقوه ترکیه وسایرینی در ردیف عضویت کامل ، به این نهاد هویت جهانی می بخشد که اراده جمعی عبور این فرمت را از تنگه منطقه یی به اثرگذاری  در گستره  جهانی به روز رسانی مینماید.

با این احتساب، خوانش جهانی از سازمان شانگهای  نمایه ای از پوست اندازی استراتیژیک آنرا به نمایش می گذارد.

ـ  برغم اینکه مسایل امنیتی اجندای محراقی نشست یادشده را می ساخت، بر حل مسالمت آمیز اختلافات ،تفاوت نظرها ومنازعات به عنوان یک رویکرد برخاسته از کرکتر و خصلت سازمان تاکید گردید.

از جمله :

الف ـ حمایت از تلاشهای بین‌المللی در راستای تامین صلح پایدار و توسعه در افغانستان . صلح پایدار و توسعه کلید واژه های اند که قفل معضل افغانستان را می‌گشاید وآینده آنرا درافق زمان ترسیم مینماید.

ب ـ تاکید بر حل عادلانه مساله فلسطین و نگرانی از در گیری کنونی میان اسراییل  و فلسطین.

این راهکار و واکنش نیز نقش سازمان شانگهای را به مثابه ساختار با مسوولیت جهانی برجسته گی میبخشد.

ج ـ حمایت از اجرای پایدار برجام در مورد برنامه هستی ایران در پیوند به قطعنامه سازمان ملل متحد. بدیهی است که این رویکرد اگر از یکسو به نقش سازمان ملل متحد در حل منازعات توجه دارد ، از سویی تعهد این نهاد نیرومند و اثر گذار در رویداد های جهانی را به قواعد وهنجارهای بین‌المللی بار دیگر به نمایش می‌گذارد.

ـ  دغدغه مبارزه‌  باتروریزم یکی از اجندای کانونی این نشست بود که در راهکار ایجاد ساختار منطقه یی مبارزه با تروریزم و برنامه ای همکاری در مبارزه با آن وجدایی طلبی نمود یافت. باید گفت که برنامه مبارزه با تروریزم و جدایی طلبی توسط سران  کشورهای عضو سازمان امضا گردید که به آن توان عملیاتی و اجرایی میبخشد.

ـ  قلمرو اقتصادی نیز با توجه به اینکه حوزه سازمان شانگهای دارای بیش از ۲۲ در صد  ذخایر انرژی فوصیلی جهان را در بطن دارد، اکنون با عضویت بلاروس حدود ۳۰ در صد تولید ناخالص جهان و۴۰ در صد نفوس جهان را میسازد، در اجلاس از اهمیت بالای برخوردار بود. ایجاد انجمن سرمایه گذاران عضو سازمان و بانک سازمان همکاری های شانگهای که سند آن توسط سران کشورهای عضو سازمان امضا گردید، میکانیزمی جهت نیل به بایدهای یادشده را تثبیت و راستا را به آن سو گشودند.

ـ  توجه به ظرفیت کشورهای عضوسازمان در راستای توسعه اقتصادی و ثبات سیاسی اعضا.

به عنوان جمعبندی باید گفت که سازمان همکاری های شانگهای اکنون به مثابه‌ طیف استراتیژیک، به قوه محرکه و لوکوموتیف فرآیند توسعه جهانی بگونه انکار ناپذیر تبدیل گردیده و اینکه  سازمان  شانگهای  و بریکس ، ارکانهایی استوار و سنگین نظام چندقطبی جهانی را می سازند ، نیز یک واقعیت امروزین است که بی تردید سخنی عاری از گزاف گفته ایم.

اما برای کشور افغانها،کنونیت سازمان همکاری های شانگهای یک فرصت بی بدیل تاریخی بوده و بایسته  است تا حاکمان کنونی کشور در راستای تکمیل شرایط عضویت افغانستان در آن نهاد و تمکین به مطالبات سازمان تلاش پایدار نمایند.

عضویت در سازمان شانگهای ، بی گمان آورده ای بیش از انتظار برای منافع ملی افغانها در بردارد. زمان نمی ایستد وفرصت ها نیز دایمی نیستند.

 

*چگالی : ( Density) جرم یک ماده به ازای حجم واحد آن است.

در علم ساینس فورمول آن بدینگونه میباشد : {\displaystyle \rho ={\frac {m}{V}}\,} .  ρ چگالی، m جرم جسم، و V حجم جسم است. ( بامداد )

مهتمم : داود کرنزی

 

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۴ـ ‍۰۸۰۷ 

Copyright ©bamdaad 2024

 

پیام همدردی حزب آبادی افغانستان با سیل ‌زده گان ولایت ننگرهار

 

 

حادثه‌ مهیب و خسارتبار سرازیرشدن سیلاب و توفان غیرمتر قبه و بدون پیشینه در ولسوالی های سرخرود، بتی کوت  و بهسود ولایت ننگرهار، جمعی از هموطنان عزیزمان را دچار آسیب های جانی و مالی کرده است.

براساس اطلاعات نشرشده  دراین حادثه المناک تا حال ۴۷ تن جان باخته و بیش از ۳۵۰ تن دیگر زخم برداشته ، ۴۰۰ منزل رهایشی به کلی ویران  و زیادتر از ۳ هزار هموطنان ما بی خانمان شده اند. علاوتاْ در این حاذثه رقم قابل ملاحضه ایی از مواشی نیز تلف شده است .

حزب آبادی افغانستان با ابراز همدردی به مصیبت ‌دیده گان این حادثه ، مراتب تسلیت عمیق خود را پیشکش نموده ، برای خانواده های عزادار صبر و شکیبایی ، و برای مجروحین سلامتی آرزو مینماید.

ما درحالیکه از تلاش گروه های امدادی مردمی برای کمک به سیل ‌زده گان تشکر میکنم با  درنظرداشت افزایش رقم حوادث ناگوار طبیعی درکشور و جهان از مسوولین امارت ، نهاد های موظف برای حفظ محیط زیست در افغنستان ، موسسات بین المللی بخصوص سازمان ملل متحد ، جامعه جهانی ، نهادهای اجتماعی و مدنی ، مسوولین رسانه ها و کافه مردم نجیب و زحمتکش افغانستان تقاضا مینماییم تا مساله حفظ محیط زیست را در محراق توجه شان قراردهند.

جلوگیری از آلوده گی آب ، خاک و هوای و زنده گی دریک محیط زیست سالم حق انسانی مردم و نسل های آینده کشور میباشد.

حزب آبادی افغانستان

 

 

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۴ـ ‍۱۷۰۷ 

Copyright ©bamdaad 2024

 

دو دیدگاه درباره انتخابات ریاست جمهوری ایران :

 

حزب توده ایران:

پاسخ قاطع مردم به نمایش «انتخاباتی» رژیم ولایت فقیه!

 

هم‌ میهنان گرامی!

با اعلام نتایج نهایی شمارش ارا در نمایش « انتخاباتی » سازمان یافته از سوی ولی فقیه و دستگاه‌های مرتبط با « بیت رهبری»، اکثریت قاطع مردم میهن ما بار دیگر با درایت و هوشیاری انزجارشان را از ادامه حاکمیت جمهوری اسلامی و ترفندهایش برای تبلیغ « مردمی »  بودن و  « مقبولیت » داشتن در عرصهٔ جهانی نشان دادند.

بر اساس امار، حتا دست ‌کاری شده وزارت داخله، تنها ۴۰ درصد از مردم در این نمایش رسوای رژیم شرکت کردند. بر اساس نتایج نهایی اعلام شده تعداد رای‌ های شمارش شده ۲۴ میلیون و ۵۳۵ هزار و ۱۸۵ رای است و این درحالی است که وزارت کشور پیش از برگزاری انتخابات اعلام کرده بود بیش از ۶۱ میلیون و ۴۵۲ هزار و ۳۲۱ نفر واجدین شرایط رای دادن در داخل و خارج ایران هستند. بر این اساس، درصدِ مشارکت کننده گان در این انتخابات به ۴۰ درصد هم نمی ‌رسد. اگر ارقام رای‌ های باطله که ۷،۱ درصد برآورد می ‌شود محاسبه و از ۴۰ درصد کم کنیم میزان شرکت کننده گان در نمایش انتخاباتی رژیم ولایت فقیه برابر با ۳۸ درصد واجدین شرایط رای دادن یعنی پایین ‌ترین میزان شرکت کننده گان در انتخابات‌ در طول حیات جمهوری اسلامی است. نکتهٔ قابل ‌توجه دیگر اینکه تعداد رای‌های باطله در این انتخابات که بیش از ۱ میلیون گزارش شده است، پنج برابر بیش از تعداد رای‌ های داده شده به مصطفی پورمحمدی، جنایتکار و عضو « گروه مرگ»  رژیم در جریان فاجعه ملی کشتار هزاران زندانی سیاسی در تابستان ۶۷ است.

پاسخ قاطع مردم به مانورهای فریبکارانه و حساب شده رژیم، ازجمله تایید صلاحیت  پزشکیان ، که با دستور مستقیم ولی فقیه به شورای نگهبان صورت گرفته بود، نشانه آشکار دیگری است که به ‌رغم همه تلاش‌های کارگزاران رژیم، اصلاح‌ طلبان حکومتی، و شماری بسیار اندک از ستاینده گان حرفه ‌ای برگزاری «انتخابات » در رژیم، زیر انواع پوشش‌های فریبکارانه ازجمله «اپوزیسیون » و « چپ ملی و ضدامپریالیست » که با آغاز هر انتخاباتی سر از خواب زمستانی برمی‌ دارند و مردم را به رای دادن و دیدن « روزنه » برای « “انتخاب » میان « بد و بدتر» تشویق می‌ کنند، مردم میهن ما اگاهانه خواهان پایان یافتن این حکومت ضد مردمی و استبدادی هستند.

نکته قابل ‌تامل اینکه، علی خامنه ‌ای در روزهای پیش از انتخابات مردم را از هر دیدگاهی به شرکت در « انتخابات » تشویق می ‌کرد و هنگام انداختن رای در صندوق در روز « انتخابات » مشارکت مردم در این انتخابات را برای جمهوری اسلامی « نیاز قطعی»  خواند و افزود: « دوام و قوام و عزت و ابروی جمهوری اسلامی در دنیا متوقف به حضور مردم است.»

تحریم نمایش انتخاباتی رژیم از سوی اکثریت قاطع نیروهای مردمی و آزادی‌خواه کشور، به ویژه زنان و زحمتکشان میهن، شمار زیادی از زندانیان سیاسی، خانواده های دادخواه، زهرا رهنورد و میرحسین موسوی، و اکثریت قاطع اصلاح ‌طلبان رادیکال و همراه با جنبش مردمی، نشان داد همیاری طیف وسیع نیروهای آزادی‌ خواه کشور که تبلور روشن آن را در انتخابات ریاست‌ جمهوری سال ۱۴۰۰ و  انتخابات مجلس چهاردهم در ماه حوت ۱۴۰۲ مشاهده کردیم همچنان ادامه دارد و روشنای امیدی است در چشم‌انداز افق ادامه همیاری‌ها در عرصه‌هایی دیگر برای کمک به رشد و استحکام جنبش مردمی میهن ما. 

« انتخابات » در مرحلهٔ  دوم و شعار دروغین « روزنه » برای القای امکان اصلاح ‌پذیری رژیم 

با اعلام نتایج نهایی رای‌ها و از آنجایی‌ که هیچ‌ کدام از نامزدهای برگمارده نتوانستند پنجاه درصد  آرا را به‌خود اختصاص دهند، نمایش انتخاباتی رژیم به دور دوم کشیده می‌شود و از هم‌ اکنون نامزدهای اصول ‌گرا حمایت خود را از سعید جلیلی اعلام کرده‌اند.

باید انتظار داشت که اصلاح‌ طلبان حکومتی و دیگر نیروهای مدافع ادامه حیات حکومت جمهوری اسلامی با بوق و کرنا به خیابان‌ها بیایند و شعار دهند که باید همه گی تلاش کنیم از انتخاب سعید جلیلی جلوگیری گردد و پزشکیان انتخاب شود. این تلاش برای به میدان  آوردن مردم درحالی است که آقای پزشکیان در جریان مصاحبه‌های تلویزیونی بارها تاکید کرد که فردی است « ذوب شده در ولایت » و در مهم ‌ترین معضل‌ های کشور از تعیین سیاست خارجی و اطلاعاتی گرفته تا اآزادی زندانیان سیاسی- عقیدتی و جلوگیری از تعرض وحشیانه و هر روزه گزمهگان رژیم به زنان میهن‌ مان، هیچ اجازه و قدرتی برای تعیین مسیر ندارد. ما اطمینان داریم که مردم هوشیار و اگاه میهن ما نمایش انتخاب میان « بد و بدتر» در دور دوم « انتخابات » را هم با تحریم قاطع خود نقش بر آب خواهند کرد.

شعار فریبکارانه پیدا شدن « روزنه» در شرایط کنونی و ان هم پس از سرکوب خونین خیزش مردمی « زن، زنده گی، آزادی» و اوج گرفتن اعتراض‌ های وسیع کارگری و زحمتکشان،‌ ازجمله اعتصاب ده‌ها هزار تن از کارگران پروژه‌ای شرکت نفت و شرکت‌های وابسته به آن هدفی مشخص را دنبال می ‌کند. مبلغان و مدافعان این نظر تلاش ‌شان ارام کردن اوضاع به ‌شدت بحرانی و پرتلاطم جامعه و دامن زدن به این توهم است که گویا رژیم درحال تغییر دادن مسیرش است و بنابراین با شرکت در نمایش انتخاباتی و پیروزی نمایندهٔ « اصلاح‌طلبان » مواردی کوچک از حقوق مردم را می ‌توان تامین کرد.

تجربه دهه‌ ای اخیر به ‌روشنی نشان داده است که حکومت جمهوری اسلامی دیکتاتوری‌ مطلقه و ضد مردمی بر اساس اصل « ولایت فقیه » است و به‌هیچ ‌صورتی اصلاح‌ پذیر نیست و اگر امروز اجازه می ‌دهد فردی مثل پزشکیان در نمایش انتخاباتی شرکت کند تماما بر اساس برنامه‌های راهبردی رژیم برای ادامه حیاتش است.

هم‌ میهنان گرامی

حزب توده ایران در کنار نیروهای مترقی و آزادی‌ خواه و اکثریت قاطع مردم میهن ‌مان که واکنشی صریح به نمایش انتخاباتی رژیم دادند ایستاده است و همان‌ طور که در اطلاعیه پیش از برگزاری این نمایش اعلام شد حزب معتقد است شکاف عمیق و گسترده امروزی بین اکثر قریب‌ به ‌اتفاق احاد جامعه و دیکتاتوری حاکم ترمیم ‌‌ناشدنی است. بخش عمده جامعه به ‌ویژه طبقه کارگر و دیگر لایه‌ های زحمتکشان، و همچنین زنان، جوانان، و دانشجویان خواهان دگرگونی‌های بنیادی‌ در عرصه‌ های سیاسی و اجتماعی و گذر از این رژیم استبدادی ‌اند. جمهوری اسلامی در شرایط پوسیده گی است و  با بحران‌ها و تصمیم‌ گیری‌هایی دشوار برای بقایش روبه رو است، تصمیم‌ گیری‌هایی که البته و لزوما هم ضامن بقایش نخواهند بود. با تشدید مبارزه مشترک و متحد همه نیروهای ملی و آزادی‌ خواه کشور می ‌توان به‌ سوی پایان دادن به حکومت دیکتاتوری و استقرار حکومتی ملی و دموکراتیک حرکت کرد.

 

دیدگاه راه توده :

مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری ایران

 

مرحله اول انتخابات ریاست جمهوری به پایان رسید و براساس نتایجی که اعلام شد مسعود پزشکیان و سعید جلیلی با فاصله اندک ارا به دور دوم راه یافتند. مرحله دوم انتخابات جمعه این هفته برگزار می شود. انچه در این انتخابات متفاوت و می توان گفت وارونه است ان است که مخالفان رای دادن به مسعود پزشکیان بیش از انکه روی شخصیت خود او متمرکز باشند به حامیان او حمله می کنند و مخالفان سعید جلیلی بیش از انکه به حامیان او توجه کنند شخص سعید جلیلی را هدف قرار داده اند. درحالیکه شخص مسعود پزشکیان مهمتر از حامیان اوست و حامیان سعید جلیلی مهمتر از خود او.

مخالفان پزشکیان تا انجا که صداقت دارند معتقدند که حامیان او می خواهند ایران را به دوره برجام برگردانند و سرنوشت کشور را معطل مذاکره با امریکا کنند، سیاست خارجی کنونی و راهبرد گردش به شرق را کنار بگذارند و از نظر اقتصادی ایران را وارد یک دوران بی ثباتی کنند.

در اینکه درمیان حامیان پزشکیان چنین شخصیت هایی وجود دارند و چنین خطرهایی نیز می تواند بوجود اید تردید نیست. ولی اینها هنوز مساله اصلی نیست. پرسش اینجاست که چه چیزی می تواند سمتگیری سیاست خارجی کشور را تغییر دهد؟ این یا ان رییس جمهور و حامیان او یا عواملی دیگر؟ اگر رییس جمهور یا حامیان او چنین توانی را ندارند چه عامل دیگری می تواند سمتگیری مثبت و موفق سیاست خارجی کشور، پیوند ایران با روسیه و چین، حمایت و حضور ان در جبهه مقاومت منطقه را در خطر قرار دهد؟ این عامل که خود حکومت زودتر از دیگران ان را تشخیص داده چیزی نیست جز وضع داخلی و بود یا نبود یک تفاهم ملی. تایید صلاحیت مسعود پزشکیان پاسخ به درک از چنین خطری بود.

انچه می تواند اینده سیاست خارجی و حضور ایران در جبهه های جهانی و منطقه ای را در خطر قرار دهد این یا ان رییس جمهور یا حامیان او نیست، ظرفیت انها در ایجاد تفاهم و ایجاد یک دولت وفاق ملی یا از بین بردن تفاهم در داخل کشور به شکلی است که ایران در زیر فشار انفجار تضادهای داخلی ناگزیر شود در سیاست خارجی امتیاز بدهد و در برابر غرب زانو بزند. کدامیک از دو تن پزشکیان و جلیلی چنین ظرفیتی را دارند؟

با پزشکیان می توانیم فکر کنیم که این احتمال وجود دارد که ما به سمت یک تفاهم داخلی حرکت کنیم. ولی با جلیلی می توانیم مطمین باشیم که به سمت یک انفجار خواهیم رفت.

روی کار امدن سعید جلیلی یعنی فعال شدن چندین تضاد و کشاکش در حد پیوستن انها به یکدیگر و ایجاد انفجارهای بزرگ.

۱ـ  تضاد و درگیری میان مردم و بویژه زنان با حامیان جلیلی که انتخاب او را بعنوان رای به سیاست های او تعبیر می کنند، شروع دوباره تحصن ها در قم و تهران و در مساجد علیه بی حجابی و کم حجابی و تقسیم کردن مردم و کشیدن جامعه به درگیری ها و تشنج های طولانی از جمله با قصد تضعیف کردن موقعیت رهبر.

۲ـ  تضاد میان گرداننده گان جلیلی و جبهه پایداری و انجمن حجتیه که قصد قبضه کردن قدرت پس از درگذشت ایت الله خامنه ای را دارند با بیت رهبری و فلج شدن کشور بسیار وسیعتر از انچه در دوره دوم احمدی نژاد پیش امد.

۳ـ  تضاد درون سپاه و بسیج و نیروهای مسلح میان حامیان جبهه پایداری که با پیروزی جلیلی احساس قدرت خواهند کرد با مخالفان انها درون سپاه که می تواند به درگیری های مسلحانه بیانجامد.

۴ـ تضاد میان طرفداران اصلاحات با حامیان جلیلی که می تواند بصورت درگیری های داخلی و خیابانی و تشنج در محیط های دانشگاهی خود را نشان دهد.

۵ ـ تضاد میان اصولگرایان مخالف جلیلی از طیف قالیباف و دیگر اصولگرایان با جبهه پایداری که از هم اکنون هم درمجلس خود را نشان می دهد.

۶ـ بالاخره و شاید زودتر از همه تضاد درون خود طیف حامی سعید جلیلی که شامل عناصر پایداری و قدرت طلبان مرتجعی است که در فکر قبضه رهبری هستند با افراد صادقی که به شعارهای جلیلی یا ظرفیت او برای تحقق انها باور کرده اند و می خواهند که این شعارها اجرا شود.

بنابر این، این پزشکیان و حامیان او نیستند که می توانند ایران را به مسیر زانو زدن در برابر غرب پیش ببرند بلکه این شرایط داخلی جامعه و درون حکومت است که کشور را درصورت پیروزی جلیلی به سمت انفجار می برد. انفجاری که حاصل ان تضعیف قدرت ملی ایران و در نهایت زانو زدن ان در برابر امریکا و غرب و قطع پیوند با جبهه شرق و سیاست راهبردی نگاه به شرق خواهد بود.

چشم اسفندیار اوضاع کشور و مسایله انتخابات کنونی این نیست که کدام نامزد یا حامیان او غربگرا هستند یا نیستند، مساله این است که کدام رییس جمهور می تواند در کشور یک تفاهم ملی و وفاق اجتماعی ایجاد کند و کدام رییس جمهور نه تنها دارای چنین توانی نیست بلکه ایران را بی گمان به سمت انفجار خواهد برد. رای گیری جمعه اینده، برای انتخاب میان این دو گزینه است.

 
تلگرام راه توده:
https://telegram.me/rahetudeh

 

 

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۴ـ ‍۰۲۰۷

Copyright ©bamdaad 2024