اصطکاک بین ایران و افغانستان در پی حمله به ۳ روحانی و کشته شدن دو نفر از آن ‌ها در شهر مشهد، میلیون‌ ها مهاجر افغان را دچار ترس و وحشت کرده و الفاظ نژاد پرستانه نسبت به آن‌ ها نیز مزید بر علت شده است.

این حادثه باعث افزایش تنش و اختلافات بین جامعه ایرانی و افغان شد و چند روز بعد سفارت و قونسلگری ایران در افغانستان مورد حمله معترضان افغان قرار گرفت. در ایران نیز بحث‌ها در باره نحوه برخورد و تعامل با مهاجران افغانی همچنان در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ ها ادامه دارد.

به فاصله کوتاهی از حوادث مشهد، موج انتشار ویدیوهایی درباره « آزار مهاجران افغان از سوی ایرانی‌ ها» ، و « آزار و اذیت ایرانی‌ ها به ویژه زنان از سوی افغان‌ها » پدیدار شد. دو طرف یکدیگر را به بدرفتاری متهم میکنند. مسوولان ارشد ایرانی می‌ گویند ویدیوهایی که اخیرا در فضای مجازی منتشر شده یا «ساختگی » است یا « تاریخ آنها مربوط به چند سال پیشتر است».

شماری از مردم در هرات در اعتراض به « بدرفتاری با مهاجران » در مقابل قونسلگری ایران در این شهر تجمع و به سمت ساختمان آن سنگ پرتاب کردند که با فیرهای هوایی طالبان متفرق شدند.  در کابل، تعداد زیادی از شهروندان روز دوشنبه گذشته در اعتراض به « رفتار توهین آمیز» با مهاجران افغان در ایران، مقابل سفارت این کشور تجمع کردند.

سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در واکنش به این اعتراضات از مقامات طالبان خواست تا امنیت سفارت ایران و نماینده گی های آن را تضمین کنند. وی در بیانیه‌ ای اعلام کرد: «برخی تلاش می‌ کنند موج ایران هراسی را در افغانستان ایجاد کنند و از ظرفیت فضای مجازی استفاده کنند تا واقعیات را تبدیل به مجاز کنند و در ذهن و جان عزیزان در افغانستان منتقل کنند یا برخی در داخل ایران موج افغانستان هراسی ایجاد کنند.».

ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان نیز حمله به علمای ایرانی را محکوم کرد و گفت: « این ربطی به افغان‌ها و افغانستان ندارد».

مولانا عبدالحمید اسماعیل ‌زهی، امام جمعه اهل تسنن شهر زاهدان نیز با انتشار پیامی ویدیویی، ایران و افغانستان را دو کشور دارای مشترکات تاریخی و فرهنگی خواند و افزود: « وقتی فردی کاری انجام می‌ دهد، نتایج آن به یک ملت برنمی‌ گردد، باید بررسی شود که او (متهم) جنون یا دیوانگی داشته یا به جریان افراطی وابسته بوده، یا چه چیزی سبب شده که او دست به چنین کاری بزند. ما انتظار داریم که دستگاه‌ های امنیتی و اطلاعاتی حوادث گلستان و مشهد را ریشه یابی کنند».

بهادر امینیان، سفیر جمهوری اسلامی ایران در افغانستان هم مقام‌ های کابل را مقصر وضعیت کنونی توصیف کرد و به « ایران پرس» گفت که « متاسفانه آن‌ها نتوانستند ابعاد منفی توطیه طراحی شده دشمنان را ضد دو ملت ایران و افغانستان کنترول کنند.»

از طرفی دیگر، ۹ اپریل طالبان مسوولان سفارت ایران در کابل را به دلیل بدرفتاری با مهاجران افغان احضار کرد. همچنین وزارت خارجه‌ طالبان از دیدار فیضان ‌الله ناصری، مقام ارشد این وازرتخانه با مسوولان سفارت ایران در کابل خبر داد.

در بیانیه ای که در این رابطه منتشر شد، بدون اشاره به حادثه مشهد گفته شده است، درباره « برخورد نادرست» پولیس ایران با پناهجویان افغانستان با مسوولان سفارت ایران در کابل صحبت و از آنها خواسته شده، « نگرانی ‌های مردم و حکومت افغانستان» را به مقام‌ های بلند ‌پایه‌ ایران برسانند.

وزیر امور خارجه ایران، روز سه ‌شنبه ۱۲ اپریل از« عدم فراهم آوردن تمهیدات لازم برای تامین امنیت نماینده گی‌های دیپلوماتیک که وظیفه کشور میزبان است » ابراز ناخرسندی کرد و با اشاره به مذاکرات اخیر خود با سرپرست وزارت خارجه هیات حاکمه موقت افغانستان در چین، تاکید کرد، حفظ کامل امنیت اماکن دیپلوماتیک جمهوری اسلامی ایران بر عهده هیات حاکمه کنونی افغانستان است و باید نسبت به تعرض به سفارت ایران در کابل و سرقونسلگری کشورمان در هرات توضیح دهند.

همچنین در همان روز، حسین رحیمی، فرمانده انتظامی پایتخت ایران گفت: « اتباع کشور افغانستان مهمانان عزیز ما هستند و احترام به این افراد و تامین امنیت آنان از وظایف ما است. ما هیچ مشکل خاصی در رابطه با اتباع بیگانه نداریم و همه چیز تحت کنترول است».

در ادامه، سید رسول موسوی، مدیر کل آسیای جنوبی وزارت امور خارجه ایران با احضار کاردار سفارت افغانستان در تهران، نسبت به حملات انجام ‌شده به سفارت ایران در کابل و سرقونسلگری این کشور در هرات به ‌شدت اعتراض کرده و با یادآوری مسوولیت دولت‌ها در برقراری امنیت نماینده گی‌های دیپلوماتیک خواستار برخورد قانونی با حمله‌کنندگان به نماینده گی‌های جمهوری اسلامی ایران شده است.

در یک گزارش دیگر آمده است که حسین رحیمی، فرمانده انتظامی پایتخت ایران درحاشیه برنامه طرح رعد درباره اینکه آیا اخیرا پولیس برنامه ای برای برخورد با جمع آوری اتباع افغانستان دارد یا خیر؟ گفت: اتباع کشور افغانستان مهمانان عزیز ما هستند و احترام به این افراد و تامین امنیت آنان از وظایف ما است. ما هیچ مشکل خاصی در رابطه با اتباع بیگانه نداریم و همه چیز تحت کنترول است.

به گزارش خبرگزاری ایسنا، وی برخی از تحرکات اخیر در رابطه با اتباع افغانستان  به خصوص در فضای مجازی را یک توطیه توصیف کرده گفت: مردم عزیز نیز هوشیار باشند و به توطیه‌ های استکبار که می ‌خواهد میان دوستی دو ملت ایران و افغانستان خلل ایجاد کرده و آنان را درگیر کنند توجه نکنند. البته پولیس کنترول‌های لازم را نیز در خصوص این افراد داشته و در مواردی که مرتکب جرمی شوند برابر قانون با آنان رفتار خواهد شد./اناتولی

بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۲ـ۱۴۰۴

Copyright ©bamdaad 2022

با جنگ اوکرایین شکاف های جهانی عمیقتر شد

چگونه جنگ در اوکرایین شکاف های جهانی را عمیق تر می کند: انفجار در قیمت مواد خام که با درگیری در اوکرایین برجسته شده است، نوید قحطی و فقر را در قاره افریقا و در تمام کشورهای جنوب می دهد. شکاف بین کشورهای غربی و بقیه جهان همچنان در حال گسترش است. آیا ادامه درگیری اوکرایین را ویران می کند؟

جوزپ بورل، رییس امور خارجی اتحادیه اروپا، در ۲۶ مارچ، در افتتاحیه مجمع دوحه ـ قطر گفت: « تفرقه » بزرگ می تواند جهانی شدن را به خطر بیاندازد. نماینده عالی اتحادیه اروپا افزود: « یکی از پیامدهای آنچه در حال رخ دادن است این است که روسیه را به سمت چین سوق دهیم و بین جنوب شرق جهان و شمال غرب جهان شکاف ایجاد کنیم.

با وجود بی طرفی و بی تفاوتی ظاهری ، کشورهای ناتو دیگر هیچ توهمی در مورد « اردوگاه » چین، کشوری با جمعیت ۱.۴ میلیارد نفری وجود ندارند.

ایتلاف نظامی ناتو آشکارا از پکن می‌ خواهد « از انجام هرگونه تلاشی که به روسیه در دور زدن تحریم‌ ها کمک کند خودداری کند» و حمایت سیاسی از مسکو را متوقف کند.

در سازمان ملل در ۲ مارچ تعدادی از کشورها از جمله (بلاروس، کوریاس شمالی، اریتره، سوریه)، به قطعنامه‌ ای که خواستار توقف فوری استفاده از زور علیه اوکرایین توسط روسیه بود رای منفی دادند. تفرقه در بین نماینده گان سازمان ملل آشکار شد. هند (۱.۴ میلیارد نفر)، پاکستان (۲۲۰ میلیون نفر)، قزاقستان، ویتنام، منگولیا، عراق و ایران رای ممتنع دادند. در امریکای لاتین، بولیویا، نیکاراگوا، السالوادور و کوبا از محکوم کردن مسکو خود داری کردند، اما غافلگیری واقعی سازمان ملل از طرف کشورهای قاره افریقا بود. مالی، الجزایر، سودان، آنگولا، افریقای جنوبی و حتا سنگال که رییس جمهور آن مکی سال  ریاست فعلی اتحادیه افریقا را بر عهده دارد، بیطرفی محتاطانه را انتخاب کردند. یکی از رهبران ارشد اتحادیه افریقا توضیح می دهد که این نگرش حتا مسکو را شگفت زده کرد. او گفت: « مردم پس از همه‌ گیری کووید فقیر و عصبانی می باشند و امروز در افکار عمومی ما موجی از طرفداری از روسیه وجود دارد، که پس زمینه شکست های نظامی غربی ها در ساحل و پیامدهای غم انگیز جنگ در لیبیاست .»

اگر چه سنجش محبوبیت واقعی ولادیمیر پوتین در کشورهای جنوب، به ویژه پس از جنگ اوکرایین، دشوار است، اما تظاهرات ماه‌ های اخیر در نیجر، بورکینافاسو، مالی یا سنگال در خصومت با عملیات نظامی فرانسه با پرچم‌ های روسیه نشاندهنده وسعت این حمایت است.

گمانه زنی ها در مورد قیمت مواد خام و افزایش آن به دلیل تحریم های غرب علیه روسیه عواقب وسیعی بر قیمت کالاهای اساسی از نفت گرفته تا نان و گندم مردم دارد. با توجه به دو برابر شدن قیمت هر تن غله جات طی سال گذشته، نانوایان ساحل عاج پیشنهاد می کنند اندازه و وزن مصوب نان را کاهش دهند تا به طور موقت قیمت ها را ثابت نگه دارند. در مراکش، افریقای جنوبی، جمهوری دموکراتیک کانگو یا تونس، نوسانات قیمت بنزین در پمپ های بنزین و قیمت یک گیلن تیل به سطح تاریخی رسیده است. این نیز قدرت خرید مردم را پایین ‌آورده است. « شورش های غذایی" « جدید شبیه شورش های سال ۲۰۰۸ ترسایی پیش بینی می شود.

نزدیک به یک میلیارد نفر در کشورهایی زنده گی می کنند که به طور مستقیم به گندم روسیه و اوکرایین وابسته هستند و یک ششم کره زمین در حال حاضر در معرض خطر بحران غذایی قرار دارند.  ژرژ کورم ، مورخ و وزیر سابق مالیه لبنان تاکید می کند  « این نتیجه متأسفانه محتمل ترین است.» و می افزود: « فقیرترین کشورهای کره زمین، البته نه تنها در افریقا، بلکه در افغانستان یا پاکستان، به شدت آسیب خواهند دید ». همه اینها مواضع چین را تقویت خواهد کرد، چینی که خود را به عنوان الگوی مقابل واشنگتن معرفی می کند. از دیدگاه بدبینانه، به نظر می رسد که ایالات متحده تنها برنده جنگ کنونی باشد. امانویل ماکرون که ناتو را به  « مرگ مغزی » توصیف میکرد اکنون میبیند که این « سوارکار » جنگ طلب (امریکا) کاملاً بر زین نشسته است .

۴ تا ۷ میلیون پناهنده در جاده ها، پذیرش بی قید و شرط اوکرایینی ها در اروپا و امریکای شمالی لزوماً کشورهای غیرغربی وغربی را به چالش می کشد.

درگیری‌های اخیر عمدتاً به مداخلات امریکا، بریتانیا، فرانسه، ترکیه و روسیه در افغانستان، عراق، لیبیا، سوریه و یمن جهان را شاهد فرار جمعیتی از جنگ روبرو کرده است. در این زمینه انگیزه های همبستگی، نهادی و انجمنی در یک سطح نیستند، گفتمان بیگانه هراسی، اقدامات فوق امنیتی و عدم رعایت نیاز پناهنده گی و در نتیجه باز گرداندن پناهنده گان ... خود مولد خطرات اجتماعی آینده در کشورهایی است که پناهنده گان را نمی پذیرند. تنها در جنگ سودان دو میلیون آواره به همراه داشته است.

سازمان عفو بین‌الملل در آخرین گزارش سالانه خود خاطرنشان کرد که در سراسر جهان ۲۶.۶ میلیون پناهنده و ۴.۴ میلیون پناهجو هستند. این سازمان غیردولتی یادآور می ‌شود: « پناهنده گانی که سال‌ ها در اردوگاه‌ها، از جمله در بنگلادش، اردن، کنیا، اوگاندا و ترکیه هستند، و ترس دایمی از بازگرداندن آنها به کشورهایی این پناهجویان به دلایل امنیتی از آنها فرار کرده اند، هر روز جدی تر می شود.

در بریتانیا و دانمارک که هدف شان مهاجرت صفر بود و در برابر پناهجویان سوری، یمنی یا افغان بی گذشت بودند، اکنون ادعا می کنند که مرزها را به روی اوکرایینی هایی که از جنگ فرار می کنند باز می کنند. لندن حتا به استقبال حیوانات خانگی پناهنده گان اوکرایینی رفته است.

در فرانسه، سیاستمداران برجسته، مانند نماینده مجلس ژان لوییس بورلانژ، رییس کمیته روابط خارجی در مجلس ملی، خواهان بازگرداندن پناهنده گان شده است. او در ۲۵ فبروری در میکروفون تلویزیون اروپا ۱ اعلام کرد: ما باید برای یک جریان مهاجرت پناهنده گان به کشورهایشان برنامه ریزی کنیم./ هومانیته

بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۲ـ۱۳۰۴

Copyright ©bamdaad 2022

نتیجه انتخابات فرانسه درآیینه واقعیات جامعه

روز یکشنبه مرحله اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه برگزار شد و امانویل ماکرون و مارین لوپن به ترتیب با ۲۷.۸۴ و ۲۳.۱۵ درصد ارا به مرحله دوم راه یافتند.

ژان لوک ملانشون نامزد چپ با ۲۱.۹۵ درصد آرا از صعود به مرحله دوم باز ماند. در صورتی که ملانشون با فابین روسل نامزد حزب کمونیست که ۲.۲۸ درصد آرا را بدست آورد متحد شده بود این احتمال وجود داشت که بتواند به جای مارین لوپن به دور دوم صعود کند.

آمار بالا مربوط به درصد آرا از میان شرکت کننده گان در انتخابات است. در حالیکه در فرانسه بیش از۵۲ میلیون واجد شرایط انتخابات وجود دارد که از میان آنان حدود ۴۸ میلیون ثبت نام کردند. یعنی حدود 4 میلیون فرانسوی اصلا برای انتخابات ثبت نام نکردند. از میان ثبت نام کننده گان ۲۶.۳ درصد آنان یعنی بیش از یک چهارم (۱۲ میلیون) سرانجام تصمیم گرفتند رای ندهند. حدود ۱.۵ درصد ارای سفید و باطله از صندوق ها بیرون آمد. یعنی در مجموع حدود ۱۷ میلیون تن یا یک سوم فرانسوی های دارای حق رای اصلا در انتخابات شرکت نکردند و غالب آنها کسانی هستند که از سیاست و طبقه سیاسی فرانسه و انتخابات های بی نتیجه با موضوعات تکراری و روش های تکراری و چهره های تکراری و سیاست های تکراری کلا ناراضی هستند. یعنی از هر سه فرانسوی یک نفر.

آرای ۲.۲۸ درصدی نامزد حزب کمونیست فرانسه نیز وزن واقعی این حزب را در جامعه فرانسه منعکس نمی کند. نخست اینکه این بیش از یک میلیون تن که به این حزب رای داده اند اکثریت بزرگ آنها از فعالان سندیکایی، مدنی، شوراها، انجمن های محلی، استادان و معلمان و نویسنده گان و به هر حال قلب تپنده جامعه فرانسه هستند که هرکدام به تنهایی نقش مهمی در محیط خود و در کل کشور ایفا می کنند. نکته دوم اینکه حزب کمونیست فرانسه تنها حزب اپوزیسیون است که دارای یک روزنامه سراسری است که هم مرجع برای جنبش اجتماعی فرانسه است و هم ابزار تبلیغ و بیان دیدگاه های آنها.

آرای ۲۲ درصدی ژان لوک ملانشون نامزد دیگر چپ فرانسه نیز وزن واقعی او را نشان نمی دهد. ملانشون در ۶ شهر از ۱۰ بزرگترین شهرهای فرانسه در جایگاه اول و در چهار شهر بقیه در جایگاه دوم قرار داشته است. مثلا در پاریس با ۳۳ درصد آرا دوم، و در مارسی، نانت، مون پلیه، لیل، استراسبورگ و تولوز در جایگاه اول بوده است. این شهرها مرکز تجمع کارگری و روشنفکری و جنبش اجتماعی فرانسه هستند. آرای متمرکز در این شهرها از نظر وزن واقعی با آرای پراکنده در شهرک ها و روستاهای فرانسه به یک اندازه اعتبار ندارد. این هم واقعیتی است که بخشی قابل ملاحظه از آرای ملانشون در واقع آرای هواداران حزب کمونیست فرانسه است که به امید آنکه وی به دور دوم راه یابد به نفع او رای داده اند.

بازنده بزرگ این انتخابات والری پرسه نامزد حزب سوسیالیست بود که در دوره قبل رهبر آن فرانسوا هولاند با بیش از ۵۰ درصد ارا به ریاست جمهوری رسید و اکنون حتا به مرز پنج درصد لازم برای بازپرداخت هزینه های انتخاباتی خود نیز نرسیده است. این سقوط بی سابقه حزب سوسیالیست فرانسه در ارتباط است با سمتگیری این حزب و اصولا احزاب سوسیالیست به سوی سرمایه داران گلوبالیست که روزبروز بیشتر بر خصلت ارتجاعی و جنگ طلب آنها می افزاید و موجب فاصله گرفتن مردم از آنها شده است. / ر ت

بامـداد ـ سیاسی ـ ۲/ ۲۲ـ۱۳۰۴

Copyright ©bamdaad 2022

دولت عمران‌ خان چگونه سرنگون شد؟

هاشمی دولتی

عمران ‌خان رییس جنبش عدالت در پاکستان روز ۷ حمل ۱۴۰۱ برابر با ۲۷ مارچ  در یک گردهمایی چند صد هزارنفری در شهر اسلام ‌آباد با به اهتزار درآوردن نامه ‌ای از دخالت یک قدرت خارجی در امور داخلی این کشور سخن به میان آورد و از مردم خواست در برابر این نوع مداخله‌‌ ها سکوت نکنند و از تمامیت ارضی و استقلال کشور خود دفاع کنند.

وی در ادامه گفت: این کشورخارجی با حمایت از احزاب مخالف با طرح عدم اعتماد در پی سرنگونی حکومت مرکزی است.

عمران‌ خان بعدها در دیدار با اعضای مطرح جنبش عدالت از جمله وزرای سابق کابینه خود افشا کرد که نامه تهدیدآمیز توسط دونالد لو، معاون آسیای جنوبی و مرکزی وزارت خارجه امریکا به سفیر پاکستان در واشنگتن داده شد.

دونالد لو، سرکنسول سابق امریکا در شهر پیشاور، مرکز ایالت خیبرپشتونخواه، ۱۶حوت 1۱۴۰۰ خورشیدی به ‌نماینده گی از شورای امنیت ملی امریکا نامه ‌ای تهدیدآمیز به دکتر اسد مجید سفیر پاکستان در واشنگتن داد. در این نامه گفته شد که به ‌زودی جناح مخالف دولت طرح استیضاح عمران‌ خان را در صحن مجلس ملی این کشور مطرح خواهند کرد و در صورت شکست این طرح نتایج و عواقب بدی برای پاکستان به ‌دنبال خواهد داشت.

این درحالی است که قبل از طرح استیضاح دیپلومات‌های امریکایی دراسلام‌آباد، لاهور و کراچی به ‌صورت متعدد با رهبران احزاب جناح مخالف دیدار کردند. با توجه به اینکه نامه تهدیدآمیز از سوی دونالد لو و به‌ نماینده گی از شورای امنیت ملی امریکا مشتمل بر رییس جمهور، وزیر امورخارجه، وزیرامور مالی و فرماندهان ‌کل ارتش و سازمان‌ های امنیتی این کشوربه سفیر پاکستان در واشنگتن داده شد، هر نوع شک و شبهه مبنی بر عدم دخالت دولت امریکا را منتفی می ‌کند. به‌ گفته مقامات حزب جنبش عدالت لب و لهجه این نامه بسیار نامناسب و مغایر با عرف دیپلوماتیک بوده است.

اما با توجه به اینکه نامه تهدیدآمیز از سوی امریکا در ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱ ترسایی مطرح شد چرا عمران‌ خان این موضوع را ۲۰ روز پس از آن، در نشست شورای امنیت ملی این کشور که مقامات بلند پایه حکومتی و ارتشی پاکستان در آن حضور داشتند مطرح کرد.

عمران‌ خان در گفت وگو با یک شبکه محلی پاکستان دلیل آن را نشست وزرای امور خارجه سازمان همکاری‌های اسلامی در اسلام‌ آباد می ‌داند و می‌ گوید اگر این موضوع را بلافاصله پس از دریافت نامه تهدیدآمیز مطرح می ‌کرد چهل و هشتمین نشست وزرای امور خارجه سازمان همکاری‌ های اسلامی که در ۲۲ و ۲۳ مارچ (۲ و ۳ حمل ۱۴۰۱) با شعار « ضرورت پایان اشغال سرزمین‌ های فلسطینی و کشمیر و مقابله با اسلام‌ هراسی در جهان» برگزار شد به ‌شدت تحت تأثیر قرار می‌ گرفت.

در بیانیه پس از برگزاری نشست شورای امنیت ملی پاکستان به ‌ریاست عمران‌ خان در تاریخ ۲۷ مارچ (۷ حمل) از ارسال نامه تهدیدآمیز به سفیر پاکستان در واشنگتن به‌عنوان دخالت در امور داخلی این کشور تعبیر شد و تاکید شد که دولت پاکستان هیچ‌ گاه دخالت در امور داخلی این کشور را قبول نخواهد کرد.

وزارت امور خارجه پاکستان نیز بلافاصله مستشار امریکا در اسلام‌آباد را به این وزارت ‌خانه فراخواند و مراتب اعتراض خود را اعلام کرد.

دولت عمران‌ خان چگونه سرنگون شد؟

براساس قانون اساسی پاکستان رییس حزبی که بتواند بیشترین کرسی را در مجلس ملی بدست آورد به‌ عنوان صدراعظم انتخاب می‌ شود. جنبش عدالت متعلق به عمران‌ خان و احزاب ایتلافی در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۸ ترسایی توانسته بود کمی بیشتر از نصف ۳۴۲ کرسی این مجلس را از آنِ خود کند. طی یک ماه گذشته و در تحولات سریع تعدادی از نماینده گان جنبش عدالت در مجلس ملی پس از دریافت میلیون‌ها دلار، به احزاب جناح مخالف پیوستند.

پس از آن نیز دو حزب ایتلافی دولت نیز به جناح مخالف پیوست و به این نحو جنبش عدالت اکثریت کرسی ‌های مجلس ملی را از دست داد و در اقلیت قرارگرفت. جناح مخالف به ‌رهبری حزب مردم، مسلم لیگ نواز شریف و جمعیت علمای اسلام شاخه فضل‌الرحمن بلافاصله درخواست استیضاح عمران‌ خان را به رییس مجلس ملی ارایه کردند و قرار بود بروز ۱۴ حمل این طرح به رای گذاشته شود، اما در روز رای ‌گیری قاسم سوری معاون رییس مجلس ملی با بیان دخالت یک قدرت خارجی در موضوع استیضاح نخست ‌وزیری این اقدام را مغایر با ماده ۵ قانون اساسی مبنی بر ضرورت وفاداری به دولت دانست و این طرح را غیرقانونی اعلام کرد.

پس از آن نیزعمران‌ خان به ‌صورت اجبار با استفاده از اختیارات خود پیشنهاد انحلال مجالس ملی و ایالتی را به عارف علوی، رییس جمهور داد که بدین ترتیب زمینه برای برگزاری انتخابات زودهنگام فراهم شد. جناح مخالف دولت که از این اقدام عمران‌ خان شوکه شدند به دیوان‌عالی پاکستان رجوع کرده خواستار لغو فرمان عمران‌ خان در انحلال پارلمان این کشور شدند اما به ‌گفته حقوق ‌دانان پاکستانی این تلاش بی ‌ثمر خواهد بود.

چرا امریکا دولت عمران‌ خان را سرنگون کرد؟

دولت امریکا از قبل به ‌دلیل موضع ‌گیری‌های عمران‌ خان دل خوشی از وی نداشت. عمران‌ خان از زمانی که تجاوزهای پهپادهای امریکا جان هزاران نفر از اتباع پاکستان را در مناطق قبایلی این کشور از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۴ ترسایی گرفت صدها بار علیه این تجاوزگری ها و همچنین دخالت‌ها در امور داخلی پاکستان به ‌صورت برپایی تظاهرات ضد امریکایی و کنفرانس ‌های مطبوعاتی اعتراض کرد. اقدامات ضد امریکایی عمران‌ خان باعث شد وی به‌ عنوان یک رهبرمهم سیاسی در افکار عمومی پاکستان مطرح شود.

عمران‌ خان همچنین در محافل بین‌ المللی صدای اعتراض خود را علیه اشغالگران رژیم صهیونیستی بلند کرد. وی از اقدامات اسلام‌ هراسی در غرب نیز به ‌شدت انتقاد می‌ کرد و معتقد بود که این اقدام به‌ صورت سازمان ‌دهی‌شده توسط سیاستمداران غربی صورت می ‌گیرد.

خان همچنین از دخالت در جنگ تحمیلی یمن خودداری کرد و مهمتر از همه خواهان خروج نیروهای امریکایی از افغانستان بود و این در حالی است که مسوولان بلندپایه امریکایی نیز پاکستان را در خروج خفت‌ بار نظامیان این کشور از خاک افغانستان مقصر می ‌دانند. عمران‌ خان همچنین پس از فرار نیروهای امریکایی از خاک افغانستان از دادن پایگاه نظامی به امریکا خود داری کرده بود.

گسترش رابطه با جمهوری اسلامی ایران در سطح سیاسی و نظامی دیگر دلیل مهم نارضایتی امریکا از عملکرد عمران‌ خان بود. اما شاید سفر خان به مسکو و درست زمانی که روسیه به خاک اوکرایین حمله کرده بود خشم مقامات امریکایی را به‌ شدت برانگیخت و در محافل دیپلوماتیک غرب این گونه تعبیر شد که پاکستان در جبهه روسیه قرارگرفته است. این سفر باعث شد مقامات مداخله‌ گر کاخ سفید به‌ کمک احزاب جناح مخالف دولت پاکستان که از قبل در کمین عمران‌ خان نشسته بودند، با تحریک و تطمیع نماینده گان مجلس دولت ایتلافی، زمینه را برای سرنگونی عمران‌ خان فراهم سازند.

سیاست مداخله‌گرانه امریکا درامور دیگر کشورها بر هیچ کس پوشیده نیست. دخالت‌ های امریکا در امور داخلی پاکستان نیز پیامدهای غیرقابل جبرانی برای این کشور داشته است. پس از واقعه 11 سپتامبر دولت جارج بوش پسر، جنرال پرویز مشرف با سمت رییس اجراییه وقت پاکستان را تهدید کرد که اگر وی دولت امریکا را در حمله به افغانستان یاری نکند پاکستان را به عصر حجر تبدیل خواهد کرد، پس از این تهدید بود که جنرال مشرف که قدرت را از طریق کودتا به ‌دست گرفته بود در جنگ به ‌اصطلاح تروریزم شرکت کرد و نتیجه آن هم به‌ گفته عمران‌ خان کشته شدن ۷۰هزار پاکستانی و خسارت ۱۰۰ میلیارد دلار بر اقتصاد این کشور بود.

ذوالفقارعلی بوتو، صدراعظم سابق پاکستان نیز به ‌دلیل مواضع ضد امریکایی در دهه ۷۰ ترسایی با کودتای جنرال ضیاالحق دیکتاتور پاکستانی روبه‌ رو شد که در آخر نیز به اعدام محکوم شد.

اما آنچه در تحولات اخیر و سریع پاکستانی از سوی رسانه‌ های دنیا نادیده گرفته شد عدم همراهی مردم پاکستان ازطرح استیضاح عمران‌ خان از سوی جناح مخالف بود و این در حالی بود که صدها هزار نفر ازمردم پاکستان در اجتماعی عظیم در حمایت از عمران‌ خان در اسلام‌ آباد حضور یافتند.

با این حال قرار است ۳ ماه دیگر انتخابات زودهنگام در این کشور برگزار شود. عمران‌ خان پس از انحلال پارلمان از طرفدارانش خواست خود را برای انتخابات آماده کنند. حالا باید منتظر ماند و دید که آیا عمران‌ خان می ‌تواند بار دیگر رقیبان سیاسی خود را در این انتخابات شکست دهد و سکان قدرت را در این کشور بدست بگیرد یا نه.

بامـداد ـ سیاسی ـ ۲/ ۲۲ـ۰۵۰۴

Copyright ©bamdaad 2022