« برکناری برکناری » صدایی که در همه جا طنین انداز است
موج جدید تظاهرات ضد دولتی مصر را فراگرفت.
استاد دانشگاه الازهرفتوا داد: « هر کسی که از رییس جمهور انتقاد کند از مرتدی که به پیامبر (ص) در مکه حمله کرد بدتر است.»
نوشته : اسد
قاهره ، پورت سعید، الاسماعیلیه ، سویز، اسکندریه، ولایت های الغربیه و البحیره اسکندریه، کفرالشیخ شبرا در شمال قاهره، دمیاط و شهر های دیگرمصر از چند ماه بدینسو شاهد تظاهرات گسترده مردم دراعتراض به سیاست های ستمگرانه محمد مرسی و اخوان المسلمین بود. آتش مبارزه بین جوانان بیکار ، زحمتکشان واقشار ناتوان جامعه ، زنان آزادیخواه و احزاب و سازمانهای سیاسی و صنفی هوادار دموکراسی و مردم از یکسو و انحصار گران قدرت از سوی دیگر گرم بوده و روزی نیست که خبر لت و کوب ، بهره از ابزار قهر، تجاوز های جنسی در برابر زنان بپاخاسته و اقدامات بازدارنده دیگر در مصر پخش نشود. با آنکه شنیدن این سرکوبگری ها، رنجش زا و دیدنش درد بار است ؛ هنوزهم میدان تحریر جوش وخروش سالهای گذشته را از دست نداده و بسیاری ها تا به امروز در این سنگر باقیمانده و برخواست های اجتماعی واقتصادی شان پافشاری دارند.
مصری های بصورت فزاینده در برابر سیاست های نابکار و ضعف اداره حزب اخوان المسلیمن و سازمان های سلفی همپیمان اش اعتراض نموده با راه اندازی « جمعه محاکمه نظام »، «جمعه عذرخواهی» و یا هم « رقص هارلم شیک » در برابر دفتر حزب اخوان المسلیمن ، نا رضایتی شانرا در برابر حاکمیت بیان نموده ؛ خواستار کنار رفتن محمد مرسی از قدرت ، برگزاری انتخابات دموکراتیک و پابندی به ارمان های خیزش های مردمی میباشند. با آنکه رییس جمهور مصر قیود گشت و گذار و حالت « فوق العاده » را در چند شهر مصراعلان کرد، ولی این اقدام با خشم مردم روبرو شده و مردم آنرا نادیده انگاشته در برابر آن بپا خاستند. خانواده‌های که فرزندان شان در این خیزش ها توسط پولیس و نیرو های دولتی کشته و یا زخم برداشته اند با صدور بیانیه‌ای خواهان برکناری و محاکمه محمد ابراهیم، وزیر کشور مصر و محمد مرسی شدند.
در اسکندریه بیشتر از دو هزار تن با برگزاری تظاهرات و سردادن شعار « حکومت اخوان المسلمین باید سرنگون شود» خواهان برکناری محمد بدیع، رهبر اخوان السلمین مصرشدند. در قاهره صدها تن با تظاهرات در مقابل دادگاه عالی این کشور برکناری طلعت عبدالله، دادستان کل مصر را که توسط محمد مرسی برگزیده شده و با مخالفت‌های گسترده مردم رو به رو میباشد، خواستار شدند. « برکناری برکناری» به خواست گروه های وسیعی از مردم از جمله کارگران و زحمتکشان که چشمداشت دگر گونی و بهبود در وضع میشتی شانرا داشتند؛ تبدیل شده و اتحادیه های کارگری مردم را به نافرمانی مدنی فراخوانده و خود ازپرداخت بل های آب و برق و گاز سر باز زده اند.
« برکناری برکناری » صدایی که امروز در همه جا طنین انداز است
بی رسمی و بد رایی فرمانروایان تازه زیر رهبری حزب اخوان المسلیمن و گروه های سلفی و نادیده گرفتن احزاب و سازمانها ی اپوزیسیون از سوی دیگر دلیل گردید تا رده بندی و وصف آرایی میان احزاب مذهبی و مردم دامنه دار ترشود. این مبارزه میان مردم و حاکمیت سبب شد تا محمد مرسی رییس جمهور مصر تاریخی را برای انتخابات تازه در این کشور اعلام نماید. با اعلان تاریخ انتخابات که بدون سهم و نظر مخالفین حاکمیت گزیده شد ، موج تازه ای از تظاهرات مصر را فراگرفت. مظاهره کنندگان با سردادن شعارهایی در انتقاد از عملکرد و سیاست‌های اخوان المسلمین مصر، خواستار به محاکمه کشانیدن عاملان کشتار ده‌ها تن از تظاهره کنندگان در اعتراض های نه ماه گذشته ( از آغاز ریاست جمهوری مرسی در جون گذشته) را خواستار شدند.
فرمان اخیرمحمد مرسی، برای تعیین تاریخ برگزاری انتخابات پارلمانی این کشور در ماه آوریل، باعث ناخشنودی‌های سیاسی در مصر گردیده است. نیروهای اپوزیسیون مصر با تسلط اخوان‌المسلمین در دولت مخالف‌اند. احزاب و گروه‌های سیاسی مخالف دولت در تشکلی به نام « جبهه نجات ملی » گرد هم آمده اند و خالد داوود، سخنگوی این جبهه در پی اعلام تاریخ انتخابات در اینکشورموضع گیری مرسی را عجولانه خواند .
در این جبهه نجات ملی گروه‌های مخالف به رهبری محمد البرادعی، رییس حزب الدستور ، عمرو موسی، دبیرکل سابق اتحادیه عرب و حمدین صباحی، نامزد پیشین انتخابات ریاست جمهوری مصر شرکت دارند. از جمله محمد البرادعی گفت که : « با این تحریم باید سیاست تظاهر به دمکراسی را افشا کرد. » او اعلام نمود که : « در انتخابات فریبکارانه شرکت نمی کنم ؛ باید سیاست تظاهر به دمکراسی مرسی را افشا کرد . » اپوزیسیون مصر خواهان تشکیل دولت موقت با شرکت همه نیروهای سیاسی جامعه می باشند. آنها با تسلط اخوان‌المسلمین در دولت مخالف‌اند. وحزب الوفد نیز اعلام نمود که به زودی نشستی برگزار خواهد کرد و موضع رسمی این حزب را برای مشارکت یا عدم مشارکت در انتخابات را اعلام خواهد نمود. ترسا یی های قبطی مصر نیز انتخابات را یک فریب خوانده، و چون تاریخ برگزاری آن با تعطیلات عید اوسترن مسیحی مصادف است بر آن خرده گرفتند.
وضع موجود و دستپاچگی اخوانی ها در مصر
در نتیجه رویا رویی مردم با شیوه حکومتمداری اخوانی ها در مصر، دست و پاچگی شدیدی دامنگیر احزاب و سازمانهای مذهبی مصر شده است. اساس ترین مشکلی كه در برابر اسلامگرايان مصر و به ويژه اخوان المسلمین وسلفی‌ها قرار دارد، بی اعتمادی روبه افزونی مردم نسبت به آنها میباشد. این سازمانها قبل از انتخابات وعده های بیشماری بخاطر بهبود شرایط زنده گی به مردم داده بودند که امروز در انجام آن دست وپاچه و ناتوان هستند. ناجه ابراهيم از اعضاي برجسته جماعت اسلامی مصردر باره دشوار ميان مذهب و سياست در مصر نوشت که « پروژه اسلامگرايان مصر مبتنی بر سه اصل است: مذهب، سياست و اجتماع. اين در حالی است كه احزاب اسلامگرای امروز بيش از حد بر نقش سياست به‌عنوان دست برتر بر دو عامل ديگر تلاش مینمایند.» آنها عشق و علاقه بیماننده نسبت به قدرت نشان داده و از همه ابزار دست داشته برای نگهداری قدرت بهره میجویند. همین دلیل چسپیدن به قدرت و بهره گیری از دستگاه سرکوبگر پولیس ، نیرو های امنیتی و شبکه های سرکوبگر اخوانی ها باعث شده تا مردم در برابر این ها مانند محمد حسنی مبارک به قیام شان ادامه دهند.درمظاهرات ماه های اخیر خواست های سیاسی مردم را از جمله دست کشیدن اخوانی ها از انحصار قدرت ، مشارکت بیشتر مردم و احزاب سیاسی در رهبری و اداره کشور ، پابندی به اصول دموکراسی و آزادی عقیده وبیان ، و اقدامات سودمند و کارا برای حل پرابلم های گستر ده اقتصادی و اجتماعی می ساخت.حزاب حاکم مذهبی برای حفظ کرسی و مقام شان از ابزار های کهنه نظام دیکتارتوری حسنی مبارک کار گرفته پولیس ، قضا و رسانه ها را در انحصارخود قرار داده و از آن در جهت سرکوب مردم کار میگیرند. نارصایتی و رویا رویی مردم با حاکمت در این کشور باعث بحران عمیق و درز در میان احزاب و سازمانها متعدد سلفی از جمله الوطن ، اصالت ، النور، البنا ، الفضل ، التنمیا ، القباه السلفیه ، الامه المصریه شده و آنها را با چالش های تازه و بی مانندی روبرو نموده است. در حالیکه بیشتر این احزاب برتعویض اصول قوانین مدنی به اصول شریعیت اسلام تکیه مینمایند ، مردم مصر و احزاب مخالف دولت « پروژه اسلامگرایان » را منبع خطر ناکی برای سو بهره از دین بخاطر هدف های سیاسی اخوانی ها در مصر میدانند. در همین درراستا اظهارات یک از استادان دانشگاه الازهرمصر که گفته است : « هر کسی که از رییس جمهور انتقاد کند ازمرتدی که به پیامبر (ص) در مکه حمله کرد، بدتر است.» زمینه ساز خشم و انزجار بیشتر مردم گردید.
د رچین جو پر از تشنج و بی باوری خرید ۱۴۰ هزار بسته حاوی گاز آشک آور توسط دولت ، خشم بیشتر مردم و قیام کننده گان در قاهره ، پورت سعید و اسکندریه را برانگیخت. در باره این خریداری حکومت محمد مرسی روزنامه گاردین نوشت که: « با وجود اینکه دولت قاهره در آستانه ورشکستگی قرار دارد ۷،۱ میلیون پوند را برای خرید ۱۴۰ هزار بسته حاوی گاز اشک آور از آمریکا در ماه گذشته ترسایی صرف کرده است.» دولت در رویا رویی با مخالفین بصورت فزاینده از گاز اشک آور و گلوله های پلاستیکی کار میگیرد. چنانکه گروهی از پزشکان داوطلب که مسوولیت تداوی زخمی شده گان را به عهده داشتند هشدار دادند ، استفاده از گاز اشک آور در میدان التحریر به سطح خطرناکی رسیده و در نتیجه کاربرد آن از یکسو و درجه بلند مواد مضره در آن ، جان صد ها شهروند مصر از این بابت به خطر جدی روبر میباشد. حسین عبدالغنی، سخنگوی جبهه نجات ملی و رهبر برجسته مخالفین دولت در باره گفته است که: « این همان تاکتیکی است که در زمان مبارک از آن استفاده می‌شد. استفاده از پول مالیات دهندگان برای کشتن فرزندان آنها.»
رخداد های مصر نشان داد که تا وقتی نیروهای حاکم فرمانروا در این کشور به اساسی ترین خواست های مردم ، یعنی دگرگونی در زنده گی اقتصادی ـ اجتماعی به نفع مردم ،مساله تامین دموکراسی ، رشد فرهنگی ، کار و برابری پاسخ عملی ندهد، دگرگونیی در وضع موجود را نمی توان انتظار داشت. همین سوال در تونس ، مصر ، لیبی ، عراق و دیگر کشورهای اسلامی و عربی در برابر احزاب وسازمانهای دین گرا حاکم قرار دارد.