رسوای رهبری

هربی هنـــــر فتاده هوا خوای رهبری

آشفتــــه و فریفتـــه به سودای سروری

عاری زدانش و ادب و زینــــــت وقار

خواهــــد مقام افضل و والا ی داوری

کی باشدش گـــــوهر ذاتی برایــن مقام

زانـــرو کنـــد ادا و نمـا های خســروی

خواهـان قدرت است زهرراه وهردری

نی درد ملـت است نـــوا هـــای دلبری

از قعـــر فقر به اوج تمول رسیده است

غاصب کجا و منصــــب والای عبقری

هرکس زروی غدر شــــود طالب مقام

 اندر سرشت اوست نمـــــای ستمگری

بر سر هوای قدرت و بر دل نوای زر

زانـــــرو فتاده واله و شیــدای رهبری

بر حیله و دغاست بری ساز این زمان

 جمعی اسیر فتنـه و غــوغای سامری.

ف.بری

بامـداد ـ فرهنگی ـ ۲/ ۱۴ـ ۰۴۰۸