بر مقدم نوروز بیـــا ساز دیگر کن چون نرگس ونسرین به چمن باز نظرکن
زانفاس مسیحایی دامــان بهــــاران با جان دیـگر روح و روان تازه و ترکن
دی رفت و دیگر بار نیاید به تکرار نـــو آید و نــــوروز نوا هـــای دیگر کن
با گـــــــردش ایام بیامیـز و بیامــوز آن صفـــــحه فرسوده بیـانداز بســـر کن
با سیـــــــر تمــــــدن ره آزاد بپیما وز ظلمــــــت مــوهوم به انـوار گذرکن
ازشـور و تحرک دراین گنبد دوار جان و خــرد از عالـم پـرکار خبر کن
با دیده بینا همــــه اسرار عیان بین چشــــــمی بکشا غفلـت مــوهوم بدر کن
بر کهنه پرستان بنما مشرب رندان وز زهـــــد ریایی بـــه ره یـار سفر کن
هر گلبن نـورسته بری زیب گلستان برسیر زمــان تازه گواهیست نظـر کن
( ف.بری )
بامداد ـ فرهنگی ـ۳ / ۱۴ـ ۲۴۰۳