ملت آزاده

ای ملت آزاده  به پا  خیز به  پا  خیز     ای مردم   آواره   زجا  خیز زجا   خیز

بر  خیز که غم دیده وافتاده تویی  تو    در روی  جهان  از همه بیچاره تویی تو

پامال  ابر قدرت   همسایه تویی   تو     در غربت و آواره  به هر قاره  تویی تو

             با قاطبه  مردم  آزاده   به  پا خیز

              ای ملت آزاده  به پا خیز به پا خیز

ازخیزش تواین غم واین غصه سرآید     از جنبش تو نصرت و  فتح  و ظفر آید

خور شید دگر باره درین بام و در آید       مگزار     که    ابر سیه   بار دگر آید

             برخیزبه هرشهرودهات همه جاخیز

            ای ملت  آزاده  به پا خیز به پا خیز

برخیز که تا خسته  ورنجور  نباشی     آماج     بلا    زخمیء  ناسور    نباشی

زیر اثر و مفلس  و  مجبور  نباشی       آواره     واز  خاک  وطن   دور نباشی

         از بهر نجات وطن  خلق خدا خیز

          ای ملت آزاده به پا خیز به پا خیز

تادشمن مکاره درین خطه درآمیخت       مور وملخ  مار وزغن بر سر ماریخت

از روی زمین وزهواموج بلاریخت      خون من وتو بود که اندر همه جا ریخت

         برجنگ تروریزم تجاوزبه فراخیز

           ای ملت آزاده  به پا خیز به پا خیز

تا مردم این خانه کاشانه خموشست      تا شرفه  پای پل بیگانه به گوش است

دشمن پی تحمیق رذیلانه بکوشست      خودکوزه خودکوزه گروکوزه فروشست

            بر خورددوگانه نکند درد دوا خیز

             ای ملت آزاده  به پا خیز به پا خیز

هرچندکه ره پرخم پیچست خطرناک      آسان  نبود  حاصل آزادیی این خاک

تاکی دل پر غصه بود دیده غمناک     ره چیست ره جنبش سازنده وبی 

            با جنبش سازنده ورزمنده به پاخیز

           ای ملت آزاده به پا خیز به پا  خیز

برخیز بپا صاحب این خانه توهستی      توصاحب این گنج به ویرانه توهستی

محتاج  پیء کمک بیگانه  تو هستی      قربانی  این  جنگ محیلانه توهستی  

           برکش وطن از تهلکه  دام بلا خیز

          ای ملت آزاده به پا خیز به پا خیز

برخیزکه ازچهارسودشمن بکمینست      آزادی هستی همه درشک یقین ست

ازخیزش ازجوشش توفتح قرین ست      برخیزفقط راه برون رفت همینست

           با خلق ستمدیده ومردان خدا خیز

           ای ملت آزاده به پا خیز به پا خیز

برخیز پی دانش وتعلیم وهنر کوش      ازبهرشگوفایی این کوه وکمر کوش

اندر پی آسایش و ابنای  بشر کوش     بادست زبان و قلم وچشم بصر کوش

              ازتیره گی وتار سوی روزنه هاخیز

              ای ملت آزاده به پا  خیز  به  پا خیز

برخیزکه تایکدل یک پارچه  باشیم      همبسته   و هم  سنگر وآراسته باشیم

فتح ظفرازماست اگرخواسته باشیم      آزاد وسر افراز  و سر افراشته باشیم

           با مردم آزاده پی صلح وصفا خیز

           ای ملت آزاده به پا  خیز به پا خیز

برخیز تواین جامعه  آزاده نگهدار    این مشعل  افر وخته  را تازه نگهدار

وین پرچم آزادگی افراشته نگهدار    خاک وطن از دشمن وهمسایه نگ

             با دوستی  و همد لی  و مهر  وفا خیز

           ای  ملت  آزاده  به  پا خیز به پا خیز

 ( عبدالوکیل کوچی )

             شمیم عشق

ببین که چرخ  فلک با  نهیب بی  پایان

« ستاره میکشد ،  آفتاب  می  روید »

فروغ جلوه ء هستی نمی شود خا موش

غروب می میشود وماهتاب می  روید

اگر به  کینه  لگد  مال  میکند  گل را

ولی زرگرگ گل عطرناب می  روید

به خشم زیر و زبر میکنند  گلشن  را

مگربه هروجب آن ، گلاب می  روید

به باغ می شکند قامت صنوبرو کاج

به راغ سروروان بیحساب می  روید

به تند باد حوادث بدشت و کوهساران

همای می کشد ، آنجا عقاب می روید

سرود زند گی هرگز نمی شود ساکت

شمیم عشق درین  پیچ  و تاب می  روید

هنوز ریشه در آب است وباغ پا برجای

ثمر زفطرت  این خاک و آب می  روید

دمیکه کنده شودریشه های کینه و جنگ

نهال صلح  به رنگ  شباب  می  روید

خزان  سرد سر آید  ، رسد بهار   امید

در خت  بارورش پر شتاب  می  روید

عبدالو کیل کوچی