آرمـان صـدف گـونه

ای همرزم!

ای مرد با احساس ما !

روزش فرا خواهد رسید،

تا چشم دشخیمان عصرازحدقه اش آریم برون.
 همان چشمان مست در حیله و نیرنگ

که تیر انتقام بی حد وحصرش من و ترا هدف کرده.
 من و ترا که:

سالارحقیقت های رزم و زنده گی هستیم برظلمت،
 من و ترا که :

ارمان صد ف گونه در قـلـب های خویش داریم

من وترا که:

راستی راه مان سوزد تن پوســیده بیـد را
  من و تویی که:

پـرواز بلنـد برکوه های مملوازبرف وطن داریم.
  من و تویی که حــالا قـید مشت تعصـب  وابـهام
ولـی، با همـت و کاردان ،
بدراییم زسختی ها و زشتی های نامردان.
چـرا،

راه مـن وتوپاک است چون موج آبی زکوهساران هندوکش.     
روزش فـراخواهـد رسید،

ای هموطن ،

ای همرزم ،

ای مرد با احساس ما!

 حکیم کرنزی

اکتوبر۲۰۰۴ ترسایی

بامداد ـ فرهنگی ـ ۱/ ۱۴ـ ۱۵۰۲