مینــه او حسن

ستوري  ته  آسمان  کښې  یوه  ورځ   ووې  هلال

خـــدای  ادم  له  مینه ورکړه  مونږ  له  تش جمال

ز ه  به  په  خندا  ورکړم  دا  خپل  ښایست د کمال

ما  له که یو څاڅکی مینه راکړي  څوک په  سوال

مـینــه  حقیقت  حسن  ســایه  د  حقیقــت  ده

حسن  له  زوال   شته  مینه   نه  لري  زوال

( غني  خان )

خندا  او  ژړا

د  ساقي لاس  کښې  شراب  دي  یو د غم  یو د خندا

مــا  پیاله  تشــه  نیولې  ستــا  د  فضـل  په  ســـودا

اې  ساقي  چې  کوم  دې خوښ  وي  په  خندا  خندا ئې  را

لیونی  یم  کــار  مې  نـشــتــه  پــه  خــنـــدا  او   پــــه  ژړا

زه  یم  ستا  د  سترګو  تږی،  تږی   نه   یم  د  خندا

دا  پیاله  مې  کړه  لبریزه  که   خنـدا  وي  که   ژړا

خو  چې  تږې  مې پرې  نه  ږدې 

ستـــا   د    حُــسن  میــخــــانــه

(غني  خان)

فرهنگی ـ بامداد۱/ ۱۳ـ ۰۴۱۰