مکث کوتاهی بر نوروز

مکث کوتاهی بر نوروز

نرم نرمک می‌ رسد اینک بهار

خوش به حال روزگار

نوروز و حلول سال نو خورشیدی مبارک

بصیرهمت

حفظ نوروز ، زبان های بومی ،هویت ملی و فرهنگی مردمان سرزمین ما مرهون سربداران خراسان است .چگونه؟

یك واقعیت ، همواره مشعلدار جسارت مردمان سرزمین آریانای شرقی و یا خراسان زمین است و آن اینكه بعد از تسلط دین اسلام در سرزمین عربستان و با لشكر كشی عربها بر سرزمین های مصر ، شام ( سوریه اردن و لبنان امروزی) و فلسطین و عراق و شاخ افریقا ، مردمان این کشور ها، نه تنها بدین سلام گرویدند ، بلكه هویت ملی،تاریخی ، فرهنكی و زبانی آنها نیز عربی گردید ،رسم الخط و زبان عربی ، لباس عربی ، همه عناصر فرهنگی عرب بر روح و روان مردمان بومی این كشورها که اصلا عرب نبودند ، مسلط گردید و مردمان بومی این سرزمین ها برای برگشتاندن هویت ملی تاریخی، زبانی و فرهنگی شان كاری نتوانستند انجام دهند و باصطلاح تن به تقدیر دادند و همه عرب شدند.

عربها و حاكمان مستبد اموی و عباسی همان سناریوی مصرو عراق و شام را بر مردمان آریانای كهن بخصوص خراسان زمین نیز، برای مدت درحدود کمتر از دو قرن تكرار نمودند ، نخست رسم الخط و الفبای ارامی و اوستایی به عربی تبدیل شد و زبان عربی و رسم الخط عربی جای فارسی و سایر زبان های بومی را گرفت و برای مدت زیادی از ادب و شعر و مضمون به زبان پرغنای فارسی ‌وسایر زبان های بومی خبری نبود .

امام حنیفة پروانی مجبور شد به عربی فتوی و حکم صادر نماید و ابن سینای بلخی آثارش را به عربی بنویسد وصد ها ادیب و نویسنده و شاعر خراسانی، زبا ن پرغنای فارسی را فراموش نمود و به عربی نوشت و سرایید . جشن ها و سرگرمی ها و همه عنا صر فرهنگی ،عنعنوی مردمان این سرزمین بشمول همین نوروز كه امروز به افتخار به تجلیل اش میگیریم بفراموشی سپرده شد و داشت هویت ملی و تاریخی اجداد مان در زیر تسلط استعمار فرهنگی اعراب نابود میگردید .مگر، برخلاف کشورهای که در بالا نام بردیم، مردمان این سرزمین ،خراسان زمین، در حالیکه دین اسلام را و قران را چون كتاب اسمانی پذیرفتند ، مگر نخواستند هویت ملی و تاریخی و فرهنگی شان محو گردد و نگذاشتند که باصطلاح همه عرب شوند. مقاومت های شدیدی صورت گرفت و پیروزی زیادی حاصل شد . همه این پیروزی ها قبل از همه ، مرهون شهامت دلیر مردان و فداکاران جسوراین سرزمین :

چون ابومسلم خراسانی، یعقوب لیث صفاری، استاد سیس بادغیسی ، حكیم مقنع بادغیسی، طاهر فوشنجی ، سندباد هراتی، حمزه سیستانی و ده ها گمنام دیگر است که از حمایت بیدریغ و جنبش خودجوش مردمی برخوردار بودند، همین ها بودند که وارد پیکار شدند و نبرد بی امان را بخاطر احیای هویت ملی این سرزمین در برابر حاكمان اموی و عباسی براه انداختند و حاكمان محلی و مستبد عرب را یكی پی دیگری از این سرزمین راندند و حیات ملی ، هویت ملی، فرهنگ ملی و روز های باستانی و تاریخی این سرزمین پس از دوصد سال دوباره جوانه زد و قوام یافت .

نوروزهمه یی تان پیروز !

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۵/ ۲۵ـ ۱۹۰۳