بـلای چــادری

سروده حاضر بیان کننده درد و عذابیست که توسط بنیادگرایی و تعصب بر زنان کشور چیره شده است .

خانم « مستوره افغان »که اسمش زبیده و تخلص اش «مستوره افغان » میباشد از شمار زنان پرتلاش و روشنگر دوره امانی بود که اشعارش جنبه های اجتماعی و حماسی دارد .

بزبان امروزیان مستوره افغان را میتوان یک فعال و مدافع حقوق زن نامید . مستوره افغان در دوره امانی در کورسهای اکابر برای زنان بصورت افتخاری درس میداد ـ بامداد

بلای چادری

از بلای چادری هر یک سیه پوشیم ما

این همه ذلت برای جمع نسوان تا به کی؟

مردمان در آسمان علم و فن برخاستند

لیک ما در پرتگاه جهل غلتان تا به کی ؟

در اروپا حق رای و کار بر زن داده اند

زحمت ما را روا دارند مردان تا به کی؟

غربیان آرند قدر و احترام زن بجا

لیک اینجا جنس زن بی قدر ، یاران تا به کی ؟

کاش گردد باز ، چشم بینش مردان ما

تا بهم گویند قید زن به زندان تا به کی ؟

تا به کی سلب است حق زن در این شهر و دیار

ما زنان «مستور » صاحب درد و نالان تا به کی؟

(مستوره افغان )

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۵ـ ۰۸۰۳