نگاهی برکنفرانس بین ‌المللی درباره کار کودکان برده گان مدرن

نگاهی برکنفرانس بین ‌المللی درباره کار کودکان برده گان مدرن

حافظه کوتاه بخشی از بشریت، بزرگی فاجعه را پنهان می ‌کند و این به تداوم ذهنیت برده‌ای کمک می ‌نماید که تا به امروز باعث خرابی بسیار شده است. بسیاری از تاجران برده در سال ۲۰۲۲ ترسایی که مصمم به ادامه قاچاق موجودات از گوشت و خون هستند، همچنان برده ‌داری مدرن را از گذشته جدا می‌ کنند و با مصوونیت کامل به « قاچاق » ادامه می ‌دهند.

بیش از ۴۰ میلیون نفر در تمام قاره‌ ها در شرایط برده ‌داری زنده گی می ‌کنند. بخش قابل ‌توجهی را دختربچه‌ ها و پسربچه‌ ها تشکیل می ‌دهند. سه هفته پیش از شروع پنجمین کنفرانس جهانی ریشه‌ کنی کار کودکان در دوربان، افریقای جنوبی، برده ‌داری مدرن بار دیگر در دید جامعه جهانی قرار گرفته است.

نوبرده ‌داری

اگرچه برده ‌داری ریشه‌ های تاریخی بسیار قدیمی دارد، اما یک پدیده اجتماعی کنونی است. قاچاق انسان، اسارت به‌ دلیل قرض داری ، کار خانگی اجباری و کار کودکان شکل‌ های کنونی آن هستند. طبق گزارش سازمان ملل متحد متحد، در سال ۲۰۱۶ ترسایی حدود ۴۰ میلیون نفر از نوعی برده ‌داری مدرن رنج می ‌بردند.

وب‌ سایت استاتیستا (Statista) که شاخص جهانی برده ‌داری ۲۰۱۸ ترسایی را در اختیار دارد

محاسبه کرده است که بیش از ۲۵ میلیون نفر در آن سال برده شدند. رقمی که مصادف با کمپاین بین‌المللی ۵۰ برای آزادی است که در سال ۲۰۱۶ ترسایی با این هدف راه ‌اندازی شد که حداقل ۵۰ کشور پروتوکول جدید درباره کار اجباری سازمان ملل متحد متحد را امضا کنند.

رادیو بین ‌المللی المان، دویچه وله، در نوامبر سال گذشته گزارشی جامع در این زمینه منتشر کرد. آن گزارش، رقم ۱۵ میلیون نفر را که در دام ازدواج‌ های اجباری گرفتار شده‌اند و حدود ۲۵ میلیون نفر را در کار اجباری نشان می ‌دهد.

زنان و دختربچه ‌ها به ‌ویژه تحت تاثیر این مصیبت قرار دارند و ۷۱ درصد از قربانیان کار اجباری را تشکیل می ‌دهند. بیش از ۱۵۰ میلیون پسربچه و دختربچه ( نزدیک به هر ده تن یک نفر) در سراسر جهان در معرض کار کودکان قرار دارند.

طبق اعلام کنفدراسیون جهانی اتحادیه‌ های کارگری، کار کودکان شامل پسران و دختران زیر ۱۸ سال می ‌شود که از نظر روحی، جسمی، اجتماعی و یا اخلاقی خطرناک یا مضر است و در تحصیل آن‌ها اختلال ایجاد می ‌کند.

در این میان کار اجباری (یا خدمت ‌کاری) کاری است که برخلاف میل شخص انجام می‌ شود و با تهدید مجازات صورت می ‌گیرد. این امر در بخش‌ های فزاینده‌ای از اقتصاد خصوصی، نیروی کار فشرده و با مقررات ضعیف مانند ساخت ‌وساز، کشاورزی، ماهیگیری، مشاغل خانگی و معدن و همچنین فحشا اجرا می ‌شود.

کار اجباری و کودکان ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. این کار در مناطق جغرافیایی یکسان و در صنایع مشابه اتفاق می ‌افتد و علت اصلی آن در فقر و تبعیض نهفته است. نیمی از افرادی که کار اجباری انجام می‌ دهند کودک هستند.

از جمله کشورهای آسیب ‌پذیر از نظر برده ‌داری، جمهوری افریقای مرکزی، سودان جنوبی و افغانستان هستند که به ‌شدت تحت تاثیر درگیری‌های جنگی بی ‌پایایان قرار دارند.

با این حال، این پدیده نه‌ تنها جنوب، بلکه کشورهای دارای سطح توسعه بالا را نیز تحت تاثیر قرار می ‌دهد. طبق گزارش کمپاین بین ‌المللی ۵۰ برای آزادی، بیش از یک ‌ونیم میلیون نفر در اروپا، امریکای شمالی، جاپان و استرالیا نیز در شرایطی مشابه برده گی زنده گی می‌ کنند.

از کل برده گان مدرن، ۶۸ درصد در شرایط استثمار کار اجباری رنج می ‌برند. ۲۲درصد قربانی استثمار جنسی هستند و ۱۰درصد باید کار اجباری اعمال ‌شده از سوی دولت را انجام دهند.

براساس داده‌های سازمان بین ‌المللی کار (ILO) که هشت سال پیش سود سالانه برده ‌داری را بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار تخمین زد، کمپاین ۵۰ برای آزادی معتقد است که این عمل غیرانسانی یک تجارت با سودهای شگفت ‌انگیز است.

گزارش سال ۲۰۱۴ ترسایی سازمان بین ‌المللی کار با عنوان « سود و فقر: جنبه‌ های اقتصادی کار اجباری» خاطرنشان می ‌کرد: « دوسوم این مبلغ- تقریباً ۹۹۰۰۰ میلیون دلار- ناشی از استثمار جنسی تجاری و ۵۱۰۰۰ میلیون دلار ناشی از استثمار اجباری برای مقاصد اقتصادی است که شامل مشاغل خانگی و کشاورزی و سایر فعالیت ‌های تولیدی می‌شود. این گزارش همچنین نشان می ‌داد که به ‌طور قابل ‌توجهی، درآمد سالانه ‌ای که هر قربانی کار اجباری در اقتصاد های توسعه‌ یافته ایجاد می ‌کند، بسیار بیشتر از سایر کشورها است.

چالش ‌های کنونی دوربان

در جونن ۲۰۲۱ ترسایی سازمان ملل متحد ۱۶۰۰۰۰۰۰۰ دختربچه و پسربچه را که مجبور به کار در سراسر جهان شده بودند، شمارش کرد.

۸۴۰۰۰۰۰ نفر بیش از سال ۲۰۱۶ ترسایی و در یک چارچوب اجتماعی بسیار نگران‌کننده به ‌دلیل همه‌ گیری که به‌ طور چشمگیری خطر برای کودکان را به ‌طور کلی افزایش داد.

پنجمین کنفرانس جهانی حذف کار کودکان که فراخوان تشکیل آن برای ۱۵ تا ۲۰ ماه می داده شده است، در این چارچوب پیچیده و زمانی برگزار خواهد شد که تنها سه سال تا رسیدن به هدف حذف کار کودکان باقی مانده است و این یکی از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد است که برای سال ۲۰۲۵ پیشنهاد شده بود. و تنها هشت سال از مهلت پیشنهادی برای ریشه ‌کنی انواع کار اجباری باقی مانده است.

همچنین در یک زمان بسیار خاص بهبود اجتماعی آهسته از همه‌ گیری، که به‌ گفته سازمان‌ دهنده گان کنفرانس دوربان « اثرات مخربی بر سلامت، پیشرفت اقتصادی، برابری و توسعه اجتماعی» داشت.

سازمان‌ دهنده گان کنفرانس دوربان امیدوارند که پنجمین کنفرانس ( که قالبی ترکیبی، با مشارکت حضوری و مجازی دارد ) در مورد یک موضوع اساسی بحث کند: ریشه ‌کنی کار کودکان به‌ عنوان شرطی برای بازدهی مثبت در بازار کار. برای انجام این کار، آن‌ ها پیشنهاد می ‌کنند که یک رویکرد انسان ‌محور (بیش از رویکرد اقتصادی) ترکیب شود که آموزش، توسعه مهارت‌ ها، یادگیری مادام‌العمر و گذار از مدرسه به کار شایسته را در نظر گیرد.

برای سازمان بین‌المللی کار که این کنفرانس را همراه با دولت افریقای جنوبی تشکیل می ‌دهد، تجزیه‌ وتحلیل رواج بارز کار کودکان در بخش کشاورزی و مالداری و همچنین رابطه نزدیک آن با فقر و غیررسمی بودن و نیاز فوری به تدوین راهبردهای بقای خانواده اهمیت دارد. سازمان بین ‌المللی کار همچنین پیشنهاد می ‌کند که در رسمی ‌سازی اقتصاد غیررسمی و ایجاد بیشتر کار شایسته پیشرفت حاصل شود، و اینکه منابع اضافی سرمایه ‌گذاری شود و سیاست ‌های خاصی اعمال گردد که به دلایل اصلی کار کودکان و همچنین کار اجباری رسیده گی کند.

علیه بلای برده ‌داری

کمپاین ۵۰ برای آزادی حدود ۹۰۰۰۰ امضا در حمایت از پروتوکول کار اجباری جمع ‌آوری کرده است. و در مارچ ۲۰۲۱، با الحاق سودان تعداد کشورهای امضا کننده به ۵۰ رسید. در اپریل ۲۰۲۲، ۵۹ کشور پروتوکول را امضا کرده بودند. ۹تای آن‌ها در قاره امریکا هستند: آنتیگوا و باربودا، آرجنتاین، کانادا، چیلی، کوستاریکا، جمیکا، پانامه، پیرو و سورینام.

کمپاین ۵۰ برای آزادی از سوی آژانس ‌های سازمان ملل متحد ، مراکز اتحادیه جهانی و مدیران جهانی و همچنین سازمان‌ های غیردولتی انسان‌ دوست و سازمان‌ هایی که در جهت توسعه کار می ‌کنند مانند کاریتاس، شهروند جهانی، فروم مهاجرت و Walk Free ترویج می‌ شود. با توجه به اینکه کشورهای امضا کننده به ‌سختی بیش از یک ‌سوم کشورهایی هستند که سازمان ملل متحد را تشکیل می ‌دهند، اما کمپاین مذکور معتبر است. افزون بر این، قدرت‌های جهانی مرجع مانند ایالات متحد امریکا و چین پروتوکول را امضا نکرده‌اند.

اگرچه از سال ۱۹۳۰ ترسایی کنوانسیون درباره کار اجباری وجود دارد، مروجان پروتوکول جدید معتقد اند که در حال حاضر اشکال جدید و پیچیده ‌تری از برده ‌داری وجود دارد که حتا مبارزه با آن دشوارتر است.

بنابراین پروتوکول درباره کار اجباری مکمل کنوانسیون ۱۹۳۰ ترسایی است و عناصر جدیدی را اضافه می ‌کند. پروتوکول تلاش می ‌کند تا به علل ریشه‌ ای برده ‌داری بپردازد تا بتوان یک بار برای همیشه آن را از بین برد. علاوه بر این، کارفرمایان را ملزم می ‌کند تا بر اساس اصل « دقت لازم » عمل کنند تا از برده گی مدرن در شیوه‌ های تجاری و زنجیره تامین خود اجتناب کنند.

پروتوکول به‌ عنوان یک سند الزام‌ آور تعریف شده است، یعنی دولت ‌ها را ملزم می ‌کند که اقدامات لازم را برای مبارزه با برده ‌داری مدرن در همه اشکال آن اتخاذ نمایند. و به‌ دنبال این است که در سه سطح عمل کند: حذف کار اجباری، محافظت از قربانیان و تضمین دسترسی آن ‌ها به عدالت و غرامت.

کشورهای امضاکننده باید تضمین کنند که همه کارگران در همه بخش ‌ها توسط قوانین ملی حمایت می ‌شوند. این بدان معناست که بازرسی کار و سایر خدمات باید تقویت شوند تا شیوه‌های برده ‌داری حذف گردند. همچنین متعهد شوند که اقدامات بیشتری را برای آموزش و گزارش در مورد جنایات برده ‌داری، مانند قاچاق یا تجارت انسان انجام دهند.

در نهایت، پروتوکول دسترسی قربانیان به راه‌ حل‌های قانونی و جبران خسارت را تضمین می ‌کند و نیازی نیست که آن‌ها ساکن قانونی کشور محل کار خود باشند. همچنین آن ‌ها را از تحریم‌ های احتمالی برای فعالیت غیرقانونی که ممکن است در طول دوره برده گی خود به ‌طور غیرارادی مرتکب شده باشند، محافظت می ‌کند. در عین حال، دولت‌ها باید شیوه‌های سو‌استفاده از برده ‌داری مدرن و متقلبانه توسط پیمانکاران و آژانس‌های کاریابی را مجازات کنند.

اگرچه برده ‌داری یک تراژدی شناخته ‌شده در طول تاریخ است، اما تشخیص آن در اشکال مدرن برای بسیاری از دولت‌ ها بسیار دشوار است و حتا مقابله با آن دشوارتر است. حافظه کوتاه بخشی از بشریت، بزرگی فاجعه را پنهان می ‌کند و این به تداوم ذهنیت برده‌ای کمک می ‌نماید که تا به امروز باعث خرابی بسیار شده است. بسیاری از تاجران برده در سال ۲۰۲۲ ترسایی که مصمم به ادامه قاچاق موجودات از گوشت و خون هستند، همچنان برده ‌داری مدرن را از گذشته جدا می‌ کنند و با مصوونیت کامل به « قاچاق » ادامه می ‌دهند.

(https://es.statista.com/estadisticas/601151/esclavos-segun-el-indice-global-de-esclavitud/)،

(https://www.epdata.es/datos/esclavitud-mundo-datos-graficos/338)

(https://50forfreedom.org/es/esclavitud-moderna/)

(https://www.5thchildlabourconf.org/es/conferencia)

نویسنده : سیرجیو فیراری

برگردان: ایرج زارع

منبع : Rebelió

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۲ـ ۲۹۰۴

استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.