ســه ســروده تازه عیــدی از :

عبدالوکیل کوچی ، نجم الرحمن مـواج  و عـزیـزه عنایت

        

   عـیـد خجسته

عیدت خجسته باد که روز خجسته ییست

روز عجب  مبارک و امر ی مقدسیست

اما   درین فضا

عیدی برای چی ؟

عید ی  برای    آنکه  نداریم   سرنوشت

نی  اختیا ر  بودن    دوزخ  و  یا بهشت

نی  اختیار را بطه  با مرگ  و زنده گی

پامال  دد منانیم  چون  عصر  برده گی

عیدی  برای  چی

اند ر کجاست  عید

آنجا که جوی خون

جاریست هرطرف

آنجا که  اشک  شیون  فریاد وماتم است

کشتار بی  گنا  هان   اولاد   آدم   است

 آنجا   کنار  تخته  تا بو ت  خو نچکان

در  ا نفجا ر پشت در  و جا ده  و دکان

یا  در صف نماز در  آن  خانه ی  خدا

یا   در  مزار  گور شهیدان   داد خواه

اندر کجاست عید ؟

در آنزمان  که  آتش خمپاره و بم است

درآنزمانکه تیره ترازروز محرم  است

در آنزمان که  میهنم آماج دشمن  است

ملت بخون نشسته ودرماتم و غم  است

عیدی   برای چی ،  عیدی برای کی

اصلاً کجاست عید

یا  در کدام زمان   ؟ 

جزغم کجا خوشیست که تبریک گویمش

بر کشته گان ، عید چه باشد میان مرگ  

عیدی زآنسریست که شد مست جام ارگ

عید ی عموم   مردم  ما عید  د یگریست

پیروزیی  و نجات وطن  چیز دیگریست

روزی رسد که عید چو خورشید روشنم

تا  بد  همیشه   روی   در  و بام   میهنم

آ نگاه   بگویم  اینهمه   تبریک  بر شما

تبریک برشما

تبریک برشما.

( عبدالو کیل کوچی )

 

      اختـــــــردئ شهیــــد

روژه شـــهیــده  ده اختـــر دئ شهــــید
سپوږمۍ شـــهیده اوهــم لمردئ شهـــید
وطـــــنه زما شهیدستان وطــــنــــه
ښــځه شـهیــده اوهــــم نردئ شهـــــید
دهند وکش پامـــیرځګیروی اورومــــه
سپین غرټپی د ئ اوخیــــبردئ شهــــید
دچــــارســـدې دشــهــــید انـــوقا تـــل
له لاسه نن می لــــروبر دئ شـــــهید
په ښــــوونځیوکی قــــرآن وســــوزید
جومات ،ملا هم می منبر د ئ شهـــــید
د نــــارواوکــــړنوځــــواک لـه وا کـه
پــوله پټۍ پیچومۍ غــــردئ شـهـــــید
ځــواکــونه چا لـــېرې سا تلی ترڅو؟
هـوډ ټکنی ځنی با ور دئ شــهیـــــد
دحـق وینا پـــوچــو وینا وو کې ورک
لـــه مبـــتدا سره خبــــر د ئ شهـــــید
د پرمختـــګ پرلـورې لارمې ایســـته
بڼکه پرې شـــــوه او وزرد ئ شهـــید
د جرګه ما روحجری شا ړې ښـکا رې
هـــرقومــی مشر،شمله وردئ شهـــــید
د سهــا رستوری مــــو د ه نه ویـــنمه
نرئ ما ښـا م ا وما زیګر د ئ شهـــــید
د چا د تو رو هیــــــلو تور کې د لـــــته
میـــنه شهـــیده او ګــود ر دئ شهــــــید
کـــروند ه سوزی د رمنـــــد اوراخیستئ
ورخ اوبه وړئ ا و کرګــر دئ شهــــید
فابریکی دړې وړې سرې ســـکرو ټــې
په سرولمـبو کې یی کا رګـردئ شهــــــید
سنګر،سنګرمـــی لـــــژند وینـــو کې شـــو
لښکرلښکر عسکر افســــر د ئ شهــــــــید
مواجه چیغـــه چی د ې چـــو په نه شی
لا، د ې د نــور لارو، ور د ئ شهـــــید

                                 ( نجم الرحمن مواج )

 

              پرتــوعیــد !

آرزو است که عید  وطنم خوش باشد

دورازحــادثــه وریختـن خـون جـوان

پــرتوعیـد رسـد بردرهرخـانـه  و بام

سفره هافارغ ازاندوه غریب وغم نان

لطف حق شامل حال وطن و مردم ما

کودکان شاد ازعیدانه هر پیــر وجوان

شـادی و هلهله عید رسد گوش بگوش

مطربان نغمه سرا  وهمه باهم خنـدان

نعمت وافــر حق بــردردارا وغـریـب

دم بـدم آیـد و بسیــاربــه رســم بـاران

نفـتـد اشــک یتیـمی دیـگــراز دیــده او

شــاد گــردد هـمـه گـی از دل و جــان

باشــد امیــد (عزیزه) کـه خداوند کریم

زکرم لطف کند عید خوشی ازرمضان

                                    ( عزیزه عنایت )

 بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۳/ ۱۷ـ ۲۵۰۶