« ایستاده در شب » : فرانسه بیدار می ماند!
جنبش اعتراضی در هفته اول موجودیت خود از میدان رپوبلیک به سراسر فرانسه گسترش یافت
یک هفته پیش روز پنجشنبه در پی دعوت نهادهای سیاسی ، سندیکاهای کارگری، انجمن های دانشجویی و دانش آموزی برای واداشتن دولت به پس گرفتن لایحه اصلاح قانون کار یک میلیون و ۲۰۰ هزار فرانسوی به میدان رپوبلیک فروریخت. صد ها تن تا صبح در میدان باقی ماندند؛ و در جریان یک هفته جنبش خودجوش «ایستاده درشب» راایجاد کردند که شباهت های زیادی با جنبش های اکیوپای و اندیگوس دارد.
به زودی دامنه این جنبش به سراسر فرانسه گسترش یافته و دراین هفته در۲۰۰ شهر فرانسه تظاهراتی در برابر طرح یاد شده دولت راه اندازی شد. هولاند و نخست وزیرفرانسه می کوشند تا قانون ۳۵ ساعت کار درهفته را تخریب ؛ و اخراج از کار را سهل ترسازند.
در گفتمان های روزمره این جنبش مسایل مختلف اجتماعی و اقتصادی چون: بحران اشتغال ، بی سرپناهی ، کاستی های نظام آموزشی ، معضل بیماری زوال عقل ، شکار فراریان مالیاتی ، مساله شرکت های صندوق پستی ، امتیازات سیاست مداران ، جابجایی پناه جویان و... مورد بحث و برسی قرار می گیرد. اینک برای اگاهی خواننده گان روشن ضمیر بامداد گزارشی از روزنامه نویس دویچلند را پیشکش میداریم. ـ بامداد
برگردان: دکتر اسد محسن زاده
تابش خورشید ، ریزش باران و سردی هوای شب ( هوای درحال تغیر ماه اپریل ) نتوانست دست کم سه هزار انسانی که بیشتراز یک هفته میدان دی له رپبلیک ـ پاریس را دراشغال دارند، بترساند. شام به شام جوانان بیشتری در یکی از میدان های عمده پایتخت گردهم می آیند تا در برابر لایحه اصلاح قانون کاردست به تظاهرات بزنند.
جنبش اعتراضی زیر نام « ایستاده درشب Nuit debout» و یا « سرتاسر شب بیدار» حدود یک هفته پیشتر در ادامه یک مظاهره بزرگ پی ریزی گردید.
دگرمسایل بیشتر مطرح شده است : سخنرانان ازطریق میکروفون به خاطر هم بافته گی مبارزه بخش های مختلف اجتماعی سوگند یاد می کنند. اقتصاد دان چپ فریدریک لوردان ـ یکی از شخصیت های برازنده درجنبشی که نمی خواهد رییس داشته باشد ـ از معترضان در روز یکشنبه درخواست نمود تا مردمانی از لایه های دیگراجتماعی را دعوت به گسترش جنبش نمایند.
علاوتاً بسیاری ها بر ضرورت برقراری پیوند نیرومند ترازحال ، با سندیکاها و مزدبگیران تاکید دارند. برای شاغلان کارممکن نیست تا درهمه فعالیت های معترضان سهم بگیرند (کمیسیوون های اعتراضات ، ارتباط ، روابط بین المللی ، لوژیستیک ، و سایر کمیسیون های بیشتر بعد از ظهر شروع به کار می نمایند) ؛ و پسانترجلسات عمومی که تا نیمه شب ها ادامه پیدا می کند. بدینگونه بیشتر اعتراض کنننده گان شامل دانشجویان ، آنهایی که شغل ثابت ندارند و روشنفکران می باشند؛ از این جمع محمد ریاضی دان و یا اشتیپن دانشجوی رشته حقوق که می خواهد دوره تخصص خود را دربخش قوانین کار برای دفاع از شاغلان کار، به پایان برساند.
در جمع معترضان صد ها تن با شغل غیرثابت (intermittents du spectacle ) از بخش صنایع فرهنگی که درفرانسته کار دوامدار نداشته؛ و اوقاتی که نمایش ندارند بیکار، و حق دسترسی به حمایت اجتماعی از کسه خاص بیکاری را دارا می باشند ؛ قرار دارند.
مانند هردوسال قبل هنرمندان، فیلم سازان و یا کارمندان بخش های تخنیک تلویزیون دراین بهار نیز برای اینکه موقف ویژه شان را لغو ننمایند ؛ باید به پا برخیزند . سازمان کار فرمایان (MEDEF ) و سندیکای راستگرای سوسیال دموکرات (CFDT ) در روزهای اخیر برسر محدود ساختن امتیازات این گروه ها توافق کرده اند.
بسیاری از سخنرانان از شرایط کاری خود گزارش می دهند. علاوتاً گروه های چپ افراطی انارشیستی از طریق میکروفون و یا هم توسط ارواق تبلیغاتی خود اعلام می دارند که برای آنها اصولاً موقف کارمندان بی ارزش بوده؛ و به همین دلیل آنها نمی خواهند تا لایحه اصلاح قانون کار توسط دولت را با جزییات آن توضیح بدهند. برخلاف کسانی چون جرومی مفتش جوان محل کار
( این مامورین دولت بایست از تطبیق قانون کار در موسسات کنترول نمایند) با کف زدن های زیادی روبرو شدند . وی با یک (Sans papiers) ، پناه جوی بدون اسناد گفت و گو می کرد.
مردم قویاً به جنبشی کشانیده می شوند که دیگر در سراسر فرانسه دامن گسترده است. در حال حاضردر ۲۴ شهر فرانسه برگه های فیس بوکی درمورد وجود دارد؛ از جمله در رن، انگر، له افره ، نیمس، لیون ، تولوز. در این شهرها از پنجشنبه گذشته و روز سه شنبه چندین صد معترض، تنها در مارسی بیش از ۱۰۰۰ نفر؛ تجمع نموده اند. علا.وتاً در افره کارگران بخش حمل و نقل بنادرازسه شنبه بدینسو جلو ترافیک شهر را گرفتند تا از جنبش های اجتماعی در برابر« ریفورم » قانون کار جانبداری کنند.
در بروکسل نیزدر حال حاضر « ایستاده در شب » پی ریزی شده است. در پایتخت بلجیم با این تظاهرات حالت اضطراری نافذه پس از حملات ۲۲ مارچ که با آن اعتراضات منع شده است؛ رد شد.
از نظر سازماندهنده گان جنبش؛ مسوولیت شهروندی پاسخ بهتر به تروراست ، تا منع گشت و گذار و « دولت پرقدرت تر». / نویس دویچلند