چند رباعی نوروزی

نـــوروز بهار آمــد توفنده و مست
پای گل دست و گردن لاله شکست
اوضاع چمن تیره و تار است هنوز
کو بلبل مستی که کند ناله به دشت
***
ایام کهن برفـــت و نـــــوروز آمد
روز خس خار و خاشه پیروز آمد
با اینهمه اوضاع خراب گلشن
گل روز کجا دید که نوروز آمد
***
شبهای دهقان و روز خان در گذر است
نــــوروز بهــــــار روز دهقان دگر است
گـــــر چــرخش امـــروز به کام داراست
پیــداست که روز مستمنــــدان دگر است
***
نــــوروز رسید رســم پـارینه گذشت
باغ چمن از سبزه و گل گشت بهشت
آنجا که به جای سبزه ماین کاشته اند
کی رفت به گلشن و کی آمـد از دشت
***
نوروز که با سفره هفت سین خوش است
نی با دل افسرده وغمگیـن  خـــوش است
آنجا که گدایان همه صف بسته به شهر
دارنــده به زنده گی ننگین خوش است
***
ایکاش بهار سبز وشاداب شود
آفـــاق سپیده جهــان تـاب شود
این دوره انجمـــاد و یخبندانش
با گرمی خورشید بهارآب شود

(عبدالوکیل کوچی )

بامداد ـ اجتماعی ـ ۲ /۱۶ ـ ۲۰۰۳