مادران گرانقدر ،
خواهران عزیز و حاضرین محترم در محفل امروزی!
از نام انجمن افغان های مقیم در شهر آرنهم و از سوی خود تشریف آوری و حضور گرم شما عزیزان را خیرمقدم و شاد باش میگویم .
عزیزان ورجاوند!
محفل امروزی ما به مناسبت بزرگداشت از هشتم مارچ روزهمبستگی زنان سراسر جهان در مبارزه به خاطر تحقق آرمان های والا و تآمین حقوق کارگر زنان ر.اه اندازی شده است.هشتم مارچ روز دادخواهی حق بر باطل ، روز یاد و قدراز مبارزات سرسختانه و خستگی ناپزیر زنان، روز ارج گذاری از تلاش های زنان جهان در برابرخشونت در برابر زنان اعم از زنان افغان و جهان و روز مبارزه به خاطر عدالت اجتماعی میباشد.
دوستان چرا هشتم مارچ؟
هشت مارچ روزیست که زنان جهان بدون توجه به گرایشات مختلف فکری ، عقیدتی، نژادی و به یادآوری موفقیت ها و دستاوردهای شان می پردازند.
در حقیقت این روز مجالیست برای نگاه کردن، به گزذشته و مسیر تلاش ها، منازعه ها و فعالیت های پیشین، و بیشتر برای نگریستن در راستای حرکت های پیش رو، برای بازکردن راه در جهت شگوفایی استعداد ها و فرصت هایی که در انتظار نسل آینده زنان است.
علت انتخاب هشتم مارچ به عنوان روز زن در چیست؟
انتخاب روز هشتم مارچ به عنوان روز زن به خاطر مبارزه زنان کارگر در فابریکه نساجی کتان در سال ۱۸۵۷ میلادی در شهر نیویارک امریکا بر می گردد.
شرایط کاری سخت و غیرانسانی با دستمزد کم کارگر زنان در اوایل قرن بیستم که همراه با مردان در کشورهای صنعتی وارد فابریکات و بازار کاری شده بودند آنان را وادار به مبارزه علیه این بی عدالتی به شکل سازمان یافته و منظم نمود.
گردهمایی ها و اعتصابات به خاطر دلایل موجه سبب شد تا تعدادی از کارگران از وظایف شان اخراج محبوس و حتیا منهدم شدند که تعداد شان به ۱۲۵ تن می رسید نتایج همبستگی زنان در امریکا به اروپا هم سرایت نمود که از جمله یکی از مهمترین مدافعان حقوق زن در المان خانم کلارازتسکین(۱۹۳۳-۱۸۵۷) خواسته های مبارزان زن در المان را مبنی بر هشت ساعت کار در روز ، تعطیلات ویژه در ایام زایمان و سایر حقوق طبق قانون را تقاضا کرد.
در کنفرانس زنان سوسیالیستی در اروپا که بیشتر از صد زن مبارز از هفده کشور جهان شرکت داشتند به اثر پیشنهاد خانم کلارازتسکین در ۲۷ اگست ۱۹۱۰ میلادی در کوپنهاگن پایتخت دنمارک هشتم مارچ به عنوان روز زن و روز همبستگی به خاطر دفاع از حقوق زنان ومبارزه در مقابل تبعیض های گوناگون علیه زنان برگزیده شد.
خواهران گرانقدر!
هشتم مارچ در کشور ما نیز سال های قبل تجلیل می گردید.اما درکشور ما زن همیشه محکوم است. تمام فتواها برعلیه زن صورت می گیرد ، بینی ها بریده میشود ، گوش ها بریده میشود، شلاق و دوره از طرف ملای مسجد فتوا داده می شود، تجاوز جنسی صورت می گیرد، زن ها زنده سوزانده می شوند، سرهای شان بریده می شود، اقتصاد شان ضعیف است، کودکان شان در فضای آزاد بدون سر پناه بسر می برند ، دراطراف کشور زن ها حق رفتن نزد داکتر را ندارند، حق کار را ندارند ، طفل معصوم و پاک در بدل پول فروخته می شود، یک مرد حق دارد چهار زن بگیرد، اما یک زن بنا بر شرایط نامساعد فامیلی حق طلاق و جدایی را ندارد که ناموسی یاد می گردد.
سوال اینجاست زنی را که در محضر عام شلاق می زنند؛ و دو نفر از پا و دو نفر نامحرم از دستش محکم می گیرند و یک نفر در پشت سر زن شلاق می زند آیا این کار ناموسی نیست ؟ شنیدن صدا و فریا د زن ناموسی نیست ؟ و هزاران جنایات علیه زنان که این شمه از آن بود . شاید کسی سوال نماید که این گفتن ها چی دردی را دوا می کند و برای زنان افغان، ما چی کرده میتوانیم؟ از گپ بسیار چی فایده؟ نخیر دوستان همین که ما صدای اعتراض خود را از این تریبیون ها و امثال آن بلند می کنیم؛ و این جنایایت را تقبیح می نماییم اینها تیری برنده ایست که بر جگر اهریمنان جنایت پیشه می خورد و وجدان های شانرا ناراحت میسازد. هستند انسانهایی که یک روزی انتقام این همه جنایات ما را می گیرند و در ترس و هراس زنده گی می نمایند.
دراخیریک بار دیگر روح و روان دختران پاکدامن ما مانند فرخنده ها که دستخوش جنایات نابخشودنی شدند شاد می خواهم .
هشتم مارچ را برای زنان زحمت کش شهر و ده ؛ زنان کارگر و روشنفکر و همه زنان مبارز خجسته و مبارک باد می گویم . زنان افغانستان که همیشه در برابر سختی و مشکلات سرتسلیم فرود نمی آورند قهرمانان واقعی کشوراند!
جاودان باد افغانستان!
زنده باد زنان افغان!
بامداد ـ اجتماعی ـ ۱ /۱۶ ـ ۱۷۰۳