به میهن عزیزم افغانستان

بنازم بلخ و پامیر بلندش
هری و کابل عاشق پسندش
انار کندهار، لعل بدخشان
که هستند زینت رخسار و رنگش
کنر سبز است، لغمانش عنابی
ببوسم روی پروان قشنگش
به پایش خم بود هلمند و مرغاب
که هستند بسته زلف سمندش
صدای زندگی خیزد ز آمو
طنین عالم است آواز چنگش
به عزم پکتیا و دست بامیان
نمایان گشته است کاخ بلندش
گلاب و لاله های شهر هرات
نموده خوشنما و سرخ رنگش
محبت ها همه در سینه دارد
شوم قربان صلح و عزم جنگش
                      (رفیعی)

بامداد ـ فرهنگی ـ ۱۵/۳ـ ۱۳۰۹