وقاحت

ازطــــــریق میـــــدیا دیـــــــدم مـلا   

 زار میگریست و میگفــت ای خدا

گله داشت ازمـــــردم و از روزگار

چـــــونکه دیگرش نبـــود آن اعتبار

زانکه جنگ سالار خواننـدش یکی

وآنـــــدگر منبـــــع تفتیــــن و شـقی

نسبت دزد و چپـــــاولگر بـــــــراو

می ربود ازوی وقــــــار و آبــــرو

غاصب و مکار و بی رحم ومحیل

وصف او کــردند به برهان و دلیل

بس مهــــــارت داشت درداد سخن

در نمایش چیـــــره دست ومرد فن

ظاهرش بهـــــــر فریب مــــردمان

می نمود داعی خوب وخوش زبان

سعی داشت این منبع فسق و دغــا

باز یـــــــابد باور خـــــــلق از ریا

باز هـــــــم درجامهء روحــــانیت

بیم دوزخ بر شمرد وصف جنــت

تا که باشند بر دوام پیشــوای خلق

با فریب و خــــدعه و عبـــا ودلق

واقف اند مردم ازین طـــرز مقال

چونکه پیدا وهویداست وضع حال

با حضور شـان ،کابل گشت خراب

شصت هزاری کشته شد ازشیخ و شاب

چور کردند بانک و بیـت المال را

هم زمیـــــن دولت و امــــــوال را

شد تجـــــــــاوز بر حریم خانه ها

آنچه از فسـق و فساد بود شد روا

اردوی دشمن شکــن رفت ازمیان

مکر دشمن درجهاد بود بس عیان

در فساد و فقر و رشوت درجهان

کوی سبقت برده ایم از این و آن

فقر بیداد میـــــــکند درهر کجـــا

چون که با دین شد سیاست همنوا

با همه این نکبــــت و گند و فساد

فخر دارند بر جــــدال و بر جهاد

گر بـــــودی باور ورا روز جزا

هم ز میـــــــزان عدالت وز قضا

ره نمــــودی بـــر سراط مستقیم

آنچه بنمودست رحمـــان الرحیم

کرد بیان اندک بــــری ازماجرا

از فساد و فتنه و وهــــــم و دغا

 ( ف.بری )

بامداد ـ فرهنگی ـ ۱۵/۱ـ ۱۵۰۶