از آغاز بمباران یوگوسلاویا پانزده سال گذشت
بیست و چهارم مارچ ۱۹۹۹ در چنین روزی یوگوسلاویا ، داغ ترین نقطه در جهان در نقشه اروپا پدیدار شد، آن زمان هواپیماهای امریکا و ناتو به بمباران یوگوسلاویا پرداختند که بیش از دو ماه ادامه یافته و جان حدود دو هزار نفر از اهالی بی دفاع آن کشور را بهمراه برد.
( بلگراد درآتش بم های ناتو )
تجاوز ناتو علیه یوگوسلاویا درسال ماقبل اخیر قرن ۲۰ میلادی اقدام پایان بخش کارزار چندین ساله غرب علیه این کشورمقتدر بالکان بود. بمب ها و موشک های پرتاب شده بر شهرهای صربستان به معنای تکمیل نقشه جدید اروپای شرقی به روایت غربی ها بود.
یکی از هدف‌های اصلی امریکا نشان دادن این بود که می‌تواند اراده خود را به دیگران تحمیل کرده و حق دارد در هر نقطه اروپا آقایی کند. بر اثر مساعی واشنگتن جمهوری کذایی « کوسوو » بوجود آمد که هدف سیاسی آن در عمل صرفاً به این امر منتهی شد که پایگاه متناوب ایالات متحده باشد. «واسیلی کاشیرین» کارمند علمی « انستیتوت پژوهش های راهبردی روسیه » دارای این عقیده بوده و در مصاحبه با صدای روسیه در باره کوسوو چنین گفت:
این متحد استوار و وفادار غرب است. بزرگترین پایگاه امریکا در قاره اروپا در آنجا مستقر است، امریکایی ها یک دژ نظامی واقعی را در آنجا احداث کردند، آن‌ها برای دهه ها آمدند و قصد ندارند این حوزه را ترک کنند.
غرب با جدا و تجزیه کردن کشور یوگوسلاویا بر چند جمهوری و برونگان ،توقف نکرده و با اعزام هواپیما های «دمکراسی رسان خود » سبب ویرانی عراق، افغانستان و لیبیا گردید و حاضر بود سوریه سرکش را نیز مجازات کند اما ناگهان مکانیسم نفوذ یک قطبی از کار افتاد، چون روسیه در سر راه سیاست اورو ـ اتلانتیک قد علم کرد. کاشیرین گفت:
جابجایی نیرو ها درجهان تغییر کرد. روسیه مانند سال ۱۹۹۹ ضعیف نیست و در سال گذشته در جریان بحران سوریه این را نشان داد و با سیاست خردمندانه دیپلوماتیک و اصولی خود به غرب اجازه نداد که تجاوز مسلحانه علیه سوریه را راه بیندازد.
اشتباه متناوب غرب در کریمه بود. غربی‌ها تمایل مسکو به دفاع از جمعیت روسی زبان آن شبه جزیره در مقابل ملی گرایان افراطی اوکرایینی را به عنوان تجاوز نظامی علیه اوکراین وانمود می‌سازند و نتایج همه پرسی آزادانه اهالی کریمه در باره پیوستن به روسیه را به منزله نقض تمامیت ارضی اوکراین معرفی می کنند. به باور کاشیرین، این واکنش اروپای غربی و امریکا – دنباله روی خودکارانه آن‌ها از سیاست استاندارد های دوگانه است.
ص . ر
بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۶ـ ۲۴۰۳