ترکیه در بن بست سوریه

 

به گزارش رسانه‌های ترکیه با استناد به پایگاه خبری سازمان ملل متحد « UN Comtrade »، ترکیه فقط از جون ۲۰۱۳ تا کنون ۴۷ تن تسلیحات به سوریه تحویل داده است. انقرا درتوضیح اعلام کرد که فقط تفنگ‌های ساچمه پران شکاری به آن کشورمی‌فروخت که برای انجام جنگ مناسب نیستند.

چندی پبش در ولایت قونیه ترکیه سه نفر دستگیر شده که ۲۵۰ کیلوگرام موادی لازم برای تولید مواد منفجره بهمراه داشتند. دستگیر شدگان ارتباط خود را با تروریست ها رد کرده و ادعا کردند که برای شستشوی زیرپوش از آن استفاده کردند. اما هنگام بازپرسی معلوم شد که مقصد آن مواد سوریه بود. رویهم رفته در سال جاری ۲۵ نفر در ترکیه دستگیر و متهم به ارسال اسلحه به سوریه شدند. تا این اواخر ترکیه در برابر نفوذ بلامانع اسلام گرایان رادیکال از طریق اراضی خود به سوریه چشم ‌پوشی می کرد. اما به عقیده «استانیسلاو تاراسوف» رییس مرکز کشورهای خاور نزدیک و قفقاز در انستیتوت بین المللی پژوهش های کشورهای جدید تاسیس، پس از شکست مذاکرات در قالب با اصطلاح باشگاه دوستان سوریه، ترکیه بطور رو در رو در برابر مساله زد و خورد های مسلحانه در نزدیکی مرز های خود قرار گرفت.

تاراسوف گفت:« ترکیه در پشت سراین فرایند قرار گرفته. ترکیه که ابتدا حامی دمکراسی و خواستار برکناری رژیم اقتدار گرایانه سوریه بود و در راس این روند قرار داشت، آهسته آهسته در آخر این فرایند قرار گرفته و سپس آنرا از فرایند سیاسی بیرون کردند.در ضمن توسعه اختلاف، به خود ترکیه نیز تهدید می کند.» تاراسوف گفت: « درگیری‌های مسلحانه در نزدیکی مستقیم مرز با ترکیه صورت پذیرفته و گاهی اوقات نواحی هممرز آن کشور دستخوش آتشباری های خمپاره انداز و توپخانه می شود. قبلاً انقره  دمشق را بخاطر این حوادث متهم می‌کرده اما الان روشن است که مطلب سر اقدام‌های گروه‌های اسلام گرا است که تلاش‌ می‌کنند جبهه مبارزه خود را گسترش داده و ترکیه را نیز به درگیری‌های مسلحانه بکشند. هدف آن‌ها دستیابی به ورود ارتش ترکیه به خاک سوریه است. «ویکتور نادیین رایفسکی» استاد انستیتوت روابط بین‌المللی و اقتصاد اکادمی علوم روسیه بر این عقده است که کمک رسانی به شورشیان به ویژه به اسلام گرایان هیچ فایده‌ای برای حامیانشان ببار نخواهد آورد، وی اظهار کرد: « در باره تحویل ها باید گفت که ما شاهد فقط بخش فوقانی کوه یخ هستیم. بدون شک میزان این تحویل ها دامنه بسیار گسترده‌ تری داشتند و آن تفنگ‌های ساچمه پارانی که ترکیه برای شکار ارسال می‌کرد یک پدیده افسانه‌ای است. چون در سوریه فقط مخالفان سیاسی را شکار می کنند. اما مداخله در اختلاف داخلی سوریه سبب شد که حتا آن نیروهای داخلی ترکیه بیدار شوند که پیشتر خود را زیاد نشان نداده بودند، مثلاً علوی های آن کشور.» نادیین رایفسکی معتقد است که ادامه کمک رسانی انقره به شورشیان  سوریه در حکم خطر بسیار جدی برای خود ترکیه است. او گفت:

« مخالفان مسلح سوریه و بخش اسلام گرا آنها در خاک ترکیه بی شرمانه اقدام می کنند. قهر وغارت به زنده گی عادی در نواحی هممرز تبدیل شده و درعمق ترکیه همین مشاهده می شود. موقعیتی پدید آمده که همه گونه کمک دولت ترکیه به مخالفان اسد به نفع بی ثباتی ترکیه کار می‌کند و این خطر بسیار جدی است.بدین سان انقره با کمک رسانی به نیرو های رادیکال سوریه مین های ساعت شمار را در خاک خود گذاشته و فقط حرکت به سوی حل سیاسی اختلاف می‌تواند سبب آن شود که مین ها خنثی شود. لیکن اپوزسیسون رادیکال سوریه اصلاً به این دلایل گوش شنوا ندارد.»

 

دیدگاه ـ بامداد۱۳/۴ـ ۲۳۱۲